ψευτικες καινουριες αρχές

[πιγκουινακι]

ήθελα να ρωτησω ,το ζειτε ολες και όλοι ,όταν υπαρχουν διαφορες και απογοητευσεις -σοβαρες εννοειται-με το συντροφο και μαλωνετε και έπειτα παλι <<συμφιλιώνεστε>> μετα σα να μην κατι εντελως γνησιο?

μπορει να υπαρξει λίγο παθος, μια αισθηση <<μα αγαπιομαστε>>

όμως καπου ξερεις ότι το προβλημα δε λυθηκε ότι σε καμία βδομαδα θα ξεσπασει χειρότερος καβγας ,ότι οι σκεψεις χωρισμου θα ξαναρθουν και θα ξαναρθουν κι οτι τα λογια θα βοηθουν ολοενα και λιγότερο γιατοι ο καθενας έτσι κι αλλιως ακουει μονο τον εαυτό του...

πως το παλευετε?

[TINKER]

αν υπήρχε πραγματικό "χάος" μεταξύ μας και είχα τοσο πολυ απογοητευτεί ίσως και να χωριζα....αλλά αν υπηρχαν παιδια θα εκανα ατελειωτες συζητησεις μεχρι να βρουμε την ακρη....ισως και καποιες λίγες μέρες χωριστα για να σκεφτεις....αν ειναι οντως τοσο σοβαρα τα πραγματα.Αλλά αν υπαρχει πραγματική αγάπη και απο τις δύο πλευρές τότε όλα λύνονται!

[Irenegr]

Εγώ προσωπικά θα έπαιρνα το σύντροφό μου και θα φεύγαμε κάπου μακριά οι δυό μας μακριά από την καθημερινότητα. Εκει θα μπορούσαμε απαλαγμένοι από τα καθημερινά που μας απασχολούν να συζητήσουμε αλλά και να νιώσουμε και πάλι κοντά ο ένας στον άλλο. Ίσως αυτό να βοηθούσε.

[desdemona]

Όλες λίγο πολύ έχουμε τα καβγαδάκια μας στις σχέσεις και στους γάμους. Όταν είναι σε φυσιολογικά πλαίσια πιστεύω οτι είναι το αλατοπίπερο της σχέσης και δεν την καταστρέφουν. Οι σοβαροί καβγάδες όμως ειδικά μέσα σε μια οικογένεια είναι ότι χειρότερο και όπως λέει η tinker θα είχαμε ατελείωτες συζητήσεις. Προσωπική μου άποψη οι μόνοι σοβαροί λόγοι που θα με έφταναν σε χωρισμό θα ήταν η απιστία και τα ψέμματα.

 

Ο πατέρας μου από την νεανική μου ηλικία δεν σταμάταγε να μου λέει πως είναι βαρύς ο ρόλος της γυναίκας - μητέρας αλλά την οικογένεια η γυναίκα την κρατάει και τον άντρα της αυτή θα φέρει στα νερά της. Τον άκουσα σ'αυτό ( συνήθως τον έστελνα Κάϊρο, ) και δεν μπορώ να πω πως δεν με έχει βγάλει από δύσκολες στιγμές. Είμαι αρκετά οξύθυμη και όμως δεν έχω ξεσπάσματα στον άντρα μου, του αποδεικνύω οτι έχω δίκιο με άλλους τρόπους. Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι απλά αυτόν τον άνθρωπο, τον αγαπώ τόσο πολύ που θέλω να βρίσκουμε πάντα λύσεις στα τυχόν προβλήματά μας. Η αγάπη κερδίζει πάντα.

[IOKASTH]

Όλες λίγο πολύ έχουμε τα καβγαδάκια μας στις σχέσεις και στους γάμους. Όταν είναι σε φυσιολογικά πλαίσια πιστεύω οτι είναι το αλατοπίπερο της σχέσης και δεν την καταστρέφουν. Οι σοβαροί καβγάδες όμως ειδικά μέσα σε μια οικογένεια είναι ότι χειρότερο και όπως λέει η tinker θα είχαμε ατελείωτες συζητήσεις. Προσωπική μου άποψη οι μόνοι σοβαροί λόγοι που θα με έφταναν σε χωρισμό θα ήταν η απιστία και τα ψέμματα.

 

Ο πατέρας μου από την νεανική μου ηλικία δεν σταμάταγε να μου λέει πως είναι βαρύς ο ρόλος της γυναίκας - μητέρας αλλά την οικογένεια η γυναίκα την κρατάει και τον άντρα της αυτή θα φέρει στα νερά της. Τον άκουσα σ'αυτό ( συνήθως τον έστελνα Κάϊρο, ) και δεν μπορώ να πω πως δεν με έχει βγάλει από δύσκολες στιγμές. Είμαι αρκετά οξύθυμη και όμως δεν έχω ξεσπάσματα στον άντρα μου, του αποδεικνύω οτι έχω δίκιο με άλλους τρόπους. Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι απλά αυτόν τον άνθρωπο, τον αγαπώ τόσο πολύ που θέλω να βρίσκουμε πάντα λύσεις στα τυχόν προβλήματά μας. Η αγάπη κερδίζει πάντα.

 

 

 

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ

[bebua]

Όλες λίγο πολύ έχουμε τα καβγαδάκια μας στις σχέσεις και στους γάμους. Όταν είναι σε φυσιολογικά πλαίσια πιστεύω οτι είναι το αλατοπίπερο της σχέσης και δεν την καταστρέφουν. Οι σοβαροί καβγάδες όμως ειδικά μέσα σε μια οικογένεια είναι ότι χειρότερο και όπως λέει η tinker θα είχαμε ατελείωτες συζητήσεις. Προσωπική μου άποψη οι μόνοι σοβαροί λόγοι που θα με έφταναν σε χωρισμό θα ήταν η απιστία και τα ψέμματα.

 

Ο πατέρας μου από την νεανική μου ηλικία δεν σταμάταγε να μου λέει πως είναι βαρύς ο ρόλος της γυναίκας - μητέρας αλλά την οικογένεια η γυναίκα την κρατάει και τον άντρα της αυτή θα φέρει στα νερά της. Τον άκουσα σ'αυτό ( συνήθως τον έστελνα Κάϊρο, ) και δεν μπορώ να πω πως δεν με έχει βγάλει από δύσκολες στιγμές. Είμαι αρκετά οξύθυμη και όμως δεν έχω ξεσπάσματα στον άντρα μου, του αποδεικνύω οτι έχω δίκιο με άλλους τρόπους. Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι απλά αυτόν τον άνθρωπο, τον αγαπώ τόσο πολύ που θέλω να βρίσκουμε πάντα λύσεις στα τυχόν προβλήματά μας. Η αγάπη κερδίζει πάντα.

Συμφωνω απολυτως!!!!!!!!!!!!!!!!

[πιγκουινακι]

είναι πολυ παρηγορα αυτα που διαβαζω καμια φορα ομως η αγαπη καπου χανεται μεσα στα ατελειωτα ρουχα για σιδερο ,τις ευχαριστες αλλα τοσο εξαντλητικες ατελειωτες ώρες με τα παιδια,το τρεξιμο αποτη δουλεια στο σπιτι,τις γκρινιες για τα οικονομικα...

κι ΄έπειτα εγώ έχω και την εξής <<παραλογη απαιτηση>> δε θελω μόνο να με αγαπούν καπου στα βάθη της καρδιας, θέλω και να μου το

αποδεικνύουν έμπρακτα.

το ξέρω ότι γκρινιαζω λιγο και δεν είναι παντα έτσι αλλα θα παιρνατε το μήνυμα ότι σας αγαπουν και σας νοιαζονται όταν

1.όταν ήθελα να μοιραστω μαζί του τη στεναχώρια μου επειδή σταματησα να θηλαζω αυτός μου είπε να πω ότι έχω γρήγορα γιατί θελει να δει ταινια

2.όταν στον τριτο μου τοκετο ήρθε μισή ώρα αφου γεννησα γιατα έπρεπε να παει το μπαμπα του σπιτι μετα τη δουλεια -όχι δεν είναι άρρωστος ούτε γέρος.

3.όταν μαλωσα με τη μαμα του -με την οποια γενικα έχω πολυ καλες σχεσεις-επειδή με προσβαλε αγρια

όχι μονο δεν πηρε το μερος μου αλλα μετα με εκδικιοταν με τη συμπεριφορα του 2 μήνες

4. όταν μεταξύ αστειου και σοβαρου με αποκαλει αγελαδα επειδή

δεν έχω χάσει ακομη κιλα, πεντε μιση μηνες αφου γέννησα για τριτη φορα

-έχω όμως ξεκινησει σοβαρα διαιτα

5,όταν καθε προσωπικο περισσευμα χρηματων το <<ΕΠΕΝΔΥΕΙ>>

σε ακριβα ρουχα κτλ αλλα ουτε μια φορα δεν προσφέρθηκε

να με βγαλει καπου έξω

φυσικα έχουμε και όμορφες στιγμές και έχω και ωραια πραγματα να θυμαμαι ,φυσικα και έχω νιωσει πολυ κοντα του, φυσικα και έχω πει κι εγω περισσεια λογια, όμως...

[desdemona]

[gavrias]

1.όταν ήθελα να μοιραστω μαζί του τη στεναχώρια μου επειδή σταματησα να θηλαζω αυτός μου είπε να πω ότι έχω γρήγορα γιατί θελει να δει ταινια

ίσως ήθελε να σου δείξει ότι του λείπει να "χαζολογήσετε " παρέα χωρίς να σκέφτεστε πρόβλημα?

2.όταν στον τριτο μου τοκετο ήρθε μισή ώρα αφου γεννησα γιατα έπρεπε να παει το μπαμπα του σπιτι μετα τη δουλεια -όχι δεν είναι άρρωστος ούτε γέρος.

Πολλές φορές οι άνθρωποι μπερδέυουνε τις προτεραιότητές τους και χρειάζεται κάποιος να τους "θυμίσει" τι σημαίνει:δημιούργησα δική μου οικογένεια.

3.όταν μαλωσα με τη μαμα του -με την οποια γενικα έχω πολυ καλες σχεσεις-επειδή με προσβαλε αγρια

όχι μονο δεν πηρε το μερος μου αλλα μετα με εκδικιοταν με τη συμπεριφορα του 2 μήνες

Ίσως θεωρεί απολύτως φυσιολογική τη συμπεριφορά τςη μαμάς του κι άρα δεν κατάλαβε γιατί εσύ προσβλήθηκες??

 

 

4. όταν μεταξύ αστειου και σοβαρου με αποκαλει αγελαδα επειδή

δεν έχω χάσει ακομη κιλα, πεντε μιση μηνες αφου γέννησα για τριτη φορα

-έχω όμως ξεκινησει σοβαρα διαιτα

Ίσως πρέπει να του θυμήσεις ότι για αν του χαρίσεις ένα παιδί,έβαλες σε 2η μοίρα την εξωτερική σου εμφάνιση και όλα όσα συνεπάγεται άλλη μια εγκυμοσύνη? Επίσης καλό θα ήτανε να αρχίσεις να ζητάς επίμονα να αποκαταστήσεις τις "ζημιές" με τη βοήθεια ενός καλου πλαστικού χειρουργού που θα τον πληρώσει φυσικά εκείνος??

5,όταν καθε προσωπικο περισσευμα χρηματων το <<ΕΠΕΝΔΥΕΙ>>

σε ακριβα ρουχα κτλ αλλα ουτε μια φορα δεν προσφέρθηκε

να με βγαλει καπου έξω

Κλείνεις τραπέζι σε ένα πανάκριβο εστιατόριο της αρεσκείας σου και του λές να μην κανονίσει τίποτα για τότε επειδή: κανόνισες να βγείτε να σε κεράσει?

φυσικα έχουμε και όμορφες στιγμές και έχω και ωραια πραγματα να θυμαμαι ,φυσικα και έχω νιωσει πολυ κοντα του, φυσικα και έχω πει κι εγω περισσεια λογια, όμως...

 

Καλό είναι κάπου - κάπου να κάνουμε ένα διάλειμα στην κούρσα της καθημερινότητας και να μπάινουμε για λίγο στη θέση του άλλου...ναι είναι πολλές οι ευθύνες τις οικογένειας και για τα 2 μέρη ενός ζευγαριού αλλά δεν είναι μόνο ο ένας που τις επωμίζεται...πολλές φορές μας αποροφά τόσο η δική μας κούραση και τα δικά μας παράπονα και πολύ έυκολα "κατηγορούμε" τον άλλο που δεν κάνει τίποτα για να μας βοηθήσει αλλά τις περισότερες φορές δεν έχει ιδέα για το πώς νιώθουμε έπειδή απλώς δεν του το έχουμε εξηγήσει.

Το αποτέλεσμα έιναι ένα βουνό μικρών και μεγάλων παραπόνων και απο τις δύο πλευρές, που και των δύο τα παράπονα έχουνε βάση και έχουνε λύση τα πιό πολλά αλλά... αν δεν μιλήσουμε στον άλλο δεν μπορεί να ξέρει...

[melina_m]

αν είσαι σίγουρη ότι ο άντρας σου σε αγαπά και σε θέλει τοτε όλα τα άλλα μπορούν να διορθωθούν.

 

γενικα νομίζω ότι οι άντρες όταν αρχίζουν να θεωρούν την γυναίκα τους δεδομενη τότε σταματάνε οι "ευγένιες" από μέρος τους.

η προσωπική μου άποψη είναι ότι όλοι οι άντρες περνούν τέτοιου έιδους φάσεις άλλα εκεί έιναι που πρεπει και οι γυναίκες από την πλευρά τους να τους υπενθυμίσουν ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο και κανείς δεν είναι σίγουρος !!!!!

και τότε να δείς τρέξιμο τα αντράκια!!!!!!

[πιγκουινακι]

είναι πραγματικα πολυ ενδιαφερουσες οι αποψεις σας και ευχαριστώ

αλλα αναρωτιεμαι πως ξεκιναει αυτη η πραγματικα καλοπροαίρετη και απο τις δυο μεριες συζήτηση όπου κανενας δεν κοιταζει απλως να διατηρησει

τα κεκτημενα και τη βόλεψή του και κανενας δεν έχει το στυλ '' σταματα επιτελους να με πρηζεις'' αλλα και κανενας δε στηνει τον αλλο στον τοιχο...

[sofia_nefeli]

2.όταν στον τριτο μου τοκετο ήρθε μισή ώρα αφου γεννησα γιατα έπρεπε να παει το μπαμπα του σπιτι μετα τη δουλεια -όχι δεν είναι άρρωστος ούτε γέρος.

quote]

αυτο μου φανηκε πολυ χαλια...γλυκεια μου δεν ξερω τη σχεση σας και δεν μπορω να σου πω κατι. μεσα σου ξερεις...παντα θα υπαρχουν προβληματα.

και αν μας φαινονται δυσεπιλυτα μπορουμε να κανουμε ενα διαλειμα. λιγο να ξαναβρουμε τον εαυτο μας και να βρουμε τον αντρα μας. καθε γυναικα πιστευω ξερει τι πρεπει να κανει ασχετα αν τελικα ισως επιλεξει το λαθος. ελπιζω να ξαναβρεθειτε!

[maria46]

vivikk σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κάπως έτσι νιώθω κι εγώ. Κουράστηκα να προσπαθώ, κουράστηκα να προσφαίρω χωρίς καμία αναγνώρηση, κουράστηκα να είμαι εγώ αυτή που προσπαθεί να κρατήσει κάτι που μάλλον δεν υπάρχει πια. Συζητήσεις ατέλειωτες που έχουν αποτελέσματα για καμιά εβδομάδα και πάλι από την αρχή. Φυσικά εξιπακούεται ότι για όλα φταίω εγώ κατά τη γνώμη του. Εγώ είμαι αυτή που δημιουργεί τα προβλήματα και τις προστριβές. Το κερασάκι στην τούρτα; Πιστεύει οτι δεν θα έρεπε να έχω κανένα παράπονο γιατί τουλάχιστον μου είναι πιστός, αν είχα κανέναν άλλο...............

[πιγκουινακι]

δεν ξερω.. μήπως απλα η λυση είναι υπομονη ? να εστιασουμε σε αυτα που μας αρεσουν στον άλλο και να αποδεχθουμε πως τα αλλα δεν αλλαζουν ?

ακουγεται βεβαια μοιρολατρικο αλλα 'οπως ειπα ,τουλαχιστον στην περιπτωση μου οι καβγαδες οδηγουν στο πουθενα κι αν πει κανεις για δραστικες λυσεις...ουτε να το σκεφτομαι : όχι μονο για πρακτικους λογους ,βλεπε σε ποιον χρειαζεται νεα γυναικα μονη με τρια παιδια,

αλλα κυριως επειδη όποιον μα όποιον κι αν έχεις διπλα σουδεν υπαρχει περιπτωση να χτιστει μια σχεση τοσο απλα κι ανωδυνα

[maria46]

Υπομονή; Πόση υπομονή είναι αρκετή; 15 χρόνια ας πούμε είναι αρκετά; Ίσως να έχεις δίκιο για τις δραστικές λύσεις...

Αυτό που έχω καταλάβει είναι πως πρέπει να κοιτάξω λίγο τον εαυτό μου, να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και με κάνουν να νιώθω ισοροπημένη.

Άλλωστε υπάρχουν τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα. Πλέον όμως κοιτάω εμένα, περνάω καλά και προσπαθώ όσο γίνεται να μην επιρρεάζομαι από την όλη κατάσταση. Βρίσκω ότι έτσι είμαι πολύ καλύτερα. Αρκετά έσκυψα το κεφάλι, αρκετά έβαζα εκείνον και τα θέλω του πάνω από τα δικά μου. Τώρα είναι η δική μου στιγμή και αυτό φυσικά δεν αρέσει...αλλά τι να κάνουμε;

[Κυριακή]

Όλες λίγο πολύ έχουμε τα καβγαδάκια μας στις σχέσεις και στους γάμους. Όταν είναι σε φυσιολογικά πλαίσια πιστεύω οτι είναι το αλατοπίπερο της σχέσης και δεν την καταστρέφουν. Οι σοβαροί καβγάδες όμως ειδικά μέσα σε μια οικογένεια είναι ότι χειρότερο και όπως λέει η tinker θα είχαμε ατελείωτες συζητήσεις. Προσωπική μου άποψη οι μόνοι σοβαροί λόγοι που θα με έφταναν σε χωρισμό θα ήταν η απιστία και τα ψέμματα.

 

Ο πατέρας μου από την νεανική μου ηλικία δεν σταμάταγε να μου λέει πως είναι βαρύς ο ρόλος της γυναίκας - μητέρας αλλά την οικογένεια η γυναίκα την κρατάει και τον άντρα της αυτή θα φέρει στα νερά της. Τον άκουσα σ'αυτό ( συνήθως τον έστελνα Κάϊρο, ) και δεν μπορώ να πω πως δεν με έχει βγάλει από δύσκολες στιγμές. Είμαι αρκετά οξύθυμη και όμως δεν έχω ξεσπάσματα στον άντρα μου, του αποδεικνύω οτι έχω δίκιο με άλλους τρόπους. Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι απλά αυτόν τον άνθρωπο, τον αγαπώ τόσο πολύ που θέλω να βρίσκουμε πάντα λύσεις στα τυχόν προβλήματά μας. Η αγάπη κερδίζει πάντα.

 

 

 

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ

me too

[TheoCoach]

Αγαπητή vivikk,

 

Δε θα πω ότι καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι, αλλά αν ήμουν στη θέση σου ίσως να ένοιθω το ίδιο. Θα προτείνω κάτι που έγραψες και εσύ - να εστιάζεις στα θετικά.

 

Είναι πολύ εύκολο να εστιάζουμε στα αρνητικά και να μιλάμε γι' αυτά, αλλά αυτό που κάνουν είναι να μεγαλώνουν και να επεκτείνονται. Η λίστα που έκανες με κάποια από αυτά που σε έχουν ενοχλήσει και σε ενοχλούν δεν νομίζω ότι θα οδηγήσει κάπου θετικά τη σχέση - το μόνο που ίσως κάνει είναι να σε κάνει να νιώσεις ότι έχεις δίκιο και ότι είσαι η "ριγμένη" της υπόθεσης. Το καταλαβαίνω αυτό, γιατί υπάρχουν φορές που όλοι νιώθουμε έτσι - το σημαντικό είναι όμως να μπορούμε να αναγνωρίζουμε ότι το κάνουμε όταν το κάνουμε.

 

Θα σου πρότεινα λοιπόν, να κάνεις μία λίστα με τους τοπ 10 λόγους που σου αρέσει η σχέση σου με τον άντρα σου. Ποια είναι τα καλά αυτού που ζεις. Και για κάθε τι που γράφεις γράψε και το λόγο που το θεωρείς αυτό καλό. πχ. το ότι έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου που μου έχει προσφέρει 3 υπέροχα παιδιά - αυτό που είναι υπέροχο σε αυτό είναι ότι αυτό ήταν το όνειρό μου, να κάνω οικογένεια και να μπορώ να είμαι μαζί τους και να έχουν την υγεία τους όλοι.

 

Ελπίζω να με κατάλαβες τι θέλω να πω. Αφού λοιπόν κάνεις αυτή τη λίστα, διάβαζέ την 2 φορές την ημέρα - πρωί μόλις σηκωθείς και βράδυ πριν πέσεις για ύπνο. Μία απλή ιδέα/τεχνική που πιστεύω θα αρχίσει να βοηθάει.

Επίσης ίσως να σκεφτείς να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό σύμβουλο. Αν είναι δεκτικός και ο άντρας σου και θέλετε να "σώσετε" τη σχέση.

 

Αυτά από μένα. Ελπίζω να πάνε όλα καλά vivikk μου.

 

Θοδωρής

[mata]

Vivik, συμφωνώ με όλα όσα σου είπαν τα κορίτσια. Επίσης σημαντικό είναι αυτό που σου πρότεινε ο Θοδωρής.Πολλές φορές είναι ενθαρρυντικό και μας καλμάρει να κάνουμε μια απογραφή των θετικών ενός ανθρωπου.

Κι εγώ είχα κάποια παράπονα όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε μαζί και συνεχίζω να έχω. Οι συζητήσεις που έκανα για να τα λύσω, δυστυχώς είχαν επικριτική μορφή και επιθετικό ύφος.Όχι ότι δεν είχα δίκιο σε πολλά από αυτά, αλλά δεν το έβρισκα με τον λάθος τρόπο μου. ΠΙστευα ότι το σημαντικό είναι να πείσω τον άλλον ότι έχω δίκιο και ότι πρέπει να κάνει αυτό που του ζητάω, αφού είναι σωστό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ακούω πολλές φορές τις εκφράσεις: πάλι εγώ φταίω;;;;;τί έκανα πάλι;;;;;όλο εγώ είμαι λάθος;;;;;;

Λίγο πολύ οι περισσότεροι άντρες έχουν έναν κοινό τρόπο αντιμετώπισης ορισμένων καταστάσεων από την ώρα που θα παντρευτούν(εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις). Το μυστικό δεν είναι αυτό που έγραψες κάπου vivi ότι πρέπει να τα δεχτείς μοιρολατρικά και παθητικά. Μην νοιώθεις έτσι. Φυσικά και πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα. Αλλά δείχνοντας μέσα σου υπομονή (δεν αλλάζουν κάποια πράγματα άπό την μια μέρα στην άλλη) και με τον σωστό τρόπο.

Για παραδειγμα όταν κάνει ο άλλος κάτι και σε πειράξει, υπάρχουν 3 τρόποι να του το δείξεις. Ο 1ος είναι να του κάνεις μούτρα, ο 2ος να φωνάζεις και να του πείς ότι σε τσάντισε, σε εκνεύρισε, σου την έδωσε και όλα τα σχετικά που πυροδοτούν έναν καυγά, και ο 3ος΄να του πείς πόσο σε στενοχώρησε και σε πλήγωσε αυτή η συμπεριφορά. Στις πρώτες 2 συμπεριφορές η ταπεινή μου γνώμη μετά από 6 χρόνια γάμου, είναι ότι δεν καταφέρνεις τίποτα. Κατευθείαν του καλλιεργείς τη στάση άμυνας.

Επίσης, σύμφωνα με τη λίστα που έγραψες κάποιων συμπεριφορών φαίνεται πως έχεις δίκιο. Το κακό είναι ότι προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι κάθε φορά έχουμε δίκιο, ο άλλος αισθάνεται ότι είναι μάταιο να κάνει συζητήσεις μαζί μας, γιατί θα προσπαθούμε ΄για μια ακόμα φορά να του δείξουμε πόσο άδικο έχει και πόσο λάθος είναι ό,τι κάνει.

Κάποιες σημαντικές φράσεις ή λέξεις που πρέπει να αποφεύγουμε είναι "πάντα" πχ πάντα με αγνοείς, πάντα κανεις το δικό σου, αυτό η εκείνο, "ποτέ" πχ ποτέ δεν μου δίνεις σημασία, ποτέ δεν με καταλαβαίνεις, ποτέ δεν κάνεις αυτό που σου λέω..κλπ. Αυτές οι εκφράσεις είναι ενταγμένες στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, αλλά κάνουν τον άλλον να νοιώθει ότι ακόμα και οι΄λίγες φορές (ή κατά την άποψη του περισσότερες) έδειξε κάτι διαφορετικό, εμείς δεν το αναγνωρίσαμε. Αρα αφού του βάλαμε την ταμπέλα του ποτέ ή του πάντα είναι μάταιο να προσπαθεί.

Αυτά που σου γράφω, τα γράφω από αυτά που έχω διαπιστώσει μέσα σ'αυτά τα λίγα χρόνια γάμου.

Υπάρχουν 2 βιβλία που σου προτείνω να διαβάσεις και πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία για τον γάμο και γενικά για τις σχέσεις.

Το πρώτο λέγεται "Πώς να κάνετε τον γάμο σας να πετύχει" Dr. Robin Smith, και το 2ο Θαύματα επικοινωνίας για ζευγάρια του Jonathan Robinson.

Εύχομαι να βοήθησα όσο μπόρεσα, όχι στα προβλήματα, μια που είμαστε από εξω, αλλά στον τρόπο αντιμετώπισης.

Ελπίζω να βελτιωθούν προς το καλύτερο τα πράγματα!

[sofia_nefeli]

mata πραγματικα συγκινηθηκα....εχεις ΑΠΟΛΥΤΟ δικιο. μακαρι να μπορουσαμε να τα κανουμε ετσι...αν εκανα τα μισα απο οσα λες δε θα τσακωνομουν ποτε με τον αντρα μου! ελπιζω καποια στιγμη να αποκτησω την ωριμοτητα και τη σοφια που απαιτειται για να λειτουργω και εγω με αυτον τον υπεροχο τροπο που μας εγραψες!

[mata]

mata πραγματικα συγκινηθηκα....εχεις ΑΠΟΛΥΤΟ δικιο. μακαρι να μπορουσαμε να τα κανουμε ετσι...αν εκανα τα μισα απο οσα λες δε θα τσακωνομουν ποτε με τον αντρα μου! ελπιζω καποια στιγμη να αποκτησω την ωριμοτητα και τη σοφια που απαιτειται για να λειτουργω και εγω με αυτον τον υπεροχο τροπο που μας εγραψες!

 

Εύχομαι όλες μας που προβληματιζόμαστε με όλα αυτά, να μπορέσουμε να κάνουμε αυτές τις συμπεριφορές καθεστώς. Μην μείνεις στο αν έκανα ή στο "ελπίζω". Έχεις την ωριμότητα να βελτιώσεις συμπεριφορές. Όλοι μας την έχουμε. Και μόνο που συγκινήθηκες τα λέει όλα.

Ξεκίνα και υιοθέτησε τα από αυριο κιόλας. Πάντα υπάρχει ελπίδα για βελτίωση και του εαυτού μας και του άλλου. Να είσαι καλά κορίτσι μου!

[sofia_nefeli]

τι να πω...παλι δικιο εχεις!! νοιωθω σα μαθητρια σου... ελπιζω στον ελεγχο να εχω καλυτερους βαθμους απο εδω και περα...

[mata]

Αχ Σοφία μου...κι εγώ τα ίδια έκανα...η αλήθεια είναι ότι με βοήθησε η προσπάθεια να καταλάβω πού φταίω εγώ, αλλά και τα βιβλία που διάβασα. Το προσωπικό ψάξιμο μέσα μας, αλλά και η βοήθεια ενός βιβλίου μπορεί να είναι πολύτιμη και σωτήρια!!!!!

[vera]

Πλέον όμως κοιτάω εμένα, περνάω καλά και προσπαθώ όσο γίνεται να μην επιρρεάζομαι από την όλη κατάσταση. Βρίσκω ότι έτσι είμαι πολύ καλύτερα. Αρκετά έσκυψα το κεφάλι, αρκετά έβαζα εκείνον και τα θέλω του πάνω από τα δικά μου. Τώρα είναι η δική μου στιγμή και αυτό φυσικά δεν αρέσει...αλλά τι να κάνουμε;

 

Tην καλυτερη δουλεια κανεις......οσο τους εχεις πανω τοσο σε θεωρουν δεδομενη και σε αγνοουν........απο την στιγμη που παυεις να ασχολησαι μαζι τους και να τους εχεις επικεντρο της ζωης σου, ανησυχουν και επαναπροσδιοριζουν την σχεση τους μαζι σου.....σε βλεπουν με αλλο ματι!

 

Μπορεις καλλιστα να μη χωρισεις αλλα να κανεις τη ζωη σου οπως θες εσυ......με τα χομπυ σου, τα ενδιαφεροντα και τους φιλους σου.....

[πιγκουινακι]

Μα εξυπακουεται πως πρεπει να κρατησουμε καποια πραγματα και για τον εαυτο μας και αυτο όχι μόνο όταν βρισκομαστε σε εμπολεμη κατασταση!

Τα πραγματα που αγαπαμε ,τα χόμπυ μας και τα λοιπα μας δίνουν χαρα και δύναμη να συνεχίσουμε πιο θετικες και αισιοδοξες μεσα στο γάμο

και μας κανουν πιο ικανες να μπορουμε να δώσουμε στην οικογένεια μας .

Ασε που μας βοηθουν να κραταμε μια μικρή αποσταση ασφαλειας απο το σύντροφο ώστε και να μη νιώσει πως έχουμε κολλησει ασφυκτικα πανω του αλλα και να μην ξεχνα ότι είμαστε αυταρκης προσωπικοτητες

και το οτι είμαστε μαζι του είναι απο αγαπη και επιλογή και όχι

γιατί δε μπορούμε μονες και χρειαζόμαστε κάποιον απλά μα μας γεμίζει τα κενα!

Διαβασα πολλα πολυ θετικα πραγματα που έγραψαν τα κοριτσια και ειδικα

μου΄άρεσε μια προταση να γραψουμε σε ένα χαρτι τα πραγματα που μας αρεσουν στο σύντροφο μας και όποτε υπαρχει προβλημα να το διαβάζουμε για να ρχόμαστε στα ίσια μας ας πουμε-το έλεγε πιο ωραια η κοπελα-...

Σκέφτηκα λοιπον για να μείνουμε στο ίδιο θετικο κλιμα ότι θα είχε ενδιαφερον να γραφαμε τα τρια πραγματα που μας αρεσουν πιο πολυ σε εκεινον! Ειναι καμια μεσα?

[Μαριλίνα]

vivikk

το θέμα που έθιξες είναι πιστεύω αρκετά συχνό.

Πιστεύω ότι αγαπάς τον άντρα σου πολύ. Το αποδεικνύεις έμπρακτα κάνοντάς του και τρίτο παιδί .

Το θέμα είναι ότι, από ότι έχω δει από τον δικό μου άντρα, λίγο ζηλεύει το παιδί και λίγο... είναι κι ο ίδιος ακόμα παιδί.

Θα σου πω πως έχω αρχίσει κι εγώ και χειρίζομαι καταστάσεις παρόμοιες με τις δικές σου:

1. Του φέρομαι όπως λέμε ότι πρέπει να φερόμαστε στα παιδιά. Δηλαδή, αν μου λέει κάτι που με μειώνει ή που το ξέρει πως θα με πειράξει αλλά το λέει, πλέον δεν του δίνω καμία σημασία.

2. Όσον αφορά τις εξόδους: Όταν πάμε στο χωριό του, θέλει μόνο αυτός να βγαίνει κι εγώ να μένω μέσα με το μικρό. Η μάνα του μπορεί να κρατήσει το παιδί αφού αυτός έχει κοιμηθεί, αλλά αυτός απλά μου είπε "είμαι στο χωριό μου, δεν σε θέλω μαζί". Το Πάσχα τα ίδια. Το βράδυ της Ανάστασης μου λέει: "Θα έρθεις μαζί μου στο βαφτιστίρι μας μετά την Ανάσταση, είμαστε καλεσμένοι" Όσο κι αν παρακάλεσε, όσο κι αν προσπάθησε, έβαλα τις πιτζαμούλες μου και κοιμήθηκα (αρνούμαι να τον ακολουθώ μόνο στις υποχρεώσεις). Το επόμενο βράδυ πίναμε μαζί ποτό στο μαγαζί.

3. Την εμφάνισή σου θα την κοιτάξεις εσύ και μόνο εσύ. Όπως αρέσεις στον εαυτό σου. Τα σχόλια αυτά προκύπτουν από άλλους λόγους πιστεύω, εκτός κι αν ο άντρας σου είναι τόσο κολλημένος με την εμφάνιση. Ο δικός μου έχει αρκετά παραπάνω κιλά, αλλά, μετά την εγκυμοσύνη μου, ήμουνα εγώ ένα χάλι μαύρο... και μου το έλεγε. Τα έχασα (24 κιλά και εγκυμοσύνης και προϋπάρχοντα) και, μετά από μια ανάπαυλα, θέλω να χάσω 5 ακόμη. Όχι μόνο δεν το πιστεύει, αλλά τώρα όσοι του λένε ότι πρέπει να κάνει δίαιτα, του λένε κι όλας: "Ορίστε, η γυναίκα σου πως τα κατάφερε".

4. Και πάντα η ζήλια κάτι κάνει... Να δεις πριν λίγες μέρες που του είπα ότι στο πάρκο κάποιος μου έπιασε την κουβέντα... Καπνούς έβγαζε από τα αυτιά, κι ας του είπα ότι σηκώθηκα κι έφυγα.

5. Πιστεύω ότι με τρία παιδιά κάπου χάνεστε οι δυο σας. Έστω και για έναν καφέ να βγείτε μόνοι... αναζωογονήστε!!

 

Αυτά

 

Φιλάκια