ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

[eirinibyronas]

Κοριτσια εδω και καιρο με απασχολουν πολλά και κοντευω να τρελαθω!! Νοιωθω να μου χουν πέσει όλα μαζεμενα και δε ξερω πώς να τα διαχειριστω!!Πρεπει να τα μοιραστω μαζί σας γιατι αλλιως θα τρελαθω , δεν πάει άλλο !!!

Ας παρουμε τα πραγματα απ την αρχη:

Βρισκομαι σε αδεια μητροτητας που τελειωνει το Μαρτιο και αυτό είναι το ένα πρόβλημα Θα ξαναπάω στη δουλεια μετα από ολόκληρα 3 χρονια !!!!

Πώς θα προσαρμοστω;;;Πώς θα αφησω τα μωρα μου;;

 

Το μεγαλο μου αγορακι , ο Δημητρακης μου είναι πολυ ζωηρο παιδί κανει συνεχεια ζημιες και πολλές φορες με φερνει στα ορια της απόγνωσης

Να κανω καλά το Δημητρακη να τρεχω με το μωρο να μαγειρεψω κανα φαγητό να σιδερωσω κανα ρούχο και κάθε μερα ιδια με την προηγουμενη

Αμα προστεθει η δουλειά τι θα γίνει θα πάω στο Δαφνί;;

 

Κορίτσια σε σας μπορω να το πω , στον εαυτό μου μονο δε το μαρτυραω αλλά δε τη θέλω τη δουλεια μου΄Αν δεν ηταν δημοσιο δε θα επεστρεφα ποτέ

Αφηστε που θελω πανω απο 2 ωρες να πάω και να ρθω αρα ενα 10ωρο χαμενο απτα παιδια μου

Παραλληλα με όλα αυτα υπαρχει ενα σπίτι που τωρα τελειωνει αυριο τελειωνει και τον ατελειωτο εχει εδω και 5 χρονια στο οποιο οταν θα παμε θα ειμαστε μονοι μας και ο συζυγός μου ούτε που λεει να συζυτησουμε σοβαρα το θεμα με τα παιδια ("θα δουμε ,κατι θα κανουμε κλπ) Και οι δυο βαρδιες και ειδικα ο συζ τρελες βαρδιες !!

Εχω χασει τη διαθεση μου το χιουμορ μου. Δεν εχω διαθεση να βγω να φιαχτω να κανω σεξ(τι είναι αυτό; Δυο πολύ καλες φιλες εχω που μιλάμε αλλά δεν παω σπίτι τους τελευταια (νοιωθω οτι τους φορτωνομαι ,είναι και ο Δημητρης ζωηρός και δε θελώ να κανει καμια ζημια και να με συχτυρίζουνε)

Σας ευχαριστω που με διαβασατε και σορρυ για το κατεβατο αλλα θα σκαγα αν δεν τα βγαζα από μεσα μου

Ειρηνη

[AthinaP]

Καλημέρα,

 

Πιστεύω είστε σε δύσκολη ηλικία - συνδυασμό ηλικιών, και για αυτό τα βλέπεις όλα μαύρα. Το μεγάλο σου παιδί, αν είσαι συνεπής και βάζεις κάποια όρια, σε λίγους μήνες θα είναι πλήρως συνεργάσιμο. Θα μπορεί και εκείνο να καταλαβαινει ότι έχεις και εσύ ανάγκες. Το μικρό θα βλεπει το μεγάλο και θα είναι πιο εύκολο να είναι και εκείνο συνεργάσιμο αρκετά νωρίς. Είναι αυτό που λένε ότι τα δεύτερα παιδιά είναι πιο εύκολα. Σε γενικές γραμμές πάντα.

 

Να λες πάλι καλά που είχες την ευκαιρία να αφιερώσεις 3 χρόνια στην οικογένειά σου. Δεν έχουν όλες οι κοπέλες αυτή την ευκαιρία.

 

Πάντως, οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι, αλλά περνάνε... Από τη στιγμή που θα γυρίσεις στη δουλειά, δεν θα καταλάβεις πώς μεγαλώνουν τα παιδιά, γιατί θα τα βλέπεις αρκετά λιγότερο. Κοίτα να γεμίζεις μπαταρίες με όμορφες στιγμές και τώρα ακόμα που τα έχεις όλη μέρα μαζί σου και αργότερα.

 

Και δεν είναι ανάγκη η κάθε μέρα να είναι ίδια με την προηγούμενη. Και στα παιδιά αρέσει να βγαίνουν και να κάνουν διαφορετικά πράγματα.

[ARNIKOL]

Το ότι γυρίζεις στη δουλειά θα σε σώσει, πίστεψέ με... θα αποφορτιστείς, θα "αναγκαστείς" να φροντίζεις τον εαυτό σου, θα αλλάξει η ψυχολογία σου...Θα εκτονώνεσαι στη δουλειά, θα γυρίζεις σπίτι σου ανυπομονώντας να δεις τα παιδάκια σου, θα δεις που θα όλα θα πάνε καλύτερα και ο καιρός θα περνάει πιο εύκολα... Πάντως, αν σε παρηγορεί, δεν περνάει μέρα που να μην πω "βαρέθηκα", "δεν αντέχω άλλο τη ζωή μου", κ.α. (Και αυτό με το σεξ να το κοιτάξεις, είναι φοβερά αγχολυτικό)

[love4four]

Ειρήνη πολύ καλημέρα !!!

 

Μην αγχώνεσαι. Βασικά, είσαι από τις "τυχερές" διότι εσύ τουλάχιστον είχες την ευκαιρία να κάτσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα σπίτι με τα παιδιά. Ρώτα κι εμένα που τα άφησα από 3 μηνών και τα δυο σε "ξένα" χέρια.....

 

Βέβαια, το γεγονός ότι εντός ολίγου επιστρέφεις στην δουλειά είναι φυσικό να σε γεμίζει με ερωτηματικά του τύπου πώς θα προλαβαίνω, ότι δεν θα βλέπεις πλέον τα παιδιά τόσο πολύ κλπ κλπ, αλλά --υπάρχει ένα αλλά-- είναι σωτήριο. Και εξηγούμαι: θα αναγκαστείς να μπεις σε άλλη διάθεση του στυλ "τώρα τρέχω να τα προλάβω όλα". Θα είσαι αναγκασμένη εκ των πραγμάτων να ντυθείς, να σουλουπωθείς λιγάκι (ε πώς να το κάνουμε... να πας στην δουλειά με την φόρμα και τις πυτζάμες ΔΕΝ γίνεται), θα βλέπεις ανθρώπους να ανταλλάσεις απόψεις, θα αλλάζεις εν ολίγοις παραστάσεις και αυτό είναι καλό από μόνο του. Όσο για τις δουλειές του σπιτιού θα αναγκαστείς -πίστεψέ με- να βάλεις και λίγο νερό στο κρασί σου. Θα τις διαχωρίσεις ανά ημέρα και θα κάνεις εναλλάξ σίδερο, μαγείρεμα, δουλειές καθημερινά μόνο τα γενικά και μια φορά την εβδομάδα μια "γενική" ας το πούμε...

Κάπως έτσι το κάνουμε όλες μας ! Τις ώρες του πανικού θα σκέφτεσαι πώς δεν είσαι η μόνη που το ζεις αυτό (κι αυτό πιάνει) !!!

Όσο για τα παιδιά πρέπει να το κοιτάξετε το θέμα πιο "σοβαρά" και να κάτσετε μαζί με τον σύζυγο να δείτε ποιός θα τα κρατάει εφόσον όπως λες δεν έχεις βοήθεια. Θα τα στείλεις σε σταθμό ?

Και τελευταίο --και καταϊδρωμένο- έρχεται το σεξ.... εγώ προσωπικά διάθεση έχω, κουράγιο δεν βρίσκω, αλλά βάζω και τον εαυτό μου στην θέση του άντρα μου και δεν το αφήνω να με παίρνει από κάτω.... ε και κάπως έτσι πορευόμαστε --λέμε τώρα--....

Σιγά σιγά να δεις που θα κυλάνε οι μέρες και δεν θα το παίρνεις χαμπάρι και το νερό θα μπει και πάλι στο αυλάκι, που λένε. Θα είναι για όλους σας μια νέα αρχή, στην οποία θα προσαρμοστείτε όπως τόσες και τόσες οικογένειες...

Μάνα Κουράγιο !!!!

[mantinop]

Όταν ξεκινήσεις ξανά την εργασία σου τότε τα πράγματα θα καλυτερέψουν. Θα ξεφεύγεις έστω για κάποιες ώρες από την κλεισούρα και το κυνήγι των παιδιών, θα αλλάζεις παραστάσεις.

Σίγουρα στην αρχή θα αισθανθείς τύψεις αλλά με τον καιρό θα προσαρμοστείς.

Όσον αφορά την μετακόμιση θα βρείτε τους ρυθμούς σας και τι σας βολεύει οπότε όλα θα φτιάξουν.

Εγώ όταν επέστρεψα μετά από 18 μήνες μου κακοφάνηκε αλλά τώρα όλα καλά.

Επιπλέον δεν είναι καιροί για πολυτέλειες...να άισθανόμαστε τυχερές που έχουμε μια σίγουρη θέση χωρίς ανασφάλειες, έτσι ώστε να μπορούμε οικονομικά να βοηθάμε το σπιτικό μας.

[Katerina45]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΕΠΑΥΞΑΝΩ ... Έμεινες 3 χρόνια σπίτι με τα παιδάκια σου, τα είδες να μεγαλώνουν κι ας σου σπάνε τα νεύρα, είχες χρόνο μέσα σ' όλα να ασχοληθείς μαζί τους. Δε λέω... είναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι διότι απήχες αρκετό καιρό από τη δουλειά κι έχασες το ενδιαφέρον σου, νιώθεις κουρασμένη και ρουτίνιασες.

Έτσι ένιωθα στην κόρη μου που έμεινα 6μήνες στο σπίτι μαζί της... Την είχα καταβρεί. Όταν ήρθε η ώρα να επιστρέψω στο γραφείο έλεγα "Παναγία μου πως θα αποχωριστώ το μωράκι μου".. Αλλάααα ήταν βάλσαμο.

Άκου κι εμάς... Ναι μεν αυξάνονται οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες αλλά απ' την άλλη θα νιώσεις ότι προσφέρεις, θα ξεφύγεις από τη ρουτίνα του σπιτιού και θα έχεις περισσότερη διάθεση μετά για όλα... Μην απογοητεύεσαι, όλες λίγο-πολύ το περάσαμε αυτό και το ξεπεράσαμε. Αφού ξεκινήσεις θα μπεις και σε μία σειρά με τα παιδιά και θα είναι όλα παιχνίδι.

Αλήθεια, ποιος θα σου προσέχει τα παιδιά και τι ωράριο εργάζεσαι?

[eirinibyronas]

Αχ κοριτσια σας ευχαριστώ πολύ !!!Βαλσαμο είναι τα λόγια σας !Δεν είναι οτι είμαι αχαριστη και βεβαια ειμαι ευγνωμων που είχα αυτα τα 3 χρονια με τα παιδακια μου αλλά όπως είπατε οσο περισσότερο λείπεις από τη δουλεια τοσο πιο δυσκολη είναι η επιστροφή

Το θεμα με τη φύλαξη των παιδιων είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο

Νιτσα δουλευω βαρδιες ( νοσηλευτρια γαρ) 7-3 12-8 3-11 και καποιες μερες το μήνα θα είμαι και εφημερεια τη νυχτα από το σπίτι Αυτό είναι που με τρελαινει γιατι το σπίτι το νεο θα είναι εκτός Αθηνων και θα είναι πολύ δυσκολη η μετακίνηση μεσα στη νυχτα καθώς δεν εχω αμαξι και δε θελω να μαθω γιατι φοβαμαι πολύ (αλλο θεμα αυτό)Μη πω για τις βαρδιες του συζυγου , εκει να δεις !

[my billy]

Αχ κοριτσια σας ευχαριστώ πολύ !!!Βαλσαμο είναι τα λόγια σας !Δεν είναι οτι είμαι αχαριστη και βεβαια ειμαι ευγνωμων που είχα αυτα τα 3 χρονια με τα παιδακια μου αλλά όπως είπατε οσο περισσότερο λείπεις από τη δουλεια τοσο πιο δυσκολη είναι η επιστροφή

Το θεμα με τη φύλαξη των παιδιων είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο

Νιτσα δουλευω βαρδιες ( νοσηλευτρια γαρ) 7-3 12-8 3-11 και καποιες μερες το μήνα θα είμαι και εφημερεια τη νυχτα από το σπίτι Αυτό είναι που με τρελαινει γιατι το σπίτι το νεο θα είναι εκτός Αθηνων και θα είναι πολύ δυσκολη η μετακίνηση μεσα στη νυχτα καθώς δεν εχω αμαξι και δε θελω να μαθω γιατι φοβαμαι πολύ (αλλο θεμα αυτό)Μη πω για τις βαρδιες του συζυγου , εκει να δεις !

τωρα εγω τι να σου πω για παρηγορια? σε καταλαβαινω απολυτα. θα ανοιξω δικο μου θεματακι για να μην γκριναζω στο δικο σου αλλα δεν εχω λογια βαλσαμο να σου πω γιατι νιωθω επισης χαμενη στους ρολους που εχω αναλαβει.........

κουραγιο μας!

[ΜΑΡΙΑΛ 2]

πάρε μια άνευ αποδοχών για κανά χρόνο και μετά βλέπεις...

[τον]

Αχ κοριτσια σας ευχαριστώ πολύ !!!Βαλσαμο είναι τα λόγια σας !Δεν είναι οτι είμαι αχαριστη και βεβαια ειμαι ευγνωμων που είχα αυτα τα 3 χρονια με τα παιδακια μου αλλά όπως είπατε οσο περισσότερο λείπεις από τη δουλεια τοσο πιο δυσκολη είναι η επιστροφή

Το θεμα με τη φύλαξη των παιδιων είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο

Νιτσα δουλευω βαρδιες ( νοσηλευτρια γαρ) 7-3 12-8 3-11 και καποιες μερες το μήνα θα είμαι και εφημερεια τη νυχτα από το σπίτι Αυτό είναι που με τρελαινει γιατι το σπίτι το νεο θα είναι εκτός Αθηνων και θα είναι πολύ δυσκολη η μετακίνηση μεσα στη νυχτα καθώς δεν εχω αμαξι και δε θελω να μαθω γιατι φοβαμαι πολύ (αλλο θεμα αυτό)Μη πω για τις βαρδιες του συζυγου , εκει να δεις !

καλημερα και καλη χρονια να χετε ολες

Κατανοητο το αγχος σου το θεμα απλως θέλει περισσότερο οργανωση

γιαγιαδες δεν υπαρχουν? ο αντρα σου δουλευει και αυτος με βαρδιες κανει και αυτος βραδυνα .....?

Το πρωι θα ξεκινησεις τα παιδια παιδικο ή θα βρεις καποια γυναικα αναγκαστηκα και οσο αφορα την μετακινηση καλη μου μαλλον θα πρεπει να σκεφτεις την οδηγηση .Πως θα μετακινιοσουν απο το καινουργιο σπιτι δηλαδη ασχετα με τα παιδια καποιο μεταφορικο μεσο δεν εχει η περιοχη ..?

Παντος να ξερεις οτι με την κριση που υπαρχη εισαι τυχερη που εχεις δουλεια που σε περιμενει και να κατσεις ενα χρονο ακομα πια η διαφορα παλι μικρα θα ειναι παλι καποιος πρεπει να τα προσεχη

Εγω που δουλευω σε ιδιωτικο τομεα σταματησα μια μερα πριν γεννησω και πηγα στην δουλεια 3 βδομαδες μετα.Και σε ενημερωνω οτι ηταν το τριτο παιδι

Η υποχρεωσεις στο σπιτι πολλες αλλα καλη μου οταν λειπεις απο το σπιτι κακα τα ψεματα καλυτερα ειναι , τα πραγματα ειναι ποιο οργανωμενα και βοηθανε ολοι αναγκαστηκα στην οικογενεια μικρη μεγαλη

Η μικρη μου 3 τωρα χτες αδιασε το πλυντηριο πιατων χαχαχα φιλαξε τα μαχεροπηρουνα με πολυ προσοχη ξεχωριζε τα καλα απο τα προχηρα και τα εβαλε ολα στην θεση του τα ποτηρα και τα πιατα με πολυ προσοχη στον παγκο ανα ειδος ημουν διπλα της βεβαια εκανα συχρονος αλλη δουλεια ....

που να δεις τα ρουχα της τα σιδερωμενα να τα φιλαει στα σιρταρια της το γελιο ..... το σκατο ειναι απιστευτο

Ολοι καλοι μαθαινουν να βοηθανε οπως βλεπεις... και το βλεπουν και σαν παιχνιδι....

[κλάρα]

Κοριτσια εδω και καιρο με απασχολουν πολλά και κοντευω να τρελαθω!! Νοιωθω να μου χουν πέσει όλα μαζεμενα και δε ξερω πώς να τα διαχειριστω!!Πρεπει να τα μοιραστω μαζί σας γιατι αλλιως θα τρελαθω , δεν πάει άλλο !!!

Ας παρουμε τα πραγματα απ την αρχη:

Βρισκομαι σε αδεια μητροτητας που τελειωνει το Μαρτιο και αυτό είναι το ένα πρόβλημα Θα ξαναπάω στη δουλεια μετα από ολόκληρα 3 χρονια !!!!

Πώς θα προσαρμοστω;;;Πώς θα αφησω τα μωρα μου;;

 

Το μεγαλο μου αγορακι , ο Δημητρακης μου είναι πολυ ζωηρο παιδί κανει συνεχεια ζημιες και πολλές φορες με φερνει στα ορια της απόγνωσης

Να κανω καλά το Δημητρακη να τρεχω με το μωρο να μαγειρεψω κανα φαγητό να σιδερωσω κανα ρούχο και κάθε μερα ιδια με την προηγουμενη

Αμα προστεθει η δουλειά τι θα γίνει θα πάω στο Δαφνί;;

 

Κορίτσια σε σας μπορω να το πω , στον εαυτό μου μονο δε το μαρτυραω αλλά δε τη θέλω τη δουλεια μου΄Αν δεν ηταν δημοσιο δε θα επεστρεφα ποτέ

Αφηστε που θελω πανω απο 2 ωρες να πάω και να ρθω αρα ενα 10ωρο χαμενο απτα παιδια μου

Παραλληλα με όλα αυτα υπαρχει ενα σπίτι που τωρα τελειωνει αυριο τελειωνει και τον ατελειωτο εχει εδω και 5 χρονια στο οποιο οταν θα παμε θα ειμαστε μονοι μας και ο συζυγός μου ούτε που λεει να συζυτησουμε σοβαρα το θεμα με τα παιδια ("θα δουμε ,κατι θα κανουμε κλπ) Και οι δυο βαρδιες και ειδικα ο συζ τρελες βαρδιες !!

Εχω χασει τη διαθεση μου το χιουμορ μου. Δεν εχω διαθεση να βγω να φιαχτω να κανω σεξ(τι είναι αυτό; Δυο πολύ καλες φιλες εχω που μιλάμε αλλά δεν παω σπίτι τους τελευταια (νοιωθω οτι τους φορτωνομαι ,είναι και ο Δημητρης ζωηρός και δε θελώ να κανει καμια ζημια και να με συχτυρίζουνε)

Σας ευχαριστω που με διαβασατε και σορρυ για το κατεβατο αλλα θα σκαγα αν δεν τα βγαζα από μεσα μου

Ειρηνη

Ειρηνη ενα εχω να σου πω......δεν εισαι η μονο που νιωθεις ετσι.....

Να συμπληρωσω στον τιτλο που εργαψες.....ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ....ΝΑ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.....

Και εγω μετα απο 2 χρονια πρεπει να επιστρεψω στην δουλεια....με την μονη διαφορα με εσενα που εγω πρεπει να...ξενητευτω....!!!!ειμαι διορισμενη 600 χλμ μακρια απο το σπιτι μου και παρολο που εχω 4 παιδια και εχω κανει 4 αιτησεις για μεταθεση.....δεν εχω καταφερει τιποτα και σε 2 μηνες αν δεν εχει εγκριθει η μεταθεση μου θα αναγκαστω να αφησω τα παιδια μου και την οικογενεια μου και να φυγω...!!!!!...μακαρι να γινει κατι και να ειμαι κοντα στο σπιτι μου....η δουλεια παντως δεν αφηνεται αυτο ειναι το μονο σιγουρο στην εποχη που ζουμε.....

Το πρωτο διαστημα θα ειναι δυσκολο σιγουρα..ειναι το διαστημα προσαρμογης.......μετα θα δεις ολα θα παρουν το δρομο τους....και εσυ θα εισαι πολυ καλυτερα....αχ μακαρι και εγω να ξυπναω το πρωι στο σπιτι μου και αφου αποχαιρετω τα παιδια μου να παω στην δουλεια και να ειμαι το απογευμα κοντα τους....

Επιδη πριν απο 3 χρονια που διοριστηκα τα αφησα για 6 μηνες και εβλεπα μονο Σ/Κ....πιστεψε με...δεν παλευεται...και θεωρω τυχερες τις γυναικες που πριν φυγουν για την δουλεια τους εχουν την δυνατοτητα να δινουν ενα φιλακι στα παιδιακια τους.....και οσο σκεφτομαι πως ισως χρειαστει να τα ξανα αφησω και να ξαναπερασουμε σαν οικογενεια το ιδιο μαρτυριο.....ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ......

Ελπιζω Ειρηνη μου να σε εκανα να νιωσεις λιγακι καλυτερα........γιατι εγω οσο και να το θελω δεν μπορω να νιωσω καλυτερα....

[Portishead]

Τι να πουνε κιαλλες γυναικες που οχι 3 χρονια, οχι 2 χρονια , αλλα 3 μηνες με αδεια μητροτητας και επιστρεφουν ξανα στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ τομεα , οχι στο δημοσιο.

 

Ας ειμαστε λίγο σοβαροι.

[eirinibyronas]

my billy γκρινιαξε όσο θες δε παρεξηγουμαι πες τον πόνο σου7 και εσυ

Κλαρα τι να πώ για να σε παρηγορησω ;;πολύ δυσκολη η κατασ/ταση σου κορίτσι μου

portishead όπως προειπα δεν είμαι αχαριστη μακαρι όλες οι μανουλες να είχαν τον 1 χρονο που εχουν οι μανουλες του δημοσίου γιατι όλα τα παιδια αξιζουν το περισσότερο δυνατο χρόνο με τις μανουλες τους Το πιο σημαντικό μου πρόβλημα δεν είναι που θα γυρίσω στη δουλεια αυτό θα γίνει αλλα που θα α

[eirinibyronas]

συγγνωμη ο μικρος εκανε το θαυμα του πάλι !!

θα επανέλθω

[farfalina 09]

Τι να πουνε κιαλλες γυναικες που οχι 3 χρονια, οχι 2 χρονια , αλλα 3 μηνες με αδεια μητροτητας και επιστρεφουν ξανα στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ τομεα , οχι στο δημοσιο.

 

Ας ειμαστε λίγο σοβαροι.

 

ακριβως ετσι ομως..............................

[jannis]

my billy γκρινιαξε όσο θες δε παρεξηγουμαι πες τον πόνο σου7 και εσυ

Κλαρα τι να πώ για να σε παρηγορησω ;;πολύ δυσκολη η κατασ/ταση σου κορίτσι μου

portishead όπως προειπα δεν είμαι αχαριστη μακαρι όλες οι μανουλες να είχαν τον 1 χρονο που εχουν οι μανουλες του δημοσίου γιατι όλα τα παιδια αξιζουν το περισσότερο δυνατο χρόνο με τις μανουλες τους Το πιο σημαντικό μου πρόβλημα δεν είναι που θα γυρίσω στη δουλεια αυτό θα γίνει αλλα που θα α

 

Δεν ξέρω αν το ξέρεις αλλά μπορείς για οικογενειακούς ή άλλους σοβαρούς λόγους να ζητήσεις 1 μήνα άνεφ αποδοχών (και η ασφάλιση πληρωμενη) από την υπηρεσία σου.

Επίσης μπορεις να πάρεις μέχρι 2 χρόνια άνεφ αποδοχών, η οποία όταν πρόκειται για ανατροφή τέκνων κάτω των 6 χρόνων δίνεται χωρίς να περάσει απο υπηρεσιακό, δηλαδή την ζητάς και την παίρνεις. Εχω την εντύπωση ότι μπορείς να παίρνεις και τμηματικά αλλά δεν μπορεί να είναι λιγότερο του μήνα κάθε φορά νομίζω υπάρχει μια σχετική εγκύκλιος. (πχ φαντάζομαι θα μπορούσες να παίρνεις κάθε καλοκαίρι 3 μήνες ανεφ αποδοχών)

[Katerina45]

Τι να πουνε κιαλλες γυναικες που οχι 3 χρονια, οχι 2 χρονια , αλλα 3 μηνες με αδεια μητροτητας και επιστρεφουν ξανα στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ τομεα , οχι στο δημοσιο.

 

Ας ειμαστε λίγο σοβαροι.

 

Αυτό το πέρασα όταν γέννησα το γιό μου! και στην αρχή ήταν πραγματικά δύσκολο. Τον κράταγε νταντά κι ένα μεγάλο μέρος του μισθού μου πήγαινε εκεί. Τώρα συμβαίνει το ίδιο με την κόρη μου... δε γίνεται αλλιώς όμως..

[Katerina45]

Αχ κοριτσια σας ευχαριστώ πολύ !!!Βαλσαμο είναι τα λόγια σας !Δεν είναι οτι είμαι αχαριστη και βεβαια ειμαι ευγνωμων που είχα αυτα τα 3 χρονια με τα παιδακια μου αλλά όπως είπατε οσο περισσότερο λείπεις από τη δουλεια τοσο πιο δυσκολη είναι η επιστροφή

Το θεμα με τη φύλαξη των παιδιων είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο

Νιτσα δουλευω βαρδιες ( νοσηλευτρια γαρ) 7-3 12-8 3-11 και καποιες μερες το μήνα θα είμαι και εφημερεια τη νυχτα από το σπίτι Αυτό είναι που με τρελαινει γιατι το σπίτι το νεο θα είναι εκτός Αθηνων και θα είναι πολύ δυσκολη η μετακίνηση μεσα στη νυχτα καθώς δεν εχω αμαξι και δε θελω να μαθω γιατι φοβαμαι πολύ (αλλο θεμα αυτό)Μη πω για τις βαρδιες του συζυγου , εκει να δεις !

 

Είναι μία φίλη μου νοσηλεύτρια, με βάρδιες εφημερίες κλπ κλπ. Έμεινε σπίτι για 2χρόνια (2 παιδιά απανωτά) κι όταν επέστρεψε στη δουλεια επειδή κανένας δεν είχε τη δυνατότητα να της κρατάει τα παιδιά κ της ήταν αδύνατο να έχει νταντά το ρύθμισε με το σύζυγο εναλλάξ. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να τα καταφέρετε

Τώρα το θέμα της μετακίνησης είναι ΘΕΜΑ... Δεν υπάρχει κανένας συνάδελφος που να σε εξυπηρετεί? Με τα Μ.Μ.Μεταφοράς τι γίνεται?

[eirinibyronas]

Και μεις ετσι το σκεφτομαστε εναλλαξ αλλά μενει ενα διαστημα αναμεσα -ξερεις μεχρι να ερθει ο άλλος να φύγεις εσυ - που είναι κενό ,περιπου 1 1/2 ωρα

Το ωραριο του συζυγου βγαινει με το μηνα και μόνο κανα δυο μέρες μπορει να πει ξερεις θελω αυτό την ταδε ημερομηνία και πάντα από πρίν το κακό είναι οτι του αλλάζουν πολλες φορες το πρόγραμμα τελευταια στιγμή και αυτό θα ναι πολύ δυσκολό

Κανει κι αυτός νύχτες πρωι - νυχτα και εχει κυλιομενο ωραριο όπως και εγω

Αν τα πάω παιδικό πρεπει μερικές φορες να είναι και καποιος αλλος εκεί να τα παιρνει γιατι πολλές φορες δε θα μπορεί να είναι εκεί κάποιος από μας Επιπλέον δε ξερω αν έχουν και τμημα που να δεχονται παιδακια με πάνες

[ζώπυρον]

Ειρήνη μου,

 

ο τίτλος του θέματός σου - τουλάχιστον σε μένα, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια (αφού απέκτησα το γιο μου),

 

μου πάει γάντι...

 

Για τα πρακτικά, είμαι σίγουρη πως θα βρεις λύσεις (εκ των πραγμάτων).

 

Γενικότερα τώρα, για το αν πρέπει να παραπονιέσαι...

Κοίτα... Εγώ ήμουνα σε χειρότερη θέση από σένα (δουλειά)... Αλλά και άλλες μαμάδες, χειρότερα από μένα... Θα ξημερωθούμε εδώ αν βγάλουμε κάθε μία τον θυμό της!

 

Αυτό που προσπαθώ να κάνω εγώ για να συνέρχομαι όταν παραπονιέμαι, είναι να θυμάμαι αυτό μου συνέβη όταν ήμουν φοιτήτρια και δούλευα παράλληλα σε ένα μικρό μαγαζάκι υπό μεγάλο καύσωνα και χωρίς καν ανεμιστήρα.

Μπήκε ένας πελάτης λοιπόν και του παραπονέθηκα ότι υποφέρω από τη ζέστη. Και μου είπε :

"Δίκιο έχεις κοπελιά... Φαντάσου όμως ότι εγώ δουλεύω στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, χωμένος σε αμπάρια, με πολύ μεγαλύτερη ζέστη και χωρίς να ξέρω αν ποτέ θα ξαναβγώ από κει ζωντανός σε περίπτωση ατυχήματος..."

[eirinibyronas]

Ο λογος που ανοιξα το θεμα ήταν για να ξελαφρωσω και να ακουσω και καποιες γνωμες ωστε να μπορεσω να δω την κατασταση και από αλλη πλευρα χωρίς να πελαγωνω

Η ουσία είναι - και λυπαμαι που κάποιοι δεν την ειδα και εμειναν μονο σε μια φραση - οτι με προβληματίζει η αλλαγη που προκειται να συμβει στην καθημερινότητα μου και στη ζωή μου. Αυτό είναι που δεν μπορω να διαχειριστω και σκεφτομαι και εχει επηρεασει την ψυχολογία μου .Το οτι καθε βραδυ καθομαι και σκεφτομαι τι θα κανω με τα παιδια πως θα τα βγαζω περα με τις βαρδιες και πώς θα πηγαινω στη δουλεια μου για μενα ειναι πολύ σοβαρο -παρόλο που κάποιοι υπονόησαν το αντίθετο .

Το ότι ειχα τη δυνατοτητα να μεινω 3 χρονια εκτος δουλεια και οτι είμαι στο δημοσιο δεν νομίζω οτι εχει να κάνει με τη σοβαροτητα ή όχι των προβληματων που καλούμαι να αντιμετωπίσω και πιστευω θα απασχολουσαν καθε μαμά

Οι αλλαγες είναι που με φοβίζουν και πώς θα μπορεσω να ανταποκριθώ

[mama chryssa]

Βρισκομαι σε αδεια μητροτητας που τελειωνει το Μαρτιο και αυτό είναι το ένα πρόβλημα Θα ξαναπάω στη δουλεια μετα από ολόκληρα 3 χρονια !!!!

Πώς θα προσαρμοστω;;;Πώς θα αφησω τα μωρα μου;;

 

 

Το Μαρτιο???? Το μονο που μπορω να σου πω Ειρηνη μου, και η αληθεια ειναι πως δεν το ξερα ουτε κι εγω ( μου το εμαθαν τα διδυμακια μου ),ειναι πως οι σκεψεις, οι προβληματισμοι και τα ατελειωτα ερωτηματικα ειναι ΠΟΛΥ ΠΟΙΟ αγχωτικα απο τις ιδιες τις πραξεις!!! Οταν θα ερθει εκεινη η ωρα ( μπορει να εχουν αλλαξει και καποια δεδομενα), θα δεις πως εχουν τα πραγματα και θα πραξεις αναλογως

Απο τωρα να βασανιζεσαι και να ρωτας τι και πως κλπ κλπ κλπ....δεν ωφελει. Σου φαινονται ΟΛΑ βουνο. Οταν ερθει εκεινη η ωρα ομως, θα δεις οτι ΔΕΝ ειναι ολα ΤΟΣΟ μεγαλο βουνο τελικα

[eirinibyronas]

mama chryssa καταλαβαίνω πώς το λες και σε ευχαριστω για τη θετική ενέργεια που μου δίνεις άλλά ειλικρινά είναι κάτι που μου ερχεται αυτόματα ,δεν μπορώ να το ελέγξω !!!!Κοιμαμαι ξυπνάω οι ιδιες απορίες τα ίδια θεματα ( βαρδιες , παιδια , μετακίνηση)

Εχω και το συζυγο που δεν με βοηθαει να ξεαγχωθω , αντιθετα επιτείνει το αγχος μου και καταλαβαίνεις Βρισκομαι μόνη μου με ενα κεφαλι καζάνι να βράζω στο ζουμί μου :cry:

[love4four]

... να μεινω 3 χρονια εκτος δουλεια και οτι είμαι στο δημοσιο δεν νομίζω οτι εχει να κάνει με τη σοβαροτητα ή όχι των προβληματων που καλούμαι να αντιμετωπίσω και πιστευω θα απασχολουσαν καθε μαμά

Οι αλλαγες είναι που με φοβίζουν και πώς θα μπορεσω να ανταποκριθώ

 

Έχεις δίκιο που ... πελαγώνεις... Εγώ πελαγώνω από τώρα για τον Αύγουστο που σκέφτομαι πως θα παραμείνει όλο τον μήνα κλειστός ο σταθμός κι εμείς (ως ζευγάρι) έχουμε μόνο 15 ημέρες άδεια...

Ο καθένας ξέρει μόνος του το πρόβλημά του και πόσο μεγάλο ή σημαντικό μπορεί να είναι αυτό...

Μην το εκλαμβάνεις προσωπικά το γεγονός πως ορισμένοι/ορισμένες έγραψαν πως έπρεπε να αφήσουν τα μωρά τους όταν ήταν 3 μηνών -μέσα σε αυτούς κι εγώ-. Το θέμα είναι τί γίνεται με τα παιδιά και το σπίτι από την στιγμή που η μάνα -η κάθε μάνα, η κάθε μια από εμάς- είναι αναγκασμένη να επιστρέψει στην εργασία της...

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν "ελαφρυντικά" για καμία.

Και εάν δεν έχεις παππού/γιαγιά εύκαιρους στην Ελλάδα του 2011 τότε είτε πρέπει να διαθέτεις χρήματα είτε δεν ξέρω κι εγώ τί... όπως το να κάνεις το τζίνι και να διακτινίζεσαι... κοινώς... χ..... μέσα Πολυχρόνη !!!!

 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα