Πώς να νιώσουμε.....

[Dimitra-]

:lol: Αυτό Δήμητρα!!Κι αν ήμουνα η μαμά θα την πέταγα κι έξω!!

 

κ γω το ιδιο...

[Melina22]

Βικούλα πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάς...Με έχει συγκινήσει η στάση σου απέναντι στην αδερφή σου...Μπράβο σου! Επίσης μου έχει κάνει θετική εντύπωση ο τρόπος σκέψης σου σε πολλά σημεία. Αν επιτρέπεται πόσο χρονών είσαι;

Καλή δύναμη από εμένα!!! Και στις 2 σας! Και ψυχραιμία όσο γίνεται...

 

 

[fistikaki]

εγω ειμαι υπερ των εκτρωσεων...

 

 

οταν η ιδια η γυναικα το επιθυμει...

ειναι αναφαιρετο δικαιωμα της καθε γυναικας να αποφασισει.... αν αποφασισει να το κρατησει θα πρεπει να εχει ολη τη στηριξη που διαιουται ως μελλουσα μητερα...

 

αν αποφασισει να διακοψει την κυηση (και ειναι σιγουρη γι αυτο) τοτε και αυτο το δικαιωμα της θα πρεπει να γινει σεβαστο

 

 

η αδερφη της κοπελας που ανοιξε το θεμα ειναι ενηλικη.. νεαρη μεν, ενηλικη δε.. δικια της η αποφαση, δικο της το κορμι

[ssttaa]

κι εγώ δεν είμαι κατά των εκτρώσεων, ειδικά αν η ίδια η γυναίκα το έχει αποφασίσει. Δεν είναι όμως η έκτρωση αντισύλληψη. Για να κάνει κάποια 20 εκτρώσεις, κάτι έχει παρανοήσει

Στην προκειμένη περίπτωση η κοπέλα το θέλει το μωρό της. Πιστεύω ότι και οι γονείς της όταν το δούνε να τους χαμογελάει θα γίνουν αλοιφή όπως όλοι οι παππουδογιαγιάδες

Καλή δύναμη εύχομαι!

[fistikaki]

κι εγώ δεν είμαι κατά των εκτρώσεων, ειδικά αν η ίδια η γυναίκα το έχει αποφασίσει. Δεν είναι όμως η έκτρωση αντισύλληψη. Για να κάνει κάποια 20 εκτρώσεις, κάτι έχει παρανοήσει

 

μιλαμε οτι ειναι για πολλες σφαλιαρες :evil::evil::evil:

[Thaumataki]

Sorry κιόλας...μετά από 5-10-15 εκτρώσεις μπορούσε να είναι τόσο γόνιμη, ώστε να μένει 20 φορές έγκυος;;;;;;;;;;;;;

Εδώ 1-2 κάνεις κι είναι επίφοβο....

Μήπως αυτή η γνωστή υπερβάλλει σε κάποιο βαθμό; Ψιλοκουλό μου φαίνεται εμένα, με το φτωχό μυαλουδάκι μου....

[PASOUMI]

ρε παιδια σχημα λογου θα ταν...οτι κ καλα εχει κανει πολλες εκτρωσεις κ ειναι ακομα καλα (?) κ σωματικα κ ψυχολογικα. απλα ισως τα παραφουσκωσε για να πεισει κ καλα περισσοτερο την πιτσιρικα.

παντως εμενα δεν μου κανει τοσο εντυπωση η συμπεριφορα των γονεων κ πιθανον να μην ειναι μονο εγωιστικη η αποψη τους κ οτι αυτοι θα χασουν τη βολη τους. ενα παιδι χωρις σωστες οικογενειακες βασεις δεν ειναι οτι πιο ευκολο. πολλοι γονεις, η πρωτη τους σκεψη τουλαχιστον θα ταν αυτη. δηλ ολες αμα συνεβαινε αυτο στη κορη σας θα σκεφτοσασταν αχ τι καλα τι ωραια θα χουμε εγγονακι? δεν θα τα ζυγιζατε τα πραγματα κ απ τις 2 πλευρες, να δειτε ολες τις εναλλακτικες κ μετα να αποφασισετε πο ψυχραιμα???

[Vitsi]

Aspa.. μου ίσως η δική σου περίπτωση να ήταν κομματάκι διαφορετική γιατί ήσουν 26 αφ'ενός και αφ'ετέρου ήσουν ζευγάρι με τον μπαμπά του παιδιού και οι γονείς σου έμειναν ας το πούμε πιο ήσυχοι.Η αγωνία όμως δεν αμφιβάλλω ότι θα ήταν ίδια με τη δική μας...

 

Πάντως έτσι είναι,όταν αντικρίσουν το μωρουδέλι μας, όλοι θα πετάνε στα σύννεφα,και για να τους επιτρέψουμε να το βλέπουν,εξαρτάται και με ποιον τρόπο αντιδράσουν σ'αυτό το απρόσμενο γεγονός....

 

Μελίνα μου σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια....22 είμαι.

[annia]

Μόλις χθές έμαθα ότι η αδερφή μου είναι έγκυος....21 ετών...Πάγωσα....

Ανύπαντρη όπως καταλαβαίνετε,με τον μπαμπά του παιδιού έχουν χωρίσει εδώ και κάποιους μήνες και είναι σχεδόν 4μηνών με δικούς μου υπολογισμούς απ΄την τελευταία της επαφή.

Σήμερα βγήκε η χοριακή και την άλλη εβδομάδα έχουμε ραντεβού με το γιατρό.

Δεν θα μπώ στη διαδικασία καν να αναφέρω ότι ήταν τελείως ανεύθυνοι και επιπόλαιοι κάνοντας σεξ χωρίς προφύλαξη και ούτε γιατί τόσο καιρό δεν είχε ψαχτεί αφού υπήρχαν ενδείξεις αλλά τις απέδειδε αλλού...

Εκτός από φόβο,σοκ και ανασφάλεια,νιώθω ότι έχω τρομερές ευθύνες γιατί τόσο καιρό δεν έκανα κάτι και απλά την εμπιστευόμουν γιατί θεωρούσα πως είναι ενήλικη και δεν χρειάζεται εμένα για να τη νουθετώ.

 

Οι γονείς μας είναι χωρισμένοι και αύριο πρώτα θα το μάθει η μαμά....

 

Θα κάνω τα πάντα ώστε να στηρίξω την αδερφή μου και να φέρει στο κόσμο τη ψυχούλα αυτή η οποία δεν φταίει σε τίποτα!!

Τα γράφω όλα αυτά και δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω ακόμα...Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες αλλά θα τις κάνουμε,αφού τώρα πλέον δεν υπάρχει γυρισμός και λυπάμαι που λέω κάτι τέτοιο αφού ξέρω πόσες γυναίκες πασχίζουν να κάνουν παιδί και δεν θέλω να φανώ "προκλητική"!!

 

Τρέμω την αντίδραση των γονιών μας,τα έξοδα που θα ακολουθήσουν και γενικά τη ζωή μας απο ΄δω και πέρα...

Σήμερα είπε μια κουβέντα η αδερφή μου κλαίγοντας..."Τελείωσε όλη μου η ζωή και θα κλειστώ μέσα σ'ένα σπίτι.."Πήρα κουράγιο και την καθησύχασα,τίποτα δεν θ'αφήσω να την πικράνει και να την κάνει δυστυχισμένη.Θα είμαι δίπλα της και αυτό περιμένω και αύριο απ'τους γονείς μας.

Είναι τόσα που πρέπει να τακτοποιηθούν,τόσα λεφτά που πρέπει να βρεθούν και είμαστε άνεργες.Θέλω να είμαι αισιόδοξη αλλά κάτι με σταματά.

 

Ήδη επιλέξαμε ένα πολύ γνωστό και καλό γιατρό,διότι ξέρουμε πόσο βοηθά άτομα τα οποία δεν είναι οικονομικά άνετα και αντιμετωπίζει την ιατρική ως λειτούργημα.Στον κο Χασιάκο αναφέρομαι.

 

Ελπίζω όλα να πάνε καλά και πάνω απ'όλα ο μπαμπάς και η μαμά να είναι κοντά της,χωρίς υστερίες κτλ.Ξέρω ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο αυτό που συνέβη,αλλά θεωρώ ότι όλα αντιμετωπίζονται με αγάπη και ενώτητα.

 

Ξέρω ότι θα αντλήσω δύναμη από εσάς και γι'αυτό και σας γράφω...

 

 

βικουλα μου μπραβο σου που στηριζεις τοσο πολυ την αδερφη σου...ο πρωην συντροφος δεν εχει μαθει για την εγκυμοσυνη??δεν υπαρχει περιπτωση να τα ξαναβρουν??(με συγχωρεις αλλα δεν διαβασα ολα τα ποστ)..δεν ξερω αν σε βοηθαει αλλα εγω εγινα μαμα στα 17!!βεβαια εχω τον αντρα μου...αυτο που θα πεις στην αδελφη σου ειναι οτι θα τα καταφερει αρκετα καλα στον ρολο της μαμας..απο την στιγμη που θα νιωσει αυτο το μικρο πλασματακι στα πρωτα του σκιρτηματα θα γεμισει με απεραντη δυναμη στο να του χαρισει αγαπη και να το προστατεψει....υπομονη χρειαζετε και να εχει διπλλα της ανθρωπους που την αγαπουν και την στηριζουν..ολα καλα θα πανε....

 

 

(και εγω στον χασιακο εκανα και τα 2μου παιδια)

[Vitsi]

ρε παιδια σχημα λογου θα ταν...οτι κ καλα εχει κανει πολλες εκτρωσεις κ ειναι ακομα καλα (?) κ σωματικα κ ψυχολογικα. απλα ισως τα παραφουσκωσε για να πεισει κ καλα περισσοτερο την πιτσιρικα.

παντως εμενα δεν μου κανει τοσο εντυπωση η συμπεριφορα των γονεων κ πιθανον να μην ειναι μονο εγωιστικη η αποψη τους κ οτι αυτοι θα χασουν τη βολη τους. ενα παιδι χωρις σωστες οικογενειακες βασεις δεν ειναι οτι πιο ευκολο. πολλοι γονεις, η πρωτη τους σκεψη τουλαχιστον θα ταν αυτη. δηλ ολες αμα συνεβαινε αυτο στη κορη σας θα σκεφτοσασταν αχ τι καλα τι ωραια θα χουμε εγγονακι? δεν θα τα ζυγιζατε τα πραγματα κ απ τις 2 πλευρες, να δειτε ολες τις εναλλακτικες κ μετα να αποφασισετε πο ψυχραιμα???

 

Δεν ξέρω και δεν με αφορά αν ήταν σχήμα λόγου,ακόμη και μία έκτρωση να είχε κάνει,δεν το λες απαξιωτικά σε μια κοπέλα εγκυμονούσα ως παράδειγμα προς μίμηση και σαν τη πιο απλή και ανώδυνη λύση!!

Όπως είπα και σε άλλες μου δημοσιεύσεις,είναι λογικό οι γονείς μου που έπαθαν τη σοκάρα της ζωής τους,δεν απαιτήσαμε να το πάρουν χαλαρά και "δεν τρέχει τίποτα" γιατί πολύ απλά μιλάμε για παιδί και όχι για ένα καινούργιο αυτοκίνητο!Ενώ όμως λέγαμε στον πατέρα μου ότι είναι ήδη προχωρημένη η εγκυμοσύνη,εκείνος επέμενε να πάμε αύριο στον δικό μου γιατρό για να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο ώστε να καταφύγουμε στην έκτρωση.Αν τα ζύγιζε επίσης σωστά,δεν θα έλεγε με βεβαιότητα και απάθεια πως "σιγά μη πάθει κάτι μετά την άμβλωση...." και αναφερόταν στη κόρη του!!!!

[Vitsi]

βικουλα μου μπραβο σου που στηριζεις τοσο πολυ την αδερφη σου...ο πρωην συντροφος δεν εχει μαθει για την εγκυμοσυνη??δεν υπαρχει περιπτωση να τα ξαναβρουν??(με συγχωρεις αλλα δεν διαβασα ολα τα ποστ)..δεν ξερω αν σε βοηθαει αλλα εγω εγινα μαμα στα 17!!βεβαια εχω τον αντρα μου...αυτο που θα πεις στην αδελφη σου ειναι οτι θα τα καταφερει αρκετα καλα στον ρολο της μαμας..απο την στιγμη που θα νιωσει αυτο το μικρο πλασματακι στα πρωτα του σκιρτηματα θα γεμισει με απεραντη δυναμη στο να του χαρισει αγαπη και να το προστατεψει....υπομονη χρειαζετε και να εχει διπλλα της ανθρωπους που την αγαπουν και την στηριζουν..ολα καλα θα πανε....

 

(και εγω στον χασιακο εκανα και τα 2μου παιδια)

 

Έχει μάθει για την εγκυμοσύνη και απ'ο,τι φαίνεται τη στηρίζει...Αύριο θα βρεθούμε και με το πατέρα του για να δούμε τί θα πεί κι αυτός...

Σ'ευχαριστώ για όλα και θα της μεταφέρω τα λόγια σου....Μικρομανούλα και συ εε;;;;:D

[annia]

ναι μικρομανουλα και εγω...20χρονων τωρα..χαχαχαχα

 

καλο θα ητνα να ειναι συμφωνος και ο πατερας..αν και παλι γνωριζω αρκετες ανυπαντρες μητερες που τα παιδια τους ειναι πολυ ευτυχισμενα....οτι και να γινει θα γινει για καλο...με το καλο το μωρακι σας..:D

[gioli]

Βίκυ μου διαβάζω αυτές τις ημέρες το θέμα σου και θέλω να σου πω πως καταλαβαίνω και εσένα και την αδελφή σου. Καταλαβαίνω το πρόβλημα με το οικονομικό και το πρόβλημα με τον πατέρα σας. Θα ήθελα να σου πω οτι και εμένα ο πατέρας μου έδειχνε τέτοιος τύπος. Μη με εκθέσεις ποτέ μου έλεγε και εννοούσε μη μείνει εγκυος πριν το γάμο. Το ίδιο ζήτησε απο τον άντρα μου πριν παντρευτούμε. Βέβαια δεν έμεινα εγκυος πριν το γάμο αλλά κάποτε του είπα, ξέρεις πατέρα οτι με την στάση σου θα μπορούσες να με έχεις οδηγήσει σε άμβλωση κάποια στιγμή απο το φόβο της αντίδρασής σου. Μου απάντησε πως οι άνθρωποι πρέπει να αναθεωρούν και να εξελίσονται. Βλέπω πλέον τη στάση του σε τέτοια θέματα με την αδελφή μου που είναι 10 χρόνια μικρότερη και με ικανοποιεί η στάση του. Θέλω να πω με αυτό οτι εγω που σε αυτη τη φάση της ζωής μου είμαι κατα των αμβλώσεων δε ξέρω τι θα έκανα σε αντίστοιχη περίπτωση. Θες ο φόβος του πως θα τα βγάλω πέρα, θες ο φόβος του τι θα αντιμετωπίσω, δε ξέρω. Χαίρομαι για την στήριξη που δίνεις στην αδελφή σου και στον αγώνα που κάνεις για το ανηψάκι σου. Ευχομαι λοιπόν και ο πατέρας σου να αναθεωρήσει. Καμια φορά και οι γονείς μας με τα βιώματα που έχουν φέρονται αλλοπρόσαλλα. Και σου εύχομαι οταν το ανηψάκι σου μεγαλώσει να του δώσετε τα εφόδια και τις γνώσεις για μη περάσει τέτοιες καταστάσεις. Σε φιλώ και σου στέλνω την αμέριστη συμπαράστασή μου.

[Vitsi]

ναι μικρομανουλα και εγω...20χρονων τωρα..χαχαχαχα

 

καλο θα ητνα να ειναι συμφωνος και ο πατερας..αν και παλι γνωριζω αρκετες ανυπαντρες μητερες που τα παιδια τους ειναι πολυ ευτυχισμενα....οτι και να γινει θα γινει για καλο...με το καλο το μωρακι σας..:D

 

Άντε βρε και έχεις ήδη 2 παιδάκια;;;Μπράβο σου!!

Εμάς μας ενδιαφέρει να αναγνωρίσει το παιδί,να συμμετέχει ενεργά σε όλη αυτή τη κατάσταση και το τί θα κάνουν σαν ζευγάρι αφορά μόνο εκείνους!

 

Αχ σ'ευχαριστώ πολύυυυυυυ!!!!:lol:

[Vitsi]

Χαίρομαι για την στήριξη που δίνεις στην αδελφή σου και στον αγώνα που κάνεις για το ανηψάκι σου. Ευχομαι λοιπόν και ο πατέρας σου να αναθεωρήσει. Καμια φορά και οι γονείς μας με τα βιώματα που έχουν φέρονται αλλοπρόσαλλα. Και σου εύχομαι οταν το ανηψάκι σου μεγαλώσει να του δώσετε τα εφόδια και τις γνώσεις για μη περάσει τέτοιες καταστάσεις. Σε φιλώ και σου στέλνω την αμέριστη συμπαράστασή μου.

 

Να είσαι καλά,σε ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου!!!!

Γι'αυτό θα παλέψουμε,ειδικά εγώ....(μάλλον έχω μπερδέψει το ρόλο μου;;; )

[elenik]

Στηριξτε την σε οτι εκεινη αποφασισει πως θελει. Ειτε η αποφαση της συμφωνει με τους μεν ειτε με τους δε ειναι μια αποφαση που πρεπει να παρει εκεινη και ο πατερας του παιδιου μονο.

[livinath]

Ξαναγράφω γιατί διάβασα την εξέλιξη του θέματος.... Η διακοπή κύησης είναι κάτι επώδυνο... Πολύ. Σε ξεπερνά αλλά εσύ δεν το ξεπερνάς ποτέ. Και το εννοώ. Ποτέ. Ακόμα κι όταν η διακοπή γίνει για λόγους ιατρικούς, ακόμα κι αν δεν γινόταν αλλιώς... Το 2002 έκανα διακοπή κύησης πριν τις 12 εβδομάδες κι αυτό γιατί από μλκ μου εκτέθηκα σε ακτινοβολία χωρίς να ξέρω (μα ούτε καν υποπτευόμουν η χαζή... ) ότι ήμουν έγκυος. Ταυτόχρονα είχα κατεβάσει και τα αντιφλεγμωνώδη μου... Τεσπα... Τα'χω ξαναπεί.... Η γιατρός ήταν σαφής. Το να το κρατήσω ήταν ρίσκο. Μεγάλο ρίσκο. Αν διαπιστώναμε κάτι στην αυχενική - στις 16 εβδομάδες - υπήρχε περιθώριο να το ρίξω τότε. Μπορούσα δηλαδή να περιμένω να δω πως θα εξελισσόταν... Λυπάμαι μα δεν είμαι τόσο δυνατή για κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ δύσκολο να πάρω την απόφαση να προχωρήσω σε διακοπή σε τόσο πρώιμη εγκυμοσύνη, πόσο μάλλον να φτάσω στον 4ο μήνα και μετά.... αν χρειαζόταν... Δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν το άντεχα. Δικό μου το φταίξιμο γιατί αφού είχαμε το ατύχημα με την προφύλαξη (έσπασε το σκουφί) έπρεπε να είμαι ψιλιασμένη... Αλλά δεν ήμουν. Το θεώρησα εξαρχής αδύνατο (με μια φορά) και το ξέχασα, το έβγαλα από το μυαλό μου... Τόσο που όταν μου το επιβεβαίωνε η τότε γιατρός μου (κι ενώ είχα ήδη ένα θετικό τεστ) της έλεγα "Αποκλείεται! Κάποιο λάθος κάνετε!" Ακόμα θυμάμαι πως με κοιτούσε.... Ποτέ δεν το ξεπέρασα και δεν νομίζω ότι θα γίνει ποτέ.... Ακόμα βουρκώνω όταν το θυμάμαι κι ας έχω ένα παιδί κι ας κάνω κι άλλα... Γιατί θα είχα τώρα ένα παιδάκι 7 χρονών... Κι από την δική μου ανευθυνότητα δεν γεννήθηκε.... Λυπάμαι που στα λέω όλα αυτά αλλά ειληκρινά... Δεν το ξεπερνάς ποτέ.

[Aeriko]

Έτσι ακριβώς... ΠΟΤΕ!

[Αγγελίνα#2]

Ξαναγράφω γιατί διάβασα την εξέλιξη του θέματος.... Η διακοπή κύησης είναι κάτι επώδυνο... Πολύ. Σε ξεπερνά αλλά εσύ δεν το ξεπερνάς ποτέ. Και το εννοώ. Ποτέ. Ακόμα κι όταν η διακοπή γίνει για λόγους ιατρικούς, ακόμα κι αν δεν γινόταν αλλιώς... Το 2002 έκανα διακοπή κύησης πριν τις 12 εβδομάδες κι αυτό γιατί από μλκ μου εκτέθηκα σε ακτινοβολία χωρίς να ξέρω (μα ούτε καν υποπτευόμουν η χαζή... ) ότι ήμουν έγκυος. Ταυτόχρονα είχα κατεβάσει και τα αντιφλεγμωνώδη μου... Τεσπα... Τα'χω ξαναπεί.... Η γιατρός ήταν σαφής. Το να το κρατήσω ήταν ρίσκο. Μεγάλο ρίσκο. Αν διαπιστώναμε κάτι στην αυχενική - στις 16 εβδομάδες - υπήρχε περιθώριο να το ρίξω τότε. Μπορούσα δηλαδή να περιμένω να δω πως θα εξελισσόταν... Λυπάμαι μα δεν είμαι τόσο δυνατή για κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ δύσκολο να πάρω την απόφαση να προχωρήσω σε διακοπή σε τόσο πρώιμη εγκυμοσύνη, πόσο μάλλον να φτάσω στον 4ο μήνα και μετά.... αν χρειαζόταν... Δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν το άντεχα. Δικό μου το φταίξιμο γιατί αφού είχαμε το ατύχημα με την προφύλαξη (έσπασε το σκουφί) έπρεπε να είμαι ψιλιασμένη... Αλλά δεν ήμουν. Το θεώρησα εξαρχής αδύνατο (με μια φορά) και το ξέχασα, το έβγαλα από το μυαλό μου... Τόσο που όταν μου το επιβεβαίωνε η τότε γιατρός μου (κι ενώ είχα ήδη ένα θετικό τεστ) της έλεγα "Αποκλείεται! Κάποιο λάθος κάνετε!" Ακόμα θυμάμαι πως με κοιτούσε.... Ποτέ δεν το ξεπέρασα και δεν νομίζω ότι θα γίνει ποτέ.... Ακόμα βουρκώνω όταν το θυμάμαι κι ας έχω ένα παιδί κι ας κάνω κι άλλα... Γιατί θα είχα τώρα ένα παιδάκι 7 χρονών... Κι από την δική μου ανευθυνότητα δεν γεννήθηκε.... Λυπάμαι που στα λέω όλα αυτά αλλά ειληκρινά... Δεν το ξεπερνάς ποτέ.

 

Livinath καλή μου, λυπάμαι πολύ που χρειάστηκε να το ζήσεις όλο αυτό, αλλά χαίρομαι που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας, γιατί βάζεις τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Επειδή δυστυχώς στον κύκλο μου υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις σαν και τη δική σου, την έχω συναντήσει αυτη τη στάση πάρα πολλές φορές και γι΄αυτό και είμαι κατηγορηματικά κατά των αμβλώσεων, σε σημείο που μπορεί να θεωρούμαι υπερβολική.

Τουλάχιστον εσύ μπόρεσες και το ξεπέρασες και προχώρησες με τη ζωή σου. Εγώ πώς να παρηγορήσω τη μια φίλη μου που, όσο είχε σχέση, "υποχρεώθηκε" να κάνει δύο αμβλώσεις για να μη χάσει τον φίλο της, που τον είχε σαν Θεό, και ύστερα την παράτησε κι αρραβωνιάστηκε άλλη? Τώρα είναι 36 χρονών, μόνη, με αντικαταθλιπτικά και κάθε μέρα οδύρεται "ας κράταγα τουλάχιστον το ένα...14 χρονών παιδί θα ήταν σήμερα..." Ή στενό συγγενικό μου προσωπο, που έκανε κι αυτή 2 αμβλώσεις, τη δεύτερη μάλιστα στον 4ο μήνα (τους 2 πρώτους μήνες είχε κανονικά περίοδο) κι ενώ ήταν μαζί με τον σημερινό άντρα της, απλά δεν ήταν καλά τα οικονομικά τους και δεν είχαν πολύ καιρό σχέση. Έχουν 6 χρόνια παντρεμένοι που προσπαθούν, αλλά τίποτα, παρά τις εξωσωματικές, και με καμία δύναμη δεν της βγαίνει από το μυαλό ότι πληρώνει τις αμαρτίες της για τα μωρά που δεν άφησε να γεννηθούν, κοντεύει να τρελαθεί...

Αυτά βλέπω και λέω, όχι ρε παιδιά, όχι. Εκείνη την ώρα μπορεί να νιώθουν και ανακούφιση, ότι πάει τελείωσε, αλλά συνήθως δεν τελειώνει...γυρνάει και σε στοιχειώνει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο...και ό,τι κακό σου συμβαίνει, το αποδίδεις εκεί.

Όσο για τις 20 αμβλώσεις που αναφέρθηκε, ξέρω θετικά άτομο που έκανε 12+2 που τα κράτησε, σύνολο 14 εγκυμοσύνες (μια αδελφή του παππού μου). Για την ιστορία, αναφέρω ότι πριν λίγα χρόνια εγχειρίστηκε από καρκίνο της μήτρας και κάνει ακόμα χημειοθεραπείες.

[aria1980]

Καλα,μη πιστευετε οτι εχει κανει 20 εκτρωσεις!!!!με τιποτα,εδω μια κανεις κ σου λεει αν ξαναμεινεις εγκυος κ το ξαναριξεις,μπορει να μη ξανακανεις παιδια..δεν παιζει!!περιμενουμε εξελιξεις!!!

[livinath]

δεν τελειώνει...γυρνάει και σε στοιχειώνει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο...

 

Αυτή είναι η έκφραση που τα λέει όλα... ΟΛΑ όμως... Εντωμεταξύ κι εμένα ο τότε σύντροφος μου είναι ο άντρας μου τώρα.... Κι αυτός υπέφερε... Και καμιά φορά του το αναφέρω γιατί μπορεί να το σκέφτομαι κι ενώ πάντα προσπαθεί να με παρηγορήσει ποτέ μα ποτέ δεν μου είπε "πάει, πέρασε" ή "ξέχνα το"... Κι εκείνον τον πονάει ακόμα και το νιώθω...

[Αγγελίνα#2]

Αυτή είναι η έκφραση που τα λέει όλα... ΟΛΑ όμως... Εντωμεταξύ κι εμένα ο τότε σύντροφος μου είναι ο άντρας μου τώρα.... Κι αυτός υπέφερε... Και καμιά φορά του το αναφέρω γιατί μπορεί να το σκέφτομαι κι ενώ πάντα προσπαθεί να με παρηγορήσει ποτέ μα ποτέ δεν μου είπε "πάει, πέρασε" ή "ξέχνα το"... Κι εκείνον τον πονάει ακόμα και το νιώθω...

 

Σου έστειλα πμ.

[koufetaki]

Καλα,μη πιστευετε οτι εχει κανει 20 εκτρωσεις!!!!με τιποτα,εδω μια κανεις κ σου λεει αν ξαναμεινεις εγκυος κ το ξαναριξεις,μπορει να μη ξανακανεις παιδια..δεν παιζει!!περιμενουμε εξελιξεις!!!

δυστυχως εγω ξερω ατομο που εχει κανει περισσοτερες και εχει και δυο παιδια ενα ζωη.και το μαθα καπως,γτ πριν χρονια που λαχταρουσα να κανω και αλλο παιδι ειχαμε μαζι καθηστερηση και τελικα εγω δεν ημουν και ηταν αυτη σε διδυμα,και τα ριξε ρε κοριτσια ταριξε!!!κανονικα το εχει σαν αντισυληψη και οχι τπτ μετα απο καποιες εκτρωσεις οι γιατροι δεν σε αναλαμβανουν αλλα αυτη πηγαινει σε αλλους

[aria1980]

δυστυχως εγω ξερω ατομο που εχει κανει περισσοτερες και εχει και δυο παιδια ενα ζωη.και το μαθα καπως,γτ πριν χρονια που λαχταρουσα να κανω και αλλο παιδι ειχαμε μαζι καθηστερηση και τελικα εγω δεν ημουν και ηταν αυτη σε διδυμα,και τα ριξε ρε κοριτσια ταριξε!!!κανονικα το εχει σαν αντισυληψη και οχι τπτ μετα απο καποιες εκτρωσεις οι γιατροι δεν σε αναλαμβανουν αλλα αυτη πηγαινει σε αλλους

 

περισσοτερες?????????????μα..δεν γινεται!!!!!!!!οργανικα δεν γινεται!!!!!!!!εκανε τοοοοοσες εκτρωσεις κ εμεινε εγκυος κ σε διδυμα?????????:confusedτι να σου πω??????δεν μπορω να το πιστεψω

[Vitsi]

Είμαι τόσο μα τόσο θλιμμένη...Ντρέπομαι πραγματικά και δεν μετανιώνω καθόλου για ό,τι και αν πω....

Η μάνα μου "ξαφνικά"άλλαξε γνώμη και είπε πως αν γίνεται έκτρωση να την κάνει η μικρή και να μην ακούσει κανέναν,ούτε εμένα!!!Της είπε λέει η μικροβιολόγος της πως η επιστήμη έχει προχωρήσει και δεν υπάρχει περίπτωση να πάθει κάτι σωματικό και όσο για το ψυχολογικό κόστος,θα το αντιμετωπίσουμε.....Τα τελευταία είναι λόγια "μάνας".....Αρνείται να σταθεί στα πόδια της και να γίνει ¨βράχος"για το παιδί της,επικαλούμενη το οικονομικό βάρος.Δεν έχει άδικο πως τα έξοδα είναι πολλά,αλλά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ για το καλό του παιδιού της να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να διαφυλάξει τη σωματική και ψυχική της υγεία!!!!

Είμαι 22 ετών και νιώθω τόσο δυνατή και πραγματικά αν είχα δουλειά θα το έπαιρνα όλο πάνω μου και θα τους έγραφα ΟΛΟΥΣ!!!!Πώς είναι δυνατόν η ίδια της η μάνα να μην έχει το θάρρος να πει κάτι τέτοιο;;;;ΕΛΕΟΣ!!!!

 

Το απόγευμα θα έχετε νέα μας απ'το γυναικολόγο....