Δίδυμη κύηση εβδομάδα τοκετού και βάρος παιδιών!

[Μανταλένια]

Δυστυχώς η εγκυμοσύνη μου δεν είχε καλό τέλος.. Στις 2 Μαϊου (λίγο πριν μπω στον 5ο μήνα) σπάσαν τα νερά.. Όταν πήγαμε στο νοσοκομείο, ήμουν σίγουρη ότι τα έχουμε χάσει τα μωρά.. Είχε ανοίξει ο ένας σάκος αλλά τα μικρά τα βλέπαμε και τα ακούγαμε κανονικά! Μόλις άκουσα τις καρδιές τους έκλαψα από χαρά... Ένας γιατρός όμως εκεί, μου είπε ότι εκείνους τους ενδιέφερε η δική μου ζωή και υγεία και όχι των εμβρύων.. Δεν είχα ιδέα τι μπορούσε να σημαίνει το ότι άνοιξαν οι σάκοι (γιατί άνοιξε καί ο άλλος πολύ σύντομα) σε τόσο μικρή ηλικία κύησης.. Το άλλο πρωί μου έκαναν υπέρηχο και μου είπαν ότι είναι θέμα της φύσης το αν θέλει να κρατήσει τα μικρούλια μας ή όχι.. Το τι ακολούθησε, ήταν ένα μαρτύριο χωρίς τέλος.. Έμεινα σχεδόν 1 μήνα στο νοσοκομείο, νιώθοντας και ακούγοντας τα μικρά καθημερινά, αλλά με μηδενικό αμνιακό υγρό.. Είναι τόσα πολλά αυτά που έζησα.. Τι να σας πρωτογράψω.. Τελικά οδηγηθήκαμε σε διακοπή της κύησης στις 24/5 και με πολύ φόβο για το πώς θα αντιδρούσε η μήτρα μου (η οποία τελικά είναι λέει μια ακραία περίπτωση δίκερης μήτρας που προσσεγγίζει τη δίδελφη!!), καί λόγω σχήματος καί λόγω ανωριμότητας της μήτρας μιας και ήμουν μόλις στον 5ο μήνα. Ήμουν σε κατάκλιση με πάπια κλπ για αρκετό καιρό, αλλά τα υγρά φεύγαν είτε ήμουν ξαπλωμένη είτε όχι.. Από ένα σημείο και μετά ο γιατρός μου είπε να σηκώνομαι γιατί δεν είχε νόημα πια. Είχα ατροφήσει (είχε προηγηθεί και η δύμηνη ξάπλα από την αποκόλληση) και αναγκάστηκαν να μου δώσουν αντιπηκτικές που παίρνω ακόμη.. Επίσης είχα αρχίσει να έχω και αιμμοραγίες.. Το μωράκια μας είχαν ένα 5% να επιζήσουν και να είναι καλά! Στο μεταξύ κινδύνευαν από μικρόβια του κόλπου μου, από παραμορφώσεις λόγω των πιέσεων από τη μήτρα, από ανεπάρκεια έως έλειψη πνευμόνων λόγω έλειψης αμνιακού κ.ά.. Στο μεταξύ κινδύνευα κι εγώ από λοίμωξη.. Έτσι βρεθήκαμε μπρος στο μεγαλύτερο δίλλημα της ζωής μας.. Το να διακόψουμε την κύηση (ενώ τα μωρά ήταν ζωντανά) ή να το συνεχίζαμε κι όπου πήγαινε! Δεν άντεχα να το κάνω αυτό.. Ήθελα να μου πουν κάτι χειροπιαστό για να το πάρω απόφαση.. Τα μικρά λέει θα συνέχιζαν να μεγαλώνουν επειδή τρέφονταν από τους πλακούντες.. Όμως ούτε μπορούσανε να τα δούνε πια καθαρά στην οθόνη, λόγω έλειψης αμνιακού.. Περάσαμε απίστευτα δύσκολες στιγμές.. Μες στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.. Τι να σας πρωτογράψω.. Τελικά, όταν μου έιπαν στον τελευταίο υπέρηχο ότι η ανάπτυξή τους έμεινε αρκετά πίσω.. Κατάλαβα ότι το περιβάλλον μέσα μου είχε γίνει πια πολύ αφιλόξενο για τις ψυχούλες μας! Κι έτσι, το πήρα απόφαση και προχωρήσαμε σε καισαρική. Το να γίνει με πρόκληση οδηνών ήταν μεγάλο ρίσκο λόγω μήτρας.. 'Ισως κρατούσε μέρες.. Χειρουργήθηκα την προηγούμενη Πέμπτη με ολική νάρκωση! Τα μωράκια μας΄"έφυγαν" σχεδόν μόλις βγήκαν. Ήταν πολύ ταλαιπωρημένα και το προσωπάκι του ενός είχε ήδη αρχίσει να παραμορφώνεται.. Προφανώς δε θα άντεχαν πολύ ακόμη.. Δε μετανιώνουμε για την απόφαση που πήραμε! Μάλλον η μοίρα τους ήταν να ανοίξουν το δρόμο για τα επόμενα μωράκια.. Με πονάει που ήταν τόσο άτυχα.. Παρά την τροπή των πραγμάτων όμως και της δυσκολίας της εγκυμοσύνης μου από την αρχή, ευχαριστώ το Θεό που τα έφερε στη ζωή μας έστω κι έτσι! Επέστρεψα τη Δευτέρα που πέρασε.. Κι από τότε μαζεύω τα κομμάτια μου.. Προσπαθώ τόσο πολύ.. Μου λείπουν πάρα πολύ.. :( Φοβάμαι μήπως δε μπορέσω να κάνω παιδιά.. Στενοχωριέμαι πολύ που θα πρέπει να περιμένουμε ένα χρόνο για να ξαναπροσπαθήσουμε.. Μιλάω καθημερινά με την ψυχολόγο του νοσοκομείου και με βοηθάει.. Δε σηκώνω τηλέφωνα, δε μπορώ ακόμη να δω κόσμο.. Με πειράζει το φως του ήλιου (συνήθισα στο νοσοκομείο).. Με πονάει η τομή και όλο μου το κορμί από την πολύ ξάπλα.. Αλλά θα συνέλθω, πού θα πάει! Εύχομαι την επόμενη φορά να σταθούμε τυχεροί και να κρατήσουμε το μωράκι μας στην αγκαλιά μας! Η ειρωνεία..; Όλοι μας είπαν να ευχόμαστε την επόμενη φορά να είναι ένα έμβρυο!!! Τι να πω.. Υπάρχουν τόσα προβλήματα.. Τα είδα όλα εκεί μέσα! Μακάρι όλες οι γυναίκες να έχουμε τη χαρά να ζούμε όμορφες εγκυμοσύνες και να φέρνουμε στον κόσμο υγιή μωράκια! Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τα μωράκια σας! Συγγνώμη αν σας στεναχώρεσα.. Αλλά ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας.. Καλό βράδυ!

[KONSTANTINA.NIDINA]

Δυστυχώς η εγκυμοσύνη μου δεν είχε καλό τέλος.. Στις 2 Μαϊου (λίγο πριν μπω στον 5ο μήνα) σπάσαν τα νερά.. Όταν πήγαμε στο νοσοκομείο, ήμουν σίγουρη ότι τα έχουμε χάσει τα μωρά.. Είχε ανοίξει ο ένας σάκος αλλά τα μικρά τα βλέπαμε και τα ακούγαμε κανονικά! Μόλις άκουσα τις καρδιές τους έκλαψα από χαρά... Ένας γιατρός όμως εκεί, μου είπε ότι εκείνους τους ενδιέφερε η δική μου ζωή και υγεία και όχι των εμβρύων.. Δεν είχα ιδέα τι μπορούσε να σημαίνει το ότι άνοιξαν οι σάκοι (γιατί άνοιξε καί ο άλλος πολύ σύντομα) σε τόσο μικρή ηλικία κύησης.. Το άλλο πρωί μου έκαναν υπέρηχο και μου είπαν ότι είναι θέμα της φύσης το αν θέλει να κρατήσει τα μικρούλια μας ή όχι.. Το τι ακολούθησε, ήταν ένα μαρτύριο χωρίς τέλος.. Έμεινα σχεδόν 1 μήνα στο νοσοκομείο, νιώθοντας και ακούγοντας τα μικρά καθημερινά, αλλά με μηδενικό αμνιακό υγρό.. Είναι τόσα πολλά αυτά που έζησα.. Τι να σας πρωτογράψω.. Τελικά οδηγηθήκαμε σε διακοπή της κύησης στις 24/5 και με πολύ φόβο για το πώς θα αντιδρούσε η μήτρα μου (η οποία τελικά είναι λέει μια ακραία περίπτωση δίκερης μήτρας που προσσεγγίζει τη δίδελφη!!), καί λόγω σχήματος καί λόγω ανωριμότητας της μήτρας μιας και ήμουν μόλις στον 5ο μήνα. Ήμουν σε κατάκλιση με πάπια κλπ για αρκετό καιρό, αλλά τα υγρά φεύγαν είτε ήμουν ξαπλωμένη είτε όχι.. Από ένα σημείο και μετά ο γιατρός μου είπε να σηκώνομαι γιατί δεν είχε νόημα πια. Είχα ατροφήσει (είχε προηγηθεί και η δύμηνη ξάπλα από την αποκόλληση) και αναγκάστηκαν να μου δώσουν αντιπηκτικές που παίρνω ακόμη.. Επίσης είχα αρχίσει να έχω και αιμμοραγίες.. Το μωράκια μας είχαν ένα 5% να επιζήσουν και να είναι καλά! Στο μεταξύ κινδύνευαν από μικρόβια του κόλπου μου, από παραμορφώσεις λόγω των πιέσεων από τη μήτρα, από ανεπάρκεια έως έλειψη πνευμόνων λόγω έλειψης αμνιακού κ.ά.. Στο μεταξύ κινδύνευα κι εγώ από λοίμωξη.. Έτσι βρεθήκαμε μπρος στο μεγαλύτερο δίλλημα της ζωής μας.. Το να διακόψουμε την κύηση (ενώ τα μωρά ήταν ζωντανά) ή να το συνεχίζαμε κι όπου πήγαινε! Δεν άντεχα να το κάνω αυτό.. Ήθελα να μου πουν κάτι χειροπιαστό για να το πάρω απόφαση.. Τα μικρά λέει θα συνέχιζαν να μεγαλώνουν επειδή τρέφονταν από τους πλακούντες.. Όμως ούτε μπορούσανε να τα δούνε πια καθαρά στην οθόνη, λόγω έλειψης αμνιακού.. Περάσαμε απίστευτα δύσκολες στιγμές.. Μες στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.. Τι να σας πρωτογράψω.. Τελικά, όταν μου έιπαν στον τελευταίο υπέρηχο ότι η ανάπτυξή τους έμεινε αρκετά πίσω.. Κατάλαβα ότι το περιβάλλον μέσα μου είχε γίνει πια πολύ αφιλόξενο για τις ψυχούλες μας! Κι έτσι, το πήρα απόφαση και προχωρήσαμε σε καισαρική. Το να γίνει με πρόκληση οδηνών ήταν μεγάλο ρίσκο λόγω μήτρας.. 'Ισως κρατούσε μέρες.. Χειρουργήθηκα την προηγούμενη Πέμπτη με ολική νάρκωση! Τα μωράκια μας΄"έφυγαν" σχεδόν μόλις βγήκαν. Ήταν πολύ ταλαιπωρημένα και το προσωπάκι του ενός είχε ήδη αρχίσει να παραμορφώνεται.. Προφανώς δε θα άντεχαν πολύ ακόμη.. Δε μετανιώνουμε για την απόφαση που πήραμε! Μάλλον η μοίρα τους ήταν να ανοίξουν το δρόμο για τα επόμενα μωράκια.. Με πονάει που ήταν τόσο άτυχα.. Παρά την τροπή των πραγμάτων όμως και της δυσκολίας της εγκυμοσύνης μου από την αρχή, ευχαριστώ το Θεό που τα έφερε στη ζωή μας έστω κι έτσι! Επέστρεψα τη Δευτέρα που πέρασε.. Κι από τότε μαζεύω τα κομμάτια μου.. Προσπαθώ τόσο πολύ.. Μου λείπουν πάρα πολύ.. :( Φοβάμαι μήπως δε μπορέσω να κάνω παιδιά.. Στενοχωριέμαι πολύ που θα πρέπει να περιμένουμε ένα χρόνο για να ξαναπροσπαθήσουμε.. Μιλάω καθημερινά με την ψυχολόγο του νοσοκομείου και με βοηθάει.. Δε σηκώνω τηλέφωνα, δε μπορώ ακόμη να δω κόσμο.. Με πειράζει το φως του ήλιου (συνήθισα στο νοσοκομείο).. Με πονάει η τομή και όλο μου το κορμί από την πολύ ξάπλα.. Αλλά θα συνέλθω, πού θα πάει! Εύχομαι την επόμενη φορά να σταθούμε τυχεροί και να κρατήσουμε το μωράκι μας στην αγκαλιά μας! Η ειρωνεία..; Όλοι μας είπαν να ευχόμαστε την επόμενη φορά να είναι ένα έμβρυο!!! Τι να πω.. Υπάρχουν τόσα προβλήματα.. Τα είδα όλα εκεί μέσα! Μακάρι όλες οι γυναίκες να έχουμε τη χαρά να ζούμε όμορφες εγκυμοσύνες και να φέρνουμε στον κόσμο υγιή μωράκια! Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τα μωράκια σας! Συγγνώμη αν σας στεναχώρεσα.. Αλλά ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας.. Καλό βράδυ!

 

 

 

ΑΧ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

ΠΟΣΟ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ......

ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΣΕ ΓΑΛΗΝΕΥΣΕΙ !!!!!

ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ....ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ Κ ΣΕ ΑΛΛΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΙΟ ΠΡΙΝ....

ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΜΟΥ 29 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ

ΓΥΡΙΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ,ΜΕ ΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΡΟΤΣΙ,ΚΡΕΒΒΑΤΑΚΙ Κ ΤΛ....

ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ,ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣΣΣΣΣΣΣ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ,ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΚΛΑΙΩ....ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ.......ΕΜΕΝΑ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΡΙΣΕΙ ΔΙΔΥΜΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ..ΕΙΝΑΙ 5 ΕΤΩΝ ΤΩΡΑ Κ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ Κ ΤΡΙΤΟ!!!!!!

ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ!!!ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!!

[roza-f]

ΜΑΝΤΑΛΕΝΙΑ μου σε καταλαβαινω τι περνας. ο,τι κ να πω ειναι λιγο.

κουραγιο, ηταν γραφτο να γινει. και βεβαια ηταν σωστη η αποφασή σας. θα χρειαστεις πολυ χρονο για να το ξεπερασεις, αλλα θα το καταφερεις καποια στιγμη. θα εισαι πιο δυνατη σωματικα κ ψυχολογικα .

δεν ξερω αν χρησιμοποιησατε καποια τεχνιτη μεθοδο για τη συλληψη τους, αλλα την επομενη φορα φανταζομαι οτι το καλυτερο θα ειναι να κανεις εξωσωματικη με 1 εμβρυο που ειναι ο πιο ελεγχομενος τροπος. η σπερματεγχυση που εκανα εγω σε συνδυασμο με αγωγη πολλαπλης ωορρηξιας ειναι εντελως ανεξελεγκτη κ σιγουρα δε θα στο προτειναν.

θα δεις που θα πανε ολα καλα τελικα η χαρα σου θα ειναι πολλαπλασια.

σε φιλω και σου ευχομαι καλη δυναμη

[Μανταλένια]

Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου και την υποστήριξη!

Με συγχωρείς που απαντάω μετά από τόσο καιρό..

Η σύλληψη ήταν φυσιολογική.. Είχα 2 ωάρια.. Γι'αυτό κι όταν μας λέγαν στο νοσοκομείο "να εύχεστε να είναι 1 την άλλη φορά", έλεγα μέσα μου, "ναι, οκ, και πώς το κάνεις αυτό"; Έχουμε κληρονομικότητα σε δίδυμα στο σόι μου! Γνώρισα μία κοπέλα εκεί, που είχε συλλάβει 3 φορές δίδυμα!!!

Δεν πιστεύω ότι θα μας τύχει πάλι.. Αν όμως τύχαινε και πηγαιναν όλα καλα, θα πετούσα στα σύννεφα! Πρέπει να είναι μοναδικό να μεγαλώνεις δυο μωράκια μαζί!!!! Το ήθελα πολύ να πάνε όλα καλά με τα αγοράκια μας.. Ας είμαστε καλά όμως, και ο Θεός μόνο ξέρει τι θα γίνει!!

Όσο για 'μένα.. Είμαι πολύ καλύτερα από την τελευταία φορά που είχα γράψει.. Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά! Σε γενικές γραμμές αιισθάνομαι αρκετά καλά και πολύ πιο δυνατή τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά! Είναι νωρίς ακόμη για να το ξεπεράσω, αλλά βρίσκω σιγά σιγά τον εαυτό μου και νιώθω καλά!

Εύχομαι να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου! Καλό σου απόγευμα!!!

[dimitra0]

Διδυμομάνα.com ( blog ) για διδυμομανούλες

http://twinshappytwins.blogspot.gr/

[ΛΙΝ]

Καλημέρα Καλή χρονιά!

Όσες χρειάστηκε να βάλετε κορτιζόνη για την ωρίμανση των πνευμόνων των παιδιών μετά από πόσες εβδομάδες γεννησατε

Εγώ έκανα την πρώτη ένεση 30 κ 3 μερες κ τη δεύτερη δόση 30 και 5 μερες

[mpouli]

Εγω μετα απο 5 εβδομαδες και ενω το 1 γεννηθηκε πολυ μικρο απο θεμα πνευμονια ηταν μια χαρα

[Charra]

Καλημέρα Καλή χρονιά!

Όσες χρειάστηκε να βάλετε κορτιζόνη για την ωρίμανση των πνευμόνων των παιδιών μετά από πόσες εβδομάδες γεννησατε

Εγώ έκανα την πρώτη ένεση 30 κ 3 μερες κ τη δεύτερη δόση 30 και 5 μερες

 

ΛΙΝ οι ενέσεις γίνονται καθαρά προληπτικά για το ενδεχόμενο ενός πρόωρου τοκετού. Μετά τις 35 εβδομάδες δεν έχει νόημα να γίνονται ή και να επαναλαμβάνονται καθότι το αναπνευστικό των παιδιών είναι ήδη πιο δυνατό. Εγώ τις εκανα τη 32η και γεννάω αυτή την εβδομάδα (ελπίζω) μπαίνοντας πιά αισίως στη 38η. Κι άλλες κοπέλες με δίδυμα που ρώτησα δεν τις επανέλαβαν και γέννησαν μετα από αρκετές εβδομάδες (τουλάχιστον δύο δλδ).

[ΛΙΝ]

ΛΙΝ οι ενέσεις γίνονται καθαρά προληπτικά για το ενδεχόμενο ενός πρόωρου τοκετού. Μετά τις 35 εβδομάδες δεν έχει νόημα να γίνονται ή και να επαναλαμβάνονται καθότι το αναπνευστικό των παιδιών είναι ήδη πιο δυνατό. Εγώ τις εκανα τη 32η και γεννάω αυτή την εβδομάδα (ελπίζω) μπαίνοντας πιά αισίως στη 38η. Κι άλλες κοπέλες με δίδυμα που ρώτησα δεν τις επανέλαβαν και γέννησαν μετα από αρκετές εβδομάδες (τουλάχιστον δύο δλδ).

Πόσο χαίρομαι που εφτασες στης 38 εβδομάδες μακάρι να φτάσω τουλάχιστον 36

Με το καλό!!! Καλή λευτεριά!!!

[Charra]

Πόσο χαίρομαι που εφτασες στης 38 εβδομάδες μακάρι να φτάσω τουλάχιστον 36

Με το καλό!!! Καλή λευτεριά!!!

 

Κι εγώ ακόμη να το πιστέψω... Με πολλή προσοχή και πολλή ξεκούραση θα φτάσεις!!!!