ΘΕΛΩ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ

[mariaser]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΤΑ ΠΩ ΓΙΑΤΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΠΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ. ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΩΡΑΚΙ, ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΣΥΖΥΓΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ (ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ) ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΠΙΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗ ΜΙΚΡΗ, ΕΧΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΗΣΥΧΗ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΑΠΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΟΥΡΕΛΙ. ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ ΓΙΑΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΛΙΓΟ, ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΕΣΜΕΝΗ. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΙΩΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ. ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΙΜΑ ΕΝΑ ΚΟΥΡΕΛΙ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ. ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΜΕ ΟΛΑ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ? ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΩ? ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΚΑΠΩΣ!!??!

[rena95]

Καλησπερα και να σου ζησει το μωρακι σου.

Ετσι ενιωθα κι εγω...ετσι νιωθουν και οι περισσοτερες νεες μανουλες κατα διαστηματα. Δεν ειναι ευκολο για μας τις γυναικες να ειμαστε μανουλες τελικα. Γιατι δεν ειναι αυτος μονο ο ρολος στον οποιο πρεπει να ανταπεξελθουμε. Πρεπει να ειμαστε και γυναικες, και εργαζομενες και νοικοκυρες και μεσα σε ολα αυτα πρεπει να βρησκουμε και λιγο χρονο για τον εαυτο μας. Επειδη ομως πιστευω οτι ο πρωταρχικος μας ρολος απο τη στιγμη που γενναμε τα μωρακια μας ειναι αυτος της μητροτητας, τοτε θα σου συνιστουσα να βαλεις τα δυνατα σου και να αλλαξεις ολο το τροπο σκεψης σου γιατι τα μωρακια μας ειναι ευτυχισμενα μονο αν ειμαστε κι εμεις ευτυχισμενες. Απο τη στιγμη που δεν φαινεται να εχεις ουσιαστικο προβλημα στη ζωη σου, τοτε να εισαι σιγουρη οτι το προβλημα ειναι μονο μεσα στο μυαλο σου. Και ετσι οπως ηρθε..ετσι απλα μπορει να φυγει. Εχεις τη δυναμη να γινεις ευτυχισμενη. Ολες την εχουμε. Πρεπειθ να δεις διαφορετικα τα πραγματα γυρω σου. Εισαι ευλογιμενη και το ξερεις . Απλα μαλλλον τελευταια φαινεται να το ξεχνας. Σε ολες μας συμβαινει κατα καιρους. Οδηγιες και συνταγες νομιζω δεν υπαρχουν για κατι τετοιο. Ο καθενας μας θελει το χρονο του για να συνειδητοποιησει ποιος ειναι και τι αναγκες εχει. Αν θες τη γνωμη μου που ομως μπορει σε σενα να μην πετυχει, εγω οταν νιωθω χαλια διαβαζω βιβλια αυτοβελτιωσης. Σου ανεβαζουν το ηθικο και σε κανουν να πιστεψεις οτι μπορεις να καταφερεις τα παντα! (Μεχρι την επομενη φορα που θα με πιασουν τα ψυχολογικα μου και παλι απο την αρχη..) Ετσι ειναι ομως.. ετσι γινεται. Το βασικο ειναι να μη ξεχνας πως εσυ εχεις τη δυναμη να ανατρεψεις οτι δε σου αρεσει στη ζωη σου. Απλα πρεπει να το πιστεψεις. Ειμαστε υποχρεωμενες για τα παιδια μας να ειμαστε καθε μερα εκει με ενα χαμογελο. Μη το ξεχνας.

[DEMS]

Καλησπέρα, σε καταλαβαίνω γιατί όλες λίγο πολύ έχουμε περάσει από τη φάση που περιγράφεις. Είναι ακόμα σε δύσκολη ηλικία η κόρη σου. Όσο μεγαλώνει θα δεις ότι τα πράγματα θα στρώνουν. Προσπάθησε να σκέφτεσαι μόνο για σήμερα για να απλοποιήσεις τα πράγματα. Εμένα με βοηθούσε πάντα να βγω έξω. Μια βόλτα είτε μόνη μου είτε με το παιδί. Επίσης αν ξέρεις άλλες μαμάδες με παιδιά στην ίδια ηλικία μπορείτε να κάνετε παρέα. Βοηθάει να βλέπεις ότι δεν είσαι μόνη σου. Φυσικά υπάρχει πάντα και το forum:)

[mariaser]

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΕΝΙΩΣΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ. ΤΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΑΡΑΛΟΓΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ. RENA95 ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ? ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ?!

[rena95]

Το αγαπημενο μου βιβλιο ειναι Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΞΗΣ. Με συγκλονισε πραγματικα. Με βοηθησε παρα πολυ ελπιζω να το διαβασεις και να βοηθησει κι εσενα. Παρακατω σου βαζω το link απο το οποιο μπορεις να το παραγγειλεις αν δε το βρεις σε καποιο βιβλιοπωλειο. Δες και τη περιλυψη

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=191978

[τζινα]

kalispera..exo ena moraki 3 minon tis protes 20 meres ithela nasikotho na figo apo to spiti eklega sinexeia..vevea me to kero iremisa..alla exo edo kai 2 meres pou mou ftene ola..exo sinexeia nevra pnigome o antras mou den poli asxolite den exo apo pouthena voithia...thelo na pistevo oti kapiastigmi tha iremiso allios tha epikioniso me to giatro mou name voithisei

[fraoulopoulitsa]

Καλησπέρα, είμαι μανούλα δύο παιδιών ηλικίας 5,5 και δύο.Μπορώ να πω ότι το έχω περάσει αυτό το στάδιο και κατά διαστήματα το περνάω ακόμη...Είναι πολύ βαρύ το φορτίο δουλειά-σπίτι-παιδιά-κοινωνικές υποχρεώσεις και μέσα σε όλα αυτά νιώθεις ότι χάνεις τον εαυτό σου. Εμένα αυτό που με βοήθησε είναι το εξής: ύστερα από συννενόηση με τον σύζυγο και αφού κατάλαβε το ζόρι που τραβάω συμφωνήσαμε να παίρνω 1 ημέρα άδειας το δίμηνο από την δουλειά μου και να κάνω ότι θέλω αυτή την ημέρα.Συνήθως λοιπόν λείπω φεύγω το πρωί και πηγαίνω για καφέ στην παραλία μαζί με ένα βιβλίο και το μεσημέρι για φαγητό και ύστερα γυρνάω σπίτι άκρως ανανεωμένη μπορώ να πω από την ανάσα αυτή που έχω πάρει.

[rena95]

Αχ τι ωραια....μια ολοκληρη μερα μονη σου??? παραλια..καφεδακι και βιβλιο...πω πω! Ζηλευω τρελλα ομως!!!

[nathael]

καλημερα σας.. κι εγω περασα απο αυτο το σταδιο!! δεν ηθελα να βλεπω κανεναν ... και τους ηθελα ολους... ηθελα να ριξω μαυρη πετρα πισω μου και να εξαφανιστω.. αλλα ευτυχως το ξεπερασα .. ολα μεσα στο μυαλο μας ειναι τελικα..

Η φιλεναδα μας η fraoulopoulitsa κανει την καλυτερη δουλεια!!!!!

[fraoulopoulitsa]

Νομίζω ότι αξίζουμε όλες κάποιες τέτοιες στιγμές "πολυτέλειας" (σιγά την πολυτέλεια δηλαδή) ίσα-ίσα για να αντέχεις στα δύσκολα που έρχονται συχνά πυκνά. Καθημερινά ξύπνημα-σχολεία-δουλειά-ψώνια-σπίτι-καθαριότητα-δουλειές σπιτιού κλπ. δραστηριότητες και ύπνος πάντα μεταμεσονύκτιες ώρες, και όλα αυτά σαν καλοκουρδισμένο ρολόι , και προβλήματα άλλης φύσης να μην έχεις, θα σου δημιουργηθεί μια ψυχασθένεια δεν μπορεί...Όχι τίποτα άλλο ξεφορτώνεις για κάποιες ώρες τα άγχη σου και γυρνώντας πίσω είσαι λιγότερο υστερική με τα παιδιά και τους γύρω σου.

[elenik]

ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ ΓΙΑΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΛΙΓΟ, ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΕΣΜΕΝΗ.

Κακως πολυ κακως.

Ντυσου, στολισου , παρε τον συζυγο αγκαλιτσα και πηγαιντε παραλια για ποτακι μονοι σας.

Για να ειναι το παιδι καλα πρεπει να εισαι εσυ καλα. Οποτε δες το οτι το κανεις για το παιδι σου. Μια ωρα με μια ευτυχισμενη και γεματη χαρα μανα ειναι καλυτερα απο 5 με μια εξουθενωμενη και πνιγμενη .

Γλεντα λιγο και ασε τις τυψεις. Το εχεις αναγκη

[G.STONE]

Ολες οι μανούλες περάσαμε απο αυτό το στάδιο. Εγώ τους 2 πρώτους μήνες έκλαιγα τρελλά κάθε μέρα επειδή είχα άγχος αν μεγαλώνω σωστά το μωρό! δεν προλάβαινα ούτε τουαλέτα να πάω!

 

Όλα αυτά είναι φυσιολογικά όμως. Στην αρχή πελαγώνουμε γιατί πρέπει να αντιμετώπίσουμε πρωτόγνωρα πράγματα και το πιο σπουδαίο είναι ότι αναλαμβάνουμε την ανατροφή ενός παιδιού!

 

Όσο μεγαλώνει το μπουμπούκι σου θα δείς ότι τα πράγματα θα φτιάχνουν και θα μπεί σε μια σειρά η ζωή σου. Θα μπορείς να προγραμματίζεις τις δουλειές σου και θα περνάς όμορφες στιγμές με την οικογένειά σου.

 

Όμως μην κλείνεσαι στο σπίτι, βγές βόλτες με το μικρό σου. Θα δείς ότι θα αισθανθείς πολύ καλύτερα. Να ντύνεσαι και να περοποιείσαι όσο μπορείς τον εαυτό σου όπως φαντάζομαι θα έκανες και πριν ώστε να μην νιώθεις ότι ο ερχομός του παιδιού σου αλλαξε όμορφες συνήθειες της ζωής σου.

 

Και με τον σύζυγό σου να βγαίνετε και μόνοι σας αφού έχεις την μητέρα σου που σε βοηθάει.Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

 

Μην αγχώνεσαι και στενοχωριέσαι, σου χάρισε ο Θεός ένα αγγελούδι που πολλές γυναίκες ποτέ δεν θα έχουν αυτή την χαρά της ζωής. Μόνο ευτυχία μπορεί να σου φέρει ένα παιδί και αυτό να σκέφτεσαι!

[mariaser]

Όντως κορίτσια έχετε δίκιο και μάλλον όλα μέσα στο μυαλό μας είναι αλλά πώς να το κάνεις κουμάντο αυτό το ρημάδι το μυαλό!? Τελικά μάλλον χρειάζεται πιο συχνή εναλλάγή παραστάσεων γιατί για ένα καφέ καιμια βόλτα στην αγορά που πήγα άλλξα διάθεση. Θα αρχίσω να διαβάζω και κανένα βιβλίο αυτοβοήθειας και όλα θα πάνε καλά!! Βλέπετε, είμαι πιο αισιόδοξη!!

[rena95]

Αυτο ειναι... ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ...μονο ετσι μπορουν να πανε..

[melina_m]

παρε καμια βιταμινουλα λιγο σιδηρακι

να τονισεις λιγακι τον ευατο σου

εμενα οταν με πιανουν τα "ψυχοπλακωτικά" μου και ολα αυτα που περιγραφεις ειναι λογω ελειψεις σιδηρου και βιταμινών

φιλικα το λεω ετσι ...δεν ειμαι γιατρος ....

αλλα οταν δουλευειες παντα ειναι δυσκολο το προγραμμα

[mariaser]

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ. ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΜΥΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑ!

[Κοριτσομανα]

Ελεγε η γιαγιακα μου ''α υ τ ο δ ε ν ειναι πιο μεγαλο απο εμενα''. Εγω αυτο σκεφτομαι και πεισμωνω και βγαινω και το παλευω. Ολα θα πανε καλα, ειναι η δυσκολη περιοδος, θα περασει!

[kiknaki]

Χαίρομαι mariaser που βλέπεις τα πράγματα πιο αισιόδοξα. Όπως θα κατάλαβες σε πολλές μανούλες συμβαίνει αυτό και ονομάζεται επιλόχεια κατάθλιψη. Σε λίγο καιρό και ακολουθώντας και τις συμβουλές των κοριτσιών θα δεις οτι τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά.

Είναι λογικό ο ερχομός ενός μωρού να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας, στο πρόγραμμα μας, στις επιλογές μας. Ο ελεύθερος χρόνος περιόριζεται και ο προσωπικός εκμηδενίζεται κυρίως όταν εργάζεσαι. Αλλά και επείδή χωρίς ελεύθερο χρόνο για μια βόλτα κτλ και χωρίς προσωπικό έστω για ένα χαλαρωτικό μπάνιο δε μπρούμε να ανταπεξέλθουμε τότε θέτουμε κάποια πράγματα σε δεύτερη μοίρα. Κάνε λοιπόν τα απαραίτητα στο σπίτι σου και κλέψε λίγες ώρες παραπάνω για ποιοτικό ύπνο πρώτα από όλα. Ο κουρασμένος οργανισμός δεν έχει διάθεση για τίποτα. Τις ώρες που ο σύζυγος σου ασχολείται με το παιδάκι σου άρπαξε την ευκαιρία για ένα χαλαρωτικό μπάνιο, για το διάβασμα ενός αγαπημένου και ευχαριστου βιβλίου κτλ. Κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν και όχι που πρέπει να κάνεις!

Είναι λίγο δύσκολο θα μου πεις, πρακτικά ίσως αδύνατο αλλά αν μπορείς να έχεις βοήθεια έστω για την αρχή θα ήταν οτι καλύτερο για σένα.

Σου γράφω τώρα σαν να μιλάω στον εαυτό μου γιατί κι εγώ όταν γέννησα έτρεχα να τα προλάβω όλα χωρις να δέχομαι βοήθεια από κανέναν μαμά πεθερά κτλ (ο σύζυγος δούλευε απίστευτα πολλές ωρές τότε) και πίστεψε με το έχω μετανιώσει.Και να φανταστείς δεν εργαζόμουν.

Σε λίγο καιρό όλα θα έχουν περάσει θα δεις και θα έχεις βάλει σε πρόγραμμα την καθημερινότητα σας. Για οτι χρειαστείς εδώ θα είμαστε!

[νεφελη]

Να μπω κ εγω στο κλαμπ των μαμαδων που περασαν ψυχολογικο λουκι με τον ερχομο του μωρου... Ημουν ενα ρακος για ενα χρονο και βαλε... Πτωμα, χωρις καθολου ορεξη για τιποτα, χοντρη κ απεριποιητη (για τα δικα μου στανταρ), μεσα στα νευρα συνεχεια, μελαγχολικη, με συχνα ξεσπασματα σε κλαματα.... Ουτε να τα θυμαμαι δε θελω...

Μην παρασυρεσαι απο αυτα που ακουν τηλεοραση κ στα αυτα που βλεπεις στα περιοδικα, τα σχολια στυλ Μενεγακη που ειναι μονιμως μεσα στην ευτυχια με τα παιδια αγκαλια κ τα προλαβαινει ολα... Αυτα ειναι παραμυθια, ικανα βεβαια να σε ριξουν στη μελαγχολια που εσυ με ενα μωρακι κ τοση βοηθεια δεν τα καταφερνεις εξισου καλα...

Εγω να σου πω αρχισα να συνερχομαι μετα τον εναμιση χρονο, αφου ειχα γυρισει στη δουλεια, αφου αρχισα επιτελους να χανω κ κανα κιλα κ αφου κ η μικρη καπως ειχε μεγαλωσει κ ηταν λιγο πιο ευκολα τα πραγματα.. Αλλα κ παλι φυσικα υπαρχουν περιοδοι που σε πιανουν τετοιες κρισεις κ μετα παιρναν κ μετα παλι κατι θα γινει κ θα ερθουν παλι... Αστα...Υπομονη κοριτσια...

[mariaser]

ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΛΙΤΩΜΟΣ ΣΩΣΤΑ? ΠΟΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΜΑΣ? ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΤΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ! ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Η ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ!!

[fraoulopoulitsa]

Πόσες φορές στύβω το μυαλό μου προκειμένου να βρω τρόπους να σπαταλώ λιγότερο χρόνο σε ψώνια-μαγείρεμα-καθάρισμα σπιτιού, δεν λέγεται!!!! Το αποτέλεσμα? μηδέν εις το πηλίκο...Κάτσε να κάνεις και άλλο (ή άλλα:lol:) παιδάκια και μετά να δεις την μεγάλη χαρά... το γεφύρι της Άρτας το ξέρεις? το πρωί φτιαχνόταν το βράδυ γκρεμιζόταν? ε, φαντάσου αυτό το πράγμα σε σπίτι... Και όχι τίποτα άλλο αλλά πριν γεννήσω φημιζόμουν για control freak....(περασμένα μεγαλεία)

[ΚΑΤΙΑ #]

:lol:

γεια σας κορίτσια!!

είναι και θέμα ορμονών, είναι και θέμα των σύγχρονων κοινωνικών απαιτήσεων προς τις γυναίκες. πρέπει να τα κάνουμε όλα, γρήγορα και καλά! δεν το καταλαβαίνω αυτό. δεν είμαστε η σούπερ γυναίκα και σίγουρα δεν έχουμε 100 χέρια!! πάλι καλά που τα καταφέρνουμε όπως τα καταφέρνουμε. πιστεύω πως πρέπει να βάζουμε προτεραιότητες:

1) το/τα παιδί/παιδιά μας

2) εμείς. και για μας αλλά και για τα παιδιά μας, γιατί μόνο τότε θα είναι καλά και ευτυχισμένα.

μετά θα μπορούμε να είμαστε και καλές σύζυγοι, καλές στη δουλειά μας.

κάτι που θεωρώ σημαντικό είναι ο σωστός προγραμματισμός. αυτός "λύνει" τα χέρια μας, μας εξασφαλίζει χρόνο ή τουλάχιστον δεν μας κάνει να τον σπαταλάμε.

και λίγο -έστω πολύ λίγο- χρόνο για μας. για τον εαυτό μας. θα μας γεμίσει τις μπαταρίες, θα μας ανανεώσει σωματικά και ψυχολογικά. μπορεί να είναι ένας υπνάκος όταν κοιμούνται τα παιδιά, μπορεί να είναι κάτι για να περιποιηθούμε τον εαυτό μας.

και πολύ αισιοδοξία!! να σκεφτόμαστε θετικά!

τα γέλια των παιδιών μας και οι ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές είναι η αμοιβή μας και η ε υ τ υ χ ί α μ α ς ! ! :lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:

[elenipsa]

Ένα βιβλίο που περιγράφει όλα αυτά που νιώθουμε και που περνάμε εμείς οι μαμάδες, ειναι το "Μα τι κανεις όλη μέρα;" Όταν το είχα διαβάσει αισθάνθηκα σα να περιγράφει εμένα και τις καθημερινές μου ασχολίες. Πραγματικά , βοηθάει πολύ το να καταλαβαίνεις ότι αυτά που περνάς, τα έχουν περάσει και τα περνούν πάρα πολλές μαμάδες. Δεν είσαι εσύ ούτε υπερβολική, ούτε υπερευαίσθητη. Και μάλιστα, όλες , όχι μόνο επιβιωνουν, αλλά τα καταφέρνουν θαυμάσια. Το βιβλίο στο συστηνω. Είναι πολύ ενδιαφερον και ευχάριστο.

[fraoulopoulitsa]

πες μου γρήγορα συγγραφέα και εκδόσεις να πάω να το αγοράσω!!!! όχι τίποτα άλλο αλλά σε λίγο θα αρχίσω να μιλάω μόνη μου

[Μίκα]

Αυτές οι φάσεις σε μένα έρχονται κατά διαστήματα, με άσχημη μαυρίλα δυστυχώς, και περνάνε. Λέω ότι έχω επιλόχεια κατάθλιψη, η οποία κρατάει χρόνια...χα!!

 

Αυτό που με βοήθησε πολύ, ήταν η επιστροφή στη δουλειά. Άλλες συζητήσεις που ακόμα και να αφορούν τα παιδιά είναι σε διαφορετικό επίπεδο, κάτι διαφορετικό βρε αδερφέ από το 24ωρο που περνούσα.

 

Οι μαυρίλες πάντα έρχονται και θα έρχονται, οι πιέσεις είναι μεγάλες, παιδια, σπίτι, κλπ, απλώς πρέπει να μάθεις να τις παλεύεις σκληρά και τελικά να τις αποδεχθείς ως κομμάτι της ψυχοσύνθεσής σου