Ανυπαντρη κι ευτυχισμενη μητερα

[ELENA K.]

Dina κορίτσι μου μπράβο και σένα ! Και με κάνεις να ντρέπομαι τόσο πολύ γιατί είχα βρεθεί στην θέση σου στην ίδια ηλικία που βρέθηκες εσύ , αλλά εγώ δυστυχώς προτίμησα την " εύκολη λύση " κάτι που και το πλήρωσα μετά και το μετάνιωσα ! Μπράβο ξανά και ξανά !

[happy duckie]

σας ευχαριστω πολυ για τα καλα σας λογια....

 

η αληθεια ειναι οτι στην ηλικια που εμεινα εγκυος δεν σκεφτηκα αν θα το κρατησω....το ειδα εντελως ρομαντικα,ισως κ'επαναστατικα να κρατησω το μωρο , ακομα κ'αν η σχεση μου με τον "πατερα" του ειχε ηδη ληξει....

 

δεν κατηγορω καμια γυναικα που κανει εκτρωση , η καθεμια εχει τους λογους της . ισως κ'εγω αν δεν ειχα την συμπαρασταση των δικων μου να μην τα καταφερνα....δεν ειναι ευκολο να μεγαλωνεις ενα παιδι μονος....

[Iride]

συγχαρητήρια. Δυστυχώς δεν έχουν όλες τη δύναμη να αντιμετωπίσουν ακόμη μία κοινωνία που σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ πίσω. Δεν δέχονται με τίποτα παιδί εκτός γάμου (λόγω "ηθικής"), αλλά θα προτιμούσαν ευκολότερα μία έκτρωση για να αποφευχθεί η "ντροπή".

Μπράβο για την αγάπη σου και τη δύναμή σου. Ελπίζω να έχεις ανθρώπους έξυπνους δίπλα σου, στη δουλειά σου που να σε θαυμάζουν.

Εμείς έχουμε ένα γιο τριών ετών και είμαι στον πέμπτο μήνα για το δεύτερό μας αγοράκι, και μόλις το προηγούμενο Σάββατο παντρευτήκαμε (λόγω προηγούμενου διαζυγίου του συζύγου μου που αργούσε να βγει).

Παρόλο που ήδη ήμασταν οικογένεια, και υπάρχει πολλή αγάπη, αντιμετωπίσαμε ένα σωρό προβλήματα, λες και το παιδί μου ήταν το παιδί του κανενός. Και είχαμε κάνει και αναγνώριση σε συμβολαιογράφο για να το προστατέψουμε γραφειοκρατικά.

Φαντάζομαι εσένα τι προβλήματα θα αντιμετώπισες και πόσο μεγάλη αγάπη και αποφασιστικότητα έχεις.

Να είναι πάντα καλά το αγγελούδι σου και εσύ να το χαίρεσαι και να το προστατεύεις. Και ίσως ο μπαμπάς κάποτε καταλάβει και είναι παρών.

[Tzoannoula]

η αληθεια ειναι οτι στην ηλικια που εμεινα εγκυος δεν σκεφτηκα αν θα το κρατησω....το ειδα εντελως ρομαντικα,ισως κ'επαναστατικα να κρατησω το μωρο , ακομα κ'αν η σχεση μου με τον "πατερα" του ειχε ηδη ληξει....

 

γεια σου dina, τα συγχαρητηρια μου κι απο μενα. Πραγματι θελει πολυ δυναμη και αποφασιστικοτα το να μεγαλωνεις μονη ενα παιδι. Απο την αλλη βλεποντας γυρω μου τοσα ζευγαρια που μεγαλωνουν τα παιδακια τους...η αληθεια ειναι οτι ολο το αγγουρακι το τρωει η μαμα! Ειναι πολυ λιγοι οι αντρες που πραγματικα βοηθανε τις γυναικες τους...

Εαν επιτρεπεται...εσυ κατω απο τι συνθηκες εμεινες μονη, γιατι αν καταλαβα καλα εχεις 2 παιδια?...

[happy duckie]

πριν απο καποιους μηνες παντρευτηκα κ ετσι περιμενω το δευτερο παιδι μου...τωρα δεν ειμαι μονη....δεν νομιζω οτι θα εκανα κ αλλο παιδι εκτος γαμου....

 

δεν μεγαλωνει ευκολα ενα παιδι απο τον ενα γονιο κ'σιγουρα στα περισσοτερα ζευγαρια το βαρος πεφτει στη μαμα,αλλα ετσι ειναι η φυση....κ'ετσι μαθαινουμε τους αντρες μας...Αλλαιναι διαφορετικο να ειναι κ'οι δυο στο σπιτι,να ζουν οι γονεις μαζι κ'αλλιως η μαμα να αντιμετωπιζει κ'την μοναξια μεσα στα υπολοιπα

 

Εγω οταν εμαθα οτι ειμαι εγκυος στο πρωτο μου παιδι,μολις ειχα καταφερει να χωρισω απο μια σχεση παρα πολυ δυσκολη,μια σχεση με βασανιστηρια(κυριολεκτω)....κρατησα το παιδι με την συμπαρασταση των δικων μου , διαγραφονταςαπο το μυαλο μου απο την αρχη οτι θα μπορουσα να ειμαι με τον "πατερα" του παιδιου.....ο ανθρωπος που με ταλαιπωρησε τοσο σιγουρα θα ταλαιπωρουσε κ το παιδι του....ετσι εμεινα μονη........

εκανα καποιες κινησεις για να εχει μια επαφη με το παιδι,αλλα φυσικα βρηκα αρνηση κ' η αληθεια ειναι οτι ανακουφιστηκα γιατιο συγκεκριμενος ανθρωπος δεν ειχε να προσφερει τιποτα στο παιδι....

 

τα παιδια χρειαζονται αγαπη κ'ενα σταθερο,ηρεμο περιβαλλον......

 

 

tzoannoula συνχαρητηρια που πηρες αποφαση να μεγαλωσεις μονη σου το παιδι.....να ξερεις οτι θα πανε ολα καλα κ' σε μερικα χρονια θα νιωθεις τρομερη ικανοποιηση για οσα θα εχεις κανει γι'αυτο το πλασμα.....να τον χαιρεσαι.....

[xazomama]

Mπράβο βρε Tζοάννα και γενικά μπράβο σε όσες κοπέλες αποφασίζουν κάτι τόσο σημαντικό. Nα αναθρέψουν και να μεγαλώσουν μόνες τα παιδιά τους.

Θέλει δύναμη ψυχής και γενναιότητα, αλλά πιστεύω ότι το αποτέλεσμα σας ανταμείβει!

Tζοάννα, καλωσήρθες και χαιρόμαστε που θα έχουμε έναν τόσο αισιόδοξο άνθρωπο ανάμεσά μας!

[Tzoannoula]

Dinα μπραβο σου. Πραγματικα σεβομαι καθε γυναικα που μεγαλωνει παιδι μονη της, οχι οτι αν δεν εισαι μονη ειναι ευκολο...μην γελιομαστε! Ομως οχι μονο αναλαμβανει ολες τις υποχρεωσεις απεναντι σε αυτο το πλασμα αλλα και εχει να αντιμετωπισει και την κοινωνικη κριτικη. Αν και εγω πρεπει να παραδεχτω οτι "εξεπλαγην" με την αντιδραση του κοινωνικου μου περιγυρου. Και δεν μιλω για την οικογενεια και τους φιλους...αλλα για τη μπακαλισα και το φουρναρη! Καταλαβαινετε τι εννοω...τους ανθρωπους που συναναστρεφομαστε καθημερινα, που ομως δεν ειναι φιλοι μας αλλα ουτε και αγνωστοι. Ανθρωπους ισως λιγο πιο συντηρητικους , πιο παραδοσιακους. Ολοι τους πραγματικα χαρηκαν για μενα και αγαπουν τον Αλεξη μου χωρις κανενα δισταγμο.

Τι να πω...μακαρι πραγματικα να βρουν το θαρρος περισσοτερες γυναικες να ανακαλυψουν και να ζησουν τη χαρα και την ευτυχια της μητροτητας μεσα απο αυτες τις αρχικά "ανεπιθυμητες" εγκυμοσυνες...

Τωρα εχω καποια ερωτηματα σχετικα με τη διατροφη του γιου μου, χανει βαρος βλεπετε..Παω στην ενοτητα διατροφης να βρω λυσεις!! Φιλια πολλα σε ολους και ολες σας, πραγματικα χαιρομαι που σας βρηκα!

[GINA]

Τζοαννα ειμαι νεα στην παρεα, αλλα διαβασα την ιστορια σου και ομολογω οτι σου αξιζει ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ!!!!

Να σου ζησει το παιδακι σου και καποια στιγμη θα ειναι πολυ υπερηφανο για εσενα....

[Νίκη]

...κι αυτό θα είναι το πιο γλυκό ΜΠΡΑΒΟ Τζοάνα. Η περηφάνεια που θα νιώθει το παιδί σου για εσένα όταν σε κοιτάει στα μάτια...

[NANA]

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ!!!!

ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΓΝΩΡΙΖΟΜΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ 5 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΙΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΧΙ. ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑ ΕΝΑ ΣΤΑΔΙΟ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΦΑΝΗΚΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ ΕΠΙΔΙΩΞΕ. ΤΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ ΚΙΟΛΑΣ. ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΜΩΣ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΚΙ ΣΟΥ, ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΤΩ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΘΑ ΑΝΤΑΜΕΙΦΘΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ...

[Tzoannoula]

Νανα μου σε ευχαριστω για τα ενθαρυντικα σου λογια...Η αληθεια ειναι οτι καθημερινα υπαρχουν στιγμες που αναρωτιεμαι πως ηταν η ζωη μου πριν τον Αλεξη...και δεν θυμαμαι καν! Θυμαμαι μονο οτι κοιμομουν περισσοτερο!! Πραγματικα ειμαι πολυ ικανοποιημενη με τη ζωη μου, χαιρομαι για την αποφαση μου να κρατησω το μωρο, οσο κι αν οι συνθηκες ηταν λιγο περιεργες αρχικα...τωρα ολα πανε καλα. Σιγουρα κουραζομαι αρκετα, καμια φορα αναρωτιεμαι εαν εχω την αντοχη για αλλη μια μερα, αλλη μια ιωση, αλλη μια γκρινια....τελικα ομως, καπου βρισκω την αντοχη και συνεχιζω... Δεν διαφερω σε τιποτα απο καθε αλλη μανα, τα ιδια τραβαμε ολες...απλα μου λειπει ωρες ωρες αυτη η αγκαλια στο τελος της ημερας, αυτο το "κατσε...παω εγω..." καταλαβαινεις??

Τελος παντων, δε βαριεσαι...ολα θα πανε καλα, γι'αυτο ειμαι σιγουρη! Να χαιρεσαι κι εσυ τα ζουζουνια σου και την οικογενεια σου, τελικα, μονο γι'αυτο αξιζει να θυσιαζεσαι και να κουραζεσαι...για την οικογενεια σου.

[NTINAT]

Συγχαρητηρια κ στις δυο σας!!!!!

Ειστε αξιες μαμαδες και μπραβο σας που φερατε στη ζωη τα παιδακια σας.

Να ειστε παντα καλα κ ο Θεος να σας δινει δυναμη καθε μερα!!

[alvadi]

.. Δεν διαφερω σε τιποτα απο καθε αλλη μανα, τα ιδια τραβαμε ολες...απλα μου λειπει ωρες ωρες αυτη η αγκαλια στο τελος της ημερας, αυτο το "κατσε...παω εγω..." καταλαβαινεις??

 

Τα συγχαρητήρια μου στη tzoannoula τα έχω δώσει και θέλω να τα δώσω και στη Nτίνα. Μπράβο σας κορίτσια!!!!!

 

Όσο για το παραπάνω αχ βρε Tzoannoula δεν είναι σίγουρο το" κάτσε.....πάω εγώ....". Υπαρχει ένας μεγάλος αντιζηλος στο σπιτι ....... ο καναπές....

[xrysalis]

Όσο για το παραπάνω αχ βρε Tzoannoula δεν είναι σίγουρο το" κάτσε.....πάω εγώ....". Υπαρχει ένας μεγάλος αντιζηλος στο σπιτι ....... ο καναπές....

γιατί μεσα στα μαυρα μεσανυχτα που πας τον αντιζηλο ύπνο;;;;;;;

[NANA]

Tzoannoula με τον καιρό θα συνειδητοποιήσεις ότι τελικά πολλά πράγματα άλλαξαν. Ότι κατά μεγάλο ποσοστό σταματάει το "εγώ θέλω..." και αρχίζει το "παιδί θέλει-χρειάζεται" η' το "πρέπει" η' . Σταματάν πολλά από τα ωραία πράγματα ύπνος, γλέντια, ξέγνοιαστες διακοπές στα νησιά, απολαυστικά αφρόλουτρα μετά 3ωρου πασαλείμματος με 10 διαφορετικές κρέμες, χρόνος για καφέ με τις φίλες, το "έλα μωρέ δεν πάω σήμερα στο super την βγάζω και έτσι" και αλλά πολλά. Στην ουσία ζεις για να εξυπηρετείς. Μ ε τον καιρό βέβαια αλλάζεις σιγά σιγά γιατί καταλαβαίνεις ότι άμα δεν είσαι καλά έχει αντίκτυπο στο παιδί. Αλλά λόγω κλασικού μαζοχισμού που αποχτάμε εμείς οι μάνες αν μας ρωτούσαν αν θα προτιμούσαμε την προηγούμενη ζωή (ππ: προ παιδιού) θα λέγαμε όχι πως θέλουμε αυτή και ας είναι δυσκολότερη. Το ότι όλα αυτά πρέπει να τα κανείς μόνη σου είναι περισσότερο αγχοτικο σε σχέση με κάποια άλλη που έχει σύζυγο για να μοιραστεί τα βάρη. Αλλά πίστεψε με γλιτώνεις από άλλα βάρη που αναγκάστηκα φορτώνεσαι έχοντας σύζυγο. Είτε αυτά είναι υλικά είτε ψυχικά.

[Κυριακή]

Καλημέρα και Καλή χρονιά σε όλους και όλες!

Ειμαι 38 χρονων, ανυπαντρη μητερα ενος υπεροχου ζουζουνιου 16 μηνων!

Θα θελα να πω σε οσες γυναικες σκεφτονται να μην συνεχισουν την εγκυμοσυνη τους λογω του οτι ο συντροφος εβγαλε φτερα και πεταξε...ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ! Οι μονογονεικες οικογενειες ειναι μια πραγματικοτητα που σιγα σιγα εξαπλωνεται και στην Ελλαδα, χωρις στιγματισμο απο την κοινωνια. Κι αν υπαρξουν καποια ατομα που δεν θα σας στηριξουν, στη τελικη ευθεια θα εισαστε εσεις και το παιδι σας το οποιο μονο χαρα και αγαπη θα σας χαρισει!

Εγω ειμαι εδω για οποιον θελησει να μου μιλησει γι'αυτο το θεμα κι οτι βοηθεια μπορω να δωσω θα τη δωσω...

Μπράβο σου κοπελιά...Μπράβο σου. Να σου ζήσει το παιδί σου...Μπράβο σου.

[C@t]

Συγχαρητήρια! Επιτέλους προχωράμε μπροστά ως κοινωνία! Έχω ζήσει στην Κέρκυρα για χρόνια, και ξέρω τι εστί σχολιασμός. Όμως από ό,τι λες, μάλλον έχουν αλλάξει τα πράγματα.

Εμένα ποτέ δε μου έτυχε "απρογραμμάτιστη" εγκυμοσύνη (εκτός από αυτή της κόρης μου, που ήταν όμως εντός γάμου), αλλά πριν παντρευτώ η μαμά μου μου το είχε πει: αν δεν παντρευτείς και θέλεις παιδί, εμείς εδώ είμαστε, να το κάνεις μόνη σου! Το λέω για όσες έχουμε κόρες, είναι σπουδαίο πράγμα να στο λένε αυτό οι γονείς σου, τρομερή αίσθηση ελευθερίας και αυτοπεποίθησης.

[Olg@]

Χίλια μπράβο στις μανούλες που μεγαλώνουν μόνες τα ζουζούνια τους! Απλά υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής τους !!!

[euapap]

Μπράβο σου!! Εκανες αυτό που έπρεπε. Μακάρι η ζωή να σου εκπληρώνει καθημερινά το καλό που έκανες στον εαυτό σου και το μωρό σου

[Sun]

Χίλια μπράβο στις μανούλες που μεγαλώνουν μόνες τα ζουζούνια τους! Απλά υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής τους !!!

 

[vera]

Μπραβο κοριτσια!!!Ειστε αξιοθαυμαστες!!!!!

 

Γιατι να εξαρταται η υπαρξη ενος παιδιου στη ζωη σου απο την παρουσια ενος αντρα?

[Silmaril]

Tzoannoula τον γιό μου τον μεγάλωσα χωρίς τον πατέρα του μέχρι τα 9 του! Γιατί κι όταν τα ξαναβρήκαμε (το 2004) μέναμε χωριστά και έτσι απείχε απο τις γονεϊκές ευθύνες ή (το χειρότερο) μιλούσε εκ του ασφαλούς και θύμωνε κιόλας όταν - αν δεν ήταν χρήσιμο για το παιδί αυτό που πρότεινε- τον αγνοούσα, έστω κι αν του εξηγούσα πάντα το σκεπτικό μου...

Απο τον περασμένο Σεπτέμβριο που μετακομίσαμε όλοι μαζί ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ να τον βάλω σ' έναν ρόλο που τώρα πια είναι απαραίτητος αλλά ο ίδιος δεν θέλησε να τον αναλάβει στην ώρα του...και αμα κάνει καμιά αστοχία και στεναχωρήσει το παιδί και του το πω με τρόπο (να μην τον αποθαρρύνω κιόλας) μου λεει "φταίει που δεν τον έχω συνηθίσει" και φυσικά η απάντησή μου είναι, χωρίς θυμό, "μπράβο σωστά το βρήκες, αλλά πρέπει εσύ να προσπαθήσεις...ο μικρός δεν φταίει σε αυτό! δική σου επιλογή ηταν όχι δική του..."

Τι θέλω να σου πω με αυτό; Δεν ξέρω αν φτιάξουν τα πράγματα...τώρα με το μωρό ή που θα γίνουν χειρότερα ή που θα ξυπνήσει το πατρικό του και θα επωφεληθεί και ο Ραφαηλάκος...Πάντως μέχρι πρότινος πολλές φορές αναπόλησα τα χρόνια που είμασταν μόνοι μας με τον γιό μου....Όλα αυτά τα χρόνια στεναχωριόμουν κατά βάθος που δεν είχε τον πατέρα του, αλλά πολλές φορές όταν δεν είναι έτοιμοι να αναλάβουν υποχρεώσεις είναι πολυ δυσλειτουργικοί και μόνο προβλήματα δημιουργούν...

Για να καταλάβεις: Όταν ήμουν περίπου 10 εβδομάδων έγκυος χτύπησε ο μικρός το χέρι του στο σχολείο. Θεώρησα καλό να το ελέγξω αν και εξωτερικά δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα, μόνο πονούσε όταν το ζόριζε...Του λεω (του μπαμπά) πρέπει να πάμε το παιδί στο νοσοκομείο...Όσο κούνησες εσύ, άλλο τόσο κι εκείνος! Βρε τι του έλεγα με τρόπο ότι καλό θα ήταν να μην παω σε παιδιατρικό νοσοκομείο στην κατάστασή μου, τι οτι καλό θα ήταν να μην μπω καν στο χώρο αναμονής του ακτινολογικού...δεν κούνησε απ' την καρέκλα!!! Ε και φυσικά πήρα το παιδί και το πήγα μόνη μου (ΕΥΤΥΧΩΣ γιατί είχε σοβαρή κάκωση). Για να πω την αλήθεια εκείνη τη μέρα του τα είπα χύμα και τσουβαλάτα όταν γύρισα πίσω...Του είπα ότι τόσα χρόνια ήμουν μόνη μου και το ήξερα, τώρα νόμιζα οτι είχα σύντροφο αλλά έκανα λάθος κλπ.κλπ. Κατάλαβες; Όλα στο μυαλό μας είναι!

Βέβαια, προς αποκατάσταση της αλήθειας θα σου πω οτι κάνει σοβαρές προσπάθειες και γι' αυτό το λόγο συνεχίζω να είμαι μαζί του...περιμένοντας να πιάσουν τόπο οι προσπάθειές του! Οτι προσπαθεί απο κάποια φάση και μετά, οκ, αλλά ακόμα μόνη μου είμαι ουσιαστικά...

Αυτά και συγγνώμη αν σας ζάλισα...

[dorotea]

Και τελικά είναι προτιμότερο να μεγαλώνεις το παιδί μόνη παρά με έναν σύζ./σύντροφο αδιάφορο!!! [/color]

 

εχεις πολυ δικιο σε αυτο που λες. Πολλοι μου εχουν πει "μα καλα αφου ο πατερας αναγνωρισε το παιδι κλπ, γιατι δεν τα ξαναβρισκετε?"... Η αλήθεια ειναι οτι η σχεση μου μαζι του ηταν μολις 3μηνες κι αυτο εξ αποστασεως...βασικα μια σχεση βασισμενη στο σεξ. Λιγο πριν μεινω εγκυος ειχα λιγο πολυ αποφασισει να δωσω ενα τελος γιατι με αυτο τον ανθρωπο δε θα μπορουσα να κατασταλαξω. Ξεροντας λοιπον οτι δεν ταιριαζουμε, πως θα μπορουσα να τον παντρευτω μονο και μονο λογω του παιδιου? Παλι σε διαζυγιο δε θα καταληγαμε? Πιστευω πως πολλα ζευγαρια παντρευονται λογω εγκυμοσυνης και μεγαλωνουν παιδια μεσα σε κλιμα αδιαφοριας στην καλυτερη περιπτωση, μισους και καυγαδων στη χειροτερη...

Καλυτερα χωρια και αγαπημενα...ετσι λεω εγω..

συμφωνω απολυτα!!!