Ειλικρινά είμαι σε πολύ δύσκολη θέση με το συγκεκριμένο θέμα και δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση που θα σας εκθέσω.....
Η αδερφή μου έχει 2 κόρες 10 & 12 χρονών. Ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα θερμή ούτε αυτή ούτε ο γαμπρός μου στο θέμα σωστής διατροφής των παιδιών ακόμη και όταν ήταν μικρά.. Εννοείται ότι δεν κρίνω κανέναν όμως το πρόβλημα είναι ότι η μικρή είναι κανονική με κάποια τάση για πάχος στη κοιλιά της, η δε μεγάλη όμως που του χρόνου θα πάει 1η γυμνασίου δυστυχώς έχει ξεφύγει πάρα μα πάρα πολύ... Ειλικρινά δεν ξέρω τί να κάνω γιατί αυτά τα παιδιά τα λατρεύω σαν δικά μου. Χτες που είχαν έρθει μου έλεγε η αδερφή μου ότι δεν ακούει καθόλου η μεγάλη, ότι όλο θέλει να τρώει, δεν γυμνάζεται καθόλου και είναι αντιρησίας σε ό,τι και αν της πει η μητέρα ή ο πατέρας της. Την είχε πάει σε διαιτολόγο αλλά δυστυχώς δεν ακολούθησε το διαιτολόγιο, παρόλο που ήταν πολύ καλό -είχε για πχ κάθε ημέρα 1 σοκοφρέτα για γλυκό. Τώρα επειδή ακριβώς είναι έφηβη πλέον και μάλιστα τρομερά ανεπτυγμένη (μου κάνει εντύπωση που ακόμη δεν της έχει έρθει περίοδος!) δεν δέχεται κουβέντα από τους γονείς της και χτες που ο πατέρας της της είπε ότι έχει παχύνει μουτζούφλιασε και δεν μίλαγε σε κανέναν Εγώ από την άλλη που είμαι κανονική σε βάρος αλλά που όλη τη ζωή μου είμαι σε μια μόνιμη δίαιτα -όπως σχεδόν όλες μας - έχω ένα κακό ή καλό, ανάλογα πως το παίρνει κανείς.... Είμαι ο καλύτερος άνθρωπος για να ακούσω το πρόβλημά σου και να σε συμβουλέψω αν μπορώ, αλλά μόνο εφ'όσον μου το ζητήσεις.. Δεν πρόκειται ποτέ να πιέσω κάποιον να μου ανοίξει την καρδιά του αν δεν θέλει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορώ να πλησιάσω την ανιψιά μου γιατί όταν πάω να της μιλήσω και την ρωτάω "Μήπως έχεις κάτι ή μήπως θέλεις κάτι να συζητήσουμε?" αυτή μου απαντά χαμογελώντας "Όχι" και με κόβει .... Ειλικρινά δεν ξέρω τί να κάνω ... Είναι ένα παιδί πανέξυπνο με πάρα πολλούς φίλους που την αγαπάνε και βγαίνουνε έξω, πολύ πολύ κοινωνική αλλά επειδή έχω περάσει και εγώ από παρόμοια φάση, από του χρόνου που θα πάει στο γυμνάσιο και μετέπειτα στο λύκειο θα φάει φρίκη Δεν υπάρχει περίπτωση να μην την κοροϊδεύουν κάποια από τα καινούργια παιδιά που θα γνωρίσει -εξάλου μιλάμε για έφηβους πλέον!!- και να μην αναφέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσει κανένας να την κοιτάξει (και αυτό σας το λέω σίγουρα γιατί ξέρω πώς είναι)
Πώς να την πλησιάσω και να την βοηθήσω? Η μητέρα της δεν μπορεί και εγώ αισθάνομαι κάθε φορά που την βλέπω να μου σκίζεται η καρδιά