ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

[teacher40]

Καλημέρα μανούλες....και μπαμπάδες. Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Ο άντρας μου έχει διαγνωστεί με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια εδώ και 10 χρόνια. Έφτασε η ώρα που ξεκίνησε αιμοκάθαρση, ενώ να πω ότι αφαίρεσε και τα δυο του νεφρά γιατί υπήρχαν καρκινώματα. Η διαδικασία έχεις ως εξής: πρέπει για 2 χρόνια να κάνει αιμοκάθαρση και ΜΕΤΑ,όταν θα έχει αποκλειστεί η πιθανότητα της μετάστασης, να μπει σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση. 

 

Ψυχολογία...πολλή περίεργη. Καταρχήν εκείνος έχει πολλά νεύρα και θυμό με όλους, πράγμα απόλυτα φυσικό για όσα περνάει....δυσκολεύεται αφάνταστα με τους περιορισμούς και κυρίως στο νερό μια και στη διατροφή λίγο ή πολύ τους είχε συνηθίσει τόσα χρόνια, η ψυχολογία του στα τάρταρα. Σταματά και τη δουλειά (αυτό δε νομίζω ότι τον στενοχωρεί γιατί είχε πολύ άγχος, οπότε μάλλον θετικά το βλέπει).

 

Εγώ προσπαθώντας να στηρίξω και τον ίδιο και να του περάσω ότι θα συνεχίσουμε τη ζωή μας φυσιολογικά απλά με προγραμματισμό και επειδή δε θέλω να μείνουν στο παιδί τραύματα με θέματα υγείας (αν και δεν το έχω αποφύγει γιατί έχω κι η ίδια πολλά και της τα έχω περάσει) κάποιες φορές δίνω την εικόνα ότι ζω στον κόσμο μου. 

 

Κάνω η ίδια ψυχοθεραπεία, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να πείσω και το σύζυγο να κάνει. 

 

Ήθελα να μιλήσω με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοιας βαρύτητας προβλήματα στην οικογένεια να μου πουν πως το διαχειρίζονται. πως "συνεχίζεις τη ζωή σου" για τα παιδιά, αλλά και για όλους, όταν νιώθεις ότι όλα καταρρέουν; όταν η ίδια φοβάσαι όσο τίποτα ότι τίποτα δε θα πάει καλά, ότι θα γίνει το χειρότερο;

[vicky86]

πως συνεχιζεις ε;ακριβως αυτο.ειναι τα παιδια.για μενα ειναι μεγαλη δυναμη.μου δινουν απιστευτο κουραγιο.μαζι τους μιλαω παντα ειλικρινα.ελπιζω να μας βγει σε καλο,γτ καμια φορα ισως τους ηρθαν πιο αποτομα απο οτι περιμενα(εμεις ειχαμε κ το θεμα της ξαφνικης ασθενειας,χωρις προειδοποιηση)

γτ καταρρεουν;ο κοσμος δε σταματαει.οι υποχρεωσεις συνεχιζουν.κ πρεπει κ να ζησουμε οσο μπορουμε.με τις οποιες δυσκολιες

κανεις πολυ καλα που επισκεπτεσαι ψυχολογο.το ιδανικο θα ηταν κ ο συζηγος.αλλα καταλαβαινω

εγω δ το εχω κανει ακομη.δ το αποκλειω ομως

οταν η κατασταση ειναι σε αναβρασμο παντα καπως συνεχιζω.δ γινεται να μην συνεχισω κ γω

αντιλαμβανομαι πληρως οτι η ζωη σου οπως την ηξερες,κ την ειχες φτιαξει εως τωρα,αλλαζει δραματικα.αλλα πρεπει να ειμαστε ευελικτοι.να προσαρμοστουμε στις νεες συνθηκες για να τα καταφερουμε.να βρουμε νεες ισορροπιες

και πρεπει να ειμαστε αισιοδοξοι.δ γινεται να εχουμε παντα το χειροτερο στο μυαλο μας.να ζουμε,οχι απλα να περνανε οι μερες

ευχομαι ολα να πανε καλα,να περασουν τα δυο χρονια χωρις νεες περιπετειες.ξερω η αιμοκαθαρση δ ειναι απλο πραγμα.ουτε η μεταμοσχευση κτ ευκολο.αλλα προσπαθειστε να φανειτε δυνατη

δ ειμαι στην ιδια θεση με εσας.αλλα προσπαθω να σκεφτω πως θα ηταν.κ ας μην γνωριζω απο προσωπικη εμπειρια

καταλαβαινω κ αυτο που λετε οτι ισως φαινεται οτι ειστε στον κοσμο σας.αλλα αν αυτο κανει εσας να συνεχιζετε,αυτο να κανετε.δ θα απολογηθειτε σε κανεναν

μιληστε ανοιχτα με τον συζηγο.οτι καταλαβαινετε τις δυσκολιες,οτι του φαινεται βουνο.σιγουρα καποια πραγματα θα αλλαξουν,αλλα αυτο δ σημαινει οτι δ θα μπειτε σε μια νεα σειρα

οσο για την δουλεια,εχει τις δυσκολιες του να μενει σπιτι.ισως πεσει ακομη περισσοτερο η ψυχολογια.

καλη δυναμη!

[belleblue]

γειά σου ,... πόσο χρονών είναι το παιδάκι σου;

 

γιατί έχει διαφορά ανάλογα την ηλικία. 

Αυτό με τα τραύματα, μέχρι κάποιο σημείο το επηρεάζεις. Το θέμα είναι τι κάνεις με όλα αυτά και πως τα χρησιμοποιείς σαν μάθημα ζωής.

όμως, όταν υπάρχει ασθένεια, το παιδί το ξέρει.  δεν πρέπει να το κρύψεις, γιατί τα συναισθήματα τα αισθανόμαστε ακόμα και αν τα κρύβει κάποιος και για το παιδί, για κάθε παιδί΄, αυτό μπαίνει ως φράγμα, ως εμπόδιο, και ως ψέμα.

Το σώμα μας ξέρει, και μας δίνει ένα μήνυμα. Αν ο γονέας λέει. "όχι όλα είναι καλά" είναι σαν να λέμε ψέμματα στο παιδί μας, του κάνουμε gaslighting και αυτό είναι το χειρότερο τραύμα όλων, γιατί ξεμαθαίνει στο παιδί να ακούει το ένστικο και το συναίσθημα του.

Αν είσαι χάλια να δείχνεις ότι είσαι χάλια.

αλλά αφού είσαι λειτουργική και κάνεις τα πάντα, αυτό είναι το καλύτερο μάθημα που μπορείς να δώσεις.

Είμαι χάλια, αλλά νοιάζομαι για σένα.

 Προσέχω τον εαυτό μου προσέχω και σένα, αλλά σπάω μέσα μου.

Έχω ζήσει τέτοιες στιγμές, δε γίνεται να τις κρύψεις. Αντίθετα.

τις στιγμές αυτές πρέεπι να δείχνεσαι και να κάνετε κάτι καλό . αγκαλιά, ανάσες, mindfulness μαζί, φύση, γλάστρες, φυτά.

νομίζω αυτά είναι κάτι τόσο θεραπευτικό. Δεν συνιστώ ζωντανό κατοικίδιο, γιατί σε τέτοιες φάσεις είναι μόνο στρες.

και σου δίνει παραπάνω δουλειά.

Η βλάστηση είναι από την άλλη κάτι μαγικό και δε χρειάζεται να κάνεις κάτι, τα κάνει όλα ο ήλιος... πολύ χαλαρωτικό.

η ζωή μας περιβάλλεται από τόσο όμορφα πράγματα, και ότι και να σύμβαίνει δίπλα μας η ουσία είναι ότι η γή γυρνάει και ο ήλιος κάθε μέρα βγαίνει και μετά δύει.

Κάθε στιγμή της ημέρας είναι δηλαδή γεμάτη αξία, χωρίς να κάνουμε τίποτα. Σκέψου αυτή την ενέργεια.  Σε αυτή τη διαδικασία, όλα έρχονται και φεύγουν κάθε μέρα ξανά και ξανά.

Ο πόνος που έχουμε σήμερα είναι ένα μικρό στίγμα σε αυτή την ατελείωτη ακολουθία.  Πρέπει όμως να το ζήσουμε. και τα παιδιά πρέπει να το ζουν, είναι μάθημα ζωής, δεν τα προστατεύουμε με το να κρύβουμε τη φρίκη. Δεν είναι φυσιολογικό για μένα, τα παιδιά να ζουν με την εντύπωση της αποστειρωμένης εικόνας μιας οικογενειακής ζωής ιδανικής.

Κάθε στιγμή μπορούν να σου χαθούν τα πάντα.  Ποιοι είμαστε εμείς για να θέλουμε να είναι αλλιώς.... Τι ψέμα θα ήταν...

Νομίζω οι γιατροί, οι αστυνομικοί, νοσηλευτές, τα βλέπουν αυτά κάθε μέρα, κ έχουν μια εικόνα πραγματική. Απλά αν δεν σου τυχαίνουν πράγματα νομίζεις ότι δεν .... Εσείς είστε μέσα σε αυτό, είναι θλιβερό,... αλλά είναι αυτό που είναι.

 Πως να δείξεις εκεί, καλά!? απλά λειτουργείς, κ βρίσκεις μικρά πράγματα, όμορφα να σε κρατάνε. η σχέση σου με το παιδί σου είναι κάτι ήδη τόσο αξιόλογο, και δες την ως το κέντρο αυτής της πραγματικότητας, και την ομορφιά της. Το αμφίδρομο αυτής της σχέσης, κ το αληθινό με όλα του τα συναισθήματα. Άκουσέ το, παρατήρησε το. Δείξε για να σου δείξει. 

Αυτή είναι η ζωή.