Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Άνοια και τρίτη ηλικία - Δραστηριότητες και απασχόληση.


Recommended Posts

Καλησπέρα,

Η πεθερά μου έχει άνοια εδώ και 10 χρόνια, η κόρη της την έχει πάει σε 3 διαφορετικους γιατρούς και τα τελευταία χρόνια δεν είναι και τόσο καλά!

Πλέον έχει ξεχάσει τα βασικά όπως πως πλένω πιάτα, πως κάνω δουλειές που είναι το παράθυρο.

Έχει χειροτερέψει τα τελευταία 3 χρόνια διότι πριν μπορούσε κάπως να μαγειρέψει.

Πλέον και ο πεθερός μου που είναι σχεδόν 70, ότι μπορεί κάνει ο ανθρωπος, αλλά δεν του έχει απομείνει πλεον υπομονή...τα κανει όλα μόνος του! Έρχεται και η κόρη τους και βοηθάει όσο μπορεί αλλά αυτός θέλει περισσότερη βοήθεια, αν και δεν το παραδέχεται ...(!!!)

Θέλω να τους βοηθήσω κάπως αλλά και εγώ δουλεύω και έχω και μικρό μωρό οπότε δεν μπορώ να απασχοληθώ μαζί με την πεθερά μου, οπως κάνοντας λίγο βόλτα αφιερώνοντας λίγο χρόνο διότι το έχει ανάγκη. 

Βλέπω στα μάτια της ότι θέλει βοήθεια, ότι είναι εγκλωβισμένη μέσα σ'αυτήν την άνοια, θέλει να νιώσει λίγο ανεξάρτητη διότι συνέχεια μας το λέει...

Πώς θα μπορούσα να την βοηθήσω είτε με κάποια δραστηριότητα ή κάποιο άτομο εξειδικευμένο να απασχολείται με άτομα με άνοια...δεν ξέρω τι να πω και τι να ρωτήσω, είναι άσχημη ασθένεια να ξεχνάς...πολύ!

Είναι πάρα πολύ καλή γυναίκα και θα ήθελα λίγο να χαίρεται και αυτή!

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΙ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Δεν ξέρω να σου προτείνω κάτι, πάρα μόνο να σου στείλω ένα μήνυμα συμπαράστασης. Και μπράβο σου που έχεις τόσο γλυκές σκέψεις για την πεθερά σου. 

Επειδή είχαμε την γιαγιά μου με άνοια/ αλζχάιμερ (ή και τα δύο μαζί),  περίπου 10 χρόνια κράτησε, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι. Και νομίζω πως είναι εξίσου δύσκολο για τον φροντιστή όσο και για τον ίδιο τον ασθενή. 

Σας αναγνωρίζει η πεθερά σου ? Ειναι αυτο-εξυπηρετούμενη στην τουαλέτα και στο φαγητό (να φάει εννοώ όχι να μαγειρεύει)? Νομίζω το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι βολτούλες με τα πόδια και χέρι χέρι. Να κάτσετε σε μία πλατεία να φάτε ένα παγωτό ή κάτι τέτοιο. Ή να πάτε με το μωράκι σου σε παιδική χαρά να βλέπει και τα υπόλοιπα παιδάκια. Το μωράκι σου θα την απασχολήσει κ μόνο που θα το βλέπει, θα του παίζει,  είναι μία καλή απασχόληση.

Η πεθερά σου είναι σαν μωρό τώρα, να το ξέρεις. Μαμ, κακά και νάνι. 

Ο πεθερός σου σίγουρα χρειάζεται βοήθεια, έστω και για κάποιες ώρες την ημέρα, είτε με κάποια κυρία είτε με συγγενικό πρόσωπο.

Πρέπει να μην την αφήνετε μόνη της καθόλου. Μπορεί άθελά της να προξενήσει ζημιά στον εαυτό της ή να βάλει φωτιά ή να αφήσει την βρύση να τρέχει συνέχεια κλπ. Εμάς η γιαγια μας είχε φύγει 2 φορές από το σπίτι. Και μετά αρχίσαμε και κλειδώναμε τα πάντα. Δυστυχώς είναι ασθένεια "περίεργη",  δλδ ναι δεν πονάει σωματικά κλπ αλλά έχει άλλα δύσκολα σημεία προς αντιμετώπιση και χειρισμό. 

Δεν ξέρω που μένετε, αλλά στην Αθήνα κατά καιρούς γίνονται και σεμινάρια για φροντιστές ατόμων με άνοια,  δεν ξέρω αν θα σας ενδιέφερε να παρακολουθήσετε κάτι τέτοιο. 

Και επίσης νομίζω ότι ο πεθερός σου δικαιούται και επίδομα φροντιστή, δεν είμαι σίγουρη για αυτό, παλιά τουλάχιστον υπήρχε,  να το ψάξετε.  

Καλή δύναμη σας εύχομαι και να χαίρεσαι το παιδάκι σου.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω με την annoulen...Η βολτα και ο καθαρος αερας σιγουρα θα της κανουν καλο...Θα μπορουσες να την παιρνεις σπιτι και να παιζεται με το μωρο...Αν ειναι σε ηλικια που παιζει το παιδι σου με τα σχηματα, χρωματα, παζλ θα κανουν καλο και στην πεθερα σου...Στην αθηνα υπαρχουν και κεντρα ημερας για ατομα με ανοια που κανουν δραστηριοτητες, γυμναστικη...Αν μπορεις να την αφηνεις εκει και εσυ να κανεις καμια βολτα με το μωρο...εκεινη θα βλεπει κοσμο, θα απασχολειται και θα ξεφευγει...

Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, annoulen είπε:

Δεν ξέρω να σου προτείνω κάτι, πάρα μόνο να σου στείλω ένα μήνυμα συμπαράστασης. Και μπράβο σου που έχεις τόσο γλυκές σκέψεις για την πεθερά σου. 

Επειδή είχαμε την γιαγιά μου με άνοια/ αλζχάιμερ (ή και τα δύο μαζί),  περίπου 10 χρόνια κράτησε, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι. Και νομίζω πως είναι εξίσου δύσκολο για τον φροντιστή όσο και για τον ίδιο τον ασθενή. 

Σας αναγνωρίζει η πεθερά σου ? Ειναι αυτο-εξυπηρετούμενη στην τουαλέτα και στο φαγητό (να φάει εννοώ όχι να μαγειρεύει)? Νομίζω το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι βολτούλες με τα πόδια και χέρι χέρι. Να κάτσετε σε μία πλατεία να φάτε ένα παγωτό ή κάτι τέτοιο. Ή να πάτε με το μωράκι σου σε παιδική χαρά να βλέπει και τα υπόλοιπα παιδάκια. Το μωράκι σου θα την απασχολήσει κ μόνο που θα το βλέπει, θα του παίζει,  είναι μία καλή απασχόληση.

Η πεθερά σου είναι σαν μωρό τώρα, να το ξέρεις. Μαμ, κακά και νάνι. 

Ο πεθερός σου σίγουρα χρειάζεται βοήθεια, έστω και για κάποιες ώρες την ημέρα, είτε με κάποια κυρία είτε με συγγενικό πρόσωπο.

Πρέπει να μην την αφήνετε μόνη της καθόλου. Μπορεί άθελά της να προξενήσει ζημιά στον εαυτό της ή να βάλει φωτιά ή να αφήσει την βρύση να τρέχει συνέχεια κλπ. Εμάς η γιαγια μας είχε φύγει 2 φορές από το σπίτι. Και μετά αρχίσαμε και κλειδώναμε τα πάντα. Δυστυχώς είναι ασθένεια "περίεργη",  δλδ ναι δεν πονάει σωματικά κλπ αλλά έχει άλλα δύσκολα σημεία προς αντιμετώπιση και χειρισμό. 

Δεν ξέρω που μένετε, αλλά στην Αθήνα κατά καιρούς γίνονται και σεμινάρια για φροντιστές ατόμων με άνοια,  δεν ξέρω αν θα σας ενδιέφερε να παρακολουθήσετε κάτι τέτοιο. 

Και επίσης νομίζω ότι ο πεθερός σου δικαιούται και επίδομα φροντιστή, δεν είμαι σίγουρη για αυτό, παλιά τουλάχιστον υπήρχε,  να το ψάξετε.  

Καλή δύναμη σας εύχομαι και να χαίρεσαι το παιδάκι σου.

 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!

Μπορεί να φάει μόνη της αλλά για μπάνιο ή τουαλέτα θέλει βοήθεια, μας αναγνωρίζει όλους απλά θέλει λίγο χρόνο όταν είναι να θυμηθεί τα ονόματα μας...Μια μέρα είναι καλύτερα μια μέρα χειρότερα!

Αθήνα μένουμε θα τσεκάρω και θα προσπαθήσω όσο χρόνο έχω με την μικρή και την πεθερά μου να κάνουμε πράγματα μαζί.

Κάποιες φορές παίζουμε με την πεθερά και το μωρό μου που είναι 2,5 χρονών αλλά μετά από λίγο φεύγει...Δεν ξέρω μήπως η μικρή της προκαλεί άγχος όταν τσιρίζει, κλαίει ή δεν συνεργάζεται μαζί της και αγχώνεται και φεύγει. 

Πάντως ευχαριστώ και πάλι! 

Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, Fenia27 είπε:

Συμφωνω με την annoulen...Η βολτα και ο καθαρος αερας σιγουρα θα της κανουν καλο...Θα μπορουσες να την παιρνεις σπιτι και να παιζεται με το μωρο...Αν ειναι σε ηλικια που παιζει το παιδι σου με τα σχηματα, χρωματα, παζλ θα κανουν καλο και στην πεθερα σου...Στην αθηνα υπαρχουν και κεντρα ημερας για ατομα με ανοια που κανουν δραστηριοτητες, γυμναστικη...Αν μπορεις να την αφηνεις εκει και εσυ να κανεις καμια βολτα με το μωρο...εκεινη θα βλεπει κοσμο, θα απασχολειται και θα ξεφευγει...

Θα το τσεκάρω και αυτό πολυ ενδιαφέρον φαίνεται...

Η μικρή είναι 2,5 και όταν παίζουμε όλοι μαζί η πεθερά μου σηκώνεται  και φεύγει, δεν ξέρω τώρα μήπως η μικρή όταν κλαιεί ή γκρινιάζει να προκαλεί άγχος στην πεθερά μου...

Ευχαριστώ πολύ...!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αχ άνοιξες μεγαλο θέμα. Καταρχήν συγχαρητήρια που θέλεις να βοηθήσεις την πεθερά σου αλλά και τον πεθερό σου. Εγώ έχω την μαμά μου με Αλτσχάιμερ. Δυστυχώς ξεκίνησε σε σχετικά μικρή ηλικία και τώρα δεν είναι ο άνθρωπος που ήταν κάποτε. Από την δική μου εμπειρία θα σου πω τα εξής. Θέλει σίγουρα παρέα και άτομα δικά της δίπλα, που να τα αναγνωρίζει για να νιώθει ασφάλεια. Σαφώς και μια βόλτα βοηθά αν μπορεί να περπατήσει. Δεν ξέρω αν οι κούνιες είναι καλή ιδέα. Η δική μου μητέρα αγχώνεται τόσο στις κούνιες που κυνηγά όλα τα παιδάκια να μην πέσουν. Γενικά να προτιμάς ήρεμο περιβάλλον για εκείνη. Προσοχή στο σπίτι να είναι κρυμμένα όλα τα απορρυπαντικά και καλό είναι να μην μένει ποτέ μόνη της. Εμείς κλειδώνουμε και όλα τα φαγώσιμα, και το ψυγείο γιατί κάποια στιγμή άρχισε να τρώει χωρίς να μπορεί να το ελέγξει. Κλείδωμα και η πόρτα. Έχει φύγει από το σπίτι πολλές φορές. Μπορείς να της πάρεις παιχνίδια να απασχολεί τα χέρια της, όπως lego. Η μαμά μου έχει κόλλημα με μια κούκλα μωρό, περνάει ώρες φροντίζοντας την σαν να είναι αληθινό μωρό. Αν μπορείς να συζητάς μαζί της κάνε το, της κάνει πολύ καλό. Εμάς πια δεν μας καταλαβαίνει και όταν προσπαθούμε να της πούμε κάτι, άλλες φορές χαίρεται χωρίς να μπορεί να απαντήσει ή εκνευρίζεται γιατί δεν ξέρει τι λέμε ή τι θέλει να πει. Προσοχή στην προσωπική της υγιεινή, κάποια στιγμή θα χρειαστεί βοήθεια κι εκεί και ίσως να μην αφήνει τον πεθερό να την βοηθά. 

Όλα αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσα να σου πω. Θέλω κλείνοντας όμως το μήνυμα αυτό να σου πω πως πια βοήθεια χρειάζεται ο πεθερός σου περισσότερο από την πεθερά. Δυστυχώς η ασθένεια αυτή συνεχώς θα εξελίσσεται, προσοχή στον πεθερό σου γιατί βλέπει και ζει πράγματα που τον πληγώνουν πολύ. Αλλιώς φαντάζονταν τα γεράματα του με τον άνθρωπο του και αλλιώς είναι. Ούτε ο πατέρα μου ζητάει βοήθεια. Όλα μόνος του θέλει να τα κάνει μέχρι που πάτησα πόδι και τον έπεισα να φέρνει μια γυναίκα τουλάχιστον για τις δουλειές του σπιτιού. Τον τελευταίο χρόνο έχει ξαφνικά γεράσει πολύ από την κούραση την σωματική αλλά κυρίως την ψυχολογική. Σε εκείνον πρέπει να δώσετε βοήθεια, κυρίως να έχει χρόνο να κάνει κάτι για εκείνον. Να πάει μια βόλτα; Να διαβάσει ήρεμα ένα βιβλίο; Να πάει για ένα μπάνιο; Να κοιμηθεί; Να δει έναν φίλο του; Να βγει από το σπίτι να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί, χωρίς να νιώθει τύψεις για την γυναίκα του. Γιατι αλλιώς θα μαραζώσει κι εκείνος. Δύσκολη η καθημερινότητα του και όσο θα περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο δυσκολη. Υπάρχουν και τα Κέντρα ημέρας στην Αθήνα, εμείς δεν προλάβαμε να πάμε, η μαμά ήταν αρνητική στην αρχή και μετά χειροτέρεψε σε τέτοιο σημείο που δεν έχει πια νόημα να πάει. Έχουμε γυρίσει πολλούς νευρολόγους και όλοι μας λένε να προσέχουμε τον μπαμπά. Και στην αρχή εκνευριζομουν, τώρα καταλαβαίνω γιατί μας το ελεγαν. Θα μπορούσα να σου γράφω για ώρες! Είναι πολλά τα όσα ζούμε, εύχομαι να βρείτε έναν τρόπο να βοηθήσετε όπως θέλετε. Και πάλι συγχαρητήρια. Με συγκινησες να ξέρεις. 

1/4/13...3/7/17...my 2 angel girls in the sky...XSZ4p3.png

Link to comment
Share on other sites

9 ώρες πρίν, Pleiad είπε:

Αχ άνοιξες μεγαλο θέμα. Καταρχήν συγχαρητήρια που θέλεις να βοηθήσεις την πεθερά σου αλλά και τον πεθερό σου. Εγώ έχω την μαμά μου με Αλτσχάιμερ. Δυστυχώς ξεκίνησε σε σχετικά μικρή ηλικία και τώρα δεν είναι ο άνθρωπος που ήταν κάποτε. Από την δική μου εμπειρία θα σου πω τα εξής. Θέλει σίγουρα παρέα και άτομα δικά της δίπλα, που να τα αναγνωρίζει για να νιώθει ασφάλεια. Σαφώς και μια βόλτα βοηθά αν μπορεί να περπατήσει. Δεν ξέρω αν οι κούνιες είναι καλή ιδέα. Η δική μου μητέρα αγχώνεται τόσο στις κούνιες που κυνηγά όλα τα παιδάκια να μην πέσουν. Γενικά να προτιμάς ήρεμο περιβάλλον για εκείνη. Προσοχή στο σπίτι να είναι κρυμμένα όλα τα απορρυπαντικά και καλό είναι να μην μένει ποτέ μόνη της. Εμείς κλειδώνουμε και όλα τα φαγώσιμα, και το ψυγείο γιατί κάποια στιγμή άρχισε να τρώει χωρίς να μπορεί να το ελέγξει. Κλείδωμα και η πόρτα. Έχει φύγει από το σπίτι πολλές φορές. Μπορείς να της πάρεις παιχνίδια να απασχολεί τα χέρια της, όπως lego. Η μαμά μου έχει κόλλημα με μια κούκλα μωρό, περνάει ώρες φροντίζοντας την σαν να είναι αληθινό μωρό. Αν μπορείς να συζητάς μαζί της κάνε το, της κάνει πολύ καλό. Εμάς πια δεν μας καταλαβαίνει και όταν προσπαθούμε να της πούμε κάτι, άλλες φορές χαίρεται χωρίς να μπορεί να απαντήσει ή εκνευρίζεται γιατί δεν ξέρει τι λέμε ή τι θέλει να πει. Προσοχή στην προσωπική της υγιεινή, κάποια στιγμή θα χρειαστεί βοήθεια κι εκεί και ίσως να μην αφήνει τον πεθερό να την βοηθά. 

Όλα αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσα να σου πω. Θέλω κλείνοντας όμως το μήνυμα αυτό να σου πω πως πια βοήθεια χρειάζεται ο πεθερός σου περισσότερο από την πεθερά. Δυστυχώς η ασθένεια αυτή συνεχώς θα εξελίσσεται, προσοχή στον πεθερό σου γιατί βλέπει και ζει πράγματα που τον πληγώνουν πολύ. Αλλιώς φαντάζονταν τα γεράματα του με τον άνθρωπο του και αλλιώς είναι. Ούτε ο πατέρα μου ζητάει βοήθεια. Όλα μόνος του θέλει να τα κάνει μέχρι που πάτησα πόδι και τον έπεισα να φέρνει μια γυναίκα τουλάχιστον για τις δουλειές του σπιτιού. Τον τελευταίο χρόνο έχει ξαφνικά γεράσει πολύ από την κούραση την σωματική αλλά κυρίως την ψυχολογική. Σε εκείνον πρέπει να δώσετε βοήθεια, κυρίως να έχει χρόνο να κάνει κάτι για εκείνον. Να πάει μια βόλτα; Να διαβάσει ήρεμα ένα βιβλίο; Να πάει για ένα μπάνιο; Να κοιμηθεί; Να δει έναν φίλο του; Να βγει από το σπίτι να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί, χωρίς να νιώθει τύψεις για την γυναίκα του. Γιατι αλλιώς θα μαραζώσει κι εκείνος. Δύσκολη η καθημερινότητα του και όσο θα περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο δυσκολη. Υπάρχουν και τα Κέντρα ημέρας στην Αθήνα, εμείς δεν προλάβαμε να πάμε, η μαμά ήταν αρνητική στην αρχή και μετά χειροτέρεψε σε τέτοιο σημείο που δεν έχει πια νόημα να πάει. Έχουμε γυρίσει πολλούς νευρολόγους και όλοι μας λένε να προσέχουμε τον μπαμπά. Και στην αρχή εκνευριζομουν, τώρα καταλαβαίνω γιατί μας το ελεγαν. Θα μπορούσα να σου γράφω για ώρες! Είναι πολλά τα όσα ζούμε, εύχομαι να βρείτε έναν τρόπο να βοηθήσετε όπως θέλετε. Και πάλι συγχαρητήρια. Με συγκινησες να ξέρεις. 

Σε ευχαριστώ πολύ ...υπάρχουν τόσοι άνθρωποι με το ίδιο θέμα...

Άρχισε στα 55 της...πολύ νέα...είναι 65 τώρα...

Ο πεθερός με τίποτα δεν δέχεται βοήθεια και εγώ νύφη είμαι πόσο να επιμένω δεν ξέρω, θα με παρεξηγήσουν στο τέλος. 

 

Link to comment
Share on other sites

Θα σου προτεινα την μουσικοθεραπεια. Ειναι κατι αρκετα καινουριο στην Ελλαδα, αλλα αν εισαι Αθηνα ή Θεσσαλονικη σιγουρα θα βρεις μουσικοθεραπευτη (εχει και σε 2-3 αλλες πολεις). Εχει βρεθει οτι βοηθαει παρα πολυ σε πολλες περιπτωσεις (τετραπληγικοι, αναπηροι, συνδρομο Down, ατομα με νοητικες αναπηριες, αυτισμο, ανοια, αλτσχαιμερ, κα) και επιδρα θετικα σε διαφορα επιπεδα: συναισθηματικο, μνημη-συγκεντρωση, κινητικο, νοητικο κα. Μπορεις να απευθυνθεις στην ΕΕΜΕ (ελληνικη ενωση για την μουσικη εκπαιδευση, τηλ  2310 858658) ή στον ΕΣΠΕΜ (Ελληνικός Σύλλογος Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών, τηλ 6948123442) για περισσοτερες πληροφοριες :)

 

Μπορεις  να απεθυνθεις και απ'ευθειας στην κ.Ψαλτοπουλου (6944767692, musictherapy-center.gr) , η οποια εφερε το μεταπτυχιακο προγραμμα μουσικοθεραπειας στη Θεσσαλονικη, μηπως γνωριζει να σου προτεινει καποιον στην Αθηνα ή καποιον που να εχει εμπειρια με την ανοια, γιατι απ'οτι ειδα στη λιστα του συλλογου δεν ειναι γραμμενοι καποιοι οι οποιοι γνωριζω οτι ειναι μουσικοθεραπευτες.

 
Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Θα σου προτεινα την μουσικοθεραπεια. Ειναι κατι αρκετα καινουριο στην Ελλαδα, αλλα αν εισαι Αθηνα ή Θεσσαλονικη σιγουρα θα βρεις μουσικοθεραπευτη (εχει και σε 2-3 αλλες πολεις). Εχει βρεθει οτι βοηθαει παρα πολυ σε πολλες περιπτωσεις (τετραπληγικοι, αναπηροι, συνδρομο Down, ατομα με νοητικες αναπηριες, αυτισμο, ανοια, αλτσχαιμερ, κα) και επιδρα θετικα σε διαφορα επιπεδα: συναισθηματικο, μνημη-συγκεντρωση, κινητικο, νοητικο κα. Μπορεις να απευθυνθεις στην ΕΕΜΕ (ελληνικη ενωση για την μουσικη εκπαιδευση, τηλ  2310 858658) ή στον ΕΣΠΕΜ (Ελληνικός Σύλλογος Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών, τηλ 6948123442) για περισσοτερες πληροφοριες :)

 

Μπορεις  να απεθυνθεις και απ'ευθειας στην κ.Ψαλτοπουλου (6944767692, musictherapy-center.gr) , η οποια εφερε το μεταπτυχιακο προγραμμα μουσικοθεραπειας στη Θεσσαλονικη, μηπως γνωριζει να σου προτεινει καποιον στην Αθηνα ή καποιον που να εχει εμπειρια με την ανοια, γιατι απ'οτι ειδα στη λιστα του συλλογου δεν ειναι γραμμενοι καποιοι οι οποιοι γνωριζω οτι ειναι μουσικοθεραπευτες.

Πολύ ενδιαφέρον...:x

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Tomanny είπε:

Πολύ ενδιαφέρον...:x

Eιναι οντως πολυ ενδιαφερον...Εχοντας παρακολουθησει ημεριδα μουσικοθεραπειας και εχοντας δει την δουλεια που γινεται (και σε γιαγια με ανοια) εχω μεινει εκπληκτη με το ποσο απιστευτη ειναι η επιδραση της μουσικης ακομη και σε περιπτωσεις που "κανονικα" δεν θα υπηρχε καθολου επικοινωνια. Αν δεν υπηρχε η μουσικοθεραπεια για αυτα τα ατομα θα ηταν κλεισμενα στον εαυτο τους, στο κοσμο τους, αλλα βλεπεις οτι ακομη και μετα απο πολλα χρονια "εγκλεισμου" σε εναν αλλον εαυτο, σιγα σιγα βρισκουν την γεφυρα που τους βοηθαει να μας επικοινωνησουν αυτα που νιωθουν και να αναπτυξουν τις δεξιοτητες τους. Ειναι λες και η μουσικη (και ο τροπος που την χρησιμοποιουν οι μουσικοθεραπευτες) βοηθαει να ερθει στην επιφανεια ο πραγματικος εαυτος του ατομου και το κανουν να νιωθει αυτοπεποιθηση, οτι οι αλλοι το σεβονται και το αγαπανε και οπως ολοι γνωριζουμε αυτα ειναι πολυ σημαντικα και στην τριτη ηλικια. Αν παρακολουθησει καποιος βιντεακια στο youtube συνεδριες μουσικοθεραπειας (πχ για συνδρομο down, παιδια με αυτισμο, κα) θα παθει πλακα...Εγω οποτε τα βλεπω συγκινουμαι...περισσοτερο γιατι αυτοι οι ανθρωποι (οι μουσικοθεραπευτες) εχουν βρει τον τροπο να ανοιγουν τον δρομο σε αυτα τα ατομα και να κανουν την ζωη τους καλυτερη...Ευχομαι να βοηθησει κι εσας οσο εχει βοηθησει κι αλλους ανθρωπους:)

 
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...