Τελικά κάνω καλά?

[myfavouritelullaby]

Γεια σας!

Μεγαλώνω το 10 μηνών κοριτσάκι μου με πολλή φροντίδα κ αγάπη. Το περίμενα πώς κ πώς και διάβαζα πολύ στην εγκυμοσύνη.Απο νωρίς λοιπόν αποφάσισα πως η γραμμή μας είναι αυτή του attachment parenting.

Κοινώς τη θηλάζω,την έχω αγκαλιά όλη την ώρα,την κοιμίζω μαζί μας κλπ Επίσης δεν την αφήνω να κλαίει ποτέ.

Στα καλά που παρατηρώ ως αποτέλεσμα είναι οτι είναι ένα χαμογελαστό,έξυπνο κ παρατηρητικό παιδί.Επίσης έχουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό.

Στα αρνητικά τώρα..

Καταρχάς δεν υπάρχει πρόγραμμα.Κοιμάται όποτε θέλει,τρώει επίσης όποτε θέλει.Βασικά έχει το πρόγραμμα ενός ενήλικα-το πρόγραμμά μας.Αν δεν πάμε εμείς για ύπνο,δεν πάει ούτε κι εκείνη (κοινός ύπνος που λέγαμε).Επίσης δεν κάθεται σε κανένα πάρκο κλπ με αποτέλεσμα να μην κάνω δουλειές αλλά μικρό το κακό.Αυτό που με ανησυχεί είναι οτι μη έχοντας σωστές ώρες ύπνου κ γενικότερα ένα πρόγραμμα-πειθαρχία ίσως της δημιουργήσω πρόβλημα.Ως γνωστόν τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα στη ζωή τους για να νιώθουν ασφαλή.Επίσης αν κάνει τώρα ό,τι θέλει,μήπως δεν μας σέβεται αργότερα?Είμαι μπερδεμένη! Τέλος,με το να κρατάω ένα μωρό όλη μέρα αγκαλιά,το οποίο κοιμάται και μαζί μας,την ίδια ώρα με εμάς (μετά τις δώδεκα!!) τι χρόνος μένει για μένα κ τον σύντροφό μου?Και δεν είναι και αυτό επιζήμιο για την οικογένειά μας?

Θέλω να κάνω το καλύτερο για το παιδί και για μας..τι γνώμη έχετε?

[Νικουδάκι]

Μέτρον άριστον! Αυτο θα σου έλεγα. Κι εγω το μωρό μου το μεγαλώνω με πολλή αγάπη, δεν την μαλλώνω έντονα και προσπαθω να της εξηγώ κάθε φορά γιατί της απαγορεύω να κάνει κάτι και μετά την παίρνω κι αγκαλιά. ΑΛΛΑ κι εγώ όταν ήταν βρέφος αντιμετώπιζα το ίδιο πρόβλημα (πρόγραμμα) με σένα κι αυτό σίγουρα ήταν επιζήμιο περισσότερο στη σχέση μου με τον άντρα μου παρά στο μωρό. Νομίζω ήταν νωρίς για να έχει έντονες επιτώσεις και στο μωρό. Γι αυτό αποφάσισα περίπου στην ηλικία που είστε κι εσεις τώρα και της έβαλα πρόγραμμα. Ιδιαίτερα της κανόνισα τον ύπνο. Δεν ήταν εύκολο... αλλά με λίγη υπομονή μια χαρά τα καταφέραμε. Μια βδομάδα μας πήρε κι απο τότε κοιμόμαστε κάθε βράδυ στις 8-8:30 εκτός βέβαια εκτακτων περιπτώσεων. Αυτό φυσικά δε στέρησε την αγάπη μου στο μωρό και σίγουρα ξεκουράζομαι κι εγω λίγο κατά τις βραδινές ώρες με τον άντρα μου. Είμαι πολύ ένθερμος υποστηρικτής του προγράμματος χωρίς όμως να φτανουμε στα άκρα! Να χαίρεσαι το μωράκι σου!

[sofi@p]

νομίζω ότι το μωρό σου είναι σε μια ηλικία πια που πρέπει να το βοηθήσεις να ανεξαρτητοποιηθεί (να ασχολείται με κάτι μόνο του για λίγα λεπτάκια ή να μένει μόνο του σε έναν οικείο χώρο για λίγο). αυτό θα το κάνει ανεξάρτητο και θα του τονώσει την αυτοπεποίθηση αργότερα.

τί εννοείς όταν λες ότι το έχεις συνέχεια αγκαλιά? δεν το αφήνεις στο πάτωμα? μπουσουλάει? σηκώνεται? γιατί σε αυτή την ηλικία πρέπει να αναπτύσσεται και κινητικά.

εννοείται να του κάνεις αγκαλιές και φιλάκια αλλά δε χρειάζεται να είναι συνέχεια πάνω σου. με άλλα άτομα, που δεν έχει καθημερινή επαφή, πώς αντιδρά? πάει εύκολα σε άλλους?

γιατί προτίμησες να κοιμίζεις το μωρό μαζί σας και μάλιστα να ακολουθεί το δικό σας ωράριο ύπνου? υπήρχε θέμα με το θηλασσμό? ή έκλαιγε όταν το κοίμιζες μόνο του? όσο μεγαλύτερο είναι τόσο πιό δύσκολα θα του αλλάξεις συνήθειες. είναι γενικά καλόβολο μωρό? δέχεται τις αλλαγές? αν ναι, δοκίμασε να του αλλάξεις το ωράριο γιατί να κοιμάται μετά τα μεσάνυχτα το βλέπω τραβηγμένο.

[opal]

Εγώ πάλι δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο τα μωρά να κοιμούνται και να τρώνε σε συγκεκριμένες ώρες για να νιώθουν ασφαλή. Τη σταθερότητα και την ασφάλεια τη βιώνουν τα παιδιά κυρίως όταν νιώθουν εμπιστοσύνη ότι οι γονείς τους θα είναι εκεί αν χρειαστούν κάτι και μπορούν να βασίζονται σε αυτούς.

 

Υπάρχει βέβαια και το βιολογικό ρολόι που πρέπει να σεβόμαστε. Δηλαδή αν ένα παιδί π.χ. έχει συνηθίσει να κοιμάται στις 9.00, να μην το κρατήσουμε ξύπνιο μέχρι τις 12.00 για να βγούνε ας πούμε οι γονείς έξω. Θα τύχει να ξεφύγει καμιά φορά κανείς και εκτός προγράμματος π.χ. σε ένα ταξίδι αλλά μέσα στη μέρα λίγο πολύ να κοιτάμε να μην κάνουμε τεράστιες αλλαγές στους βιορρυθμούς του παιδιού. Κυρίως για τον ύπνο αυτό. Για το φαγητό δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να τηρούνται έστω και στοιχειώδεις ώρες εκτός αν το παιδί έχει διατροφικά προβλήματα. Το δικό μου κοριτσάκι είναι 1,5 έτους και τρώει όποτε νά 'ναι εντελώς. Σ' αυτό βέβαια πάιζει ρόλο και το πρόγραμμα του γονέα. Επειδή εγώ δεν μπορώ να μπω σε πρόγραμμα γι' αυτό δε μου ήταν και έυκολο να βάλω και τη μικρή μου.

 

Το να κάνει ό, τι θέλει το θεωρώ κακό μόνο αν αυτό που θέλει είναι κάτι κακό κι εσείς την αφήνετε. Αν π.χ. έχει πάρει το μαρκαδόρο και κινδυνεύει να μπυντζουρώσει τα ρούχα της το σωστό είναι να της τον πάρετε έστω κι αν δυσανασχετήσει. Αν όμως θέλει κάτι που δε θα βλάψει κανέναν γιατί να μην το έχει;

 

Η μικρή σου κοιμάται μόνο όταν είσαι ξαπλωμένη κι εσύ δίπλα της; Αυτό θα μπορούσες σιγά σιγα να αλλάξεις γιατί τα μωρά μέσα στο 24ωρο κοιμούνται περισσότερες ώρες από τους ενήλικες και δεν είναι δυνατόν αυτές τις ώρες να τις περνάς μαζί της στο κρεβάτιο προκειμένου να μην ξυπνήσει. Σε αυτό πιστεύω θα σε βοηθήσουν μαμάδες που έχουν εμεπιρία στον κοινό ύπνο. Εγώ δυστυχώς δεν έχω κάτι να σου προτείνω σχετικά με αυτό γιατί δεν τον εφάρμοσα ποτέ.

[katerina2]

Γεια σας!

Μεγαλώνω το 10 μηνών κοριτσάκι μου με πολλή φροντίδα κ αγάπη. Το περίμενα πώς κ πώς και διάβαζα πολύ στην εγκυμοσύνη.Απο νωρίς λοιπόν αποφάσισα πως η γραμμή μας είναι αυτή του attachment parenting.

Κοινώς τη θηλάζω,την έχω αγκαλιά όλη την ώρα,την κοιμίζω μαζί μας κλπ Επίσης δεν την αφήνω να κλαίει ποτέ.

Στα καλά που παρατηρώ ως αποτέλεσμα είναι οτι είναι ένα χαμογελαστό,έξυπνο κ παρατηρητικό παιδί.Επίσης έχουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό.

Στα αρνητικά τώρα..

Καταρχάς δεν υπάρχει πρόγραμμα.Κοιμάται όποτε θέλει,τρώει επίσης όποτε θέλει.Βασικά έχει το πρόγραμμα ενός ενήλικα-το πρόγραμμά μας.Αν δεν πάμε εμείς για ύπνο,δεν πάει ούτε κι εκείνη (κοινός ύπνος που λέγαμε).Επίσης δεν κάθεται σε κανένα πάρκο κλπ με αποτέλεσμα να μην κάνω δουλειές αλλά μικρό το κακό.Αυτό που με ανησυχεί είναι οτι μη έχοντας σωστές ώρες ύπνου κ γενικότερα ένα πρόγραμμα-πειθαρχία ίσως της δημιουργήσω πρόβλημα.Ως γνωστόν τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα στη ζωή τους για να νιώθουν ασφαλή.Επίσης αν κάνει τώρα ό,τι θέλει,μήπως δεν μας σέβεται αργότερα?Είμαι μπερδεμένη! Τέλος,με το να κρατάω ένα μωρό όλη μέρα αγκαλιά,το οποίο κοιμάται και μαζί μας,την ίδια ώρα με εμάς (μετά τις δώδεκα!!) τι χρόνος μένει για μένα κ τον σύντροφό μου?Και δεν είναι και αυτό επιζήμιο για την οικογένειά μας?

Θέλω να κάνω το καλύτερο για το παιδί και για μας..τι γνώμη έχετε?

 

Δηλαδή το μωράκι σου κοιμάται συνολικά 6-8 ώρες το 24ωρο όπως και οι γονείς του; Αν ναι, είναι πολύ λίγες.

[myfavouritelullaby]

Θέλει περισσότερο να ναι μαζί μου.Κάθεται με τις γιαγιάδες της,αλλά όχι πάνω απο πχ 4 ώρες,μετά με αναζητά.

Ξεκίνησα τον κοινό ύπνο μετά απο συμβουλή της σύμβουλου θηλασμού,αφού μέχρι και 20 ημερών κ κάτι δεν έπιανε θηλή,αλλά αντλούσα.Επίσης δεν κοιμόμουν καθόλου,κάθε τρεις κ λίγο ήμουν πάνω απο την κούνια να την ελέγχω.Επίσης ξυπνούσε και ξυπνά το βράδυ να θηλάσει,οπότε με το να την έχω δίπλα μου κοιμόμουν περισσότερο.Το θέμα είναι οτι είναι άβολο πλέον.Ούτε αυτή βολεύεται.Εχουμε μεγάλο κρεβάτι,αλλά πάλι ζεσταινόμαστε και οι τρεις!Επίσης γυρνάει συνεχώς,καταλήγει οριζόντια πάνω απο τα κεφάλια μας,ο σύζυγος παραπονιέται..επίσης,μου λείπει να τον παίρνω αγκαλιά απο την άλλη μου αρέσει να βλέπω το μουτράκι της και να μυρίζω τα μαλλάκια της...

Δεν κάθεται σε πάρκο,σε καρεκλάκι,πουθενά.Μέχρι πρότινος την είχα σε σλινγκ.Τώρα μπουσουλάει,θέλει να αλωνίζει,αλλά να με βλέπει.Αν πάω τουαλέτα ή δεν μπορώ να την έχω κάτω και τη βάλω στο καρεκλάκι,τσιρίζει και κάνει λες και της κόβεται η αναπνοή.φανερά στα ψέματα όμως κορίτσια-αναίσθητη δεν είμαι,καταλαβαίνω όμως οτι με δουλεύει.Γενικά αν θέλει πχ να της δώσω το τηλεκοντρόλ κ δεν το δίνω ή δεν κάνω άμεσα αυτό που θέλει,τσιρίζει.

Περισσότερο απο όοοολα όμως με στεναχωρεί ο ύπνος.Ναι,κοιμάται το μάξιμουμ 10 ώρες τη μέρα-συνήθως 8.Το έχω πει στον παιδίατρο και μου είπε οτι δεν υπάρχει πρόβλημα.Εγώ όμως βλέπω τα πρησμένα μάτια της και οτι έχει νεύρα απο την εξάντληση.Είμαι πολύ προβληματισμένη.

'Οσο για το πρόγραμμα,τι εννοώ.Υποτίθεται οτι εγώ σαν ενήλικας πρέπει να δείξω στο παιδί σιγά σιγά πώς πρέπει να διαμορφώνει τη μέρα του.Αν δεν το κάνω και το αφήνω απο μόνο του να την ορίσει,τι σόι γονιός είμαι?Θα μου έχει εμπιστοσύνη?

Αυτή τη στιγμή που σας μιλάω τσιρίζει να τη σηκώσω.

Στριγγλίζει,πιο σωστά.

Ουφ,σόρυ για το μεγάλο ποστ!

[xristinio]

διαβαζα και σκεφτομουν βρε τι μου θυμιζει........!μια απο τα ιδια κι εμεις!!το μονο που εχω καταφερει ειναι να κοιμαται το μεσημερι 1-2 ωρες στο ριλαξ.για κουνια ουτε λογος.μαζι μας κοιμαται στο κρεβατι.θελω να πιστευω οτι μεγαλωνοντας θα στρωσουν και αν κρινω απο τον μεγαλο μου που εκανα ακριβψς τα ιδια αλλα και στην κουνια καθοταν,στο παρκο κτλ..τοτε οχι,δεν κανεις κατι λαθος,απλα τα παιδια μας ειναι ζορικα!!

[ntemi]

κοριτσάκι,χαίρομαι που είστε καλά!έχουμε καιρό να τα πούμε!

θέλω αρχικα να σου πω πόσο υγιείς είναι οι προβληματισμοί σου!

τώρα ήρθε ο καιρός σας να απογαλακτιστείτε!

θα γίνει σιγά σιγά με υπομονή!η μικρή θα γκρινιάξει αρκετά στην αρχή αλλά γρήγορα θα μαθει!

εγώ θα σου πρότεινα να τη βάλεις αρχικά να κοιμάται σε κρεβατάκι δικό της δίπλα σου και μετά στο δωμάτιό της

δε θα την αφήνεις να κλαίει,δε θα την παίρνεις όμως και αμέσως αγκαλιά!θα τη βαζεις ξανά για ύπνο καθησυχάζοντάς την!θα επιμείνεις μέχρι να συνηθίσει και να μάθει να κοιμάται μόνη της γιατί δεν την άφησες να μάθει!

στη συνέχεια την πας και στο δωμάτιό της!

όσο για τους θηλασμούς,πίνει γάλα ή πιπιλίζει για να ξανακοιμηθεί το βράδι αφού ξυπνάει και δε ξέρει πώς να κοιμηθεί ξανά;γιατί αν πίνει γαλα σημαίνει πως πεινάει το παιδί οπότε σαφώς και θα θηλάζει!μετά όμως στο κρεβατάκι της!

όσο για την ημέρα,τι παιχνίδια της έχεις;δε γίνεται να μην υπάρχει κάτι να της αρέσει ώστε να απασχοληθεί!

όταν θα γκρινιάζει δε θα την αγνοείς θα πηγαίνεις θα της δειχνεις ή θα της δίνεις παιχνίδι και θα κάνεις τις δουλειές σου να σε βλέπει αν γίνεται

θα κλάψει και πάλι αλλά θα συνηθίσει

μίλα της κι από μακρυά

βάλτης τραγουδάκια

εννοείται πως θα κάθεστε και μαζί να παίζετε να τραγουδάτε κλπ

έτσι θα φτιάξει σιγά σιγά το πρόγραμμά της,θα ξεκουραζεται και θα ξεκουράζεσαι κι εσύ!

όλες οι μαμάδες στην αρχή νομίζουμε πως θα έχουμε πάντα τις αντοχές και βάζουμε στην άκρη τις δικές μας ανάγκες,ειδικά οι μη εργαζόμενες που θεωρούν πολυτέλεια να μη δουλεύουν και αφοσιώνονται στο παιδί και μόνο

είναι υγεία όμως που συνειδητοποιείς τι λάθος κάνεις και θέλεις να το αλλάξεις

νομίζω πως θα τα πάτε περίφημα!!

ανοίγει και ο καιρός,θα βγάινετε βόλτες!μεγαλώνει θα μπορεί να απασχολείται!

[goody]

Η τσιριδα ειναι στα στανταρ, δεν εχει να κανει με το προγραμμα... ολα τσιριζουν!

Για τον υπνο δεν εχω κατι σιγουρο να σου προτεινω, ειναι ζορικο. Βασικα πρεπει να παρεις αποφαση με ποιον τροπο θα την κοιμιζεις και να το εφαρμοσεις.

Αρχικα δοκιμασε μια κλασσικη συνταγη, μπανακι, χαδακια και υπνος. Αφου κοιμαται κατα τις 12 θα δυσκολευτεις να την κοιμισεις απο τις 8-9 αμεσως. Κανε την ενα μπανακι στις 10 και μετα ξαπλωστε στο κρεβατι σου οπως οταν πεφτετε για υπνο και περιμενε να αποκοιμηθει. Μετα ή την αφηνεις να κοιμαται και σηκωνεσαι ή την μεταφερεις στην κουνια της. Καθε μερα κανε το ιδιο λιγο νωριτερα μεχρι να φτασεις την ωρα που θες να κοιμαται.

Εγω παλια ετσι τον κοιμιζα και κοιμοταν ως τις 1-2, μετα ξυπναγε και τον επαιρνα στο κρεβατι μου ως το πρωι. Καποια στιγμη ομως το εκοψα μαχαιρι και κοιμαται στην κουνια του πια.

Ενα ψιλοπρογραμμα με το φαγητο νομιζω χρειαζεται, τουλαχιστον ο δικος μου εχω παρατηρησει οτι τρωει περισσοτερο οταν ακολουθουμε προγραμμα!

Παντως για την τσιριδα εγω εφαρμοζα τον αντιπερισπασμο. Αν της κανεις ολα τα χατηρια την πατησες!

[stella261011]

πιστευω πως πρεπει να της δειξεις τον τροπο να γινει πιο ανεξαρτητη και ναι, να την βαλεις σ ενα προγραμμα που σας εκφραζει σαν οικογενεια.το σεναριο χωρις προγραμμα για εμας απλα δεν υπαρχει...προερχομαστε και οι δυο απο οικογενειες με προγραμματισμο και ετσι και οι ιδιοι μας θελαμε να ακολουθησουμε την ιδια τακτικη.ο μεγαλος μου ειναι 23 μηνων τρωει κανονικα τα γευματα του συν εννοειτε τα ενδιαμεσα που ζηταει ο ιδιος,και κοιμαται 3-5 το μεσημερι και 10-8κ30 το πρωι.σ αυτο τον βοηθησαμε εμεις ,δεν τον πηραμε στο κρεββατι μας ποτε χωρις λογο,και περασαμε πολλα βραδια να ξαπλωνουμε στο πατωμα για να μας βλεπει πριν τον παρει ο υπνος...οσο για την τσιριδα,αχ πονεμενη ιστορια,τωρα την κοβουμε,ενα θα σου πω ,ως 10 μηνων που σηκωθηκε στα ποδια του τον ειχα αγκαλια και τον εκανα βολτες γιατι τσιριζε!μετα ειπα φτανει πρεπει να βαλω τελος στην τσιριδα και να ξεπιαστει η μεση μου.σιγα σιγα του εδειξα και συνεχιζω ,ποιο ειναι το σωστο και ποια ειναι η σωστη συμπεριφορα,οταν τσιριζει γιατι απιατει κατι απλα πρεπει να της δωσεις να καταλαβει οτι το ζηταει με λαθος τροπο,και αν δεν πρεπει να της γινει το χατηρι πολυ απλα θα της εξηγεις οτι μπορει να σπασει αυτο που ζηταει,μπορει να χτυπησει κλπ,θα τσιριξει γιατι ετσι εμαθε να περνει αυτο που θελει μεχρι τωρα ,ομως αν εισαι σταθερη στο οχι σου θα το καταλαβει και θα το σταματησει.μεχρι τα τρια διαμορφωνεται ο χαρακτηρας τους μετα δεν αλλαζουν -αυτο μας ειπε ο παιδοψυχολογος που συμβουλευομαστε οταν θελουμε.θελει μεγαλη προσπαθεια και υπομονη απο μερους σας,αυτο ειναι το πιο δυσκολο κομματι,το παιδι μαθαινει γρηγορα.

[newbie G]

Κοίτα... το ότι το μωρό είναι χαμογελαστό, έξυπνο και παρατηρητικό, μην το αποδίδεις απαραίτητα στο attachment parenting, γιατί εγώ δεν κοίμισα τον μικρό μου στο κρεβάτι μας πάνω από 3-4 μέρες που ήταν άρρωστος, δεν τον θήλασα αποκλειστικά, δεν τον είχα συνέχεια αγκαλιά κλπ, αλλά είναι επίσης πολύ παρατηρητικός, έξυπνος και θα έλεγα πως είναι και το πιο χαμογελαστό μωρό του κόσμου (το λένε κι άλλοι αυτό, όχι μόνον εγώ). Θεωρώ πως ένα μωρό 10 μηνών επιβάλεται να έχει κάποιου είδους πρόγραμμα, θα έπρεπε να το έχεις κάνει αυτό εδώ και μήνες.

 

Επίσης μου φαίνεται ότι κοιμάται πάρα πολύ λίγο αν πέφτει για ύπνο μαζί σας στις 12 πχ. Τι ώρα ξυπνάει το πρωί; Η πολλή αγκαλιά σ' αυτήν την ηλικία, δεν αφήνει λίγο πίσω το μωρό κινητικά; Δλδ δεν θα έπρεπε να έχει ήδη απεξαρτητοποιηθεί τόσο, ώστε να μην τσιρίζει να την σηκώσεις όταν είναι στο πάτωμα; Εμείς το στάδιο του μπουσουλήματος το περάσαμε όταν ο μικρός ήταν 6 μηνών και τώρα πλέον που είναι 11 περπατάει. Πιάνεται μόνος του από το τραπεζάκι ή τον καναπέ, σηκώνεται και κόβει βόλτες όπου μπορεί να πιαστεί από κάπου. Νομίζω πως αυτό δεν θα γινόταν αν τον είχα συνεχώς αγκαλιά. Τον άφηνα στο παρκοκρέβατο για να μπορέσω να κάνω καμιά δουλειά ή τον έβαζα στο καρεκλάκι φαγητού όσο ήμουν στην κουζίνα για να μπορώ να του μιλάω όσο μαγείρευα. Πολλές φορές τον άφηνα στο πάτωμα και καθομουν κι εγώ δίπλα και παίζαμε. Δεν του στέρησα ποτέ την αγκαλιά, αλλά φρόντιζα να μάθει να μένει και μόνος του και να απασχολείται παίζοντας με κάποιο τρόπο. Τώρα για την τσιρίδα, διαφωνώ ότι όλα τσιρίζουν. Μάλλον είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας.

 

Το θέμα του ύπνου το θεωρώ πολύ βασικό. Προσπάθησε να τη βάλεις σ ένα πρόγραμμα, αν και είναι δύσκολο τώρα που καλοκαιριάζει και βγαίνουμε έξω πιο συχνά. Από Σεπτέμβριο οπωσδήποτε, γιατί αν την αφήσεις κι άλλο, θα ξεσαλώσει. Στο φαγητό επίσης δεν έχω καταλάβει τι εννοείς ότι δεν έχει πρόγραμμα; Δλδ περιμένεις να σου δείξει ότι πεινάει για να την ταΐσεις; Δεν τρώει συγκεκριμένες ώρες; Πόσες ώρες μπορεί να μείνει νηστική;

[myfavouritelullaby]

Κορίτσια ευχαριστώ για τις απαντήσεις!!!

ntemi newbie,χάρηκα που άκουσα απο σας,και που είστε καλά!!!

ntemi ειλικρινά μέχρι και 8 μηνών αν μου έλεγες να αφήσω το μωρό κάπου,είναι σαν να μου ζητούσες να αφήσω ξέρω γω το χέρι μου Γενικά,ό,τι έκανα μέχρι τώρα το έκανα για το καλό της,και δεν το μετανιώνω,γιατί αν μη τι άλλο δέθηκα κ πολύ με το μωράκι μου.Αλλά όντως,η όλη κατάσταση έχει αρχίσει να με κουράζει.Δοκίμασα να την αφήσω να κοιμηθεί πχ στο πάρκο το μεσημέρι ή στην κούνια με απλή γκρίνια στην αρχή που κατέληξε σε υστερικό κλάμα στη συνέχεια.Δεν ξέρω,σκέφτομαι κι όλας,(μην γελάσετε!) μήπως πάθει κανένα ψυχολογικό αν την πάω ξαφνικά σε δωμάτιο μόνη της.Βασικά θα αρχίσω με τον μεσημεριανό ύπνο (αν καθιερώσουμε έναν) Εσύ αλήθεια το νανουρίζεις ακόμα το μωρό ή κοιμάται μόνο?

Στέλλα τι εννοείς οτι μέχρι τα τρία διαμορφώνεται ο χαρακτήρας τους??!!Λες να μάθει έτσι και να απαιτεί τα πάντα αν δεν το διορθώσω μέχρι τα τρία??

newbie όταν αλωνίζει στο πάτωμα δεν έχει πρόβλημα,επίσης κι εμένα περπατάει πιάνοντας απο κάπου,γύρω γύρω στο σαλόνι.Αρκεί να διατηρεί οπτική επαφή βέβαια!'Οπως καταλαβαίνεις όμως δεν μπορώ πχ να την έχω στο πάτωμα συνεχώς,ενώ κάνω δουλειές,είναι επικίνδυνο.'Οσο για το φαγητό,πάει πίσω λόγω ύπνου.Δηλαδή τη μία θα ξυπνήσει 9,την άλλη και 10 ακόμα.Τη μία θα κοιμηθεί το μεσημέρι την άλλη όχι.Αν νυστάζει πολύ δεν θέλει να φάει,οπότε την κοιμίζω κ της δίνω φαγητό το απόγευμα.Μπέρδεμα!

Σε ό,τι αφορά οτι είναι χαρούμενη και παρατηρητική (πάααρα πολύ απο το τελευταίο) το αποδίδω στο οτι την παίρναμε παντού μαζί μας απο πολύ μωρό.Εδώ γύρω μου,όλα τα μωρά τα μεγαλώνουν οι γιαγιάδες κι εμείς αποφασίσουμε οτι θα το αποφύγουμε όσο μπορούμε-τουλάχιστον όχι άνευ λόγου.Είναι πολύ βολική στις βόλτες,δεν μας ταλαιπωρεί καθόλου,αλλά συμφωνώ οτι έπρεπε να έχει ένα πρόγραμμα εδώ και καιρό!!!

[stella261011]

ετσι ειπε ο παιδοψυχολογος!αν συνηθιζει και απαιτει με κκλαμα κ τσιριδες πρεπει να το κοψει για να μαθει τον σωστο τροποο να ζηταει και τα ορια της σε σχεση με τα δικα σας,γενικοτερα πρεπει το παιδι σιγα σιγα να μαθει να υπακουει στους κανονες του σπιτιου και να καλλιεργησει τον σεβασμο προς τους γονεις .να καταλαβει μεχρι που την παιρνει και μεχρι που ξεπερναει την κοκκινη γραμμη,το οριο.εαν τσιριζοντας πετυχαινει το σκοπο της τοτε αυτο θα το συνεχισει.

[maryspain]

καλησπερα. Πρωτα θα ηθελα να πω οτι καθε μανουλα απο αγαπη κανει οτι κανει και απο ενστικτο αποφασιζει τι ειναι καλο για το παιδι.Για μας ομως το προγραμμα ειναι ζητημα ζωτικης σημασιας. Ειμαστε και πολλοι βεβαια αλλα και οταν ειχα μονο την μεγαλη το ιδιο ισχυε. Μονο οταν την θηλαζα πριν τις στερεες τροφες μας ειχε βαλει το δικο της προγραμμα. Μετα ομως τα πραγματα αλλαξαν. Ολα ρολοι, φαγητο, υπνος, βολτες, παιχνιδι μπανιο κτλ. Και φυσικα μονη της στο δωματιο απο 2 μηνων. Υπαρχει και αλλη ζωη εκτος του μωρου μεσα στο σπιτι. Ναι στα χαδια, στις αγκαλιες αλλα και το προγραμμα, προγραμμα. Κανενα παιδι απο ενα φυσιολογικο προγραμμα δεν επαθε τιποτα. Αυτο δε που θεωρω αδιανοητο ειναι ο υπνος μετα τις 10 το βραδυ. Η αυξητικη ορμονη στα παιδια εκκρινεται απο τις 7 μεχρι τις 9 και 30 την ωρα που ειναι σε απολυτη ηρεμη κατασταση( υπνος). Τωρα για το φαγητο δε μπορω να στρωνω 10 φορες την ημερα τραπεζι. Οι ωρες ειναι αυτες το φαγητο ειναι αυτο , οποιος θελει τρωει οποιος οχι.Περιμενει το επομενο γευμα( σεβομαι μερικες ιδιοτροπιες τους, αλλα μεχρι ενος οριου) Και απο αγαπη χαδια και τρυφεροτητα ξεχειλιζει το σπιτι οφειλω να πω και ολοι ειμαστε χαρουμενοι. Καλη επιτυχια σε οτι αποφασισεις να κανεις

[myfavouritelullaby]

maryspain ακόμα θηλάζουμε..όχι οτι θέλω να δικαιολογηθώ,αλλά απο κει ξεκίνησε το πράγμα.Με τον θηλασμό δύσκολα κάνεις πρόγραμμα.Αλλά έχεις τόσο δίκιο!!Κι εμάς η μαμά μου μας είχε πρόγραμμα.Απαραιτήτως κοιμόμασταν το βράδυ στις 8.Το θέμα είναι,πώς να το καταφέρω!Με έχει πάρει χαμπάρι κ με κάνει ό,τι θέλει. Και δεν θα άντεχα να την ακούω να κλαίει Εσείς τι πρόγραμμα έχετε??

stella πώς το μαθαίνεις το σωστό σε μωρό 10 μηνών??Πραγματικά με προβλημάτισες με αυτό που είπες..

[myfavouritelullaby]

κοριτσάκι,χαίρομαι που είστε καλά!έχουμε καιρό να τα πούμε!

θέλω αρχικα να σου πω πόσο υγιείς είναι οι προβληματισμοί σου!

τώρα ήρθε ο καιρός σας να απογαλακτιστείτε!

θα γίνει σιγά σιγά με υπομονή!η μικρή θα γκρινιάξει αρκετά στην αρχή αλλά γρήγορα θα μαθει!

εγώ θα σου πρότεινα να τη βάλεις αρχικά να κοιμάται σε κρεβατάκι δικό της δίπλα σου και μετά στο δωμάτιό της

δε θα την αφήνεις να κλαίει,δε θα την παίρνεις όμως και αμέσως αγκαλιά!θα τη βαζεις ξανά για ύπνο καθησυχάζοντάς την!θα επιμείνεις μέχρι να συνηθίσει και να μάθει να κοιμάται μόνη της γιατί δεν την άφησες να μάθει!

στη συνέχεια την πας και στο δωμάτιό της!

όσο για τους θηλασμούς,πίνει γάλα ή πιπιλίζει για να ξανακοιμηθεί το βράδι αφού ξυπνάει και δε ξέρει πώς να κοιμηθεί ξανά;γιατί αν πίνει γαλα σημαίνει πως πεινάει το παιδί οπότε σαφώς και θα θηλάζει!μετά όμως στο κρεβατάκι της!

όσο για την ημέρα,τι παιχνίδια της έχεις;δε γίνεται να μην υπάρχει κάτι να της αρέσει ώστε να απασχοληθεί!

όταν θα γκρινιάζει δε θα την αγνοείς θα πηγαίνεις θα της δειχνεις ή θα της δίνεις παιχνίδι και θα κάνεις τις δουλειές σου να σε βλέπει αν γίνεται

θα κλάψει και πάλι αλλά θα συνηθίσει

μίλα της κι από μακρυά

βάλτης τραγουδάκια

εννοείται πως θα κάθεστε και μαζί να παίζετε να τραγουδάτε κλπ

έτσι θα φτιάξει σιγά σιγά το πρόγραμμά της,θα ξεκουραζεται και θα ξεκουράζεσαι κι εσύ!

όλες οι μαμάδες στην αρχή νομίζουμε πως θα έχουμε πάντα τις αντοχές και βάζουμε στην άκρη τις δικές μας ανάγκες,ειδικά οι μη εργαζόμενες που θεωρούν πολυτέλεια να μη δουλεύουν και αφοσιώνονται στο παιδί και μόνο

είναι υγεία όμως που συνειδητοποιείς τι λάθος κάνεις και θέλεις να το αλλάξεις

νομίζω πως θα τα πάτε περίφημα!!

ανοίγει και ο καιρός,θα βγάινετε βόλτες!μεγαλώνει θα μπορεί να απασχολείται!

το να θέλω να αφοσιωθώ στο παιδί μου τα πρώτα του χρόνια δεν θεωρώ οτι είναι δείγμα υγείας ή όχι..ξέρω οτι οι περισσότερες με έχετε παρεξηγήσει,αλλά η προσκόλλησή μου με το βρέφος και η απόφασή μου να μείνω σπίτι να το μεγαλώσω προήλθε απο τις τόσο όμορφες αναμνήσεις που έχω απο όταν η μαμά μου ήταν σπίτι (και το πόσο άλλαξαν όλα όταν εκείνη άρχισε να εργάζεται )

Απο κει κ πέρα εκείνες που έχουν βοήθεια είναι οι τυχερές και ναι,πραγματικά είναι σημαντικό να έχεις και 1-2 ώρες για σένα..αλλά εμένα η μαμά μου έχει υποχρεώσεις κ δεν μπορεί να με βοηθήσει,και με την πεθερά μου δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις..οπότε προσπαθώ να μην ζητώ βοήθεια απα κανέναν παρα μόνο απο τον άντρα μου.

Συγνώμη που σου εξηγούμαι,είχα ανάγκη να το επισημάνω :D:D γιατί τα λέγαμε και δίπλα.

Φιλιά πολλά!!

[goody]

Μην αγχωνεσαι ολα γινονται! Και εγω τον θηλαζα μεχρι τον χρονο αλλα ειχε αποκτησει ενα σχετικο προγραμμα. Βεβαια καθε βραδυ εκανα 2 δρομολογια μεταμεσονυκτια αλλα ισα για να θηλασει και ξανακοιμοταν.Εγω δυστυχως την ειχα πατησει τοτε και τον κουναγα για να κοιμηθει...δεν το προτεινω!

Δοκιμασε αυτο που σου ειπα πιο πανω και οταν συνηθισει λιγο αρχισε να την βαζεις στην κουνια και να καθεσαι διπλα της, κολλητα στα καγκελα, μετα σιγα σιγα θα απομακρυνεσαι και λιγο και ....σε κανενα εξαμηνο θα εχεις ξεμπερδεψει!

Για την τσιριδα παντως, νομιζω οτι επειδη δεν μπορουν σε αυτη την ηλικια να εκφραστουν και εχουν αρχισει να διεκδικουν πραγματα ειναι φυσιολογικο να ξεκινανε με φωνες. Μετα βεβαια με τον τροπο σου τους δειχνεις οτι ειναι λαθος και το κοβουν τα περισσοτερα παιδακια.

[maryspain]

maryspain ακόμα θηλάζουμε..όχι οτι θέλω να δικαιολογηθώ,αλλά απο κει ξεκίνησε το πράγμα.Με τον θηλασμό δύσκολα κάνεις πρόγραμμα.Αλλά έχεις τόσο δίκιο!!Κι εμάς η μαμά μου μας είχε πρόγραμμα.Απαραιτήτως κοιμόμασταν το βράδυ στις 8.Το θέμα είναι,πώς να το καταφέρω!Με έχει πάρει χαμπάρι κ με κάνει ό,τι θέλει. Και δεν θα άντεχα να την ακούω να κλαίει Εσείς τι πρόγραμμα έχετε??

stella πώς το μαθαίνεις το σωστό σε μωρό 10 μηνών??Πραγματικά με προβλημάτισες με αυτό που είπες..

 

κοριτσακι μου θελει αποφασιστικοτητα και οχι πισωγυρισματα. Ξεκινα απο το να παιζει για λιγο 10 λεπτα στην αρχη μονη της στο δωματιο της . Εσυ θα κρυφοκοιτας. ΛΙγο περισσοτερο την επομενη μερα. Μετα ισως καποις να την βγαλει μια βολτα και εσυ να μεινεις στο σπιτι . Για λιγο . Γενικα κανε πραγματα που σιγα σιγα θα λειπεις για λιγο απο το οπτικο της πεδιο. Τωρα ο υπνος ειναι ενα τεραστιο κεφαλαιο. Εγω παντος ειδικα οταν εμαθα για την εγκυμοσυνη μου στα διδυμα προκειμενου να την εκπαιδευσω και στον υπνο την αφηνα και εκλαιγε λιγο. Πες με σκληρη αλλατο ειχα αποφασησει. Ημουν φυσικα απο κοντα της κρατουσα το χερι της τραγουδουσα την χαιδευα αλλα απο το κρεβατι της δεν τη σηκωνα με τιποτα . Απομακρυνομουν φορα με την φορα λιγο περισσοτερο απο κοντα της ωσπου μετα ενα μηνα μας χαιρετουσε μας εδινε φιλακι και πηγαινε μονη της για υπνο. Πηγαινα την σκεπαζα , τραγουδακι , φιλακι και καληνυχτα. Εκλαψε λιγο δε λεω ομως εμαθε και εμαθαν ολα και πλεον το εχουμε και σαν παιχνιδι ...Ποιος θα μπει πρωτος στο κρεβατι και θα κλεισει ματια ????? Θα παρει την επομενη αυτοκολλητο( σε ολα βαζω γιατι τρεχουν σαν τα τρελλα για το ποιος θα πρωτομπει.) Γενικα ειμαστε ολοι ηρεμοι και ξερουν πια απο μονα τους ποτε τρωμε , πού τρωμε, μαζευουμε παιχνιδια, πλενουμε δοντια, κοιμομαστε...και ολα μεσα απο το παιχνιδι. Εσεις βεβαια εισαστε μικροι ακομα αλλα απο τωρα μπορεις να την ξεκινησεις λιγο λιγο να γινει πιο ανεξαρτητη, καλο θα της κανει. Αλλα και παλι σου λεω συνταγη τελεια δεν υπαρχει αν δωσεις αγαπη με οποιο τροπο μονο σε καλο θα βγει, δυσκολα, ευκολα αλλα μονο σε καλο .

 

φιλια πολλα

[tot72]

ένα θέμα που με έχει απασχολήσει πάρα πολύ.Αν δεν έκανα αυτό που κάνω,αν είχα άλλες αντιλήψεις,άλλο τρόπο αντιμετώπισης θα είχα ένα διαφορετικό παιδί;

Ειλικρινά δεν ξέρω να σου πω αν κάνεις καλά ή άσχημα.Νομίζω πως πρέπει να κάνεις αυτό που είναι λειτουργικό για την οικογένειά σου.δεν ξέρω δλδ αν δεν το χες αγκαλιά,αν δεν κοιμόσασταν μαζί,αν,αν,αν ...πως θα ήταν το παιδί σου.Μπορεί και να ήταν το ίδιο ακριβώς μπορεί και όχι.Σημασία έχει να μην σου γίνεται βραχνάς η καθημερινότητα.Το πρόγραμμα γενικά βοηθάει.Το παιδί ξέρει τι να περιμένει μετά από κάθε κίνηση.Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το ωράριο αλλά με μια ευέλικτη ρουτίνα.Εγώ την κοιμίζω ακόμα στο δωμάτιό μου.Τεευταία ΄χει κολλήσει πάνω μου.Ούτε για κατούρημα που λένε.Φταίει αυτό;Δεν φταίει;Που να ξέρω.Η φίλη μου (τρίτο παιδί)το θηλάζει και κατευθειαν στο ρηλάξ στο δωμάτιό του.Εντελώς άλλη αντιμετώπιση από τα προηγούμενα τέκνα της.Το παιδί (φτου του)είναι πανήρεμο και χαμογελαστό.έτυχε;Πέτυχε;πράξε όπως είναι καλύτερα για την καθημερινότητά σας.

[stella261011]

οπωσδηποτε ενα μωρο 10 μηνων δεν υπακουει σε κανονες απο την πρωτη μερα,αυτο που εχεις να κανεις ειναι να μιλααααας παρα πολυ ετσι θα κανουμε αυτο ,ετσι γινεται το αλλο ,για αυτο δεν μπορεις να το παρεις αυτο και παραλληλα επειδη θα τσιριζει θα την ξεγελας και θα της αποσπας την προσοχη ,σιγα σιγα θα μαθει αυτα που θελεις εσυ να της μαθεις και με τον δικο σου τροπο συμφωνα με το πως λειτουργειτε στο δικο σας σπιτι.η τσιριδα θα βελτιωνεται καθως θα μεγαλωνει και θα καταλαβαινει τι γινεται και θα εχει υπομονη να περιμενει,και καθως θα αναπτυσει την ομιλια της μετα θα το κοψει.εσυ εισαι η μαμα ομως και συμφωνα με το χαρακτηρα σου και τα θελω σου θα μεγαλωσεις το παιδι σου ακουγοντας το ενστικτο σου,αυτη ειναι η καλυτερη συνταγη.απλα αν αυτο που ζεις τωρα σε κουραζει πρεπει να το βελτιωσεις/αλλαξεις,με πολυ υπομονη και σιγα σιγα,καθε μηνα θα βλεπεις διαφορα,κυριως οταν πλησιασει τους 18 μηνες απο 15 κ μετα θα αλλαξει παρα πολυ ,θα σ ακουει!σε πολλα πραγματα,ολα βεβαια εξαρτωνται και απο το παιδι.

[Λαΐδα]

Οταν γεννησα τον μεγαλο μου το γιο δεν ειχα ιδεα τι ηταν το ατατσμεντ παρεντινγκ!!! Ομως το εκανα...Απο ενστικτο μαλλον, επειδη ετσι ηταν ο χαρακτηρας μου.

Το ιδιο εκανα και με τον μικρο αργοτερα αλλα οχι στον ιδιο βαθμο γιατι ειχα αλλο ενα παιδακι να φροντιζω.

Ο μικρος ανεξαρτητοποιηθηκε πολυ ευκολοτερα....

Δεν ξερω αν ειναι θεμα χαρακτηρα αλλα πιστευω οτι τον μεγαλο μου τον γιο τον εγκλωβισα μεσα στην προστασια και την αγαπη μου. Εκανα προσπαθεια εκει γυρω στα 5 του για να τον βοηθησω να απεγκλωβιστει.

Δικο μου συμπερασμα: Δεν φταινε οι διαφορες μεθοδοι που ακολουθουμε......Ο,τι σπερνεις θεριζεις. Για αυτο θα συμφωνησω με την κοπελα παραπανω οτι το μετρο ειναι σημαντικο. Η υπερβολη ειναι ασχημη σε καθε περιπτωση.

[dez001]

Προσωπικά θεωρώ τον ύπνο με το παιδί στο ίδιο κρεβάτι φοβερά επικύνδινο!!Πολλά παιδιά έχουν πεθάνει έτσι και επιπλέον να αναπνέει τα χνώτα 2 ενηλίκων ακόμα και γονέων δεν νομίζω ότι ενδείκνεται.

Εγω μεγάλωσα τα παιδιά μου με βάση το ένστικτο μου και όχι βάση κάποιασ τακτικής(όλες αυτέσ η τάσεις επικράτησαν απο το 60 και μετά. Ευτυχισμένα παιδιά και γονείς υπήρχαν πάντα).Ακολουθούσα πάντα το μέτρο γιατί πολύ απλά είμαι έτσι σαν άνθνωποσ.

Πιστέυω πάντωσ ότι ευτυχισμένοι γονείς= ευτυχισμένα παιδιά. Που σημαίνει ότι πρέπει να έχεις και λίγο χρόνο και χώρο για τον εαυτό σου.

[myfavouritelullaby]

Κορίτσια δεν φαντάζεστε πόσο με ανακούφισαν αυτά που γράψατε!!! Νιώθω όντως οτι ήρθε η ώρα να γίνει λίγο πιο ανεξάρτητη.Πάντως ο κοινός ύπνος θα είναι πάντα ένα αμφιλεγόμενο θέμα για μένα...απο τη μία μου φαίνεται τόσο φυσικό απο την άλλη επικίνδυνο όπως είπε μια κοπέλα όπως και γενικά όχι τόσο πρακτικό. Νιώθω τύψεις που,μες την πολλή αγάπη να το παράκανα!!Ξέρω κι άλλες έγιναν μάνες,δεν είμαι η μόνη :D:D αλλά τρελάθηκα σας λέω με το μωρό!!!!!

Στο θέμα μας.myspain μου άρεσε η πρόταση να τη βάλω στην κούνια και να μαι εκεί δίπλα και να της μιλάω και να το πάρω σιγά σιγά-αυτό ίσως λειτουργήσει για μας! Και stella θα προσπαθώ όταν τσιρίζει να της εξηγώ ήρεμα,για να συνηθίζει.Ντρέπομαι που το λέω,αλλά καμιά φορά απο την κούραση τσιρίζω κι εγώ

Σας ευχαριστώ πολύ όλες!!!Για άλλη μια φορά αυτό το forum με βοήθησε-μανούλες προς μανούλες!Μακάρι να υπήρχε ένα μάνουαλ ρε κορότσια,ώστε να ξέραμε πάντα πως ότι κάνουμε για τα παιδιά μας θα ναι για καλό :D

[kathi]

Προσωπικά θεωρώ τον ύπνο με το παιδί στο ίδιο κρεβάτι φοβερά επικύνδινο!!Πολλά παιδιά έχουν πεθάνει έτσι και επιπλέον να αναπνέει τα χνώτα 2 ενηλίκων ακόμα και γονέων δεν νομίζω ότι ενδείκνεται.

Εγω μεγάλωσα τα παιδιά μου με βάση το ένστικτο μου και όχι βάση κάποιασ τακτικής(όλες αυτέσ η τάσεις επικράτησαν απο το 60 και μετά. Ευτυχισμένα παιδιά και γονείς υπήρχαν πάντα).Ακολουθούσα πάντα το μέτρο γιατί πολύ απλά είμαι έτσι σαν άνθνωποσ.

Πιστέυω πάντωσ ότι ευτυχισμένοι γονείς= ευτυχισμένα παιδιά. Που σημαίνει ότι πρέπει να έχεις και λίγο χρόνο και χώρο για τον εαυτό σου.

 

συμφωνω απολυτα σε οτι λες και +1, και εμενα η μικρουλα μου ειναι 4 μηνων, και την μεγαλωνω με βαση το ενστικτο μου οπως μεγαλωσα και τον μεγαλο.....το εχω γραψει και σε αλλα ποστ....εμεις τρωμε ρευομαστε και την αφηνω....καθεται στο ριλαξ της, με χαζευει που κανω δουλειες γυρω γυρω....και εδω και τρεις βδομαδες περιπου κοιμαται στην κουνια της....εννοειτε οτι συκωνομαι την νυχτα και την βλεπω....και συμφωνω απολυτα και στο τελευταιο που γραφεις ευτυχισμενοι γονεις=ευτυχισμενα παιδια.....σε αλλο ποστ παρεξηγηθηκα επειδη μεγαλωνω το μωρο χωρις αγκαλιες....ειναι δυνατον να μην παιρνει αγκαλια? επισης βοηθαει οτι ειναι ενα πολυ ησυχο μωρο.....και ειμαι της αποψης οτι εχουμε ολα τα χρονια μπροστα μας για αγκαλιτσες....απλως επειδη αυτο ειναι το σταδιο της αγκαλιας της τις δινω με μετρο κακο ειναι? τελος παντων η καθε μανουλα πραττει αναλογα με αυτα που νομιζει πως ειναι σωστα γι αυτην και το μωρο της.....

[stella261011]

απο τη στιγμη που οτι κανεις θα το κανεις συνηδειτοποιημενα μην ανησυχεις οοοολα θα πανε μια χαρα και η μικρη σου θα προσαρμοστει γρηγορα.ενοειται πως με το συζυγο θα ακολουθειτε κοινη πορεια φανταζομαι.και μην σε στενοχωρει ολες οι μαμαδες φωναζουν...χρειαζεται και αυτο που και που πιστεψε με!