Θέλω και δεύτερο μωρό...

[Macorina]

Καλημέρα,

Τον τελευταίο καιρό, με έχει πιάσει κάτι και ονειρεύομαι ένα δεύτερο μωρό. Σκέφτομαι και το γιό μου, που δεν θέλω να μείνει μόνος (ένα αδελφάκι πάντα είναι ένα στήριγμα για όλη μας τη ζωή) και βέβαια, νιώθω μια ανάγκη να προχωρήσω τώρα, γιατί σε δύο χρόνια που θα πατήσω τα 40 δεν θα είναι τόσο εύκολο από πολλές απόψεις.

Βέβαια, υπάρχουν πολλά κωλύματα, τόσο επαγγελματικά (εδώ και μερικούς μήνες έχω καταφέρει να ξαναμπώ στο στίβο ενεργά), όσο και οικονομικά (οι δουλειές μας δεν αποφέρουν και τόσο καλά χρήματα). Και φυσικά, νιώθω ότι τώρα έχω καταφέρει να βρώ τον εαυτό μου μετά την εγκυμοσύνη και δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη ουσιαστικά για να αντιμετωπίσω άλλη μια εγκυμοσύνη και άλλον έναν χρόνο μέχρι να ξεπεταχτεί το νεογέννητο.

Παρ'όλα αυτά, μου έχει κολλήσει τόσο πολύ, που το βλέπω και στον ύπνο μου. Σκέφτομαι συνεχώς πώς θα αντιμετώπιζα την τάδε κατάσταση με το μωρό και τον Φοιβάκο, πώς θα τα έβγαζα πέρα στην τάδε περίπτωση.

Σας έχει συμβεί;

[naya23]

Macorina μπορω να πω οτι σε καταλαβαίνω αρκετά...

Και αν το θελεις πολυ να το προχωρήσεις.

 

Στη δική μας περίπτωση, επειδή για την πρώτη εγκυμοσύνη μας πηρε πάνω από χρόνο, όταν χρόνισε η μικρή και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε για δεύτερο, χωρίς ακόμα να το έχουμε πολυαποφασίσει είπαμε και δεν ξεκινάμε σιγα σιγα την προσπάθεια αφού λογικά θα μας πάρει κανένα εξάμηνο. Ε λοιπον ο μπέμπης αποφάσισε να σκάσει μύτη με μια μόνο επαφή και εκτος γόνιμων ημερών....

 

Δε σοθ κρύβω οτί υπήρχαν και υπάρχουν μέρες που απλά δεν παλεύονται!

Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να μπορέσεις να λύσεις τα όποια προβλήματα και δυσκολίες πριν αυτά προκύψουν.

Κάντε με το καλό το μωράκι σας και όλο και θα βρεθούν λύσεις αφου το θέλεις πραγματικα. Αλήθεια ο άντρας σου τι λέει???

[Macorina]

Ο άντρας μου λίγο αγχώνεται για τα οικονομικά, αλλά γενικά είναι θετικός. Λέει, αν το θέλεις εσύ, και έρθει, θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άντρας του κόσμου.

Αλήθεια, η ψυχολογία σου, πώς ήταν τους πρώτους μήνες με το δεύτερο μωρό; Εκτός από τις μέρες που δεν παλεύονται, που φαντάζομαι ισχύει και με ένα μόνο παιδάκι, υπήρξε διάστημα που να ένιωσες να πνίγεσαι, ή ότι δεν θα τα καταφέρεις;

[ekavi_]

Εγώ το δεύτερο το θεωρούσα δεδομένο ότι θα το κάνω, όποιες και αν ήταν οι συνθήκες.

 

Για το τρίτο έχω αμφιβολίες.

[Macorina]

Α, εσύ είσαι προχωρημένη... Μπράβο σου κοπέλα μου...

Πόσο σύντομα το έκανες;

[naya23]

Οι πρώτοι μήνες είναι πάντα ... κάπως. Μπορώ να πω ότι η μεγαλυτερη ανυσηχία μου ήταν για το πως νιώθει και πόσο πιέζεται η μεγάλη (αλλά αυτό νομίζω ισχύει για όλες τις μαμάδες με το δευτερο παιδάκι).

 

Κατά τα άλλα (ψυχολογικά) ο πρώτος καιρός με το δεύτερο ήταν καλύτερα από ότι τον πρώτο καιρό με το πρώτο. Ίσως επειδή ήξερα τι να περιμένω, ίσως επειδή το είχα ψιλοσυνηθίσει το ξενύχτι και την κούραση.

 

όταν νιώθω ότι δε θα τα καταφέρω, απλά "αφήνω" κάποια πράγματα όπως π.χ. σπίτι ασκούπιστο (σχεδον μόνιμα πλέον), ενα βράδυ χώρις να κάνω μπάνιο τα παιδιά, ενα απόγευμα που θα ασχοληθώ λιγότερο μαζί τους κτλ. και φροντίζω (και σε αυτό βοηθάει πολύ και ο σύζυγος) να βλέπω όσο γίνεται κόσμο. Όσο κουρασμένη ή άκεφη και να είμαι και όσο και να μη θέλω να πάω/να έρθουν αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι είναι καλύτερα με κόσμο.

 

νομίζω ότι τη μεγαλύτερη "αντίδραση" την είχα σε σχέση με αυτό που λες να βρω τον εαυτό μου. Ποτέ δε με ένοιαξαν ιδιαίτερα τα κιλά μετά την πρώτη εγκυμοσύνη ουτε βιάστηκα να τα χάσω ή να επιστρέψω σε κάποιες παλιές συνήθειες. Μετά τη δεύτερη όμως, ήθελα να αδυνατίσω όσο πιο γρήγορα γίνεται, να επιστρέψω στη δουλειά, να ξαναβρουμε ένα ρυθμό στην καθημερινότητά μας κτλ κτλ. Ειδκά εκει μετά το πρώτο δίμηνο ήταν νομίζω που πιο πολύ ένιωσα ότι θέλω να νιώσω πάλι ο εαυτός μου.

Υπομονή όμως θέλει και αποφασιστικότητα και έχει ήδη σχεδόν γίνει και αυτό.

[Macorina]

Χμ, μου δίνεις ελπίδα ότι δεν θα φρικάρω.

Σκέφτομαι ότι όντως είμαι πιο προετοιμασμένη και ισως είναι πιο εύκολο. Και επίσης ίσως να είναι καλύτερα τώρα που τα έχουμε πρόσφατα.

Νομίζω ότι γενικά έχεις πολύ υγιή τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα και αυτό θα σε βοηθήσει να ξαναβρεθείς πλήρως με τον εαυτό σου πιο γρήγορα. ΄

Και η σχέση με τον σύντροφό σου; Επηρεάστηκε καθόλου;

[Χριστιάνα2009]

macorina.....

 

είσαι μέσα στο μυαλό μου???

ακριβώς τις ίδιες σκέψεις και τα ίδια συναισθήματα και εγώ!!!

ΠΟΛΥ θα ήθελα ένα δεύτερο μωρό ( η μικρή μου είναι 3,5 ετών)...αλλά σκευτομαι το μετά και δεν το αποφασίζω

[Macorina]

Αυτό είναι το καλό μ'αυτό το φόρουμ.. οτι βρίσκεις ανθρώπους που σκέφτονται τα ίδια και ότι ανακαλύπτεις ότι δεν είσαι μόνη!

Ε, ναι λοιπόν...

Λοιπόν, τι λές; γιατί δεν το αποφασίζεις; ποιοι είναι οι προβληματισμοί σου;

[Χριστιάνα2009]

Αυτό είναι το καλό μ'αυτό το φόρουμ.. οτι βρίσκεις ανθρώπους που σκέφτονται τα ίδια και ότι ανακαλύπτεις ότι δεν είσαι μόνη!

Ε, ναι λοιπόν...

Λοιπόν, τι λές; γιατί δεν το αποφασίζεις; ποιοι είναι οι προβληματισμοί σου;

 

χαχαχα...είδες

 

κοίτα, το πρώτο είναι η οικονομική κατάσταση (τι άλλο????) που βιώνουμε σχεδόν όλοι...φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να προσφέρω όσα θα ήθελα και στα δυο παιδιά(εδώ με το ζόρι προσφέρω όσο μπορώ στην μικρή, σκέψου διά 2 τι θα κάνω??)

δέυτερων....η δουλειά!δεν ξέρω τι θα γίνει μετά??? θα δουλευώ ή θα με απολύσουν???( γιατί να μην δουλεύω απο επιλογή δεν το συζητάω καν...)

και στο...πίσω μέρος του μυαλού ....φτου,άντε πάλι απ'την αρχή..κλάματα,ξενύχτια, πάνες κτλ κτλ...

 

αλλά ρε γαμώτο...

 

τι ωραία θα ήταν άλλο ένα μωρό στην οικογένεια!!!!

 

υγ ...α ο σύζηγος? με κλειστά μάτια λέει...:lol:

[Macorina]

Είδες πώς θέλουν οι μπαμπάδες; εχουν πλάκα... Λές και θα κυοφορήσουν εκείνοι!!!

Όσον αφορά τη δουλειά... για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα δεν θα μπορούν να σε απολύσουν... Το θέμα είναι αν δεν έχεις δουλειά. Μήπως, λέω εγώ τώρα, περάσει και η κρίση μέχρι να περάσουν οι άδειές μας και τα διαστήματα που δεν μπορούν να μας πειράξουν (αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο).

Βέβαια, αυτό το τελευταίο.. που το πάς; Πάνω που στρώσαμε, να αρχίσουμε φτου κι απο την αρχή, και επιπλέον το μεγάλο παιδάκι που θα έχει τόσες ανάγκες και θα ζηλεύει κιόλας...

Αλλά ένα μωράκι στην οικογένεια και ένα αδελφάκι για το μικρό... Ωραία δεν θα ναι; και θα περάσει ο πρώτος καιρός και θα ομαλοποιηθούν τα πράγματα.

Εξ'άλλου τι είναι ένα-δύο χρόνια μπροστά στο να φέρεις στη ζωή άλλο ένα πλάσμα τόσο μοναδικό...

Ουφ... άρχισα τα όνειρα πάλι...

[mirtoula4]

Εγώ το δεύτερο το θεωρούσα δεδομένο ότι θα το κάνω, όποιες και αν ήταν οι συνθήκες.

 

Για το τρίτο έχω αμφιβολίες.

και γω ακριβώς το ίδιο...

[naya23]

Χμ, μου δίνεις ελπίδα ότι δεν θα φρικάρω.

Σκέφτομαι ότι όντως είμαι πιο προετοιμασμένη και ισως είναι πιο εύκολο. Και επίσης ίσως να είναι καλύτερα τώρα που τα έχουμε πρόσφατα.

Νομίζω ότι γενικά έχεις πολύ υγιή τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα και αυτό θα σε βοηθήσει να ξαναβρεθείς πλήρως με τον εαυτό σου πιο γρήγορα. ΄

Και η σχέση με τον σύντροφό σου; Επηρεάστηκε καθόλου;

 

Είναι σίγουρα καλύτερο τώρα που είναι πρόσφατο

Όσο για τον καλό μου, εντάξει τους πρώτους μήνες είμασταν λίγο από μακριά και αγαπημένοι (όπως και στην πρώτη εγκυμοσύνη). Λίγο οι ορμόνες, λίγο η κούραση. Εχει συνηθίσει και αυτος και ενω στο πρώτο πεταγόταν απο το κρεβάτι με το που άκουγε κιχ, τώρα ούτε που ξυπνάει :rolleyes: Πάντως νομίζω είμαστε τόσο καλά όσο και πρίν (ίσως και καλύτερα αν κανα δυο βράδια κοιμηθούμε λίγο καλύτερα..)

 

Να σκεφτεσαι και άλλα που είναι υπέροχα. Μπορεί να ζορίζεται η μεγάλη ειδικά τώρα στην αρχή αλλά από την άλλη έχουμε και τον μικρό ο οποίος βλέπει την αδελφή του και λιώνει... Της εχει μεγάλη αδυναμία και απο πολύ μικρός εκδηλωνει την αγάπη του με όποιο τρόπο μπορεί. Ε και ζηλεια ξεζήλεια κάπου λυγίζει και η μεγάλη και έχουμε και μερικές πολύ συγκινητικές στιγμές που αξίζουν όλο το ξενύχτι του κόσμου!:p

 

Χριστιάννα το οικονομικό (τουλάχιστον τώρα που είναι μικρά) δεν είναι σε καμία περίπτωση δια 2. Θα έλεγα ότι τα έξοδα λίγο αυξάνονται. Νομιζω το ζόρι θα είναι πιο μετα μεγαλώνοντας...

[ekavi_]

Α, εσύ είσαι προχωρημένη... Μπράβο σου κοπέλα μου...

Πόσο σύντομα το έκανες;

 

Έχουν 2 χρόνια διαφορά.

 

Πάντως αν θέλεις δεύτερο παιδάκι, μην περιμένεις να περάσει η κρίση ή οτιδήποτε, γιατί ποτέ δεν είναι ιδανικές οι συνθήκες.

[Χριστιάνα2009]

Είναι σίγουρα καλύτερο τώρα που είναι πρόσφατο

Όσο για τον καλό μου, εντάξει τους πρώτους μήνες είμασταν λίγο από μακριά και αγαπημένοι (όπως και στην πρώτη εγκυμοσύνη). Λίγο οι ορμόνες, λίγο η κούραση. Εχει συνηθίσει και αυτος και ενω στο πρώτο πεταγόταν απο το κρεβάτι με το που άκουγε κιχ, τώρα ούτε που ξυπνάει :rolleyes: Πάντως νομίζω είμαστε τόσο καλά όσο και πρίν (ίσως και καλύτερα αν κανα δυο βράδια κοιμηθούμε λίγο καλύτερα..)

 

Να σκεφτεσαι και άλλα που είναι υπέροχα. Μπορεί να ζορίζεται η μεγάλη ειδικά τώρα στην αρχή αλλά από την άλλη έχουμε και τον μικρό ο οποίος βλέπει την αδελφή του και λιώνει... Της εχει μεγάλη αδυναμία και απο πολύ μικρός εκδηλωνει την αγάπη του με όποιο τρόπο μπορεί. Ε και ζηλεια ξεζήλεια κάπου λυγίζει και η μεγάλη και έχουμε και μερικές πολύ συγκινητικές στιγμές που αξίζουν όλο το ξενύχτι του κόσμου!:p

 

Χριστιάννα το οικονομικό (τουλάχιστον τώρα που είναι μικρά) δεν είναι σε καμία περίπτωση δια 2. Θα έλεγα ότι τα έξοδα λίγο αυξάνονται. Νομιζω το ζόρι θα είναι πιο μετα μεγαλώνοντας...

 

 

Χαχαχα...επι 2 ήθελα να πω!!!

ναι, εννοείται ότι όσο μεγαλώνουν τόσο πιο πολλά θέλουν...

[Χριστιάνα2009]

Έχουν 2 χρόνια διαφορά.

 

Πάντως αν θέλεις δεύτερο παιδάκι, μην περιμένεις να περάσει η κρίση ή οτιδήποτε, γιατί ποτέ δεν είναι ιδανικές οι συνθήκες.

 

 

Σωστό και αυτό!!!!

[Macorina]

Για να δουμε αν θα ειμαστε τυχεροι. 2χρονια ειναι μια χαρα διαφορα. Να πω την αληθεια ο μικρος δεν ειχε τοσο δυσβασταχτα εξοδα, εχοντας τα πιο πολλα απο τα ξαφελγακια του. Τωρα θα χρειαστει μονο ενα καροτσι γιατι το αλλο μετα απο 3 ταλιμπαν τα φτυσε και τα αναλωσιμα. Τη γεννα την πληρωνει το ΙΚΑ, οποτε, να το κανουμε λεω

[Χριστιάνα2009]

Για να δουμε αν θα ειμαστε τυχεροι. 2χρονια ειναι μια χαρα διαφορα. Να πω την αληθεια ο μικρος δεν ειχε τοσο δυσβασταχτα εξοδα, εχοντας τα πιο πολλα απο τα ξαφελγακια του. Τωρα θα χρειαστει μονο ενα καροτσι γιατι το αλλο μετα απο 3 ταλιμπαν τα φτυσε και τα αναλωσιμα. Τη γεννα την πληρωνει το ΙΚΑ, οποτε, να το κανουμε λεω

 

 

macorina........λες???

 

βρε....τι μου κάνατε;;:lol: :lol:

[Macorina]

Μωρε ναι... Ε;

[irene1984]

Κι εγώ το σκέφτομαι πολύ έντονα τον τελευταίο καιρό.Εμένα η μικρή μου είναι 15 μηνών τώρα και το σκεφτόμαστε αρκετά με τον άντρα μου για ένα δεύτερο.Εννοείται ότι το μόνο που μας κολλάει λίγο είναι η κρίση αλλά και τι να κάνουμε?Θέλω να πιστεύω ότι κάτι καλό θα γίνει στο τέλος.

Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα πράγματα τα έχουμε ήδη,οπότε τα έξοδα θα είναι μόνο για ιατρικές εξετάσεις γιατρό και μαιευτήριο.Δεν είναι και λίγα αλλά οκ νομίζω κουτσάστραβά βγαίνουν...

[Μαρία1982]

Και εμείς στην αρχή κολλάγαμε γι δεύτερο, περισσότερο βέβαια για το τι θα γίνει με τη δουλειά μου, που λέγαν ηδη για απολύσεις κτλ(γέννησα το 2012). Σκεφτήκαμε όμως ότι αν δεν το πέρναμε απόφαση τώρα δεν θα το πέρναμε ποτέ και ότι και να γίνει, όσο περνάει ο καιρός τα πράγματα είναι χειρότερα οπότε... Και τελικά όντως τα έξοδα στο δεύτεο είναι μηδενικά σε σχέση με το πρώτο(τα έχεις σχεδόν όλα) καθώς επίσης η φιλοσοφία με την οποία το μεγαλώνεις. (έχεις ήδη μάθει τι θέλει ενα μωρό, δεν αγοράζεις περιττά γιατί ξέρεις ότι δνε τα χρειάζεται κ.ο.κ) Πραγματικά το συναίσθημα που σου μένει αφού έχεις και το δεύτερο είναι πολύ ανώτερο από ότι φανταζόσουν, όπως επίσης όταν βλέπεις ότι το πρώτο πλέον έχει παρεούλα και δεν θα είναι ποτέ μόνο του. Προχωρήστε από τι στιγμή που το θέλετε πραγματικά κια όσα δύσκολά κι αν έρθουν στο τέλος θα αποζημιωθείτε!!! Με το καλό!!!

[NGN1980]

Καλημέρα κορίτσια!

Εγώ πιστεύω οτι η χαρά της μητρότητας είναι τόσο μεγάλη που δεν

γίνεται να θες να την χαρείς μόνο μία φορά (και το λέω εγώ που είχα

εξαιρετικά δύσκολη εγκυμοσύνη). Επίσης πιστεύω οτι και το πρώτο παιδί χρειάζεται παρέα γιατί όπως και να το κάνουμε οι δεσμοί αίματος δεν συγκρίνονται με καμία φιλία.

Εμείς, τον Αύγουστο, όταν ο μικρός ήταν 22 μηνών αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε και για ένα δεύτερο. Έμεινα έγκυος κατευθείαν αλλά

δυστυχώς παλινδρόμησε. Και τώρα μετά από 2 1/2 μήνες μόλις χθες

ανακάλυψα οτι είμαι και πάλι έγκυος.

Θεωρώ οτι πάντα θα υπάρχουν δικαιολογίες που θα μας αποτρέπουμε

από το να κάνουμε ένα 2ο παιδί αλλά νομίζω οτι η αγάπη που θα

τρέφεις γι'αυτό θα είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε κρίση

μπορεί να υπάρχει!!!

[Macorina]

Τελικα το διλημμα το εχουμε αρκετες... NGN συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου και κυριως για την αισιοδοξια σου... Ελπιζω τωρα να τα καταφερουμε κι εμεις

[NGN1980]

Τελικα το διλημμα το εχουμε αρκετες... NGN συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου και κυριως για την αισιοδοξια σου... Ελπιζω τωρα να τα καταφερουμε κι εμεις

 

 

Macorina σ'ευχαριστώ πολύ!

Είμαι αισιόδοξη από την φύση μου και προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά.

Είσαι σε διαδικασία προσπαθειών?

Αν ναι σου εύχομαι καλή επιτυχία!!:p

[Macorina]

Περιπου, δηλαδη δεν προσεχουμε, αλλα δεν τσεκαρω μερες κλπ Τωρα που επιτελους κοιμομαστε το βραδι θα εντεινουμε και τις προσπαθειες...

Κι εγω ειμαι φυση αισιοδοξη, παντα ημουν... Ευτυχως γιατι αλλιως δεν βγαινει...