Γεννήσατε με φυσιολογικό τοκετό ή καισαρική?

[mariazei]

Κ εγω καισαρικη λογω προωρου τοκετου.

 

<a href="http://lilypie.com/"><img src="http://lpmm.lilypie.com/i55Ip3.png" width="200" height="80" border="0" alt="Lilypie Premature Baby tickers" /></a>

[mariatsirou]

Γεννησα φυσιολογικα,φυσικα με επισκληριδιο.Οι περισσοτερες φιλες μου με καισαρικη.

[Αγγελίνα#2]

Αμάν κουφετάκι με αναγούλιασες! Έφαγα και αργά σήμερα και κόντεψα να τα βγάλω! Σαν να μου έμοιαζε κάπως κι αυτή η κακομοίρα...πάλι καλά που δεν την έδειχναν από την άλλη μεριά!

Πάντως κι εγώ δύο καισαρικές έχω κάνει. Στο πρώτο, μου το 'χε πει ο γιατρός "κορίτσι μου είσαι πολύ στενή και το μωρό μεγάλο για τα δεδομένα σου...να ήταν κανενα μικροκαμωμένο το συζητούσαμε, αλλά 3,5 κιλά παιδι δεν περναει, τσάμπα θα ταλαιπωρηθείς κι εσύ κι αυτό μαζι"...Εγώ του λέω "δεν πειράζει γιατρέ μου, ας κάνουμε μια προσπάθεια". Τι το 'θελα? Με πιάνουν οι πόνοι φυσιολογικά το μεσημέρι, ακανόνιστες συσπάσεις και τα νερα δεν είχαν σπάσει, με βλέπει ο γιατρος, η διαστολή στο 1. Με στέλνει στην κλινική. Μου σπάνε τα νερά , οι ώρες περνάνε, η διαστολή δεν προχωράει...Μου δίνουν φάρμακα, οι συσπάσεις να έρχονται η μια πίσω από την άλλη, να νιώθω το μωρό να κοπανιέται κι από διαστολή τίποτα! Κόντευα να ξεχάσω το όνομα μου από τον πόνο...Μου κάνουν και επισκληρίδειο, ηρεμώ λιγάκι, αλλά είχα μια αίσθηση οτι το μωρό δεν είναι καλά, οτι πνίγεται, παρόλο που στα μηχανήματα δεν υπήρχε τέτοια ένδειξη. Ξαφνικά ακούω τη μια μαία να λέει 'γιατρέ έχουμε κεχρωσμένα". Πιάνω την κοιλιά μου και σκέφτομαι πάει, το 'χασα το πουλάκι μου...ο γιατρός μου λέει ότι το μωρό έκανε κακά και πρέπει να το βγάλουνε επειγόντως με καισαρική. Με δοκιμάζουν και βλέπουν ότι η επισκληρίδειος δεν με έπιασε όσο χρειάζεται για την επέμβαση, μου λένε θα σου κάνουμε ολική...θυμάμαι σαν τώρα που κοίταξα τελευταία φορά το ρολόι, 22:30 έδειχνε και πρόλαβαν να περάσουν απ' το μυαλό μου τρεις σκέψεις: 1) Ας προλάβουν το μωρό κι εγώ ας μείνω εδώ, δεν με νοιάζει 2)αν έχασα το μωρό, ας μην ξυπνήσω Παναγία μου, ας φύγω κι εγώ μαζί του, κι ύστερα γέλασα από μέσα μου (πώς μου 'ρθε?) και είπα όχι δεν θα αφήσω αυτόν τον κόσμο κλαίγοντας, πάμε όλοι μαζί "η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει, σβήνει το καντήλι μου..." Κι ύστερα τίποτα.

Ένα τέταρτο αργότερα ήρθε στον κόσμο ο μπεμπούλης μου, ταλαιπωρημένος αλλά ολόγερος!Όσο για μένα άστα να πάνε...Τα πόδια μου τα ένιωσα την άλλη μέρα, φριχτοί πόνοι, ειδικά στη μέση και στην τομή για 2 εβδομάδες. μου είχε κολλήσει και η ιδέα ότι το μωρό πήρε νάρκωση και θα έχει νοητική υστέρηση και το παρακολουθούσα για μήνες...

Στο δεύτερο βέβαια, που πήγα προγραμματισμενα, καμία σχεση. Έκανα την επισκληρίδειό μου όμορφα κι ωραία, γεννήθηκε το μωρό, το άκουσα, μου το δώσαν αγκαλιά και ένα δωδεκάωρο μετά ήμουν στο πόδι, ούτε ένα παυσίπονο δεν χρειάστηκα...Πολιτισμένα πραματα.

Όπως και να 'χει βέβαια, είναι κρύο πράγμα το νυστέρι, αλλά αυτό που θέλω κυρίως να πω είναι το εξής: Βρείτε από την αρχή έναν γιατρό που να τον εμπιστεύεστε και κάντε ό,τι σας πει. Χαλάλι και η καισαρική, προκειμένου να 'ναι παιδί καλά. Πώς να το ξεπεράσεις, αν γίνει η στραβή και ξέρεις ότι φταις εσύ η ίδια?

Ορίστε εδώ έφτανε μια μονολεκτική απάντηση κι εγώ κάθισα κι έγραψα ολόκληρο κατεβατό - sorry! Καλά λέει ο αδερφός μου "εσένα σε ρωτάνε τι ώρα είναι κι εσύ τους λες την ιστορία της ζωής σου".

[mpoumpoula]

Εγώ και τα τρία μου παιδάκια με καισαρική και επισκληρίδιο...

[koufetaki]

Αμάν κουφετάκι με αναγούλιασες! Έφαγα και αργά σήμερα και κόντεψα να τα βγάλω! Σαν να μου έμοιαζε κάπως κι αυτή η κακομοίρα...πάλι καλά που δεν την έδειχναν από την άλλη μεριά!

Πάντως κι εγώ δύο καισαρικές έχω κάνει. Στο πρώτο, μου το 'χε πει ο γιατρός "κορίτσι μου είσαι πολύ στενή και το μωρό μεγάλο για τα δεδομένα σου...να ήταν κανενα μικροκαμωμένο το συζητούσαμε, αλλά 3,5 κιλά παιδι δεν περναει, τσάμπα θα ταλαιπωρηθείς κι εσύ κι αυτό μαζι"...Εγώ του λέω "δεν πειράζει γιατρέ μου, ας κάνουμε μια προσπάθεια". Τι το 'θελα? Με πιάνουν οι πόνοι φυσιολογικά το μεσημέρι, ακανόνιστες συσπάσεις και τα νερα δεν είχαν σπάσει, με βλέπει ο γιατρος, η διαστολή στο 1. Με στέλνει στην κλινική. Μου σπάνε τα νερά , οι ώρες περνάνε, η διαστολή δεν προχωράει...Μου δίνουν φάρμακα, οι συσπάσεις να έρχονται η μια πίσω από την άλλη, να νιώθω το μωρό να κοπανιέται κι από διαστολή τίποτα! Κόντευα να ξεχάσω το όνομα μου από τον πόνο...Μου κάνουν και επισκληρίδειο, ηρεμώ λιγάκι, αλλά είχα μια αίσθηση οτι το μωρό δεν είναι καλά, οτι πνίγεται, παρόλο που στα μηχανήματα δεν υπήρχε τέτοια ένδειξη. Ξαφνικά ακούω τη μια μαία να λέει 'γιατρέ έχουμε κεχρωσμένα". Πιάνω την κοιλιά μου και σκέφτομαι πάει, το 'χασα το πουλάκι μου...ο γιατρός μου λέει ότι το μωρό έκανε κακά και πρέπει να το βγάλουνε επειγόντως με καισαρική. Με δοκιμάζουν και βλέπουν ότι η επισκληρίδειος δεν με έπιασε όσο χρειάζεται για την επέμβαση, μου λένε θα σου κάνουμε ολική...θυμάμαι σαν τώρα που κοίταξα τελευταία φορά το ρολόι, 22:30 έδειχνε και πρόλαβαν να περάσουν απ' το μυαλό μου τρεις σκέψεις: 1) Ας προλάβουν το μωρό κι εγώ ας μείνω εδώ, δεν με νοιάζει 2)αν έχασα το μωρό, ας μην ξυπνήσω Παναγία μου, ας φύγω κι εγώ μαζί του, κι ύστερα γέλασα από μέσα μου (πώς μου 'ρθε?) και είπα όχι δεν θα αφήσω αυτόν τον κόσμο κλαίγοντας, πάμε όλοι μαζί "η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει, σβήνει το καντήλι μου..." Κι ύστερα τίποτα.

Ένα τέταρτο αργότερα ήρθε στον κόσμο ο μπεμπούλης μου, ταλαιπωρημένος αλλά ολόγερος!Όσο για μένα άστα να πάνε...Τα πόδια μου τα ένιωσα την άλλη μέρα, φριχτοί πόνοι, ειδικά στη μέση και στην τομή για 2 εβδομάδες. μου είχε κολλήσει και η ιδέα ότι το μωρό πήρε νάρκωση και θα έχει νοητική υστέρηση και το παρακολουθούσα για μήνες...

Στο δεύτερο βέβαια, που πήγα προγραμματισμενα, καμία σχεση. Έκανα την επισκληρίδειό μου όμορφα κι ωραία, γεννήθηκε το μωρό, το άκουσα, μου το δώσαν αγκαλιά και ένα δωδεκάωρο μετά ήμουν στο πόδι, ούτε ένα παυσίπονο δεν χρειάστηκα...Πολιτισμένα πραματα.

Όπως και να 'χει βέβαια, είναι κρύο πράγμα το νυστέρι, αλλά αυτό που θέλω κυρίως να πω είναι το εξής: Βρείτε από την αρχή έναν γιατρό που να τον εμπιστεύεστε και κάντε ό,τι σας πει. Χαλάλι και η καισαρική, προκειμένου να 'ναι παιδί καλά. Πώς να το ξεπεράσεις, αν γίνει η στραβή και ξέρεις ότι φταις εσύ η ίδια?

Ορίστε εδώ έφτανε μια μονολεκτική απάντηση κι εγώ κάθισα κι έγραψα ολόκληρο κατεβατό - sorry! Καλά λέει ο αδερφός μου "εσένα σε ρωτάνε τι ώρα είναι κι εσύ τους λες την ιστορία της ζωής σου".

M'αρεσεις,πιπερατο χιουμορ και παρλαπου.αυτο με το τι ωρα ειναι το χω κι εγω ...μα να μην ξερουν απο που ερχετε αυτη η ριμαδοωρα?

[stin@]

Kalimera kopeles!!! Egw epemena sthenara kai zitousa fusioligiko toketo, prwton giati ithela na zisw tin empeiria kai deuteron protimousa na ponesw ekeini tin wra para meta, tin egxeirisi.

Telika tin epatha, stin teleutaia episkepsi mou eipe i giatros oti den eixa kammia endeixi gia toketo, oute diastoli , oute sispaseis , oute to mwro eixe empedwthei... kati gia gerasmeno plakounta kai ta loipa.... programmatisame kaisariki gia tin eomeni , ef oson epemene oti den eprokeito na gennisw fusiologika oti kai na ginotan....

Tin idia nuxta espasan ta nera, alla kai pali den mou edwsan tin epilogi, me to pou piga stin kliniki kat eutheian kaisariki.... Fusika to mwo den eixe katevei apo to apogevma ws ekeini tin wra, den xerw omws ti tha ginotan an perimename ligo....

Eixa arketous ponous meta tin kaisariki gia 25 meres toulaxiston kai exw episis kai mia tomi!!!!

Kata vathos mou leipei to gegonos oti den viwsa enan fusiologiko toketo, alla otan kratw agkalia ton gio mou ta ksexnw ola!!! mou ftanei pou ton exw konta mou igeii ki ola t alla einai peritta!!!

Dialegw na dixw empistosini sti giatro mou , pou itan iperoxi se ola !!!!!

[ioanna_andorinha]

Μου έσπασαν τα νερά (37w+2d) και γέννησα με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο μετά από 13 ώρες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη στιγμή που τον αντίκρυσα και που τον αγκάλιασα!!!

[tonianas]

Εγώ γέννησα με φυσιολογικό τοκετό με ραντεβού γιατί η μικρή μου καλοπέρναγε στην κοιλιά μου. Δεν κατάλαβα πόνους (επισκληρίδιο) και θυμάμαι όλη την διαδικασία αλλά νομίζω ότι ο χρόνος σταμάτησε μόλις την είδα... δεν θυμάμαι πότε με "καθάρισε" και γενικώς τίποτα από τη στιγμή που την άκουσα να κλαίει! Τα μάτια μου ήταν κολημένα στην παιδιάτρο που την ετοίμασε να μου την δώσει αγκαλιά μου. Καλά που ήταν ο άντρας μου μέσα και μου είπε τα υπόλοιπα ...χιχι

[juli]

Εγώ γέννησα με φυσιολογικό τοκετό μετά από 28 ώρες ωδινών.τις τελευταίες 10 ώρες οι πόνοι ερχόταν κάθε 1 με 8΄λεπτά. Όταν επιτέλους έσπασαν τα νερά ήταν απίστευτη η ανακούφιση που ένιωσα.

Βέβαια κατά τη διάρκεια της διαδρομής προς την κλινική οι πόνοι ήταν πλέον τόσο έντονοι, διαρκούσαν τόσο πολύ και ήμουν τόσο κουρασμένη και άυπνη, που το πρώτο πράγμα που ζήτησα από τη νοσηλεύτρια όταν έφτασα ήταν να μου πει πόσο σύντομα θα μου κάνουν επισκληρίδιο!

Αφού μου κάναν εισαγωγή κατευθείαν, γιατί είχα και αρκετή διαστολή, ήρθε ο γιατρός μου και λέει στον αναισθησιολόγο να μη μου κάνει επισκληρίδιο γιατί η διαστολή είναι ικανοποιητική και είμαι ένα βήμα πριν τον τοκετό και είναι κρίμα να την κάνω αφού έφτασα μέχρι εδώ.

Μπορεί θεωρητικά να είχε δίκιο, αλλά εγώ δεν είχα πλέον άλλο κουράγιο να αντέξω τον πόνο

Πάντως η δόση τελικά, δεν πρέπει να ήταν κανονική, γιατί αφού γέννησα μέσα σε μισή ώρα και κράτησα το αγγελούδι μου στην αγκαλιά μου , κάποια στιγμή κατά την κοπτοραπτική (το "κέντημα" που είπε και ο γιατρός ), άρχισα να καταλαβαίνω έντονα τις "σταυροβελονιές"

Εν κατακλείδι είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό και ο άντρας μου πολύ περήφανος για μένα που άντεξα την ταλαιπωρία

[juli]

Eixa arketous ponous meta tin kaisariki gia 25 meres toulaxiston kai exw episis kai mia tomi!!!! Δεν ξέρω πραγματικά τι είναι προτιμώτερο τελικά όσον αφορά στους πόνους, αφού με φ.τ. πονούσα για τουλάχιστον ένα μήνα χαμηλά λόγω "κοπτοραπτικής", συν 2 μήνες πόνος που κληρονόμησα από τις αιμορροϊδες

Kata vathos mou leipei to gegonos oti den viwsa enan fusiologiko toketo, alla otan kratw agkalia ton gio mou ta ksexnw ola!!! mou ftanei pou ton exw konta mou igeii ki ola t alla einai peritta!!! Το πιο σημαντικό πράγμα σε ένα τοκετό είναι το αίσιο τέλος: Υγιείς μαμάδες και μωράκια. Ολα τα άλλα είναι για ακαδημαϊκού τύπου συζητήσεις

Dialegw na dixw empistosini sti giatro mou , pou itan iperoxi se ola !!!!!

Να χαιρόμαστε τα μωράκια μας :grin:

[Kadath]

Γέννησα με καισαρική και επισκληρίδιο, στις 37w5d, προγραμματισμένη καισαρική και το ήξερα από την αρχή της κύησης. Δεν πόνεσα καθόλου,θήλασα μέσα στην πρώτη ώρα, δεν το βίωσα σαν κάτι αρνητικό και άσχημο.

 

Η μαμά μου είχε δίκερο μήτρα και μια πολύ επικίνδυνη εγκυμοσύνη σε μένα. Άλλο παιδάκι δεν κατάφερε να κάνει, ακολούθησαν δδυο αποβολές. Ήμουν κι εγώ λοιπόν ψιλιασμένη για τη δίκερο, ότι μπορεί να έχω. Όταν έμεινα έγκυος ήταν το πρώτο πράγμα που είδαμε με το γιατρό και όντως είχα και εγώ δίκερο. Να προσθέσω εδώ ότι έχω διαβάσει για τα στατιστικά που λένε ότι το 70% αυτών των κυήσεων έχουν αίσιο τέλος, από την εμπειρία μου όμως όσες γυναίκες ξέρω που είχαν δίκερο μήτρα στην πρώτη τους εγκυμοσύνη απέβαλαν, στις περισσότερες περιπτώσεις επειδή δεν το γνώριζαν και έτσι καταπονούσαν περισσότερο τον εαυτό τους. Από την αρχή ο γιατρός με έβαλε σε "καραντίνα", όπερ σημαίνει κρεβατωμένη, ούτε να περπατήσω δεν με άφηνε. Το μόνο που μου επέτρεψε ήταν να δουλεύω (εργαζόμουν πολύ λίγες ώρες - ελεύθερος επαγγελματίας, καθιστική δουλειά) κι αυτό αν δεν ένιωθα ότι με κουράζει. Ήδη από τον 4ο μήνα ένιωθα συσπάσεις και έπαιρνα πρεπάρ. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τελικά η εγκυμοσύνη εξελίχθηκε φυσιολογικότατα, ούτε αιμορραγία δεν είχα ποτέ, Η αλήθεια έιναι ότι πρόσεχα πολύ και με βοήθησαν πολύ σύζυγος και γονείς. Αν καμιά μέρα ξεθάρρευα, και ας πούμε έκανα μια μικρή δουλίτσα, ένιωθα αμέσως καταπόνηση και πόνο χαμηλά. Ψυχοσυναισθηματικά πέρασα ολόκληρη την εγκυμοσύνη μου με ένα φόβο, μην και συμβεί αποβολή, από τη μιά ήθελα να χαρώ, από την άλλη φοβόμουν να επενδύσω. Ήθελα το μωράκι μου όσο τίποτα άλλο και μετρούσα μία μία τις μέρες και ευχόμουν η μήτρα μου να έχει ελαστικότητα και να χωράει το μωράκι μου σε αυτό το μισό χώρο.

 

Στη σκέψη λοιπόν ότι με φυσιολογικό τοκετό μπορεί να γίνει ρήξη μήτρας, όσο μικρή κι αν είναι η πιθανότητα, δεν προβληματίστηκα καθόλου για την καισαρική. Έκανα ολόκληρο αγώνα σε όλη την εγκυμοσύνη για να μην χάσω το μωρό μου και δεν θα το διακινδύνευα να το χάσω τελευταία στιγμή.

 

Φυσικά και θα ήθελα να έχω μια φυσιολογική εγκυμοσύνη. Ονειρευόμουν ότι όταν θα ήμουν έγκυος θα έκανα κολύμβηση και yoga για εγκύους. Κι εγώ πέρασα 8 μήνες τάβλα.Φυσικά και θα ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά.

Δεν μετανιώνω όμως. Το γιατρό μου τον εμπιστεύομαι πολύ. Ήταν δίπλα μου συνέχεια και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αφού γέννησα, σε πολλά που είχε πει τα είδα να επαληθεύονται στην πράξη. Μπορεί και να γινόταν αλλιώς μπορεί και όχι, δεν το γνωρίζω, δεν το ρίσκαρα και δεν νιώθω την ανάγκη να το ψάξω περισσότερο. Δεν νιώθω τύψεις. Νιώθω υπέροχα που έχω το θαυματάκι μου, υγιέστατο, που το θηλάζω και θα το θηλάζω όσο μπορέσουμε.

[taz18]

37η εβδομαδα με καισαρικη λογω προεκλαμψιας

[antigonaki]

Καλημέρα σας κι από μένα. Γράφω για πρώτη φορά στο φόρουμ, αλλά το διαβάζω συχνά και με έχει βοηθήσει πολύ.

Γέννησα φυσιολογικά την 41+2 εβδομάδα κύησης χωρίς επισκληρίδιο. Επειδή είχα εξαιρετική γιατρό που άφησε το μωράκι μου να πάρει το χρόνο του.

Έσπασαν τα νερά στις 12 το μεσημέρι και μου είπε ότι μπορεί να με περιμένει με σπασμένα νερά και μέχρι 24 ώρες επειδή δεν είχα διαστολή.

Το μωρό ήταν ψηλά, διαστολή 0-1 μετά από πολλές ώρες.

Ευτυχώς η καταπληκτική μαία που είχα μαζί μου με βοήθησε όσο τίποτα. Μετά από ασκήσεις (όπως βαθιά καθίσματα-την άλλη μέρα ήμουν πιασμένη!), πολύ περπάτημα, αναπνοές, χρειάστηκε τελικά να μου κάνει η μαία μηχανική διαστολή με το χέρι.

Επώδυνο αλλά τελικά τα κατάφερα να γεννήσω φυσιολογικά όπως ονειρευόμουν μετά από 15 ώρες.

Εξαιρετικές επαγγελματίες και οι δύο, τους χρωστώ ευγνωμοσύνη.

[ckyvimathious]

Γεννησα στις 39+6 λόγω ισχιακής προβολής.Επεφταν και οι παλμοί του μικρού και αναγκαστηκα γεννησα με καισαρική.

[melina_m]

είμαστε υπέρ-βολικές στο θέμα της καισαρικής .

 

και ναι τα πράγματα είναι πλέον διαφορετικά από παλιά διότι δεν γυμναζόμαστε , δεν τρεφόμαστε σωστά και αυτά που τρώμε δεν έχουν τις θρεπτικές ουσίες που θα έπρεπε και έτσι όλο και κάτι έχουμε ... μικρά και ασήμαντα που όμως με την εγκυμοσύνη γίνονται τεράστια και απειλητικά .

 

και η καισαρική σώζει και πολλές δυσάρεστες καταστάσεις .

 

και τα λέω εγώ αυτά που ήμουν άκρος κατά της καισαρικής .....

[beloved]

εγω τα γεννησα και τα δυο φυσιολογικα, τη μεγαλη με επισκληριδιο, τον μικρο χωρις. συγκριτικα, ενιωσα πιο μητερα στο 2ο που τα ενιωσα ολα!!!ουτε στην κορη μου ηθελα να κανω αλλα με τρομαξαν οι γιατροι. γιάυτο και αλλαξα γιατρο στο 2ο και καταφερα αυτο που ηθελα...να νιωσω τους πονους της γεννας!!!

[efi31]

Καλημερα κοριτσια.Εγω γεννησα στις 39 εβδομαδες με φυσιολογικο τοκετο και μιση δοση επισκληριδιου.Πηγα στις 6.15 το απογευμα στην κλινικη και γεννησα στις 8.35 το βραδυ το παληκαρακι μου.

[jtmignone]

ΗΘΕΛΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ αλλά...40η εβδομάδα και ανεμπέδωτο μωρό 3420γρ. και 50 πόντοι.Η κοιλιά μου ήταν τεράστια καθώς είμαι μικρόσωμη (κοντή!!!).Πήγα Παρασκευή να με δει ο γιατρός.Μου λέει: μεγάλη κοιλιά, πως θα το βγάλεις;Το πήρα αψήφιστα...Η κοπέλα μου έβαλε το μηχάνημα για τους χτύπους καρδιάς του μικρού και μου λέει...είναι ψηλά.Σε ποια εβδομάδα είσαι; Ερχεται η πρώτη ανησυχία.Μπαίνω στον υπέρηχο και μου λέει ο γιατρός είναι ανεμπέδωτο, ξέρεις τι σημαίνει;...Ναι, πως δεν έχει κατέβει στη λεκάνη μου....Κι ο τράχηλος στο 3, ξέρεις τι σημαίνει;...Ναι, πως δε γλυτώνω την καισαρική!!! Δευτέρα είχα ΠΗΤ και είπε αν σε βάλω με τεχνητούς πόνους, σου δινω 20% να ταλαιπωρηθείς και να γενήσεις φυσιλογικά και 80% να καταλήξεις σε καισαρική.Αν θες περιμένουμε ως Τετάρτη το πολύ αλλά συνήθως δεν αλλάζει κάτι τόσο σύντομα.Δευτέρα μπήκα στις 14:00 για καισαρική. Ηθελα να είμαι ξύπνια να δω τουλάχιστον τον μικρό γιατί αγκαλειά δεν μπορούσα λογω πανιών από το στήθος και κάτω. 4 φορές προσπάθησε ο αναισθησιολόγος για την επισκληρίδιο.Κόντεψα να λιποθυμήσω

[revythaki]

Με καισαρική και επισκληρίδιο στις 39+2.Το μωρο μου ήταν με το κεφάλι κάτω απο το δεξι μου στήθος και (όπως είδα οταν την έβγαλαν)τυλιγμένη στο λαιμο με το λώρο και δεν μπόρεσε να γυρίσει.Είχα μια πάρα πολύ καλή εγκυμοσύνη κ μου κακοφάνηκε λιγάκι που δεν μπόρεσα να γεννήσω φυσιολογικά αλλά εφοσον όλα πήγαν καλά κ η μικρή βγήκε μια χαρά εμένα αυό μου φτάνει!

[boy'smam]

Γεννησα με ραντεβου καισαρικη και επισκληριδιο 39+1 λογω οπισθιας προσωπικης προβολης!Ο γιιατρος μου ειπε οτι ειναι καλυτερα να γινει ετσι γιατι το μωρο ειναι πολυ στριμωγμενο χαμηλα και δεν θα μπορουσε να το γυρισει και θα ηταν κριμα οι πονοι και θα καταληγαμε σε κ.τ!Οποτε φοβηθηκα...οχι τους πονους αλλα μην παθει τπτ το μωρο...(ασχημη εμπειρια με τη κουμπαρα που μπηκε με επειγουσα καισαρικη μετα απο 6 ωρες πονων)!Μεσα μου στεναχωριεμαι που δεν το προσπαθησα καν αλλα ισως να ηταν καλυτερα ετσι...Ελπιζω στο μελλον αν κανω 3ο παιδακι να καταφερω να γεννησω με φ.τ!!!Τωρα παω για 2η κ.τ!

Τα ποσοστα της ψηφοφοριας ειναι ΤΡΑΓΙΚΑ!!!!

49,5 ΦΤ ΚΑΙ 50,5 ΚΤ!!!!:shock::shock:

Δηλαδη τι???Γιατι???τι φταιει?Συμφωνω οτι καποιες φορες η καισαρικη ειναι απαραιτητη και δεν τιθεται θεμα συζητησης αλλα 50%???μου φαινεται τρελο!!!!Τι κανουν οι γιατροι μας???μας ξεπετανε?Μας δουλευουν???

[aspateo]

Γέννησα φυσιολογικά και ΧΩΡΙΣ επισκληρίδιο γιατί απλά... ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!

Έφτασα στο μαιευτήριο με συσπάσεις ανά 2 λεπτά!!! Η μαία έσκισε τα πτυχία της!

Παραλίγο νε γεννήσω στο αμάξι.

[aspateo]

Παρένθεση: ήμουν 39 ετών! Το λέω γιατί κάποιοι λένε ότι οι μεγαλύτερες γυναίκες δεν είναι καλό να γεννάνε φυσιολογικά

[kounelitsa]

Καλέ πόσες ίδιες δημοσκοπήσεις υπάρχουν εδώ μέσα???

Τεσπα...με καισαρική λογω αλλοίωσης παλμών

[jennaki83]

Το πρωτο μου παιδάκι με καισαρική λόγω ισχυακής προβολής και πρόωρα γηρασμένου πλακούντα και το δεύτερο φυσιολογικά με επισκληρίδιο(αστέρια και ο γιατρός μου και η μαία του)

[patty1980]

καισαρικη ειναι η σιγουρη λυση.Οι γυναικες στην Ελλαδα γεννουν απο 30 ετων +

Η Γερμανια π.χ ειναι 50 χρονια πισω.Ας αφησουμε την γκρινια για τους Ελληνες γιατρους και ειδικα τους Γυναικολογους.Στην Δυτικη Ευρωπη μηπως γνωριζει κανεις ποσα παιδια χανονται στη γεννα? η με ποσα προβληματα αναπηριας?Σωστο ο φυσ/κος τοκετος αλλα με προυποθεσεις π.χ ηλικια,φυσικη κατασταση κ.λ.π.;)