Κούραση: σούπερ-μαμάδες & καθημερινότητα

[xena]

Κορίτσια - κυρίως σούπερ-μαμάμες, θέλω να σας ρωτήσω δυο πράγματα:

 

Είμαι η μόνη που κουράζομαι πολύ και δεν τα προλαβαίνω όλα;

Αρκετές ώρες δουλειάς, πλύσιμο, σιδέρωμα, μαγείρεμα κλπ. Δηλαδή όταν με το καλό γεννηθεί το μωράκι μου πως θα τα καταφέρνω;;;; τώρα πολλές φορές είμαι σαν ημιλιπόθυμη. Και πως θα κάνω δεύτερο;;; Πως τα καταφέρνετε όσες δουλεύετε στην δεύτερη εγκυμοσύνη;;

 

Επίσης ήθελα να ρωτήσω είμαι η μόνη που συνεχίζω να κάνω ότι έκανα και πριν; Δουλειές σπιτιού, σούπερ μάρκετ κλπ. Το μόνο που δεν κανω είναι να φορτώνομαι με πολλά κιλά (π.χ. εμφιαλωμένα νερά - καρπούζι κλπ.) Ο άντρας μου με βοηθά πάρα πολύ - τον τελευταίο μήνα όμως... πολλές ώρες δουλειάς και δεν μπορώ στις 8 που έρχεται σπίτι να κάθομαι να περιμένω απο εκείνον... δεν μου πάει...

 

Τελικά όσο το συζητώ, όλες μου οι γνωστές απλά "δεν έκαναν τίποτα" - μήπως κάνω ζημιά;;; Αισθάνομαι ότι μπορώ αλλά κουράζομαι κι όλας πολύ. Εσείς;;; τι κάνετε; πως τη βγάζετε;

[ARNIKOL]

Κι εγώ συνέχισα κανονικά τη δουλειά και τις δουλειές με 1 έτους παιδάκι όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος. Απορώ πώς δεν τα'φτυσα, γιατί κάποια στιγμή είχε κάνει εγχείρηση η πεθερά μου που μου το κράταγε (στον 8ο νομίζω) και μαγείρευα για 2 σπίτια με το μωρό μέσα στο σπίτι, το οποίο τότε ήταν 18-19 μηνών περίπου και ξέρεις πόσο επικίνδυνα και τρελά πράγματα κάνουν σε αυτή την ηλικία... είχα λαλήσει. Ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά...Με το καλό να έρθει το μωράκι σου!

[xena]

Καλά, σοβαρολογείς;;; κι όμως τα κατάφερες... γιαυτό λεω: "σούπερ - μαμάδες" - αλλη λέξη δεν σας περιγράφει βρε κορίτσια. Και οταν ένιωθες χάλια και υπνηλία και σαν να λιποθυμάς κλπ, τι έκανες;;;;;

(έχω αρχίσει να ζηλεύω όσες είστε δημόσιοι υπάλληλοι που κάθεστε και πληρώνεστε κανονικά....)

[mybabygirl]

xena σε καταλαβαινω απόλυτα κάπως ετσι ήμουν κι εγώ μέχρι πριν 2 μήνες που

αναγκαστηκα να μείνω στο κρεββατι λόγω προωρων συσπάσεων και ανεπάρκειας

τραχήλου.Ο άντρας μου με βοηθάει πολύ στις εξωτερικές δουλειες κυρίως αλλά όταν

δουλεύουμε και οι δύο μέχρι τις 5 και έχουμε και ένα παιδι στο σπίτι δε μένει χρονος

για ξεκουραση.Τώρα όμως που αναγκαστηκα να κάτσω στο κρεββατι και να είμαι

με το άγχος ενος ενδεχομενου προωρου τοκετου λέω ότι κακως πιεζομουνα

τοσο καιρο.Γι αυτο κανε τα απαραιτητα μη σηκωνεις βάρη και γενικά μη κάνεις βαριες δουλειες γιατί οπως μου ειπε και ο γιατρος δεν πρεπει να προκαλουμε την εγκυμοσυνη

οσο καλα κι αν εξελισεται.

[ARNIKOL]

Καλά, σοβαρολογείς;;; κι όμως τα κατάφερες... γιαυτό λεω: "σούπερ - μαμάδες" - αλλη λέξη δεν σας περιγράφει βρε κορίτσια. Και οταν ένιωθες χάλια και υπνηλία και σαν να λιποθυμάς κλπ, τι έκανες;;;;;

(έχω αρχίσει να ζηλεύω όσες είστε δημόσιοι υπάλληλοι που κάθεστε και πληρώνεστε κανονικά....)

Ααααα δεν κατάλαβες.... αυτά ήταν πολυτέλειες! χαχα (πάντως δημ. υπάλληλος δεν είμαι, μακάρι να 'μουν)

[ARNIKOL]

Εντωμεταξύ, στο πρώτο με είχαν όλοι στα ώπα-ώπα, μην τεντωθώ, μη σκύψω, μην κουβαλήσω... στο 2ο τπτ, εδώ σου λέω σήκωνα κανονικά το παιδί, το πήγαινα στον παιδίατρο, ανέβαινα σκάλες, το κράταγα αγκαλιά, δουλειές, όλα - όλα κανονικά.

[xena]

φτου φτου φτου! πάντα γερές και δυνατές!

Δικαίως υπήρχε απ' όταν θυμάμαι η γιορτή της μητέρας. Η πιο σημαντική γιορτή - χωρίς φαμφάρες κορίτσια.... και χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να υποβιβάσω τους άντρες μας - κάνουν "ό,τι μπορούν" - μα "δεν μπορούν" όσα "μπορεί" μια μητέρα....

[ΜΑΡΙΑ Γ.]

Και εγω τα ιδια ξυπναω στις 6:30 το πρωι και ετοιμαζομαι για το γραφειο, εκει δουλεια στο φουλ, γυρναω πτωμα στο σπιτι και πρεπει να κανω και οσο αντεχω και τα του νοικοκυριου. Να παιξω και με τον μικρο μου η να τον παω παιδικη χαρα καικαμια βολτα... και με χιλια οικονομικα στο μυαλο μου... Που να δειτε τι εχω τι εχω για σιδερωμα, ατελειωτα.

Δεν εχω πολλες αντοχες κουραζομαι πολυ ευκολα, νυσταζω συνεχεια, εχω και τις αναγουλες μου τα χαλια μου, τι να κανω ομως αναγκαστηκα πρεπει να τα κανω. Ο αντρας μου και εκεινος βοηθαει οσο μπορει, αλλα κακα τα ψεματα βρε μανουλες μου, τα περισσοτερα περνανε απο τα χερακια μας

[ΚΙΤΤΥ.]

Εντωμεταξύ, στο πρώτο με είχαν όλοι στα ώπα-ώπα, μην τεντωθώ, μη σκύψω, μην κουβαλήσω... στο 2ο τπτ, εδώ σου λέω σήκωνα κανονικά το παιδί, το πήγαινα στον παιδίατρο, ανέβαινα σκάλες, το κράταγα αγκαλιά, δουλειές, όλα - όλα κανονικά.

 

αααααχχχχχχχχχχχ....κατι μου θυμίζει αυτό . ειχα την καλυτερη εγκυμοσύνη , κανένα απολύτως προβλημα, γενικά εκανα δουλειές κλπ αλλά δεν σκοτωνόμουνα κιόλας. Ο αντρας μου εκανε και κανει παρα πολλά.

οσο για να μην σκυψω, μην σηκώσω βάρος κλπ και μενα τα ιδια.στα ωπα - ωπα.....αφού ελεγα ποσο θα κρατησει αυτό ?χαχαχαχχαχα

 

Ο αντρας μου , αληθεια βοηθαει παρα πολυ και με το παιδί και με το σπίτι , αλλα η αληθεια ειναι οτι τα περισσότερα περνάνε απο τα χεράκια μας. Οταν εμενα με την μάνα μου , δεν φανταζόμουν οτι θα μπορούσα να κάνω τόοοοοοσα πράγματα μεσα στην μέρα

[ARNIKOL]

Εμένα ο άντρας μου δε θα κάνει δουλειές στο σπίτι, θα αναλάβει κυρίως εξωτερικές, άντε και να με απαλλάξει από το ένα παιδί...

Κίττυ έχεις δίκιο, έγω προσωπικά πάντα πίστευα για τον εαυτό μου ότι δεν έχω πολλές αντοχές, ότι κουράζομαι εύκολα κλπ. Ε πόσο διαψεύστηκα με τα παιδιά.... καλό είναι αυτό βέβαια!

[zouzounel]

Εγώ στον 8ο μήνα της δεύτερης εγκυμοσύνης μου έκανα μετακόμιση.

Φανταστείτε εικόνα, κοιλιά τουρλα, τον μικρό αγκαλιά και μια κούτα παραμάσχαλα...

Απορώ πώς τα κατάφερα! Βεβαια δεν το γλίτωσα το ολιγάμνιο, ετρεχα 2 φορες τη βδομάδα στον γιατρό για έλεγχο και γέννησα λίγο νωρίτερα, αλλά τελικά όλα καλά.

Και βεβαια το τρέξιμο συνεχίζεται με δυο μωρά (11 μηνών η μπεμπα, 27 μηνών ο "μεγάλος"). Χωρίς βοήθεια, χωρίς γονεις/πεθερικά, χωρίς υπνο!...

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ

 

Τελικά τα όριά μας ειναι πολύ διαφορετικά απ' ό,τι νομίζουμε!

[marina19]

το δικο μου προγραμμα προς το παρων ειναι χαλαρο!!δηλαδη σπιτι δουλειες ,μαρκετ ,τραπεζες ,λογαριασμοι εγκυος κ σχολη...δηλαδη ειμαι συζυγος -φοιτητριακ μανουλα(προσεχως)μεχρι κ τον 6 πηγαινα στην σχολη κανονικα καθε μερα κ εκανα κ ασκηση στο νοσοκομειο κ διαβαζα γαι την εξεταστικη μου!..τωρα τελειωσε η σχολη λογω καλοκαιριου αλλα γενναω Σεμπτεμβριο κ Οκτωβριο ξανα αρχιζει η σχολη δεν θα προλαβω να σαραντησω παντως κ μετα το προγραμμα θα εχεις ως εξης !πρωι δουλειες μαγειρεμα κ μωρο μεσημερι σχολη μεχρι τις7 κ μετα παλι σπιτι στο κανονικο προγραμμα..εννοειται πως το μαρκετ οι λογαριασμοι κ ολα αυτα τα παγια δεν θα σταματησουν!!δεν εχω παραπονο απο τον αντρα μου απλα μερικες δουλειες δεν μπορω αν δεν τις τακτοποιησω εγω!!παρολα αυτα ομως ειμαι χαρουμενη γιατι ναι μεν θα ειμαι κουρασμενη αλλα απο την αλλη βλεπω κατι αλλες μανες που ολη την ωρα ειναι αχ κ βαχ κ δεν μπορω κ δεν προλαβαινω κ τετοια!!ΑΝ ΘΕΣ ολα τα προλαβαινεις....φυσικα υπαρχουν κ χειροτερα αλλα με υπομονη ολα γινονται..ετσι κανουν οι σωστες μαμαδες..το λεω εκ πειρας(εχω κακια εμπειρια )δεν θελω να κανω τα ιδια!

[v & a]

αχχχ καλε τι μου θυμισες! κι εγω εμεινα ξανα εγκυος οταν η 1η μου ηταν ενος ( μη σου πω και τη μερα των γενεθλιων της!) φυσικα ειχα να πηγαινω το πρωι στη δουλεια, να γυρναω να ασχολουμαι με τη μικρη που κρατουσε η πεθερα μου η οποια μας ΕΥΤΥΧΩΣ εκανε τις ψιλοδουλειες και κανα φαγακι...Αλλα σουπερ μαρκετ κουβαλουσα σακουλες, να περιποιηθεις και λιγο τον αντρα μη τον εχεις στην απεξω, ολα κανονικα . και φυσικα να βγαλεις και τη κορη βολτα, που τη κουβαλουσα-σηκωνα και νταντευα. Ισως γιαυτο επαθα 2-3 αποκολλησεις, η μια ξερω ακριβως οτι ηταν απο τη κορη που τη σηκωσα αποτομα και ακριβως ποτε....Να φανταστειτε πως στη 1η εγκυμοσυνη εκανα μετακομιση καναπεδες και κρεββατια χωρις να ξερω πως ημουν εγκυος (και ημουν και στο 3ο τρομαρα μου κι εμενα)

 

Ε, κι εκει που ελεγα στον 7ο πως εφτασε η ωρα για την αδεια μου, επειδη θα ελειπα επρεπε ξαφνικα να κανω καποιες δουλειες που εκκρεμουσαν απο πελατες, στο σπιτι...και φυσικα μετα τις 12-1 τη νυχτα γιατι τοτε υπηρχε χρονος! με τη κοιλια τουρλα στο μπαλκονι με το λαπτοπ ξημερωματα και ζεεεεστη ηταν και αυγουστος...

 

Και σα κερασακι ηρθε και ο κολικος και εδεσε...αν δεν το χετε παθει δε θα καταλαβετε ποτε πως ειναι και ευχομαι να μη μαθετε ποτε. μια εβδομαδα - δεκα μερες με πονους και εμετους σε οτι κι αν τολμουσα να φαω ( μαλλον εν τελει το μωρο ηταν στραβα και πιεζε το στομαχι και το νεφρο) που τελικα πηγαινα στο νοσοκομειο για ενεσεις βολταρεν καθε 2 μερες, ειχα καταπιει οτι παυσιπονα ειχε το φαρμακειο μας και ηταν σα να επαιρνα απλες καραμελιτσες δεν εκαναν τιποτα. αρχισα να πιστευω πως το παιδι θα γεννηθει μαστουρωμενο! Και με επαιρναν και απο τη δουλεια τηλεφωνο ποτε θα τελειωσω! πραγματικα μετα απο αυτο ποιες δουλειες σπιτιου μου λετε, δε με ενοιαζε κι ας περπατουσαν αραχνες στο μπαλκονι κι εμπαιναν και μεσα ( κατσαριδες δεν εχουμε) και τρωγαμε καθε μερα απεξω. μεχρι εκει ημουνα!

Ευτυχως παναγιτσα μου που γεννησα!!!!! και πηρε και ολο το μηνα η μικρη...

 

Καθε τετοια εποχη που πλησιαζει τα θυμαμαι και λεω χριστε μου πως δε πηδηξα απο το μπαλκονι κυριολεκτικα...αλλα επεζησα. δε σκοπευω ομως να το ξανακανω για τα επομενα 10 χρονια! ειμαι κομπλε..

 

xena θα δεις που οταν θα "αναγκαστεις" να τα κανεις ολα τοτε θα βρισκεις χρονο για ΟΛΑ...ε κι αν μεινει και κατι...... αστο για αυριο!

[eliana_1976_]

η δευτερη εγκυμοσυνη ειναι πραγματικα μεγαλο μανικι.το πλεονεκτημα στη δικη μου περιπτωση ειναι οτι εχω δυο χρονια δεια λογω δημοσιου οποτε ειμαι σπιτι.το μειονεκτημα ειναι οτι μολις εμαθα οτι ειμαι δευτερη φορα εγκυος εμαθα οτι εχω κ αποκολληση.τι κανουμε σε αυτη την περιπτωση;μετακομισα για δυο μηνες στους γονεις μου στην επαρχια κ η μαμα μου ανελαβε εξολοκληρου τις αναγκες κ την φροντιδα του 15 μηνων μικρου.μετα απο δυο μηνες η αποκολληση εξαφανιστηκε κ επιστρεψαμε στη βαση μας.το καλο ειναι οτι μπορω να κοιμαμαι μεχρι τις 10 το πρωι γιατι δεν πεφτω ποτε πριν τις 1 το βραδυ.κανω οτι εκανα και πριν μαγειρεμα σκουπισμα σουπερ μαρκετ λαικη φροντιδα παιδιου κτλ.το μονο που δεν κανω με τιποτα να σηκωνω τα ψωνια του σουπερ κ να τα ανεβαζω δυο οροφους χωρις ασανσερ.το παιδο το σηκωνω μονο για κουνια κ αλλαγη πανας.σφουγγαρισμα το εχω κοψει εντελως λογω μεσης το κανει η γυναικα η οταν μπορει ο αντρας μου.ολες τις δουλειες κανωεκτος απο μπαλκονια πλυσιμο γιατι φοβαμαι μηπως γλυστρισω.ο αντρας μοτ με βοηθαει παρα πολυ ειδικα τους τελευταιους μηνες κ δεν σηκωνω ποτε το παιδι οταν ειναι εκεινος σπιτι.εκεινος το κανει μπανιο κ το αναλαμβανει μετα τις 5 το απογευμα για να μπορεσω να κανω τις υπολοιπες δουλειες κτλ.θελω το σπιτι να ειναι τακτοποιημενο μεχρι την καρφιτσα καθε βραδυ που θα πεσω αλλα υπαρχουν φορες που δεν μπορω να το κανω απο την κουραση κ το αφηνω για την επομενη.ειμαι σχολαστικη με την καθαριοτητα του μπανιου αλλα δε μου καιγεται καρφι πλεον αν το κομοδινο η η τηλεοραση εχουν σκονη.αυτα τα κανει καθε 15 μερες η γυναικα.μπορει να ειμαι σπιτι αλλα το να κυοφορεις και να εχεις ενα μικρο παιδι κ βοηθεια καθολου απο πουθενα εστω για ενα φαγητο ειναι πολυ δυσκολα να τα βγαλεις περα.απλα παραβλεπεις καποια πραγματα που μπορεις κ σε παιρνει.

[xena]

Μάλιστα.... κατάλαβα. Βασικά δεν θα πρέπει να ανησυχώ για το ΕΑΝ θα τα καταφέρω γιατί είναι δεδομένο (κάτι είναι κι αυτό - τουλάχιστον να μην έχω άγχος).

Κατά τα άλλα.... με περιμένει μία κόλαση που θα γίνεται πιστεύω παράδεισος κάθε φορά που θα βλέπω το/τα μωρό/α μου και θα αποζημιώνομαι, ε;

Το συζητούσαμε εχθές με τον άντρα μου και του τα έλεγα - κι εκείνος μου είπε τα ίδια, ότι θα τα καταφέρουμε αφού τόσα εκατ. γυναίκες τα καταφέρνουν....

 

Αλλά αυτό το βραδινό.... που καίνε τα πόδια μου, πονάνε τα νεφρά μου και κλείνουν τα μάτια μου από την κούραση.... δεν παίζεται.... κι είμαι ακόμη στον 4ο..

[eliana_1976_]

το δικο μου προγραμμα προς το παρων ειναι χαλαρο!!δηλαδη σπιτι δουλειες ,μαρκετ ,τραπεζες ,λογαριασμοι εγκυος κ σχολη...δηλαδη ειμαι συζυγος -φοιτητριακ μανουλα(προσεχως)μεχρι κ τον 6 πηγαινα στην σχολη κανονικα καθε μερα κ εκανα κ ασκηση στο νοσοκομειο κ διαβαζα γαι την εξεταστικη μου!..τωρα τελειωσε η σχολη λογω καλοκαιριου αλλα γενναω Σεμπτεμβριο κ Οκτωβριο ξανα αρχιζει η σχολη δεν θα προλαβω να σαραντησω παντως κ μετα το προγραμμα θα εχεις ως εξης !πρωι δουλειες μαγειρεμα κ μωρο μεσημερι σχολη μεχρι τις7 κ μετα παλι σπιτι στο κανονικο προγραμμα..εννοειται πως το μαρκετ οι λογαριασμοι κ ολα αυτα τα παγια δεν θα σταματησουν!!δεν εχω παραπονο απο τον αντρα μου απλα μερικες δουλειες δεν μπορω αν δεν τις τακτοποιησω εγω!!παρολα αυτα ομως ειμαι χαρουμενη γιατι ναι μεν θα ειμαι κουρασμενη αλλα απο την αλλη βλεπω κατι αλλες μανες που ολη την ωρα ειναι αχ κ βαχ κ δεν μπορω κ δεν προλαβαινω κ τετοια!!ΑΝ ΘΕΣ ολα τα προλαβαινεις....φυσικα υπαρχουν κ χειροτερα αλλα με υπομονη ολα γινονται..ετσι κανουν οι σωστες μαμαδες..το λεω εκ πειρας(εχω κακια εμπειρια )δεν θελω να κανω τα ιδια!

 

μαρινακι με το καλο να ερθει το μωρακι σου.αυτο που εχω να σου πω εγω σαν μανουλα ενος μικρου 17 μηνων κ περιμενω και το δευτερο μωρο σε λιγους μηνες ειναι οτι οταν ερθει το μωρο στο σπιτι ολα αλλαζουν.δεν προλαβαινεις να κανεις πολλα πραγματα κ πολλες φορες ερχεται το βραδυ κ δεν εχεις το κουραγιο να μπεις να κανεις ενα μπανιο.ειναι φοβερες οι αναγκες κ η φροντιδα ενος μωρο ειδικα τους δυο ορωτους μηνες.δεν ορολαβαινεις οχι να ξεκουραστεις αλλα ουτε να κοιμηθεις οταν εκεινο ξυπναει καθε 2-3 ωρες πρεπει να το ταισεις μεσα στη νυχτα να το κρατησεις να ρευτει απο 20-40 λεπτα να το αλλαξεις γιατι μετα το φαγητο θα κανει σιγουρα καλα κ τσισα.ωσπου να τα κανεις ολα αυτα μεχρι να πεσεις στο κρεβατι εχει ερθει το επομενο γευμα.κ σου λεω εκ πειρας γιατι ολο αυτο το σκεπτικο το δικο σου οταν υπαρχει θεληση ολα τα προλαβαινεις το ειχα κι εγω.μεχρι που ηρθε το μωρο στο σπιτι κ απο την πρωτη μερα εινε οξεια παλινδρομηση κ κολικους.δυο συνδιασμους που οχι μονο φτανεις να χανεις την υπομονη σου αλλα ο εκνευρισμος λογω των ορμονων ειναι σε μεγαλα κεφια ειδικα οταν ειναι το πρωτο σου παιδακι η αγνοια πολλων πραγματων σε κανει ολο νευρα παραλληλα με την κουραση.στη δικη σου περιπτωση καταλαβα οτι θα εχεις μαμα η πεθερα η τελος παντων βοηθεια γιατι θα πρεπει να επιστρεψεις στη σχολη σου οποτε γι αυτο βλεπεις τα πραγματα πιο χαλαρα.οι αναγκες κ οι ευθυνες μετα τη γεννηση του παιδιου ειναι πολυ μεγαλες.θα ερθει πολλες φορες η στιγμη που θα πεις αχ βαχ δεν μπορω αλλο κουραστηκα οσο κ να αγαπας το μωρο κ τον αντρα σου.ολες αυτες ειναι φιλικες συμβουλες κ δεν εχουν σκοπο να σε αγχωσουν η οτιδηποτε αλλο.

[love4four]

...Δεν διάβασα τις απαντήσεις των κοριτσιών... αλλά αυτό που θα σου γράψω σου λέει κάτι ????

ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ (αν κοιμηθώ βέβαια χωρίς ενδιάμεσες διακοπές) και ΞΥΠΝΑΩ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ....

Την 2η εγκυμοσύνη ούτε που την θυμάμαι που ήμουν με την κοιλιά τούρλα και τον μεγάλο στην αγκαλιά ....

τί να σου γράψω ? μόνη μου είμαι με 2 θηριάκια όοοολο το απόγευμα. Ο μπαμπάς μας το μόνο που μου προσφέρει είναι το σούπερ-μάρκετ τουλάχιστον... άσ' τα - βράσ' τα... πού θα πάει.. θα μεγαλώσουν !!!

[marina19]

καταλαβαινω τι θελεις να μου πεις eliana ..δεν εχω βοηθεια απο μαμα κ απο πεθερα ειναι σε αλλη πολη !!οποτε εγω κ ο αντρας μου (που ειναι κ στρατιωτικος κ εχει κ υπηρεσιες ασκησεις που λειπουν απο το σπιτι μερες κ αλλα τετοια)δεν ειπα οτι ειναι ευκολα !απλα τα βλεπω αισιοδοξα γιατι δεν θελω να γκριανιαζω εστω απο τωρα~!βασικα ξερεις τι γινεται οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απο τα επτα μου κ δυστυχως δεν ειναι υπευθυνοι κ κανενας δεν ετρεχε για μας(εχω κ ενα αδερφακι μικρο) κ γενικα τιποτα απολυτως ειναι δυσκολο να σου δωσω να καταλαβεις τι εννοω ηθελα να πω απλα οτι προτειμω να κουραζομαι κ να τρεχω ολη μερα (ε μανα θα ειμαι)παρα να κανω αυτα που εκαναν οι δικοι μου δηλαδη τιποτα κ μας λενε οτι μεγαλωσαν παιδια!υπομονη σου ευχομαι κ σε σενα με το καλο το παιδακι σου..αυτες που τρεχουν κ κουραζονται κ τα τραβανε ολα τις λεω αξιες μανες,ο Θεος τις δινει δυναμη!υπομονη σε ολες φιλακια !

[eliana_1976_]

καταλαβαινω τι θελεις να μου πεις eliana ..δεν εχω βοηθεια απο μαμα κ απο πεθερα ειναι σε αλλη πολη !!οποτε εγω κ ο αντρας μου (που ειναι κ στρατιωτικος κ εχει κ υπηρεσιες ασκησεις που λειπουν απο το σπιτι μερες κ αλλα τετοια)δεν ειπα οτι ειναι ευκολα !απλα τα βλεπω αισιοδοξα γιατι δεν θελω να γκριανιαζω εστω απο τωρα~!βασικα ξερεις τι γινεται οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απο τα επτα μου κ δυστυχως δεν ειναι υπευθυνοι κ κανενας δεν ετρεχε για μας(εχω κ ενα αδερφακι μικρο) κ γενικα τιποτα απολυτως ειναι δυσκολο να σου δωσω να καταλαβεις τι εννοω ηθελα να πω απλα οτι προτειμω να κουραζομαι κ να τρεχω ολη μερα (ε μανα θα ειμαι)παρα να κανω αυτα που εκαναν οι δικοι μου δηλαδη τιποτα κ μας λενε οτι μεγαλωσαν παιδια!υπομονη σου ευχομαι κ σε σενα με το καλο το παιδακι σου..αυτες που τρεχουν κ κουραζονται κ τα τραβανε ολα τις λεω αξιες μανες,ο Θεος τις δινει δυναμη!υπομονη σε ολες φιλακια !

 

συνηθως παιδια χωρισμενων γονιων θελουν να προσφερουν στο παιδι τους το κατι παραπανω κ πραγματα που εκεινα δεν ειχαν.μπραβο σου που σκεφτεσαι ετσι κ αισιοδοξα.ελπιζω να τα καταφερεις.η ζωη στην επαρχια ειναι διαφορετικη απο τη δικη μας στην αθηνα.με το καλο.....

[rena_myst]

Ξυπναω στις 5,30 το πρωι.Ετοιμαζομαι , αρπαζω και την μπουμπουκα μου κοιμισμενη να την παω στην μαμα μου (δοξα το Θεο που ειναι κι αυτη).Φτανω στο γραφειο στις 7.Σχολαω και παω κατα τις 5 το απογευμα να παρω την μικρη.Φτανουμε σπιτι ....εγω ηδη κομματια και ξεκιναμε....δουλειες σπιτιου, μαγειρεμα για την επομενη μερα, μπαλκονια μπρος πισω και αυλη γιατι ειμαστε στην εξοχη και γινεται της κακομοιρας.Να και κανενα πλυντηριο, να και λιγακι σιδερο, να παιξω με το παιδακι μου που το λαχταραω ολη μερα, να μπανιαριστουμε, να ταιστουμε , να παμε και για ψωνια κανα δυο φορες την εβδομαδα κ.λ.π , κ.λ.π. , κ.λ.π. Οταν κοιμαται πια η μικρη (ευτυχως ειναι πολυ καλοβολο παιδακι και κοιμαται σερι απο τις 9-10 μεχρι το πρωι) μαζευω τα κομματια μου να κανω ενα μπανιο και να συμμαζεψω μετα οτι αλλο προλαβω και οταν καθομαι πια μετα τις 11 στο μπαλκονι να κανω ενα τσιγαρο να απλωσω λιγακι τα ποδια μου και ακουω τον αντρα μου να λεει....".πω,πω παω για υπνο .....πτωμα ειμαι ".......μου ρχεται να του δωσω μια μπουνια στα μουτρα να του σπασω τα δοντια.Κακα τα ψεματα ολα απο εμας περνανε.Οταν δε ερχεται Παρασκευη......ολος ο κοσμος χαιρεται κι εγω σκεφτομαι την φασινα και την κουραση που θα τραβηξω το Σαββατοκυριακο.Που να κανω και δευτερο.............θα λιωσω η γυναικα.....ειμαι μονιμως κουρασμενη και απορει και αντρας μου γιατι δεν εχω και πολυ διαθεση.....ελεοςςςςςς

[love4four]

..............Οταν δε ερχεται Παρασκευη......ολος ο κοσμος χαιρεται κι εγω σκεφτομαι την φασινα και την κουραση που θα τραβηξω το Σαββατοκυριακο...........

 

χα χα αυτό με την Παρασκευή το έχω κι εγώ.... ποιός θα μου το έλεγε ότι η "καλύτερή" μου ημέρα θα γίνει η Δευτέρα !!!!!

[elenita]

αχ βρε κοριτσάκια μου (μανούλες ή μέλλουσες μανούλες)...

 

έχουμε τόση δύναμη μέσα μας κρυμμένη και τόση υπομονή που δεν την ξέρουμε

μέχρι να την χρειαστούμε!!!

όταν με το καλό κάνεις το μωράκι σου xena μου θα το δεις!!!

μην φοβάσαι!!

στην αρχή είναι λίγο δύσκολα...

γι' αυτό οι γυναίκες γίνονται μανούλες!!

[Amygdalitsa]

Χαίρομαι τόσο που ακούω ότι δεν είμαι η μόνη .....

 

Πραγματικά εύχομαι να είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι τα παιδιά σου δίνουν ενέργεια γιατί εγώ χωρίς παιδί ακόμη (έγκυος στον 5ο μήνα) και μόνο με την δουλειά, με άντρα που κάνει τα πάντα (κυριολεκτικά) και γυναίκα δυο φορές τον μήνα που σιδερώνει, κάνει μπαλκόνια, πόρτες, παράθυρα, σφουγγαρίζει, ξεσκονίζει και άλλα πολλά... και πάλι είμαι πτώμα

Κουράζομαι μόνο με την σκέψη ....

 

Επίσης η δουλειά μου δεν είναι ιδιαίτερα κουραστική απλά ξυπνάω αρκετά νωρίς (6:20) και γυρνάω γύρω στις 17:00. Τρώω πολύ ώρα στην κίνηση δυστυχώς και αυτό από μόνο του με εξαντλεί. Όταν πάω σπίτι δεν θέλω να κάνω τίποτα, ακόμα και να φάω βαριέμει πολλές φορές .... ο μόνος λόγος που τρώω είναι το σποράκι μας

 

Ελπίζω να αλλάξει αυτή η κατάσταση