Κακή συμπεριφορά

[my_Kelly]

Έχουμε ένα ανηψάκι (γιος της αδερφής του άντρα μου) που τώρα είναι 4 και μισό χρονών. Το παιδί αυτό ήταν το πρώτο εγγόνι στην οικογένεια όπου όλοι έπεσαν πάνω του όπως καταλαβαίνετε, με αποτέλεσμα να είναι συνέχεια στα ώπα ώπα. Έχει καταλήξει να είναι ένα νευρικό παιδί, που δεν ανταποκρίνεται όταν του μιλάμε (εκτός κι αν πούμε τη μαγική φράση "Θ. έλα να σου δώσω κάτι") και το έχω δει πάρα πολλές φορές να πέφτει στο πάτωμα και να χτυπιέται μέχρι να γίνει το δικό του (και εντέλει πετυχαίνει αυτό που θέλει).

Σήμερα για παράδειγμα ήρθαν στο σπίτι μας. Άρπαζε όλα τα παιχνίδια της μικρής μου και δεν τα έδινε πίσω(η οποία μικρή αν και 11 μηνών καταλάβαινε τι παιζόταν και άρχισε τις φωνές), του μιλούσαμε και μας έγραφε κανονικά και το αποκορύφωμα ήταν να πάρει τα γυαλιά ηλίου μου και δεν ήθελε να τα δώσει πίσω. Στο τέλος με τα πολλά (παρακάλια από'μένα) συμφώνησε να τα δώσει, αλλά στην πορεία όταν νόμισε πως δεν κοίταζα τα έβαλε στην τσέπη του και έκανε τον αδιάφορο. Του ξαναείπα να τα δώσει, άρχισε τις τσιρίδες και τα κλάμματα, και έπεσε γκαρίζοντας στο πάτωμα. Η μάνα του ήταν αδιάφορη όλη την ώρα, και απλά στο τέλος του είπε "αν δεν τα δώσεις πίσω θα φύγω και θα σε αφήσω εδώ". Την αγνόησε κανονικότατα, και τα έδωσε πίσω μόνο όταν εκείνη έκανε πως κατεβαίνει τις σκάλες χωρίς αυτόν.

Η μάνα του γενικώς είναι στον κόσμο της, δεν τον αφήνει να φάει μόνος του να καταλάβετε (για να μην λερωθεί, λέει), δεν τον έστειλε σε παιδικό σταθμό (αν και υπήρχε αυτή η δυνατότητα) και τώρα είναι έγκυος στο δεύτερο και δεν πολυασχολείται με την διαπαιδαγώγηση του μεγάλου. Επαφές με άλλα παιδάκια έχει σπανιότατα και περιτριγυρίζεται συνεχώς από μεγάλους. Η μάνα του απλά κοιτάει να τον κρατάει ήρεμο δίνοντάς του τα πάντα και κάνοντάς του τα χατήρια.

Υπάρχουν ακόμα άπειρα παραδείγματα να γράψω, εκτός από το σημερινό στο σπίτι μου. Αν θέλετε σας γράφω κι άλλα.

Η συμπεριφορά του αυτή μάλιστα δεν είναι πρόσφατη (αλλά σίγουρα έχει χειροτερέψει από τότε που έμαθε για το μωρό που έρχεται). Η συμπεριφορά του παιδιού είναι προβληματική, είμαι πλέον σίγουρη, δεν είναι απλά νάζια. Και δεν δικαιολογείται πια από την ηλικία. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε ή να πούμε από την πλευρά μας, έτσι ώστε να δώσουμε στους γονείς να καταλάβουν πως πρέπει να κάνουν κάτι? Σημειωτέον πως είναι και παρεξηγιάρα η κουνιάδα μου και δεν έχω πολύ θάρρος απέναντί της.

[lilianaa]

μαλλον τιποτα δεν μπορειτε να κανετε

γενικα οι περισσοτερες μαναδες εχουν μια ταση να θεωρουν οτι ο,τι κανουν αυτες ειναι σωστο και οι αλλοι ειναι λαθος και περιεργοι που μπορει να τους υποδειξουν κατι

το κανανε κακομαθημενο.. ουτε το πρωτο ειναι ουτε το τελευταιο.. για μενα ειναι της εποχης ολα αυτα γιατι τα περισσοτερα παιδια κακομαθημενα ειναι, χωρις ορια, χωρις να τους χαλανε χατιρι μεχρι να μη ξερουν πως να τα συμμαζεψουν

γιατι οσο ειναι μικρα ειναι χαριτωμενα ολα οτι και αν κανουν

μετα ειναι το θεμα τι γινεται...

[supermama]

αχχχ κριμα μονο αυτο εχω να πω. τωρα με το 2ο θα γινει χαμος. δυσκο9λη ηλικια για μενα να αλλαξεις κατι σε ενα παιδι. τα περιθωρια στενευουν. θα παει και σχολειο και παει... καμια φορα νευριαζω με τα δικα μου και οταν διαβαζω τετοια λεω τελικα αγγελουδια ειναι τα δικα μου.

[mmdad]

Πολυς κοσμος κακομθαινει το πρωτο παιδι. Ποσο μαλλον το πρωτο μικρο στην ευρυτερη οικογενεια. Οταν ερχονται και αλλα μικρα φαινεται περισσοτερο...

[my_Kelly]

Καλημέρα και πάλι!

Τον Σεπτέμβριο θα πάει στο προνήπιο. Και σκέφτομαι εγώ τώρα: με τον χαρακτήρα που'χει θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα έτσι κι αλλιώς. Η κουνιάδα μου τον Νοέμβρη θα γεννήσει το δεύτερο παιδάκι. Το μύνημα που θα πάρει ο μεγάλος δεν θα είναι "εγώ σε διώχνω στο σχολείο και παίρνει τα πρωτεία το μωρό"? Φαντάζομαι θα νιώσει απαίσια...

 

Τι θα μπορούσαμε να πούμε ή να κάνουμε, με τρόπο πάντα, έτσι ώστε να δώσουμε στην μάνα του να καταλάβει πως πρέπει να χειριστεί το θέμα?

Αν της λέγαμε να βγαίνουν όσο περισσότερο γίνεται και να πηγαίνουν σε παιδότοπους έτσι ώστε να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά? Ή μήπως να κάτσουμε στ'αυγά μας και ό,τι ήθελε προκύψει?

 

Το παιδάκι εμείς το αγαπάμε, αλλά μετά τα χτεσινά ο άντρας μου δεν θέλει να έχουμε πολλές πολλές επαφές μαζί του, γιατί πάνω στο άρπαγμα των παιχνιδιών μέσα από τα χέρια της μικρής μου κόντεψε να την ρίξει κάτω.

 

Δεν ξέρω, έχω προβληματιστεί πολύ. Με προβλημάτισε ακόμα περισσότερο το γεγονός που τον είδα να τσεπώνει τα γυαλιά ηλίου μου. Πού το είδε αυτό μικρό παιδί? Πώς το σκέφτηκε? Και μάλιστα το έκανε συνειδητά, κοίταξε γύρω να δει αν τον βλέπουμε, τα έβαλε στην τσέπη και έστρωσε το πουκάμισό του από πάνω για να μη φαίνεται το φούσκωμα.

[smartaki09]

Καλημερα.Ισως αν μιλουσε ο αντρα σου μαζι της ευθεως μονοι τους μηπως και της χτυπησει καμπανακι.Καλυτερα εσυ μην ανακατευτεις γιατι ισως νιωσει οτι την προσβαλεις σαν μαμα.

[Π+Μ]

καλα σου ειπε ο αντρας σου... να ξερεις οτι υπαρχει και ο φοβος η μικρη να υιοθετησει καποια στοιχεια απο την συμπεριφορα του συγκεκριμενου παιδιου αν τα φερνετε σε πολυ επαφη... κριμα το παιδι γιατι το εχει χαλασει η μητερα του....

αν θες μιλησε της οσο πιο κομψα μπορεις εκφραζοντας της τις ανησυχιες σου για το συγκεκριμενο γεγονος της αρπαγης δηλ. των γυαλιων σου, οχι ομως να ειναι μπροστα το παιδι να το ακουει... και επισης πιστευω πως αν παει παιδικο, αναλογως βεβαια και που θα παει θα μπει σε καποιο προγραμμα και ισως ειναι καλυτερα... λεω τωρα εγω δεν ξερω.... μπορεις βεβαια να βαλεις και τον αντρας σου να της μιλησει αν θελει βεβαια ο ιδιος, και ας παρεξηγησει....

[DALIA]

καλα σου ειπε ο αντρας σου... να ξερεις οτι υπαρχει και ο φοβος η μικρη να υιοθετησει καποια στοιχεια απο την συμπεριφορα του συγκεκριμενου παιδιου αν τα φερνετε σε πολυ επαφη... κριμα το παιδι γιατι το εχει χαλασει η μητερα του....

 

Eγώ διαφωνώ στο να δίνουμε τέτοιου είδους συμβουλές του στυλ μακρυά μην τυχόν και πάρει κανένα κακό παράδειγμα, θαρρείς και ξέρουμε ότι το δικό μας παιδί θα γίνει "στρατιωτάκι"...

Στο κάτω κάτω τα παιδιά ξαδερφάκια είναι...

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι έκανε την κίνηση για να κλέψει τα γυαλιά αλλά προφανώς γιατί με τη συμπεριφορά σας του κινήσατε την περιέργεια..

Από δύο περιστατικά προσωπικά δεν μπορώ να κρίνω το οτιδήποτε.Προφανέστατα έχεις περισσότερα στοιχεία.

Από κει και πέρα καλό θα ήταν να καθήσει ο άντρας σου να μιλήσει με την αδερφή του και να της αναφέρει τι τον ανησυχεί, από τη στιγμή που αγαπάτε και ενδιαφέρεστε για το παιδί.

Πάντως γενικότερα υπάρχει μία τάση στο φόρουμ γονείς με ένα μικρότερο παιδάκι να θεωρούν τα λίγο μεγαλύτερα "τερατάκια" και τους γονείς αυτών ανεύθυνουςΦυσικά σε αυτή την τάση συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου

Από κει και πέρα μου έχει τύχει να γνωρίζω οικογένεια που μόνο καλομαθημένο δεν ήταν το παιδί και γονείς που ενδιαφέρονταν πάρα πάρα πολύ και πάνω στο παιδί και παρόλα αυτά το παιδί να έχει βγει ολίγον "ανάποδο"...

[my_Kelly]

(Συγγνώμη από τις υπόλοιπες που δεν απαντώ προσωπικά, αλλά η μικρή έκανε εμβόλιο και έχει γκρίνια).

Ντάλια φυσικά και ο φόβος μας είναι να μην πάρει κακό παράδειγμα από το άλλο παιδί, αλλά υπάρχει και ο φόβος για τη σωματική της ακεραιότητα που αυτό δεν το αγνοώ με τίποτα!

Με τα γυαλιά δεν του κινήσαμε καμία περιέργεια. Απλά τα είχα στο τραπεζάκι του σαλονιού, τα είδε, τα πήρε (χωρίς να ρωτήσει) και έπειτα φεύγοντας ήθελε να τα πάρει μαζί του. Δεν κατάλαβα δλδ να πετάξω γυαλιά 350 ευρώ επειδή έτσι του κάρφωσε του Θ.!? Και επιτέλους, όταν ένας ενήλικας λέει στο παιδί "αυτό δεν είναι δικό σου και δεν πρέπει να το πάρεις" το παιδί ΠΡΕΠΕΙ να τον ακούει. Ειδικά όταν βρίσκεται σε ξένο σπίτι. Δεν νομίζω να είναι παράλογο αυτό που λέω.

Επίσης δεν θέλω ένα παιδί στρατιωτάκι σε καμία περίπτωση. Άλλο να κάνει το παιδί μια σκανταλιά (πάνω στο παιχνίδι να σπάσει κάτι για παράδειγμα) και άλλο να απαιτεί τα πάντα.

Οι γονείς με μικρότερα παιδάκια όπως εγώ, βλέπουμε τα μεγαλύτερα και παραδειγματιζόμαστε. Θέλουμε να προστατέψουμε τα μικρά μας φυσικά αλλά και να μάθουμε από λάθη των άλλων. Από ένα σημείο και μετά δεν είναι θέμα χαρακτήρα του κάθε παιδιού το πώς θα εξελιχθεί. Είναι θέμα των γονιών να πλάσουν/διαμορφώσουν την "πρώτη ύλη" όπως θεωρούν αυτοί καλύτερα.

Σίγουρα τα περιστατικά που έγραψα είναι λίγα για να διαμορφώσει κανείς άποψη, αλλά αν ήταν μόνο αυτά πίστεψέ με δεν θα άνοιγα θέμα στο φόρουμ. Υπάρχουν πολλά ακόμη, και πολύ πιο ζόρικα.

Δεν βλέπω όμως να αποφεύγουμε μια συζήτηση απ'έξω απ'έξω με την μαμά του, γιατί θέλω τουλάχιστον να έχουμε την συνείδησή μας καθαρή.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

μπορω να πω οτι συμφωνω με τη νταλια

 

και εγω μπορει να κρινω συμπεριφορα μεγαλυτερου παιδιου ενω ο δικος μου να ειναι απιστευτα καλομαθημενος και να τα εχει στο πιατο ολα απο εμενα.δηλ να με δει μαμα με μικροτερο και να φρικαρει.

 

αλλα εγω μετα απο πολλα περιστατικα που μου εχουν προκυψει στη συναναστροφη μας με αλλα ζουζουνια εχω καταλαβει κατι,τουλαχιστον για εμενα ισχυει...

οτι τις περισσοτερες φορες ,αν οχι ολες σχολιαζω τη συμπεριφορα παιδιου και επικεντρωνομαι σε αυτην επειδη δεν μου αρεσουν οιτροποι των γινιων του

δε ξερω αν το γραφω καλα για να το καταλαβεται αλλα πχ αν καποιο παιδακι κανει διαολιες αλλα η μαμα του ενδιαφερεται και εγω τη γουσταρω για παρεα δε παρεξηγω τιποτα.

αν καποιες φορες δε πολυ γουσταρω τη παρεα ή δε συμφωνω με τη μεθοδο της αλλης μαμας ολο στραβα βλεπω.

 

και σε καμια περιπτωση δε θα εκοβα τη παρεα στα ξεδερφακια,δε ξερεις ποτε μπορει και η δικη σου ζουζουνα να του φερει κατι στο κεφαλι και να το τραυματισει πως θα αισθανθεις; θα πρεπει η αλλη μαμα να το ξεκοψει

ή καθε φορα θα απορριπτεις παρεες για τη κορη σου μεχρι να βρεις παιδι που θα ειναι στο ιδιο μηκος κυματος μαζι σας,δε νομιζω ευκολα οτι θα βρεις.

 

εγω παντως οσο μεγαλωνει ο μικρος τοσο κοβω τα σχολια

[my_Kelly]

Τι λέτε ρε κορίτσια, η μικρή μου είναι 11 μηνών κι αυτός 4,5 χρονών! Τι να του φέρει στο κεφάλι αυτή και να τον πειράξει?:lol:

Και δεν εννοούμε να μην βλέπονται ποτέ, αλλά πάντα με την επίβλεψή μας και με στενή παρακολούθηση.

[supermama]

εγω παλι ειμαι καπου στη μεση απο τις αποψεις που διαβασα. Ναι εννοητε χωριςνα το κανω με κακια εχω κρινει και κρινω παιδια και μαμαδες αντιστοιχα. ειτε γιατι δε συμφωνω ειτε γιατι βλεπω απλα πολυ ζωηρα τα παιδια.

περα απο αυτο γιανα μην επεκταθω πιο πολυ και παρεξηγηθουν τα λογια μου, αυτο που θελω να πω ειναι οως καιγω δε συμφωνω στο να ξεκοψεις επαφες.

οταν κατι δε μαρεσει σε καποιον απλα εξηγω στα παιδια μου αυτο που δεμου αρεσει ωστε να μη κανουν τα ιδια. τωρα εσενα που ειναι μικρουλη εεε.. απλα προσεχεις πολυ και κανεις αυτο που νομιζεις με το δικο σου παιδακι.

[DALIA]

Ντάλια φυσικά και ο φόβος μας είναι να μην πάρει κακό παράδειγμα από το άλλο παιδί, αλλά υπάρχει και ο φόβος για τη σωματική της ακεραιότητα που αυτό δεν το αγνοώ με τίποτα!.

 

Ήμουν σίγουρη ότι αυτός είναι ο φόβος σου και όχι το παιδί της κουνιάδας σου ξαναλέω δεν είναι κακό και σε κατανοώ απόλυτα. Έχεις δίκιο..

 

Με τα γυαλιά δεν του κινήσαμε καμία περιέργεια.

 

sorry επειδή είπες στο τέλος με τα πολλά παρακάλεια.

Πιστεύω αν τον έπερνες με ένα χαμόγελο και του έλεγες χμ..σου άρεσαν τα γυαλιά της θείας, έλα να τα δούμε μαζί, θα τέλειωναν όλα πιο ανώδυνα

 

Είναι θέμα των γονιών να πλάσουν/διαμορφώσουν την "πρώτη ύλη" όπως θεωρούν αυτοί καλύτερα.

 

δυστυχώς δεν είναι πάντα έτσι καθώς επίσης δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες ίδιοι...πόσες φορές δεν έχει τύχει να δεις αδερφάκια με εντελώς διαφορετικές συμπεριφορές

ΤΙΓΡΑΚΙ προσωπικά σε καταλαβαίνω απόλυτα

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Τι λέτε ρε κορίτσια, η μικρή μου είναι 11 μηνών κι αυτός 4,5 χρονών! Τι να του φέρει στο κεφάλι αυτή και να τον πειράξει?:lol:

Και δεν εννοούμε να μην βλέπονται ποτέ, αλλά πάντα με την επίβλεψή μας και με στενή παρακολούθηση.

 

 

πανω στο παιχνιδι εννοω,πολλα γινονται και η μικρη σου δε σου εχει φερει κατι στο κεφαλι ακομα ισως καποια στιγμη το κανει μη παραξενευτεις

η δικη σου ειναι μια αθωα τσαπερδονα ακομα 11μηνων. και αλλο ενα σκατακι 4,5 ετων.

σε λιγο καιρο μεγαλωνοντας θα αποκτησει και η δικη σου ιδιοτροπιες που για εσενα θα ειναι αθωες και θα υποχωρεις γιατι ειναι η πριγκηπισσα σου,αλλοι θα το βλεπουν αλλιως

[my_Kelly]

Ήμουν σίγουρη ότι αυτός είναι ο φόβος σου και όχι το παιδί της κουνιάδας σου ξαναλέω δεν είναι κακό και σε κατανοώ απόλυτα. Έχεις δίκιο..

 

Μην είσαι σίγουρη. Ο φόβος μου για το παιδί μου είναι δικό μου θέμα και έχω τη δυνατότητα να τον αντιμετωπίσω/διαχειριστώ σε οποιαδήποτε κατάσταση προκύψει. Ο λόγος όμως που άνοιξα το θέμα είναι καθαρά το ανηψάκι μου και τι μπορώ να κάνω ώστε να το βοηθήσω. (Μην βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα, δεν είναι ωραίο. Εξάλλου είμαι όσο περιγραφική γίνεται για να σας εξηγώ καλύτερα, όσο μπορώ τουλάχιστον).

 

 

sorry επειδή είπες στο τέλος με τα πολλά παρακάλεια.

Πιστεύω αν τον έπερνες με ένα χαμόγελο και του έλεγες χμ..σου άρεσαν τα γυαλιά της θείας, έλα να τα δούμε μαζί, θα τέλειωναν όλα πιο ανώδυνα

Αυτό ΔΕΝ γίνεται με το συγκεκριμένο παιδί γιατί αρπάζει και φεύγει. Δεν ακούει τίποτα από όσα του λέμε. Είναι μοναχοφάης, πώς το λένε. Τα παρακάλια έγιναν αφού είχα σηκωθεί να φύγουν και βρισκόντουσαν στην πόρτα, με τον μικρό να χτυπιέται το πάτωμα γιατί ήθελε να τα πάρει μαζί του.

 

 

 

δυστυχώς δεν είναι πάντα έτσι καθώς επίσης δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες ίδιοι...πόσες φορές δεν έχει τύχει να δεις αδερφάκια με εντελώς διαφορετικές συμπεριφορές

 

Φυσικά και δεν είναι οι χαρακτήρες όλοι ίδιοι, αλλά δεν μπορούμε να λέμε "αα έτσι είναι ο χαρακτήρας του δεν αλλάζει" τη στιγμή που δεν έχουμε ασχοληθεί καν με την διαμόρφωσή του.

 

[supermama]

Είναι θέμα των γονιών να πλάσουν/διαμορφώσουν την "πρώτη ύλη" όπως θεωρούν αυτοί καλύτερα.

.

 

συμφωνω και εκει ειναι η παγιδα. καποιοι γονεις νομιζουν πως τωρα ειναι μωρακι, μετα ειναι μικρο και δε καταλαβαινει, μετα και μια ζαβολια ειναι χαριτωμενη. εεεκαι μετα πια ειναι αργα!

 

επισης συμφωνω στο μισο της Νταλιας που λεει για τα αδερφια. ειναι διαφορετικα. αλλα και παλι ειναι λαθος του περιγυρου γιανα μη πω μονο γονεις, επειδη βαζουν τα ιδια ορια και ξεχνανε οτι αναφεροντε σε διαφορετικα ατομα και χαρακτηρες

[my_Kelly]

πανω στο παιχνιδι εννοω,πολλα γινονται και η μικρη σου δε σου εχει φερει κατι στο κεφαλι ακομα ισως καποια στιγμη το κανει μη παραξενευτεις

η δικη σου ειναι μια αθωα τσαπερδονα ακομα 11μηνων. και αλλο ενα σκατακι 4,5 ετων.

σε λιγο καιρο μεγαλωνοντας θα αποκτησει και η δικη σου ιδιοτροπιες που για εσενα θα ειναι αθωες και θα υποχωρεις γιατι ειναι η πριγκηπισσα σου,αλλοι θα το βλεπουν αλλιως

 

καταλαβαίνω Τιγράκι μου τι εννοείς, απόλυτα. ΑΛΛΑ βλέποντας αυτά τα τρελά με τον ανηψιό μου κατάλαβα πως όταν έχεις ένα παιδί πρέπει να το πάρεις απόφαση πως αυτό είναι σοβαρή υπόθεση. Τα συζητούσαμε με τον άντρα μου και είπαμε πως όταν με το καλό η μικρή αρχίσει να μιλάει και να καταλαβαίνει αυτά που της λέμε θα αρχίσουμε το μπίρι μπίρι, με παιχνίδι και και και και! Ελπίζω να τα καταφέρουμε, τώρα αν είναι από γεννησιμιού της ανάποδη θα δείξει στο μέλλον! Εγώ πάντως δεν θα το αφήσω στη μοίρα του το παιδάκι μου να καταλήξει σαν αγριοκάτσικο.

[alda]

πανω στο παιχνιδι εννοω,πολλα γινονται και η μικρη σου δε σου εχει φερει κατι στο κεφαλι ακομα ισως καποια στιγμη το κανει μη παραξενευτεις

η δικη σου ειναι μια αθωα τσαπερδονα ακομα 11μηνων. και αλλο ενα σκατακι 4,5 ετων.

σε λιγο καιρο μεγαλωνοντας θα αποκτησει και η δικη σου ιδιοτροπιες που για εσενα θα ειναι αθωες και θα υποχωρεις γιατι ειναι η πριγκηπισσα σου,αλλοι θα το βλεπουν αλλιως

 

Πόσο συμφωνώ μαζί σου!!!

[my_Kelly]

συμφωνω και εκει ειναι η παγιδα. καποιοι γονεις νομιζουν πως τωρα ειναι μωρακι, μετα ειναι μικρο και δε καταλαβαινει, μετα και μια ζαβολια ειναι χαριτωμενη. εεεκαι μετα πια ειναι αργα!

 

αχ ακριβώς αυτό το λάθος κάναμε όλοι μας με τον ανηψιό. Ήταν μικρούλης (πχ 2 χρονών) και όταν πήγαινε και τραβούσε το τραπεζομάντηλο και τα πετούσε όλα κάτω απλά γελούσαμε (και η μάνα του μαζί) και δεν τον μάλωνε κανείς. Στην ηλικία των 2 όμως το λες χαριτωμένο και ζαβολιάρικο στην ηλικία όμως των 4,5 το λες προβληματικό.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

αχ ακριβώς αυτό το λάθος κάναμε όλοι μας με τον ανηψιό. Ήταν μικρούλης (πχ 2 χρονών) και όταν πήγαινε και τραβούσε το τραπεζομάντηλο και τα πετούσε όλα κάτω απλά γελούσαμε (και η μάνα του μαζί) και δεν τον μάλωνε κανείς. Στην ηλικία των 2 όμως το λες χαριτωμένο και ζαβολιάρικο στην ηλικία όμως των 4,5 το λες προβληματικό.

 

 

κοιτα στο συγκεκριμενο παραδειγμα που δινεις εχεις απολυτο δικιο και αυτα συμφωνω ξεκινουν απο την αρχη σωστα ή λαθος.

και εμενα η μαμα μου αφηνει στο σπιτι της το μικρο να κανει οτι θελει,αλλα ειναι πλεον θεμα δικο μου να του εξηγησω τι επιτρεπεται και τι οχι και που

και μη νομιζεις και τη μαμα μου εχω κραξει και το πεθεριδιον και απο τοτε που κανεις παιδι γενικα αισθανεσαι οτι διαπεδαγωγεις ολο σου το σοι

[DALIA]

Ντάλια φυσικά και ο φόβος μας είναι να μην πάρει κακό παράδειγμα από το άλλο παιδί, αλλά υπάρχει και ο φόβος για τη σωματική της ακεραιότητα που αυτό δεν το αγνοώ με τίποτα!

 

Μην είσαι σίγουρη. Ο φόβος μου για το παιδί μου είναι δικό μου θέμα και έχω τη δυνατότητα να τον αντιμετωπίσω/διαχειριστώ σε οποιαδήποτε κατάσταση προκύψει. Ο λόγος όμως που άνοιξα το θέμα είναι καθαρά το ανηψάκι μου και τι μπορώ να κάνω ώστε να το βοηθήσω. (Μην βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα, δεν είναι ωραίο. Εξάλλου είμαι όσο περιγραφική γίνεται για να σας εξηγώ καλύτερα, όσο μπορώ τουλάχιστον).

 

Βρε παιδί μου εσύ είπες, δεν έβγαλα μόνη μου αυθαίρετο συμπέρασμα...( δεν κάνω συνήθως ότι δεν μου αρέσει να μου κάνουν )

Οκ αποχωρώ διότι από ότι βλέπω καταπιάνεσαι μόνο μαζί μου επειδή δεν σου άρεσαν αυτά που είπα και σου έδωσα και μια άλλη διάσταση που πίστευα ότι θα ήθελες να δεις...έκανα λάθος συγνώμι.

Σου είπα αρκετές φορές ότι έχεις δίκιο να αισθάνεσαι έτσι.....

Αν σε ενδιέφερε μόνο η συμπεριφόρα του δε νομίζω να γυρνούσες και να έλεγες σιγά μην το άφηνα να μου χαλάσει τα γυαλιά 350€, απλά θα στεναχωριόσουν με τη συμπεριφορά του..

 

 

επισης συμφωνω στο μισο της Νταλιας που λεει για τα αδερφια. ειναι διαφορετικα. αλλα και παλι ειναι λαθος του περιγυρου γιανα μη πω μονο γονεις, επειδη βαζουν τα ιδια ορια και ξεχνανε οτι αναφεροντε σε διαφορετικα ατομα και χαρακτηρες

 

supermama αυτό ήθελα να πω για τα αδέρφια και ίσως το εξέφρασα λάθος..

[alda]

Είναι απίστευτο!! αναφέρεστε για ένα παιδί 4,5 χρονών λες και είναι ο χειρότερος!!! Λοιπόν, ο γιός μου έτσι ήταν και ακόμα χειρότερος, γύριζα σπίτι και έκλαιγα. Τώρα έχει κλείσει τα 5 και είναι πραγματικό υπόδειγμα. Αν το παιδί, μεγαλώνει σε υγιή περιβάλλον, αφήστε το να αναπτύξει την προσωπικότητά του. Και πραγματικά, αν δεν κρύβονται άλλα αίτια της τωρινής του συμπεριφοράς, θα αλλάξει, μην είσαστε σκληροί μαζί του.

[alda]

Και επίσης, ο καθε ένας από εμάς αναπτύσει δικό του χαρακτήρα. Εμείς ως γονείς βάσεις δίνουμε, τα υπόλοιπα είναι των παιδιών μας. Ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Και αυτό που εσύ λές σωστό, για κάποιον μπορεί να είναι λάθος!! Μην κρίνεις γονείς, για πως μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Μόνο τα παιδιά μας έχουν αυτό το δικαίωμα

[DALIA]

Είναι απίστευτο!! αναφέρεστε για ένα παιδί 4,5 χρονών λες και είναι ο χειρότερος!!! .

 

θα σε παρακαλούσα να μην μιλάς στον πλυθηντικό

ευχαριστώ

[alda]

Εχεις δίκιο συγγνώμη.