Ειμαι πολυ οξύθυμη !!!!!

[Kyriakh]

Από τη μία ντρέπομαι που ανοίγω αυτό το θέμα , αλλά από την άλλη πρέπει να παραδέχεσαι τα ελατώματα σου και να προσπαθείς να τα διορθώσεις....Έτσι αποφάσισα να σας πω τι μου συμβαίνει....Εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια που η σωματική βία και οι φωνές ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και να που τώρα αποδεικνύεται ότι όπως σου έχουν συμπεριφερθεί σαν παιδί κάνεις και συ τα ίδια.....Είμαι τόσο οξύθυμη και νευριάζω με το μόλις 4 μηνων μωράκι μου....γιατί..πχ...ξυπνάει το βράδυ από τις 3 εως τις 5 και εγώ νυστάζω ! ! ! Ναι και όμως....τέτοια είμαι....Δεν το κάνει συνέχεια εχει τύχει να το κάνει 3 φορές , κατα τα άλλα κοιμάται το καλό μου μια χαρα το βράδυ . Τέλος πάντων κάποια στιγμή σήκωσα το χέρι μου να την βαρέσω και όταν κατάλαβα τι πάω να κάνω χαστούκισα τον εαυτό μου....Κορίτσια νομίζω ότι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο γιατί δεν μου φταιέι το αγγελούδι μου σε τίποτα. Το συζήτησα με τον συντροφό μου και μου λέει δεν έχεις τιποτα. Εγώ όμως πιστεύω ότι μιμούμαι την μάνα μου και την αδερφή μου που με είχαν περιορισμένη και με χτυπούσαν αρκετα....Εσεις τι πιστεύετε πρέπει να επισκεφτώ ψυχολόγο η μπορώ να το ξεπεράσω μόνη μου ;;; Συγνώμη για το μεγάλο μνμ αλλά δεν θέλω σε καμια περίπτωση να συμπεριφέρομαι και γω έτσι στο νινι μου...καλύτερα να μου το πάρουν....

[ravT]

Θέλω να πιστεύω ότι μας κάνεις πλάκα...

[Maiden1]

Θέλω να πιστεύω ότι μας κάνεις πλάκα...

 

Κι εγώ..Αν όμως το λες σοβαρά τότε να πας σε ψυχολόγο όχι για να μιλήσετε για τα δικά σου προβλήματα αλλά για να σε μάθει αυτοέλεγχο. Αν και τα παιδιά μας είναι σχεδόν συνομίληκα πιστεύω ότι στα χρόνια που ακολουθούν θα έρθουν στιγμές που θα μας φτάσουν στα όριά μας και τότε τι θα κάνεις; Θα την σαπίσεις στο ξύλο;

 

Στεναχωριέμαι...Καλό θα ήταν να πεις στον άντρα σου να ξυπνάει αυτός εφόσον εσύ νιώθεις ότι δεν αντέχεις....Για το παιδί κυρίως...

[eirini]

Δε νομίζω πως το θέμα σηκώνει μεγάλη συζήτηση.

 

Προφανώς κ αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να συμβουλευτείς ειδικό. Όχι αύριο....ΤΩΡΑ!

[travellingmum]

αρχικα συχαρητηρια για τη δυναμη να μιλησεις γι'αυτο, δεν ειναι ευκολο.

 

Θα προτεινα μαθηματα ελεγχου θυμου (anger management classes), κανουν θαυματα.

 

Η παραδοχη του προβληματος ειναι το δυσκολοτερο βημα, κι εσυ το εκανες... μπορεις να παρεις την κατασταση στα χερια σου..

[fistikaki]

; Συγνώμη για το μεγάλο μνμ αλλά δεν θέλω σε καμια περίπτωση να συμπεριφέρομαι και γω έτσι στο νινι μου...καλύτερα να μου το πάρουν....

 

 

αν ησουν σαν τη μανα σου, δεν θα εμπαινες στη διαδικασια να φρικαρεις με τον τροπο σκεψης σου....

 

εισαι διαφορετικη..

 

δεξου βοηθεια αν θες, αποδεξου το γεγονος οτι ολοι ειμαστε ανθρωποι με νευρα -απλα, κοπαναμε το κεφαλι μας στον τοιχο.. οχι το παιδι...

 

ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΠΕΙΡΕΣ ΦΟΡΕΣ... πρωτη φορα που ηθελα να κοπανισω τη μικρη μου ηταν στην ηλικια της δικης σου, και πηρα τηλ τον αντρα μου να ερθει γρηγορα για να ξεκουραστω λιγο... και μεχρι να ερθει, κοπαναγα το κεφαλι μου στο ντουλαπι της κουζινας πανω απο το νεροχυτη, σαν τωρα το θυμαμαι....

 

ολα θα πανε καλα...

[ΡΙΑ84]

αρχικα συχαρητηρια για τη δυναμη να μιλησεις γι'αυτο, δεν ειναι ευκολο.

 

Θα προτεινα μαθηματα ελεγχου θυμου (anger management classes), κανουν θαυματα.

 

Η παραδοχη του προβληματος ειναι το δυσκολοτερο βημα, κι εσυ το εκανες... μπορεις να παρεις την κατασταση στα χερια σου..

 

αυτο ακριβος!!!!μπορεις να το αλλαξεις ολο αυτο ,ισως αν σε βοηθουσε λιγο ο αντρουλης σου σε καποια πραγματα,να ξεκουραζεσε οσο περισοτερο μπορεις ετσι οταν το βραδυ ξυπναει το μικρουλι σου να μην νυσταζεις τοσο.

[natassavasil]

Νομίζω ότι απ' τη στιγμή που καταλαβαίνεις το πρόβλημα και το αναγνωρίζεις, είσαι σε καλό δρόμο. Καλύτερα θα ήταν να συμβουλευτείς έναν ψυχολόγο, περισσότερο για να δώσεις λύση στο πρόβλημα γρήγορα και οριστικά.

Σου εύχομαι καλή τύχη.

[fistikaki]

να σου πω κατι που πιανει σε μενα??

 

συγνωμη κι ολας, αν σου φανει μακαβριο....

 

οταν μου ερχεται να βαρεσω τη μικρη μου (πολυ συχνα, πιστεψε με )

την φερνω στο μυαλο μου ματωμενη, μελανιασμενη, να τρεμει και να κλαιει....

 

και μου κοβεται μαχαιρι ο θυμος...

 

πριν κανα χρονο, με ειχε τρελανει, ειχαν σπασει τα νευρα μου ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ.. και την κυνηγουσα να πιει το γαλα της, και της φωναζα... ημουν εξαλλη... και τρεχει το παιδι κατατρομαγμενο, και πεφτει, και γεμιζει το πατωμα αιματα απο το στομα της...........

 

ε, μου εχει μεινει αυτο...

 

η λιμνη αιματος......

 

 

 

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΧΕΡΙ, ΔΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΜΕ ΑΙΜΑ...

 

 

 

 

 

 

-σορρυ για το ποστ, ξερω πως ειναι ανατριχιαστικο...... ειλικρινα σορρυ

[Kyriakh]

ravT το ξέρω ότι πολλές θα με κατακρίνεται και δίκιο θα έχετε...Δεν νομίζω ότι το θέμα αφήνει περιθώρια για πλάκα...Αυτό που περιέγραψα έχει γίνει μία φορά πριν 1,5 μήνα αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει κ δευτερη για να καταλάβω ότι έχω πρόβλημα(χρειάστηκα πολύ καιρο για να αποφασίσω να ανοίξω το θέμα)...Το μωρό μου το υπεραγαπάω και το περίμενα πως και πως να ερθει στη ζωή μου....

[salomi]

Αυτο το ζωωδες ενστικτο που ερχεται σε σενα ερχεται σε αρκετους γονείς κ ας μην θέλουν να το παραδεχτούν. εγω προσωπικά δεν εχω φτάσει ακόμη στο σημείο να το σηκώσω το χέρι.ουτε 1 στον ποπό που λένε. ειμαι ακόμη στη φάση της συζήτησης και εκει θα ήθελα να μείνω. εχουμε φίλους που σχεδόν καθημερινά ''τιμωρούν'' το παιδάκι τους με την μέθοδο της σφαλιάρας (οτι χειρότερο να χτυπήσεις το παιδί στο πρόσωπο, το ακυρωνεις ικτρά) και απορούν οταν συζητάμε λεγοντας μας...δεν τον εχεις χτυπήσει ποτε? λες και ειναι οτι πιο φυσιολογικό. εχει να κάνει με τις αντοχές και την αυτοσυγκράτηση που εχει ο καθένας. βέβαια οταν πρόκειται για το παιδί σου οι αντοχες και η αυτοσυγξράτηση διπλασιάζονται. ξερεις πιο ειναι το αδυνατο σου σημέιο και καλο ειναι να το ελέγχεις γιατι το παιδί σου ειναι πολύ μικρο ακόμη. σκέψου πως αν του κάνεις κάτι τετοιο τις συνέπειες θα τις υποστείς πάλι εσυ καθώς μεγαλώνοντας θα εξελιχθεί σε ενα νευρικό παιδί που θα εχει μάθει να λύνει τις διαφορές του μ αυτη τη μέθοδο. καλό ειναι να μιλήσεις κάπου αν εχεις την δυνατότητα ωστε να λύσεις πρωτα τα δικά σου θέματα γιατι το λουλουδάκι σου εχει ανάγκη απο στοργή και καταννόηση.

[tzo28]

Κάνε κατί για να μπορέσεις να διαχειρίζεσαι το θυμό σου...το πρώτο βήμα είναι οτι το αναγνωρίζεις..το δευτερο νομίζω είναι να δεις κάποιον ειδικό.

Απλά πρέπει να το κάνεις σύντομα..δεν υπάρχει λόγος να γίνει κάτι για το οποίο θα μετανιώσεις και πιθανότατα θα βλάψει το μωράκι σου.

[annoula1987]

Όλες μας πιστεύω έχουμε φτάσει σε ένα σημείο θυμού που θολώνει το μυαλό μας!!!Έτσι κι εγώ...Βρες έναν τρόπο να ξεσπάς με κάποιον τρόπο έτσι ώστε να μην κάνεις κακό στο μωράκι σου ή εσένα....Μπορεί να σε βοηθήσουν τα μπαλάκια αντιστρεςς..Ή να κλείνεις τα μάτια σου και να σκέφτεσαι κάτι που σε ηρεμεί.Κάτι άλλο που κάνω εγώ είναι να δίνω για 10 λεπτά το μωρό στον μπαμπά του,ξαπλώνω,κλείνω τα μάτια μου,παίρνω βαθιές ανάσες και ηρεμώ.Μήπως σου λείπει ο ύπνος?Δοκίμασε να δίνεις το μωράκι σου σε κάποιον δικό σου για κανένα δύωρο και να κοιμάσαι το μεσημεράκι ή το πρωί...Καλή επιτυχία!Όλα θα πάνε καλά!!

[beloved]

πρεπει να μιλησεις με ψυχολογο οχι αυριο αλλα χθες!!!!ειναι παρα πολυ μικρο το μωρο σου για να σε κανει να νιωσεις ετσι. εαν μεγαλωσει δηλαδη τι?θα το σακατευεις στο ξυλο?εκανες πολυ καλα που ανοιξες το θεμα, κανε και το βημα να πας σε ειδικο. δε θελω να ποσταρω το βιντεο για ευνοειτους λογους αλλα μπες στο youtube και πληκτρολογησε baby brianna...ισως να μη σου ξαναερθει ποτε να χτυπησεις το παιδι σου.

[Kyriakh]

Καλα μέχρι να γράψω απαντήσατε πολλές....Κορίτσια ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας... πραγματικά μου δίνεται δύναμη ότι μπορώ να το ξεπεράσω...Απλά ψάχνω τρόπους να το αντιμετωπίσω μόνη μου.....γιατί πραγματικά δεν υπάρχουν λεφτά για ψυχολόγο. Απο τότε που έγινε αυτό ,όταν δω ότι αρχίζω να νευριάζω, βάζω το παιδί στο ριλάξ , πάω στον καθρέφτη και λέω: το μωρό μου χρειάζεται την αγάπη μου κ τπτ άλλο και άλλα τέτοια κ έτσι ηρεμώ. Απλά αυτό θεωρώ ότι έιναι προσωρινη λύση.....Πάντως πραγματικά ευχαριστώ για τη στίριξή σας ,το χρειαζόμουν...

[ravT]

Η κόρη μου με φτάνει πολύ συχνά στα όριά μου, σχεδόν καθημερινά. Αλλά μιλάμε για ένα παιδί 25 μηνών. Εσύ είπες πως σήκωσες το χέρι σου να χτυπήσεις το 40 ημερών μωρό σου... (είπες ότι είναι 3 μηνών και αυτό συνέβη πριν 1,5 μήνα...) Και η αιτία ήταν ότι 1-2 βραδιές έμεινες άυπνη...

 

Εννοείται πως πρέπει να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό γιατί αν αυτό συνέβη λόγω της γκρίνιας ενός νεογέννητου, πως ακριβώς θα αντιδράσεις σε ένα παιδί 18-24 μηνών που θα κάνει τα πάντα για σε φτάσει να ξεπεράσεις τα όριά σου?

[melina_g]

Κοριτσάκι μου πρέπει να πας σε ειδικό επειγόντως. Τα παιδάκια μας όσο μεγαλώνουν δοκιμάζουν τα όριά μας συνεχεια κι αν τώρα σήκωσες το χέρι σου και το συγκράτησες, όταν θα φτάσει στην ηλικία του δικού μου ή και πιο μεγάλο δεν θα μπορέσεις να το συγκρατήσεις. Στο λέω εγώ που ήμουν πολύ πολύ οξύθυμη και αντιδρούσα με τον ίδιο τρόπο (πριν κάνω παιδί) γιατί κι εγώ μεγάλωσα σε προβληματικό περιβάλον. Το έλυσα όμως με έναν σωστό ειδικό και μετά αποφάσισα να κάνω το παιδάκι μου. Ακομα και τώρα κοχλάζει το αίμα στο κεφάλι καμια φορά αλλά προτιμώ να τον αφήσω λίγο μόνο του και να μπω στο μπάνιο να κλάψω, να κλωτσήσω κτλ παρά να εκδηλώσω με οποιονδήποτε τρόπο τον θυμό μου.

Μη το αργείς άλλο. Είναι απαραίτητο να το συζητήσεις με κάποιον ειδικό και θα δεις μεγάλη διαφορά σε όλη σου την καθημερινότητα ακόμα και πέρα απο το παιδί.

[Kyriakh]

Θα σας πω τι με ώθησε μετά από 1.5 μήνα να ανοίξω το θέμα και να σκεφτώ πολύ σοβαρα να πάω σε ψυχολόγο...Το σάββατο είδα την αδερφη μου να σαπίζει στο ξύλο τον 12χρονο γιο της (εβγαλε αιμα από τα δόντια!!) γτ δεν εγραψε καλα στα αγγλικά... και ειπα μεσα μου ότι εγώ δεν θα γίνω έτσι ΠΟΤΕ !!!! Ναι κορίτσια εχετε απόλυτο δίκιο πρέπει να πάω και γι αυτό άνοιξα και το θέμα....Οπως είπατε η καλύτερη αρχή είναι να το παραδεχτείς...

[christiana08]

Κυριακη,πολυ καλα εκανες και αποφασισες να πας σε ψυχολογο,το θεωρω απαραιτητο,αφου νοιωθεις πως ανα πασα ωρα και στιγμη θα χασεις τον ελεγχο.

 

Και πηγαινοντας,παρε την αδερφη σου,μαζι σου...εχω φρικαρει τελειως με αυτο που εκανε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:evil::evil:

[culte]

Θα σας πω τι με ώθησε μετά από 1.5 μήνα να ανοίξω το θέμα και να σκεφτώ πολύ σοβαρα να πάω σε ψυχολόγο...Το σάββατο είδα την αδερφη μου να σαπίζει στο ξύλο τον 12χρονο γιο της (εβγαλε αιμα από τα δόντια!!) γτ δεν εγραψε καλα στα αγγλικά... και ειπα μεσα μου ότι εγώ δεν θα γίνω έτσι ΠΟΤΕ !!!! Ναι κορίτσια εχετε απόλυτο δίκιο πρέπει να πάω και γι αυτό άνοιξα και το θέμα....Οπως είπατε η καλύτερη αρχή είναι να το παραδεχτείς...

 

εδώ πρέπει κάποιος να επέμβει σίγουρα..ακόμη και εσύ κυριακή

[foubi]

kyriakh, κι εγω προερχομαι απο οικογενεια οπου το ξυλο ηταν καθημερινο. Και γι αυτο το λογο καθυστερουσα να παρω την αποφαση να κανω παιδακια. Φοβομουν μη γινω σαν την μανα μου.

Το παιδι μου δεν το εχω χτυπησει ποτε και ουτε προκειται φυσικα γιατι συνεχως σκεφτομαι πως ενιωθα εγω. Κι εγω ειμαι πολυ νευρικη γενικα αλλα με τα παιδια μου βγαινει αντιθετη συμπεριφορα. Οπως λενε και τα κοριτσια μεγαλωνοντας το παιδι σου θα δεις πιο δυσκολες καταστασεις γι αυτο θελει υπομονη και δουλεια. Αν δεν μπορεις να ανταπεξελθεις οικονομικα για επισκεψεις σε ειδικο σιγουρα μπορεις να δουλεψεις με τον εαυτο σου εσυ. Απ την στιγμη που σε απασχολει σιγουρα δεν εισαι σαν τη μαμα και την αδελφη σου. Και σιγουρα μπορει να τα καταφερεις. Εγω τα καταφερα, γιατι οχι κι εσυ? Οποτε νιωθεις πως δεν αντεχεις προσπαθησε να βρεις κατι που θα σε κανει να ξεφευγεις, ακομα κι αυτο που γραφει το φυστικακι μπορει να βοηθησει.

Σ αυτο δεν μπορω να σε βοηθησω γιατι εγω δεν εχω νιωσει την αναγκη να το κανω. Αλλα αυτο που με βοηθαει εμενα ειναι να σκεφτομαι οτι οταν κανει κατι δεν το κανει για να με εκνευρισει αλλα για να μου τραβηξει την προσοχη.

[kikileuteris]

Με βρίσκει σύμφωνη το κιουλτάκι

 

Κάποιος πρέπει να παρέμβει!

[Rea_1971]

Κυριακή πήγαινε σε ψυχολόγο θα σε βοηθήσει αφάνταστα.

Όχι μόνο για να ελέγξεις το θυμό σου αλλά και για να ξεπεράσεις κάποια βιώματα που πιθανά σε πλήγωσαν ως παιδί.

Απλά είναι σημαντικό να ξεπεράσεις την Ελληνική κουλτούρα και νοοτροπία που αντιμετωπίζει με καχυποψία τα επαγγέλματα υγείας του πνεύματος και της ψυχής.

Για την αδερφή σου δεν θα το σχολιάσω - πιθανά να μην σε ακούσει ότι και να της πεις. Εξαρτάται σε τι φάση συνειδησιακή βρίσκεται...

[Kyriakh]

Κορίτσια εχω φάει και γω πολύ ξύλο από την αδερφή μου όταν ήμουν παιδί.....Με χτυπούσε μέχρι και το λύκειο. Τες πα....Δεν ξέρω πως να παρέμβω....Η ίδια πάει σε ψυχολόγο άλλα όχι για αυτοέλεγχο αλλά γι ανα αντριμετωπίσει τα πολλά προβλήματα υγείας που έχει...Δεν ξέρω πως να παρέμβω γτ η αλήθεια είναι ότι ακόμα την φοβάμαι....Να βγω λίγο εκτός θέματος να κάνω μια επεξήγηση...Η συκεκριμένη δεν είναι κανονική αδερφή μου ούτε καν ετεροθαλής, είναι παιδί του πρώτου άντρα της μάνας μου κια την μεγάλωσε η μάνα μου....Με αγαπάει σαν αδερφή της όπως και γω...

[DALIA]

γιατί πραγματικά δεν υπάρχουν λεφτά για ψυχολόγο. ...

 

Και εγώ πιστεύω ότι επιβάλλεται να απευθυνθείς σε ψυχολόγο...αν δεν υπάρχουν χρήματα πήγαινε σε δημόσιο νοσοκομείο.Απ'οτι ξέρω κάνουν καλή δουλειά..

 

Θα σας πω τι με ώθησε μετά από 1.5 μήνα να ανοίξω το θέμα και να σκεφτώ πολύ σοβαρα να πάω σε ψυχολόγο...Το σάββατο είδα την αδερφη μου να σαπίζει στο ξύλο τον 12χρονο γιο της (εβγαλε αιμα από τα δόντια!!) γτ δεν εγραψε καλα στα αγγλικά... και ειπα μεσα μου ότι εγώ δεν θα γίνω έτσι ΠΟΤΕ !!!! Ναι κορίτσια εχετε απόλυτο δίκιο πρέπει να πάω και γι αυτό άνοιξα και το θέμα....Οπως είπατε η καλύτερη αρχή είναι να το παραδεχτείς...

 

:evil:

ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΤΙΠΟΤΑ ?????

πρέπει να την πάρεις μαζί σου όπως σου είπαν και άλλα κορίτσια...