Φιλία

[EleThess]

Με άφησαν μόνη οι φίλες μου

 

Στην κοριτσοπαρεα μου ειμαι η μονη που παντρευτηκα και εκανα και 2 ζουζουνια.Απο την πρωτη στιγμη του γαμου ενιωσα να παραγκωνιζομαι απο τις φιλες μου(βγαινουν και δε με καλουν, σπανια ερχονται σπιτι για καφε κλπ) και φυσικα το κακο παραεγινε με τη γεννηση των κοριτσιων μου. Ολα τα δικαιολογουσα παντα και ας περασα μονη μου 2 ασχημες εγκυμοσυνες και ας τα εβγαλα περα με την επιλοχεια καταθλιψη χωρις να μου τηλεφωνουν . Τα κοριτσια μου γεμιζουν τη μερα μου μιας και ειμαι full time μαμα και καθε μερα ευχαριστω το Θεο που μου τις χαρισε. Τωρα μεγαλωσανε κιολας και ειμαι πιο χαλαρη, εχω και τη μητερα μου που μου τα κραταει οταν φρικαρω η θελω να παω καπου.Οσο αποκτω περισσοτερο ελευθερο χρονο ομως τοσο πιο εντονη γινεται η απουσια των παιδικων μου φιλεναδων. Βρισκομαστε μονο αν παρω εγω τηλεφωνο.Παντα σκεφτομαι οτι δεν ειναι υποχρεωμενες να ανεχονται τα παιδια μου και πως ζουν με αλλους ρυθμους, με πιανει ομως το παραπονο γιατι εγω παντα τις στηριζα οταν ειχαν αναγκη.Προσφατα μετακομισαμε σε ενα προαστιο της Θεσσαλονικης και μιας και δεν οδηγω η μετακινηση μου ειναι πιο δυσκολη.Οι φιλες μου ομως εχουν αυτοκινητο και θεωρητικα θα μπορουσαν να ερθουν για ενα καφεδακι.Οσες φορες πηγα να το συζητησω οι αντιδρασεις ηταν αυτες που φοβομουν.Μισολογα.Δεν ειναι αδικο να σε αφηνουν μονο και μονο επειδη εκανες οικογενεια; Κανεις παιδια και σε ξεγραφουν οι φιλοι;Ουφ, συγνωμη αν σας κουρασα αλλα επρεπε καπου να τα πω και δεν ηξερα που αλλου.

[elena73]

ετσι ειναι γλυκια μου.....δυστυχως.....

νομιζω βεβαια οτι τελικα γινεται ενα καλο ''ξεσκαρταρισμα'' οσον αφορα τους ανθρωπους που τελικα σε αγαπουν πραγματικα!!με τον ερχομο των παιδιων.....

εγω ειχα φιλες που δεν χαρηκαν(μετα το καταλαβα) και δεν ηρθαν ουτε στο γαμο μου!! με πολυ φτηνες δικαιολογιες! και σκεψου μιλαμε για φιλες που εμενα σ/κ σπιτια τους!!!μερα και νυχτα μαζι......ατελειωτα τηλεφωνα....

με την μια κοπελα, κολλητη απο 6 χρονων και με την αλλη απο 12 !!...........

 

εμεις παντως και χωρις παιδια, που ειμασταν παντρεμενοι 6 1/2 χρονια και μονοι μας! πηγαιναμε και βλεπαμε φιλους μας που ειχαν παιδια!!

αν θελεις μπορεις....

 

αυτο που απλα πιστευω ειναι οτι τελικα καταληγουμε περισσοτερο να κανουμε παρεα με ζευγαρια -φιλους και των δυο μας, παρα ο καθενας μονος του ......βεβαια η αληθεια ειναι οτι εμεις σα ζευγαρι ειμαστε πρωτα πολυ καλοι φιλοι!!!!

[Ursa Major]

Αλλάζουμε κι εμείς, όχι μόνο οι φίλοι μας ...

[yogini]

Και εμείς σιγά σιγά έχουμε απομακρυνθεί απο τους ελεύθερους φίλους μας γιατί ειναι εντελώς σε άλλη φάση και δεν μπορούν να σε καταλάβουν καθώς βέβαια ούτε εμείς μπορούμε πια να ξενυχτάμε κτλ.

Ετσι είναι δυστυχώς! Προσπάθησε να κάνεις καινούργιες φίλες π.χ μαμαδες απο τη γειτονιά σου.

[Ντέπυ]

Δεν έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα πια...

Αλλά μην στεναχωριέσαι. Ετσι φαίνονται οι άνθρωποι που σ' αγαπάνε και αξίζουν να μείνουν κοντά σου.

[EleThess]

Το ξερω μωρε... και φυσικα δε μετανιωνω ουτε λεπτο για τις επιλογες μου και την εκβαση της ζωης μου αλλα για το γμτ... παντα ετρεχα οταν αυτες χρειαζονταν κατι.Τωρα που χρειαζομαι εγω; Ευτυχως αρχιζει η μεγαλη μου κορη σχολειο το Σεπτεμβρη και θα βρω μαμαδες ελπιζω.

[evi_mik]

... μην στεναχωριέσαι. Ετσι φαίνονται οι άνθρωποι που σ' αγαπάνε και αξίζουν να μείνουν κοντά σου.

 

Θα συμφωνήσω με αυτό!!!

Ήμουν κι εγώ προετοιμασμένη ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Ευτυχώς δεν μου έτυχε! Αλλά έχω ακούσει αρκετούς να το αντιμετωπίζουν.

Νομίζω ότι στις γυναίκες παίζει και μια μικρή δόση ζήλιας σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο κι αν δεν το περιμένεις από πολύ καλές φίλες.

[vasso]

Έχασα κι εγώ φίλες με την επιλογή μου να παντρευτώ αλλά τώρα συνειδητοποιώ πως τελικά δεν ήταν πραγματικές φίλες....Δεν μου στοιχίζει πλέον γιατί έχω την οικογένειά μου,έκανα καινούριες γνωριμίες και τι κρίμα -για εκείνες- αλλά όταν θα φτάσουν στη φάση του γάμου και του παιδιού δεν θα είμαι εκεί να λύσω απορίες και να βοηθήσω...

[elenik]

Δικαιολογω μια απόσταση λογω του οτι εκεινες ακομα ψαχνονται ενω εσυ εχεις καταληξει. Δεν δικαιολογω ομως την αδιαφορια τους για τις δυσκολιες που πέρασες.

Προσπαθησε να ανοιξεις τον κυκλο σου και να γνωρισεις γονεις απο το σχολειο.

Ισως να ειναι και η ηληκια τους μικρη και να μην το καταλαβαινουν (ποσο χρονων εισαι?).

[Ντέπυ]

Το ξερω μωρε... και φυσικα δε μετανιωνω ουτε λεπτο για τις επιλογες μου και την εκβαση της ζωης μου αλλα για το γμτ... παντα ετρεχα οταν αυτες χρειαζονταν κατι.Τωρα που χρειαζομαι εγω; Ευτυχως αρχιζει η μεγαλη μου κορη σχολειο το Σεπτεμβρη και θα βρω μαμαδες ελπιζω.

 

Εχεις απόλυτο δίκαιο. Ωρες ώρες σκέφτεσαι αυτό το "γμτ" για όλα αυτά που έκανες γι' αυτές και τα παίρνεις. Αλλά προσπάθησε να μην στεναχωριέσαι και να μην το σκέφτεσαι γιατί σου κάνει κακό και σου ρίχνει την ψυχολογία. Τώρα που θα ξεκινήσει το σχολείο η κόρη σου θα βρεις μαμάδες και θα κάνεις καινούργιες φιλίες.

Και εγώ την πάτησα με την "κολλητή μου"... Στο σχολείο όμως γνώρισα μαμάδες απο πάρτυ και τώρα μετά απο 4 χρόνια στο δημοτικό έχουμε δέσει 4 ζευγάρια με τα παιδάκια μας και βγαίνουμε για καφέ και για ούζα Περνάμε τέλεια!

[Nikole00]

αλλαζουν ολα μετα τον γαμο και τα παιδια και αυτοι που δεν εχουν παντρευτει και κανει παιδακια δεν μπορουν να το καταλαβουν ευκολα. τους εχεις μιλησει γι' αυτο?

σου εχουν μιλησει?

ετσι κι αλλιως θα σου προτεινα να προσπαθησεις να μην στεναχωριεσαι.το ξερω πως ειναι αναγκη ολων μας να διατηρησουμε τις φιλιες μας, αλλα δυστυχως δεν ειναι παντα εφικτο...

[ZANET]

Η αλήθεια είναι πως μετά τον γάμο αλλάζουν και οι παρέες γιατί άλλα ενδιαφέροντα έχουν οι ελεύθερες και άλλα εμείς. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι έπρεπε να σου δείξουν αδιαφορία ή να μην σε στηρίξουν σε δύσκολες στιγμές. Όταν κάποιον τον θεωρούμε φίλο μας σημαίνει οτι τον αγαπάμε και μας αγαπάει, άσχετα αν τα ενδιαφεροντα μας δεν συμπίπτουν πια.

Εύχομαι να κάνεις καινούργιες φίλες τώρα με το σχολείο και να σου πάνε όλα καλά!

[νεφελη]

Κ εμεις το ιδιο θεμα ειχαμε με τους φιλους μας με το που παντρευτηκαμε. Ιδιως με τις δικες μου παρεες που ολοι ηταν ανυπαντροι. Τωρα με την μπεμπα ιδιως...Απο τη μια το καταλαβαινω γιατι ειμαστε σε αλλη φαση, αλλα ενδιαφεροντα κ αλλα ωραρια. Κ εγω παντως στεναχωριομουν στην αρχη αλλα τωρα πια δεν με πειραζει. Οσοι θελουν εχουν κρατησει επαφη κ εστω μια στο τοσο βρισκομαστε. Οσοι παλι δε θελουν δε θα σκασω.. Ασε που πιστευω οτι δεν ειναι κ λιγοι εκεινοι που ζηλευουν την ευτυχια του αλλου οταν εκεινοι δεν μπορουν να καταφερουν μια σταθερη κ καλη σχεση. Κοιταχτε να κανετε παρεες με ατομα στην ιδια κατασταση με εσας κ απο οτι ειδα απο την αδερφη μου με το που πηγε η μικρη σχολειο αυξηθηκαν κ οι παρεες τους. Θα δεις οτι ολα θα παν καλα.. Κοιτα να περνατε καλα με τον αντρα σου κ τα παιδακια σας κ ολα θα φτιαξουν...

[EleThess]

Αχ κοριτσια σας ευχαριστω παρα πολυ! Ξερετε να στηριζετε καποιον που εχει αναγκη.Η αληθεια ειναι πως εχει λιγο καιρο που βρηκα το forum ψαχνοντας τυχαια κατι αλλο και απο τοτε εχω βρει μια πολυ ζεστη συντροφια.Μου κανει μεγαλη εντυπωση ποσες κοπελες διαβασαν το προβλημα μου και μου εγραψαν δυο λογια.Σας ευχαριστω και παλι!

Παντως το θεματακι με τη ζηλεια το ενιωσα και εγω ειναι η αληθεια και δεν το περιμενα.Ο αντρας μου λεει πως ο φιλος δεν φαινεται στα δυσκολα αλλα στο πως θα σταθει διπλα σου στην ευτυχια και στην επιτυχια σου. Αχ, πολλα δεν πιστευα και πολλα "λουστηκα" τελικα...

[Sam]

politissa γιατί κοπέλα μου δεν έρχεσαι στη συνάντηση της Θεσ/νίκης να γνωριστείς μαζί μας

[EleThess]

Σνιφ... το εγραψα και στο post για τη συναντηση...εχουμε οικογενειακη γαστρεντεριτιδα και δεν ειμαστε για πολλα πολλα εξω

[Sam]

Δεν πειράζει γίνεται εσείς καλά και θα έρθουν κι άλλες συναντήσεις.....

Περαστικά σας!!!!!!!!!

[Ντέπυ]

Αχ κοριτσια σας ευχαριστω παρα πολυ! Ξερετε να στηριζετε καποιον που εχει αναγκη.Η αληθεια ειναι πως εχει λιγο καιρο που βρηκα το forum ψαχνοντας τυχαια κατι αλλο και απο τοτε εχω βρει μια πολυ ζεστη συντροφια.Μου κανει μεγαλη εντυπωση ποσες κοπελες διαβασαν το προβλημα μου και μου εγραψαν δυο λογια.Σας ευχαριστω και παλι!

Παντως το θεματακι με τη ζηλεια το ενιωσα και εγω ειναι η αληθεια και δεν το περιμενα.Ο αντρας μου λεει πως ο φιλος δεν φαινεται στα δυσκολα αλλα στο πως θα σταθει διπλα σου στην ευτυχια και στην επιτυχια σου. Αχ, πολλα δεν πιστευα και πολλα "λουστηκα" τελικα...

 

Θα διαφωνήσω με τον σύζυγό σου. Κάποιος θα φανεί αν σ' αγαπάει στα δύσκολα. Εκεί θέλεις την στήριξη και όχι στην επιτυχία. Η χαρά σου εννοείται ότι θα είναι και χαρά του απ' την στιγμή που σε βοήθησε στα δύσκολα με σκοπό την επιτυχία.

[nnm004]

Εγω στην θεση σου θα ελεγα ευτυχως που με κανανε περα γιατι ? γιατι σιγουρα δεν θελεις στη ζωη σου και στη ζωη των παιδιων σου ανθρωπους που σε ζηλευουνε . Το σκεφτικες οτι ισως αυτες οι "φιλες" σε ζηλευουνε ? οπου παντρευτικες , σε αγαπησανε , αγαπησες και απεκτησες και παιδακια ? Εγω μετα το γαμο μου καταλαβα ποιοι ειναι οι πραγματικοι μου φιλοι , ευτυχως ειχα και τετοιους οχι πολλους 4 ατομα ζητημα να ειναι , κατα αλλα ???? ζηλεια ζηλεια ζηλεια που μολις καταλαβα οτι πανε να πουνε και ψεμματα τους εστειλα ενα μυνημα ..... να μην τολμησουνε να βρεθουνε στο δρομο μου γιατι εμενα αμα γουσταρουνε μπορουνε και να με κακιουζουνε και να με ζηλευουνε , οχι ομως τα παιδια μου εκει γινομαι ΣΚΥΛΑ ετοιμη να τους @#$#@%#[email protected]% . Σιγουρα θα βρεις αλλες φιλες ποιο πραγματικες που να ταιριαζεις μαζι τους και να σε αγαπανε για αυτο που εισαι .

[sardelaki]

Στα δύσκολα φαίνονται οι πραγματικοί φίλοι...σίγουρα στεναχωριέσαι, αλλά τέτοια άτομα δεν αξίζουν κοπέλα μου, όσο και σκληρό να σου ακούγεται. Εγώ προσωπικά από μόνη μου κάνω πέρα τέτοιου είδους ανθρώπους γιατι πολύ απλά δεν έχουν να μου προσφέρουν αληθινή φιλία οπότε δεν χρειάζεται να τους την χαρίσω κι εγώ!

[yls]

Είμαι ανύπαντρη και δεν έχω παιδιά. Οπότε επιτρέψτε μου να καταθέσω και την δική μου εμπειρία.

 

Το 1992 η καλύτερή μου φίλη παντρεύτηκε. Χωρίς να έχει υπάρξει καυγάς, παρεξήγηση ή οτιδήποτε άλλο με απομάκρυνε με πολύ συνοπτικές διαδικασίες. Πληγώθηκα πάρα πολύ και δεν καταλάβαινα τον λόγο. Δεν την ζήλευα ούτε στο ελάχιστο. Αργότερα έμαθα ότι αυτό το έκανε σε όλα τα ανύπαντρα κορίτσια της παρέας, επειδή την είχε συμβουλέψει η μάνα της. Δύο χρόνια αργότερα, το μετάνιωσε και θέλησε να επανορθώσει. Όμως εγώ είχα ξενερώσει από το απαίσιο φέρσιμό της και δεν της έδωσα δεύτερη ευκαιρία. Δεν μετάνιωσα ούτε στο ελάχιστο γι αυτή μου την απόφαση. Δεν με είχε πειράξει τόσο η απομάκρυνση όσο το ότι με είχε θεωρήσει εν δυνάμει αντροχωρίστρα ή ζηλιάρα. Δηλαδή στα 10 χρόνια φιλίας δεν είχε καταλάβει και εκτιμήσει τι είδους φίλη ήμουνα.

[yls]

Αλλάζουμε κι εμείς, όχι μόνο οι φίλοι μας ...

 

Συμφωνώ με αυτή την άποψη.

 

Είναι δύσκολο να συνυπάρξουν δύο φίλες εκ των οποίων η μία θέλει να μιλήσει για τις δυσκολίες και τις ίντριγκες που αντιμετωπίζει από πεθερά και συνυφάδες και η άλλη να περιγράψει πόσο υπέροχος είναι ο μελαγχροινός νέος συνάδελφός της...

 

Το να διαλυθεί μία φιλία για αυτό τον λόγο (διαφορετικές φάσεις/καταστάσεις ζωής) δεν είναι κακό και ούτε σημαίνει πως φιλία δεν υπήρξε ποτέ ή παίζει το σενάριο της ζήλιας. Απλά δεν συντονίζεται πια η καθημερινότητα των ανθρώπων και είναι καιρός ο καθένας να προχωρήσει το ξεχωριστό μονοπάτι της ζωής του κρατώντας τις καλύτερες αναμνήσεις από την φιλική σχέση που είχε.

 

Άλλωστε, ως αισιόδοξη που είμαι, πιστεύω πως τα καλύτερα είναι πάντα μπροστά!

[evi_mik]

Είναι δύσκολο να συνυπάρξουν δύο φίλες εκ των οποίων η μία θέλει να μιλήσει για τις δυσκολίες και τις ίντριγκες που αντιμετωπίζει από πεθερά και συνυφάδες και η άλλη να περιγράψει πόσο υπέροχος είναι ο μελαγχροινός νέος συνάδελφός της...

 

Εγώ από την άλλη σκέφτομαι ....

Η καλύτερη μου φίλη είναι ανύπαντρη

και περνάμε ώρες ατελείωτες συζητώντας για τα διάφορα ζητήματα που μπορεί να με απασχολούν

και ακόμη περισσότερες για τα φλέρτ της, τους άντρες που την ενδιαφέρουν, τις επιδόσεις τους καμία φορά...

Τι σχεση έχει αν είμαι παντρεμένη και αυτή ανύπαντρη!

 

Σκοπός είναι να νοιάζεσαι για τον άλλον! Να θέλεις να είναι καλά και να θέλεις να είσαι μέρος της ζωής του. Να μπορούμε να κινηθούμε παράλληλα, η καθεμία στον δρόμο που διάλεξε!!!!!

Αλλά πάντα μαζί, αγαπημένες και με κατανόηση.

[sofia_nefeli]

το περασα και εγω αυτο! και ακομα δηλαδη! ευτυχως εχω τη κουμπαρα μου )κολλητη) μου. θα σας πω κατι, παλια ηταν μια κοπελα που ειχε ενα μικρο παιδακι ,δεν ηταν φιλη μου αλλα γνωστη, και επιασα τον εαυτο μου να μην θελει να παει μαζι της εξαιτιας του παιδιου! ντρεπομαι για αυτο και οποτε οι φιλοι μας μας γραφουν σκεφτομαι αυτο.

δυστυχως ετσι ειναι ο ανυπαντρος εχει αλλα ενδιαφεροντα αλλες προτεραιοτητες. πρεπει να σε αγαπανε πολυ πολυ για να ειναι διπλα σου. ντρεπομαι για αυτο που ειχα σκεφτει τοτε και τωρα το βλεπω να το κανουν σε μενα. δεν πειραζει ομως ετσι μπορω και τους δικαιολογω μεσα μου.

[sardelaki]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την evi_mik πολύ σωστά αυτά που είπες...κι εγώ έτσι το βλέπω!