Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Θηλασμός και βραδινή έξοδος:θα τα καταφέρουμε;Θέλω τη βοήθειά σας


Recommended Posts

Κορίτσια,

 

γειά σας.Ο μικρός μου είναι 9.5 μηνών και θηλάζουμε ακόμη...σκέφτομαι μάλιστα να το συνεχίσω και αφότου γυρίσω στη δουλειά.Σημειώνω ότι στην αρχή του έδινα γάλα που έβγαζα με το θήλαστο με μπιμπερό γιατί δεν έπιανε πολύ καλά, αλλά τώρα είμαστε μια χαρά, τόσο που το μπιμπερό δεν θέλει να το βλέπει.

Όλο αυτό τον καιρό με τον άντρα μου δεν έχουμε φυσικά καταφέρει να κάνουμε καμια βραδινή έξοδο. Πρώτον γιατι φυσιολογικά στην αρχή είμασταν κουρασμένοι και αφοσιωμένοι τελείως στον μικρό. Εκ των υστέρων όμως γιατί όταν ήταν περίπου 5 μηνών και τον αφήσαμε στη μαμά μου για να πάμε σε ένα τραπέζι, όταν ήρθε η ώρα του να φάει και να κοιμηθεί έκλαιγε ασταμάτητα τόσο που μας πήραν να γυρίσουμε γιατί δεν μπορούσαν να τον κάνουν καλά.Το καλοκαίρι που το ωράριο του ύπνου του ήταν κάπως καλύτερο τον κοιμίζαμε, αφήναμε τη γιαγιά να τον προσέχει και μετα βγαίναμε λίγο.

Τώρα όμως, το ωράριο του ύπνου του είναι πιο απρόβλεπτο, κοιμάται πιο άστατες ώρες (μία στις 10, μία στις 11), ξυπνάει τη νύχτα...επιπλέον, για να κοιμηθεί θέλει εμένα και όχι κάποιον άλλο να τον ταίσει με το μπιμπερό.

Εν τω μεταξύ έχουν αρχίσει διάφοροι "φίλοι" που έχουν παιδιά και ξέρουν υποτίθεται να μπριζώνουν τον άντρα μου:"άντε πότε θα βγούμε βράδυ" κ.λ.π. Ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα (ακόμα!) γιατί καταλαβαίνει ότι όταν μεγαλώνεις ένα παιδί έχει ιδιαιτερότητες και ότι επειδή με ξυπνέι τη νύχτα ο μικρός είμαι κουρασμένη.

ηθελα όμως να ρωτήσω αν έχετε καμία συμβουλή επί του θέματος; εσείς πότε τα αφήσατε να βγείτε έξω βράδυ; πως το χειριστήκατε το θέμα;

όχι τίποτα να πηγαίνουμε για ένα φαί που και που να ξελαμπικάρουμε λίγο...

 

ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Τα ίδια ακριβώς με τον δικό μου, άστατος ύπνος, με πολλά ξυπνήματα και θέλει μόνο τη μαμά...;)

 

Εγώ δύο λύσεις βρήκα, η δεύτερη όμως δεν πιάνει πάντα.

 

1. Πάμε σε ήσυχες ταβέρνες και τον παίρνουμε μαζί. Πάμε κατά τις 9.30 (αφού τον έχω κάνει μπάνιο). Στην αρχή καθεται στο καρεκλάκι (το φορητό του φαγητού) και μασουλάει ψωμιά, σκίζει το τραπεζομάντηλο, κλπ... Κατά τις 10 - 10.30 αρχίζει να κουράζεται (υπερένταση). Τον παίρνω στο αυτοκίνητο και τον θηλάζω. Κοιμάται στο στήθος μου, τον βάζω στο καρότσι, τον κάνω κανά δυο βόλτες μέχρι να τον πάρει καλά ο ύπνος και γυρνάω στην παρεούλα. Συνήθως δεν ξυπνάει για κανά 2ωρο και την βγάζουμε μια χαρά.

 

2. Πάω στο σπίτι της μάνας μου από νωρίς. Παίζουμε και οι τρεις (η μαμα μου, το παιδί και γω), κάνουμε μπανάκι και παμε στο διπλό κρεββάτι της γιαγιάς. Τον ταίζω και τον κοιμίζω εκεί. Η μητέρα μου κάθεται δίπλα και μένει εκεί (δεν τον αφήνει μόνο του) ώστε μόλις πάει να ξυπνήσει, πριν ανοίξει τα μάτια του, να τον νανουρίσει λίγο να ξανακοιμηθεί. Αφήνω πάντα για καλό και για κακό λίγο γάλα που έχω αντλήσει (στο ποτηράκι της κίκο το πίνει, όχι σε μπιμπερό) και πάντα μια μπλούζα μου να με μυρίζει όσο κοιμάται. Βέβαια, αυτό δεν γίνεται συχνά, μονο όταν είναι ανάγκη και δεν μπορούμε να τον πάρουμε μαζί.

 

Εύχομαι κάποια από τις δύο "λύσεις" να σου δώσει ιδέες!

 

Να χαίρεσαι το παιδάκι σου. :)

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια,

 

γειά σας.Ο μικρός μου είναι 9.5 μηνών και θηλάζουμε ακόμη...σκέφτομαι μάλιστα να το συνεχίσω και αφότου γυρίσω στη δουλειά.Σημειώνω ότι στην αρχή του έδινα γάλα που έβγαζα με το θήλαστο με μπιμπερό γιατί δεν έπιανε πολύ καλά, αλλά τώρα είμαστε μια χαρά, τόσο που το μπιμπερό δεν θέλει να το βλέπει.

Όλο αυτό τον καιρό με τον άντρα μου δεν έχουμε φυσικά καταφέρει να κάνουμε καμια βραδινή έξοδο. Πρώτον γιατι φυσιολογικά στην αρχή είμασταν κουρασμένοι και αφοσιωμένοι τελείως στον μικρό. Εκ των υστέρων όμως γιατί όταν ήταν περίπου 5 μηνών και τον αφήσαμε στη μαμά μου για να πάμε σε ένα τραπέζι, όταν ήρθε η ώρα του να φάει και να κοιμηθεί έκλαιγε ασταμάτητα τόσο που μας πήραν να γυρίσουμε γιατί δεν μπορούσαν να τον κάνουν καλά.Το καλοκαίρι που το ωράριο του ύπνου του ήταν κάπως καλύτερο τον κοιμίζαμε, αφήναμε τη γιαγιά να τον προσέχει και μετα βγαίναμε λίγο.

Τώρα όμως, το ωράριο του ύπνου του είναι πιο απρόβλεπτο, κοιμάται πιο άστατες ώρες (μία στις 10, μία στις 11), ξυπνάει τη νύχτα...επιπλέον, για να κοιμηθεί θέλει εμένα και όχι κάποιον άλλο να τον ταίσει με το μπιμπερό.

Εν τω μεταξύ έχουν αρχίσει διάφοροι "φίλοι" που έχουν παιδιά και ξέρουν υποτίθεται να μπριζώνουν τον άντρα μου:"άντε πότε θα βγούμε βράδυ" κ.λ.π. Ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα (ακόμα!) γιατί καταλαβαίνει ότι όταν μεγαλώνεις ένα παιδί έχει ιδιαιτερότητες και ότι επειδή με ξυπνέι τη νύχτα ο μικρός είμαι κουρασμένη.

ηθελα όμως να ρωτήσω αν έχετε καμία συμβουλή επί του θέματος; εσείς πότε τα αφήσατε να βγείτε έξω βράδυ; πως το χειριστήκατε το θέμα;

όχι τίποτα να πηγαίνουμε για ένα φαί που και που να ξελαμπικάρουμε λίγο...

 

ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια

αχ και μεις μια απο τα ιδια ο δικος μου ειναι 10 μηνων και με τον αντρα μου εχουμε βγει εξω μια φορα μονο για φαγητο οι δυο μας και τον εχω αφησει στη γιαγια.το μυαλο μου ομως ηταν συνεχεια σε κεινον ελπιζω εσυ να βγεις και να διασκεδασεις.τον εκανα μπανιο τον θηλασα αλλα εκεινη τη μερα δε κοιμηθηκε λες και το ηξερε το ατιμο!!ηρθε η γιαγια του και παιξανε εμεις φυγαμε και γυρισαμε μετα απο κανα 2ωρο.ξυπνιος ο μαγκας ακομα!τον πηρα στο κρεβατι μου και μεσα σε 5 λεπτα ειχε ταβλιαστει!!τωρα οταν τον περνουμε μαζι καθεται στο καρεκλακι θα μασουλισει τα ψωμια που λεει και η φιλη πιο πανω θα σκισει τραπεζομαντηλο,θα πεταξει καταλογους στο πατωμα και μεχρι να φαμε καπως τον απασχολω.τωρα αν τυχει και πεινασει αμαξι,φαι και αγιος ο θεος.αν κοιμηθει τον βαζω στο καροτσι και επιστρεφω,αν οχι τουλαχιστον ειναι ταισμενος και δεν ειναι τοσο ανησυχος.βαριουνται μωρε και να καθονται πολυ ωρα στο καρεκλακι εγω πιστευω οτι αν μπορουσα να τον αφησω στο πατωμα θα ηταν μια χαρα,αρχοντας!

qcKmp2.png
Link to comment
Share on other sites

κορίτσια

 

ευχαριστώ πολύ για τις ιδέες.το Σάββατο ήδη το εφάρμοσα, αν και πήγαμε σε σπίτι φίλων...τον τάισα και τον κοίμησα όταν πια κουράστηκε και καταφέραμε και εμείς να δούμε λίγο τους φίλους μας.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...