ΦΟΒΙΕΣ

[mamaka]

καλησπέρα σε όλους!

είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύω κάποιο μήνυμα αν και έχω περιπλανηθεί μέσα στο forum για ιδέες και λύσεις ,..

Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής : ο 5 χρονών γιόκας μου φοβάται τα πάντα απο το σκοτάδι μέχρι και να πάει τη μέρα στο δωμάτιο του να παίξει ...ούτε στην τουαλέτα δεν πάει μόνος του .. έχουμε δοκιμάσει τα πάντα ( όλα τα φώτα αναμένα , συνοδεία μαζί του στην τουαλέτα κ.τ.λ.) όμως όλες μας οι απόπειρες πέφτουν στο κενό .

έχει καταλήξει να παίζει μόνο με ενα Nintendo που του έφεραν δώρο και στο δωμάτιο του μόνο αν είναι και κάποιος άλλος μαζί του έστω και η 2χρονή αδελφή του ..

 

Μπορείτε να μου προτείνετε κάποιον τρόπο για να ξεπεράσει τις φοβίες του?

 

σας ευχαριστώ ,

Αντα

[nanaka]

΄Ισως πρώτα να πρέπει να βρείτε την αιτία των φοβιών του.΄Ηταν απο πάντα έτσι ή ξαφνικά άλλαξε συμπεριφορά έπειτα απο κάποιο γεγονός? Κουβέντιαστε μαζί του, μήπως κάτι ή κάποιος στρεσσάρει το παιδί και αντιδρά έτσι, ή αν πιστεύεις ότι δεν μπορεις να τα καταφέρεις, ίσως η συνδρομή ενός ειδικού έδινε την λύση.

[mamaka]

καλησπέρα nanaka ,

 

ο μικρός ήταν πάντα λιγάκι φοβιτσιάρης όμως σε λογικά πλαίσια ...όμως όταν γεννήθηκε η μικρή το πρόβλημα διογκώθηκε !

καταλαβαίνω οτι παίζει ζήλια αλλά είμαστε πολύ προσεκτικοί , ξέρεις περισσότερη σημασία στο μεγάλο , περισσότερο χρόνο μαζί του...

όταν τον ρωτάω τι φοβάται αρχίζει λέγοντας οτι είδε κάτι στον ύπνο του , στο παιδικό που εβλεπέ κ.τλ. που τον φόβησε...

 

Έχουμε προσπαθήσει να του εξηγήσουμε οτι δεν χρειάζεται να φοβάται κάτι αφού τίποτα τρομακτικό δεν υπάρχει στο σπίτι όμως μάταια...

[dora]

καταρχην ποσο ειναι ο μικρος σου.. (δεν βλεπω τικερακι ) και ποσο η αδελφουλα του?

Εισαι σιγουρη οτι προκειτε για φοβο και οτι απλα δεν το κανει για να εχει στραμμενη την προσοχη σας πανω του? Λες οτι η κατασταση επιδεινοθηκε οταν γεννηθηκε η μικρη. Μηπως απλα εκδηλωνει τη "ζηλια" του με αυτον τον τροπο και το κανει για να σας εχι κοντα του?

Εξετασες το γεγονος καποιος αθελα του να χρησιμοποιει εκφρασεις που να τρομαζουν το παιδι?

Πχ η γιαγια μου ελεγε οταν πατουσαμε ξυπολητες στο τσιμεντο "μην πατας στο τσιμεντο γιατι θα βγουν φιδια.." Μεχρι τα 10 μου ειπε πατουσα ξυπολητη ειτε οχι, οταν πηγαινα το βραδυ στην τουαλετα κοιτουσα το μωσαικο στο πατωμα και εβλεπα τα φιδια να κουνιουνται.. δεν το εκανε για το κακο μας αλλα δυστυχως με αυτη της και μονο την εκφραση καταφερε να μας δημιουργηση φοβιες.. η αδελφη μου πηδουσε απο χαλι σε χαλι μην τυχον πατησει στο πατωμα.

Ελεγξε το αυτο, ειναι σημαντικο.. Κατι που εμεις μπορει να θεωρουμε αστειο μπορει να αποτυπωθει με πολυ δυσαρεστες συνεπειες στο μυαλο των παιδιων.

[elenik]

http://www.vita.gr/html/ent/211/ent.2211.asp

 

http://www.ert.gr/ygeia/details.asp?id=2576&catid=3116

[mamaka]

όχι δεν τον φοβίζει κανείς ...

αφήστε που χτες είχαμε μια κρισάρα γιατί του είπα να πάει να φέρει μωρομάντηλα απο μέσα και άρχισε να ουρλιάζει οτι φοβάται ,, έτσι λοιπόν και εγώ τον αγνόησα κατα την διάρκεια του ντελήριου και αφού πέρασε του μίλησα ώραια και ήρεμα του εξήγησα οτι στο σπίτι μας δεν υπάρχει τίποτα που να πρέπει να φοβάται και μου φάνηκε οτι ηρέμησε μετά πήγαμε κολυμβητήριο και όταν γυρίσαμε του είπα < Νικολάκι μπορείς να πάς το τηλέφωνο στην βάση του γιατί δεν έχει μπαταρία ? > Παιδιά ΠΗΓΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ χωρίς να φοβάται !!!!!

δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα!!Μάλλον κάναμε πρόοδο!!!!

[Nantia]

Μαμακα η αποψη μου ειναι οτι πρεπει να παρεις την γνωμη καποιου ειδικου (ψυχολογου). Εξαλου γιαυτο ειναι οι ειδικοι, να μας συμβουλεψουν και να μας βοηθησουν στα προβληματα μας...

[mamaka]

έχω ήδη κλείσει ραντεβού με την ψυχολόγο του παιδικού σταθμού που πάει ,,σε ευχαριστώ πολύ

[Μαρια Στυλιανακη]

είχα γράψει τα εξής, πριν μετά ειδα οτι κλεισατε ραντεβού. Μην βασιστείς μονο σε μια άποψη όσον αφορά το τι θα σου προτείνουν σαν λύση, πάρε και τηλ στην γραμμή που γράφω πιο κάτω.

 

πολύ σωστά και τα δύο άρθρα, σε ευχαριστούμε elenik,

 

πολύ βασικό είναι επίσης

 

να διαβάσετε βιβλία με θέμα το φόβο.

πχ τέλεια είναι το ΓΚΡΟΥΦΑΛΟ,

ζητα το στο βιβλιοπωλείο είναι γνωστό παραμύθι που λεει για ενα τέρας και πως τα φαινομενα απατούν όταν φοβομαστε κατι,.. πολύ καλό.

θα τα διαβασετε σαν παραμύθια χωρίς να σχολιάζετε πολύ, αφηστε να περάσουν το μύνημά τους έτσι.

 

θα βρείτε σίγουρα πολλά σε μια βολτα στο βιβλιοπωλείο.

 

και επίσης, αυτό που γράφει το ένα άρθρο, δηλαδή μεν να μην πιέζετε καθόλου το παιδί να κάνει ΄κάτι που φοβάται,

αλλά να μην ενθαρρύνετε κιόλας την συνέχιση του φόβου, αναγκαστικά δηλαδή δε θα κάνει καλό στην φοβία

όταν δεί εφιάλτη να έρθει στο μεγάλο κρεβάτι των γονιών,

αλλά αντίθετα ο γονέας θα πρέπει να πάει στο δωμάτιο του παιδιού και εκεί να συζητήσουν κτλ κτλ.

 

επίσης άλλο -

μην λες "δεν χρειάζεται να φοβάσαι " γιατί δεν του προσφέρεις αποδοχή του συναισθήματός του αλλά του λες (άθελά σου) ότι το συναίσθημά του είναι άκυρο ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει.

Προφανώς όμως έχει καποιο λόγο που υπάρχει που όμως δεν έχει ίσως σχέση με το αντικειμενικό περιβάλλον.

 

Θα βοηθήσεις εάν απλώς τον πάρεις αγκαλια,.. ίσως αυτό να θέλει μόνο. δοκίμασε να κάνεις μόνο αυτό για ένα διάστημα χωρίς να λες κατι άλλο, αποδέξου το και παρηγόρησε χωρίς όμως να ενδίδεις καθε φορά στο τι θέλει, θα έχεις σαν οδηγό το πρόγραμμα που έχετε βάλει να κάνετε και να είναι λειτουργικό.

αν αυτό που ζητά κάνει το σύστημα δυσλειτουργικό, τότε θα τον παρηγορείς αλλά θα του λές μείνει στην αγκαλιά μου αν θέλεις, αλλά πρέπει να πάμε εκεί΄τώρα. κτλ.

 

όμως πιστεύω καλύτερα να πάρεις τηλ στην γραμμή

της Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε):

"Γραμμή-Σύνδεσμος" (τηλ.: 801-801-1177):

http://www.epsype.gr/tgramminew.asp

 

 

μόνο εσείς΄ξέρετε σε τι βαθμό αυτό εχει φτάσει, εάν είναι σε μεγάλο βαθμό και όπως λέτε έχετε δοκιμάσει τα πάντα μην αργήσεις να έρθεις σε επαφή με ειδικό. δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζεται αυτό και να μπαίνει σε τέτοιους φαυλους κύκλους ο γιός σου, και βοηθάει πολύ το να ακολουθησεις οδηγίες που θα σου δώσουν για να το ξεπεράσετε.

επεμεινε αν δε βρείς γραμμή γιατι παίρνει πολύς κόσμος.

[Μαρια Στυλιανακη]

τώρα διάβασα και αυτό που γράφεις ότι κάνατε πρόοδο.

αυτό που βλέπω έιναι ότι πήρες μια κατάσταση στα χέρια σου, και έδειξες με αποφασιστικότητα και όχι ανησυχία, το δρόμο στο παιδί σου.

Του έδειξες με λίγα λόγια το παράδειγμα.

 

νομίζω είναι πάρα πολύ καλό, ειδικά αν βγαίνει ατόφιο απο σένα.

Αν τόσο εύκολα έγινε αυτό, μπορεί και να μη χρειαστείτε περεταίρω οδηγίες, και απλώς να χρειάζεται αυτή η αποφασιστικότητα απο την πλευρά σου.

θα σας πει και περεταίρω η ψυχολόγος στον παιδικό.

[mamaka]

γειά σου Μαρία ,

 

το θέμα είναι οτι κάποιες φορές μπορεί να μην έχω το κουράγιο να ακούω όλες αυτές τις φωνές απο την μεριά του ( όταν φοβάται και θυμώνει ) μιλώντας και παλαιότερα με την ψυχολόγο μου είχε πει σε τέτοιες κρίσεις να μην απαντώ και να μην δίνω σημασία και αφού περάσουν τότε να μιλήσουμε .Αυτό έκανα και χτες και δούλεψε ,, προφανώς όσο και να με κουράσει θα το κάνω σύστημα μέχρι να το ξεπεράσουμε εντελώς...

 

μπρός στην ψυχική υγεία των παιδιών με χαρά θυσιάζω την δική μου!