Απροσεξία γονιού..

[G.Geo]

Εχω αναστατωθεί τόσο πολύ σήμερα, με έχει πιάσει το στομάχι μου κ είμαι χάλια. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα γεγονός για εμένα πολύ σημαντικό μόλις 2 μέρες μετά από το video που επαιξε στα κανάλια με το καρότσι να κυλάει στις γραμμές του τρένου, το οποίο έδειχνα στον άντρα μου.

Σήμερα είχαμε πάει σε ένα παιδικό πάρτυ, το μωρό έπαιζε λίγο με τα παιχνίδια στον χώρο που είμασταν όλοι μαζεμένοι και την περισσότερη ώρα πήγαινε μπουσουλώντας στο δωματιο του μωρού που είχε τα γενέθλια, πιστεύω γιατί είχε λιγότερη φασαρία και αισθανόταν καλύτερα..

Ήμουν συνέχεια μαζί του, και τον κράταγα από το χέρι για να περπατάει που του αρέσει. Πηγαίναμε συνέχεια πέρα δώθε. Τον πήγαινα στο σαλόνι, αυτός πάλι πίσω..

Κάποια στιγμή ήθελα να πάω τουαλέτα και πήγα το μωρό στο σαλόνι, το άφησα μπροστά στον μπαμπά του και πήγα τουαλέτα. Δεν έκανα πάνω από 5 λεπτά και όταν βγήκα είδα έντρομη μία άλλη μαμά να με ψάχνει, λέγοντας "το μωρό βγηκε μόνο του στο μπαλκόνι!!" ¨Οταν κατάλαβα ότι έλεγε για το δικό μου μωρό, μου κόπηκαν τα πόδια!!!

Πήγα και τον πήρα -τον είχε βάλει μέσα εκείνη..Και εξηγω..Το μωρό έφυγε μπουσουλώντας πήγε στο δωμάτιο των γονιών, στο οποίο δεν ήταν κανείς,

βρήκε ανοιχτή την μπαλκονόπορτα και βγήκε μόνο του στο μπαλκόνι! Το οποίο χαμηλά κατω είχε 30 πόντους κενό..Όταν τον πήρα και πήγα σο σαλόνι βρήκα τον άντρα μου να έχει παέι στο μπουφε να σερβηριστεί! Οταν ήρθε, ήταν και κόσμος μπροστά του λέω τι έγινε και μου λέει "εντάξει, εσύ δεν τον είχες?" ή κάτι τέτοιο ΄τελοσπάντων, δεν θυμάμαι απο την σύγχηση

Δεν ήθελα να κάνω σκηνή μπροστά στον κόσμο, αλλά έχω ταραχτεί πάρα πολυ.

Το απόγευμα του είπα "σκέφτηκες τι έγινε και πόσο επικυνδινο ήταν?

Και μου λεει, "αμαν πως κάνεις έτσι, αφού δεν έγινε τίποτα, γιστί το συνεχίζεις!"

Πιο μετά του λέω "Οκ εγώ δεν σου είπα ότι πάω τουαλέτα, εσύ που τον είδες μόνο του και εγώ δεν ήμουν εκεί γύρω, δεν αισθάνθηκες υποχρέωση/ανάγκη να τον προσέξεις??τον άφησες απλά να φύγει?" και είπε δεν τον είδε, δεν ήξερε ότι έλειπα...

Εγω λέω, απλά δεν ασχολήθηκε, σκέφτηκε "είναι κάπου εδώ γυρω η μαμά του, θα τον μαζέψει..αυτη τον προσέχει όπως πάντα!!

Δηλαδή έπρεπε να πέσει για να γίνει κάτι και να το συζητήσουμε!

Κόρίτσια σας παρακαλώ, γιατί θα τρελαθώ, δεν ξέρω πως να το χειριστώ!

Θεωρεί ότι δεν έγινε και τίποτα..Τέλος καλό, όλα καλά

Πόσο θέλει το κακό να γίνει? Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω, θεούλη μου/....

Εχθές πάλι, τον έντυνε, γιατί θα φεύγαμε και τον είχε καθιστό πάνω στην αλαξιέρα, περνάω μπροστά τους και πάω τουαλέτα (θα την κόψω αυτή, δεν μου πάει, θα γίνει τίποτα όσο είμαι εκεί και θα τρέχω!).

Αυτός φεύγει επίσης -μετά από εμένα, αφήνοντας το παιδί εκεί πάνω. Από το μπανιο καταλαβαίνω τα βήματα, το σκέφτομαι και τον ρωτάω "Το παιδί που είναι? και μου λεέι

"εκεί που ήταν!!!!" Τον είχε αφήσει εκεί πάνω, όταν τον ρώτησα κατάλαβε την μα...κια και πήγε κ τον πήρε

Μετά πήγα πάλι να το συζητήσω και δεν ήθελε..Στο αμάξι φεύγοντας του λέω "Τρόμαξα με αυτό που έγινε..θα μπορούσε να πέσει!"

Και μου λέει "εντάξει, άστο τώρα, δεν ξέρω πως το έκανα, αφαιρέθηκα, ξεχάστηκα, εντάξει, πέρασε, !!"

Απορώ πως δεν έπεσε, αυτός που τωρα δεν κάθετε ησυχός ούτε λεπτό, ούτε να του αλλάξουμε την πάνα! Από διαίσθηση νομίζω δεν κουνήθηκε..

Το χθεσινό, οκ το παραδέχτηκε, κατάλαβε τι έκανε και δεν ήθελα να το συνεχίσω,

είπε δεν θα το ξανα-κάνει και σήμερα γίνεται το παραπάνω!!!

Θα τρελαθώ ή θα τον σκοτώσω!!

Δεν αισθάνεται την ευθύνη?Δεν θέλει ούτε να το συζητήσουμε..Τι να κάνω, πως να το χειριστώ?

Το σημερινό είναι για μένα πολύ σοβαρό..

Συγγνώμη για το μεγάλο post.

[koufetaki]

ενταξει!νομιζω οτι πρεπει ο αντρας σου να σεβαστει τις αγωνιες σου περισσοτερο.τα ποιο πολλα ατυχηματα των παιδιων γινονται μεσα στο σπιτι εχω μια ατελιωτη λιστα απο αυτα που εχουμε παθει και απο αυτα που ακουσα δεν θα μπω ομως σε λεπτομεριες.εμπειρικα και μονο μπορω νασου πω οτι ενα παιδακι θα παει και θα πειραξει αυτο που εσυ δεν θα βαλεις καν στο μυαλο σου πρεπει τα ματια σας να τα χετε 104.και καλυτερα μην αναλωθεις στο οτι ο αντρας σου δεν συνεργαζετε ειναι λιγο παχυδερμα ολοι τους!ταρακουνισε τον και κραξτον γι αυτα που εγιναν και αστο να περασει δεν νομιζω οτι θα βγει κατι τωρα με το να στεναχωριεσε.

[alcyon]

Μπορεί να αισθάνεται άσχημα και ένοχα και για αυτό να μη θέλει κουβέντες για όσα έγιναν. Τα δικαιολογεί και λίγο με το "τέλος καλό, όλα καλά".

 

Στη θέση σου θα δοκίμαζα να ανοίξω συζήτηση με θέμα "κανόνες ασφαλείας και μωρό/παιδί".

Θα εστίαζα (πριν προσπαθήσει να κλείσει την κουβέντα) στο ότι οκ... "πέρασαν τα άλλα και ευτυχώς δεν έγινε τίποτα, αλλά καλό είναι να προσέχουμε... α... β... γ ... κτλ κτλ"

[agentP]

Όπως λέει και η κουμπάρα μου, οι άντρες είναι για τη διαιώνιση του είδους και οι γυναίκες για την επιβίωση.

Δίνε σαφείς και λεπτομερείς οδηγίες, αλλιώς δεν βγάζεις άκρη.

[alan]

καλή μου υπάρχουν πρακτικότερες λύσεις:

 

1. βαλε το μωρο στο παρκοκρέβατο μέχρι να .... (καλύτερα να κλαίει αυτό παρά εσυ!!!!!!!)

 

2. Οταν θα του αφήνεις το παιδί θα του λές έντονα "τώρα σου αφήνω το παιδί για να .... σε παρακαλώ το 1 λεπτο που θα λείψω επειδή αγχώομαι δείξε λίγη παραπάνω προσοχή" (λιγο γουρλομένο μάτι θα βοηθήσει)

 

3. παίρνε το παιδί μαζί σου στην τουαλέτα!!! είναι και βοηθητικό στην αποκοπή πάνας (μακροπρόθεσμα δλδ)

[dora]

Ενταξει δεν μου κανει κ εντυπωση.

Εκανα μπανιο τον γιο μου 14 μηνων.. φωναζω τον αντρα μου να κατσει 1-2 λεπτα μαζι του για να του ετοιμασω τα ρουχα για οταν θα βγει απ΄το μπανιο. Παω στο δωματιο του παιδιου κ ενω βγαζω τα ρουχα απ΄το συρταρι κ ξαναπαω στο μπανιο (ουτε ενα λεπτο)Κ βλεπω το παιδι μονο του κ ο αντρας μου εχει παει αμεριμνος στο μπαλκονι κ μιλαει στο κινητο.. το οποιο δεν χτυπησε καν.. εκεινος θημηθηκε την συγκεκριμενη στιγμη να παρει..

Δεν θυμαμαι τι μαρκα ηταν το αυτοκινητο που το πατησε εκεινο το κινητο (δεν βρηκα ανθρωπακι να πεταει κινητο απο μπαλκονι)

 

Αλλα για να μην κατηγορω μονο τον αντρα μου αναφερω κ αλλο περσιστατικο με πρωταγωνιστη αυτη τη φορα το μπαμπα μου..

Ειμαι στο παρτικο μου κ καθομαστε στο μπαλκονι. Ο μπαμπας μου επιστρεφει απο τη δουλεια κ μας βλεπει.. φωναζει στο μωρο κ του μιλαει , το οποιο κολλαει πανω στα καγκελα κ μεσα σε αυτα που του λεει ειναι κ το "ΕΛΑ ΧΑΡΗ ΠΗΔΑ ΝΑ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ"

 

Εχω κ αλλα πολλα αλλα αναφερω ενδεικτικα δυο χαρακτηριστικα ..

[Μαριλίνα]

Καλή μου

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ!!!

Λες και διάβασα για τον δικό μου!!! Κάθε φορά το ίδιο: "μα δεν έγινε και τίποτα, πως κάνεις έτσι;"

Ακριβώς...

Λοιπόν... επειδή δεν γίνεται να φοράς sleepad κι επειδή κι οι πατεράδες πρέπει να έχουν λίγη υπευθυνότητα, άφηνέ του το μωρό, κλείνε τις μπαλκονόπορτες και πες του που πας και ότι του το αφήνεις.

Φρόντισε, απλά, να μην έχει πολλά επικίνδυνα.

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό το "σιγά μην σου τον ξαναφήσω" αλλά ξέρω ότι αυτό δεν είναι λύση. Απλά δεν του τον αφήνω να τον βγάλει μόνος του βόλτα... Εκεί δεν τον εμπιστεύομαι...

[nnm004]

Καλημερα και απ μενα , κοριτσι δεν ειχες αδικο να τρελαθεις απλως χρειαζεται περισοτερη ψυχραιμια απο τη στιμγη που ολα ειναι καλα για ενα και μοναδικο λογο... για να μην τρελαθεις εσυ . Στον αντρα σου καλα εκανες και τα ειπες αλλα και αυτος σιγουρα σοκαριστικες οποτε εφοσον τα ακουσε 1-2 καλυτερα να μην το ξαναφερεις , σιγουρα θα προσεχει απο εδω και περα .Αυτο που καταλαβα εγω αυτες τις μερες και θα σας πω τι μας συνεβει ειναι οτι δεν μπορεις να εισαι σε 100 μεριες ταυτοχρονα , δεν γινεται να τα προστατεψουμε οσο θα θελαμε , ακουστε λοιπον ...

Τριτη απογευματακι και αποφασηζουμε να παμε ολοι μαζι μια βολτουλα για ψωνια , τους ετοιμαζουμε και οπως παντα περνω εγω τον μεγαλο περπατοντας με το ενα ασανσερ και ο παναγιωτης τη μικρη με το διπλο καροτσι στο αλλο ασανσερ , πρωτοι εμεις κατω , εχει ενα σκαλοπατακι δεν το κατεβαινει καλα πεφτει ο μικροσ αλλα δεν χτυπαει οποτε δεν κανω τιποτα , δινει ενα σαλτο λοιπον μολις σηκωνεται και παει και προσγειωνεται πανω στην τζαμαριαααααααααααααα της εξοδου , δεν μπορουσα ουτε σαν επιστημονικη φαντασια να φανταστω οτι θα το σπασει , το εσπασε ομως και κοντεψα να παθω την ανακοπη και το εγκεφαλικο , τον αρπαζω βλεπω αιματα , αλλα ευτυχως ηταν ενα μικρο κοψιμο πανω απο το φρυδι , ο Θεος φυλαξε το παιδι μου και τα τζαμια επεσαν απο ε3ω (μιλαω για τα κομματια μεγαλα τζαμι ) . Τον πηραμε τον πηγαμε στο ιπποκρατειο που ειχε παιδοχειρουργικη και εκει καναμε 5 ραματα , τον πατουσα με ολη μου τι δυναμη κατω γιατι ο καιμενος δεν ηξερε και πονουσε αλλα τα ραματα επρεπε να γινουνε . Απο τη στιγμη που εγινε το συμβαν τρομαξε πολυ το μικρακι μας και τσιριζε στην αγκαλια μου συνεχεια , ηρεμησε λιγο στο αυτοκινητο πηγαινοντας στο νοσοκομειο επειδη του βαλαμε ενα τσιροτο και σταματησε το αιμα . Βγαλαμε και μια ακτινα ητανε ολα καθαρα , γλυτωσαμε με 5 ραματακια μονο και το ο μικρος σε λιγη ωρα λες και δεν εγινε ποτε τιποτα . Και αυτο ολο εγινε μπροστα στα ματια μου , φταιω εγω ? οχι φυσικα απλως τα παιδια ειναι πολυ πολυ απροβλεπτα , που να φαντστω εγω τωρα οτι θα εδεινε και θα εκανε σαλτο στην τζμαρια πανω με ποια λογικη θα το εκανε , δεν ειναι τοσο ζωηρος , εντα3ει δινει μερικα σαλτα αλλα δεν ειναι κατι που το κανει συχνα . Ψυχραιμια χρειαζεται και εμεις τρομαξαμε απιστευτα , εκλαιγα μονη μιου την αλλη μερα , αλλα το εβγαλα απο το μυαλλο μου για να παμε παρακατω , αμα αρχισω και σκεφτομαι το τι θα μποροθσε να ειχε συμβει θα με πιασει τρελλα και φοβια , οποτε αστο να παει στο καλο και ολα καλα , ο Θεουλης προστατεψε το παιδι μου .

[G.Geo]

alcyon σίγουρα θα κάνω μια κουβέντα, θα προσπαθήσω τουλάχιστον

 

alan 1. είμασταν σε άλλο σπίτι και δεν είχε πάρκο

2. έπρεπε να το κάνω, και θα το κάνω από εδώ και στο εξής

3. στο σπίτι το κάνω, αλλά εκεί, σε ξένο σπίτι με 30 άτομα, δεν εμπιστευόμουν να τον πάρω στο μπάνιο, λόγω μικροβίων, αυτός θα ακουμπούσε παντού

 

Μαριλίνα είμασταν σε ξένο σπίτι, πως θα μπορούσε πριν παω τουαλετα να ψάχνω γύρω γύρω αν είναι τίποτα ανοιχτό? Αλλά έχεις δίκιο πως δεν πρέπει κάτι τέτοια να μας κάνουν να μην τους δίνουμε αρμοδιότητες, γιατί τότε εδραιώνεται αυτό και δεν κάνουν τίποτα!

Εχθές πάλι το απόγευμα, είχα μούτρα, δεν μίλαγα και πρόσεχα συνέχεια εγώ το μωρό. Εφυγα για 10 λεπτά να πάω στο δωμάτιο και ακούω ωχχχχχ!!! παλι δεν τον είχε προσέχει και έριξε το μωρό τον καφέ πάνω στο τραπεζάκι σαλονιού, λέρωσε 2 κουβερτοειδή που έχω πάνω (για προστασία του μωρού) και λέρωσε το καλό του πουκάμισο με καφέ!

 

grafistria δεν ήταν τέτοια περίπτωση, μπροστά στα μάτια σου μπορεί να γίνει κάτι και να μην το προλάβεις..οκ δεν φταις εσύ γι' αυτό,

αλλά το να αφήνεις το μωρό στην αλλαξιέρα και να φεύγεις, η να το αφήνεις σε ένα ξένο χώρο μόνο του να σουλατσάρει, που στην τελική δεν ξέρεις τι κινδύνους μπορεί να κρύβει είναι ανευθυνότητα.

Και αυτό με τον καφέ επίσης είναι κλασικό, το ξέρεις ότι θα το κάνει το μωρό και το προσέχεις,,...αν και αυτό είναι το λιγότερο, δεν με νοιάζει.

 

Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις συμβουλές σας, σήμερα είμαι πιο ήρεμη αλλά ακόμη πολύ προβληματισμένη...σκέφτομαι αν θα κάνω και δευτερο παιδί και κάτι τέτοια με απογοητεύουν..

[apricot]

νομιζω οτι οι αντρες δεν αγχωνονται ΠΟΤΕ και ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.ειναι φοβερη δηλαδη αυτη η αναισθησια με την οποια εχουν προικιστει απο τη φυση! και λεω απο τη φυση γιατι οι περισσοτεροι ετσι ειναι. βεβαια ο δικος μου δεν μπορω να πω ειναι καλος σε αυτο αλλα απο αυτα που ακουω απο ολες τις μαμαδες εχω φριξει!!!! δεν ειναι τυχαιο που ολες οι νηπιαγωγοι ειναι γυναικες,νομιζω οτι απλα ειναι στη φυση μας.δεν τους δικαιολογω καθολου ειναι απαραδεκτοι αλλα δηλαδη ουτε τουαλεττα να μην πηγαινουμε,να τα κανουμε μηπως πανω μας?

[ΚατερίναΒ]

................Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις συμβουλές σας, σήμερα είμαι πιο ήρεμη αλλά ακόμη πολύ προβληματισμένη...σκέφτομαι αν θα κάνω και δευτερο παιδί και κάτι τέτοια με απογοητεύουν..

 

Να μην απογοητεύεσαι! Ακου εκεί! Και βέβαια θα κάνεις 2ο παιδάκι, απλά θα αρχίσεις να φοράς πάνες και εσύ:mrgreen:!

Ετσι δεν θα χρειάζεσαι τουαλέτα!!!

Πέραν του αστείου είναι όπως τα λέει η κουμπάρα της Ζέττας, οι άντρες είναι για αναπαραγωγή και οι γυναίκες για επιβίωση!

[MarcoPolo]

Grafistria να μην στενοχωριεσαι και εμενα η μαμα μου ηταν υπερπροστατευτικη και ειχε τα ματια της 14 παντα αλλα μια φορα οταν ημουν 5 χρονων ετρεχα μεσα στο σπιτι και αποφασισα να βγω στο μπαλκονι αλλα ξεχασα να ανοιξω την πορτα και περασα μεσα απο την μπαλκονοπορτα τρεχοντας. Σταματησα στο καγκελο του μπαλκονιου απο την φορα που ειχα. Ολη η τζαμαρια επεσε πανω μου και δεν με αγγιξε καθολου και δεν κοπηκα ουτε λιγο.Πραγματικα ειχα Αγιο.

 

Οσο για τον αντρα σου geo μιλα του ξανα για την προσοχη που πρεπει να εχει με το παιδι κι αν δεις οτι δεν βαζει μυαλο αστον να δει λιγο το ματακι σου να γυριζει απο τα νευρα, μπας και καταλαβει ποσο σημαντικο ειναι να εχει τον νου του.

[maan]

Εγώ νομίζω ότι φταίμε κ εμείς λίγο όσον αφορά τους μπαμπάδες..έχουμε πάρει τα πάντα πάνω μας, τι θα φάει το παιδί, πόσο θα φάει, πότε θα κοιμηθεί, πώς θα πρέπει να το προσέχουμε, κ έχουν εφυσηχαστεί οι άντρες ότι για τα πάντα προσέχει η μαμά... και βέβαια είναι σχεδόν αδύνατον όταν κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη τότε να μην είναι έτοιμοι γι αυτό.

Εγώ παρατήρησα ότι από τότε που του έχω πει ότι κάποιες ώρες το παιδί είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη χωρίς εγώ να ανακατεύτώ καθόλου, π.χ κατά τις 7-9 όταν έχει ξεκουραστεί λίγο μετά τη δουλειά και κάθεται, αυτό του έχει δώσει μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Και μετά ενστικτωδώς ακόμη κ αν δεν είναι η ¨ώρα¨του να φυλάγει το μωρό, έχει μάθει πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και πόσο να το προσέχει.. Νιώθει ότι αφού τα κατάφέρνει εκέινες τις ώρες έχει και περισσότερη αυτοπεποίθηση συνεχώς..

Από τότε που έμεινα έγκυος είχα στο μυαλό μου ότι επειδή δουλεύω κ εγώ πολλές ώρες ήθελα να συμμετέχουμε και οι 2 στην ανατροφή της μικρής.. Και παρ'όλο που έχω πολύ άγχος, και πάντα νομίζω ότι κάποια πράγματα εγώ θα τα έκανα πολύ καλύτερα, κάνω πίσω, καταπίνω ¨τη γλώσσα μου¨δε λέω τίποτα, και τον αφήνω να αναλάβει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Τον αφήνω κοινώς να δεθεί με το παιδί..

Σε μας βέβαια μέχρι τώρα έχει ¨πιάσει¨ αυτή η τακτική...δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει στο μέλλον ή σε άλλες οικογένειες... καλή τύχη μανούλες

[DEMS]

Συμφωνώ με την Alcyon και θα ήθελα να προσθέσω ότι μετά τη συζήτηση άρχισε να του αναθέτεις το παιδί σταδιακά όλο και για περισσότερη ώρα. Στην αρχή θα πρέπει φυσικά να βρίσκεσαι αρκετά κοντά και να παρακολουθείς διακριτικά για να επέμβεις αν χρειαστεί. Μην επεμβαίνεις όμως με το παραμικρό. Το χυμένο καφέ να τον μαζέψει μόνος του.

Η γκρίνια και η επικριτική συμπεριφορά δεν μου φαίνεται ότι θα έχει αποτέλεσμα στον άντρας σου γιατί, από τις αντιδράσεις που περιγράφεις, καταλαβαίνω ότι δεν δέχεται την κριτική.

[eleni_k]

Δεν νομίζω ότι δεν αγχώνονται οι άντρες απλά δεν πάει το μυαλό τους τόσο μακριά. Μένουν σε αυτό που βλέπουν. Σε συζήτηση με τον άντρα μου σε παρόμοιες καταστάσεις μου είπε ότι με θεωρεί υπερβολική και ότι στατιστικά δεν μπορεί όλα αυτά που φοβάμαι να συμβούν σε ένα μόνο παιδί! Από εκεί νομίζω ξεκινούν τα προβλήματα: μας θεωρούν υπερβολικές όσον αφορά το παιδί και σύμφωνα με την λογική τους δεν θα πάθει τίποτα το παιδί αν θα πέσει (ναι αλλά πως ή από που θα πέσει?) αν θα βάλει στο στόμα κάτι (πόσο μικρό?) κτλ.

Όπως είπε μια κοπέλα παραπάνω χρειάζονται σαφείς οδηγίες και να μην επαναπαυόμαστε!

[korinaki80]

Καταρχην grafistria σας ευχομαι περαστικα σας. G. Geo και εμενα αυτη η συμπαριφορα μου φαινεται γνωστη. Οι περισοοτεροι αντρες δεν εχουν την αισθηση της επικινδυνοτητας και δεν μπορει να παει το μυαλο τους τοσο μακρυα οσο το δικο μας. Σκεφτονται τελειως διαφορετικα απο οτι εμεις. Και ο δικος μου ο αντρας δεν μπορει να παει το μυαλο του οτι κατι μπορει να συμβει στο παιδι. Πριν απο καιρο που ηρθε ο αντρας μου να μας δει (δεν μενει μαζι μας γαιτι δουλευει σε αλλη πολη και επομενως δεν ζει το παιδι καθε μερα) αρχισε να μου λεει "τρεχεις συνεχεια απο πισω του δεν το αφηνεις το παιδι να ησυχασει, αστο λιγο να παει μονο του στο δωματιο τι θα παθει αφου δεν εχει πουθενα να χτυπησει" Ε και εγω επειδη μου ζαλισε τον ερωτα τον αφησα να παει μονος του στο δωματιο του. Μεσα σε ενα λεπτο ακουμε μια τσιριδα και τρεχουμε και τον βλεπουμε πισω απο την πορτα να κλαιει. Ειχε κλεισει τα χερια του στην πορτα (ενω εχω ασφαλειες στην πορτα αυτος πηγε απο την αλλη πλευρα) ευτυχως δεν χτυπησε πολυ. Πιο πολυ τρομαξε και τρομαξαμε και εμεις. Ο δε αντρας μου δεν ηξερε τι να πει μετα απο αυτα που του ειπα. Καταλαβε οτι ανα πασα στιγμη μπορει το παιδι να κανει το οτιδηποτε και να μην το προλαβεις. Ειναι αυτο που ανεφερα πριν, δεν εχουν την αισθηση της επικινδυνοτητας.

[mamakoula]

Αν αυτό σε παρηγορεί καλή μου σου λέω ότι όλοι κάπως έτσι σκέπτονται. Κι εγώ πάντα η υπερβολική και η υστερική της υπόθεσης είμαι. Κι αφού εκ του αποτελέσματος δεν συμβαίνει κάτι πως κάνω έτσι. Δηλαδή πρέπει να συμβεί για να είμαστε όλοι χαρούμενοι. Όμως ο Θέος αγαπάει τον κλέφτη αγαπάει και το νοικοκύρη. Χθές πήγαμε βόλτα στην παραλία της πόλης μας, η οποία μόλις έχει πεζοδρομηθεί. Η μικρή αρνείται να κάτσει στο καρότσι και έτσι σπρώχνω εγώ το άδειο καρότσι και πίσω έρχεται ο μπαμπάς μας με τη μικρή αγκαλιά. Ξαφνικά ακούω ένα γδούπο. Γυρίζω και βλέωπ τον άνδρα μου χωμένο σένα χαντάκι καταμεσής του πεζοδρομίου και τη μπάμπα να προσγειώνεται ευτυχώς μαλακά ανάσκελα στο δρόμο. Τα έχασα μέχρι να καταάβω. Απλά σε μία αποχέτευση 0,70 Χ 0,20 Χ 0,70 δεν είχαν βάλει σχάρα και ο καλός βρέθηκε στο κενό μαζί με το παιδί. Ευτυχώς δεν έσπασε τίποτα για καλή του τύχη και ευτυχώς είχε την ψυχραιμία να κρατήσαει το παιδί και να προσγειωθεί μαλακά. Μόνο ένα μικρό καρούμλαπο έβγαλε. Το βράδυ του έκανα πάλι μια σχετική κουβέντα και τον είδα αν και δεν το παραδέχθηκε πλήρως ότι αναθέώρησε άρκετα. Συγνώμη που σου πιάνω το χώρο φλυαρώντας απλά θέλω να σου δείξω ότι κάποια στιγμή από μικρά τυχαία γεγονότα όλοι μπορούν να αναθεωρήσουν απόψεις και συμπεριφορές. Απλά καλό είναι αυτά τα γεγονότα να είναι όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Φαντάζεσαι π.χ. στο τρένο με το καρότσι να σκοτωνόταν το μωρό. μιλάμε ότι έγινε μέσα σε δευτερόλεπτα. Η φαντάζεσαι ο καλός μου να είχε πλακώσει το μωρό μέσα στο χαντάκι???Πάντως υπομόνη και να σου πω την αλήθεια συνέχεια κουβέντα και μην εμπιστεύεσαι κανένα ούτε τον εαυτό σου και φυσικά να ξέρεις ότι ατυχηματάκια συμβαίνουν πάντα. Πριν 10 μέρες έπεσα μέσα στο σπίτι με το μωρό αγκαλιά γιατί πάτησα πάνω σε ένα παραμύθι που ΄ξεφύλλιζε νωρίτερα χωρίς να το δώ. Εγώ βρέθηκα ανασκελά κάτω και το παιδί ευτυχώς και πάλι ανάσκελα πάνω στον καναπέ. Συγνώμη και πάλι για τη φλυαρία αλλά ελπίζω να σε βοήθησα να ηρεμήσεις λίγο.

[μανουλα-ελενη]

αααααααα

που να σας πω δηλαδη τις ιστοριες για τον δικο μου αντρα

η φραση που τον εκφραζει ειναι "μη φοβασαι εχει το ενστικτο της αυτοσυντηρησης"

δεν -κανω-πλακα

αφηνει τα παιδια να κανουν του κοσμου τα επικινδυνα λεγοντας πως δε θα χτυπησουν "χαζα ειναι?":evil:

και φυσικα εγω οπου κι αν παμε ειμαι η κλασικη ελληνιδα μανα που τρεχει πανικοβλητη φωναζοντας για να μη χτυπησουν

[agentP]

αααααααα

που να σας πω δηλαδη τις ιστοριες για τον δικο μου αντρα

η φραση που τον εκφραζει ειναι "μη φοβασαι εχει το ενστικτο της αυτοσυντηρησης"

Την τελευταία μέρα των διακοπών άφησα τον άντρα μου να πάει τα δύο μεγάλα για μπάνιο στη θάλασσα και πήγα μετά από λίγο κι εγώ με το μικρό. Απ'όλη την παραλία με τ' αλμυρίκια, που έχει σκιά, είχε διαλέξει το σημείο που ήταν μες τη ντάλα, είχε αφήσει τα παιδιά χωρίς καπέλα και χωρίς μπρατσάκια στα ρηχά κι εκείνος είχε βάλει μάσκα και αναπνευστήρα και κοίταζε τα ψάρια στα βαθιά. Τι να πει κανείς...;

Φυσικά η απάντηση είναι "γιατί τι θα πάθουν; Έπαθαν τίποτα;"

[jesgk]

καλή μου υπάρχουν πρακτικότερες λύσεις:

 

1. βαλε το μωρο στο παρκοκρέβατο μέχρι να .... (καλύτερα να κλαίει αυτό παρά εσυ!!!!!!!)

 

2. Οταν θα του αφήνεις το παιδί θα του λές έντονα "τώρα σου αφήνω το παιδί για να .... σε παρακαλώ το 1 λεπτο που θα λείψω επειδή αγχώομαι δείξε λίγη παραπάνω προσοχή" (λιγο γουρλομένο μάτι θα βοηθήσει)

 

3. παίρνε το παιδί μαζί σου στην τουαλέτα!!! είναι και βοηθητικό στην αποκοπή πάνας (μακροπρόθεσμα δλδ)

 

ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ ΠΛΗΡΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΩ Κ ΕΓΩ.....

[GIOYLA]

Eγω παλι θα σου ελεγα να του αφηνες καθε μερα και απο λιγο το παιδακι σου, στην αρχη βεβαια να εισαι και εσυ καπου εκει για να παρακολουθεις ετσι ωστε να αρχιζει και ο αντρας σου να αντιλαμβανετε την ευθυνη που εχει ενα παιδι γατι αν αρχισεις με φωνες και με επιπληξεις δεν θα καταφερεις και πολλα καποια στιγμη που θα ειστε παρα πολυ καλα και μες στις γλυκες τοτε με ωραιο τροπο κανε τον να καταλαβει την σοβαροτητα του πραγματος.

[savropinguinos]

εγω κοριτσια αναγκαστηκα να μαζεψω το στρωμα της αλλαξιερας πανω απο την συρταριερα διοτι του εφυγε απο τα χερια το μωρο,την ειχε αφησει επανω κ ειχε γυρισει την πλατη,στο τσακ την προλαβε να την πιασει στον αερα,μυαλο ομως δεν εβαλε ,το ιδιο βραδυ παλι την αφησε εκει πανω κ γυρισε πλατη να μου μιλησει ,ολα αυτα οταν η μικρη ηταν 7 μηνων,την Τεταρτη γυρναω δουλεια κ πηρε ρεπο για να την κρατησει 1η φορα ,κανουμε προσαρμογη στον σταθμο οποτε την παμε λιγες ωρες,αχ πως τρεμω....

[Xamodraki]

Ο δικος μου ειναι το αλλο ακρο. Καθε τρεις και μια μου λεει "παω πχ. στο μπαλκονι. Θα την προσεχεις?" Λες και απευθυνεται στην νταντα και οχι στην μανα του μωρου. Με τρελαινει που ειναι υπερβολικος, γιατι εγω ειμαι ηρεμος ανθρωπος και δεν θελω να αγχωνομαι. Αναρωτιεμαι, μεση λυση δεν υπαρχει?

[mor@ki_K]

G.Geo μου αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να του τονίζεις συνέχεια πως πρέπει να προσέχει καλύτερα το μωρό σας όσο το έχει αυτός μαζί του.

 

Η αλήθεια είναι πως τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις κάνει και ο αδερφός μου!

Κάθε φορά που την κατεβάζω κάτω και πάει στο δωμάτιο του του τονίζω: ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΑΛΑ!!!!

1002 φορές του το λέω για να μάθει, ειδικά ένα περιστατικό που θυμάμαι το καλοκαίρι, είχαμε πάει εγώ, ο άνδρας μου, η μικρή κ ο αδερφός μου στη θάλασσα.

Κάποια στιγμή τον αφήνω στα ρηχά με την μικρή κ βγαίνω να πιω καφεδάκι στην ξαπλώστρα με τον σύζυγο.

Ξαφνικά εκεί που τους τους κοιτούσα, είχε πάει η μικρή πίσω από την πλάτη του, φαίνεται τον δάγκωσε και αυτός ο βλάκας αντί να πάει πιο μπροστά κ να απομακρυνθεί, σηκώνεται ψηλά με την μικρή γραπωμένη και την ρίχνει μέσα στο νερό!!!!

Μιλάμε το παιδί μπήκε ολόκληρο μέσα στο νερό, ατζούμπαλα τελείως!

 

Ώρε ποιος με είδε και δεν με φοβήθηκε!!!

Για πότε παράτησα τον καφέ και έτρεξα στο νερό, σε χρόνο μηδέν!!!

 

Η καημένη, είχε πιει νερό, 10 λεπτά έκενα να την συνεφέρω...

Το τι του έσυρα δεν φαντάζεστε... Βέβαια την κατάλαβε την μ@***α του αλλά τι να το κάνεις, αν ο άλλος δεν....δεν!

 

Εγώ πλέον κάνω αυτήν την τακτική: Μιλάω συνέχεια και τους λέω να την προσέχουν καλά, το λέω κάθε φορά που πηγαίνει κάτω, σαν να μιλάω σε 3χρονα...

Αλλά τι να κάνω, μπορεί να τους πω κάτι κ σε 1 λεπτό να το ξεχάσουν γι'αυτό μαλλιάζει η γλώσσα μου..

 

Οι άνδρες συνήθως είναι απρόσεχτοι, να του το τονίζεις κέθε φορά που θα τον έχει, θα καταντήσει κουραστικό αλλά πρέπει να το κάνεις για να μην έχετε δυσάρεστες καταστάσεις.

 

να σου ζήσει ο κούκλος σου!

[Christie]

Όπως λέει και η κουμπάρα μου, οι άντρες είναι για τη διαιώνιση του είδους και οι γυναίκες για την επιβίωση.

Δίνε σαφείς και λεπτομερείς οδηγίες, αλλιώς δεν βγάζεις άκρη.

 

Αυτο ακριβως!!! Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω τον τροπο που σκεφτονται!!