ΠΝΙΓΟΜΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[DEL]

Νιώθω ότι με έχουν βάλει σε μια γυάλα.Είμαι όλη μέρα μόνη μου με 2 παιδιά.Η μεγάλη γκρινιάζει γιατί δεν ασχολούμαι μαζί της και μου κάνει διάφορα κόλπα για να το κάνω.Το μωρό γκρινιάζει συνέχεια και με θέλει κοντά του.Οταν έρχεται το βράδυ σκέφτομαι πόσες φορές θα ξυπνήσω.Το πρωί πονάνε τα πόδια μου απο το ολονύχτιο πέρα-δώθε.Σηκώνομαι 6,30 το πρωί για να ξαπλώσω το βράδυ γύρω στις 12 με 12.30.Εγώ δεν υπάρχω.Δεν με βοηθάει κανένας.Και έχεις και τον άντρα μου να γυρνάει στο σπίτι και να μου λέει ότι είμαι συνέχεια μέσα στα νεύρα.Πολλές φορές θέλω να ανοίξω την πόρτα και να φύγω.Αλλά νιώθω τύψεις και δεν το κάνω.Εχω αρχίσει να απογοητεύομαι.Είμαι πολύ δυναμική και δεν το βάζω έυκολα κάτω.Ξέρω ότι μέχρι τώρα τα έχω καταφέρει μια χαρά.Απλώς έχω ανάγκη από λίγη ώρα με τον εαυτό μου.

Συγγνώμη,αλλά έπρεπε κάπου να τα πώ για να μην σκάσω...

Τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όταν κάνεις παιδιά είσαι μόνος σου...

[mamaka gogo]

παρε βαθιες ανασες και ηρεμησε ειμαι σιγουρη οτι μολις κοιταξεις τα πρωσοπακια τουσ που κοιμουνται θα παρεισ δυναμη

[aleca]

καλά έκανες και τα είπες εδώ για να ξεσπάσεις... όλες έχουμε περάσει από αυτή τη φάση. Είμαι σίγιυρη ότι λατρεύεις τα παιδάκια σου και απλά σήμερα παραήσουν κουρασμένη. Το ότι δεν ανοιγεις την πόρτα για να φύγεις δεν είναι από τις τύψεις, είναι από την αγάπη σου!!! Ζήτα βοήθεια από τον άντρα σου, απαίτησέ την. Και αν μπορείς από κανένα κοντινό σου άνθρωπο. Σε λίγο καιρό θα περάσουν τα δύσκολα θα σκέφτεσαι μόνο πόσο τα αγαπάς... έτσι την 'πατάμε' και πάμε για το επόμενο. Ηρέμησε και όλα θα πάνε καλά!!!!!

[DEL]

Δυστυχώς ο άντρας μου δουλεύει και απογεύματα,η μάνα μου μένει μακρυά και η πεθερά μου δουλεύει.Οπότε μένω μόνη και έρημη.Οντως τα παιδιά μου τα λατρεύω.Είναι όλη μου η ζωή και το νόημα να ζώ.Αφού από τώρα σκέφτομαι ότι θέλω και άλλο ένα παιδάκι.

[nnm004]

Θα συμφωνησω και εγω με την aleca , απαιτησε τη βοηθεια απο τον αντρα σου , συζητησε μαζι του και θυμισε του οτι εσυ εισαι μαμα αλλα και εκεινος μπαμπας με τις ιδιες ευθυνες με σενα . Προσπαθειστε να μοιρασετε τα βραδια ωστε να καταφερεις και εσυ να ξεκουραζεσαι . Ενα βραδυ εσυ , ενα εκεινος . Μην ανυσηχεις δεν θα φυγεις , αγαπας τοσο τα παιδακια σου που δεν θα φυγεις . Απλως προσπαθησε να συζητησεις με τον ανθρωπο σου.

[DEL]

Εχετε νιώσει ποτέ ότι μιλάτε σ'ενα τοίχο?Οι περισσότεροι νομίζουν και ο άντρας μου ότι επειδή έχω σταματήσει την δουλειά (6μηνο ΟΑΕΔ} κάθομαι σπίτι και δεν κάνω τίποτα.Εμείς οι μητέρες είτε δουλεύουμε έιτε όχι εργαζόμαστε περισσότερο από τον καθένα.

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

Πράγματι όλες πρέπει να έχουμε περάσει από αυτή τη φάση. Εγώ ένιωθα σα "μηχανή μεγαλώματος παιδιών" όσο κι αν ακούγεται κάπως αυτό. Είχα και τον άντρα μου να μου λέει "τι γρινιάζεις; γι αυτό σου δίνουν την άδεια μητρότητας, για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου", ούτε εμένα με βοηθούσε και ούτε με βοηθάει. Πράγματι όμως όταν βλέπω τα προσωπάκια τους που κοιμούνται πέρνω δύναμη. Μόνο όταν κοιμούνται όμως, γιατί όταν είναι ξύπνια, ζωή να χουν, μου την πέρνουν πίσω τη δύναμη! Κουράγιο, λίγο να μεγαλώσει και το μικρό θα μπορείς να στείλεις και τη κόρη σου σταθμό, αργότερα θα πάει και το μικρό, και θα ηρεμήσεις κάπως. Τουλάχιστον θα κοιμάσαι τα βράδυα, εκτός αν σερφάρεις σαν εμάς!

[efikarag]

Κανε λιγακι υπομονη..πραγματικα ολες περναμε αυτη τη φαση που μας πιανει η τρελα μας.Κι εγω πριν λιγους μηνες ετσι ημουν,μολις ομως ο μπεμπης κοιμηθηκε ολη νυχτα ξεκουραστηκα κι εγω και αρχισα να τα βλεπω πιο αισιοδοξα τα πραγματα.

[alcyon]

Νιώθω ότι με έχουν βάλει σε μια γυάλα.Είμαι όλη μέρα μόνη μου με 2 παιδιά.Η μεγάλη γκρινιάζει γιατί δεν ασχολούμαι μαζί της και μου κάνει διάφορα κόλπα για να το κάνω.Το μωρό γκρινιάζει συνέχεια και με θέλει κοντά του.Οταν έρχεται το βράδυ σκέφτομαι πόσες φορές θα ξυπνήσω.Το πρωί πονάνε τα πόδια μου απο το ολονύχτιο πέρα-δώθε.Σηκώνομαι 6,30 το πρωί για να ξαπλώσω το βράδυ γύρω στις 12 με 12.30.Εγώ δεν υπάρχω.Δεν με βοηθάει κανένας.Και έχεις και τον άντρα μου να γυρνάει στο σπίτι και να μου λέει ότι είμαι συνέχεια μέσα στα νεύρα.Πολλές φορές θέλω να ανοίξω την πόρτα και να φύγω.Αλλά νιώθω τύψεις και δεν το κάνω.Εχω αρχίσει να απογοητεύομαι.Είμαι πολύ δυναμική και δεν το βάζω έυκολα κάτω.Ξέρω ότι μέχρι τώρα τα έχω καταφέρει μια χαρά.Απλώς έχω ανάγκη από λίγη ώρα με τον εαυτό μου.

Συγγνώμη,αλλά έπρεπε κάπου να τα πώ για να μην σκάσω...

Τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όταν κάνεις παιδιά είσαι μόνος σου...

 

Εμείς με δίδυμα... έχουμε περάσει και οι δύο από αυτό το στάδιο (ο σύζυγος κι εγώ). Φυσικά η δουλειά και το τρέξιμο που κάνουμε δε φαινεται πουθενά και ακριβώς για αυτό συχνά το απαξιώνουν. Θεωρούν πως αφού είσαι κλεισμένος στο σπίτι, κάαααααθεσαι. Φυσικά δεν ισχύει αυτό. Το ότι δεν προλαβαίνει κάποιος να βγει από το σπίτι... κάθε άλλο παρά ξεκούραση δηλώνει.

Θυμάμαι μέρες που δεν προλαβαίναμε να κάνουμε μπάνιο! Το ζητάγαμε Δευτέρα και το καταφέρναμε την Τετάρτη! (ή και αργότερα)....

 

Κουράγιο! Οι πρώτοι μήνες είναι έτσι. Μετά.... όσο μεγαλώνουν τα παιδιά... κάθε μέρα και καλύτερα.

 

Όσο για τους συζύγους που δεν κατανοούν.... πείτε πως αρρωστήσατε για λίγο.. και αφήστε τους να φορτωθούν για λιγο το μωρό... Έτσι θα δουν μόνοι τους πόσο θα πελαγώσουν... και εκεί να δειτε τα δικά τους νευράκια... :p Έτσι θα καταλάβουν κι αυτοί εσάς, κι εσείς το πόσο δυνατές είστε χωρίς να το αντιλαμβάνεστε...

[DEL]

Κορίτσια ευχαριστώ πολύ.Νομίζω τελικά ότι πρέπει να αφήνω κάποια πράγματα πίσω και να χαίρομαι την καθημερινότητα.Οντως οι φατσούλες τους είναι τέλειες τώρα που κοιμούνται.Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από τα παιδιά.Είναι ευλογία Θεού.

[elenik]

Δυστυχώς ο άντρας μου δουλεύει και απογεύματα,.

 

To πρωι δουλευει? Αφησε τα παιδια ενα πρωι και πηγαινε κομωτηριο (ε τι στο καλο στο 6μηνο και το μαλλι απεριποιητο περιμενει να το αφησεις?).

Παρε μια φιλη χωρις παιδια και πηγαιντε για καφε πρωινο.

Μην νοιωσεις τυψεις. Καντο. Για να ειναι τα παιδια καλα πρεπει να εισαι εσυ καλα. Το κανεις για εκεινα χωρις τυψεις ενοχες , ισως, κλπ.

 

Το να βιωσει και εκεινος για λιγο πως ειναι να εισαι μονος με 2 παιδια ισως τον κανει να αναθεωρησει καποια πραγματα.

 

Επισης μπορεις να τον αφησεις εκεινον μονο του με το μωρο μονο και να παρεις την μεγαλη να πατε σε μια παιδικη χαρα ασφαλη , ενα παιδοτοπο , μια πλατεια με παιδακια κατι τελως παντων .

Ο καθαρος αερας παντα ξελαμπικαρει.

[DEL]

Alcyon αυτή την συζήτηση είχα σήμερα με τον άντρα μου.Του είπα να κάτσει μια μέρα με τα δύο και να κάνει και όλα αυτά που κάνω εγώ και μετά να έρθει να μου πεί για τα νευράκια του...

[DEL]

ELenik και το πρωί δουλεύει.Αυτό με την μικρούλα το έχω κάνει πολλές φορές και τις περισσότερες έχω γυρίσει πίσω τρέχοντας γιατί ο μικρός έχει αφρίσει από το κλάμα.Ελπίζω τώρα που έκλεισε ο μικρός τον 4ο να ηρεμήσει λίγο από πονάκια.

[DEL]

Καληνύχτα κορίτσια πάω μπάς και κοιμηθώ καμιά ώρα πριν αρχίσει ο ποδαρόδρομος.Σας ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση.

[MarcoPolo]

Εχουν δικιο τα κοριτσια, πεταξε του το μπαλακι καποιες φορες, διεκδικησε χρονο για τον εαυτο σου και αστον με τα παιδια καποιες ωρες που μπορει για να δει την γλυκα του καθισιου με δυο παιδια. Η αληθεια ειναι οτι αν δεν τους δειξουμε εμεις πως ειναι τα πραγματα και πως δεν ειμαστε σουπεργουμαν δεν καταλαβαινουν την κατασταση. Δωστου ρολους και ευθυνες που και που. Μην τα φορτωνεσαι ολα μονη σου. Κανεις πιστεψε με δεν θα σου πει μπραβο οταν καταρρευσεις. Δει χρειαζεται να κανουμε τα παντα μονες μας, πρεπει να τους βαζουμε στο τρυπακι να αναλαμβανουν τις ευθυνες τους.

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

Κορίτσια είναι μερικές φορές που και να πετάξεις το μπαλάκι στους άντρες ...απλά δε το παίρνουν. Εγώ προσπάθησα να το πετάξω καμια-δυο φορές και όταν γύρισα αντίκρυσα το χάος! (φανταστήτε ότι θέλετε). Είναι σαν αυτό που έγραψε η DEL "Εχετε νιώσει ποτέ ότι μιλάτε σ'ενα τοίχο?"

[MarcoPolo]

Δικιο εχεις αλλα και ο τοιχος αν δεν βρει φαγητο οταν γυρισει η δεν βρει ρουχα πλυμενα η μεινει μεσα σε ενα σπιτι βρωμικο για καιρο να δεις πως αλλαζει.

 

Εμεις εχουμε την νοοτροπια οτι ολα πρεπει να περνανε απο τα χερια μας και αυτο φυσικα τους εξυπηρετει μια χαρα. Καποια στιγμη οι αντρες πρεπει να καταλαβαινουν οτι αν δεν προσεχουν την γυναικα τους καποια στιγμη θα το βρουν μπροστα τους. Ειτε γιατι θα καταρρευσει απο κουραση και θα πρεπει να αναλαβουν αυτοι, ειτε γιατι θα παθει νευρικο κλονισμο απο τη πιεση και θα ειναι μια προβληματικη συζυγος και μανα. Πιο πολυ αποτελεσμα εχουν οι πραξεις και οχι τα λογια που λεγονται πανω στη γκρινια της κουρασης. Οτι και να λεμε σιγουρα απο τη μια μπαινει και απο την αλλη βγαινει αλλα με τις πραξεις γινονται πιο αποτελεσματικα τα πραγματα.

[nnm004]

Κοριτσια και εγω σε αυτο συγκλινω , καλη μου DEL μην κανεις καμια μα καμια δουλεια σπιτι , μην του πλενεις τα ρουχα του ,μην του μαγειρευεις , ασχολεισου μονο με τα παιδακια σου και κανενα αλλο .Το μεσημερι κοθμουνται τα ζιζανια σου ? αμα ναι κοιμισου και εσυ 1-2 ωρες , σπασε στη μεση τη μερα και τωρα που ο μικρος ειναι ακομα τοσο μικρακι προσπαθησε να κοιμασαι νωρις το βραδυ . Βαλτα λιγακι σε ενα προγραμμα για δικο σου καλο .Μην κανεις δουλειες σπιτιου ή παρε μια γυναικα να σε βοηθαει ,αμα θυμωσει ο αντρας σου απλως πεστου οτι εσυ δεν μπορεις να κανεις δουλειες και να μεγαλωνεις μονη 2 παιδια . Θυμισου εισαι κυριως μαμα και γα αυτο πηρες το 6μηνο οχι για να καθαριζεις, να μαγειρευεις και να πλενεις . Απαιτησε το δικαιωμα σου να εισαι ιση με τον αντρα σου στο σπιτι με οτι τροπο καταλαβαινει , εστω και αν χρειαστει με τον αγριο και αποτομο τροπο . Και κυριως προσπαθησε να ξεκουραζεσαι οταν κοιμοθυνται τα μικρα σου , νωρις το βραδυ υπνο και το μεσημερι για να εχεις και ενεργεια να τα βγαζεις και καμια βολτα το απογευμα για να ξεσκας και εσυ και τα μικρα σου ,να δεις τικαλα θα φυγει η γκρινια του μικρου απο τα πονακια αμα ειναι εξω .

[Bunny]

Κι εγώ θα σε συμβούλευα να πάρεις μία γυναίκα για δουλειές έστω μία φορά στις 15. Άν έχει πρόβλημα με αυτό ο άντρας σου, εξήγησέ του ότι ή θα αναλάβει και εκείνος κάποια πράγματα ή θα πάρετε μία γυναίκα. Δεν γίνεται αλλιώς..Με συζήτηση και αγάπη όλα λύνονται..Μην ανησυχείς..

[DEL]

Σήμερα το πρωί που σηκώθηκα αποφάσισα ότι πρέπει να γίνω πιο ελαστική. Τα άλλα όλα μπορούν να περιμένουν.Η υγεία όμως όχι.Δεν μου φταίνε σε τίποτα τα παιδιά μου να βλέπουν συνέχεια πτώμα.Βρήκα γυναίκα και το Σάββατο θα έρθει και θα έρχεται 2 φορές τον μήνα.Εγώ το Σάββατο το πρωί λέω να πάω με την κορούλα μου μια βόλτα στα μαγαζιά που μας αρέσει πάρα πολύ.Ή ζωή είναι πολύ ωραία όταν ξέρεις να την χαίρεσαι.Επίσης σήμερα το βράδυ πήρα την απόφαση να κάνω μια πολύ μεγάλη συζήτηση με τον αντρούλη μου για να μπούνε τα πράγματα σε μια σειρά.Νομίζω ότι σήμερα ξύπνησα με άλλη διάθεση παρόλο που όλο το βράδυ πάλι έκανα βόλτες στα υπνοδωμάτια.Κορίτσια είστε τέλειες.Χρειαζόμουν κάποιον να με ταρακουνήσει...

[Μαριλίνα]

Την ιδέα να πάτε την μεγάλη σε σταθμό ή σε ένα κέντρο απασχόλησης για λίγες ώρες τη σκέφτηκες;

Θα είσαι πιο ήρεμη με τον μπέμπη και εκείνη θα περνάει πολύ ωραία. Είναι σε ηλικία που πρέπει να έχει αρχίσει να βαριέται στο σπίτι.

Επίσης, η πεθερά δεν μπορεί να βοηθήσει λίγο τα Σαββατοκύριακα;

Πάντως μην ανησυχείς, όλα θα στρώσουν...

[MarcoPolo]

Σήμερα το πρωί που σηκώθηκα αποφάσισα ότι πρέπει να γίνω πιο ελαστική. Τα άλλα όλα μπορούν να περιμένουν.Η υγεία όμως όχι.Δεν μου φταίνε σε τίποτα τα παιδιά μου να βλέπουν συνέχεια πτώμα.Βρήκα γυναίκα και το Σάββατο θα έρθει και θα έρχεται 2 φορές τον μήνα.Εγώ το Σάββατο το πρωί λέω να πάω με την κορούλα μου μια βόλτα στα μαγαζιά που μας αρέσει πάρα πολύ.Ή ζωή είναι πολύ ωραία όταν ξέρεις να την χαίρεσαι.Επίσης σήμερα το βράδυ πήρα την απόφαση να κάνω μια πολύ μεγάλη συζήτηση με τον αντρούλη μου για να μπούνε τα πράγματα σε μια σειρά.Νομίζω ότι σήμερα ξύπνησα με άλλη διάθεση παρόλο που όλο το βράδυ πάλι έκανα βόλτες στα υπνοδωμάτια.Κορίτσια είστε τέλειες.Χρειαζόμουν κάποιον να με ταρακουνήσει...

 

 

Aκριβως οπως τα λες ειναι τα πραγματα και χαιρομαι που αποφασισες να προσεχεις τον εαυτο σου. Συνεχισε την προσπαθεια και ολα θα πανε καλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[agentP]

Κορίτσια είναι μερικές φορές που και να πετάξεις το μπαλάκι στους άντρες ...απλά δε το παίρνουν. Εγώ προσπάθησα να το πετάξω καμια-δυο φορές και όταν γύρισα αντίκρυσα το χάος! (φανταστήτε ότι θέλετε). Είναι σαν αυτό που έγραψε η DEL "Εχετε νιώσει ποτέ ότι μιλάτε σ'ενα τοίχο?"

Κι εγώ νομίζω κάτω θα πέσει το μπαλάκι. Κάνε λίγο υπομονή να ξεπεταχτεί ο μικρός. Με τον δικό μου τον άντρα, είχαμε τα ίδια προβλήματα και καυγάδες όταν τα παιδιά ήταν στην ηλικία των δικών σου. Τώρα που το θυμάμαι νομίζω ότι τότε κάναμε τους χειρότερους καυγάδες, θυμάμαι ότι είχα εκσφενδονίσει κι ένα ποτήρι για να υποστηρίξω τα επιχειρήματά μου. Τώρα που τα βλέπω τα πράγματα λίγο πιο ήρεμα, νομίζω ότι οι άντρες κατ' αρχήν δεν καταλαβαίνουν γενικώς περί βοήθειας, πρέπει να δίνεις συγκεκριμένες εντολές π.χ. κατέβασε τα σκουπίδια το πρωί φεύγοντας, πήγαινε βόλτα τη μεγάλη στις κούνιες, αγόρασε ψωμί στο γυρισμό, κάνε μπάνιο το μωρό. Και δεν τα καταφέρνουν όλοι οι μπαμπάδες με τόσο μικρά παιδάκια, με 4 μηνών μωρό, που θέλει τη μυρωδιά σου, μην περιμένεις ότι ο άντρας σου θα καταφέρει και πολλά.

Κάνε υπομονή, σ' ένα χρόνο θα είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση πιστεύω.

[evangelia]

επειδή δεν έχω βοήθεια απ'όταν γέννησα ήξερα ότι το κουπί θα το τραβήξω μόνη μου.λοιπόν,όταν ήταν 20 ημερών η φένια,είπα στον άντρα μου ότι ηθέλα 1 ώρα την ημέρα να κρατάει το μωρό,έστω και αν κοιμάται,απλά να μην είχα την έννοια της,να άκουγα λίγη μουσική,να έκανα ένα ζεστό μπάνιο,να έβγαζα τα φρύδια μου έστω...

ένα χρόνο μετά και ακόμα περιμένω!!!

βέβαια όταν σκέφτομαι το μωράκι και βλέπω μπροστά μου το κοριτσάκι και ξέρω ότι το κατάφερα μόνη μου,νιώθω απίστευτη ικανοποίηση και περηφάνεια!!!!!!!!!!

[sweet_february]

Ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα με το μωρο στο σπιτι. Ιδιως για τις κοπελες που δεν εχουν βοηθεια και για εκεινες που δουλευουν. Εγω εχω τεραστια βοηθεια απο τον αντρα μου. Απο οταν γεννηθηκε η μικρη, ειναι απο πανω της ολη την ωρα και ακομα κι οταν νοσηλευτηκε το παιδι στο Παιδων, εκεινος εμενε μαζι της τα βραδια, εγω γυρνουσα σπιτι. Κι ο καημενος δουλευε απο πανω! Πιστευω πως αν ο αντρας μου ειχε στηθος, θα τη θηλαζε τη μικρη! Απο τις 17/06 που ειχε ενα ατυχημα στη δουλεια, βρισκεται στο σπιτι με αναρρωτικη και μπορω να πω πως δεν αφηνει καθολου τη μικρη. Εκεινος σηκωνεται το πρωι οταν θα κλαψει, εκεινος θα την ταϊσει, εκεινος θα καθησει να παιξει μαζι της, εκεινος θα μας παει βολτα με το αμαξι, εκεινος θα την κανει μπανιο κι εκεινος θα την κοιμισει. Ολα αυτα δεν τα λεω για να δειτε "τι καλο αντρα εχω και ποσο τυχερη ειμαι κι ολα αυτα". Απλα θελω να μοιραστω μαζι σας, πως παρολο που οι ωρες που θα μοιραστω με το παιδι ειναι ως επι το πλειστον ευχαριστες (μιας που το βρισκω ετοιμο σε ολα), ερχονται στιγμες που νιωθω πολυ "καπως". Τσαντιζομαι ας πουμε που θελω να παω για εναν καφε με τον αντρα μου και δεν μπορω λογω της μικρης κι αλλα τετοια. Νιωθω φρικτα που τα γραφω ολα αυτα εδω, σε εσας που πνιγεστε και ειστε α-πο-λυ-τα δικαιολογημενες, αλλα ειναι η πραγματικοτητα μου. Για να αποφυγω τις παρεξηγησεις, θα πω πως φυσικα και ασχολουμαι με το παιδι, δεν ειμαι κομπαρσος μες στο σπιτι, και δουλειες κανω και ολα αυτα που κανει ο αντρας μου (δηλαδη δεν το εχω μονο για παιχνιδι το παιδι!), απλα ερχονται στιγμες που νιωθω κι εγω να ασφυκτιω παρολο που εχω βοηθεια και μαλιστα μεγαλη!