Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΕΧΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΕΥΡΑ


apricot

Recommended Posts

Δεν ξερω αν καποια απο εσας βρισκεται στη θεση μου.εχω συνεχεια νευρα και εχω χασει πια την υπομονη μου.γιατι πρεπει να τακανουμε ολα τελεια να μην κοιμομαστε ποτε να εχουμε παντα διαθεση για ολους και να μην νευριαζουμε ποτε?εγω αισθανομαι χαλια που ειμαι συνεχεια κουρασμενη και νευριασμενη αλλα δεν μπορω να αλλαξω την κατασταση γιατι δεν εχω χρονο!!πως να ηρεμησω οταν ειμαι συνεχεια αυπνη και παντα εχω κατι να κανω που εννοειται ειναι για αλλους και οχι για μενα?προσπαθω πολλες φορες να συγκρατουμε αλλα δεν τα καταφερνω πια!απο τοτε που γεννησα τα παιδια ειμαι συνεχεια μες στα νευρα:confused::confused::confused:

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 113
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δεν ξερω αν καποια απο εσας βρισκεται στη θεση μου.εχω συνεχεια νευρα και εχω χασει πια την υπομονη μου.γιατι πρεπει να τακανουμε ολα τελεια να μην κοιμομαστε ποτε να εχουμε παντα διαθεση για ολους και να μην νευριαζουμε ποτε?εγω αισθανομαι χαλια που ειμαι συνεχεια κουρασμενη και νευριασμενη αλλα δεν μπορω να αλλαξω την κατασταση γιατι δεν εχω χρονο!!πως να ηρεμησω οταν ειμαι συνεχεια αυπνη και παντα εχω κατι να κανω που εννοειται ειναι για αλλους και οχι για μενα?προσπαθω πολλες φορες να συγκρατουμε αλλα δεν τα καταφερνω πια!απο τοτε που γεννησα τα παιδια ειμαι συνεχεια μες στα νευρα:confused::confused::confused:

 

Γεια σου

από ο,τι κατάλαβα δεν έχεις μόνο ένα παιδί, οπότε εγώ με το ένα ίσως να μην μπορούσα να σου πω πολλά. Όμως, το λες μ' ένα τρόπο μόνη σου. Κάνεις πράγματα για τους άλλους κι όχι για σένα. Δεν ξέρω πώς είναι η καθημερινότητά σου, αλλά να σε ρωτήσω κάτι: διεκδικείς χρόνο για σένα;;; Όλοι θέλουμε να μας τα φέρνουν στο χέρι. Εσύ το έχεις ζητήσει ποτέ;;;

Link to comment
Share on other sites

το εχω εξηγησει στον αντρα μου πολλες φορες οτι τουλαχιστον το βραδυ απο 9΄30-11΄00 δεν θελω να κανω τιποτα αλλα μονο οτι θελω εγω ομως δεν το καταλαβαινει.θελω να κοιμουνται τα παιδια στις 9¨00 για να εχω λιγο χρονο ηρεμιας ομως ουτε αυτο το καταλαβαινει!αυτον δεν τον πειραζει να πηγαινουν για υπνο στις 10.εμενα με πειραζει γιατι ετσι μεχρι να κανω μπανιο παει 11 και μετα ειμαι πτωμα απο την κουραση αρα παλι τιποτα,μια ιδια μερα που παλι αυριο θα κανω παΛΙ τα ιδια κ.τ.λ κ.τ.λ.

αυτον τον χρονο διεκδικω μιαμιση ωρα το βραδυ!τοτε που δεν εχω να πλυνω,να μαγειρεψω,να ετοιμασω τα παιδια...και οτι αλλο .αλλα ουτε αυτο εχω!για αυτο αισθανομαι ετσι....οι αντρες κανουν τα παντα που θελουν οι γυναικες γιατι δεν τα κανουν ουτε αυτα που θελουν ουτε οτ:confused:αν τα θελουν?

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites

Γκουσφράμπααα!!!!!!!!! :lol: :lol: :lol: (ταινία ''Ασκήσεις ηρεμίας'')

Τώρα, περα από την πλάκα....:roll: δεν μπορω να πω ότι είμαι συνεχώς μες στα νεύρα αλλά έχω συχνά νεύρα, αλλά ίσως μου έχουν μείνει από την εγκυμοσύνη...δεν ξέρω!

Σε καταλαβαίνω....πρέπει να τα κάνεις όλα, απότι κατάλαβα έχεις και πάνω από 1 παιδί...δουλεύεις κιόλας;;;:shock: να υποθέσω ο άντρας δεν πολυβοηθαει;;;

Αχ.....:roll: υπομονή.... και προσπάθησε να βρεις λίγο χρόνο για σενα...

δεν μπορεί, κάπου μέσα στο 24ωρο θα βρεις μια γωνιά και για σένα! :D

4BMSp3.pngzHf1p3.png
Link to comment
Share on other sites

εχω 2 παιδια και ναι φυσικα δουλευω.αλλα να φανταστεις οτι στη δουλεια ξεκουραζομαι! ο αντρας μου βοηθαει αλλα σε πολλα πραγματα δεν με καταλαβαινει αλλα σε πολλα ομως!!!αυτο πολυ με σκοτωνει ψυχολογικα γιατι νομιζω πως ειμαι τρελλη! στο τελος θα αρχοσω να πιστευω οτι δεν κανω για μαμα...δεν εχουν οι μαμαδες οι κανονικες υπομονη και ηρεμια? εγω δεν εχω!:!:

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

αx μια απο τα ιδια μολισ τελιωσα σκουπ. σφουγγ.σιδερο εβαλα για υπνο τα παιδια και ο αντρουλησ βγηκε για να παει να δει αγωνα α ξεχασα να γρα ψω οτι και το πρωι ειχαμε παρτυ γενεθλιων

Link to comment
Share on other sites

ελατε τωρα,, πως κανουμε ετσι??? φανταστειτε να δουλευαμε 8-9 ωρες να γυρνουσαμε σπιτι να τρωγαμε το ετοιμο φαγητακι μας να μασ. να ριχναμε καμια ωρα υπνο , να μασ εφτιαχναν τον ωραιο μασ καφε ,,,ε! κ οταν μασ κουρασουν τα παιδια με τισ φωνεσ τους να κανονισουμε καφε με καποιον συναδελφο... τετοια κουραση δεν παλευεται ,, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΙΛΑΜΕ Κ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΚΟΥΡΑΣΗ.

Link to comment
Share on other sites

ετσι ακριβως angel! δεν ειναι στη φαντασια μου λοιπον πραγματι εχω λογους να εχω νευρα? ειμαι κουρασμενη,κουρασμενη,κουρασμενη......και θελω να μην ειμαι πια....αλλα δεν γινεται αυτο το εχω ξεχασει.τα νευρα ομως πως θα τα ξεχασω?

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ανήκω και εγώ στο κλάμπ. Λίγο καιρό πρίν όμως κατάλαβα ότι αν συνεχίσω έτσι θα καταστρέψω τα πάντα γύρω μου, τη σχέση με το παιδί μου, τον άντρα μου, την μάνα μου και δεν θα είμαι ευχάριστη παρέα για κανέναν. Αποφάσισα λοιπόν να αφήσω λίγο πίσω το σπίτι και να φορτώσω κάποιες εξωτερικές δουλειές στον άντρα μου πχ τα ψώνια του σπιτιού, αυτά προς το παρόν. Αποφάσισα ότι πρέπει να παίζω πιο πολύ ώρα με το παιδί μου γιατί αυτό μου δίνει χαρά και όταν κοιμάται γύρω στις 21:30 να κάθομαι ήρεμα έστω και μισή ωρίτσα με τον άντρα μου. Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς: δουλεύω έως τις 16:00 το μεσημέρι, δεν έχω βοήθεια απο γιαγιάδες, κτλ και ο άντρας μου έχει μανία με την τάξη μέσα στο σπίτι.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό με τα νεύρα με έχει απασχολήσει κι εμένα..Δηλαδή, οκ έχουμε νεύρα και έτσι δημιουργούμε συνέχεια καβγάδες..και μετά τι?

Το Σκ πάλι τσακώθηκα γιατί κλασικά ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΑ!

Έπρεπε να φτιάξω το σπιτι, να ετοιμαστώ,να μαζέψω κάτι ρούχα απλομένα, να τα τακτοποιήσω, να ταίσω το μωρό, να το αλλάξω, να του μαγειρέψω για να έχει ετοιιμο το φαι του για το μεσημέρι, να το ντύσω για να πάμε super market!

Δεν ήθελε πολύ..Σε όλη αυτή τη φάση ο άντρας μου καθόταν στον καναπε...

Εκνευρίστηκα και με μία αφορμή, καβγάς! Τι να τους κάνουμε αυτούς τους άντρες μας!

Έτσι τους έχουν κάνει οι μανάδες τους? Τι να πω...και μετά? Τι βγαίνει?

Λοιπόν, εγώ την λύση δεν την ξέρω...αλλά πάντώς με τα νεύρα μόνο αντίθετα αποτελέσματα φέρνεις..το ξέρω και το προσπάθώ...τελευταία έχω βελτιωθεί, γίνεται σπανιότερα...

Ασκήσεις αναπνοής χρειάζονται! Και όταν βλέπουμε τα νεύρα να' ρχονται, πραγματικά αυτό που λέει η DimiAl έχει αποτέλεσμα.

Εγώ τις καθημερινές που λείπει ο άντρας μου μέχρι αργά, περνάω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με το μπεμπε...ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ και γίνομαι παιδί κι εγώ!

Παίρνω πραγματικά ενέργεια. Και άσε τις δουλειές στην άκρη. Αμα οι αλλοι δεν βοηθάνε, ας υποστούνε και λίγη ακαταστασία. Πως θα γίνει δηλαδή?

Ασε που ο μπέμπης τώρα που γύρισα στην δουλειά διεκδικεί τον χρόνο μου..Με αφηνει με το ρολόι 15 λεπτά για να πλύνω πιάτα και μετά αρχίζει την γκρίνια και κρέμετε απο τα μπατζακια μου...Το μόνο που θέλει είναι η μαμά του, θέλει να παίξουμε μαζί. Στην τελικά το δικαιούται!

Αυτά και κουράγιο!

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια και εγω εχω τρομερα νευρα , τρομερα μιλαμε και οταν δεν εχω νευρα εχω καταθλιψη και οταν περασει η καταθλιψη ξεσπαει με νευρα . Απο τη μια το θεωρω λογικο με ολα αυτα που συμβαινουνε γυρω μου με την αρρωστεια τοθ πατερα μου και τη μανα μου που ταλαιπωρειτε ετσι και απο την αλλη νοιωθω τις τρομερες τυψεις οτι δεν ειναι καλα απενατνι στα παιδια μου . Εντα3ει προσπαθω να παιζω μαζι τους , ποσο ε3αλλου να παι3εις με ενα παιδακι 2,5 ετων και ενα αλλο 12 μηνων και ιδιαιτερα αμα εισαι συνεχεια σπιτι μαζι τους τα πρωινα , ε κουραζεσαι . Περνουμε γυναικα για τις δουλειες και το σιδερωμα αλλα ολα τα υπολοιπα περνανε απο τα χερια μας και λογικο ειναι μιασκαι εγω ειμαι σπιτι περισσοτερες ωρες να ασχολουμε εγω ,αυριο θα ερθει η γυναικα να σιδερωσει και σημερα εβαλα ηδη 3 πλυντηρια , τα απλωσα κιολας . Ειναι φορες ποθ νοιωθω ανεξελγκτα τα νευρα μου , φυσικα και δεν ανεχομαι κουβεντα απο τον Παναγιωτη και εκεινος ανθρωπος ειναι και ποση υπομονη να κανει ,ξερει για τα ψυχολογικα μου (εχω αγοραφοβια , κρισεις πανικου και αρροστοφοβιες) μου εχει συμπαρασταθει παρα πολυ , κανει οτι μπορει , οτι του ζηταω ,ομως ειναι φορες που χανω την υπομονη μου και εκνευριζομαι ακομα και αν τσιριζουνε τα μικρα μου .

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια, μπορεί να ακούγεται τετριμμένο και χιλιοειπωμένο αλλά διεκδικήστε χρόνο για τον εαυτό σας. Εγώ ήμουν πάντα ανεξάρτητό και ελεύθερο άτομο και η γέννηση της κόρης μου κι οι ευθύνες της ανατροφής της, του σπιτιού και της δουλειάς (μετά την άδεια μητρότητας γύρισα στη δουλειά και ανέλαβα παραπάνω καθήκοντα από αυτά που είχα πριν) ήρθαν όλες επάνω μου κι έτσι βρέθηκα να είμαι το τελευταίο νούμερο στη λίστα προτεραιοτήτων. Αυτή η κατάσταση με πίεζε πάρα πολύ και μου δημιουργούσε νεύρα (ακόμα και σήμερα αλλά σε μικρότερο βαθμό). Μιλούσα με το σύζυγο, ο οποίος στη συζήτηση αποδεχόταν ότι είναι βοηθητικός και όλα είναι πάνω μου αλλά στην πράξη δεν ήξερε και πως να αναλάβει ευθύνες (παιδί & σπίτι). Κάποια στιγμή έκανα "μπαμ" και είπα ότι "ευτυχισμένη μαμά = ευτυχισμένο παιδί", έτσι έψαξα να βρω τι από όλα όσα κάνω μπορώ να τα "αναθέσω" σε άλλους, έκανα μια λίστα και άρχισα την εφαρμογή (π.χ έρχεται καθαρίστρια και δεν καθαρίζω εγώ, κάνει ο μπαμπάς της baby sitting μια φορά στις 15 ημέρες για να βγω με μια φίλη μου για καφέ ή να πάω στην αισθητικό, στη δουλειά μου προσπαθώ να μην τα παίρνω όλα επάνω μου και να μοιράζω πράγματα και στους άλλους κ.τ.λ.). Μην φανταστείτε ότι τα πράγματα άλλαξαν ριζικά, απλά έγιναν κάποια μικρά βήματα που με βοήθησαν να είμαι λίγο πιο ήρεμη. Και βέβαια συνεχίζω την προσπάθεια !!!!

Link to comment
Share on other sites

Ναι φιλεναδα μου ξερω τι λες , ομως δεν ειναι αυτο το προβλημα μου εμενα , και εγω ετσι ελευθερο κοριτσι ημουνα και ολη μερα στους δρομους ,αλλα αυτοτο εχω μαζι με τα μικρα και τον Πανο , δεν μου λειπει να βγω με καποια φιλη μου αν και το κανω 1-2 φορες το μηνα και κραταει ο Πανος τα παιδια , η μοιραζομαστε απο ενα μικρο και κανυμε χωριστο προγραμμα κανα απογευμα αλλα μου αρσει πολυ να βγαινουμε ολοι μαζι οπως κανουμε καθημερινα . Γυναικα περνουμε σχεδον 2 φορες τη βδομαδα , μια σιδερο μια καθαρισμα . Το κυριο προβλημα για τα νευρα μου εμενα , εκτος απο τα ψυχολογικα μου ειναι κυριως το οτι εχω πολυ ηλικιωμενους γονεις και οχι επειδη δεν εχω βοηθεια αλλα επεοδη δεν εχω καν παρεα .

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ειναι φορες ποθ νοιωθω ανεξελγκτα τα νευρα μου , φυσικα και δεν ανεχομαι κουβεντα απο τον Παναγιωτη και εκεινος ανθρωπος ειναι και ποση υπομονη να κανει ,ξερει για τα ψυχολογικα μου (εχω αγοραφοβια , κρισεις πανικου και αρροστοφοβιες) μου εχει συμπαρασταθει παρα πολυ , κανει οτι μπορει , οτι του ζηταω ,ομως ειναι φορες που χανω την υπομονη μου και εκνευριζομαι ακομα και αν τσιριζουνε τα μικρα μου .

Βλέπεις κάποιον ειδικό που μπορεί να σε βοηθήσει ???? Γιατί χρειάζεσαι βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο που είναι αρμοδιος να σε βοηθήσει να λύσεις αυτά τα θέματα.

Link to comment
Share on other sites

Μωρε κανω ψυχαναλυση με ενα πολυ καλο επιστημονα εδω και 2 χρονια , τις φοβιες τις εχω πολλα χρονια , εχω αλλαξει αρκετους ψυχολογους .Απλως συνεχεια κατι προστειθετε και μας παει πισω , οπως τωρα αυτο με τους γονεις μου . Τεσπα πιστευω οτι καποια στιμγη ολα θα πανεκαλυτερα .

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια εγώ να δείτε νέυρα και κακό.

Μέχρι που αναπνέει μερικές φορές ο άντρας μου , μου φαίνεται υπερβολικό και δεν αντέχω να τον ακούω.

Απο την άλλη η μικρή μας είναι ένα πολύ ώριμο παιδάκι για την ηλικία της που δυστυχώς όμως μερικές φορές έχει τρελλές απαιτήσεις (όταν το πρωί τρέχω για να βαφτώ και να ετοιμαστούμε εκείνη να φύγει με το σχολικό και εγώ για δουλεία θέλει να βάλει ρούζ και εκείνη η να αλλάξει ρούχα γιατί δεν της αρέσουν.)Μόνο ένα λοιπόν είναι το κόλπο που με κάνει να ηρεμώ για κανα δύωρο και να ξεδίνω,ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ

εξαφανίζομαι για κανα δυο ωρίτσες, παραμένω ήρεμη και για κανα δύο ακόμα μετά οπότε αν το κάνω τρείς φορές την εβδομάδα γλυτώνω το διαζύγιο , το μπαλκόνι που σκέφτομαι να πέσω και την μικρή μου που ώρες ώρες θέλω να την΄πνίξω:? και συνηδειτοποιώ ότι τελικά η ζωή είναι ωραία και αυτή είναι η οικογένεια μου.

Βέβαια όταν η ώρα έιναι 23:00 ακόμα μαγειρέυω για την αυριανη ημερα ενω θελω ακόμα να κάνω μπάνιο να λουστώ να ισιώσω μαλλί και να βάψω νύχι για να πάω σαν άνθρωπος στο γραφείο και εγώ, η μικρή κόβει βόλτες τριγύρω μου και ο άντρας μου χαζεύει στην tv.πραγματικά μου έρχεται να ουρλίαξω (αν και πολλές φορές το κάνω και μετά στεναχωριέμαι)

Sorry για την πολυλογία αλλά τα είπα και ξαλάφρωσα.:wink:

Link to comment
Share on other sites

και λεω εγω τωρα...οι αντρες γιατι παντα ειναι προνομιουχοι σε αυτα τα πραγματα?γιατι?συμφωνω οτι με τα νευρα το μονο που καταφερνουμε με τα νευρα ειναι να χαλαμε τη σχεση με τον αντρα μας και τα παιδια μας, αυτο το εχω καταλαβει και προσπαθω ειλικρινα πολυ να το αλλαξω αλλα δεν το καταφερνω παντα,για την ακριβεια δεν το καταφερνω πολλες φορες!! καταρχην μερικες μερες πριν την περιοδο δεν τα καταφερνω καθολου, γινομαι εξαλη με το παραμικρο δεν ξερω αν συμβαινει και σε εσας? παντως θελω το χρονο μου , τον εχω αναγκη!! ασε που ο αντρας μου ενω γενικα δεν ειναι γκρινιαρης με το σπιτι εχει μια μουρλα την οποια εγω δεν αντεχω. τρελαινομαι με την ακαταστασια αλλα αντεχω λιγη σκονη στα επιπλα.αυτος ειναι ακριβως το αντιθετο. αρα μολις μπω σπιτι επειδη παντα γινεται χαμος απο παιχνιδια κ.τ.λ τρελαινομαι και αρχιζει το αγχος.....

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites

εγω έχω ΤΡΕΛΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ ΝΕΥΡΑ.

 

Ολα ξεκίνησαν πριν 2 χρόνια που άλλαξα δουλειά, μέχρι τότε ημουν μια πολύ ήρεμη γυναίκα, γυρνούσα σπίτι κ παρά τα όποια προβλήματα μπορεί να με περίμεναν ήμουν ηρεμη.

 

Παράλληλα δυστυχώς για εμένα καταπιέζομουν κ ποτέ δεν έλεγα αυτό που με ενοχλούσε κ τα κρατούσα όλα μέσα μου, ο καθένας έλεγε το μακρύ του κ το κοντό του κ εγώ τίποτα.

 

Επανέρχομαι στο θέμα της νέας δουλειάς, όλα ξεκίνησαν ήρεμα κ όμορφα, έφτασα σε σημείο να δουλεύω αντί για 8ωρο μια κ δύο ώρες παραπάνω σε καθημερινή βάση κ όσο έβλεπαν ότι η αποδοσή μου ανέβαινε τόσο με γεμιζαν με ευθύνες κ εγώ να μην λέω ποτέ όχι σε τίποτα, το καλό κορόιδο με τα 900 που την δουλειά που έκανα σε άλλες εταιρίες την έβγαζαν 3 άτομα. Ισως σας ακουστεί υπερβολικό αλλά έτσι ήταν. Μέχρι που τα απογευματα μετα τη δουλειά ήθελα 2 ώρες να ηρεμήσω από τα νέυρα της δουλειάς. Τότε άρχισαν να την πληρώνει η οικογένεια, οι γονείς μου, λιγότερο ο σύζυγος αφού αυτός είχε το προνόμιο να είναι φωνακλας κ το παιδί με φωνές που του έβαζα χωρίς λόγο.

 

Ομως έχουν αλλάξει όλα ριζικά, πια δεν έχω μονο νέυρα αλλά εχω αρχίσει κ μιλάω κιόλας κ τα ακούνε όλοι είτε τους αρέσει είτε όχι, δεν κρατάω μέσα μου τίποτα κ ότι με ενοχλεί το λέω, κ στο σύζυγο που εχει καραφλιάσει με τα νεύρα μου κ όποιος βρεθεί στο δρομο μου, στις 13 ξεκινώ πάλι την δουλειά αφού τελείωσε το 6μηνο του ΟΑΕΔ κ ήδη βλέπω να κάνω σαν την τρελή κ να τα χώνω σε όλους. Θα ήθελα να ηρεμήσω λίγο στο σπίτι τουλάχιστον για τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα. Στους υπόλοιπους μου αρέσει που έχω αρχίσει κ τα χώνω..

 

και πρέπει να έχω κ υπομονη που ο γιος ξεκίνησε την Α' δημοτικού κ η μικρή ειναι μεσ'την τρέλα

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, δεν ξέρω καν αν βγάει νόημα αλλά πάντως ευχαριστώ.

 

ΞΑΛΑΦΡΩΣΑ

Link to comment
Share on other sites

το εχω εξηγησει στον αντρα μου πολλες φορες οτι τουλαχιστον το βραδυ απο 9΄30-11΄00 δεν θελω να κανω τιποτα αλλα μονο οτι θελω εγω ομως δεν το καταλαβαινει.θελω να κοιμουνται τα παιδια στις 9¨00 για να εχω λιγο χρονο ηρεμιας ομως ουτε αυτο το καταλαβαινει!αυτον δεν τον πειραζει να πηγαινουν για υπνο στις 10.εμενα με πειραζει γιατι ετσι μεχρι να κανω μπανιο παει 11 και μετα ειμαι πτωμα απο την κουραση αρα παλι τιποτα,μια ιδια μερα που παλι αυριο θα κανω παΛΙ τα ιδια κ.τ.λ κ.τ.λ.

 

Εγω παλι θα τον αφηνα μετα τις 9 να καθαρισει μονος του και θα ξερενωμουνα και ειμαι σιγουρη την επομενη θα ηταν στις 9 ξαπλα ολοι :mrgreen::mrgreen:. Μεσημερι κοιμουνται τα παιδια?

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

Νευρα!!!!Και νομιζα πως μονο σ'εμενα συμβαινει.Σ'εμας συμβαινει το εξης.Eγω δεν δουλευω.Ο συζυγος μου δουλευει απο το πρωι μεχρι το βραδυ.Απο περυσι ειναι και τα ΣΚ μας κλεισμενα γιατι δεν του φταναν ολα τ'αλλα,αλλα ηθελε να κανει και νυχτερινο μαγαζι.Αυτο εχει ως αποτελεσμα ολη μερα να ειμαι με τα παιδια,ν'ασχολουμαι με το σπιτι και οποτε λεω κατι η απαντηση ειναι εγω δουλευω και ειμαι κουρασμενος.Εγω απαγορευετε να ειμαι κουρασμενη.Να παω για καφε?Τι ειναι αυτο?Αυτο ειναι πολυτελεια για'μενα.Ισως κανενα ΣΚ που ερχεται η μαμα μου που θα κρατησει τα παιδια η αν παρω το 1 τουλαχιστον μαζι μου(δεν αντεχουν τα νευρα του και με τα 2.Τα δικα μου ομως πρεπει να αντεχουν ολη μερα....)Το θεμα ειναι οτι γι'αυτους τους λογους πολλες φορες δεν εχω την υπομονη που χρειαζεται με τα παιδια(δυστυχως).Και εκτος αυτου βαρεθηκα σε τσακωμους να λεω συνεχεια τα ιδια και τα ιδια.Τι να διεκδικησω ρε κοριτσια,το αυτονοητο?Αυτος ειναι και ο μονος λογος που μετανιωνω που αφησα την δουλεια μου.Συγνωμη για το μεγαλο post αλλα σημερα ειναι μια απο αυτες τις δυσκολες μερες.

Τα παιδιά μου....η ζωή μου

Link to comment
Share on other sites

Νεύρα; χμ! κάτι μου θυμίζει...

 

Δύο απανωτές εγκυμοσύνες, τεράστια αλλαγή στη ζωή μου, ε, πολύ θέλει ο άνθρωπος; Αφού, το πάλεψα πολύ ( αλήθεια!!!) τελικά κατέληξα στα χάπια. Ξέρω ότι δεν είναι και ότι καλύτερο, αλλά από το να τρώγομαι με όλους και όλα, ναι ακόμα και με τα ρούχα μου, προτίμησα να καταφύγω στη βοήθεια της αγαπητής μας χημείας.

 

Ξέρετε τι είναι να σε ενοχλεί η μεγαλύτερη βλακεία που μπορείς να φανταστείς; Πολλές φορές με ενοχλούσε ακόμα και ο τρόπος που κάπνιζε ο καλός μου :shock::shock: και δεν είναι μόνο αυτό, το έκανα και θέμα...και εκείνη την ώρα που καταλάβαινα τι ηλιθιότητα είναι το συνέχιζα, έτσι, γιατί έπρεπε να μαλώσω, να ξεδώσω και όλα αυτά τα υπέροχα. Έτσι, εν γνώση μου, χαπακώθηκα και ησύχασα. Μέχρι να μπορέσω να βρω τη φόρμουλα που θα με βοηθήσει να ξεπεράσω τη βλακεία που με δέρνει.

 

Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν το προτείνω ως λύση, απλώς λέω την εμπειρία μου.

 

Μετά από ενδοσκοπήσεις ( ναι, το κάνω συχνά), κατάλαβα ότι έπαιρνα πολύ στα σοβαρά την νέα μου κατάσταση, έπρεπε να είμαι καλή σε αυτό που θα κάνω και γενικά να είμαι καλή σε όλα. Ε, λοιπόν αυτό δεν γίνεται, για μένα τουλάχιστον. Προσπαθώ, και μάλιστα το καταφέρνω πολλές φορές, να είμαι ήρεμη και χαλαρή, να μην δίνω σημασία σε κάθε τι και να ζω την καθημερινότητα χωρίς να δίνω σημασία σε πολλά-πολλά.

Link to comment
Share on other sites

Νεύρα; χμ! κάτι μου θυμίζει...

 

Δύο απανωτές εγκυμοσύνες, τεράστια αλλαγή στη ζωή μου, ε, πολύ θέλει ο άνθρωπος; Αφού, το πάλεψα πολύ ( αλήθεια!!!) τελικά κατέληξα στα χάπια. Ξέρω ότι δεν είναι και ότι καλύτερο, αλλά από το να τρώγομαι με όλους και όλα, ναι ακόμα και με τα ρούχα μου, προτίμησα να καταφύγω στη βοήθεια της αγαπητής μας χημείας.

 

Και εγώ το ίδιο, ΝΕΥΡΑ και έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά τη λύση της χημείας και ας ήταν από τα χειρότερά μου μαθήματα στο σχολείο. Υπάρχει κάτι φυτικό να κυκλοφορεί ή θα πρέπει να με δει γιατρός; Ειδικά όταν περιμένω περίοδο "ξεφεύγω" και όταν συνέλθω, μετανιώνω, κατηγορώ τον εαυτό μου που για άλλη μια φορά δεν συγκρατήθηκα ενώ μου είχα υποσχεθεί τελευταία φορά και γίνομαι χειρότερα ράκος...:(

6WqHp3.pngUVK9p3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...