Δεν τρώει, είναι σαν την ακρίδα!!!!

[Όλγα]

Καλησπέρα!! Θα μπω γρήγορα στο θέμα για να μην σας κουράσω. Η μεγαλη μου κόρη είναι ακριβώς 5 χρονών!! Είναι 1.10 ύψος και 17 κιλά!!! Μήπως τα κιλά είναι λίγα;; Δεν τρώει με τίποτα μπορεί να είναι με 2 μπουκάλια την ημέρα για 3- 4 μέρες. Είναι ζωηρότατη και δεν αρρωσταίνει συχνά. Τι να κάνω ;;; Έίναι σαν την ακρίδα!!!! Όλα τα ρούχα της (παντελόνια) έχουν έξτρα λάστιχο από μέσα ραμμένο!!!

Υπάρχει κάποια βιτάμίνη ή κάτι τέτοιο για να της ανοίξει η όρεξη;;;

Η να την αφήσω στην ησυχία της και όταν πεινάει να τρώει;;;

Πρέπει να ανησυχώ;;;

 

Ευχαριστώ

[katia28]

καλησπερα.κολο θα ηταν να ρωτησεις το γιατρο σου.υπαρχουν καποιες βιταμινες,τις οποιες ομως πρεπει να σου δωσει ο γιατρος.

[zouzounitsa79]

υπαρχει σιγουρα κατι το ειχε δωσει μια γνωστη μου στην κορη της για τον ιδιο λογο που περιγραφεις... ΑΛΛΑ...σε λιγο καιρο γυρισε μπουμερανγκ και τωρα της κανει διατροφη να αδυνατησει!!!

Αν δεν υπαρχει ιατρικος λογος και το παιδι χαιρει ακρας υγειας εχει καλο αιματοκριτη κλπ αστο μονο του...τρωει οσο θελει Σου μιλαει μια ισοβιος χοντρουλα

[micnat]

Όλγα, καλημέρα. Κι εμένα ο μεγάλος μου γιός είναι 5.5, 1.16 και 17 κιλά

17 κιλά είναι και η κόρη μου που είναι 3.5 χρονών...

 

Η γιατρός μετά από πολλές αγωνίες που περάσαμε όταν ήταν μωρό (τον θήλαζα και είχε φαγωθεί για συμπλήρωμα, μέχρι που με κατάφερε και τον αποθήλασα στους 9 μήνες η βλαμένη - εγώ), έχει αποδεχτεί τώρα πια, πως έτσι είναι η κοψιά του, και αφού μεγαλώνει κανονικά και δεν αρρωσταίνει και είναι ενεργητικό παιδί, έτσι θα είναι.

Έχει κάποιες παραξενιές στο φαί, αλλά σε γενικές γραμμές τρώει αυτά που χρειάζεται, με λίγο κυνήγι κάποιες φορές και με δωροδοκίες... Είναι το παιδί που θα φάει μισό σοκολατάκι

 

Δε μου έχει δώσει τίποτε όμως η γιατρός, μόνο σίδηρο σε κάποια φάση που είχε χαμηλή φεριτίνη και αυτό ήταν. Έχουμε και στίγμα μεσογειακής αναιμίας.

[Stam]

Όλγα, και η δική μου η μεγάλη κόρη είναι 5 χρονών, έχει ύψος 1.12 και βάρος 17 kg.!!! Η δική μου η άποψη είναι πως θα πρέπει να το αφήσεις το παιδί στην ησυχία του, χωρίς επιπλέον βιταμίνες και μουρουνέλαια και άλλα τέτοια. Κι όλα αυτά στα λέω γιατί έχουμε περάσει ουκ ολίγα, από τότε που ήταν μωρό με χίλες μύριες εξετάσεις κ.λ.π. Πλέον ύστερα από 5 χρόνια αποδεκτήκαμε ότι το παιδί μας δεν θα αποκτείσει ποτέ μάγουλα

Κάντε λοιπόν κάποιες αιματολογικές εξετάσεις για να ελέγξετε αιματοκρίτη, ορό σιδήρου και φεριτίνη και απλά προσπαθήστε με καλό τρόπο και αρκετά διπλωματικό να τρώει τα απαραίτητα, χωρίς να αισθάνεται το παιδί ότι καταπιέζεται στο θέμα του φαγητού. Καλό κουράγιο σου εύχομαι..... και να ξέρεις πως δεν είσαι η μόνη με αυτές τις ανησυχίες!!!

[Γλύκα]

Πόσο "χαίρομαι" που αντιμετωπίζουν κι άλλες μανούλες το ίδιο πρόβλημα. Κι η μικρή μου 5,5 χρονών είναι 1.12 και 17 κιλά!Ο γιατρός είναι χαλαρός, εφόσον η μικρή δεν αρρωσταίνει σχεδόν ποτέ. Όταν ήταν μωρό ανησυχούσα πάρα πολύ, τώρα όμως έχω χαλαρώσει αρκετά, αν και την κυνηγάω από πίσω να φάει.Επιπλέον εμένα παιδιά δεν τρώει καθόλου γλυκά ή πατατάκια, μπισκότα, δεν της αρέσουν(ενώ οι υπόλοιποι της οικογένειας τα σαβουρώνουμε όλα αυτά) γιατί λέει "κολλάνε στα δόνται!!"

έλεος!!!

[Όλγα]

Καλησπέρα. Σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε τόσο άμεσα στο προβλημά μου..... Σήμερα την πήγα στην παιδίατρο η οποία με καθησύχασε και μου έδωσε ένα συμπλήρωμα διατροφής!!! ( 2 κουταλάκια το πρωί και 2 το βράδυ).

Βέβαια από μωρό ήταν αδύνατο παρόλο που γεννήθηκε 3.750 !!!! ( τόσο κράτησε η χαρά μου - 2 μήνες)!!!!!! Ένας από τους λόγους που επέμενε και η δικιά μου παιδίατρος να δίνω συμπλήρωμα γάλατος στην κόρη όταν θήλαζα ήταν αυτός (και τελικά άδικα έκοψα τον θηλασμό όπως και η micnat ) τελικά όμως αποδείχτηκε ότι ήταν στο σκαρί του παιδιού!!!!

Αφού μου έδωσε το συμπλήρωμα διατροφής θα το πάρω να δω πως θα πάει και σε καμιά 20 μέρες θα σας ξαναγράψω για να σας πω τα αποτελέσματα!!!!

 

Σας ευχαριστώ όλους που μοιραστήκατε μαζί μου τις ανησυχίες μου που απ'ότι κατάλαβα είναι ανησυχίες όλων μας!!!!!!!!

[EleThess]

Ερχομαι και εγω στο club των παιδιων με ποδαρια καλαμια! Εχω δυο κορουλες, την Αννα που ειναι 5,5 και τη Βαλια που ειναι 2,5. Και οι 2 ειναι 15 κιλα!

Τη μια την κυνηγαω να φαει εστω και μισο αβγο και την αλλη την κυνηγαω γιατι σαβουρωνει ο,τι βρει!Η σχιζοφρενια της μανουλας!

[micnat]

Ερχομαι και εγω στο club των παιδιων με ποδαρια καλαμια! Εχω δυο κορουλες, την Αννα που ειναι 5,5 και τη Βαλια που ειναι 2,5. Και οι 2 ειναι 15 κιλα!

Τη μια την κυνηγαω να φαει εστω και μισο αβγο και την αλλη την κυνηγαω γιατι σαβουρωνει ο,τι βρει!Η σχιζοφρενια της μανουλας!

 

Καλά εσύ ζεις στη ζώνη του Λυκόφωτος!!!

Μ'έκανες και γέλασα

[Kiki]

Εγώ αν και δεν έχω προσωπική εμπειρία, πιστευω ότι αν τα παιδιά είναι καλά από ιατρικής πλευράς, τότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα κατέχει μια από τις υψηλότερες θέσεις στο θέμα της παιδικής παχυσαρκίας. Ας μην φτάνουμε στο αντίθετο άκρο.

[Vann]

εγω παντα την δικια μου την κυνηγαγα για να φαει,το οτι δεν παρουσιαζει καποιο προβλημα υγειας δεν σημαινει κατι,γιατι εαν βλεπεις το παιδι σου οτι εχει να φαει,2μερες σε πιανει μια τρελα.

Κι αν περιμενω να αποκτησει προβλημα υγειας, για να φαει τοτε θεωρω οτι ειναι αργα.Εγω προσωπικα δεν την πιεζω να φαει,αλλα μεσα απο το παιχνιδι,προσπαθω να την ταιζω,η κανουμε συμφωνιες οτι θα πιει το γαλα κ μετα θα φαει σοκολατιτσα.Και οποιος δεν το ζει δεν ξερει τι μαρτυριο ειναι

[Panoz]

Το τι καραγκιόζηδες έχουμε κάνει για να φάει η δικιά μας δε λέγεται. Τι να το κάνουμε όμως που μόνο έτσι τρώει. Εξαίρεση είναι τα φαγητά που της αρέσουν υπερβολικά, όπως η κατηγορία των ζυμαρικών.

[Christie]

Ειλικρινα δεν υπαρχει μεγαλυτερο αγχος απο το να εχεις ενα παιδι που δεν τρωει ... Οπως λεει και ο Πανος δεν υπαρχει καραγκιοζιλικι που να μην εχουμε κανει για να φαει απο τη στιγμη που αρχισε να τρωει στερεες τροφες, αλλα το εχουμε παρει πια αποφαση πως θα ειναι σαν την ακριδα... Δεν αγχωνομαι πια τοσο πολυ αρκει να ξερω πως εχει φαει τα στοιχειωδη τουλαχιστον...

 

Μας εχει δωσει και ο παιδιατρος ενα σιροπι με βιταμινες και σιδηρο σαν συμπληρωμα διατροφης...

 

Η δικη μου ειναι 2,5 και 11.300

[Vann]

Panoz ειστε τυχερη γιατι σε εμενα δεν υπαρχουν εξαιρεσεις,δεν της αρεσει τιποτα ειναι σε ολα αρνητικη,κ αν φαει λιγα μακαρονια που υποτιθεται οτι της αρεσουν,τοτε θα ειναι 3πιρουνιες,εαν λεγεται φαγητο αυτο

[zouzounitsa79]

καπου διαβασα αλλα δεν θυμαμαι να σας πω που...μολις το ξαναβρω θα σας το παραθεσω ολοκληρο...μια κουταλια της σουπας φαγητο για καθε ετος της ηλικιας αν τρωει ενα παιδι ειναι αρκετο για να μην υποσιτιζετε!

[EleThess]

Επειδη το 'χω σπουδασει το θεματακι με την κορη μου αλλα και τις δικες μου ατασθαλιες(δεν τρωω καθε μερα) κουταλια με κουταλια εχει διαφορα. Για παραδειγμα αλλα θα σου προσφερει μια κουταλια πιλαφι και αλλα μια κουταλια κρεατοσουπα.

Φανταζομαι πως ολες οι .... ακριδομαμαδες προσπαθουμε σε ενα πιατακι να χωρεσουμε οσο το δυνατον περισσοτερες βιταμινες, μεταλλα και ιχνοστοιχεια.Τρωει που τρωει λιγο τουλαχιστον ας ειναι η τροφη της "γερη" και ποιοτικη.

[alcyon]

Θα σας απαντήσει μια.... ακρίδα (εγκυμονούσα τώρα -67κιλά, αλλά ανέκαθεν ακρίδα -45 κιλά).

 

Εγώ ήμουν ένα από αυτά τα παιδιά που το κυνηγούσαν για να φάει. Φάε, έλεγε η μαμά μου, φάε, έλεγε η γιαγιά μου, φάε (μαζί με σκουντιά στα πλευρά) έλεγε η θειά μου, ΦΑΑΑΕΕΕΕΕ έλεγαν όλοι.

Μα γιατί να φάω; Αφού αισθάνομαι χορτάτη; Μα γιατί να φάω αφού το φαγητό είναι στεγνό και για να το κατεβάσω πρέπει να πιω 2 ποτήρια νερό; Μα γιατί να φάω αφού τελικά δεν πεινάω; Γιατί πρέπει να φάω στις 2 το μεσημέρι και ξανά μετά στις 5; Αφού ακόμα στο λαιμό το έχω το προηγούμενο (κι ας είναι 3 μπουκιές).

 

Μέχρι τα 18 μου λέγανε ΦΑΕ! Ύψος 1.60 (όσο και η μάνα μου), κιλά 45 κι αυτά με το ζόρι. Και γλυκά έτρωγα, και όλες τις σαχλαμάρες (όχι πολυ συχνά).

 

Ο πατέρας μου στα νιάτα του... ακρίδα. Αλλά αυτό δεν είχε σημασία για τους άλλους. Γιατί άραγε; Η μάνα μου στα νιάτα της.... επίσης ακρίδα. Αλλά ούτε αυτό είχε σημασία για τους άλλους. Γιατί; Γιατί είχαν την απαίτηση από εμένα να είμαι "φράπα", "φούσκα", "μπαλονάκι" (έτσι σύγκριναν τα άλλα παιδιά μαζί μου. Ενώ εγώ ήμουν "στέκα", "σαμιαμίδι", "σκελετός", "μπιάφρα" κτλ...

 

Από αρρώστιες... ότι περνούσαν τα άλλα παιδιά κι εγώ. Μόνο που σε εκείνα δεν έλεγαν "αρρώστησες επειδή δεν έτρωγες". Σε αθλητισμό πρώτη, αλλά δεν άκουσα ποτέ πως τα καταφέρνω επειδή δεν τρώω...

 

Η παιδίατρος έλεγε πως μπορεί να είμαι σε χαμηλά επίπεδα αλλά είναι φυσιολογικά. Να μην ανησυχούν. Αλλά κανείς δεν άκουγε την τελευταία φράση... μάλλον ούτε την πρώτη.

 

Λοιπόν, η μία μου κόρη... εξελίσσεται σε "ακριδούλα". Αλλά δεν αγχώνομαι. Ναι μπήκα στην αρχή σε αγωνία, αλλά μετά σκέφτηκα πως αφού εγώ αναπτύχθηκα με τα κατώτατα όρια (και οι γονείς μου το ίδιο), και αφού μοιάζει τόσο με μένα εμφανισιακά γιατί να μην έχει πάρει και το μεταβολισμό μου; Βλέπω πως έχει τις ίδιες προτιμήσεις με αυτά που είχα εγώ τότε. Ξέρω πως μετά από πολλάααα χρόνια θα αλλάξει προτιμήσεις, όπως κι εγώ, όπως και οι γονείς μου. (Μετά τα 22 έγινα 50 κιλά και αν δεν προσέξω μπορώ να πάρω άνετα πολλά περισσότερα). Οι γονείς μου τώρα ψάχνουν για δίαιτες (εδώ και χρόνια για την ακρίβεια).

 

Πιστεύω πως ΥΓΙΕΣ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΠΕΙΝΑΕΙ... ΤΡΩΕΙ. Και διευκρινίζω αμεσως: Αν δεν υπάρχει οργανικό πρόβλημα που να έχει εντοπιστεί με τη συμβολή της παιδιάτρου, τότε το παιδί τρώει όσο χρειάζεται!

 

Η γνώμη μου είναι... χαλαρώστε, μη φορτώνεται το παιδί σας με άγχος επειδή δεν τρώει (κατά την άποψή μας), γιατί αυτό τρώει όσο χρειάζεται. Και δεν το λέω "ελαφρά τη καρδία". Το κάνω στην κόρη μου. Και την προστατεύω από λόγια γιαγιάδων, θειάδων και πολλών άλλων όταν λένε ότι δεν τρώει. Λέω όχι... τόσο πρέπει να φάει... μια χαρά είναι. Και το πιστεύω. Να μη γίνει αρνητική εμπειρία το φαί. Τρώει 3-5-9 μπουκιές... όσες θέλει κάθε φορά... αλλά να μην της κάθονται στο λαιμό από το δικό μας άγχος.

 

Συγνώμη για τα πολλά λόγια... αλλά με είχαν φορτώσει για πολλάαααα χρόοοοονια με άγχος περι φαγητού. Ενιωθα ενοχές γιατί δεν μπορούσα να φάω περισσότερο ή γρηγορότερα. Ένιωθα πως ήμουν άρρωστη. Πως ήμουν κάτι το παράξενο, ίσως ένα τερατάκι της φύσης. Γιατί; Έφταιγα εγώ;

 

Και κάτι ακόμα: Δείτε τη θετική πλευρά! όταν όοοολοι θα κάνουν δίαιτα γιατί αλλάζει ο μεταβολισμός με τα χρόνια, οι μικρές μας ακρίδες θα είναι στυλάκια! Παιδιά για φωτομοντέλα. Με ωραίο σώμα, χωρίς ραγάδες, καταπληκτικές αναλογίες. Πάντα θα δείχνουν νεότερα απ' όσο είναι, και η αυτοεικόνα και η αυτοεκτίμηση στα ύψη! Απολαύστε το!!!

 

Όλα αυτά ... με πολύ πολύ αγάπη...!

alcyon

[Dimitrali]

Κορίτσια χαλαρώστε!!! Άκούστε λίγο τη zouzounitsa, κάτι ξέρει!

 

Εγώ έχω τρία κορίτσια. Η μεγάλη δεν είχε ποτέ πρόβλημα με το φαγητό. Τρώει απ' όλα και είναι μια χαρά κορμάρα.

 

Η μικρή θα δείξει, ακόμη θηλάζει.

 

Το πρόβλημα το είχε πάντα η μεσαία, η Εβελίνα μου. Μάλλον το πρόβλημα το είχα εγώ που δεν είχα καταλάβει ότι η φτιάξη του παιδιού μου είναι για λιγότερο φαγητό και παιδευόμουν. Στα 5,5 χρόνια και με όλες μου της προσπάθειες ήταν 17 κιλά. Μόνο καραγκιόζη δεν της είχα παίξει για να φάει γιατι ήταν δύσκολο να τεντώσω σεντόνι μες την κουζίνα, γιατί όλα τα άλλα τα είχα κάνει... Είχα κι ένα επιπλέον πρόβλημα καθώς το παιδί με το παραμικρό γρύλωνε κι έκανε εμετό... Γυρίσαμε όλα τα νοσοκομεία, της κάναμε όλες τις εξετάσεις που ήταν απαραίτητες και δε διαπιστώσαμε καμία παθολογία στον οργανισμό της. Παρόλ' αυτά η κατάσταση συνεχιζόταν.

 

Επιπλέον είχα και τη μαμά μου που πάσχει απ' το Κατοχικό σύνδρομο και όλο μου έλεγε πόσο αδύνατο είναι το παιδί, πως θα πάθει καμια αναιμία ή καμιά αδενοπάθεια, πως δε θα αναπτυχθεί και άλλα τέτοια χαλαρωτικά!!!

 

Ώσπου με φώτισε ο Θεός κι άρχισα να ψάχνομαι και καθώς ψαχνόμουν, ρωτούσα και διάβαζα, ανακάλυψα και συνειδητοποίησα ότι το φαγητό είναι για πολλά παιδιά ο τρόπος τους να μας ασκούν εξουσία. Ανταποδίδουν ίσως έτσι την εξουσία που λανθασμένα καμιά φορά, αθέλητα ίσως, προσπαθούμε να τους ασκήσουμε εμείς...

 

Ουσιαστικά προσπαθούν να μας χειραγωγήσουν με τρόπους που εμείς τους διδάσκουμε ή που χωρίς να το θέλουμε διαιωνίζουμε με τη δική μας συμπεριφορά... Κι έτσι όσο εμείς τα πιέζουμε για να φάμε (αν δεν κάνω λάθος όταν είμασταν μικροί αυτό το ονομάζαμε καταπίεση), τόσο αυτά σφραγίζουν το στόμα τους αρνούμενα να υποκύψουν...

 

5,5 χρόνια μου πήρε για να καταλάβω το λάθος που έκανα και να προσπαθήσω να το διορθώσω... Σε αυτά τα 5,5 χρόνια ταλαιπώρησα αφάνταστα τον εαυτό μου και κυρίως το παιδί μου, που στο κάτω κάτω δεν έφταιγε και τίποτα!

 

Φυσικά αφού είχα συνειδητοποιήσει το άτοπο της δικής μου συμπεριφοράς, σταμάτησα και την άφησα να φτιάξει μόνη της, το δικό της πρόγραμμα διατροφής με τους δικούς της ρυθμούς. Αν με ρωτήσετε για το αποτέλεσμα;

 

Στην αρχή έχασε λίγο βάρος αλλά αυτή τη στιγμή, μισό χρόνο μετά, έχει πάρει 3,5 κιλά!!!

[Vann]

Dimitrali τι θες να πεις οτι η μικρη αρχισε να τρωει απο την στιγμη που σταματησες εσυ να την πιεζεις?γιατι εγω προσωπικα εχω δοκιμασει κ αυτο,την εχω αφησει 2μερες νηστικη κ δεν μου ζητησε καθολου φαγητο.

το καλοκαιρι στις διακοπες ετρωγε μονο ενα γιαουρτι την ημερα εαν αυτο λεγεται φαγητο

[Dimitrali]

Dimitrali τι θες να πεις οτι η μικρη αρχισε να τρωει απο την στιγμη που σταματησες εσυ να την πιεζεις?γιατι εγω προσωπικα εχω δοκιμασει κ αυτο,την εχω αφησει 2μερες νηστικη κ δεν μου ζητησε καθολου φαγητο.

το καλοκαιρι στις διακοπες ετρωγε μονο ενα γιαουρτι την ημερα εαν αυτο λεγεται φαγητο

 

Όχι, δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Στην αρχή εξακολούθησε να αρνείται το φαγητό που της έδινα. Πιστεύω πως η αλλάγή στη συμπεριφορά μου την ξάφνιασε. 5,5 χρόνια είχε συνηθίσει να ακούει τη λέξει "φάε" όλη την ώρα και άργησε να συνειδηγοποιήσει την καινούρια κατάσταση. Στην αρχή έχασε βάρος κι αυτό με έκανε να ανησυχήσω. Επικοινώνησα με την παιδίατρο και μου είπε να φροντίσω την ποιότητα της λίγης τροφής που τρώει και να συνεχίσω την προσπάθεια.

 

Στη συνέχεια της έφτιαξα ένα πινακάκι επιβράβευσης και κάθε φορά που έτρωγε λίγο από το φαγητό της κέρδιζε ένα αστεράκι. Στα 25 αστεράκια είχαμε συμφωνήσει να της πάρουμε ένα παιχνίδι με δεινοσαυράκια που είχε βάλει στο μάτι. Μην νομίζεις πως μάζεψε τα αστεράκια της με τη μία... χρειάστηκε χρόνος...

 

Όλα αυτά τα έκανα προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσω το δικό μου άγχος και χωρίς κανένα σχόλιο, θετικό ή αρνητικό. Απλά καθόμασταν όλοι μαζί στο τραπέζι και της έλεγα: "Μπορείς να φας όσο θες! θυμήσου πως αν προσπαθήσεις θα κερδίσεις ένα αστεράκι." ΄

 

Για να πω την αλήθεια, εγώ ζήτησα και τη βοήθεια ψυχολόγου και στην πορεία αποδείχτηκε ότι οι εμετοί που έκανε σε καθημερινή σχεδόν βάση ήταν ψυχοσωματικοί.

 

Ακόμη και τώρα δεν τρώει μεγάλη ποσότητα φαγητού (γιατί άλλωστε). Πολλές φορές τρώει το μισό ή και λιγότερο από το φαγητό της. Άλλες πάλι κάνει ένα "μπλιαχ" και δεν τρώει τίποτα. Βέβαια ποτέ δεν έμεινε δύο μέρες νηστική όπως γράφεις...

 

Προσωπικά πιστεύω πως αν πραγματικά νομίζεις ότι το παιδί δεν τρέφεται σωστά, καλό θα ήταν να του κάνεις κάποιες εξετάσεις για να δεις αν όλα είναι καλά, και αν δείξουν πως το παιδί αναπτύσσεται κανονικά και δεν έχει οργανικά προβλήματα, μπορείς να το παλέψεις άφοβα...

 

Γιατί δε ζητάς και τη γνώμη ενός ειδικού; Πιστεύω πως θα μπορέσει να σε βοηθήσει πιο αποτελεσματικά αφού κάθε παιδί είναι ιδιαίτερο και αποτελεί ειδική περίπτωση.

 

Στο κάτω-κάτω της γραφής ας μη στιγματίζουμε τα παιδιά μας με ταμπέλες που θα τις κουβαλάνε μέσα τους για πάντα. Διάβασες το μήνυμα της alcyon; Γιατί θα πρέπει ένα παιδί να απολογείται για το μεταβολισμό του;

 

Η μεγάλη μου κόρη έχει μία φίλη που είναι υπέρβαρη. Στο σχολείο τα άλλα παιδιά την κοροϊδεύουν συνέχεια. Χοντρή ανεβαίνει, φάλαινα κατεβαίνει. Κι αυτό της έχει δημιουργήσει χοντρό πρόβλημα. Όλο νεύρα είναι το παιδί και κλάματα. Και η δική μου η μικρή προχτές ήρθε από τη γιαγιά της με τα κλάματα γιατί της είπε πως είναι κοκκαλιάρα και πως θα αρρωστήσει αν δεν τρώει...

 

Ελπίζω να βοήθησα λιγάκι και sorry που άργησα να απαντήσω αλλά θήλαζα τη μπέμπα!!!

[micnat]

Συμφωνώ με την alcyon και την dimitrali. Κι εγώ με το που αποδέχτηκα πως έτσι είναι το παιδί μου και δεν αλλάζει, το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι να φροντίζω αυτά που τρώει να είναι καλά. Και να τον επιβραβεύω όταν όντως τρώει, δίνοντας του μεζεδάκια που του αρέσουν, γλυκάκι, ταινία, ό,τι να'ναι.

Εμάς είναι ο μπαμπάς μας λιγόφαγος και από νωρίς έλεγε αυτά που λέει και η alcyon και έτσι βγήκαμε αρκετά γρήγορα από τη στενοχώρια και την ανησυχία, δηλαδή γύρω στα 2 του χρόνια. Τότε έστρωσε λίγο και στο φαϊ του, άρχισε να πίνει και το γάλα του που μέχρι τότε το απεχθανόταν...

 

Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε παιδίατρο και έπαθε πλάκα: Είναι 18 κιλά και 1.18 Έβαλε δηλαδή 1 κιλό και 2 πόντους σε 4 μήνες.

[Όλγα]

Καλησπέρα σε όλες και όλους!!! Σας έχω νέα.... Μετά το συμμπλήρωμα διατροφής που μας έδωσε ο γιατρός όλα πάνε περίφημα!!! Η όρεξη της έχει ανοίξει και τρώει καλυτερα τώρα!! Δεν ξέρω αν βοήθησε το συμπλήρωμα του γιατρού ή αν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου πάντος το θέμα είναι ότι τα πράγματα είναι καλύτερα τώρα!!!

Πίνει το γάλα της πρωί- βράδυ, τρώει ένα κομμάτι κεικ στο νήπιο και ένα χυμό, το μεσημέρι τρώει φαγητο (ικανοποιητική ποσότητα θα έλεγα) και το απόγευμα μπορεί να τσιμπήσει κάτι ( τοστ, ψωμί, φρούτο κλπ)

Και βέβαια τα βλέπω πολύ, αφού μεχρι πριν λίγο ζούσε μόνο με 2 μπουκάλια γάλα την ημέρα!!!

Έχει πάρει γύρω στο 1,5 κιλό σε 2 μήνες!!!!

[alcyon]

Σας εύχομαι τα καλύτερα!!

 

Κι όσο θα φεύγει το άγχος και από την ίδια.... τόσο θα βελτιώνεται η εικόνα... θα δεις!

[Γλύκα]

Καλησπέρα σε όλες και όλους!!! Σας έχω νέα.... Μετά το συμμπλήρωμα διατροφής που μας έδωσε ο γιατρός όλα πάνε περίφημα!!! Η όρεξη της έχει ανοίξει και τρώει καλυτερα τώρα!! Δεν ξέρω αν βοήθησε το συμπλήρωμα του γιατρού ή αν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου πάντος το θέμα είναι ότι τα πράγματα είναι καλύτερα τώρα!!!

Πίνει το γάλα της πρωί- βράδυ, τρώει ένα κομμάτι κεικ στο νήπιο και ένα χυμό, το μεσημέρι τρώει φαγητο (ικανοποιητική ποσότητα θα έλεγα) και το απόγευμα μπορεί να τσιμπήσει κάτι ( τοστ, ψωμί, φρούτο κλπ)

Και βέβαια τα βλέπω πολύ, αφού μεχρι πριν λίγο ζούσε μόνο με 2 μπουκάλια γάλα την ημέρα!!!

Έχει πάρει γύρω στο 1,5 κιλό σε 2 μήνες!!!!

 

Μπράβο, εμένα πάλι η παλιά μου παιδίατρος ποτέ δε μου έδινε τίποτα για να ανοίξει την όρεξή της και ο καινούριος μου μου λέει να μη με νοιάζει αφού είναι γερή και δυνατή...εμένα όμως με νοιάζει..για πες τι της έδωσες και έχεις τέτοια θεαματικά αποτελέσματα;

[lianakleopatra]

Εμένα κορίτσια η κόρη μου είναι 5,5 ετών , 114 ύψος και 18,5 κιλά. Τρώει απ' όλα αλλά μικρές ποσότητες. Είναι , δόξα τω Θεώ, δυνατή και γερή παρ' όλο που είναι σαν σαμιαμιδάκι. Δεν την πιέζω για να φάει, της είχα πάρει παλιότερα μουρουνέλαιο αλλά όταν το είπα στη γιατρό με μάλωσε. Πασχίζουμε , λέει, να μην είναι τα παιδιά παχουλά και εσύ προσπαθείς να το παχύνεις? Το θέμα μας όμως εμάς είναι άλλο. Εχει χοληστερίνη, οπότε δεν μπορώ να την μπουκώνω με τα πάντα και παρ' όλο που είναι αδύνατη πρέπει να προσέχει και τη διατροφή της. Ειδικά τώρα είναι 2 ημέρες που έχει πυρετό και δεν τρώει, έχει γίνει σαν γραμμούλα!