novpal

Κανένα ιδιωτικό σχολείο δεν απευθύνεται μόνο σε ανθρώπους με πολύ υψηλά εισοδήματα. Ακόμα & τα "υψηλού κύρους" όπως λες. Εγώ ξέρω παιδί που τελείωσε το Κολλέγιο & έμενε σε ένα δυάρι στην Καλλιθέα. Απλά ήταν μοναχοπαίδι, τσόνταραν παππούδες-γιαγιάδες-θείοι & τα φέρναν βόλτα. Γνωρίζω & για άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις αλλά δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Μιλούσα με μια γνωστή μου εκπαιδευτικό που εργάζεται σε ένα απο τα ακριβά σχολεία της Αθήνας & μου έλεγε οτι το φέσι που έχουν φάει αυτά τα σχολεία είναι άνευ προηγουμένου! Δυστυχώς, ακόμα & τα σχολεία έχουν γίνει μέσα επίδειξης κύρους. Πως αγόραζαν Καγιέν με δάνεια & τώρα δεν έχουν να τους βάλουν βενζίνη? Κάτι αντίστοιχο & με τα σχολεία. Οπότε δεν τους βλέπω τους εκπαιδευτικούς των εν λόγω σχολείων να παίρνουν σύντομα αυξήσεις... Όχι μόνο δεν θα κλείσουν αυτά τα σχολεία, αλλά απ' ό,τι βλέπω πάνε & πολύ καλά. Διότι μην ξεχνάμε οτι πολλές φορές τα ιδιωτικά σχολεία είναι μονόδρομος για κάποιους γονείς που εργάζονται πολλές ώρες & δεν έχουν βοήθεια για τα παιδιά. Εγώ πρόσφατα επισκέφθηκα ένα ιδιωτικό σχολείο, απο τα πιό οικονομικά που έχω δεί & πραγματικά απογοητεύτηκα. Οι εγκαταστάσεις δεν ήταν καθόλου καλές (έχω δει δημόσια σχολεία με καλύτερες εγκαταστάσεις), μέτρησα μέχρι & 29 παιδιά σε ένα τμήμα & απο όσο είδαμε στην περιήγηση που μας έκαναν είχαν μόνο έναν δάσκαλο χωρίς βοηθό. Επίσης, το παιδί μας θα έπρεπε να φεύγει απο το σπίτι στις 7 το πρωί, θα έφτανε στο σχολείο στις 7.50 & θα ξεκινούσε τα μαθήματα στις 8.30. Προφανώς, για να μαζέψουν τα έξοδα έχουν συμπτίξει τάξεις, δρομολόγια κλπ. Ωστόσο, το συγκεκριμένο σχολείο φυσικά είχε & κάποιες απώλειες αλλά (απ' ότι μου λέει μια φίλη που πάει εκεί την κόρη της) έχουν & πολλές νέες αφίξεις κυρίως παιδιών που μεταφέρθηκαν απο άλλα πιο ακριβά ιδιωτικά. Παρεπιπτόντως, εμένα αυτή ήταν η μεγάλη μου απορία & αν μπορείτε να μου τη λύσετε. Εκτός εάν δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη λόγω δουλειάς κλπ δεν θα είναι τεράστια ταλαιπωρία για ένα παιδάκι να ξυπνά στις 6 η ώρα το χάραμα, να είναι στο δρόμο στις 7 παρά, να είναι μέσα σε ένα σχολικό για 50', να φτάνει στο σχολείο & να περιμένει 40' για να ξεκινήσει το μάθημα???? Πως θα μπορέσει μετά να συνεχίσει τη μέρα του?

Ο γιος μου έτρωγε τα νύχια του μέχρι που έπαθε γαστρεντερίτιδα (με τα γνωστά υπέροχα συμπτώματα) και του είπα οτι το έπαθε επειδή έτρωγε τα νύχια του & απο τότε τέλος!!! Πολύ παιδαγωγικό, το ξέρω, αλλά έπιασε. Προφανώς δε σου συστήνω να βρεις τρόπο να πάθει το παιδί γαστρεντερίτιδα αλλά αν χτύπα ξύλο βγάλει ένα σπυράκι, το πιάσει βήχας, κολλήσει ψείρες κλπ, πες οτι είναι απο τα νύχια (τι λέω νυχτιάτικα θα με μαζέψουνε). Α, & τότε ήταν 5 χρονών, αν το παιδί σου είναι 12 δεν θα έχει μεγάλη επιτυχία το κόλπο Πάντως & εγώ τα έτρωγα μέχρι τα 15 που έπαθα μόλυνση στα χέρια (σταφυλόκοκκο) απο το μασούλημα & φοβήθηκα μην το ξαναπάθω. Πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε εμείς...

Τόση ώρα που διάβαζα τα προηγούμενα posts προσπαθούσα παράλληλα να θυμηθώ έστω & ένα στιγμιότυπο απο μια πρωινή προσευχή και ειλικρινά, 6 χρόνια δημοτικό & 6 χρόνια γυμνάσιο λύκειο ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!!! Ψέματα, μόλις έσκασε φλασιά μια φορά που νόμιζα οτι έδειξε ο διευθυντής εμένα για να την πω, αλλά ευτυχώς έδειχνε τον δίπλα. Επίσης δεν παίρνω όρκο για το αν λέγαμε το "Πατερ Ημών". Οπότε μήπως δεν έχει και τόοοοοοση σημασία? Επίσης, θυμάμαι τα σπασμένα θρανία στο λύκειο, την υγρασία στον τοίχο που μας είχαν 2 υπόγεια κάτω στο γυμνάσιο, τα κάγκελα στα παράθυρα, την έδρα, τον πίνακα, το μωσαικό στο πάτωμα και άλλα πολλά, αλλά πάλι δεν θυμάμαι αν είχε κάπου εικόνες του Χριστού. Αλήθεια δεν το θυμάμαι. Οπότε 12 χρόνια προσηλυτισμού πήγαν στράφι σε εμένα (αναφέρομαι σε παλαιότερα ποστ με χιουμοριστική και όχι ειρωνική διάθεση, εξηγούμαι-για-να-μην-παρεξηγούμαι-ευχαριστώ-πολύ).

Διάβασα σε προηγούμενα ποστ να αναφέρεστε σε μια λίστα με ονόματα ομοιοπαθητικών (κατάλαβα καλά)? Έχω κλείσει ραντεβού με ομοιοπαθητικό -παιδίατρο για τα πιτσιρίκια & θα ήθελα να το ψάξω λίγο. Που μπορώ να βρω αυτή τη λίστα???

πως είναι ο λεκές απο μαλακτικό? Εμένα μου έχει συμβεί 2-3 φορές να βγουν στα ρούχα των παιδιών κάτι λεκέδες (σαν σκουριά φαντάσου ή πως αφήνει η φρουτόκρεμα αν ξεραθεί πάνω στο ρούχο) κυρίως σε κάτι φανελάκια τα οποία δεν είχαν κανέναν λεκέ προηγουμένως. Δεν έχω βρει μέχρι τώρα απο τι προήλθαν. Αν τα δικά σου είναι έτσι δεν θα βγουν με τίποτα, εγώ απο τα νεύρα μου μέχρι και χλωρίνη τους έβαλα και δεν έφυγαν!

Καλά αυτά που λες, αλλά δυστυχώς μου φαίνονται εκτός ελληνικής πραγματικότητας! Πότε είδες κάποιον σε αυτήν την χώρα να ξεσηκώνεται για κάτι που να μην τον καίει άμεσα? Που ακόμα και αν τον αφορά το πρόβλημα, ποιός σου λέει οτι έχουν όρεξη να ξεβολέψουν τον ποπό τους. Εδώ στην παιδική χαρά που πάμε τα παιδιά μας κάθε μέρα, που είναι μέσα στη βρώμα & το σκουπιδαριό, είπα σε κάτι άλλες μαμάδες να οργανωθούμε να τη συμμαζέψουμε λίγο μόνες μας & με κοιτάζανε καλά καλά, και μετά τις άκουσε μια φίλη να σχολιάζουν σιγά, τι είμαστε, καθαρίστριες, να το κάνει ο δήμος. Ε, αυτές πιστεύεις οτι τους καίγεται καρφί για τον αν έχουν βιβλία στα σχολεία? συγγνώμη κιόλας, αλλά χεστ8%$νε! και δεν είναι μία και δύο... Στο θέμα μας... Προσωπικά στον δικό μας προϋπολογισμό υπάρχει πρόβλεψη για ιδιωτικό σχολείο, ωστόσο μετά απο πολύ πολύ ψάξιμο, ειλικρινά δεν ξέρω αν θα το επιλέξουμε σαν λύση. Σίγουρα τα μειονεκτήματα της δημόσιας εκπαίδευσης είναι πολλά, τα προβλήματα είναι τεράστια, αλλά κανένα απο τα ιδιωτικά που έχω επισκεφτεί μέχρι τώρα (εκτός απο μια και μοναδική εξαίρεση που ωστόσο μου πέφτει μακρυά) δεν με έπεισε πως αξίζει. Και δεν εννοώ αν αξίζει τα λεφτά του γιατί πιθανόν αν αναλογιστεί κανείς τις εγκαταστάσεις, τις ξένες γλώσσες, τις αθλητικές-μουσικές δραστηριότητες κλπ, να αξίζει μέχρι και την τελευταία δεκάρα. Σε ένα σχολείο, μας έκαναν ακόμα και ξενάγηση με ηλεκτρονικό αυτοκινητο, είδαμε πισίνες, παιδάκια να κάνουν baby yoga με διάσημη γυμνάστρια κλπ. Ουάου!!!! Στην ουσία όμως τι γίνεται? Σχολείο ψάχνω, όχι ξενοδοχείο 5*. Να, τώρα πήρα μεγάλη σύγχυση (και ίσως γι αυτό τα λέω όλα αυτά) γιατί μπήκα στο σαιτ ενός άλλου σχολείου να κάνω την αίτηση προεγγραφής και ενώ έχει προηγηθεί τηλεφωνική επικοινωνία με κάποια κυρία (προφανώς απο το τμήμα μαρκετινγκ). Εξηγήστε μου παρακαλώ, αν μπορεί κανείς, γιατί σε μια αίτηση προεγγραφής που ουσιαστικά είναι αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος (γιατί ακόμα δεν έχω δει καν το σχολείο), ζητούν στοιχεία που αφορούν στο επάγγελμα το δικό μου και του συζύγου μου, στη θέση που έχει, σε ποιά εταιρεία δουλεύει, τηλέφωνο εργασίας!!! Δλδ δεν κατάλαβα, να τους δώσω και λογαριασμό καταθέσεων? Φυσικά δεν προχώρησα στην αίτηση γιατί αν σε αντιμετωπίζουν έτσι απο το πρώτο δευτερόλεπτο, φαντάζοναι πως το ίδιο μοτίβο θα ακολουθούν και στο πως θα αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Και επίσης, όσοι έχουν εμπειρία απο ιδιωτικά σχολεία μη μου πείτε οτι σε έναν βαθμό δεν υπάρχει σνομπισμός. εμείς πάμε το παιδί σε έναν παιδικό στα ν. προάστια που η ίδια η διευθύντρια χαρακτηρίζει ως "τα καλύτερα παιδιά" αυτά που οι οικογένειές τους έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια και τα έχει στα ώπα ώπα. Και ο μόνος λόγος που συνεχίζει εκεί το παιδί είναι γιατί ευτυχώς έχει εξαιρετικές δασκάλες που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και κάνουν καλή δουλειά!

καλά, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, καλούμαστε να επιλέξουμε όχι την καλύτερη λύση για τα παιδιά μας, αλλά τη λιγότερο κακή. Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ... Όσο για το δάσκαλο/καθηγητή που θα αναλάβει το παιδί σου είναι καθαρά θέμα τύχης!

mariab, εμένα ο κανακάρης μου είναι λίγο ούφο χαχα! Σήμερα όλη μέρα 2 φορες τα κατάφερε να κάνει πιπί στο γιογιό, όοοοοολα τα υπόλοιπα στο βρακάκι (μεταξύ αυτών 2 φορές κακά, μεγάλη επιτυχία). Αν το δεις χαλαρά έχει γέλιο, μου λέει πως θέλει πιπί αφού τα εχει κάνει πάνω του ή μου λέει πως θέλει πιπί και έχει κάνει κακά (επίσης πάνω του) και άλλα τέτοια ωραία. Θα του δώσω μια εβδομάδα και βλέπουμε. Όμως δεν νομίζω οτι μπορώ να τον βγάλω έξω χωρίς πάνα, όχι οτι ντρέπομαι κλπ, καμία σχέση αλλά με φαντάζεστε στο φαρμακείο ή στο φούρνο να μαζεύω πιπί απο τα πατώματα, να αλλάζω παιδί κλπ?

Ρε κορίτσια, είναι η δεύτερη μέρα που κόψαμε την πάνα στον μικρό (είναι 2,5 ετών) και δεν βλέπω φως... Να, τώρα τον είχα στο μπάνιο για να κάνει πιπί, μια στο γιογιό το κανονικό, μια στο γιογιό με τα χερουλάκια που προσαρμόζεται στη λεκάνη. Όταν πια βαρέθηκε και ζήτησε να σηκωθεί (χωρίς να έχει κάνει τπτ φυσικά), πήγε να παίξει και μέσα σε 2 λεπτά τα είχε κάνει πάνω του & έκλαιγε το κακόμοιρο. Φαινεται σαν να μην έχει καμία συναίσθηση του πότε του έρχονται. Τον ρωτάω συνέχεια αν θέλει τουαλέτα, τον παίρνει ο αδελφός του μαζί να του δείξει "πως κάνουν πιπί οι μεγάλοι" κλπ, αλλά δεν... Παρεπιπτόντως, έχει ξετρελλαθεί με τα βρακάκια, ούτε να τη δει την πάνα αλλά δεν προλαβαίνω να τα πλένω! Μήπως δεν είναι έτοιμο ακόμα το παιδί και το ταλαιπωρώ άδικα? Και κάτι ακόμα, όταν λέμε πισωγυρίσματα τι ακριβώς εννοούμε? να, π.χ. τώρα που πήγε σουπερμάρκετ με τον μπαμπά του, αναγκαστικά του έβαλα πάνα γιατί το πιο πιθανό είναι να λερωθεί. Είναι λάθος αυτό? Τα ρωτάω όλα αυτά γιατί με τον μεγάλο μου είχαν έρθει πολύ εύκολα τα της πάνας και τώρα δεν ξέρω πως να το χειριστώ...

Βρε κορίτσια, να σας ρωτήσω, κάθε πότε κάνετε ξεσκόνισμα-σκούπα-σφουγγάρισμα? Εγώ κάνω 2 φορές την εβδομάδα & κανένα πέρασμα με το σουίφερ ενδιάμεσα αλλά το σπίτι βρωμίζει αμέσως απο την επόμενη μέρα. Ειδικά τώρα που περπατάω συχνά ξυπόλητη το πόδι μου μαυρίζει μέσα στη μέρα (!!!). Μήπως φταίει το απορρυπαντικό? Χρησιμοποιώ πλάνετ. παρεπιπτόντως, χρησιμοποιώ και σαπούνι & μαλακτικό για τα ρούχα πλάνετ & δεν το βρίσκω καθόλου αποτελεσματικό, τα ρούχα δεν καθαρίζουν με τίποτα.

Λοιπόν, για να μην τρελαθούμε τελείως, το τι θέλει ο καθένας για τα παιδιά του, την οικογένειά του κλπ είναι υποκειμενικό. Ο καθένας έχει μεγαλώσει με άλλες αξίες, έχει άλλες φιλοδοξίες, άλλες ανάγκες και σίγουρα άλλες δυνατότητες. Το βρίσκω απογοητευτικό να χλευάζουμε ή να καταδικάζουμε τις επιλογές των άλλων. Δεν συμφωνείς, οκ, πες το αλλά μη χτυπιέσαι κιόλας! Και το πιο πιθανό είναι πως θα με κράξουν κάποιοι, αλλά τουλάχιστον απο το δικό μου περιβάλλον, οι περισσότεροι που βρίζουν τα ιδιωτικά σχολεία είναι αυτοί που η οικονομική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει τα ιδιωτικά... Όσο για τα δημόσια σχολεία, ειλικρινά, όσοι υποστηρίζουν πως οι καθηγητές είναι εξαιρετικοί, υπάρχει ψυχή κλπ, ή ήταν τυχεροί δεν ξέρω τι άλλο να υποθέσω! Όταν πήγαινα 1η δημοτικού σε δημόσιο, (τα αρχαία χρόνια δλδ) είχαμε μια δασκάλα που μας βάραγε και μόνο ΕΝΑ παιδάκι στο τέλος της χρονιάς βρήκε το κουράγιο και το είπε και έτσι μαθεύτηκε και το είπαμε και τα άλλα και η "δασκάλα" αυτή απλά πήρε μετάθεση σε άλλο σχολείο. Επίσης στη δευτέρα γυμνασίου (δημόσιο) έκανα ΜΟΝΟ 3 ΜΗΝΕΣ ΜΑΘΗΜΑ συνολικά γιατί είχα πέσει στις μεγάλες καταλήψεις (άλλο τεράστιο θέμα). Στο δε λύκειο είχα καθηγητή φυσικής 100 χρονών, κουφό που σφύριζε το ακουστικό του που δεν καταλάβαινε τπτ και δεν έμπαινα ποτέ στην τάξη και δεν έπαιρνε χαμπάρι, είχα καθηγήτρια φιλόλογο που μας έβαζε βαθμούς στη τύχη (ενώ είχα γράψει μόνο 3 εκθέσεις, της είχα πει οτι έγραψα 8 και με βαθμολόγησε για τις και δεν θυμόταν στο τέλος της χρονιάς τα ονόματά μας, έναν "καταπληκτικό" ιστορικό που στην ιστορία δέσμης μας διάβαζε μέσα απο το βιβλίο και είχε την απαίτηση ΜΟΝΟ να παπαγαλίζουμε (αν άλλαζες την πρόταση έπεφτε ο βαθμός) και μια γαλλικού που έβαζε εμένα και έναν συμμαθητή μου απο το βέλγιο να κάνουμε το μάθημα γιατί αυτή δεν ήξερε την τύφλα της! Σίγουρα υπήρχαν και καλοί, αλλά κατα τη γνώμη μου και πάντα με βάση τη δική μου εμπειρία αποτελούσαν τίς εξαιρέσεις. όσο για τα ιδιωτικά, συμφωνώ στο οτι είναι πάνω απ' όλα επιχειρήσεις με όλα τα θετικά και τα αρνητικά μπορεί να έχει αυτό (που για τα δικά μου δεδομένα τα αρνητικά είναι περισσότερα). Οπότε καταλήγουμε στο home schooling χαχα!

Μήπως θα μπορούσες να μου στείλεις πμ με στοιχεία για τα δωμάτια που έκλεισες? Θα με ενδιέφερε... Ευχαριστώωω

Sorry, αλλά με τα ΔΕ, ΕΕΠ, ΠΕ κλπ εγώ μπερδεύτηκα... Να σας πω όμως τι μου τη δίνει πραγματικά? Την προηγούμενη Κυριακή, ένα παιδάκι απο τον παιδικό είναι με 40 πυρετό, τη Δευτέρα πρωί πάνε γιατρό, το παιδάκι έχει αμυγδαλίτιδα και του δίνει 10 μέρες αντιβίωση. Δευτέρα απόγευμα έρχονται στην παιδική χαρά γιατί κατα τη μαμά του δεν μπορούσε άλλο να το αντέξει σπίτι και Τετάρτη (3η μέρα αντιβίωσης) η κυρία το έστειλε κανονικά σχολείο. Σημ. Η ΜΑΜΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ, ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ... Μέσα στην εβδομάδα που ακολούθησε, κόλλησαν 2 άλλα παιδάκια (που ξέρω τις μαμάδες τους), ο μεγάλος μου, ο μικρός μου, και απο τα παιδιά ο άντρας μου που αυτή τη στιγμή είναι στο νοσοκομείο γιατί του το γύρισε σε πνευμονία. Και οκ, δεν έχω αποδείξεις οτι φταίει το συγκεκριμένο παιδάκι (που δλδ αυτό δεν φταίει έτσι & αλλιώς) αλλά ακόμα και αν δεν κόλλησαν απο αυτό δεν παύει να είναι ένα σύνηθες περιστατικό που πρέπει να σταματήσει! Δλδ εγώ μαλ&*#ς είμαι που όταν το παιδί είναι άρρωστο το κρατάω σπίτι και ρωτάω τη γιατρό να μου δώσει το οκ για να ξαναπάει? Φυσικά το κάνω πρώτα για την υγεία του δικόυ μου του παιδιού, αλλά σκέφτομαι και τα άλλα, τι φταίνε να κολλήσουν... Για να μην αρχίσω που έχουμε δώσει ένα σκασμό λεφτά και έχω κάθε δικαίωμα να θέλω το παιδί μου να πηγαίνει στο σχολείο του. Το ξέρετε οτι κινδυνεύει να χάσει την παράστασή του που την περιμένει πως και πως. Είναι γαϊδουριά να μπορεί μια μαμά να κρατήσει το παιδί σπίτι και να μην το κάνει...

Δεν μου αρέσει να απαντώ για άλλους αλλά φαντάζομαι οτι εννοεί πως είναι βλακεία το να χωριζεις τις δουλειές σε ανδρικές και γυναικείες. Φαντάζομαι... Έχω 2 αγόρια (4 & 2 ετών) και η αλήθεια είναι πως δεν κάνουν και πολλά πράγματα σε μόνιμη βάση κυρίως γιατί προτιμώ να τα κάνω μόνη μου να ξεμπερδεύω. Ωστόσο δεν έχω κανένα κόλλημα επειδή είναι αγόρια. Και στο πλυντήριο με βοηθάνε (βάζουν τα ρουχαλάκια τους στον κάδο και πατάνε τα κουμπάκια) και στο μαγείρεμα (βάζουν τα μυρωδικά και κάνουν οτι ανακατέυουν), τακτοποιούν τα κρεβάτια τους και μαζεύουν τα παιχνίδια τους. Α, και τώρα "δουλεύω" στο να μαζεύουν τα ρούχα τους και ΚΥΡΙΩΣ να βάζουν τα άπλυτά τους στο καλάθι. Δεν θα δεχτώ να μαζεύω άλλα βρακιά απο το πατωμα, όσο μωρά και να είναι χαχα!

Να, κάτι τέτοιο θα χρειαστείς: http://www.britax.co.uk/car-seats/car-seats/kidfix Ακριβώς αυτό έχουμε στο γιό μας που είναι 4 ετών (και 4 μηνών), 1,10μ και 19,5 κιλά. Εμείς το πήραμε γιατί δεν βρίσκαμε κάθισμα με ζώνη 5 σημείων που να χωράει το παιδί (και να βολεύεται δλδ να μην είναι σαν σαρδέλα). Θα συμφωνήσω πως το μπουστερ δεν προστατευει το κεφαλάκι.

Είχα ψηφίσει ιδιωτικό... Πριν όμως αρχίσω να τα παίρνω σβάρνα για να βρω σχολείο για το παιδί. Απογοητεύτηκα οικτρά. Δυστυχώς, με μία και μοναδική εξαίρεση (που όμως είναι πολύ μακρθά και δεν μας βολεύει), τα υπόλοιπα είναι μόνο επιχειρήσεις, όχι σχολεία. Τουλάχιστον για τα δικά μου κριτήρια... Και δεν ξέρω τι θα κάνω... τεσπα, μπορώ να ξαναψηφίσω??

Χαίρομαι πολύ που σε διασκεδάζω τόσο Ίσως να μην κατάλαβα καλά, αλλά στο προηγούμενο ποστ σου έγραφες κατα λέξη: "δεν είπα ότι το 11μηνο δεν είναι μωρό, αλλά είπα ότι και το 4χρονο είναι ένα μεγαλύτερο μωρό ( τελικά )" Εγώ αυτό σχολίασα... Θεώρησα πως αυτό το παράδειγμα είναι άστοχο γιατί έχει να κάνει με ένα παιδάκι που πιθανόν να τραυματιστεί κατα λάθος την ώρα που παίζει με μεγαλύτερα παιδιά και όχι με ένα παιδάκι που τις τρώει απο ένα μεγαλύτερο. Το σχόλιό δλδ μου δεν πήγαινε σε εσένα αλλά στο παράδειγμα!

Συγγνώμη, αλλά το παράδειγμα που δίνεις είναι εντελώς άστοχο! Αφού τα καταφέρνει το παιδάκι σου και το δέχονται τα μεγαλύτερα να παίζει μαζί τους μπάλα είναι πολύ πιθανό να χτυπήσει. Που και με μικρότερα δλδ να έπαιζε μπάλα μπορεί να κουτουλούσε με ένα άλλο & να το παίρναν τα αίματα! Αυτό είναι απλά ένα ατύχημα. Αν όμως ένα τσαντιζόταν & του έριχνε μπουκέτο αυτό θα ήταν ανάρμοστη συμπεριφορά. Για να μην με παρεξηγήσεις λέω οτι το "δέχονται" γιατί τα μεγαλύτερα σπάνια παίζουν σε ομαδικό παιχνίδι τέτοιου είδους ένα μικρότερο επειδή συνήθως δεν μπορεί να τα φτάσει & τους σπάει τα νεύρα. Θα συμφωνήσω ωστόσο μαζί σου πως τα παιδιά είναι απρόβλεπτα και μπορεί απο το πουθενά να σηκωθούν και να κάνουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι. Στο χέρι μας όμως είναι να το διαχειριστούμε σωστά ώστε να μην επαναληφθεί. Επίσης δεν συμφωνώ καθόοοοολου! θεωρώ πως είναι τραγικό λάθος να αντιμετωπίζουμε ένα 4χρονο ώς μωρό και δεν το λέω μόνο εγώ ακόμα και οι ψυχολόγοι, οι εκπαιδευτικοί κλπ συμβουλεύουν να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας σαν μεγάλα μωρά. Βλέπω τον γιό μου, 4 ετών είναι ολόκληρο παιδάκι, θα ήταν αμαρτία να του φέρομαι σαν μωρό, θα τον κρατούσα πίσω! Εδώ ο μικρός μου που είναι 2 χρονών και τον βλέπω πια πως έχει μεγαλώσει και γίνεται και αυτός ανεξάρτητο παιδάκι!

my_Kelly, ειλικρινά, επειδή εγώ έχω 4χρονο αγόρι και συναναστρεφόμαστε με παιδάκια ιδίας ηλικίας, σε διαβεβαιώ πως οι συμπεριφορές που περιγράφεις μπορεί σε ένα βαθμό να είναι αναμενόμενες αλλά σε καμία μα καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτές ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι! Και απορώ που υπάρχουν άλλες μαμάδες με συνομήλικα παιδάκια που το παίρνουν τόσο χαλαρά! Όταν ένα παιδί πετά ένα πιάτο απο το μπαλκόνι υπεύθυνοι δεν είναι οι ενήλικες γενικά, υπεύθυνοι είναι οι ΜΟΝΟ γονείς του. Να κάνω μια διευκρίνηση. Μίλησα για αναμενόμενες και μη αποδεκτές συμπεριφορές. Θελω να πω με συτό πως σίγουρα σε όλους έχει συμβεί να έχει το παιδί μας εκρήξεις θυμού, επιθετικότητας κλπ. Εμένα ο μικρός μου για παράδειγμα πέρασε μια φάση λίγο πριν τα 2 και όταν τον στραβοκοίταζε παιδάκι (κυρίως τα μικρότερα) του όρμαγε! Την πρώτη φορά που το έκανε ήμαστε στην παιδική χαρά τον κοίταζε ένα μικρότερο κοριτσάκι & αυτός εκτοξεύτηκε απο το ποδηλατάκι του και της έριξε μπούφλα. Δυστυχώς δεν τον πρόλαβα γιατί δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά. Επιχείρησε να το ξανακάνει πολλές φορές αλλά ήμουν πια προετοιμασμένη και τον προλάβαινα με το χέρι στον αέρα. Για 3-4 μήνες δεν είχα βάλει τον κ...ο μου κάτω στην παιδική χαρά, ήμουν κάθε στιγμή δίπλα του και με τα πολλά το έκοψε. Αν την είχα αποδεχτει σαν μια "τυπική συμπεριφορά δίχρονου" τύπου "έλα μωρέ παιδάκι είναι", μπορεί να είχε εξελιχθεί στον τραμπούκο της παιδικής χαράς και θα του είχαν βάλει μια ταμπέλα "νά" και θα είχαν και δίκιο! Λυπάμαι που θα το πω, αλλά μου έχει τύχει να αποφεύγω συστηματικά παιδάκι γιατί μας χαλάει τη βόλτα, τα πάρτυ κλπ. Οκ, αν νιώσει απόρριψη σόρρυ, αλλά τι να κάνω, δεν είμαι ο Γκάντι έχω και εγώ τις αντοχές μου. Α, παρεπιπτόντως, αυτό το παιδάκι δεν το καλούν σε κανένα πάρτυ πια, άρα δεν είμαι η μόνη που τα παίρνω φαίνεται... Επίσης, foubi, άλλο να πέσει καμιά φάπα ανάμεσα στα αδέλφια και άλλο με τα ξένα παιδιά. Μου το έχει πει και φίλη παιδοψυχολόγος μεταξύ αστείου και σοβαρού πως δεν υπάρχει σπίτι με παιδάκια που να μην έχει πεσει ξύλο!

Sorry, αλλά θα διαφωνήσω! Έχω παράδειγμα παιδιού που έχει μόνιμη κακή συμπεριφορά. Το ξέρω απο 2 χρονών παιδάκι (τώρα είναι 4) ήταν ένα γλυκό πλασματάκι και η μαμά του ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη διαπαιδαγώγησή του ώσπου αποφάσισε ο μπαμπάς του να το κάνει "βάρβαρο". Έχει μεταμορφωθεί σε ένα μπερδεμένο παιδί που θέλει να περνάει πάντα το δικό του, αρπάζει, φωνάζει κλπ κλπ. Και αυτή η συμπεριφορά επαναλαμβάνω είναι κουραστικά επαναλαμβανόμενη! Επίσης, δεν πιστεύω οτι η αδιαφορία είναι η καλύτερη συνταγή για κάθε είδους παράκρουση! Φυσικά έχει συμβεί και σε εμάς (έχω ένα 4χρονο και ένα 2χρονο αγόρι) και όταν είμαστε σπίτι πολλές φορές χρησιμοποιώ αυτήν την τακτική. Ωστόσο όταν είμαστε έξω ή σε ξένο σπίτι το πράγμα αλλάζει. Δεν είναι και τόσο κακό να πάρεις το παιδί σου στην άκρη και να του εξηγήσεις πως πρέπει να συμπεριφέρεται. Ούτε είναι κακό να βγεις έξω απο το εστιατόριο μέχρι να ηρεμήσει το παιδί σου, δεν σου φταίνε σε τίποτα οι υπόλοιποι. Αν αρχίσει ένα παιδί να ουρλιάζει στη μέση ενός πάρτυ γιατί δεν το άφησαν να χώσει τα χέρια του στην ξένη τούρτα νομίζω οτι η μαμά του δεν πρέπει να αδιαφορήσει αλλά να συνεφέρει το παιδάκι της αλλιώς θα καταλήξει στο να χαλάσει την τούρτα, να κλαίει το παιδάκι που έχει γενέθλια γιατί του χάλασαν την τούρτα, να κλαίει και το μικρότερο αδελφάκι του που τρόμαξε απο τις φωνές και άλλα υπέροχα και ω, ναι, είναι πραγματική ιστορία! Και να σας πω και κάτι άλλο, εγώ προσωπικά δεν έχω καμία ανάγκη να νιώσω ικανοποίηση απο τη νουθέτηση ή όχι ενός ξένου παιδιού. Για την ακρίβεια δεν μου καίγεται καρφί για το πως επιλέγει μια μάνα να μεγαλώσει το παιδί της αρκεί να μου δείχνει με τη συμπεριφορά της οτι σέβεται τα παιδιά μου, εμένα, το σπίτι μου, τα πράγματά μας κλπ. Λυπάμαι αν θα στεναχωρήσω κάποιους πιο "φιλελεύθερους, αλλά όπως εγώ δεν επιτρέπω στα παιδιά μου να διαλύουν ένα ξένο σπίτι αυτό περιμένω και απο τους φιλοξενούμενούς μου. Φυσικά τα παιδιά είναι παιδιά και θα παίξουν και μπορεί να γίνει και κάποια ζημιά, άλλο αυτό, άλλο το να τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο. Και είναι αυτονόητο πως κάτι υπάρχει πίσω απο προβληματικές συμπεριφορές, δεν φταίνε τα παιδάκια κλπ, αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τα ανεχόμαστε, ούτε είναι δουλειά μας να κάνουμε τους ψυχολόγους! Και μην τρελαθούμε τελειως δλδ, θα δω το παιδί μου να κρατάει τα γυαλιά κάποιου με κίνδυνο να τα σπάσει και θα καθίσω να το συζητήσουμε κιόλας? Οκ, μπορεί σε αυτά τα 45 λεπτά που το παιδάκι χτυπιόταν να μην κινδύνεψε κανείς, αλλά στην τελική, κινδύνεψαν τα γυαλιά της κοπέλας, τη ρωτήσατε αν έχει λεφτά να πάρει άλλα? Ακόμα και αν ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα της κοπέλας (που δεν είναι) δλδ τόσο κακό είναι να μη θές να σου σπάσει τα γυαλιά ένα αχαλίνωτο 4χρονο?

Καλά, μεταξύ μας, όχι οτι όλα τα μωρά είναι όμορφα... Ντρέπομαι που το λέω, αλλά εγώ ειλικρινά έχω δεί και άσχημα μωρά και αντιπαθητικά παιδιά... Εννοείται βέβαια πως δεν πρόκειται ποτέ να πω κάτι, αλοίμονο λες και τα δικά μου δεν έχουν τα στραβά τους. Και να σας πω και κάτι που με στεναχωρεί κυρίως στα μεγαλύτερα κοριτσάκια είναι να βλέπω π.χ. ένα παχουλούτσικο (που στην τελική δεν φταίει αυτό για τα κιλάκια του) να το ντύνουν με κολλητά, κοντά κλπ. Και φυσικά εμένα δεν μου πέφτει κανένας λόγος ούτε με ενοχλεί προσωπικά, αλλά έχει τύχει να δω παχουλό κοριτσάκι να το κοροιδεύουν άλλα παιδάκια που φόραγε κολλητά και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Το κακόμοιρο το λυπήθηκα μα και καλά τα άλλα ήταν πιτσιρίκια, που τους ήρθε να ασχοληθούν με τα ρούχα του κοριτσιού. Τεσπα, τα παιδιά είναι σκληρά τελικά...

Αχ ούτε εγώ ήμουν έτσι. Ίσα ίσα, όταν έβλεπα τους δικούς μας ανθρώπους να σηκώνουν το μωρό και να το κρατάνε λες και ήταν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν αγγίξει, με συγκινούσαν πολύ! Ειδικά, ακόμα και τώρα, όταν βλέπω τα αγόρια μου αγκαλιά με τον μπαμπά τους, κάτι παθαίνω! η αλήθεια είναι πως στον πρώτο είχα πάθει μια μικροβιοφοβία αλλά αυτό είχε περιοριστεί στο να τους υποχρεώνω να πλένονται με ντετόλ, να έχουν μαζί τους καθαρή μπλούζα και να ρίχνουν πάνω τους ένα καθαρό σεντονάκι πριν ακουμπήσουν το μωρό Φυσικά στον δεύτερο δεν υπήρχαν τέτοια!!! Και να σας πω και κάτι βρε κορίτσια, έχετε σκεφτεί πως τις πρώτες στιγμές τις ζωής τους τα μωράκια μας τις περνάνε μόνα τους με ξένους ανθρώπους που τα παίρνουν για να τα πλύνουν, να τα ζυγίσουν κλπ. Και καλά, αν έχεις τη δυνατότητα να είναι μαζί σου το μωρό στο δωμάτιο έχει καλώς, διαφορετικά στο παίρνουν με το ταπεράκι του και το έχουν σε ένα θάλαμο μαζί με άλλα "δυστυχισμένα" μωράκια που δεν μπορούν να καταλάβουν που είναι η μαμά τους. Αυτό είναι τραγικό, όχι να το πάρει αγκαλιά η γιαγιά του! Άσχετο, αλλά αν ξανακάνω παιδάκι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχω μαζί μου στο δωμάτιο!!!

Για τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία πρέπει να ελέγχουμε όχι μόνο την άδεια ίδρυσης αλλά και την άδεια λειτουργίας (απ' ότι φαίνεται είναι 2 διαφορετικά πράγματα και τα βρίσκεις σε διαφορετικά τηλέφωνα). Επίσης, για αυτούς που το ψάχνουν λίγο παραπάνω, καλό είναι να ρωτήσετε και το όνομα της παιδαγωγού που είναι διορισμένη για τη συγκεκριμένη τάξη νηπίων που ενδιαφέρεστε! Επειδή το νήπιο ανήκει στην υποχρεωτική εκπαίδευση οι διορισμοί γίνονται μέσω υπουργείου και προφανώως πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένα προσόντα, δλδ δεν μπορεί να κάνει μάθημα όποιος θέλει! Μπορεί να εκπλαγείτε δυσάρεστα... Α, και επίσης μπορείτε να ρωτήσετε πόσα παιδάκια μπορεί να έχει κάθε τμήμα. Αυτό πηγαίνει ανάλογα με τα τετραγωνικά της αίθουσας που θα φιλοξενεί το τμήμα. Επίσης μπορεί να εκπλαγείτε δυσάρεστα...

Συγγνώμη, αλλά το θέμα με το φαγητό είναι τραγικό! Εμείς κατα την εγγραφή, επιλέξαμε να μην τρώει το παιδί το φαγητό του σχολείου καθώς μας είχαν διαβεβαιώσει πως το μεσημεριανό σερβίρεται γύρω στη 1.30. Έτσι, ξεκίνησε το παιδί, τον πηγαίναμε γύρω στις 9 στο σχολείο (έστελνα και τα φρούτα του σε ταπεράκι για να τρώει δεκατιανό) και τον παίρναμε στη 1.30... Δυστυχώς, το μενού του σχολείου (για πρωινό) περιλαμβάνει τσουρέκι, μπισκότα, κορν φλέικς με σοκολάτα, κέικ και άλλα τέτοια υπέροχα εδέσματα με αποτέλεσμα φυσικά το παιδί να μην τρώει τα φρούτα του και να ζητά να φάει γλυκά! Όταν παραπονέθηκα στη δασκάλα μου είπε πως δεν μπορεί να το αφήσει παραπονεμένο και πως αν της ζητά γλυκά του δίνει για να μη ζηλεύει... Θα μου πείτε δεν το είχες δει απο πριν το μενού? Δεν το σκέφτηκα η χαζή γιατί δεν επιλέξαμε να τρώει εκεί, οπότε δεν με ένοιαζε! Που να το φανταστώ οτι θα γίνεται το πάρτυ της ζάχαρης! Επίσης, ενώ έλεγαν οτι το μεσημεριανό σερβίρεται στη 1.30 τελικά το δίνουν στις 12 (τώρα πως μπορούν τα παιδάκια να τρώνε στις 9.30-10 παρά κρουασάν σοκολάτας και στις 12 φαγητό, είναι άλλο θέμα) και το παιδί μου που δεν είχε φαγητό μαζί του (γιατί εγώ νόμιζα οτι το έπαιρνα προτού φάνε τα υπόλοιπα) καθόταν και κοιτούσε τα άλλα που έτρωγαν! Και οκ, κατα τα λεγόμενά τους, κάτι του έδιναν να τσιμπήσει, αλλά λες και μας έκαναν χάρη!!! Το αποτέλεσμα ήταν να πηγαίνω το παιδί αργότερα, αφού τα άλλα έχουν τελειώσει με τα γλυκά τους, και φυσικά του στέλνω ταπεράκι με φαγητό για το μεσημέρι... Όσο περίπλοκο και αν είναι το θέμα της διατροφής, όσα και αν είναι τα κριτήρια που διαμορφώνουν τα μενού των σχολείων κλπ, υπάρχουν κάποια πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα! Δεν μπορείς στα 5 πρωινά της εβδομάδας τα 4 να είναι τίγκα στη ζάχαρη, τη σοκολάτα κλπ. ή να επιβραβεύεις τα παιδιά με καραμέλες!!! και φρούτα ούτε για δείγμα!

Στον μεγάλο που είχα μαύρα μεσάνυχτα του είχα ξεκινήσει τα γιαουρτάκια της Δέλτα (να μείνει ασχολίαστο παρακαλώ) και συνέχισα με τα Teddy που είναι βιολογικά. Το αποτέλεσμα είναι να μην τρώει με τίποτα άλλο γιαούρτι εκτός απο το Teddy που νομίζω πως δεν είναι καν γιαούρτι, αλλά επιδόρπιο γιαουρτιού. Τεσπα, στον μικρό έδωσα κατευθείαν βιολογικό πρόβειο της ΕΒΟΛ (προσωπικά το βρίσκω αηδία, αλλά εγώ έχω έτσι & αλλιώς θέματα με γισούρτι, γάλα κλπ). Ο μικρός πάντως μια χαρά το τρώει. Όταν ήταν μικρούλης του το έδινα ή σκέτο (ειλικρινά απορώ πως το έτρωγε) ή χτυπούσα μπανάνα με μήλο & αχλάδι ή έλιωνα σκέτη μπανάνα και μετά ανακάτευα τον πουρέ με το γιαούρτι γιατί αν τα χτυπήσεις όλα μαζί θα γίνει πολύ νερουλό. Τώρα το τρώει μόνο με μελι, αλλά αν θυμάμαι καλά αυτό επιτρέπεται μετά το χρόνο. Πάντως για να είσαι σίγουρη να ρωτάς πάντα τον παιδίατρό σου για το αν κάνει το μωρό σου να φάει μια τροφή ή όχι!