ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΜΑΜΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΠΝΟΥ...

[irenedur]

Καλησπέρα σας,

 

σας παραθέτω το προβληματισμό μου γιατί είμαι ένα κινούμενο ράκος τον

τελευταίο καιρό ,ειδικότερα τον τελαυταίο μήνα.

 

Η Κατερινούλα μου είναι πολύ δύσκολη στον ύπνο,απο μικρή ξύπναγε

αρκετές φορές την νύχτα ,βέβαια τον τελυαταιο μήνα (όλο τον

Σεπτέμβριο και λίγο απο τον Οκτώβριο) είχε μπεί σε κάποιο πρόγραμμα)

Δλδ έπεφτε για ύπνο γύρω στις 2100 ξύπναγε 2-3φορές μέχρι να πέσουμε

εμείς για ύπνο,χωρίς να κάνουμε φασαρία και κοιμόνταν γρήγορα.Έπειτα

ξαναξύπναγε στις 0600 όπου και έτρωγε και μετά κοιμόνταν μέχρι τις 0900,

περίπου.

Πριν 3 εβδομάδες αρρώστησε,γριπούλα ,και ξύπναγε συνέχεια

στον ύπνο της,βασικά έκανε ανύσηχο ύπνο με αποτέλεσμα συνέχεια να πηγαίνω να την νανουρίζω.

4 μέρες έλειπα για ταξίδι λόγω δουλειάς.

 

 

Το θέμα είναι πως εδώ και μια εβδομάδα απο τότε που γύρισα,

δεν ξέρω τι έχει πάθει μετά απο περίπου μια ώρα απο την στιγμή που

πέφτει για ύπνο ξυπνάει και αυτό είναι.!!!

Δεν θέλει να μείνει στο κρεββάτι ,γιατί εγώ έτσι την κοίμιζα,πήγαινα

πλάι της και την χαιδευα,πια δεν τα δέχεται αυτά,ξυπνάει με

κλάμματα και θέλει μόνο αγκαλιά.........

Την παίρνω αγκαλία κοιμάται πάνω μου και μόλις την ακουμπώ στο

κρεββάτι είτε θα γίνεται επανάσταση είτε κουνιέται πολύ με αποτέλεσμα

να ξυπνά αμέσως.......και φτου και απο την αρχή..

 

Συνήθως μετά απο 1 ή 2 ώρες καταφέρνω να την κοιμήσω αμα δεν

ξυπνήσει παλι....

 

Χαρακτηριστικά χθές έγινε αυτή η ιστορία απο της 0100 εως τις 0500 το

πρωι και την είχα αγκαλιά και την περπάταγα ολο το βράδυ.

Η μέση μου,είμαι ένα ράκος ,ψυχολογί χάλια....

 

Δουλεύω ώρες καταστημάτων,έχω να κοιμηθώ και εγώ δεν ξέρω ποσο ,

έχω το σπίτι....πραγματικά δεν αντέχω άλλο...

Είμαι σε ασχημότερη κατασταση απο τις πρώτες μέρες που γέννησα,

ούτε νεογγένητο δεν μου τα έκανε αυτα......

 

Έχετε κατι να μου προτείνετε,δεν ξέρω τι να κάνω....

εχω φρικάρει.........

 

ΥΓ ακόμα έχει ένα μικρό συνάχη που την ενοχλεί τα βράδια κατα

διαστήματα.

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.....

[timmy'smom]

Τα παιδάκια μας έχουν την ίδια ηλικία περίπου...

Και μας πριν κανα μήνα περίπου το έκανε αυτο. Κοιμόταν και μετά απο 1 ώρα ξύπναγε και έκλαιγε! Στην αρχή που πηγαίναμε διαπιστώσαμε πως το έκανε όλο και εντονότερα! Οταν τον αφήσαμε όμως 2 -3 βράδια το έκοψε εντελώς! Τώρα μπορεί να ξυπνήσει κάνα βράδυ να μας ζητήσει αλλά αν δεν μας δει ξεχνιέται αμέσως και κοιμάται... (ενώ αν πάμε θέλει να μας βλέπει και ξαγρυπνά χειρότερα)

Το κάθε παιδάκι χρειάζεται βέβαια το δικό του τρόπο αντιμετώπισης και δεν πιστεύω υπάρχουν κανόνες σε αυτά.

Μήπως βγάζει και κανα δοντάκι η μικρή και γι άυτό ξυπνάει συχνά ?

Υπομονή , πιστεύω πως είναι κάποια φάση και θα της περάσει...

[Μαρια Στυλιανακη]

μάλλον σοκαρίστηκε πολύ που έλειψες για 4 μέρες. είναι τώρα και το στάδιο της προσκόλλησης (έχουμε γράψει πολλά για αυτό) που την κάνει να σε έχει πολύ μεγάλη ανάγκη, και κάθε αποχωρισμός της κοστίζει πολύ.

αυτός ο αποχωρισμός, μάλλον της κόστισε πάρα πολύ, μιάς και απο ότι φαίνεται βρίσκεται ακόμα σε μεγάλη ταραχή!!!.....

ευτυχώς έρχεται Σκ έτσι ώστε να περάσετε λίγες ώρες μαζί.

είναι πάρα πολύ σημαντικό σε αυτή την ηλικία, οι αποχωρισμοί - δηλαδή δεν είναι εύκολοι, και κάθε παιδί είναι και διαφορετικό, και μπορεί κάποιο να το πάρει πάρα πολύ στραβά....

 

αυτά που γράφω εδώ είναι και θέματα φιλοσοφίας του καθενός:

 

το κρεβάτι της ειναι μακριά απο το δικό σου?... θέλεις να σκεφτείς το ενδεχόμενο όσες ώρες είσαστε μαζί στο σπίτι, ακόμα και του ύπνου να είσαστε κοντά και να μην επιχειρείς να την αφηνεις καθόλου, για κάποιο καιρό?...

δεν είναι λίγο αυτό που λές, δηλαδή, φαίνεται ότι έχει πάθει μεγάλη ταραχή... μόνο με το να είναι κοντά σου θα την ξεπεράσει...

 

έλειψες μετά που ήταν άρρωστη? δηλαδή καπάκι που είχε συνηθίσει έστω και λίγες μέρες να σε έχει πολύ συχνά δίπλα της που κοιμόταν, και την νανούριζες, ξαφνικά μετά δεν ήσουν καθόλου εκεί?...

 

σίγουρα αυτό την έκανε ακόμη πιο ανήσυχη...

 

εγώ θα έλεγα για να κοιμηθείς και εσύ λίγο, βάλε το κρεβατάκι της δίπλα στο δικό σου, εάν γίνεται στο ίδιο ύψος και έχε το χέρι σου εκεί για να το ακουμπάει και να το μυρίζει.

έχει πάθει σόκ, και πρέπει να την ηρεμήσεις κάπως και να κοιμηθείς και εσύ.

εγώ πάντως αυτό θα έκανα έτσι ώστε σιγά σιγά να αποκτήσει πάλι την σιγουριά ότι είσαι εκεί, και δεν έφυγες.

δεν ξέρω την φιλοσοφία σου όσον αφορά το που κοιμάται, αν δεν συμφωνείς, απλώς αγνόησε αυτά που γράφω.

 

δοκίμασες ήρεμη μουσική,(κλασσική, ή ήχους της φύσης κτλ) .. και κάποια χαλαρωτικά αιθέρια έλαια - λεβάντα πχ... ?

ή τον ήχο του πλυντηρίου?

 

σίγουρα όμως η ουσία είναι εσύ, και ότι σε θέλει κοντά της περισσότερο λόγω αυτού του συμβάντος... . .

[timmy'smom]

Nα ρωτήσω και εγώ κάτι πάνω σε αυτό...

Εμεις λέιψαμε 5 μέρες πριν κάποιους μήνες και έμεινε στην γιαγιά του με την οποία δεν έχει κανένα πρόβλημα να μείνει τη διάρκεια της μέρας (έχει και δωματιάκι δικό του εκεί με όλα τα απαραίτητα) αλλά τα βράδια απο ότι μας είπε... εκλαιγε συνέχεια και φώναζε μαμά -μπαμπά....

Και σπίτι μετά είχε πρόβλημα αρκετές μέρες (εβδομάδες θα έλεγα) και ήθελε να μας βλέπει και το βράδυ - απο φόβο μάλλον μην τον αφήσουμε πάλι!

Εεεεε απο τότε δεν τον έχουμε αφήσει ούτε ενα βράδυ στη γιαγιά (δεν έχει χρειαστεί βεβαια) Αλλά η ερώτηση μου είναι αν μεγαλώνοντας ξεπερνιέται αυτό, δηλαδή εαν χρειαστεί να τον αφήσουμε ένα βράδυ (προς το παρόν δεν μας περνάει καν απο το μυαλό με αυτά που τραβήξαμε για να φτιάξει πάλι το προγραμμά του)

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

[Afroditi D]

Ειρήνη μου , (ελπίζω να είναι αυτο το όνομα σου) εγω απο την μικρή πείρα μου θα σου έλεγα να κάνεις υπομονή κ επιμονη!!!

Ο Χαραλαμπάκος μου (16μηνων) ηρεμεί πολύ με το μπάνιο που κάνουμε κάθε βραδάκι 8.3-9.0. Χαλαρώνει κ ξεκουράζεται, μήπως έχει δυσκολία στην χώνεψη η μικρή σου;η γνώνη μου είναι το να την κρατάς αγκαλια δεν είναι οτι καλύτερο,( μας εκμεταλεύονται τα παλιόπαιδα) αν συνηθήσει ετσι την έβαψες!!! Ξύπνα κ τον αντρούλη σου κανα βράδυ , δεν παθαίνουν τίποτα.... Πάντως αύτη η φάση είναι όντως πολύ δύσκολη είχαμε κ εμεις τα ξενύχτια μας! Θα περάσει ομώς, προσπάθησε να της κόψεις τις πολλές αγκαλιες τις νύχτες.{ Μια ξαδέρφη μου 2μιση χρονων το μωρο κ εξακολλουθει να ξυπνάει την νυχτα 2 κ 3 φορές} Και ως τελευταια συμβουλη έχω να σου πω ότι θα πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου περισσότερο (υπνος-ξεκούραση-καλο φαγητο) για να μπορείς να προσέχεις κ την μικρή σου! Α , κ βοήθεια απο όπου μπορείς ( μαμά , πεθερά , αδερφή ) δεν είναι κακο....

Φιλια

[annastasia]

Ειρήνη μου και εγώ είμαι της άποψης ότι οι ημέρες που έπρεπε βέβαια να λέιψεις έπαιξαν το ρόλο τους... παρόλα αυτά στη θέση σου θα προσανατολιζόμουνα σε περισσότερο δημιουργικό χρόνο με το παιδί στη διάρκεια της ημέρας... έτσι για να νοιώθει ασφαλές και ότι είσαι εκεί δίπλα του. Δεν είμαι σίγουρη αν θα βοηθούσε να το έχεις συνέχεια μαζί σου τη νύχτα... προσωρινά μπορεί αλλά μακροπρόθεσμα... πάντως ευκαιρία τώρα το Σ/Κ να περάσετε χρόνο πολύ μαζί σαν οικογένεια.

[erica]

Ειρήνη,

καταρχάς να σου ζήσει!

Επίσης να σε ενημερώσω ότι λογω εταιρικής πολιτικής απο το pc μου αυτή τη στιγμή δε βλέπω tickers οπότε δεν ξέρω τι ηλικία έχει το μωράκι σου.

 

Πάντως επειδή διαβάζοντας είδα λίγο το μοτίβο ύπνου της κόρης μου, θα σου πώ την προσωπική μου άποψη που πιστεύω ότι θα λειτουργήσει και σε σας!

 

Θα σου έλεγα πριν ακολουθήσεις τις συμβουλές, τα μοντέλα και τα πρέπει οποιουδήποτε ειδικού ή μη (συμπεριλαμβανομένου και εμού) να κοιτάξεις πρώτα τις ανάγκες της κορούλας σου και τις δικές σου! Ασε τα πρέπει , τα μη και τα να.... Το πιο σωστο ΓΙΑ ΣΑΣ είναι αυτό που ικανοποιεί ΕΣΑΣ!

 

Εγω έβαλα την κόρη μου στο κρεβάτι της απο 1,5 μηνών, επειδή "έπρεπε να συνηθήσει" στο δωμάτιό της όπως όλοι (και γιατροί) μου έλεγαν, και το έκανα. Η Μάγια είχε πάντα άστατο ύπνο και ξυπνάει πολύ συχνα, ενώ πάντα ξύπναγε για πρωί 6μισι περίπου!!!!! Επέμεινα σε αυτή την κατάσταση - αν και είχα παρατηρήσει ότι όποιο μεσημέρι τύχαινε να κοιμηθεί μαζί μου στο κρεβάτι μας, είχε κοιμηθεί 3 ώρες σερί, πράγμα συγκλονιστικό για τη Μάγια. Μέχρι που πριν 1 μηνα σχεδόν και ενω και εγώ τα είχα φτύσει από το πηγαινε έλα τη νυχτα (+ απαιτητική δουλειά + σπίτι) στις 4 τη νύχτα που ξύπνησε η Μάγια την πηρα στο κρεβάτι μας και κοιμήθηκε μέχρι τις 9 το πρωι σερί !!!!!

 

Από τότε, όποτε με αναζητά τη νύχτα (πλέον μόνο μία φορά κατά τις 5) πάω μισοκοιμισμένη και την φέρνω κοντά μου και πλέον το πρωί χρειάζεται να την ψευτοξυπνήσω για να πιει το γάλα της πριν φύγω για δουλειά . Μπορεί όλοι να γουρλώσουν τα μάτια τους , να πουν ότι δεν είμαι σωστή μαμά, ότι την κακομαθαίνω, ότι θα με καβαλήσει - γιατί τα παιδια εκμεταλλεύονται (άποψη με την οποία διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ), αλλά....

1. κοιμόμαστε όλοι καλύτερα (πρώτα και κύρια η Μάγια)

2. Την γέννησα για να με καβαλήσει - εννοώντας πως απο τότε που ήθε στη ζωή μου οι ανάγκες μου έρχονται μετά απο τις δικές της.

3. Δεν βρισκω κακό να κοιμάται μαζί μου, κάποια στιγμή θα θελήσει απο μόνη της τον ιδιωτικό της χώρο, δεν βιάζομαι και δεν θα την πιέσω για τίποτα.

4. Απο τότε που αναθεώρησα, εχω παρατηρήσει ότι είναι πιο χαρούμενη (αν και ήταν πάντα χαρούμενο παιδάκι και ευχομαι να είναι πάντα!)... πιο ήρεμη και σίγουρη...(?) κάτι καλό συμβαίνει πάντως!!!

 

 

Διαισθάνομαι ότι της λείπεις της κορούλας σου και θέλει να σε νιώσει!.... Μην της το στερείς αν πιστεύεις ότι μπορεί να έχω δίκιο... Δοκίμασε ένα βράδυ όταν ξυπνήσει για πρώτη φορά να την πάρεις μαζί σου - αυτό βέβαια αν δεν σε πειράζει και σένα.

Αν απο την άλλη δεν θα ήθελες να κοιμάται που και που στο κρεβάτι σου, προσπάθησε να βρεις έναν τρόπο να σε νιώθει κοντά της πιο πολλές ώρες τη μέρα!

 

Σου εύχομαι να βρείτε γρήγορα ότι σας βολεύει και να χαρείτε και σεις τον ύπνο που τόσο σας λείπει! [/u]

[annastasia]

Τι γίνετε βρε παιδιά με την προσωπική ζωή του ζευγαριού; Αυτό το σκέφτεται κανείς; (Εκτός των άλλων συνεπειών βέβαια του παιδιού στην κρεββατοκάμαρα των γονιών, για το ίδιο και για τους γονεις...)

[Αντιγόνη]

Συμφωνώ απόλυτα με την Erica! Η αλήθεια είναι πως δύσκολα βάζεις "καλούπια" σε ένα μωρό. Η κάθε οικογένεια βρίσκει μία λύση η οποία όμως δεν είναι απαραίτητο να ταιριάζει και σε άλλους. Φαντάζομαι Erica πως το παιδάκι θα αισθάνεται καλύτερα γιατί κοιμάται και καλύτερα και πιο πολύ! Ένα μωρό που του λείπει ύπνος είναι μάλλον και πιο εκνευρισμένο και κουρασμένο...

[Αντιγόνη]

Τι γίνετε βρε παιδιά με την προσωπική ζωή του ζευγαριού; Αυτό το σκέφτεται κανείς; (Εκτός των άλλων συνεπειών βέβαια του παιδιού στην κρεββατοκάμαρα των γονιών, για το ίδιο και για τους γονεις...)

 

Φαντάζομαι ότι αυτό μπορεί να περιμένει... Εδικά αν προταιρεότητά σου είναι ο ύπνος και η ξεκούραση γιατί είσαι πτώμα... Κι εγώ τον πρώτο καιρό το έβαλα στην άκρη, συνηδειτοποιημένα βέβαια, γιατί έπρεπε πρώτα να είμαι ξεκούραστη. Έχεις πάρει απόφαση ότι τα πρώτα χρόνια θα υπάρξουν τεράστιες ανατροπές στη ζωή σου, και πρέπει κανείς να συμφιλιωθεί με αυτό..

[annastasia]

Τελικά βρε κορίτσια μπορεί να μου πει καποια για τι ηλικίες παιδιών μιλάμε; Γιατι παίζει και αυτό το ρόλο του...

[erica]

Τι γίνετε βρε παιδιά με την προσωπική ζωή του ζευγαριού; Αυτό το σκέφτεται κανείς; (Εκτός των άλλων συνεπειών βέβαια του παιδιού στην κρεββατοκάμαρα των γονιών, για το ίδιο και για τους γονεις...)

 

Για μας η προσωπική ζωή του ζευγαριού δεν περιορίζεται στην κρεββατοκάμαρα και μόνο τη νύχτα. Και σίγουρα για τον πρώτο καιρό που ζούμε με το παιδί μας, αν και υπάρχει προσωπική ζωή, έχει έρθει - όπως λέει και η Αντιγόνη - σε δεύτερη μοίρα (και τρίτη μερικές φορές )

 

Και πάλι ξαναλέω, ότι αυτή είναι η επιλογή της δικής μου οικογένειας - δεχτήκαμε να κάνουμε χώρο - όσο χρειάζεται για το μωρό μας. Αλλα ζευγάρια μπορεί να έχουν κάνει αντίθετη επιλογή. Η κόρη μου είναι 11μισι μηνών. Την επιλογή που κάναμε για τον ύπνο σε αυτή τη φάση, την κάναμε με πλήρη συνείδηση.. τα ζυγίσαμε μέσα μας... φανταστήκαμε τις επιπτώσεις ... και αποφασίσαμε.

 

Για μας φαίνεται ότι βολεύει! Να μη σου πω ότι έχει επηρρεάσει θετικά, όχι μόνο τη Μάγια , αλλά και μας... αυτό το χουχούλιασμα το πρωινο και οι τρεις μαζί (τι γλυκιές στιγμές!!!! ), έχει ποτίσει επιπλέον τρυφορότητα τη σχέση μας!

[annastasia]

Επειδή τελικά ο κάθε ένας θεωρεί σωστό αυτό που κάνει... όπως βολεύεται κανείς κορίτσια... αν και στη δική μας περίπτωση που η φροντίδα του παιδιού την ημέρα είναι εντελώς δική μας υπόθεση και κανενός άλλου, δυστυχώς η προσωπική ζωή περιορίζεται τη νύχτα... τι να πω! Είστε τυχερές!

[Αικατερίνη]

... η ερώτηση μου είναι αν μεγαλώνοντας ξεπερνιέται αυτό' date=' δηλαδή εαν χρειαστεί να τον αφήσουμε ένα βράδυ (προς το παρόν δεν μας περνάει καν απο το μυαλό με αυτά που τραβήξαμε για να φτιάξει πάλι το προγραμμά του) [/quote']

Τimmy'smom, ξεπερνιέται αλλά χρειάζεται χρόνος για να επιβεβαιωθεί το παιδί ότι δεν το εγκατέλειψαν οι γονείς του.

Φυσικά η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και το κάθε παιδί μπορεί να αντιδράσει διαφορετικά, με περισσότερη ή λιγότερη ένταση, για μεγαλύτερο ή μικρότερο χρονικό διάστημα. Αν ο αποχωρισμός έγινε απότομα, χωρίς προειδοποίηση και προετοιμασία του παιδού, πιθανότατα θα έχει πιο αρνητικές συνέπειες. Θα ταράξει περισσότερο το παιδί και χρειάζεται περισσότερο χρόνο να αποσβεσθεί.

Συνήθως όμως ξεπερνιέται και σ' αυτό συμβάλει ιδιαίτερα η επιβεβαίωση από τους γονείς ότι το αγαπούν και δεν το εγκαταλείπουν. Τα παιδιά σταδιακά και μέσα από τους αποχωρισμούς (που στο κάτω κάτω είναι αναπόφευκτοι), αντιλαμβάνονται ότι αυτό που συμβαίνει είναι να φεύγουν οι γονείς και να ξαναγυρίζουν. Λίγες περισσότερες αγκαλιές και αγάπες βοηθούν το διάστημα μετά τον αποχωρισμό (κυρίως κατά τους πρώτους αποχωρισμούς). Να νιώσει και πάλι σιγουριά και ασφάλεια.

[erica]

annastasia,

 

να σημειώσω ότι και εμείς δεν έχουμε κανέναν δικό μας για βοήθεια. Στην φροντίδα της Μάγιας δεν επεμβαίνει κανείς άλλος, εκτός από την κοπέλα που την κρατάει όσο εγώ είμαι δουλειά. Όλες τις υπόλοιπες ώρες απο τη μέρα που γεννήθηκε , είμαστε οι τρεις μας.

 

Τα πάντα είναι θέμα επιλογών! Δεν θεωρώ σωστό αυτό που κάνω, είναι όμως αυτό που θεωρώ ότι ταιριάζει στη δική μας ζωή!... Και αυτό προσπαθώ να πω και στην Ειρήνη, να ακολουθήσει τους δικούς τους ρυθμούς...

 

Την δική μου εμπειρία την διηγήθηκα για να την δει και αυτή ως εναλλακτική!

 

Όπως είπες και εσύ: όπως βολευεται κανείς!...

[annastasia]

Erica

Αυτό απλά που μου είναι δύσκολο να καταλάβω είναι πώς με ένα παιδί όλη μέρα και χωρίς βοήθεια ύπάρχει χώρος για την προσωπική ζωή του ζευγαριού την ΗΜΕΡΑ (δεν αναφέρομαι στις νυχτερινές ώρες, αφού κοιμάται με τους γονείς.... )

Ο μικρός μας, ευτυχώς, έχει μια άψογη ρουτίνα ύπνου στο κρεβάτι του από 3 μηνών και χωρίς καμία πίεση από εμάς, οπότε όλοι είμαστε οκ. Απλά υποθετικά μιλάω... γιατί πραγματικά δε μπορώ να φανταστώ το σενάριο του παιδιού στην ηλικία που είναι τώρα (11 μηνών σχεδόν) μαζί μας στο κρεββάτι... καλό το χουχούλιασμα μαζί του, αλλά το κάνω και τη μέρα.... έχει πολλές ώρες το 24ωρο εξάλλου!

[irenedur]

Καταρχήν να σας ζήσου τα παιδάκια σας κ να σας ευχαριστήσω όλες για την ανταπόκριση ,θα προσπαθήσω πρώτα να απαντήσω σε όλες.

 

 

 

timmy's mom :έπραξα το εγχείρημα σου μια νύχτα και παραλίγο να

μου πάθει και εγώ δεν ξέρω τι απο το κλάμμα,ουρλιαχτα!!!

Ναι βγάζει και δοντάκι αλλα το να βγάζει δόντι είναι μια κατάσταση που

συμβαίνει απο 3 μηνών μιας και έχει προχωρημένη οδοντοφυϊα,συνεπώς

θα μπορούσα να καταλάβω αν φταίει αυτό.Στην προκειμένη ξέρω πως δεν

είναι αυτό...

 

 

 

 

Μαρια Στυλιανακη:

Σκέφτηκα πολλές φορές οτι μπορεί να φταίει η προηγούμενη απουσία μου.

Γνωρίζω επίσης οτι με θέλει περισσότερο και πως της λείπω γι'αυτο

όποτε βρίσκω χρόνο τον περνάω μαζί της αλλα δυστυχώς αυτός δεν είναι

πολύς γιατί είμαι όλη μέρα σην δουλειά λόγω ωραρίου.Μόνο Δευτέρες-

τετάρτες κ Σάββατα απογεύματα,Κυριακές έχουμε χρονο.

Γι'αυτό κιόλας έχω προεκτύνει την ώρα το ύπνου της τις καθημερινές

για να την βλέπω λίγο γιατί πολύ απλα σχολώντας στις 2030 μεχρι να πάω

σπίτι κλπ πάει 2100.Την βάζω για ύπνο κατα τις 2200 για να την

βλέπω λίγο.

 

Σχετικά με τον ύπνο της κοιμάται στο δωμάτιο της απο 3 μηνών και δεν

σκέφτομαι καθόλου να φέρω το κρεββάτι της σο υπνοδωμάτιο μας,

είμαι της άποψης τα παιδακια να έχουν τον χώρο τους καθώς επίσης και

για τους γονείς,είναι μια πολύ λεπτή ισορροπία αυτή,κατ εμε..

Απλά σίγουρα οταν ήταν άρρωστη ή ανύσηχη ή κάτι συνέβαινε,όταν είχε

ανύσηχο ύπνο την έφερνα πάντα στο κρεββάτι μας και κοιμόμασταν ήσυχα.

Το θέμα πλέον είναι πως δεν το κάνει/θέλει ούτε αυτό πια...

Θέλει αποκλειστικά στον ώμο μου να είναι,τπτ αλλο...

 

Σε άλλη περίπτωση εκτος του να την βάλω στο κρεββάτι μας ήτανε να πάω

να κοιμηθώ μαζί της στο κρεββάτι της (δεν έχω ούτε κούνια όυτε παιδικό κρεββατάκι,εχω ένα μονό κανονικό κρεββάτι για την μικρή,διότι δεν

δέχονταν κουνια,απο 4 μηνών την έχω εκεί,εξάλλου βόλευε και εμένα

όταν με ήθελε πλάι της).Το λοιπόν πια ο'υτε αυτό την ηρεμεί,δλδ του να

παώ πλάι της και να την χαιδέψω όπως έκανα με συνέπεια να κοιμηθεί.

Θέλει όπως προείπα μόνο αγκαλια.......στον ωμο μου κ τπτ αλλο..

 

DIONYSOPOYLOY AFRODITI

: Έχεις δίκιο έχω τρομερή υπομονή απλά ξέρεις το γεγονός της

δουλειάς σε συνδυασμό με άλλες υποχρεώσεις με κάνουν να κουράζομαι

με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να σπάει η υπομονή μου.....

Σχετικά με τον άντρα μου πίστεψε με το έχω κάνει και δεν τον θέλει με

τιποτα τα βράδια,σπαράζει στο κλάμμα και αυτό γιατί απο μικρή έχει

συνηθίσει εμένα τα βράδια.

Σχετκά με άλλη βοήθεια μόνο την πεθερά μου έχω μιας και έχω φύγει

απο Αθήνα όπου και μεγάλωσα και μένω Εύβοια μόνιμα.....και αυο για να

μεγαλώσω ήρεμα το παιδί μου...

 

 

annastasia: Σχετικά με αυτό που μου είπες

"περισσότερο δημιουργικό χρόνο με το παιδί στη διάρκεια της ημέρας",

πίστεψε με το κάνω αλλα δυστυχώς δεν υπάρχει αρκετός χρόνος.

Εκτός Δευτέρας -τετάρτης-Σαββάτου (απογεύματα) κ

Κυριακής δεν έχω άλλο χρόνο μιας και η δουλειά μου επιτρέπει τις

άλλες μέρες να είμαι σπίτι μονο μεσημέρι οπου και την βάζω για ύπνο και

βράδυ μόλις σχολώ όπου πάλι είναι ώρα της άσχετα που την καθυστερώ

για να την δω...

 

 

erica:Η μικρή μου γίνεται 13μηνών σε 2 μέρες.

Όπως έγραψα και πιο πάνω όταν συνέβαινε κάτι ή ήταν ανυσηχη,

ήταν άρρωστη ή ήθελα να κοιμηθώ λίγο παραπάνω(Σάββατα βράδια για

να ξυπνήσω λίγο πιο αργά την Κυριακή) την έβαζα στο κρεββάτι μας

και είχα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα όπως τα δικά σας.

Απο τη μέρα που γυρισα δεν το δέχεται αυτό....θέλει μονο να είναι αγκαλία

στον ώμο μου και τίποτα άλλο.......

 

 

Εύχομαι να μην σας κούρασα....

[erica]

Ειρήνη,

μπορεί να παίζει και το γεγονός ότι έχει ακόμα συνάχι οπότε θέλει μαμα (φυσικά! ) αλλά θέλει και όρθια για να αναπνέει, άρα ο ωμος είναι ό,τι καλύτερο.

 

Δοκίμασε να την βάλεις με κλίση στο κρεβάτι σου (πάνω σε μαξιλάρι η μισή - τύπου ξαπλώστρα, κατάλαβες).

Ισως έτσι να ανακουφιστεί!....

Πιστεύω όμως ότι θα της περάσει γρήγορα, με αγκαλίτσες και την αγάπη που της δείχνεις, όλα θα περάσουν!

 

 

annastasia,

 

υπάρχουν και οι ώρες που ρίχνει μικρούς υπνάκους (μεσημέρι ή απόγευμα, κυρίως Σαββατοκύριακα) ή οι ώρες που πεφτει για ύπνο και εμείς είμαστε ακόμα όρθιοι, και οι ώρες που παίζει ήσυχα κοντά μας, αλλά μόνη της και εμείς μπορούμε να συζητήσουμε, και οι ώρες που επικοινωνούμε και οι τρεις! Την βρίσκεις την ώρα άμα θες

 

Ξανά όπως είπες και εσύ, έχει πολλές ώρες το 24ωρο!

[ΡΟΥΛΑ]

Κορίτσια επειδή εγώ αυτό το πρόβλημα το είχα και το έχω και από τις δυο κόρες μου να σας πω ότι η μεγάλη μου από 1 χρονών μέχρι περίπου τα 6 της κοιμόταν μαζί μου, όταν την έβαζα στο κρεβάτι της σηκωνόταν και ερχόταν σε μένα και κοιμόταν μια χαρά μέχρι το πρωί, μετα την ηλικία των 6 σιγά σιγά καταφέραμε να την παμε στο δωμάτιο της και από τότε δεν το αποχωρίζεται με τίποτα.

Η μικρή τώρα από 4 μηνών περίπου είναι στο δωμάτιο της και εγώ ή ο μπαμπάς της σηκωνόμαστε τουλάχιστον 1 φορά μέσα στη νύχτα γιατί ξυπνάει και θέλει να μας δει και να ξανακοιμηθεί, δεν την έχουμε πάρει στο κρεβάτι μας κανένα βράδυ. Οσες φορές δεν έχουμε δώσει σημασία στο κλάμα της μετά από λίγο ξανακοιμάτααι μόνη της.

Τελικά δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι λάθος????

[alvadi]

Εγώ θα έρθω να συμφωνήσω με την erica και την Ρούλα.

 

Όταν όλη την ημέρα είσαι στην δουλειά και δεν έχεις βοήθεια, το βράδυ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΥΠΝΟ / ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ. Και ΄γω έπαιρνα την κορη μου στο κρεβάτι και τώρα έχω τον γιο μου.

 

Ήρθε η στιγμή που η κόρη πήγε στο δωμάτιο της και κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα πάει και ο μικρός. Η μικρή μου μπεμπούλα θέλοντας και μη έμαθε στην κούνια της.

 

Ούτε εγώ ξέρω τι είναι σωστό, ξέρω όμως τι μπορώ να κάνω για να συνεχίσω να στέκομαι όρθια!

[irenedur]

Μετά απο πολλη σκέψη και ψάξιμο σχετικά με το τι μπορεί να

συμβαινει ο ζυγός έγερνε περισσότερο στο οτι κάποιο μικρό σοκ

και μια φοβία μην της ξαναφυγω έφερνε αυτήν την κατάσταση.

 

Ετσι λοιπόν αποφάσισα χτες να κοιμηθώ στο κρεββάτι της εξ ολοκλήρου

(μαζί της ,δλδ να μην την άφηνα μόλις ξυπνήσει να πάω,μα να

πάω απο την αρχη ) για να δούμε τι τελικά συμβαίνει διότι αν και έτσι

συνέβαινε η ίδια ιστορία ίσως να ήταν κάτι παθολογικό,ενω αν οχι τότε

να έφταιγε η πρώτη μου σκέψη.

 

Το λοιπόν......

Εκτός απο κανα 2 κλαμματάκια λόγω του μπουκόματος που έχει,

ξύπνησε μόνο στις 0545 για να φαει και αυτό ήταν όλο....

 

Απο την ώρα που ξάπλωσα επειδή δεν κοιμήθηκα αμέσως θέλοντας να

την παρακολουθήσω ,παρατήρησα πως ξύπναγε κάποιες φορές με έβλεπε

και ξανακοιμόνταν .

 

Συνεπώς αυτό ήτανε.

 

 

Το ερώτημα μου τώρα είναι το εξής να κοιμάμαι λίγο καιρό μαζί της

ώστε να καταλάβει οτι είμαι εκεί...?????

Ναι αλλα μήπως κακομάθει μετά και ξυπνάει πάλι ια να κλαίει επειδή

θα με θέλει όλη νύχτα εκει?????

 

δεν ξέρω.........θα δούμε .....

[Afroditi D]

Τουλάχιστον έβγαλες κάποια άκρη!!! Καλή συνέχεια .....

[elenik]

Εμεις οταν ξυπναγε ειμασταν τοσο κομματια που σηκωνομασταν τον φερναμε στο κρεβατι μας και μετα νανι ολοι παρεα (η ακομα και καποιες φορες κοιμομασταν ενας απο τους 2 μαζι του) . Μεχρι που καποια στιγμη αρχισε να σηκωνεται μονος του και να ερχεται χωρις καν να μας ξυπναει. Τωρα πια (χωρις καμια πιεση απο εμας) μια στο τοσο θα γινει αυτο και μονο τις πολυ πρωινες ωρες (5-6 το πρωι).

 

Η κουραση ειναι πολυ μεγαλη για να αντεξεις και ξενυχτια.

[aglaia]

 

 

Το ερώτημα μου τώρα είναι το εξής να κοιμάμαι λίγο καιρό μαζί της

ώστε να καταλάβει οτι είμαι εκεί...?????

Ναι αλλα μήπως κακομάθει μετά και ξυπνάει πάλι ια να κλαίει επειδή

θα με θέλει όλη νύχτα εκει?????

 

 

Έτσι όπως το γράφεις εννοείς ότι τα παιδιά κακομαθαίνουν όταν ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες που έχουνε.

 

Το παιδί κακομαθαίνει όταν θέλει να πετάξει στο πάτωμα ένα ποτήρι για να δοκιμάσει τα όριά του κι εσύ του το επιτρέπεις.

 

Το παιδί κακομαθαίνει όταν παραγγέλνει 2 αναψυκτικά και 2 σάντουιτς που δεν πρόκεται να καταναλώσει και εσύ του το επιτρέπεις.

 

Το παιδί κακομαθαίνει όταν σου ζητά να δει 3 ώρες τηλεόραση (ή βιντεοκασέτες) κι εσύ του το επιτρέπεις.

 

Αυτά δεν τα έχει ανάγκη, τα κάνει για διαπιστώσει τα όριά του, τα έχει ανάγκη για να νιώσει ασφάλεια. Εχει ανάγκη να διαπιστώνει κάθε μέρα ότι αυτά τα όρια είναι σταθερά.

 

 

Όταν το παιδί φοβάται και σε ξυπνάει από το φόβο και σε ζητά κοντά του τότε αν μπορείς να ανταποκριθείς στην ανάγκη του το κάνεις και απαλύνεις τις φοβίες του. Αυτό είναι ανάγκη της ψυχής όπως ανάγκη του σώματος ειναι το νερό και το φαγητό....

 

η γνώνη μου είναι το να την κρατάς αγκαλια δεν είναι οτι καλύτερο,( μας εκμεταλεύονται τα παλιόπαιδα) αν συνηθήσει ετσι την έβαψες!!!

 

Η λογική ότι η αγκαλιά προκαλεί εθισμό και ότι πρέπει να τη δίνουμε με φειδώ ουσιαστικα μας αποτρέπει από το να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες του παιδιού μας. Το παιδί ζητάει την αγκαλιά όσο την έχει ανάγκη, αν δεν την έχει ανάγκη δεν θα τη ζητήσει.

 

Τις εγγύτερες ανθρώπινες σχέσεις τις έχουμε μέσα στην οικογένεια, είναι δυνατό να θεωρούμε δεδομένο ότι τα άλλα μέλη της οικογένειας θα μας εκμεταλλευτούν με την πρώτη ευκαιρία; Μπορεί και να συμβεί, από ενήλικες που γνωρισαν την εκμετάλλευση από πολύ μικρή ηλικία. Το ότι οι ενήλικες μπορούν να φερθούν έτσι δεν σημαίνει ότι και τα μωρά γεννιούνται έτσι και συμπεριφέρονται έτσι. Το να προβάλλουμε δικές μας ιδιότητες στα βρέφη είναι παρακινδυνευμένο...

 

 

Θα περάσει ομώς, προσπάθησε να της κόψεις τις πολλές αγκαλιες τις νύχτες.

 

Κι αν το συγκεκριμένο παιδί έχει μεγάλη ανάγκη αυτές τις αγκαλιές;

 

{ Μια ξαδέρφη μου 2μιση χρονων το μωρο κ εξακολλουθει να ξυπνάει την νυχτα 2 κ 3 φορές}

 

Για τον άνθρωπο είναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά. Υπάρχουν παιδιά που ξυπνούν τουλάχιστο μία φορά το βράδυ και σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία, απλά όταν είναι πιο μεγάλα μπορούν να εξυπηρετηθούν και μονα τους χωρίς να ενοχλήσουν τους γονείς.

 

Η κάθε μητέρα γνωρίζει τις ανάγκες του δικού της παιδιού. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και μπορεί οι ανάγκες του να διαφέρουν πάρα πολύ από τις ανάγκες ενός άλλου συνομίληκου παιδιού. Ακόμη και τα δίδυμα που έχουν την ιδια ηλικία μπορεί να έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες.

 

Είναι παρακινδυνευμένο να βγάζουμε συμπεράσματα από ένα παιδί και να τα γενικεύουμε και ακόμη περισσότερο παρακινδυνευμένο είναι να παίρνουμε ως μέτρο ένα παιδί που για οποιοδήποτε λόγο εκφράζει ελάχιστες ανάγκες (είτε γιατί δεν τις έχει, είτε γιατί έμαθε από νωρίς ότι κανείς δεν πρόκειται να ανταποκριθεί σε αυτές...) και να θεωρούμε ότι η ικανοποίηση αυτών και μόνο των αναγκών είναι αρκετή για όλα τα παιδιά...

[Afroditi D]

Αγλαία μάλλον έχεις δίκιο , πιστεύω ότι όλα τα παιδάκια απο πολύ-πολύ μικρά έχουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης κ φυσικά το "φόβο" του νέου περιβάλλοντος, αλλά το τα κρατάς ένα μωρό - παιδί αγκαλιά όταν εσύ η ίδια δεν νοιώθεις καλά(κούραση ψυχολογική κυρίως κ σωματική...) δεν είναι προτημότερο να προσπαθήσεις να το ηρεμήσεις με κάποιο άλλο τρόπο;