ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΤΣΑΝΤΕΣ ΣΑΣ!

[souzy]

...Θα μου πείτε δε σας λέω και τίποτα καινούργιο! Αλλά σήμερα το πρωί μου συνέβη για πρώτη φορά (και σιγά μην είναι και τελευταία...) περιστατικό αρπαγής και έχω σοκαριστεί όσο να 'ναι.

 

Μόλις είχα απομακρυνθεί από ΑΤΜ τράπεζας, έχοντας αρκετά χρήματα στο πορτοφόλι μου, για να ανοίξω λογαριασμό για το μπέμπη σε άλλη τράπεζα. Στεκόμουν στο πεζοδρόμιο και μιλούσα στο κινητό σε φίλη μου τραπεζική υπάλληλο για τις λεπτομέρειες του ανοίγματος του νέου λογαριασμού. Με πλησιάζει λοιπόν ένας τύπος μελαμψός με ένα χάρτη στο χέρι και με ρωτούσε στα αγγλικά πώς θα πάει στην Ομόνοια. Του έδειξα ότι μιλάω στο κινητό και να περιμένει να κλείσω για να του πω. Αυτός -εντελώς ερασιτέχνης- επέμενε να με ρωτάει. Ε την τρίτη φορά τα πήρα και του είπα να ρωτήσει άλλον, αλλά πάλι απέμενε... Εκείνη τη στιγμή νιώθω την τσάντα μου να ελαφραίνει. Γυρίζω -το κινητό στο αφτί εντωμεταξύ!-, και βλέπω έναν τύπο και κρατούσε ένα χαρτί, εντελώς σαστισμένο. Τον πιάνω από το μανίκι και αρχίζω να ψάχνω αν λείπει από την τσάντα μου το πορτοφόλι. Δεν το έβρισκα. Του παίρνω το χαρτί, ήταν άσχετο. Κοιτάζω κάτω και βκλέπω το πορτοφόλι μου πίσω από τη ρόδα ενός αυτοκινήτου παρκαρισμένου. Είχε προλάβει σε δευτερόλεπτα να το αρπάξει από την τσάντα μου και να το πετάξει σε μέρος που μπορεί και να μην το έβλεπα. Εγώ ακόμα τον κρατούσα και του φώναζα -ούτε που θυμάμαι τι. Φώναζα πως θα φέρω αστυνομία, αυτός με έλεγε "κρέιζι!". 2-3 κυρίες που ήταν στο ΑΤΜ είχαν μείνει άφωνες, η τράπεζα δεν είχε φρουρό, γενικά κανείς δεν έκανε το παραμικρό να βοηθήσει. Δεν μπορούσα να τον κρατήσω άλλο, του έδωσα μια κλοτσιά και τον άφησα. Πήρα το 100 και το κατήγγειλα, αυτοί οι δύο ήταν τόσο ερασιτέχνες που, αν δεν τρόμαξαν από το σημερινό και το ξανακάνουν, θα πιαστούν σίγουρα.

 

Προσοχή μεγάλη. Δώστε σημασία σε συμπεριφορές ατόμων που σας παραξενεύουν... Βέβαια προσοχή και στην αντίδρασή σας αν συμβεί. Τώρα που το σκέφτομαι ψύχραιμα, μάλλον κορώνα γράμματα το έπαιξα, θα μπορούσαν να βγάλουν κανένα μαχαίρι και να έχουμε άλλα. Αλλά εκείνη τη στιγμή ενεργείς εν βρασμώ ψυχής, και αυτό δεν είναι πάντα σόφρον...

[ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Μπραβο στο κουραγιο σου....παντως...αν και επικινδυνο..

Εγω δε νομιζω πως θα ειχα αντιδρασει ετσι..μαλλον θα εμενα στηλη αλατος...

[ΣΟΦΗ]

souzy και εγώ είχα πριν καιρό μια τέτοια εμπειρία στο λεωφορείο.Πάντα έχω την τσάντα μπρόστα μου,πράγμα που προτείνω να κάνετε όλοι.Μια μέρα είχε πολύ κόσμο στο λεωφορείο και ήμουν στην πόρτα.Προσπαθούσα να φέρω την τσάντα μπροστά άλλα δεν μπορούσα.Κατάλαβα ότι ήταν μια κοπέλα που με είχε στριμώξει τόσο που δεν μπορούσα να κουνηθώ.Κατάλαβα όμως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.Κάποια στιγμή δίνω μια αγκωνιά και φέρνω την τσάντα μπροστά μου.Την ελέγχω αμέσως και βλέπω το φερμουάρ ανοιχτό κα το πορτοφόλι να λείπει.Της λέω " δώσε μου αμέσως το πορτοφόλι μου".Αυτή έκανε πως δεν καταλάβαινε.Το λεωφορείο έκανε στάση και πάει να κατέβει.Της αρπάζω και εγώ την τσάντα της και την κρατάω.Ήξερα ότι έτσι δεν θα μπορούσε να φύγει.Προσπάθησε να μου την πα΄ρει άλλα δεν τα κατάφερε.Την άρπαξε από το χέρι ένας κύριος που περίμενε στην στάση και με άκουσε να φωνάζω.Αυτή τρομοκρατήθηκε.Ξαφνικά μου δίνει μια σπρωξιά η φίλη της που ήταν μέσα στο λεωφορείο και με το ζόρι κρατήθηκα και κατέβηκα απότομα τα σκαλια του λεωφορείου άλλα ευτυχώς δεν 'επεσα.Συνέχισα να τσιρίζω και να τις λέω να μου δώσει το πορτοφόλι.Κάποια στιγμή τρομαγμένη μου δείχνει κάτω στο λεωφορείο το πορτοφόλι.Το παίρνω και το ελέγχω,βλέπω ότι είναι όλα μέσα και μετά την άφησα να φύγει αφού την στόλισα.Δεν ξέρω αν έκανα καλά άλλα την άφησα γιατί ξέρω ότι και στο τμήμα να την πήγαινα πάλι θα έβγαινε έξω.Όση ώρα συνέβαινε αυτό το λεωφορείο ήταν σταματημένο με ανοιχτές τις πόρτες και κανένας ,εκτός από τον κύριο που περίμενε στην στάση δεν με βοήθησε.Εγώ έβγαλα το φίδι από την τρύπα.Με απογοήτευσε πολύ αυτό.έτσι λοιπόν πολύ προσοχή όπυ και να βρίσκεστε,την τσάντα πάντα σφιχτά και να την ελέγχεται και μην κολλάτε πουθενά.Αν δεν κάνετε κάτι εσείς ,δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να σας βοηθήσει.

[souzy]

Το φοβερό δεν είναι ότι συνέβησαν αυτά. Είναι γνωστό ότι είναι συχνό φαινόμενο. Άλλο με προβλημάτισε... Που δεν μπαίνει κανείς στον κόπο να προσφέρει μια βοήθεια! Σήμερα κατά τις 8 το βράδυ επέστρεφα από καφέ στο σπίτι. Ο δρόμος του σπιτιού μου δεν είναι κεντρικός, και αποφάσισα να πάω από τον παράλληλο δρόμο, που είναι κεντρικός και φωτεινός. Στην πραγματικότητα, μάταιο είναι και αυτό... Μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε σε κεντρικό δρόμο και να μην κουνηθεί φύλλο! Εδώ στο περιστατικό με το πορτοφόλι μου βρισκόμουν στην Ηρακλείου στις 10 το πρωί έξω από κεντρική τράπεζα και με κόσμο να πηγαινοέρχεται! Από τότε που συνέβη νιώθω ανασφάλεια...

[ΣΟΦΗ]

Πιστεύω ότι λίγοι είναι αυτοί που θα βοηθήσουν,όχι ότι δεν υπάρχουν ,άλλα ο κόσμος σε γενικές γραμμές φοβάται να κάνει κάτι.Φοβούνται μήπως πάθουν κανένα κακό ή μήπως βρουν τον μπέλα τους.Σε γενικές γραμμές έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν τους αδικώ αλλά από την άλλη αν όλοι γυρνάμε την πλάτη και δεν βοηθάμε τον διπλανό μας τότε έρχονται δύσκολες εποχές!Πρέπει να προσέχουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας ,να έχουμε τα μάτια μας 14 και να υπερασπίζουμε τον εαυτό μας.Πάντως και εγώ απογοητεύτηκα από όλα αυτά και νιώθω επίσης ανασφάλεια αν συμβεί ποτέ κάτι.Παρόλο που αντιμετώπισα μια κατάσταση μόνη μου και η έκβαση ήταν καλή ,την επόμενη φορά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω το ίδιο καλά.Άλλο να έχεις να αντιμετωπίσεις 2 κοπέλες και άλλο δύο πχ άντρες που μπορεί να σε ρίχνουν 2 κεφάλια!!!Ας ελπίσουμε να μην προκύψει ποτέ τέτοια περίπτωση σε κανένα μας.