Δεν ξεκολλάει με τίποτα.....δεν αντέχω

[renata]

.....θα μου πείτε είναι πολύ μικρή μόλις 4 μηνών αλλά γίνεται να θέλει μόνο εμένα?

Μη γελάστε αλλά εχω να λουστώ 6 μέρες...

Την αφήνω στην μητέρα μου 1 φορά την εβδομάδα και βγαίνουμε με τον άνδρα μου και λείπουμε περίπου 3-4 ώρες το πολύ ,είναι κάτι που το έχουμε αφόρητη ανάγκη και το εχουμε ψιλοκαθιερώσει αλλά αδύνατον

Στην μητέρα μου κλαίει σπαρακτικά, δεν υπάρχει τέτοιο κλάμα και βασικά δεν πεινάει οπότε τι γίνεται ?με παίρνει η μαμά μου τηλέφωνο κάθε φορά εδώ και 3 βδομάδες και σαν τους τρελούς γυρνάμε πίσω, μόνο σε μένα ησυχάζει πιπιλίζοντας το στήθος

Και βέβαια δεν φτάνει που έχω την καθημερινή γκρίνια του μωρού που τώρα τελευταία θέλει μόνο αγκαλιά ούτε ριλάξ ούτε τίποτα έχω και όλο το σόι περι θηλασμού και μπιμπερό

-δίνε μπιμπερό το βασανίζεις δεν μπορεί κανείς να το ταίζει εκτός απο σένα(η μικρή βέβαια δεν θέλει μπιμπερό)

-θέλει εσένα έκανε το στήθος πιπίλα και γ'αυτο σε ψάχνει

Αυτό το δεύτερο όμως ομολογώ με προβλημάτισε διότι εγώ ούσα φαν του θηλασμού έβαζα συνέχεια το μωρό στο στήθος για να φάει αλλά και με την παραμικρή γκρίνια την βάζω στήθος λέτε να ναι απ'αυτο και τώρα τί κάνω?

Επίσης είναι αρκετά ανήσυχη και βάζει συνέχεια το χέρι στο στόμα και τρίβει τα ούλα να φταίει αυτό?

Δεν ξέρω...ειμαι κομμάτια απο την κούραση την ψυχολογική βασικά...

[CHRISTINAP]

Renata, να σου πω ότι αυτά που λες μου φαίνονται πολύ φυσιολογικά γιατί την ίδια συμπεριφορά είχε και το δικό μου παιδί. Δηλαδή ήταν συνέχεια αγκαλιά, δεν καθόταν σε ρηλαξ, πάρκα κλπ (τα οποία δεν είναι για πολλές ώρες), και θήλαζε χωρίς ωράριο. Τώρα με βάση αυτά που λες μάλλον έχουν αρχίσει τα δοντάκια του και θέλει το στήθος σου για ανακούφηση.

[dooo]

πάρε μασητικά, και βγάλτη βόλτες (και η μητέρα σου) αν έχει καλό καιρό.

Είναι απολύτως φυσιολογική συμπεριφορά..Όταν θα αρχίσει να καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω της, θα δεις που σιγά σιγά θα ανεξαρτητοποιείται.

 

Η μητέρα σου προσπαθεί να την απασχολεί? να παίζει, να της μιλάει? κλαίει και τις 4 ώρες που λείπετε?????

[manina]

Ρενατακι μου γλυκο υπομονη!!!!

 

Τιποτα δε φταιει,τιποτα που να εχεις κανει εσυ. Εγω παντα,ακομα και τωρα,το στηθος το εχω στην πρωτη γραμμη πειναει,κλαιει,νυσταζει,ειναι ανησυχη,γενικα πρωτα προσφερω το στηθος και μετα βλεπουμε

 

 

ειναι μικρουλα βρε!!! παιζει να την ενοχλουν φοβερα τα δοντακια που ειναι να βγουν οποτε βρισκει παρηγορια σ'εσενα...

 

όπως και να'ναι ομως ειναι μονο μια περιοδος που θα περασει υπομονη θα κανει η μαμα σου στην ουσια μονο αυτη ειναι που θα πρεπει να κανει υπομονη...εσυ βγες οσο το χρειαζεσαι,και το μωρο θα μεγαλωσει και θα αλλαξει...

 

τί αλλο να σου πω,χαμογέλα,εχεις δυο κουκλιτσες και θηλαζοντας κανεις το καλυτερο για τη μικρουλα σου,οποτε μονο λιγη υπομονη...

[C@t]

Θα το ξεπεράσει πιο γρήγορα από ό,τι νομίζεις. Σε λίγο δεν θα σου κάθεται παρά μόνο για να θηλάσει. Και θα σου λείπουν αυτές οι στιγμές της αγκαλιάς.

Τα ίδια πέρασα κι εγώ. Τώρα κάθεται με όλους χωρίς πρόβλημα, λείπω πια σχεδόν όλη μέρα, αν και ποτέ δεν την άφησα πάνω από 12 ώρες. Και στα επαγγελματικά ταξίδια την παίρνω μαζί. Αλλά γενικά είναι πολύ ανεξάρτητη, και κάθε πρωί που φεύγω, κάνουμε ολόκληρη σκηνή αποχαιρετισμού, έρχεται στην πόρτα και μου κάνει "γεια" και γελάει.

 

Υπομονή και ψυχραιμία λοιπόν! Και συνεχίστε να βγαίνετε, απλά κάντε τελετή αποχαιρετισμού, για να μάθει πως φεύγετε, αλλά θα ξαναγυρίσετε σίγουρα!

[lst]

renata, ελπίζω γρήγορα να το ξεπεράσετε. Πάντως τα δύο μεγάλα παιδιά μου που σε αυτή την ηλικία είχαν ήδη σταματήσει να θηλάζουν, έκαναν ακριβώς το ίδιο. Έκλαιγαν με λυγμούς όποτε τα άφηνα, ο μεγάλος συνήθισε πιο γρήγορα, γιατί έλειπα καθημερινά λόγω μαθημάτων, ενώ ο μικρός που τον άφηνα περιστασιασκά ήταν πιο ανήσυχος.

[amaretto]

Είναι πολύ μικρούλα ακόμη και νομίζει ότι σε χάνει για πάντα. Ποιον άλλον να θέλει δηλαδή εκτός από τη μαμά της; Εκτός από αυτά που προτάθηκαν, δοκίμασε να βγαίνεις σε κάποια άλλη ώρα, που είναι έτσι κι αλλιώς πιο ήρεμη.

Πχ αν τα βραδάκια τα περνάτε θηλάζοντας, δεν είναι καλή ιδέα να βγαίνετε βράδυ, καλύτερα να βγείτε μεσημέρι/απόγευμα. Εντάξει, δεν έχει κλαμπάκια αυτές τις ώρες αλλά έχει πολλές άλλες εναλλακτικές.

[Λαμπρινή]

Ε τωρα να μην το πω ... ? (θα με δουλευουν παλι ..)

 

Πηγαινε μια βολτα απο το θεμα "Αλματα ανάπτυξης" και θα καταλάβεις

Η μικρή σου μολις εχει συνειδητοποιήσει οτι ειστε δυο ξεχωριστες οντότητες . Σε χρειάζεται και θα σε χρειάζεται ολο και περισσότερο καποιες στιγμές . Δεν έχει σχεση με τον θηλασμό ! Το μωρο σε χρειάζεται , εισαι η ΜΑΜΑ και στο στηθος βρισκει την ηρεμία !

 

Να σου πω οτι εγω τα περασα αυτα χωρις να λειπω λεπτο απο δίπλα της . Δεν την εχω αφησει ποτε μονη της την μωρουλινιτσα μου και ομως εκλαιγε με ζήταγε ετσι και πηγαινα εστω στην τουαλέτα ! Αντιθέτως απο εσενα εμενα επαψε να βρισκει παρηγοριά στο στηθος και αυτο με λυπει πολυ Θα ταν πολυ ευκολο για μενα να την νανουριζω ή να την ηρεμω με το στηθος ...

Βλεπω παντως το μωρο μου (και μου το επιβεβαιώνει με τα λογια της η φιλη μου η Claudie ) οτι ήδη ειναι πολυ αναξάρτητη ! Παίζει μονη της στο πατωμα , αν ειμαστε βολτα με το καροτσι δεν μου δινει καμια σημασια αλλα κοιτάει γυρω της ...

 

Ας χαρίσουμε τωρα απλοχερα την αγκαλιά μας στα μωρά μας ! Σε λιγο καιρο θα παρακαλάμε να μεινουν για λιγα λεπτα μεσα σ΄αυτην

[renata]

βγαίνουμε νωρίς το μεσημέρι που υποτίθεται οτι είναι πολύ πιο ήρεμη, αλλά τζίφος το θέμα είναι να σταματήσουμε για λίγο καιρό μέχρι να ηρεμήσει ή να συνεχίσουμε ακάθεκτοι μπάς και καταλάβει κι αυτό τί παίζει?(ή δεν συνηθίζεται αυτό απο τόσο μικρό μωρό?)

Το κλάμα της πάντως είναι απίστευτο φτάνει σε κατάσταση που σχεδόν της κόβεται η ανάσα...

Αυτό το κάνει μόνο στη μαμά μου ποτέ άλλοτε...

Απλά μου κάνει εντύπωση οτι άλλα κορίτσια και μάλιστα πολλές κι απο δω απ'το φόρουμ με μωρά τέτοιας ηλικίας και ήδη έχουν αρχίσει δουλειά και μάλιστα θηλάζουν κι ολας....κι εγώ δεν μπορώ ούτε την τρίωρη το πολύ βόλτα που την εχω τόσο μα τόσο ανάγκη....

Α'την άλλη με στεναχωρεί που το βλέπω να σπαράζει έτσι και κάθε φορά που συμβαίνει αυτό λέω οτι δεν θα την ξαναφήσω έλα όμως που μετά εγώ λόγω του φόρτου της εβδομάδας θέλω πάλι να ξεφύγω για λίγο οπότε δεν ξέρω τι κάνω ....βοηθάτε.......

[renata]

Λαμπρινή λές αυτό να ναι άλμα?κι έχω διαβάσει την ενότητα...

εγώ πάντως αναρωτιέμαι κι αν της λείπει η αίσθηση του πιπιλίσματος που της προσφέρει το στήθος

Να πώ επίσης οτι εδώ κι αρκετό καιρό κοιμόμαστε μόνο στο στήθος

Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου δεν θα βγαίνατε καθόλου?

Νομίζω οτι αυτό θα με φρίκαρε περισσότερο

[dooo]

βγαίνουμε νωρίς το μεσημέρι που υποτίθεται οτι είναι πολύ πιο ήρεμη, αλλά τζίφος το θέμα είναι να σταματήσουμε για λίγο καιρό μέχρι να ηρεμήσει ή να συνεχίσουμε ακάθεκτοι μπάς και καταλάβει κι αυτό τί παίζει?(ή δεν συνηθίζεται αυτό απο τόσο μικρό μωρό?)

να δοκιμάσετε μια άλλη ώρα.

Να μη λείψετε τρίωρο, αλλά μια ωρίτσα για αρχή.

 

να τη πάρετε μαζί

Το κλάμα της πάντως είναι απίστευτο φτάνει σε κατάσταση που σχεδόν της κόβεται η ανάσα...

Αυτό το κάνει μόνο στη μαμά μου ποτέ άλλοτε...

έρχεται η μαμά σου στο σπίτι ή την πας στο σπίτι της? Αν συμβαίνει το δεύτερο, δοκίμασε το πρώτο κι ανάποδα.

κι εγώ δεν μπορώ ούτε την τρίωρη το πολύ βόλτα που την εχω τόσο μα τόσο ανάγκη....

Με άλλον άνθρωπο έχεις δοκιμάσει να την αφήνεις? Μπορείς να δοκιμάσεις να βγεις μια βόλτα με φίλες και να μείνει αρχικά ο σύζυγος με τη μαμά σου στο σπίτι. Και αφού κι αυτό είναι οκ, να δοκιμάσει να απομακρυνθεί και ο σύζυγος.

[Λαμπρινή]

Ρενατακι μου κοιταξε τωρα ...Εγω ειμαι η Λαμπρινή και μενω στην Γερμανια με τις Χ συνθήκες . Εσυ εισαι η Ρενάτα που ζει στην Ελλάδα και εχει τις Ψ συνθήκες ...

 

Δεν μπορω να σου απαντησω τι θα κανεις ! Αυτό θα το αποφασίσεις μονη μου . Εγω διαμορφωσα ετσι την ζωή μου να κανω τα πάντα με την μωρουλινιτσα μαζι . Δεν έχω και αλλη δυνατότητα εκτος να μεινει λιγο με τον μπαμπα της . Να σου πω ομως οτι δεν θελω να ειναι και αλλιως τα πράγματα και προσωπικα δεν μου λειπει ο χρονος με τον αντρα μου μονοι μας . Εγω ..εσυ εισαι ενας αλλος ανθρωπος

 

Αν προσπαθούσες για 1-2 εβδομάδες να πηγαινατε ολοι μαζί βολτα ? Μια ιδεα λεω ..

Εχω παρατηρήσει οτι οι "δυσκολες" μερες κρατουν περιππου 1 εβδομάδα ίσως και λιγοτερο πολλες φορες .

[NickyL]

Δεν φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω... Χτες μόλις έγραφα ότι νιώθω άχρηστη... Έφτασα να τσακώνομαι με το μωρό γιατί μου τσιμπουσε με τα νυχάκια του το στήθος (κάτι που της είναι συνήθεια πλέον...) Κλάμα, κλάμα, κλάμα... Συνέχεια! Άσε που καμιά φορά ούτε να θηλάσουν θέλουν...

Ξέρω πως είναι δύσκολο... Αλλά χτες, η κυρία με την οποία τσακώθηκα, κοιμήθηκε στις 11 και ξύπνησε στις 5 χαμογελώντας για να πιει 2 γουλιές γαλατάκι... μετά μου χαμογελούσε και μου χάιδευε το μάγουλο...

Και κατάλαβα για μια ακόμα φορά ότι είναι μωράκι... με έχει ανάγκη γιατί πονάει, κρυώνει, διψάει, νυστάξει, βαριέται, θέλει αγκαλιά, θέλει πιπίλα, θέλει φαγητό, θέλει τη μυρωδιά μου, θέλει.... τη μαμά της... όπως και η αδελφούλα της... κι η μαμά το μόνο που μπορεί να κάνει είναι κουράγιο και να μοιράζει την αγκαλίτσα της στα δύο...

Είναι φάση και θα περάσει, και μετά από λίγο καιρό θα μας γράφεις για τη νέα φάση που θα περνάτε (υποψιάζομαι ότι θα είναι σχετική με φρουτόκρεμες...)

Κάνε λίγο κουράγιο, δοκίμασε να πάρεις μαζί σου τη μικρή για βόλτα, ή να την πάει η μαμά σου, ή να λείψεις για λιγότερη ώρα, ή να λείψεις μόνο εσύ και όχι ο μπαμπάς. Αγοράστε και μπόλικα μασητικά παιχνίδια γιατί μάλλον πονάνε τα δοντάκια σας.

Και λιγάκι υπομονή στις ατάκες των τρίτων σχετικά με το θηλασμό. Μην αφήνεις να σου δημιουργούν τύψεις. Έτσι είναι το υγιές για τα παιδιά που θηλάζουν, να είμαστε εμείς η πιπίλα και το μπιμπερό τους και να μη δέχονται υποκατάστατα. Κι έτσι μας αρέσει!

Φάση είναι, θα περάσει!

[NickyL]

Α, και ως απάντηση στο να μη βγαίνεις καθόλου, σου λέω να το ξεχάσεις!

Εγώ όταν φρικάρουν τελείως και δεν ηρεμούν με τίποτα τις βάζω στο καρότσι, έστω και με τις πυζάμες τους και τις πάω βόλτα! Ειδικά το shoping therapy ηρεμεί και αγρίους!

[gerakina]

Χθες έκανα μπάνιο με θεατή την κόρη μου!

Τρώμε συχνά όλοι μαζί σαν οικογένεια στο τραπέζι κι όταν μετακινηθώ από το ένα δωμάτιο στο άλλο, παίρνω παντόφλες, τηλέφωνο κ το μωρό μαζί μου.

Ειδικά άμα την πιάσει..δεν θέλει απολύτως κανέναν και ψάχνει να με βρει.

 

Μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό όλο αυτό.

Τα μωράκια μας ακόμα είναι πολύ...μωράκια και δεν έχουν αίσθηση του χρόνου

ούτε της απουσίας μας.Αν φύγουμε νομίζουν οτι μας χάσανε για πάντα (φόβος του αποχωρισμού)

και δεν θυμούνται οτι κ την προηγούμενη φορά που η μαμά έφυγε για 2 ώρες ξαναγύρισε.

Ούτε μπορούν να καταλάβουν αν έλειπε για 20 λεπτά ή 2 ώρες.

Ε άμα βάλεις σε όλα αυτά το άλμα ανάπτυξης, τα δοντάκια, το οτι δεν θέλουν να φεύγουν από το χώρο τους..να γιατί αντιδρούν έτσι!

Όσο για το θηλασμό, όπως είπε και η Lst, ξέρω 2 μωράκια 6 και 9 μηνών που δεν αποχωρίζονται τη μαμά τους και δεν θηλάζουν.

Εδώ που τα λέμε, όσο κουραστικό κι αν φαίνεται,δεν είναι υπέροχο να αισθάνεσαι το κέντρο του κόσμου για το παιδί σου?

Είσαι η μανούλα του,η ασφάλειά του, το πιο σημαντικό πλάσμα στη ζωή του, η εικόνα που θέλει να βλέπει όταν κοιμάται κι όταν ξυπνάει..απόλαυσέ το!

Υποψιάζομαι οτι θαρθει μια μέρα που θα το νοσταλγούμε αυτό τόοσο πολύ!!

 

Για το πρακτικό μέρος, κανείς δεν μπορεί να σου πει να μην βγαίνεις. Μπορείς να συνδυάσεις τις βόλτες με το μωρό πχ στο Cosmos, στο ΙΚΕΑ, στο City Gate..σε μέρη δηλαδή που κι εσείς θα πιείτε τον καφέ σας, θα χαζέψετε, θα ψωνίσετε,

αλλά και το μωράκι σας θα είναι ήσυχο περιεργάζοντας τον κόσμο που περνάει κι όλα αυτά τα παράξενα πράγματα.

 

Και μη νομίζεις, εμείς τα αφήνουμε για να πάμε σε δουλειές και μαθήματα,αυτόν που τα κρατάει τον ρώτησες τι τραβάει?

Αλλά δεν πρόκειται να κόψω το θηλασμό για να την κρατάνε πιο ήσυχα οι γιαγιάδες. Ας βρουν τρόπο να την απασχολήσουν στο κάτω κάτω.

Το έχω ξαναγράψει νομίζω, ο άντρας μου έχει ευχηθεί τόσες φορές να είχε κι εκείνος στήθος

που αν πιάσουν οι ευχές του..θα μας δείτε στο ΣΤΑΡ με τον πρώτο άντρα που θήλασε το παιδί του!!

 

 

Πω πωω λοδογιάρροια με έπιασε καλέ!

[Felia]

Σας διαβάζωκαι γω απο την απέναντι όχθη και αναρρωτιέμαι;;;;

Εμένα ο δικός μου γιατί με έχει εντελώς χε$*&>η;;;

 

renata να ζείς τη κάθε στιγμή γιατί δεν ξαναγυρνά..θα σου λείψουν αυτές οι στιγμές όταν θα μεγαλώσει και θα βρεθείς εσύ στη θέση του παιδιού!!!

[C@t]

Να συμπληρώσω πως από τότε που άρχισα να δουλεύω (μπέμπα 8 μηνών) άρχισα να την κοιμίζω στο κρεβάτι μας, γιατί ήθελΑ (εγώ) να αναπληρώσω την απουσία μου.

Και έτσι όλα καλά!

(Δεν ξέρω αν είναι σωστό αυτό, απλά εγώ έτσι έκανα).

[agel]

Ρενατα,

 

καταλαβαινω απολυτα αυτο που περιγραφεις. Το μςρακι μου ειναι σχεδον 3 μηνων και ειχα το ιδιο θεμα περιπου για 50 μερες. πως το αλλαξα;

 

Τον απασχολουσα με παιχνιδια για να μεγαλωσω λιγο τα συχνα διαστηματα που ετρωγε, που στην ουσια δεν τρωει οταν ειναι κολλημενο για ωρες πανω στο στηθος. συχνα να ειναι τα γευματα αλλα οχι κολλημενο ειδικα μετα τις πρωτες 40 ημερες. αρχιζει να γινεται κουραστικο.παιχνιδακια με μουσικη, του μιλουσα αλλα οχι στην αγκαλια μου, στην κουνια του στο καροτσι κτλ

τον εμαθα να κοιμαται τουλαχιστον το βραδυ χωρις κουνημα. αφου ειναι φαγωμενος και δεν γκρινιαζει λογω πεινας, τον βαζω στην κουνια του με χαμηλωμενα φωτα και μουσικη, ειτε απο το παιχνιδακι της κουνιας ή χριστουγεννιατικα τωρα που ειναι και επικαιρα. θα γκρινιαξει, εγω ομως μενω σταθερη σε αυτο οπως και ο συζυγος μου, και τον αφηνουμε να αποκοιμηθει.θελει να νιωθει την παρουσια μου μεσα στο δωματιο, για αυτο μεχρι να ηρεμησει μενω μεσα στο δωματιο, χωρις να τον κουναω ομως. καποιες φορες που κλαει πηγαινω κοντα του και ηρεμει με την μυρωδια μου. μετα κοιμαται. δεν το εχω αλλαξει σαν τροπο μεχρι τωρα. ειναι μια μορφη ανεξαρτητοποιησης σε αυτη τη βρεφικη ηλικια.

 

οσων αφορα τις δικες σας εξοδους. το μια φορα την εβδομαδα μην το αλλαξετε τα παιδια γινονται απο πολυ νωρις χειριστηκα αν παρουν χαμπαρι οτι με το κλαμα μας κανουν οτι θελουν τοτε αυτο θα κανουν συνεχεια. τους ικανοποιουμε τις αναγκες αλλα μεχρι εκει που και εμεις δεν γινομαστε ρακοι. κανονισε αυτος που θα κραταει το μωρο να εχει διαθεση να παιξει και να ασχοληθει και να μην φοβαται στο πρωτο κλαμα του μωρου. καλο ειναι για τις 2 ωρες που θα λειπεται να μην σας τηλεφωνει εκτος αναγκης. τι το κακο μπορει να συμβει με λιγο παραπανω κλαμα που πρεπει να τρεξεις πισω?????δωσε χρονο και στον εαυτο σου για να μπορει και το παιδι σου να ειναι καλα. και οχι δεν πρεπει να επιθυμουμε τα παιδια να εξαρτωνται αποκλειστικα απο μας. εγω χαιρομαι που με τον μπαμπα τα παει εξισου καλα οταν λειπω. αλλα πρεπει να τους ενθαρρυνουμε για αυτο.

[aglaia]

 

οσων αφορα τις δικες σας εξοδους. το μια φορα την εβδομαδα μην το αλλαξετε τα παιδια γινονται απο πολυ νωρις χειριστηκα αν παρουν χαμπαρι οτι με το κλαμα μας κανουν οτι θελουν τοτε αυτο θα κανουν συνεχεια. τους ικανοποιουμε τις αναγκες αλλα μεχρι εκει που και εμεις δεν γινομαστε ρακοι.

 

θα διαφωνίσω με αυτό, τέτοιες απόψεις είναι προβολές ιδιοτήτων των ενηλίκων στα μωρά, τα έχουν γράψει σε βιβλία αλλά δεν είναι απόψεις επιστημονικά τεκμηριωμένες, ούτε καν γενικά αποδεκτές. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για προβολλές πολύ χειριστικών ενηλίκων...

 

το μωρό από τη μία φορά στην άλλη ξεχνάει ότι έχει συμβεί γιατί μεσολαβεί μία ολόκληρη εβδομάδα

 

Οι μητέρες που επιστέφουν στη δουλειά, συνήθως λείπουν κάθε μέρα και το μωρό το συνηθίζει

 

Συνιστάται η μαμά να καθιερώσει μια σύντομη ιεροτελεστία αποχωρισμού και επιστροφής ώστε όταν το μωρό βιώνει τον αποχωρισμό να περιμένει την επιστροφή

 

Ένας σύντομος χαιρετισμός όταν η μαμά φεύγει, η υπόσχεση ότι θα γυρίσει, ένας σύντομος χαιρετισμός όταν η μαμά επιστρέφει, η υπενθύμιση της υπόσχεσης που τηρήθηκε.

[aglaia]

Απλά μου κάνει εντύπωση οτι άλλα κορίτσια και μάλιστα πολλές κι απο δω απ'το φόρουμ με μωρά τέτοιας ηλικίας και ήδη έχουν αρχίσει δουλειά και μάλιστα θηλάζουν κι ολας....κι εγώ δεν μπορώ ούτε την τρίωρη το πολύ βόλτα που την εχω τόσο μα τόσο ανάγκη....

 

ακριβώς επειδή το κάνεις μόνο μια φορά την εβδομάδα, το μωρό δεν μπορεί να το μάθει και να το συνηθίσει, από τη μία φορά μέχρι την επομένη το μωρό το έχει ξεχάσει και το ζει από την αρχή...

 

Η μητέρα σου είναι διαθέσιμη για να μπορεί να σου το κρατάει πιο συχνά; Αν ναι θα είναι μια καλή ευκαιρία, θα βγαίνεις πιο συχνά και το μωρό σίγουρα θα είναι πιο ήσυχο γιατί θα μάθει. Διάβασε και αυτά που έγραψα παραπάνω.

[ΦΕΝΙΑ]

Το μωρό μου σε λίγο θα γίνει 4 μηνών και από την αρχή καθότανε με την μαμά μου χωρίς παράπονο. Βέβαια ή μάμα μου το απασχολεί άψογα, τι τραγούδια, τι παιχνίδια, τι αυτοκόλλητα του κολλάει στους τοίχους, στα τζάμια, τι κορδέλες του βάζει με παιχνιδάκια να κρέμονται στο κρεβάτι του και ότι μπορείτε να φανταστείτε. Νομίζω πως παίζει σημαντικό ρόλο αυτό. Όταν για παράδειγμα το αφήνω στον άντρα μου να το κρατάει για να μαγειρέψω και να κάνω καμιά δουλειά το ακούω που γκρινιάζει σε 5 λεπτά, μετά αρχίζει και κλαίει και μου το φέρνει με την ατάκα "μήπως πεινάει???" ΟΧΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΠΕΙΝΑΕΙ...Αλλά άμα κάθεσαι στην τηλεόραση και το μόνο που κάνεις είναι να του κουνάς μια κουδουνίστρα μπροστά του λέγοντας σύνεχεια "μωράκι μου, μωράκι μου..."..ε, τι να κάνει το μωρό...βαριέται...θέλει να το απασχολείς και να του δίνεις σημασία και όλη σου την προσοχή... Αυτά έχω καταλάβει εγώ....

 

Και επίσης αυτό που κάνουμε εμείς συχνά είναι οι βολτούλες...όταν έχει ήλιο κι ας έχει κρύο το ντύνω σαν να πηγαίνουμε στα χιόνια και πάμε μέχρι το φούρνο, το σούπερ μάρκετ, έτσι για 10 λεπτά...ηρεμεί και αλλάζει λίγο περιβάλλον, ξεχνιέται...Μπορείς να πεις στην μαμά σου να το πηγαίνει κάπου για βόλτα... αν μπορεί ....

Ο χρόνος για τον εαυτό σου είναι απαραίτητος αν σε κάνει και αισθάνεσαι ήρεμη και ευτυχισμένη. Μόνο τότε μπορείς να είσαι η μανούλα που θέλει το μωρό σου... όταν είσαι εσύ καλά !!!

[agel]

Συνιστάται η μαμά να καθιερώσει μια σύντομη ιεροτελεστία αποχωρισμού και επιστροφής ώστε όταν το μωρό βιώνει τον αποχωρισμό να περιμένει την

επιστροφή

 

Συμφωνω απολυτα με το παραπανω που γραφεις. Φυσικα με μια φορα την εβδομαδα δεν ειναι και μεγαλο ζητημα.

 

Αυτο που ηθελα να το τονισω ειναι να μην πανικοβαλλομαστε με το πρωτο κλαμα. Να το πω αλλιως εχει να κανει με την διαδικασια μαθησης. Αν μαθει κλαμα=αγκαλια, στηθος κτλ και γινεται συνεχεια δεν θα παμε ουτε τουαλετα!!!

 

Οσων αφορα τη χειριστικοτητα (ή οπως αλλιως καποιος μπορει να το ονομασει, αποτελεσμα μαθησης) σιγουρα ειναι πολυ εξυπνα και αντιλαμβανονται ολες τις κινησεις των ενηλικων, τωρα αν τις ξεχνανε ή οχι, αυτο ειναι αλλο...

[felinidoc]

Αυτο που ηθελα να το τονισω ειναι να μην πανικοβαλλομαστε με το πρωτο κλαμα. Να το πω αλλιως εχει να κανει με την διαδικασια μαθησης. Αν μαθει κλαμα=αγκαλια, στηθος κτλ και γινεται συνεχεια δεν θα παμε ουτε τουαλετα!!!

 

Οσων αφορα τη χειριστικοτητα (ή οπως αλλιως καποιος μπορει να το ονομασει, αποτελεσμα μαθησης) σιγουρα ειναι πολυ εξυπνα και αντιλαμβανονται ολες τις κινησεις των ενηλικων, τωρα αν τις ξεχνανε ή οχι, αυτο ειναι αλλο...

 

Το κλάμα είναι ο μοναδικός τρόπος έκφρασης κινδύνου και ανησυχίας για τα μωρά. Δεν έχουν άλλο. Η φύση αυτό τους έδωσε για να ειδοποιείται ο ενήλικας που τα φροντίζει (που συνήθως είναι η μαμά) ότι υπάρχει πρόβλημα. Το να το αγνοείς, ή να κάνεις τον κουφό, ή να αργείς απλά να ανταποκριθείς τα γεμίζει φόβο. Νομίζουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί. Αν αυτό γίνει μία φορά μπορεί να είναι ανευ σημασίας. Αν συμβαίνει επανειλλημένα τα μωρά απλά εγκαταλείπουν τις δυνάμεις τους, κλείνονται στον εαυτό τους και παρατηρήτε αυτό που οι αναπτυξιολόγοι λένε "failure to thrive", χάνουν την αυτοπεποιήθηση τους σε αυτό που είναι το φυσιολογικό, το να κλαίνε δηλαδή και η μαμά να πηγαίνει κοντά τους...

Δεν κακομαθαίνουν με αγκαλιά τα μωρά, τους δίνεις αυτοπεποίθηση να μεγαλώσουν σωστά, να κοιτάνε τον κόσμο που ζούνε με αγάπη και όχι με φόβο...

 

Ακόμα και εμείς οι ενήλικες όταν τρομάζουμε πολλές φορές λέμε "μαμά μου"

[agel]

Χαιρομαι που ακουω λογια αναπτυξιολογου, ή αλλιως εξελικτικου παιδοψυχολογου!Ειμαστε συναδελφοι τελικα!!! να ανταλλαξουμε βιβλιογραφια, αν εχεις προτιμω στα αγγλικα.

 

φιλια πολλα!

[felinidoc]

Δεν είμαι ούτε εξελικτικός παιδοψυχολόγος, ούτε αναπτυξιολόγος, μια μαμά που τυγχάνει και γιατρός είμαι αλλά ευχαρίστως να σου δώσω βιβλιογραφία...στα αγγλικά