Εισαγωγή στο νοσοκομείο και θηλασμός

[dimitra1]

Επειδή αυτές τις μέρες φτάσαμε πολύ κοντά στην εισαγωγή στο νοσοκομείο,

σκεφτόμουν ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο όσες είχαν τέτοια εμπειρία ή γνωρίζουν τι πρέπει να γίνεται, να βοηθούσαν τις υπόλοιπες μαμάδες για το πώς μπορούμε να χειριστούμε το θέμα του θηλασμού στο νοσοκομείο.

 

Φαντάζομαι ότι αν το παιδί είναι σε θέση να θηλάζει καλά, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.

 

Αν όχι, τι θα πρέπει να γίνει? Θήλαστρο και πόσο συχνά?

Το γάλα αυτό γίνεται να τους το δίνουν ή πάει για πέταμα?

 

Στο Παίδων για παράδειγμα διευκολύνουν τις μαμάδες που δεν θέλουν να σταματήσει ο θηλασμός λόγω μιας εισαγωγής?

 

Μπορεί εκείνες τις ημέρες η μαμά να επικοινωνεί με κάποιες συμβούλους θηλασμού και πού είναι καλύτερο να τις αναζητήσει?

Αγλαία εσύ τι θα πρότεινες?

[Χλοη]

Δεν ξέρω τι συμβαίνει σ'αυτές τις περιπτώσεις, αλλά δε μπορώ να φανταστώ οτι δεν αφήνουν τη μητέρα να θηλάσει το παιδί. Αν είναι σε θέση να πιεί μπιμπερό, θα είναι και σε θέση να θηλάσει.

Αν έχει κάποιο πρόβλημα το παιδί, δεν θα ταν έξυπνο να επιβαρύνουμε την κατάσταση με τη χορήγηση ξένου γάλακτος. Και το μητρικό βοηθάει όποιο κι αν είναι το πρόβλημα.

Επίσης θα είναι πολύ άσχημο ψυχολογικά, για ένα μωρό που θηλάζει να του κόψουν το θηλασμό ταυτόχρονα με εισαγωγή στο νοσοκομείο.

 

Δεν ξέρω πως το βλέπουν οι γιατροί, αλλά το θέμα είναι πως το βλέπυμε εμείς, και δεν πρέπει να δεχτούμε να κάνουν κάτι που δε θέλουμε με ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ. Αυτό πρέπει να θυμόμαστε πάντα, γιατί το ξεχνάμε όταν έχουμε να κάνουμε με γιατρούς. Είναι δικό μας παιδί, είναι δικό μας σώμα, δε μπορεί να μας αναγκάσει κανείς να κάνουμε κάτι που δε θέλουμε.

[dooo]

μια απορία την έχω: αν νοσηλευτεί ένα μωρό 10 μηνών π.χ., που έστω δε θηλάζει, τι "φαγητό" του δίνουν στο νοσοκομείο?

[Νικη78]

μια απορία την έχω: αν νοσηλευτεί ένα μωρό 10 μηνών π.χ., που έστω δε θηλάζει, τι "φαγητό" του δίνουν στο νοσοκομείο?

 

 

Παντως σιγουρα θα ναι κατι αναλατο

[sofuka]

μια απορία την έχω: αν νοσηλευτεί ένα μωρό 10 μηνών π.χ., που έστω δε θηλάζει, τι "φαγητό" του δίνουν στο νοσοκομείο?

 

 

Παντως σιγουρα θα ναι κατι αναλατο

 

Eπειδή έχω εμπειρία με νοσηλεία του 2ου γιου μου στο παίδων, όταν ήταν 18 μηνών, για περίπου 20 μέρες, θα τη μοιραστώ μαζί σας.

 

Τα μωρά μέχρι περίπου 2-2,5 νομίζω μένανε σε δωμάτια με κουνάκια και στο κάθε κουνάκι αντιστοιχούσε μια πολυθρόνα που άνοιγε και γινόταν κρεβάτι για όποιον έμενε μαζί με το μωρό. Φυσικά επέτρεπαν στη μητέρα ή σε όποιον άλλο είχε κανονίσει η μητέρα να μείνει μαζί με το μωρό όλο το 24 ωρο (δεν ξέρω τι γίνεται σε θαλάμους με παιδιά με βαριές νόσους ή στην εντατική).

Εγώ τότε δεν θήλαζα πια το μωρό μου, όμως η κάθε μια τάιζε το μωρό της με γάλα που έφερνε η ίδια, οπότε φαντάζομαι δεν υπήρχε πρόβλημα σίγουρα για τα μωρά που θηλάζανε, απλώς θα εξακολουθούσανε να θηλάζουν. Για τα μικρότερα μωράκια οι γονείς μπορούσαν να φέρουν αποστειρωτή από το σπίτι, που τον έβαζαν σε λειτουργία σε μια πρίζα του δωματίου ή μπορούσαν να αποστειρώσουν σε μια κατσαρόλα στην κουζίνα που υπήρχε στον ίδιο όροφο με τα δωμάτια (εκεί πλέναμε και τα μπιμπερό). Το φαγητό που έφερναν ήταν κανονικό φαγητό (απ' αυτό που συνηθίζεται στα νοσοκομεία, θυμάμαι έφερναν για μεσημέρι κοτόπουλο με πατάτες ή ζυμαρικά, αρακά, μοσχάρι με πουρε κλπ, για πρωινό έφερναν ένα ποτήρι γάλα -δεν ξέρω τι γάλα, φαντάζομαι εβαπορέ- για τα μεγαλύτερα παιδιά και τα μωρά έπιναν ότι γάλα τους έδιναν οι δικοί τους, κολατσιό είχε νομίζω κάποιο φρούτο ή κομπόστα και το απόγευμα κρέμα ή γιαούρτι, νομίζω αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι είχε και βραδυνό, όπως το μεσημεριανό περίπου). Φαντάζομαι ότι αν το μωρό ήθελε αλεσμένα, μπορούσε η μητέρα να φέρει το μούλτι από το σπίτι και να το χρησιμοποιήσει στην κουζίνα κοκ.

 

Όπως την είδα την κατάσταση, δεν φαντάζομαι να υπάρχει πρόβλημα στο θηλασμό, ίσα ίσα θα βόλευε κι όλας εφόσον γλιτώνεις τις αποστειρώσεις κλπ

 

Γενικά, αυτοί έφερναν το φαγητό που έπρεπε να φέρουν και δεν παρέμβαιναν ιδιαίτερα, μπορούσες να φέρεις δικό σου φαγητό να ταΐσεις το παιδί κλπ. Όταν βέβαια επρόκειτο να γίνει κάποια επέμβαση κλπ, έδιναν τις ανάλογες οδηγίες για τη διατροφή.

[sofuka]

Γι αυτό που ρωτάει η Δήμητρα συγκεκριμένα για το θήλαστρο αν το μωρό δεν μπορεί να θηλάσει, πιστεύω πως αφού οι γονείς που δίνουν σκόνη έχουν τη δυνατότητα να αποστειρώνουν τα μπιμπερό, γιατί να μην μπορεί και μια μαμά που θηλάζει να αποστειρώνει το θήλαστρο και τα σχετικά. Στην κουζίνα είχε και ψυγείο, όπου μπορείς να φυλάξεις το γάλα που έχεις βγάλει και όσοι δίνανε σκόνη φέρνανε από το σπίτι και τους θερμαντήρες για τα μπιμπερό και όλα τα σχετικά. Γενικά, απ' ότι είδα, δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα, οι τραπεζοκόμοι ήταν πολύ εξυπηρετικές και προσπαθούσαν να βρουν λύσεις για παιδιά που δεν τρώγανε καλά κλπ.

Δεν ξέρω βέβαια τι γίνεται σε πιο δύσκολες καταστάσεις...

[Vann]

Εμεις μπηκαμε στο Παιδων οταν η κορη μου ηταν 39ημερων θηλαζα,κ ειχα παρει τα παντα μαζι μου,αποστειρωτη,βραστηρα,θηλαστρο τα παντα

βεβαια το νοσοκομειο σου τα παρεχει αλλα ειναι κοινοχρηστα,οποτε εγω ηθελα τα δικα μου για να ειμαι σιγουρη, ως προς την καθαριοτητα.

ειχα παρει τα παντα ακομα κ σεντονια κ κουβερτες,παχνιδακια για το κρεββατακι της,ειχα παει με ολοκληρη βαλιτσα.

ηθελα να αισθανεται οτι εχει κατι δικο της μεσα σε αυτον τον χωρο

[dimitra1]

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφετε, αν δεν παρεμβαίνουν ιδιαίτερα και ο καθένας φέρνει ό,τι θέλει μάλλον θα σώζεται η κατάσταση.

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

Εμείς είχαμε μπει στο Παίδων ότα ο γιος μου ήταν δύο μηνών.

Κι εγώ είχα τα δικά του πολύχρομα σεντονάκια, παιχνιδάκια μέχρι και διακόσμηση του είχα κάνει.Για να νοιώθει σαν το σπίτι του.

Είχα το γάλα του, τα μπουκάλια και τον αποστειρωτή μας.

Το πρωί τον έβαζα στο καρότσι του και πήγαινα για να πάρω τον καφέ μου στο κυλικείο. Κανένα πρόβλημα.Δεν μας εμπόδιζε κανείς με αυτά που κάναμε.

Το θέμα είναι να μην πας εκεί.Αν επιβάλλεται προσαρμόζεσαι μέχρι να περάσει ο εφιάλτης!

[aglaia]

Σας μεταφέρω μια εμπειρία από την εντατική (νομίζω στο Παίδων)

 

Θα μεινει μαζι μας γυρω στις 10 μερες. Οι γονεις επιτρεπεται να ερθουν 2 φορες την ημερα. Θα πινει ξενο γαλα ". Χασαμε την γη κατω απο τα ποδια μας. Συνεχιζει "αν ειναι ουρολοιμωξη θα εξετασουμε και την ανατομια μηπως υπαρχει καποιο θεμα"

Οσο για θηλασμο κοριτσια ηταν απολυτες. Δεν γινεται αυτο λενε. Ουτε καν να πηγαινω το δικο μου να το δινουν δεν δεχονται

 

Σημερα πηγα στις 20:30 και κοντεψα να την πλακωσω την μια. Το πως συγκρατηθηκα (που δεν φημιζομαι γι αυτο) ενας θεος το ξερει.

Λοιπον μπαινω στις 20:40 (ημουνα απο τις 20:25 εκει αλλα δεν εδεησαν).

Ξεκιναει ο μικρος και κατευθειαν επιασε στηθος. Ετρωγε με πολυ ορεξη και δεν σταματουσε. Μερικες φορες τον επαιρνε ο υπνος αλλα με το που πηγαινα να βγαλω το στηθος το ξαναεπιανε αμεσως. Το παιδι ηθελε να θηλασει και πεινουσε. Θηλαζε για 1 ωρα και .

Αρχισε μια απο μεσα. "Τελειωσατε?"

"Οχι ακομα" απαντουσα εγω

Ρωτησε 2-3 φορες και εγω απαντουσα αρνητικα.

Οι υπολοιπες μητερες να με ρωτανε αν ειναι η πρωτη μου μερα (γιατι μουρμουρουσα οτι θελει καταγγελια αυτη) και οταν ελεγα ναι μου απαντουσαν " Θα συνηθισεις . Ειναι μια στριμενη το πρωι και μια το απογευμα" Και οταν ειπα οτι θελει καταγγελια μου ειπαν αυτο που φοβαμαι κι εγω "Ας εχει το παιδι σου καποια στα χερια της για 10 μερες και ας εχεις τα κοτσια να την καταγγειλεις". Τους ειπα¨" οτι φευγοντας θα το κανω".

 

Ερχεται λοιπον στις 21:45 και μου λεει πρεπει να τον παρω.

Της λεω "μα τρωει ακομα"

Μου απανταει " Ναι. Αλλα δεν γινεται να κατσουμε ολη νυχτα εδω. Αν γκρινιαξει θα του δωσω μπιμπερο"

Παει να τον παρει. Ο μικρος να μην αφηνει το στηθος. Του τραβαει το αυτι (θεε μου πως δεν της εχωσα μπουνια). Τιποτα ο μικρος . Τον τραβαει και εκεινος να εχει μαγκωθει στο στηθος και να της λεω ποναω. Στο τελος εχωσε την χερουκλα της και ανοιξε το στομα του και τον εβγαλε.

Ηταν εφιαλτικο . Ηθελα να της βγαλω τα ματια και να την βουτηξω απο τα μαλλια αλλα δεν εβγαλα αχνα.

Το μονο που ειπα ηταν "Δεν εχει ρευτει" και κοιτουσα να δω καρτελακι με το ονομα της το οποιο δεν υπηρχε.

Φευγοντας μου ειπε οτι οταν ξαναπαω θα θηλαζω 10 λεπτα απο το ενα στηθος και 10 απο το αλλο και αυτο ειναι. Δεν θα κανω 1 ωρα. Εχουν προγραμμα εκει Της λεω μα και σπιτι 1 ωρα θηλαζε. Και μου λεει οτι εκει δεν γινεται ετσι.

 

Παω λοιπον να θηλασω και πεταγεται η καλη μου

" Θηλαζεται αποκλειστικα;"

Ναι απανταω

"Εχετε γαλα αρκετο? Γιατι τρωει πολυ "

"Στις 5 αντλησα 100 μλ της λεω".

"Γιατι το μεσημερι πεινασε νωριτερα απο τ αλλα " μου λεει "Θα σας δωσω να του δωσετε και συμπληρωμα"

Με το αγχος του χρονου σκουνταγα τον μικρο οποτε γλαρωνε ωστε να προλαβει να φαει.

Περνανε 45 λεπτα. Αρχιζει η καλη μου . "Καλα 45 λεπτα τρωει?".

" Σπιτι κανει 1 ωρα της απανταω"

"Καλα σιγα μην τρωει 1 ωρα μου λεει " (τα φωτα σας εδω παιδια δεν ξερω αν εχει δικιο)

Τελειωνει ο μικρος ρευεται. Ξανατρωει (δεν θα ελεγα οτι ειχε τρελλη ορεξη το βραδυ. Κουτσα κουτσα ετρωγε).

"αντε πρεπει να τελειωνεται αυτη" και φερνει την μπουκαλα. Του την δινω μου την φτυνει. Του την ξαναδινω τα ιδια.

Της λεω " Ξερετε τα παιδακια που θηλαζουν ειναι φυσικο να πεινανε νωριτερα απο αυτα που τρεφονται με μπουκαλι"

Μου λεει "μπορει"

 

 

Τα του θηλασμου συνεχιζονται. Αλλα σημερα μιλησα (αχ εβγαλα το αχτι μου πια).

Σε βαζουν και καλα να θηλασεις σε ενα δωματιακι το οποιο οσες φορες εχω παει ειναι τσιγγανες (προσθεου δεν ειμαι ρατσιστρια αλλα μυριζουν ρε παιδια).

Λοιπον βαζουν την κοπελα με το μωρο που βηχει (την τσιγγανα) στο δωματιο θηλασμου να το ταισει με μπουκαλι και μου λεει πηγαινε κι εσυ εκει. Λεω οχι θα κατσω εδω μυριζει εκει μεσα. Καθομαι εκει και διπλα μου 2 μαμαδες που ταιζαν με μπουκαλι.

Αρχιζει η ξηνη. Και δεν ειναι σωστο να θηλαζετε εδω, και υπαρχει ειδικος χωρος κλπ. Εγω ειχα ριξει την ρομπα που δινουν εκει και δεν φαινοταν τιποτα να πεις οτι ενοχλειται καποιος.

Και συνεχιζε να λεει και τα περνω κι εγω στο κρανιο και αρχιζω:

"Συγνωμη αλλα οταν λετε δωματιο θηλασμου δεν επρεπε να μπαινουν εκει οσες θηλαζουν μονο?"

" Εμεις δεν ξεχωριζουμε μπουκαλι ή στηθος μου λεει"

"Κατανοητο και συμφωνω" της λεω κι εγω "αλλα αφου δεν ξεχωριζεται γιατι εχετε προβλημα με μενα που θηλαζω εδω και οχι με τις αλλες κοπελες που δινουν μπουκαλι διπλα μου. Δλδ μονο με μενα εχετε προβλημα επειδη θηλαζω?"

Κολησε ... εμ ειχε συνηθισει να το βουλωνω αλλα ελεος πια. Αν εχει κολησει κατι αλλο το γαλα μου ειναι το μονο που μπορω να του προσφερω αυτη την στιγμη να τον βοηθησω.

"Δεν γινεται μου λεει να εχουμε ενα δωματιο για καθε μια που θηλαζει μου λεει"

"Καταλαβαινω της λεω οτι δεν φταιτε εσεις για την διαμορφωση του χωρου αλλα εγω δεν εχω προβλημα να θηλασω εδω με τις κοπελες " (μου χουν φυγει οι ντροπες εκει μεσα πια)

Πεταγεται τοτε μια αλλη (να ναι καλα η γυναικα) και αρχιζει να της λεει οτι ο θηλασμος πρεπει να στηριζεται και οσα ηθελα να της πω εγω.

Αρχιζει αυτη τοτε να λεει οτι δεν ειναι κατι ο θηλασμος και αυτη ειπε στην κορη της να μην θηλασει και δεν ειναι δουλεια αυτη ολη μερα περα δωθε και οτι στις 40 μερες στην εποχη της πηγαιναν για δουλεια και δεν μπορουσαν να θηλασουν.

Εμεινα καγκελο. Κι εμενα μου κοπηκε το γαλα στον Βασιλη στις 5 μερες και δεν θηλασα. Δεν κατηγορησα ποτε μανουλα που δεν θηλασε (ειτε απο αγνοια είτε απο αλλο λογο), ουτε ειπα σε καποια μην θηλασει. Τι απωθημενα ειναι αυτα?

 

Τα συμπεράσματα δικά σας!

 

Η μαμά για να διατηρήσει τη γαλουχία αντλούσε με νοσοκομειακό θήλαστρο στο σπίτι...

[aglaia]

Στην κανονική νοσηλεία επιτρέπεται να μείνει ο γονέας οπότε είτε θηλάζει είτε όχι δεν δημιουργούν πρόβλημα...

[Νικη78]

Πραγματικα ανατριχιασα σοκαριστηκα..

Ελεοςςςςςςςςςςςςςςςςςς. Εγω παντως την ειχα τραβγξει απο το μαλλι παραυτα.

[sofuka]

Στην κανονική νοσηλεία επιτρέπεται να μείνει ο γονέας οπότε είτε θηλάζει είτε όχι δεν δημιουργούν πρόβλημα...

 

Έχω πάθει σοκ μ' αυτά που διάβασα ΄

Κάπου βέβαια το ψυλιαζόμουνα ότι θα είναι κάπως έτσι στην εντατική και γι αυτό και το τόνισα παραπάνω ότι δεν ξέρω τι γίνεται εκεί.

Το θέμα είναι ότι μιλάμε για πολύ άρρωστα μωρά, στα οποία εκτός από όλα τα φοβερά δύσκολα και τραυματικά και το γεγονός ότι κολλάνε και άλλες αρρώστιες εκεί μέσα, κόβουνε και το θηλασμό αλλά και την 24ωρη επαφή με τη μητέρα Είναι απαράδεκτο! Εμένα ο γιος μου που ήταν όλη μέρα μαζί μου και τον είχα όλη μέρα αγκαλιά και προσπαθούσα με όποιον τρόπο μπορούσα να τον παρηγορήσω και να τον ηρεμήσω και είχε φρικάρει μετά τις 2 πρώτες μέρες, φανταστείτε ένα μωράκι που πονάει, που του κάνουν συνέχεια εξετάσεις, που ίσως είναι καθηλωμένο και ξαφνικά χάνει τη μητέρα του και το θηλασμό... Τι να πω, είναι τραγικό. Στον μικρό μου μόνο και μόνο από τη νοσηλεία είχανε μείνει για καιρό διάφορα άγχη και φοβίες, αναρρωτιέμαι τι παθαίνουν τα μωρά που αποχωρίζονται έτσι από τη μητέρα τους

[Silmaril]

Εμένα ο γιός μου παρέμεινε τέσσερις μήνες σε "κλειστό" τμήμα του Παίδων Αγ. Σοφία (συγκεκριμένα σ' αυτό που έπεται της εντατικής, αποστειρωμένο περιβάλλον κι εκεί αλλά σε μικρότερο βαθμό απ' ότι στην εντατική - ως προετοιμασία για την έξοδο των μωρών απο το νοσοκομείο ενα πράγμα). Θήλαζα τέσσερις φορές την ημέρα, ήμουν εκεί απο το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα, και τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας προσπαθούσαν να του δώσουν ξένο, αλλά δεν το έπινε...Μέχρι και σωληνάκι στη μύτη του έβαλαν για να το κατεβάσει...! Στο Αγ. Σοφία πάντως λειτουργεί τράπεζα μητρικού γάλακτος στο κτίριο απέναντι απο το κεντρικό, στο υπόγειο...εκεί πήγαινα αργότερα, όταν το έμαθα, και αντλούσα με θήλαστρο το γάλα μου και το άφηνα για το μωρό...Το πάνε οι ίδιοι απο την τράπεζα στο τμήμα που νοσηλεύεται το παιδάκι....Η νοσηλεύτρια που είναι στην τράπεζα γάλακτος είναι εξαιρετικός άνθρωπος...

Τώρα, το πόσο φρικτό είναι για ενα παιδί, ακόμα και μωράκι να είναι, να υποφέρει τόσο και να μην έχει και τη μαμά του παρά μόνο μισή ώρα ανα τρείς ώρες και αυτό μόνο κατα τη διάρκεια της ημέρας αφήστε το καλύτερα...Ακόμα κλαίω γι' αυτό...Ειδικά τώρα που βλέπω οτι ο μπέμπης προκειμένου να μ' έχει κοντά του πιπιλίζει όλη μέρα...Τι τράβηξε αυτός ο Ραφαηλ ως βρέφος, τι μοναξιά βίωσε μέσα στα νοσοκομεία...αφήστε ούτε να το σκέφτομαι δεν αντέχω πια...

[Agapi6]

Όταν εμείς πήγαμε νοσοκομείο ήταν ο Αλέξανδρος 3 μηνών. Εγώ θήλαζα και δε χρειάστηκε να έχω μπιμπερό και τα συναφή αλλά οι άλλες κοπέλες τα είχαν φέρει όλα από το σπίτι τους. Όποια έδινε ξένο γάλα μπορούσε να ζητήσει από το νοσοκομείο και της έδιναν την μάρκα που ήθελε. Μερικές φορές οι τραπεζοκόμοι μας ρώταγαν αν ο μικρός τρώει κρέμες, φρουτόκρεμες κλπ γιατί είχαν έτοιμες σε μπωλάκια. Πάντως όσοι γιατροί πέρναγαν και τους έλεγα ότι θηλάζω το βρίσκαν πολύ θετικό και το υποστήριζαν.

[sofuka]

Τώρα, το πόσο φρικτό είναι για ενα παιδί, ακόμα και μωράκι να είναι, να υποφέρει τόσο και να μην έχει και τη μαμά του παρά μόνο μισή ώρα ανα τρείς ώρες και αυτό μόνο κατα τη διάρκεια της ημέρας αφήστε το καλύτερα...Ακόμα κλαίω γι' αυτό...Ειδικά τώρα που βλέπω οτι ο μπέμπης προκειμένου να μ' έχει κοντά του πιπιλίζει όλη μέρα...Τι τράβηξε αυτός ο Ραφαηλ ως βρέφος, τι μοναξιά βίωσε μέσα στα νοσοκομεία...αφήστε ούτε να το σκέφτομαι δεν αντέχω πια...

 

Είναι εξοργιστικό να συμβαίνουν αυτά

[Agapi6]

Τώρα, το πόσο φρικτό είναι για ενα παιδί, ακόμα και μωράκι να είναι, να υποφέρει τόσο και να μην έχει και τη μαμά του παρά μόνο μισή ώρα ανα τρείς ώρες και αυτό μόνο κατα τη διάρκεια της ημέρας αφήστε το καλύτερα...Ακόμα κλαίω γι' αυτό...Ειδικά τώρα που βλέπω οτι ο μπέμπης προκειμένου να μ' έχει κοντά του πιπιλίζει όλη μέρα...Τι τράβηξε αυτός ο Ραφαηλ ως βρέφος, τι μοναξιά βίωσε μέσα στα νοσοκομεία...αφήστε ούτε να το σκέφτομαι δεν αντέχω πια...

 

Είναι εξοργιστικό να συμβαίνουν αυτά

 

 

Ακριβώς δίπλα μας ήταν 2 παιδάκια, το ένα 3 μηνών και το άλλο 2,5 ετών (είχαν ακριβώς την ίδια ηλικία με τα δικά μου παιδιά). τα οποία ήταν εγκαταλελειμένα!!! Μπορώ να καταλάβω πολύ κοντά τι εννοεί η Silmaril γιατί τα έζησα όλο το 24ωρο. Να ακούς τα παιδάκια αυτά να κλαίνε και να μη μπορείς να κάνεις κάτι!!

[niked]

εχω σοκαριστει με ολα αυτα και εξοργιστει πραγματικα..

Η τυπισσα που εχωσε το χερι της να βγαλει το μωρο απο το στηθος της μαμας του οταν ετρωγε θελει ΚΡΕΜΑΣΜΑ. Πως κρατηθηκες κοπελα μου?

[marilia12]

Να πω και εγω την εμπειρια μου που την εχω προσφατη. Εαν το μωρο ειναι νεογνο παραμενει στην εντατικη και επισκεψεις μιση ωρα το μεσημερι και μιση το απογευμα. Δεν θα ελεγα οτι ενθαρρυναν να θηλασουν αφου παρακολουθησα τον καβγα μητερας με νοσηλευτρια για αυτο το λογο.

Παμε παρακατω τωρα.

Για μεγαλυτερα παιδια με την ημερα εισαγωγης σε ρωτανε τι γαλα δινεις στο παιδι σου και σου δινουν κουτια.

Εσυ εισαι υποχρεωμενη να αποστειρωσεις - απολυμανεις παρασκευασεις το γαλα του παιδιου σου συμφωνα με τις οδηγιες του γιατρου βεβαιως.

Υπαρχει κουζινα η οποια διαθετει ψυγειο θερμοσιφωνα με παντα καυτο νερο.

Το ψυγειο ειναι κοινοχρηστο. Τα μπιμπερο ειτε τα αποστειρωνεις ολα σπιτι και τα κουβαλαει καποιος απο το σπιτι καθε μερα αναλογως ποσα χρειαζεσαι την ημερα ή απλως τα ξεπλενεις με πολυ καυτο νερο που εχει εκει. Το τελευταιο το ειδα και σε μωρακια πολυ μικρα ( 2 μηνων).Εγω οσες μερες εμεινα εκει -στα μωρα και μιλαω και για 10 μηνων που πλεον τρωνε στερεες τροφες δεν εδιναν οι τραπεζοκομοι τιποτα. Εσυ αναλαμβανεις τα παντα οσον αφορα τα του φαγητου.

Τα μεγαλυτερα παιδια τρωνε φυσικα κανονικα.

[Χλοη]

Σας μεταφέρω μια εμπειρία από την εντατική (νομίζω στο Παίδων)

 

 

 

Τα συμπεράσματα δικά σας!

 

Η μαμά για να διατηρήσει τη γαλουχία αντλούσε με νοσοκομειακό θήλαστρο στο σπίτι...

 

Πραγματικά αρρώστησα. Δεν υπερβάλλω, μ'έπιασε ένας πόνος στο στομάχι! Δλδ τι θα μου έκαναν αν δεν έφευγα? Θα καλούσαν την αστυνομία? Θα έδιωχναν το παιδί? Αν είναι δυνατόν. Θράσος, και φασαρίες θέλουνε. Ακούς να τραβήξει το μωρό απ'το αυτί? Να μη φτάνει στο μωράκι η ταλαιπωρία και η αρρώστια, να αποχωρίζεται και τη μητέρα του? Δεν πάει καλά ο κόσμος!!

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ!!

 

Δικηγώρος έπρεπε να γίνω, όχι animator. Και να βαράω μηνύσεις!!!!

[Νικη78]

Αυτο ξαναπεστο Χλοη μου.

Εγω μια φορα πριν χρονια οταν ηταν ο παππους μου νοσοκομειο, θα την εστελνα την μια στον διευθυντη παροτι ημουν 17........ Ειχε το Θρασος να μου την πει ανω πολυ ευγενικα της ζητησα κατι. Φανταστειτε τι θα γινιταν αν το εκανε στο παιδι μου,,,,,,,

Βεβαια παιζουν και ολα τα παραπανω που λενε τα κοριτσια, οτι φοβασαι γιατι κρατα στα χερια της το παιδι σου, αλλα θελουν ολες πολυ κραξιμο. Δυστηχως η δικη μας η ανοχη ειναι που φερνει καποια πραγματα στο απροχωρητο.

Στην Αμερικη η εντατικη δεν εχει καμοια σχεση με μας. Ειναι ενας ειδικα διαμορφωμενος χωρος με τον καθε ασθενη σε ξεχωρο δωματιο και φυσικα μπορει να εχει 2 συγγενεις ,για παρεα και μονο, ολη μερα μαζι του. Για να νοιωθει καλυτερα ο ασθενης, επισης για τον συγκεκριμενο λογο περνουσε και ενας κυριος και επαιζε αρπα, στον καθενα φυσικα ξεχωριστα αφου επαιρνε πρωτα την αδεια. Αλλα αυτα σε αλλο κοσμο....

Στον δικο μας τραβα το μωρο απο το στηθος της μαμας τουυυυυυυυυυυυυ

[dimitra1]

Ίσως πρέπει να πέφτουν κάνα-δυο απειλές, του τύπου "θα σας βγάλουμε στα κανάλια", μπας και συνέλθουν λίγο...

[Χλοη]

Νίκη όταν λες Αμερική φαντάζομαι εννοείς ΗΠΑ, γιατί στον Καναδά δεν είναι τόσο καλά όσο τα περιγράφεις. Κι από νοσοκόμες εξαρτάται και σε ποιά θα πέσεις. Όμως όχι και το χάλι της Ελλαδίτσας μας

 

Σε όλο το νοσοκομείο, μόνο ένας γιατρός! Κι αυτός παθολόγος. Για γυναικολογικά, νευρολογικά, οφθαλμολογικά, για όλα ο παθολόγος. Ένας κιόλας!!! Τουλάχιστον στην Ελλάδα όταν πας στα επείγοντα, θα σε δει ο γιατρός που πρέπει.

Όταν ήμουνα έγκυος τις πρώτες βδομάδες, είχα πολλόυς πόνους, και είχα πάει για εξετάσεις. Περίμενα στα επείγοντα 6 ώρες, και άλλες 3 για να πάρω τ'αποτελέσματα.

Ζήτησα από μια νοσοκόμα αν μπορώ να έχω ένα κρακεράκι, γιατί ήμουν νηστική 8 ώρες, και δε μπορούσα να φάω φαστ φουντ κ τέτοια μια και είχα αναγούλες.

Μου είπε οτι δε μπορούσε γιατί τελείωνε η βάρδια της...

Με τα παιδιά όμως είναι πιό προσεκτικοί, νομίζω.

 

Πάντως πρέπει να μιλάμε τέλος! Τους αφήνουμε και μας φέρονται χειρότερα από ζώα.

[sofuka]

Αυτό που δεν κάνουμε τίποτα επειδή "κρατάνε το παιδί μας στα χέρια τους", μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα, δηλ. όταν έρθουν να μας πάρουνε το παιδί από το στήθος, να τους πούμε ότι θα τους θεωρήσουμε προσωπικά υπεύθυνους για τυχόν προβλήματα υγείας (αλλεργίες, αφυδάτωση, ιώσεις και ψυχολογικά προβλήματα) που τυχόν εμφανίσει το παιδί μας στο μέλλον. Και όλο αυτό να το στείλουμε και ως εξώδικο στη διεύθυνση του νοσοκομείου, με ονόματα κλπ. Να δείτε τότε τι ωραία που θα προσέχουν ειδικά το δικό μας το παιδί! Και πόσο βοηθητικές ξαφνικά θα γίνουν στο θηλασμό και σε όλα!

Το 'χω κάνει σε άλλη περίπτωση στο σχολείο (πλημμελής φύλαξη του σχολικού χώρου) και το θέμα μου λύθηκε ως δια μαγείας και το παιδάκι μου το είχαν μη στάξει και μη βρέξει.

[Νικη78]

Χλοη μου εγω ημουν στην Δυτικη Βιρτζινια το 2005 για τον πατερα μου οχι για μενα, αλλα το νοσοκομειο ηταν δημοσιο. Τι να σου πω εγω οταν εψαχνα γιατρο τον καλουσε η νοσοκομα στο μπιπερ και ερχοτανε, ηταν ολοι πολυ επαγγελματιες. Και ολη η κατασταση εκει σου απεπνεε εμπιστοσυνη. Να φανταστεις οτι εχουν και ξενωνα για τους συνοδους που ερχονται απο μακρυα. Αφηνεις στο τελος της διαμονης οτι θελεις και φυσικα αν θελεις.

Εγω πηγα για ενα πολυ σοβαρο χειρουργειο και ολα πηγαν ευτυχως περιφημα για εκεινα τα χρονικο διαστημα.