Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Έγκυος και κατάθλιψη


Recommended Posts

Καλησπέρα. 

Ξέρω πως αυτά που θα γράψω θα δυσαρεστησουν πολλούς, άλλοι θα με καταλάβουν, άλλοι θα με κρίνουν, άλλοι θα με βρισουν.... Είμαι έτοιμη για όλα!

Είμαι έγκυος στην 22η εβδομάδα,5,5 μηνών δηλαδή.... Από την ώρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος δεν την ήθελα αυτή την εγκυμοσύνη αφού με τον μπαμπά μόλις που γνωριζόμασταν. 

Ήμουν πάντα κατά της έκτρωσης και γι'αυτό και αποφάσισα να το κρατήσω έπειτα από πολλές κουβέντες με τη μαμά μου και την αδερφή μου αλλά και την "εγγύηση" τους πως δεν θα είμαι μόνη. 

Εγώ όμως είμαι και αισθάνομαι μόνη αφούο μπαμπάς του παιδιού δεν είναι μαζί μου. Στην αρχή έλεγε πως θα προσπαθήσει αλλά σήμερα μου είπε πως δεν θέλει να έχει καμία συμμετοχή και να το δηλωσω αγνώστου πατρός. Έχει πονέσει η ψυχή μου και είμαι σίγουρη πως έχω κατάθλιψη. Δεν θέλω να μεγαλώσω αυτό το παιδί  μόνη μου ούτε με τη μαμά μου. Οικογένεια ήθελα πάντα. Τις τελευταίες μέρες λοιπόν σκέφτομαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο της υιοθεσίας. Υποθέτω πως σε μια οικογένεια θα μεγαλώσει καλύτερα απο τι μαζί μου.

Εγώ δεν αισθάνομαι καμία χαρά, ακόμα κι όταν πάω στο γιατρό και περισσότερο όταν το αισθάνομαι να κινείται. 

Απλά έχω ένα κενό. Αυτά ήθελα να πω. 

Σας ευχαριστώ 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλό θα είναι να μιλήσεις με κάποιον ειδικό.ψυχολογο ίσως

Το να δώσεις το μωρό για υιοθεσία φυσικά κ μπορεί να είναι μια καλή λύση για σένα

Το αν το μωρό θα προτιμούσε μια οικογένεια από μια μονή μαμά,δ μπορούμε να το ξέρουμε

Παρόλα αυτά,είναι πολύ καλό που έχεις τη στήριξη έστω της μαμάς σου

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά για σένα κ το μωρο

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσι μου, η ψυχολογική σου κατάσταση είναι κρίσιμη και πρέπει να μιλήσεις κάπου που να σε ακούσουν και βοηθήσουν πραγματικά! Η υιοθεσία του παιδιού μπορεί για σένα να είναι μια λύση αλλά δεν θα σου λύσει εξολοκλήρου το πρόβλημα. Η διαχείριση του φόρουμ ίσως σου πρότεινει αν είναι εύκολο Κέντρα στήριξης μητέρας και παιδιού που θα πρέπει άμεσα να εμπιστευτείς!

Καλή τύχη και ένα υγιές μωράκι!

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα! το οτι νιωθεις ολα αυτα τωρα ισως ειναι λογω της λαθος συμπεριφορας του πατερα και των ορμονων της εγκυμοσυνης, θεωρω οτι δε πρεπει ακομα να ψαχτεις παραπανω στο κομματι της υιοθεσιας οχι γιατι ειναι κακο αλλα οταν γεννησεις ισως αλλαξουν πολλα με το που δεις το μωρακι σου!!!μην ξεχνας οτι εχεις την στηριξη των δικων σου ανθρωπων και αυτο ειναι πολυ σημαντικο!!οσο για τον πατερα να θυμασαι οτι στις μερες μας ευτυχως αν η μητερα δεν επιθυμει το παιδι της να ειναι αγνωστου πατρος τοτε δεν θα ειναι και δεν ειναι κατινια(γιατι το εχω ακουσει και αυτο) να διεκδικησεις την αναγνωριση του παιδιου σου και τιποτα αλλο απο τον κυριο μετα!!! ευχομαι να αποφασισεις το καλυτερο για σενα και το μωρο και οτι αλλο θες εδω ειμαστε!!

Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, Z.k.e είπε:

Καλησπέρα. 

Ξέρω πως αυτά που θα γράψω θα δυσαρεστησουν πολλούς, άλλοι θα με καταλάβουν, άλλοι θα με κρίνουν, άλλοι θα με βρισουν.... Είμαι έτοιμη για όλα!

Είμαι έγκυος στην 22η εβδομάδα,5,5 μηνών δηλαδή.... Από την ώρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος δεν την ήθελα αυτή την εγκυμοσύνη αφού με τον μπαμπά μόλις που γνωριζόμασταν. 

Ήμουν πάντα κατά της έκτρωσης και γι'αυτό και αποφάσισα να το κρατήσω έπειτα από πολλές κουβέντες με τη μαμά μου και την αδερφή μου αλλά και την "εγγύηση" τους πως δεν θα είμαι μόνη. 

Εγώ όμως είμαι και αισθάνομαι μόνη αφούο μπαμπάς του παιδιού δεν είναι μαζί μου. Στην αρχή έλεγε πως θα προσπαθήσει αλλά σήμερα μου είπε πως δεν θέλει να έχει καμία συμμετοχή και να το δηλωσω αγνώστου πατρός. Έχει πονέσει η ψυχή μου και είμαι σίγουρη πως έχω κατάθλιψη. Δεν θέλω να μεγαλώσω αυτό το παιδί  μόνη μου ούτε με τη μαμά μου. Οικογένεια ήθελα πάντα. Τις τελευταίες μέρες λοιπόν σκέφτομαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο της υιοθεσίας. Υποθέτω πως σε μια οικογένεια θα μεγαλώσει καλύτερα απο τι μαζί μου.

Εγώ δεν αισθάνομαι καμία χαρά, ακόμα κι όταν πάω στο γιατρό και περισσότερο όταν το αισθάνομαι να κινείται. 

Απλά έχω ένα κενό. Αυτά ήθελα να πω. 

Σας ευχαριστώ 

εγώ είμαι υπέρ της έκτρωσης, και θα σου έλεγα ότι κακώς δεν το έκανες. 

 

σκέψου το καλά με την υιοθεσία, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. πρέπει να σκεφτείς λογικά και όχι συναισθηματικά. 

εάν δε θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, και έχεις άλλα σχέδια για τα επόμενα χρόνια, καλύτερα να το δώσεις για υιοθεσία ώστε να είναι όλοι ευτυχισμένοι. και εσύ και αυτό.

 

απλά μία παρατήρηση, να ξέρεις ιδανικές οικογένειες δεν υπάρχουν. το ζήτημα είναι να είσαι εσύ η ίδια σε θέση να συντηρήσεις τον εαυτό σου και ένα παιδί. 

είτε παντρεμένη είτε single. 

 

 

2t7wp3.png
 
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγώ υπέρ της εκτρωσης δεν είμαι απ τη στιγμή που κάποιος δεν έπαιρνε τις κατάλληλες προφυλάξεις αλλά δεν θα κατακρινω κιόλας απ τη στιγμή που κάποιος κάνει κάτι τέτοιο. Το ότι η οικογένεια σου σε στηρίζει είναι πολύ σημαντικό, μπορεί να μην είναι αυτό που ονειρεύτηκες αλλά είναι θετικό. Αν κ ο πατέρας ήταν μαζί σου θα σκεφτοσουν το ενδεχόμενο της υιοθεσίας ή το σκέφτεσαι γιατί νιώθεις μόνη σου?? Πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά πριν πάρεις την απόφαση γιατί ίσως το έχεις βάρος σε όλη σου τη ζωή.. Αν τώρα βέβαια δεν μιλάνε οι ορμόνες αλλά όντως δεν το θες υπάρχουν πολλές οικογένειες που θα το αγαπούσαν.. Μακαρι να πάρεις την σωστή απόφαση οποία είναι αυτή κ να μην μετανιωνεις αργότερα... Απλά αν τυχόν σκέφτεσαι ότι δεν θα είναι στο πλευρό σου ο πατέρας να θυμάσαι ότι πολλοί γάμοι διαλύονται κ στην ουσία πάλι μόνες τους μεγαλώνουν τα παιδιά οι μητέρες.. Συν του ότι στο μέλλον θα βρεθεί κάποιος σύντροφος που θα σε αγαπάει τόσο ώστε να αγαπήσει κ το μωρό σου!!

Link to comment
Share on other sites

Είμαι και υπέρ της έκτρωσης και υπέρ της υιοθεσίας, και υπέρ των μονογονεϊκών οικογενειών και γενικά το πιο άσχημο σενάριο που μπορώ να φανταστώ είναι ένα ζευγάρι που μένει μαζί μόνο και μόνο για το παιδί ή για να τηρηθούν τα προσχήματα και ένα παιδί που μεγαλώνει σε μία οικογένεια όπου ήταν το βάρος. Παρεπιπτόντως μεγάλωσα σε μία τέτοια οικογένεια, και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν με έδωσαν για υιοθεσία, ακόμη και ως παιδί πίστευα ότι θα ήταν μία καλή λύση (όχι ως μικρό παιδί προφανως, κανένα τρίχρονο δεν κάνει τέτοιο συλλογισμό).

Αλλά είσαι σίγουρη ότι είναι μία απόφαση που παίρνεις ψύχραιμα. Αλλο να πεις "το σκέφτηκα 4-5 μήνες και κατέληξα στην υιοθεσία", να ψάξεις πώς προχωράς ψύχραιμα, κλπ,  και άλλο "σήμερα έχω τις μαύρες μου, δεν θέλω να το μεγαλώσω το παιδί εγώ".

 

Από εκεί και πέρα, όποια απόφαση και να πάρεις, χρειάζεσαι άμεσα ψυχιατρική υποστήριξη. Αφού πιστεύεις ότι έχεις κατάθλιψη, αυτό πρέπει να λυθεί άμεσα. Μίλησε με ένα γιατρό, και το να βελτιωθεί η υγεία σου θα βοηθήσει πολύ και να είσαι πιο ήρεμη με όποια απόφαση πάρεις.

Πάντως, μην κρατήσεις το παιδί για να πιέσεις τον πατέρα να γυρίσει σε εσένα, και μην αναλάβεις να μεγαλώσεις ένα παιδί που δε θες επειδή σε πίεσαν οι συγγενείς σου. 

Από την άλλη, αν όντως θέλεις να μεγαλώσεις παιδιά κάποια στιγμή, μην θεωρείς αυτονόητο ότι θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες, και ότι θα έχεις το happy end που θα ήθελες. Μπορεί να βρεις έναν άνθρωπο που θα ταιριάξετε και να κάνετε μαζί μια οικογένεια αργότερα. Μπορεί απλά ποτέ να μη βρεις τον κατάλληλο. Η να μην μπορεί εκείνος ή εσύ στο μέλλον να κάνετε παιδιά.

Link to comment
Share on other sites

Παρεπιπτόντως, αν μπαίνει και οικονομικό θέμα στην απόφαση σου, μίλησε με ένα δικηγόρο. Το ότι ο μπαμπάς θα ήθελε το παιδί να εξαφανιστεί, δε σημαίνει ότι το παιδί είναι αγνώστου πατρός ούτε έχεις κανένα λόγο να το δηλώσεις έτσι. Ούτε και απαλλάσσεται από τις ευθύνες του κάποιος επειδή δε γουστάρει. 

Εκτός αν ο άνθρωπος έχει άλλα προβλήματα, είναι βίαιος, εθισμένος σε ναρκωτικά/αλκοόλ, έχει προβλήματα με το νόμο κλπ, οπότε μπορεί να μην είναι προς το συμφέρον το δικό σου και του παιδιού να μπλέξεις.

Link to comment
Share on other sites

Επειδη το θεμα ειναι πολυ λεπτο κ προσωπικο δεν θα σου πω εγω τι θα κανεις.

Το μονο που εχω να σου πω ειναι να μην απευθυνθεις σε κανεναν δημοσιο φορεα, εχω να σ πω αρκετα σε πμ.

Ευχομαι να πανε ολα καλα κ να παρεις τη σωστη αποφαση

Link to comment
Share on other sites

19 hours ago, Dust pink said:

Κορίτσι μου, η ψυχολογική σου κατάσταση είναι κρίσιμη και πρέπει να μιλήσεις κάπου που να σε ακούσουν και βοηθήσουν πραγματικά! Η υιοθεσία του παιδιού μπορεί για σένα να είναι μια λύση αλλά δεν θα σου λύσει εξολοκλήρου το πρόβλημα. Η διαχείριση του φόρουμ ίσως σου πρότεινει αν είναι εύκολο Κέντρα στήριξης μητέρας και παιδιού που θα πρέπει άμεσα να εμπιστευτείς!

Καλή τύχη και ένα υγιές μωράκι!

Αρχικά έχω μιλήσει με την ψυχολογο μου και έχει συμφωνήσει πως αν δεν είναι έτοιμη υπάρχει και αυτή η λύση, επίσης επειδή είμαι στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα, οι φορείς που θα προτείνει το φόρουμ θα είναι υποθέτω για Ελλάδα. Παρόλα αυτά έχω επικοινωνήσει με τον αρμόδιο φορέα, εδώ που μένω. 

Ευχαριστώ 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

19 hours ago, jellyfishch said:

εγώ είμαι υπέρ της έκτρωσης, και θα σου έλεγα ότι κακώς δεν το έκανες. 

 

σκέψου το καλά με την υιοθεσία, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. πρέπει να σκεφτείς λογικά και όχι συναισθηματικά. 

εάν δε θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, και έχεις άλλα σχέδια για τα επόμενα χρόνια, καλύτερα να το δώσεις για υιοθεσία ώστε να είναι όλοι ευτυχισμένοι. και εσύ και αυτό.

 

απλά μία παρατήρηση, να ξέρεις ιδανικές οικογένειες δεν υπάρχουν. το ζήτημα είναι να είσαι εσύ η ίδια σε θέση να συντηρήσεις τον εαυτό σου και ένα παιδί. 

είτε παντρεμένη είτε single. 

 

 

Εγώ πάλι είμαι κατά μιας δολοφονίας αλλά υπέρ του να δίνεις ζωή, ακόμα κι αν δεν μπορείς εσύ να το συνεχίσεις. Υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν υιοθετηθεί κι έχουν μεγαλώσει με υπέρτατη αγάπη, παράδειγμα πολύ καλής φίλης. 

Όσο για τις ιδανικές οικογένειες, πίστεψε με, μεγάλωσα μόνο με τη μαμά μου, τίποτα Δε νου έλειψε γιατί ήταν ήρωας κυριολεκτικά. Πάντα όμως υπήρχε η πίκρα της απουσίας του πατέρα. Κάτι που επουδενει δεν θα ήθελα να νιώσει το δικό μου παιδί. Άρα όπως καταλαβαίνεις οι λόγοι αρκετοί, και οι συναισθηματικές συγκρούσεις ακόμα περισσότερες, λαμβάνοντας υπόψιν και τις ορμόνες φυσικά!

Ευχαριστώ για την απάντηση σου 

Link to comment
Share on other sites

11 ώρες πρίν, Z.k.e είπε:

Εγώ πάλι είμαι κατά μιας δολοφονίας αλλά υπέρ του να δίνεις ζωή, ακόμα κι αν δεν μπορείς εσύ να το συνεχίσεις.

 

Αν και καταλαβαίνω την άσχημη ψυχολογική σου κατάσταση, ελπίζω και εσύ να αντιλαμβάνεσαι ότι λες κάτι πολύ σκληρό που ακούγεται ακόμη πιο άσχημο με δεδομένη την κατάστασή σου και τις αποφάσεις που καλείσαι να πάρεις. Σκέψου ότι άλλες γυναίκες σε αυτό το φόρουμ προχωρησαν σε εκτρώσεις για ιατρικούς και μη λόγους, και το να τις αποκαλέσεις δολοφόνους δεν είναι και το καλύτερο.

Link to comment
Share on other sites

15 ώρες πρίν, Z.k.e είπε:

Αρχικά έχω μιλήσει με την ψυχολογο μου και έχει συμφωνήσει πως αν δεν είναι έτοιμη υπάρχει και αυτή η λύση, επίσης επειδή είμαι στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα, οι φορείς που θα προτείνει το φόρουμ θα είναι υποθέτω για Ελλάδα. Παρόλα αυτά έχω επικοινωνήσει με τον αρμόδιο φορέα, εδώ που μένω. 

Ευχαριστώ 

Εφόσον είσαι εκτός Ελλάδας και πάρεις την οποία απόφαση για υιοθεσία του παιδιου σου θα πρέπει να μιλήσεις με δικηγόρο έτσι ωστε να γίνουν όλα νόμιμα και γρήγορα και το παιδί δεν θα παιδεύεται με ιδρύματα. Βασικά, δεν ξέρω αν στην χώρα σου ή διαδικασία είναι πιο απλή, αναφέρω τι ισχύει στην Ελλάδα μόνο.

Την οποία απόφαση καλό θα ήταν να μην την πάρεις σε ψυχικό βρασμό χωρίς πρώτα να έχεις δει το μωρό, να το αγγίξεις ,να ακούσεις το κλάμα τού. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει πατέρας δεν αποτελεί ευπιστη δικαιολογία για να δωθεί ένα παιδί ,αντιθέτως υπάρχουν οικογένειες που θα εύχονταν να μην υπήρχε πα-τερας...

Πιο πολύ θα με έπειθε σαν δικαιολογία ότι δεν θέλω να μεγαλώσω το παιδί παρά ο πατέρας. 

Η υιοθεσία σαν πράξη είναι ιερή γιατί υπάρχουν ζευγάρια που παλεύουν χρόνια για αυτό το δώρο που δεν έρχεται. Όμως ,επειδή συμβαίνει το αναφέρω, θα πρέπει να ζυγίσεις καλά τον εαυτό σου μετά από 5-10++++ χρόνια πως θα αντιδράσεις η νιώσεις γνωρίζοντας όταν ωριμάσεις ηλικιακά πως το παιδι σου το έδωσες για υιοθεσία.. Εκεί λοιπόν κάποιες τετοιες μαμάδες δεν αναφέρομαι σε σένα φυσικά

αρχίζουν να ψάχνουν το παιδί δημιουργοντας πολλά προβλήματα και στο παιδί και την οικογένειά που τόσα χρονια ήταν οι αληθινοί γονείς του παιδιου.

Δεν θα σου πω κάντο η μην το κάνεις ,εσύ μόνο γνωρίζεις τον εαυτό σου.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ είμαι υπέρ του δικαιώματος μιας γυναίκας να αποφασίζει για το σωμα της

Αν δ μπορείς να μεγαλώσεις αυτό το μωρό η σκέψη σου να πάει σε μια οικογένεια είναι πολύ όμορφη

Αλλά κανένας δ μπορεί να σου εγγυηθεί ότι ακόμη κ αν αργότερα κανείς άλλο παιδί με έναν σύντροφο εκείνο θα έχει το πρότυπο του πατερα,γτ μπορεί να συμβεί το οτιδηποτε

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

1 hour ago, Dust pink said:

Εφόσον είσαι εκτός Ελλάδας και πάρεις την οποία απόφαση για υιοθεσία του παιδιου σου θα πρέπει να μιλήσεις με δικηγόρο έτσι ωστε να γίνουν όλα νόμιμα και γρήγορα και το παιδί δεν θα παιδεύεται με ιδρύματα. Βασικά, δεν ξέρω αν στην χώρα σου ή διαδικασία είναι πιο απλή, αναφέρω τι ισχύει στην Ελλάδα μόνο.

Την οποία απόφαση καλό θα ήταν να μην την πάρεις σε ψυχικό βρασμό χωρίς πρώτα να έχεις δει το μωρό, να το αγγίξεις ,να ακούσεις το κλάμα τού. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει πατέρας δεν αποτελεί ευπιστη δικαιολογία για να δωθεί ένα παιδί ,αντιθέτως υπάρχουν οικογένειες που θα εύχονταν να μην υπήρχε πα-τερας...

Πιο πολύ θα με έπειθε σαν δικαιολογία ότι δεν θέλω να μεγαλώσω το παιδί παρά ο πατέρας. 

Η υιοθεσία σαν πράξη είναι ιερή γιατί υπάρχουν ζευγάρια που παλεύουν χρόνια για αυτό το δώρο που δεν έρχεται. Όμως ,επειδή συμβαίνει το αναφέρω, θα πρέπει να ζυγίσεις καλά τον εαυτό σου μετά από 5-10++++ χρόνια πως θα αντιδράσεις η νιώσεις γνωρίζοντας όταν ωριμάσεις ηλικιακά πως το παιδι σου το έδωσες για υιοθεσία.. Εκεί λοιπόν κάποιες τετοιες μαμάδες δεν αναφέρομαι σε σένα φυσικά

αρχίζουν να ψάχνουν το παιδί δημιουργοντας πολλά προβλήματα και στο παιδί και την οικογένειά που τόσα χρονια ήταν οι αληθινοί γονείς του παιδιου.

Δεν θα σου πω κάντο η μην το κάνεις ,εσύ μόνο γνωρίζεις τον εαυτό σου.

 Αρχικά ελληνίδα είμαι, απλά ζω στο εξωτερικό τα 3 τελευταία χρόνια, ο κύριος που τυχαίνεινα είναι ο πατέρας, ειναινφυσιολογικος απλώς δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες. Το ίδιο κι εγώ αφού δεν είμαι έτοιμη να αναλάβω την ευθύνη μόνη μου 100% .Γιατί η αγάπη της μάνας μου και της αδερφής μου δεν θα αναπληρώσει πότε την απουσία του πατέρα. Και το ξέρω πολύ καλά γιατί κι εγώ χωρίς τον μπαμπά μου μεγάλωσα κι ακόμα και σήμερα το γιατί υπάρχει. 

Θα ξαναπώ. Έχω μιλήσει ΗΔΗ με την πρόνοια και θα επικοινωνήσουν από βδομάδα για όλα τα διαδικαστικά. 

Ξέρω πολύ καλά πως είναι μεγάλη απόφαση και απόφαση ζωής το να δώσεις το παιδί σου για υιοθεσία αλλά τουλάχιστον θα μεγαλώσει με 2 γονείς κι όχι με έναν. 

Κι εύχομαι χωρίς κενά κι απωθυμενα. Και ναι έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο να το μετανιώσω, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα δεχτώ την επιλογή και την απόφαση μου και σε καμία περίπτωση δε ια ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα στο παιδί αυτό αργότερα και να το διχασω ή να του αλλάξω και να του ταραξω  την πραγματικότητα του. 

Σε ευχαριστώ και πάλι πάντως. 

Link to comment
Share on other sites

6 hours ago, ΑΡΓΚ said:

 

Αν και καταλαβαίνω την άσχημη ψυχολογική σου κατάσταση, ελπίζω και εσύ να αντιλαμβάνεσαι ότι λες κάτι πολύ σκληρό που ακούγεται ακόμη πιο άσχημο με δεδομένη την κατάστασή σου και τις αποφάσεις που καλείσαι να πάρεις. Σκέψου ότι άλλες γυναίκες σε αυτό το φόρουμ προχωρησαν σε εκτρώσεις για ιατρικούς και μη λόγους, και το να τις αποκαλέσεις δολοφόνους δεν είναι και το καλύτερο.

Αν τίθεται ιατρικός λόγος τότε ναι, συμφωνώ κι εγώ. Απάντησα σε εσένα γιατί εσύ εκείνες εμένα. Το γιατί δεν το έκανα άλλο θέμα.

Δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω. Άρα δεν έχει και νόημα να μου λες γιατί δεν το έκανα. 

Και ούτε αυτό που κανείς εσύ σε εμένα είναι σωστό. Αλλά παρόλα αυτά να σαι καλά! 

Σου εύχομαι απλά να μην έρθεις πότε σε αυτή τη δύσκολη θέση. Όπως είπα και σε άλλο σχόλιο, όποιος είναι έξω απ'το χορό πολλά τραγούδια ξέρει. 

Link to comment
Share on other sites

On 20/5/2018 at 1:06 ΜΜ, Z.k.e είπε:

 Αρχικά ελληνίδα είμαι, απλά ζω στο εξωτερικό τα 3 τελευταία χρόνια, ο κύριος που τυχαίνεινα είναι ο πατέρας, ειναινφυσιολογικος απλώς δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες. Το ίδιο κι εγώ αφού δεν είμαι έτοιμη να αναλάβω την ευθύνη μόνη μου 100% .Γιατί η αγάπη της μάνας μου και της αδερφής μου δεν θα αναπληρώσει πότε την απουσία του πατέρα. Και το ξέρω πολύ καλά γιατί κι εγώ χωρίς τον μπαμπά μου μεγάλωσα κι ακόμα και σήμερα το γιατί υπάρχει. 

Θα ξαναπώ. Έχω μιλήσει ΗΔΗ με την πρόνοια και θα επικοινωνήσουν από βδομάδα για όλα τα διαδικαστικά. 

Ξέρω πολύ καλά πως είναι μεγάλη απόφαση και απόφαση ζωής το να δώσεις το παιδί σου για υιοθεσία αλλά τουλάχιστον θα μεγαλώσει με 2 γονείς κι όχι με έναν. 

Κι εύχομαι χωρίς κενά κι απωθυμενα. Και ναι έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο να το μετανιώσω, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα δεχτώ την επιλογή και την απόφαση μου και σε καμία περίπτωση δε ια ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα στο παιδί αυτό αργότερα και να το διχασω ή να του αλλάξω και να του ταραξω  την πραγματικότητα του. 

Σε ευχαριστώ και πάλι πάντως. 

Δεν αναφέρομαι στην πρόνοια. Είπα χρειάζεται να μιλήσεις με δικηγόρο ,δεν αρκεί μόνο ο φορέας. Δεν είναι απλή διαδικασία και πρέπει όλοι να είστε διασφαλισμένοι... Η πρόνοια οδηγεί σε ιδρύματοποιηση του παιδιού.

Είναι φρονημοτερο να ενημερωθείς καταλληλότερα επί του θέματος. Επιμένω ότι χρειάζεσαι νομικό.

Πρωτίστως όμως πρέπει να δεις το ψυχικό σου κομμάτι και να φροντίσεις τον εαυτό σου!

Γενικά το οποιο σχόλιο σου γίνεται η θέτει ερωτήματα δεν περιέχει αντιπαράθεση αλλά απόψεις ή απορίες ,κανένας δεν σε κρίνει. Αλλά όπως καταλαβαίνεις είσαι συνυπεύθυνη για την κατάσταση σου αλλά και πλήρως υπεύθυνη για μια ανθρώπινη ζωή που κυοφορείς καθώς και για το μέλλον της. Δεν είναι λαϊκό δικαστήριο εδώ απόψεις ειπωνονται.

Link to comment
Share on other sites

δλδ αν ο πατερας σου ελεγε οκ εγω θα σε στηριξω,παρολο που δ ηταν στα σχεδια σας,κ δ τον θελεις για συντροφο,θα μεγαλωνατε το παιδι μαζι;

αυτο σου ακουγεται πιο λογικο;

δ θα επρεπε η αποφαση σου να στηριζετε σε αυτο

ασχετως υιοθεσιας χρειαζεται να μιλησεις με καποιον ειδικο ψυχικης υγειας

δ ξερω εκει που μενεις τις διαδικασιες υιοθεσιας,αλλα μπορει να απαιτειται δικηγορος,για να μην μεινει το μωρο σε ιδρυμα,αλλα να παει κατευθειαν σε οικογενεια

(απο τα λεγομενα σου αποκλειεται το ενδεχομενο να ηθελες το παιδι να παει σε μια μονη μαμα,κ ομως ειναι πολλες γυναικες στο εξωτερικο που υιοθετουν μονες,οποτε ειναι λιγο οξυμωρο κ κανεις διακρισεις)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Θα ήθελα πολύ να επικοινωνήσω μαζί σου. Αν θα μπορούσες να μου στείλεις κάπως τον αριθμό τηλεφώνου σου

Επεξεργάστηκαν by Ειρήνη τεο
Υιοθεσία παιδιού
Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...