Ιστοριες επιτυχίας θηλασμού & επαναγαλακτισμού

[Νασταζια2308]

Καλησπέρα από μένα καλώς σας βρήκα..σας διάβαζα καιρό πριν γεννήσω και πιστεύω πως ήρθε η ώρα να συμμετέχω ... ο τζουτζουκος κλείνει 3 μήνες σε λίγες μέρες.. Α να σας πω ότι γέννησα στο ΡΕΑ και εξαρχής η μαία μου αλλά και ο γιατρός επέμεναν στον θηλασμό ... με το που γέννησα έφεραν το μπουμπούκι στήθος και δεν έδωσαν ποτέ συμπλήρωμα..να σας πω επίσης ότι είμαι 22..τέλος πάντων..θηλαζα αποκλειστικά και χωρίς κανένα πρόβλημα μέχρι πριν λίγες μέρες..άρχισε η πεθερά και ο συζυγοσ να λένε ότι επειδή το παιδί κλαίει δε χορταίνει από μένα και ..ηρθε ο γιατρός ο οποιοσ είπε ότι είναι δυσκοιλιό όποτε να του δίνω το comfort αλλά μόνο σε περίπτωση που δω ότι δεν θα χορτάσει από μένα εδώ να σημειώσω ότι από το μαιευτήριο βγήκαμε 2.900 και στον μήνα που είχε κάνει την εξέταση ήταν 3.950...η πεθερά για να φτάνω και στο θέμα ...όποτε τον άφηνα για να τρέξω σε ΙΚΑ ΟΑΕΔ η να κάνω καμία δουλειά στο σπιτι επιτέλους..πέρα από ότι του έμαθε την πιπίλα..ενώ ο γιατρός ήταν κάθετος μέχρι να πάει 3 μηνών...του δίνε ξένο..κι από τη μια μέρα στην άλλη τον έβαζα στήθος και ούρλιαζε ενώ είχε γάλα..και κάπως έτσι μπήκα στον φαύλο κύκλο του ξένου όποτε και το στήθος μου σταδιακά δεν έβγαζε γάλα ούτε με το θηλαστρο για να καλύψει τις ανάγκες του παιδιού..περιττό να σας πω Ότι είχα ξεκινήσει fenugreek εξαρχής...επειδή έφτασα σε σημείο να κλαίω επειδή δεν θέλω εγώ η ίδια να απογαλακτιστω ενώ ξέρω ότι δεν είναι και το τέλος του κόσμου να πίνει ξένο..απλά γιατί εφόσον μπορώ εγώ να το προσφέρω και άλλες μάμαδες να έχουν πρόβλημα και να προσπαθούν μέχρι τέλους εγώ να δίνω αυτό το κατασκεύασμα ...μίλησα με τον παιδίατρο και ο ίδιος με τον σύζυγο..και πριν 6 μέρες μου έφερε νοσοκομειακό θηλαστρο..και ήμουν όλη μέρα με αυτό..αλλά όλη μέρα..

σημερα του καλύπτω όλα τα γεύματα χώρις να χρειαστεί συμπλήρωμα και το πρωί ο τζουτζουκος μου κάνε την ευχάριστη έκπληξη και έπιασε στήθος από μόνος του...

θελω να καταλήξω ότι αν πραγματικά θέλεις κάτι και εμπιστευτείς τον εαυτό σου όλα γίνονται...!!!

και αυτά που σας λένε ότι δεν φτάνει το γάλα δώστου ξένο...μην μπείτε καν στη διαδικασία να το δώσετε εξαρχής !!!γιατι μετά θα είναι δύσκολο..!!!

τα ειπα και ξελαφρωσα...ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση Χαχα...

Υ.Γ....φτύνει την πιπίλα όπως φτύνουν οι ποδοσφαιριστές στο γήπεδο...!!!!

[Mama_Anesti_]

Αρχικά να σου ζήσει ο μπεμπης σου!! Μπράβο για το πείσμα και την επιτυχημένη προσπάθεια σου να ξαναθηλασεις! Το γνωρίζω κι εγώ αυτό το συναίσθημα!

  Τι να πω για την πεθερά σου! Ήταν λάθος της να δίνει ξενο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιάτι εκείνη ή γενιά έχει την εντύπωση πως δεν χορταινουν τα μωρά αν δεν πιουν μπουκάλι! Αυτήν την άποψη έχει και ή δικιά μου αλλά ευτυχώς δεν ανακατεύεται! 

  Έχεις παιδίατρο υπέρμαχο του θηλασμού και χαίρομαι που σε καθοδηγησε σωστά! 

  Σημαντικό ρόλο για ένα πετυχημένο θηλασμό είναι και ή υποστήριξη από τους δικούς μας σε καταλαβαίνω.

 

Όσον αφορά την δική μου ιστορία θηλασα μέχρι εννεα μηνών δίχως προβλήματα. Έπειτα επαθα σκωληκοειδίτιδα και ελειψα για τρεις μέρες. Όλοι μου λέγαν πως φτάνει πια και ότι είχε να πάρει το μωρό το πήρε. Εγώ όμως παλευα με το θηλαστρο να κρατήσω το γάλα μου με την ελπίδα πως θα ξαναθηλασει. Όταν ήρθα σπίτι το μωρό μου κρατούσε μούτρα και δεν με πλησίαζε καν! Μετά από λιγο κάνω ξανά εισαγωγή για τρεις μέρες στο νοσοκομείο λόγο επιπλοκών. Όσο ελειπα το μωρό έπινε ξένο και συνέχισε όταν επέστρεψα αφού έπαιρνα δύο αντιβιωσεις ή μία μη συμβατή. Το γάλα μου να λιγοστεύει, με το ζόρι εβγαζα 30 μλ και αυτό όχι πάντα. Αλλά δεν σταματούσα! Δεν ήμουν έτοιμη να αποθηλασω έτσι . Όταν πια ήρθε ή μεγάλη ώρα το μωρό μου έπιασε στήθος μετά από δύο εβδομάδες! Φαίνεται ούτε εκείνος ήταν έτοιμος να αποθηλασει. Στην αρχή έδινα συμπλήρωμα μα ο μικρός δεν επινε σχεδόν καθόλου. Από τις πάνες και το στήθος που ξαναγεμίσε κατάλαβα πως ειχαμε εναν πετυχημένο επαναγαλακτισμο. 

  Ευχαριστώ τα κορίτσια στο φόρουμ και ιδιαίτερα την @vicky86 για την βοήθεια της.

Πράγματι χρειάζεται εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και γνώση για να επιτύχουμε τον στόχο μας! Μπράβο σε όλες τις μανουλες που παρά τις δυσκολίες δεν το βάζουν κάτω!

 

[Αννα 35]

Είμαι μια περήφανη μητέρα διδύμων και μιας μικρής μπεμπας 4ων μηνών.

Καταφέραμε να θηλάσουμε με τα δίδυμα 2,5 χρόνια αποκλειστικά. Επειδή αντιλαμβανόμουν τις δυσκολίες που θα είχε ο θηλασμός των διδύμων φρόντισα πριν ακόμα γεννηθούν να συνεργαστώ με μια σύμβουλο θηλασμού προκειμένου να έχω τόσο πρακτική, όσο και ψυχολογική υποστήριξη στο δύσκολο έργο που ετοιμαζόμουν να αναλάβω.

Οι πρώτοι τρεις μήνες ήταν μεγάλη πρόκληση. Τα δίδυμα είχαν αντίθετα ωράρια με αποτέλεσμα μόλις είχε ολοκληρωθεί ο κύκλος θηλασμός - απασχόληση - ύπνος του ενός να ξεκινά ο κύκλος της άλλης. Οι ώρες που κοιμόμουν ήταν 8-12 περίπου το βράδυ, που ήταν και οι μόνες όπου συμβάδιζαν στον ύπνο.

Είχα την τύχη να έχω πολυ υποστηρικτικό περιβάλλον. Ο σύζυγος μου με στήριζε σε όλα τα επίπεδα, η μητέρα μου και η μητέρα του συζύγου κυρίως συναισθηματικά και ηθικά, καθώς η μεν εργάζεται αρκετές ώρες και η δε βρίσκεται στο εξωτερικό.

Παρόλες τις δυσκολίες, την περίοδο του θηλασμού των διδύμων την αναπολώ με μεγάλη αγάπη, ευτυχία και περηφάνια και φυσικά κάνω και τώρα το αντίστοιχο δώρο στην μπέμπα, ο θηλασμός της οποίας βέβαια, μετά την εμπειρία των διδύμων είναι το ευκολότερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου.

[Νασταζια2308]

Να σας ζήσουν τα μπουμπούκια !!!

χαιρομαι που βλέπω πολλές «συναγωνίστριες» και πραγματικά αυτό το φόρουμ με βοήθησε πολύ ! Γιατί όντας μικρή...Ε μου Χανιά σπάσει τα νεύρα για να το πω ελαφριά ....

[Lenia16]

Να σου ζήσει το μωρό σου κ συγχαρητήρια για την προσπάθεια. Ο θηλασμός είναι από μόνος του μια δοκιμασία κ ειδικά όταν δεν έχεις υποστήριξη από τους δικούς σου γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Πρέπει να είσαι περήφανη για τον εαυτό σου κ για το δώρο που κάνεις στο παιδί σου -χωρις να θέλω να μειώσω τις μητέρες που δε θήλασαν, το μητρικό γάλα είναι η υπέρτατη τροφή για ένα νεογέννητο. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι το πιο απλό κ φυσικό πράγμα στον κόσμο αλλά δυστυχώς, απτη μια ο κόσμος είναι ανενημερωτος και οι περισσότεροι δεν είναι διατεθειμένοι καν να προσπαθήσουν και από την άλλη οι επαγγελματιες υγείας καθοδηγούν προς τα γάλατα σκόνη λόγω συμφερόντων κ λόγω ευκολίας. Εμείς θηλάζουμε ακόμα και είμαστε 11,5 μηνών.

Καλή συνέχεια στο ταξίδι του θηλασμού κ να χαίρεσαι το μωρό σου!

Υ.Γ. Φρόντισε η αγαπητή κατά τα αλλα πεθερά σου, να μείνει μακριά από κάθε άλλου είδους απόφαση ΣΑΣ σχετικά με την ανατροφή του παιδιού ΣΑΣ.

[Vasilo]

Γέννησα σε Δημόσιο νοσοκομείο (καισαρική με ολική) και έβαλα σχετικά γρήγορα το μωρό στο στήθος, το γάλα μου δεν είχε κατέβει παρόλα αυτά το εβαζα συνέχεια. Εκεί δέχτηκα την πρώτη επίθεση παραπληροφόρησης και πιέση για ξένο. Η αδερφή μου είχε γεννήσει λίγες μέρες πριν σε τοπ νοσοκομείο σε άλλη πόλη και ο διευθυντής της κλινικής της είχε πει το νεογέννητο!! πρέπει να πινει 60μλ γάλα. Σοκ εγώ πίεση η μάνα μου πως έχουν δίκιο. Οι παιδίατροι στο δικό μ νοσοκομείο 30μλ/γεύμα! Πιο ταπεινοί! Μα το στομάχι του μωρού είναι 6μλ!μα πως! Εγώ ήξερα πως όσο γάλα έχω,το πρωτόγαλα αρκεί. Έβαζα το μωρό στο στήθος όσο άντεχα,πονούσα κ αφόρητα από την εγχείρηση συν πληγωμένες θηλές (γιατί δν είχα καμία βοήθεια/ ενημέρωση απο μαιες, από μόνη μου, ό.τι έμαθα,από τα σεμινάρια της Πατσούρου στο utube) και μετά το έπαιρνε ο άντρας μου κυρίως(ή η μαμά μου)κ του έδινε συμπλήρωμα και μετρούσαν μλ! Έπινε λίγο (αφού χόρταινε απο μένα!) Εκ των υστέρων ο άντρας μου που εκμυστηρεύτηκε πως έκλεβε στις μετρήσεις κ το μωρό δεν έπινε όσο έλεγε γιατί κ το δικό του ένστικτο του έλεγε πως είναι ηλιθιότητα αυτό που κάνουμε!
Την μέρα που πήρα εξιτήριο κατέβηκε το γάλα μου. Μόλις πηγα σπίτι κάλεσα παιδίατρο γιατί του νοσοκομείου τι να πω! Μου είπε εφόσον θέλω να θηλασω να ελαττώνω σιγά σιγά το ξένο και να δούμε ανάλογα με το βάρος πως θα πάει, αν δεν πάρει αναγκαστικά θα δίνω και με τσέκαρε για το αν θηλάζω σωστά. Το έκοψα μαχαίρι! Το μωρό έπαιρνε κανονικά βάρος και τις πρώτες μέρες κ στην πορεία. Περνούσαν οι μήνες το μωρό έβαζε σουπερ ικανοποιητικό βάρος, έβρεχε πάνες, όλα φυσιολογικά. Κάποιες φορές ψιλογκρίνιαζε ούτε καν έκλαιγε, κ αν έκλαιγε  λίγα λεπτά σε απόλυτα νορμαλ βαθμό κ εκεί άρχισε η μεγάλη μάχη! Το μωρό πεινάει! δε χορταίνει! Η αδερφή σου δίνει κ συμπλήρωμα κ πρέπει να δωσεις κ συ! Μορφωμένοι αμόρφωτοι στην οικογένεια με χτυπούσαν αλύπητα! Μάλωσα ξαναμάλωσα μέχρι που είπα τέρμα ή το δέχεστε ή πραγματικά δε θα ξαναπατήσω το πόδι μου. Κάπως έτσι με τον καιρό σταμάτησαν και για την ιστορία και η αδερφή μου έκοψε στην πορεία το συμπλήρωμα.

Η μαμά μου, μου ζήτησε συγγνώμη στη συνέχεια όταν κ η ίδια άρχισε να μαθαίνει για το θηλασμό.

Πριν γεννήσω δεν είχα αυτονόητο πως θα θηλάσω, έλεγα θα το δοκιμάσω κ ανάλογα με το πως θα νιώσω! Πέρασα μια πολύ δύσκολη χρονιά και ο θηλασμός είναι το αγχολυτικό μου!

12+ μηνών και συνεχίζουμε για όσο μας πάει.

[vicky86]

Συγχαρητηρια για την επιμονη σου!

Πραγματικα θα επρεπε ο θηλασμος να ειναι οτι πιο φυσικο κ απλο,αλλα τον εχουμε κανει δυσκολο

Κ αυτο που παρατηρω ειναι οτι αν υπαρχει υποστηρικτικο περιβαλλον μια μαμα που θηλαζει παιρνει πολυ κουραγιο

Ειμαι πολυ χαρουμενη που οσο ημουν εγκυος διαβασα σχεδον τα παντα οσα υπαρχουν στο φορουμ για το θηλασμο,κ χαρη σ αυτο κ το βιβλιο της πατσουρου καταφερα να θηλασω δυο χρονια την κορη μου κ ηδη ενα τον γιο μου.τη δευτερη φορα ολα ειναι πιο ευκολα.ετυχε απλα να βρεθω εγω να πω δυο κουβεντες με τη μαμα ανεστη.δ ηταν κτ δυσκολο γτ κ η ιδια ειχε θηλασει ηδη 9μηνες.κανεις τους δ ηταν ετοιμος για αποθηλασμο κ γι αυτο συνεχιζουν

[Mama_Anesti_]

πρίν από 22 λεπτά , Vasilo είπε:

Πριν γεννήσω δεν είχα αυτονόητο πως θα θηλάσω, έλεγα θα το δοκιμάσω κ ανάλογα με το πως θα νιώσω.

Ακριβώς το ίδιο είχα κι εγώ στο μυαλό μου όσο ήμουν έγκυος. Όμως όταν κράτησα στα χέρια μου το μωρακι μου έκανα στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών. Ήθελα πάση θυσία να το θηλάσω και μάλιστα όσο περισσότερο θέλει εκείνος και μπορω!

[marakiz]

Τι να πω κορίτσια, μπράβο σας για τη δύναμη σας στις συνθήκες που περιγράφετε! Με συγκινείτε!

[Vasilo]

Σίγουρα δε γυρίζει ο κόσμος γύρω απο το θηλασμό και ούτε πιστεύω πως όλες αναγκαστικά πρέπει να θηλάσουν. Αν ακολουθούσαμε σε όλα τη φυση θα ειχαμε 15+ παιδιά. Δεν είναι κακό να μη θέλεις να θηλάσεις, η παραπληροφόρηση όμως κάνει τεράστιο κακό. Πολεμάνε αυτές που δεν θηλάζουν πολεμάνε κ όσες θέλουν να θηλάσουν, αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω.
Απ τη μια θήλασε το παιδί σου για να είσαι καλύτερη μανα (φυσικά δεν ισχύει) και απ'την άλλη το παιδί σου δεν το λυπάσαι, πεινάει, μπούκωσε το με ξένο.

Επειδή μιλάμε για τις προσωπικές μας ιστορίες, να σας πω (το έχω αναφέρει κ σε άλλο ποστ) πως μετά τη γέννα αντιμετωπίζω ένα σοβαρό θέμα με το πόδι μου και ουσιαστικά είμαι κουτσή από τότε. Δεν μπόρεσα να χρησιμοποιήσω το μάρσιπο για το λόγο αυτό και ούτε μπορώ να κινηθώ ελεύθερα για να φροντίζω όπως θα ήθελα το μωρό μου. Ακόμα κ έτσι ήθελα και κατάφερα να θηλάσω αποκλειστικά.Ο θηλασμός ήταν/είναι η παρηγοριά μου και ψυχικά με βοήθησε. Σε λίγο καιρό που θα κάνω εγχείριση θα έχω την επόμενη μάχη μου για το θηλασμό, (τώρα που είναι ολόκληρο παλικάρι και σίγουρα φτάνει όσο θήλασε χαχα) θα τα πούμε και τότε σίγουρα γιατί θα χρειαστώ τις πολύτιμες συμβουλές σας.