Ο θηλασμός μου

[ilonka19]

Ηθελα να γραψω εδώ όλες μου τις σκέψεις και τις εμπειρίες μου πανω στο θέμα του θηλασμού και ίσως βοηθήσω με αυτό κάποιες μέλλουσες μητέρες. Πριν γεννήσω λοιπόν είχα αποφασίσει ότι θα ήθελα να θηλάσω κυρίως επειδή πιστεύα ότι η φύση έχει δημιουργήσει την ιδανική φόρμουλα. Είχα ακούσει όμως και πάρα πολλές περιπτώσεις γυναικών που είτε δεν μπόρεσαν να θηλάσουν είτε μετά απο μερικές μέρες δεν ήθελαν να συνεχίσουν, οπότε είπα στον εαυτό μου ότι θα προσπαθήσω αλλά αν δεν τα καταφέρω ή εάν δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η διαδικασία δεν θα σκάσω και θα δώσω χωρίς καθόλου τηψεις γάλα σε σκόνη. Ο θηλασμός ξεκίνησε από το μαιευτήριο όπου με παρακίνησε διακρητικά ο γιατρός μου να θηλάσω, χωρίς όμως να με πιέσει (αργότερα μου είπε οτι υπάρχουν πολλές γυναίκες που απλά δεν θελουν να θηλάσουν-γεγονός το οπόιο σέβομαι απόλητα). Στην κλινική δυστυχώς υπήρχε μόνο μία νοσοκόμα είχε γνώσεις πάνω στο θέμα του θηλασμου, ενω οι υπόλοιπες δεν είχαν και πολύ ιδέα (είχα ακουσει τα εξεις-να το θηλάζεις 3 λεπτα την πρωτη μέρα, πεντε την επόμενη κλπ, όταν το μωρό έκανε πολύ θόρυβο καθώς έτρωγε μου είπαν ότι είχε κουραστεί με το θηλασμό). Δεν πιστευω οτι υπήρχε κάποια συνωμοσία εναάντια στο θηλασμό, απλά φαινόταν ότι οι περισσότερες ήταν άσχετες. Επιπλέον είχα αποφασίσει να ζητήσω αποκλειστικό θηλασμό, αλλά επειδή μετά τη γεννα δεν μπορουσα καλά καλά να καθίσω τον θηλαζα μόνο κατά τη διαρκεια τις μέρας. Πριν φύγουμε από την κλινική ο παιδίατρος μας ε'ιπε ότι το καλύτερο πραγμα είναι ο θηλασμός, αλλά αν το παιδί δεν χορταινει να αγοράσουμε το hero (αχ αυτά τα συμφέροντα) και μας έδωσε και την ανάλογη συνταγή. Με το που γυρίσαμε στο σπίτι ο αντρας μου σαν καλός πατερας που είναι το πρωτο πράγμα που εκανε ήταν να πάει στο φαρμακείο να πάρει τη σκονη, εγω όμως τον εστειλε να μου παρει και ενα καλό θήλαστρο γιατί ήθελα μετά από 2 βδομαδες να επιστρέψω στη δουλειά μου. Ο πρώτος μήνας ήταν ένα δράμα κυρίως εξαιτίας της πιεσης που δεχόμουν από το γυρω περιβάλλον (ερωτήσεις και παρατηρήσεις τυπου αν δεν φτασει το δικό σου τι θα κάνεις, ο παιδίατρος θα σου πει πόσες μεζουρες θα του δώσεις). Τοτε ήμουν με όλους πολύ θυμωμένη με όλους που δεν με στηριζαν τωρα όμως τους δικαιολογό αφου λόγο άγνοιας έλεγαν αυτό που νόμιζαν ότι ήταν το καλύτερο. Επισης το δυσκολό ήταν οι μαραθώνιοι θηλασμου τον πρώτο μήνα, σχεδόν δεν φορούσαν καθόλου μπλουζα ). Τον πρωτο μήνα κοντευα να τρελαθω από τα νευρα μου, αγορασα λοιπόν μια ζυγαρια και καθως τον εβλεπα να παιρνει βαρος επαιρνα και εγω κουραγιο. Απο τότε περασαν 3 μήνες και ειμαι χαρουμενη για το πεισμα που είχα στις αρχες γιατί τωρα δεν εχω να αποστειρώνω, να πλένω μπουκάλια και ευχαριστιεμαι τον ύπνο μου το βράδυ αφου σηκώνω μονο την πιτζάμα μου και μετά από ενα τεταρτο συνεχίζω τον υπνο. Οποτε θελω να πάω στη δουλεια μου ο πατέρας βγαζει ενα μπουκαλι από την κατάψυξη και τον ταίζει. Πλεον πιστευω ότι δεν υπάρχει τιποτα τόσο βολικό για τη μητερα όσο ο θηλασμος

[cruelty]

Δεν εχω μωρακι ακομα αλλα κι εγώ θελω να το θηλάσω.Θελω να σου πω ενα μεγάλο μπράβο που παραμέρισες ολα αυτα που σου έλεγαν και δεν επηρεάστηκες.Απλα καταλαβα απο οσα ειπες κι εσυ και λενε κι οι αλλες κοπελες κατα καιρους πως ο θηλασμος θελει λιγο προσπαθεια στην αρχη.Μπραβο σου ομως ιλονκα μου θα δεις τα οφελη και μακροπροθεσμα που το μωρακι σου δε θα αρρωσταινει συχνα κτλ.Για μενα ειναι σημαντικο να θηλαζει το μωρο εστω και λιγο.

[Lia]

Μπράβο Ilonka. Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο θέμα θέλησης και προσπάθειας.... Αν δεν υπάρχει αρκετή ενημέρωση, με το πρώτο στραβοπάτημα μπορεί να τα παρατήσεις νομίζοντας ότι το μωρό δε χορταίνει, ότι πλέον δεν έχεις άλλο γάλα...

Εμένα ακόμα με "καίει" αυτό το ζήτημα..... Δεν έχω ακόμα ξεπεράσει το γεγονός ότι δεν τα κατάφερα επειδή δεν προσπάθησα όσο έπρεπε (από άγνοια βέβαια....).

Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, στην εποχή μας, οι κλινικές και τα δημ. νοσοκομεία δεν φροντίζουν να έχουν σωστά καταρτισμένο προσωπικό που να μπορεί να βοηθήσει και να στηρίξει τη νέα μητέρα σε κάτι τόσο σημαντικό όπως ο θηλασμός. Αφού όπου και να κοιτάξεις, στο διαδίκτυο, σε βιβλία, περιοδικά, τηλεόραση.... παντού υποστηρίζεται ότι το μητρικό γάλα είναι ο,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει η μητέρα στο παιδί της. Δεν αρκεί όμως μόνο να το λένε.... πρέπει να υπάρχει πραγματική υποστήριξη σε αυτή την προσπάθεια.

Στην κλινική που γέννησα εγώ, εκτός του ότι δεν με ενημέρωσαν, παρόλο που το ζήτησα κιόλας (μαλλον έπρεπε να το απαιτήσω) κάθε φορά που προσπαθούσα να κάνω κάτι όλο και κάποιος έμπαινε στο δωμάτιο και με αποσχολούσε. Μάλιστα καποια στιγμή, η μικροβιολόγος που περνούσε για τις απαραίτητες εξετάσεις, μου πήρε τη μικρή με το ζόρι, (μόλις είχα βρει την άκρη η άμοιρη με τη σωστή θέση θηλασμού) και μου λέει... "ε, δεν μπορώ να περιμένω εσένα με τις ώρες... θα στη φέρω να συνεχίσεις μετά..."

Ε, μετά όμως... εγώ δεν τα κατάφερα πάλι....

[Αντιγόνη]

Στην κλινική που γέννησα εγώ, εκτός του ότι δεν με ενημέρωσαν, παρόλο που το ζήτησα κιόλας (μαλλον έπρεπε να το απαιτήσω) κάθε φορά που προσπαθούσα να κάνω κάτι όλο και κάποιος έμπαινε στο δωμάτιο και με αποσχολούσε. Μάλιστα καποια στιγμή, η μικροβιολόγος που περνούσε για τις απαραίτητες εξετάσεις, μου πήρε τη μικρή με το ζόρι, (μόλις είχα βρει την άκρη η άμοιρη με τη σωστή θέση θηλασμού) και μου λέει... "ε, δεν μπορώ να περιμένω εσένα με τις ώρες... θα στη φέρω να συνεχίσεις μετά..."

[dora]

Καλα και συ δεν ειχες στομα να απαντησεις? Βρε παιδια σε μαιευτηρια γενναμε δεν γενναμε σε σταυλους.. Εκει υποτιθεται οτι πρωταρχικο ρολο παιζουν οι αναγκες του παιδιου και της μητερας.. φανταζομαι οτι η μικροβιολογος μπορει να περιμενει. και μενα ερχοταν για αιμα και τετοια αλλα αν ειχα δουλεια τους εδιωχνα.

[Lia]

Μωρέ στόμα είχα... αλλά εκει΄νη την ώρα μπλοκάρισα... Δεν ήξερα τι είναι πιο σημαντικό.... Ο θηλασμός ή οι εξετάσεις αίματος; 3 ημερών μαμά ήμουνα!!!

[mama]

Θα συμφωνήσω κι εγω ότι δεν υπάρχει καμια συνομωσία, απλά ασχετοσυνη, άγνοια και τεμπελια!!! Διοτι, για να μπορέσεις εσυ να μάθεις να θηλάζεις, πρέπει κάποια να ασχοληθει και να σου δείξει σωστα. Είναι πολυ πιο εύκολο για όλες τις νοσοκόμες να φτιάξουν ενα μπιμπερο γαλα, και να σου το φερουν μαζι με το μωρο για να το ταϊσεις απο το να κατσουν διπλα σου και ν'ασχοληθουν και να σου δειξουν. Ασε που και όταν ασχολούνται, σου λενε άλλα αντι άλλων! Εγω στο πρωτο μωρό, ειχα απελπιστεί στο μαιευτηριο, σχεδον έκλαιγα κάθε φορα που προσπαθουσα να το θηλάσω και δεν τα κατάφερνα καλά και η κάθε μια έλεγε τα δικα της - για το πως να κραταω το μωρό, πως να το βάζω στο στηθος...Κι εγω πελάγωνα.

Τελικά όμως τα καταφέραμε!!! Λιγη υπομονη και εκπαιδευση θέλει, στο τελος γίνεται "αυτοματα", αποκτας τέτοια άνεση μου μπορείς ταυτόχρονα να διαβάζεις, να ξεφυλίζεις και περιοδικά....

[ilonka19]

ή να γραφεις στο παρεντς στην αρχη θηλαζα για το καλό του μωρού μου, τωρα θηλαζω για τη δική μου ευκολία. Γλιτώνω χρονο, κοπο και αγχος, αφου λένε ότι τα μωρα που θηλάζουν περνανε ευκολοτερα πολλες αρρωστιες.

[rena]

ή να γραφεις στο παρεντς στην αρχη θηλαζα για το καλό του μωρού μου, τωρα θηλαζω για τη δική μου ευκολία. Γλιτώνω χρονο, κοπο και αγχος, αφου λένε ότι τα μωρα που θηλάζουν περνανε ευκολοτερα πολλες αρρωστιες.

 

Συμφωνω!!Δεν υπαρχει μεγαλυτερη ευκολια!!!ΜΕ τη μαστιτιδα κοντευα να παθω καταθλιψη απο τα μπιμπερο που γεμιζε ο νεροχυτης και επρεπε να πλυθουν και να αποστειρωθουν 2 φορες την ημερα!!! Δεν ειχα φανταστει τετοια κουραση και νευρα απο αυτο το πραγμα......Θηλασμος και παλι θηλασμος!!!!!

 

ευχαριστιεμαι τον ύπνο μου το βράδυ αφου σηκώνω μονο την πιτζάμα μου και μετά από ενα τεταρτο συνεχίζω τον υπνο

 

Μεγαλη ευκολια επισης...Με κλειστα ματια τον παιρνω,τρωει και ξανακοιμαται κατα τις 7 που ειναι το πρωτο του ξυπνημα.Μια φορα του εδωσα μπιμπερο και μεχρι να τον ξανκοιμησω πηγε 8.30

[aglaia]

Βρε παιδια σε μαιευτηρια γενναμε δεν γενναμε σε σταυλους..

 

Σίγουρα δεν έχεις δει τοκετό σε σταύλο...

 

Θα σου περιγράψω ένα που είδα εγώ:

 

Ο κτηνίατρος μιλούσε ήρεμα και γλυκά στην αγελάδα για να μην το φοβίσει, για να καταλάβει ότι αυτός είναι εκεί για να τη βοηθήσει... Τη χάιδευε για να νιώθει ασφάλεια... Ο κτηνίατρος ξέρει ότι η παραμικρή ανησυχία, μια απότομη κίνηση, ένα μικρό άγχος και μπορεί να καθυστερήσει ή να ανασταλεί ο τοκετός... Αυτό το ξέρουν οι κτηνοτρόφοι και σέβονται το ίδιο πολύ τα ζώα τους... Το ξέρει και ο τελευταίος τσομπάνης...

 

Το περιβάλλον ήταν καθαρό και φροντισμένο από τους κτηνοτρόφους, είχανε στρώσει και αρκετό άχυρο για τη γελάδα και το μοσχαράκι της που περιμένανε...

 

Το μοσχαράκι είχε αρχίσει να βγαίνει. Οι γελάδες γενικά γεννάνε όρθιες, όμως αυτή για κάποιο λόγο προτίμησε να ξαπλώσει στο πλάι. Κανείς δεν την ενόχλησε. Ο κτηνίατρος ξάπωσε στο πάτωμα για να συνεχίσει να τη βοηθά (η συγκεκριμένη αγελάδα ήταν πρωτοτόκος και οι κτηνοτρόφοι ξέρουν ότι αν ο πρώτος τοκετός πάει καλά, πιθανότατα θα πάνε καλά και οι επόμενοι. Ζητούν τη βοήθεια του κτηνιάτρου για να μειώσουν τις πιθανότητες να συμβεί κάτι δυσάρεστο).

 

Μόλις βρήκε το μοσχαράκι, του ρίξανε μια ματιά χωρίς να το αγγίξουνε, το αφήσανε ήσυχο και απομακρύνθηκαν... Ο κτηνίατρος μου είπε: οποιαδήποτε παρέμβαση αυτές τις στιγμές μπορεί να διαταράξουν σοβαρά τη σχέση της μητέρας με το νεογέννητο, η μητέρα πρέπει να το μυρίσει, να το γλύψει... Αυτό θα την κάνει να το αναγνωρίζει σαν παιδί της, αλλιώς μπορεί να το διώχνει και να μην το αφήνει να θηλάσει...

Το μοσχαράκι σε δέκα περίπου λεπτά θήλαζε...

 

Αφού τελείωσε το πρώτο γεύμα και το μικρό κάθισε να ξεκουραστεί, ο κτηνίατρος συνέχισε τα απαραίτητα για τη λεχώνα. Την εξέτασε, έδωσε οδηγίες κοίταξε και το μικρό που ήταν μια χαρά και αποχωρήσαμε...

[aglaia]

Ilonka19 να σου ζήσει!

 

Θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία της ιστορίας σου:

 

γιατί ήθελα μετά από 2 βδομαδες να επιστρέψω στη δουλειά μου.

 

πολύ δύσκολο και απαιτητικό αυτό και συγχαρητήρια που δεν το έβαλες κάτω!

 

Ο πρώτος μήνας ήταν ένα δράμα κυρίως εξαιτίας της πιεσης που δεχόμουν από το γυρω περιβάλλον (ερωτήσεις και παρατηρήσεις τυπου αν δεν φτασει το δικό σου τι θα κάνεις, ο παιδίατρος θα σου πει πόσες μεζουρες θα του δώσεις). Τοτε ήμουν με όλους πολύ θυμωμένη με όλους που δεν με στηριζαν τωρα όμως τους δικαιολογό αφου λόγο άγνοιας έλεγαν αυτό που νόμιζαν ότι ήταν το καλύτερο.

 

Αυτή τελικά είναι η πιο σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζει κάθε νέα μητέρα σε μια κοινωνία όπου ο θηλασμός είναι πολύ σπάνιος...

 

έχεις δίκιο που ήσουν θυμωμένη... δεν χρειάζεται να τους δικαιολογείς, αν έχουν άγνοια ας σωπάσουν! δεν τους υποχρεώνει κανείς να μιλήσουν.

 

Είναι ποτέ δυνατόν να ενδιαφέρονται για το παιδί σου περισσότερο από σένα την ίδια;

[dora]

Ισως τελικα Αγλαια θα ηταν καλυτερα να γενναμε σε σταυλους..

[kathjem]

Μπράβο σου που τα κατάφερες κι εύχομαι να συνεχίσεις για όσο το επιθυμείτε και οι δυό σας!!! Κι εγώ πιστεύω πως είναι πιο ξεκούραστος ο θηλασμός από το μπιμπερό, τώρα πλέον.Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί οι δικοί μας άνθρωποι δεν κατανοούν την επιθυμία μας να θηλάσουμε αποκλειστικά; Θεωρούν πως το ξένο γάλα είναι καλύτερο; Αγωνιούν μήπως το παιδί δεν παίρνει αρκετό βάρος; Δε θέλουν να μας βλέπουν να "ταλαιπωρούμαστε" τόσες ώρες ενώ με το μπιμπερό θα είχαμε τελειώσει σε 5 λεπτά; Έχουν την ανασφάλεια οτι δεν μπορούμε να υπολογίσουμε τα γραμμάρια γάλακτος που παίρνει το μωρό σε κάθε γεύμα; Λες και υπάρχει περίπτωση εμείς οι μητέρες να μην θέλουμε το καλύτερο για το παιδί μας !!! Και όλα αυτά συμβαίνουν στην αρχή που το μόνο που χρειάζεται η νέα μητέρα είναι υποστήριξη και όχι αμφισβήτηση...

[ilonka19]

Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί οι δικοί μας άνθρωποι δεν κατανοούν την επιθυμία μας να θηλάσουμε αποκλειστικά;

Ο θηλασμός είναι κάτι που τινει να εξαφανιστει από την κοινωνία μας.Οι περισσότερες σημερινές μητερες έχουμε μεγαλώσει με σκονη και μπουκάλι και οι μητερες μας δεν ξερουν τι ακριβως ειναι ο θηλασμός. Οταν ήταν αυτές μητέρες οι εταιριες αρχισαν να προωθούν τις φορμουλες και τις έκαναν να πιστεψουν οτι η σκόνη ειναι καλύτερη από το γαλα τους.

 

Επιπλέον, αν ακουσεις γύρω σου τις γυναίκες που δεν θήλασαν οι περισσότερες θα σου πουν οτι δεν ειχαν γάλα, δεν χορταινε το παιδί, δεν του αρεσε το γάλα μου κλπ (αληθεια γιατί έιναι ελάχιστες αυτές που απλά λένε οτι ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΘΗΛΑΣΩ??? ειναι μηπως ντροπή μια γυναικα να μη θελει να θηλάσει?-εδω θελω να τονίσω οτι σεβομαι απεριοριστα τις γυναικες που λένε την δεν θελουν να θηλάσουν και δεν βρισκουν διαφορες δικαιολογίες). Υπαρχει, επομένως, τέτοια παραπληροφόρηση, αγνοια και σύγχηση πανω στο θεμα που και να θελεις να θηλάσεις ειναι αρκετά δύσκολο να το επιτυχεις.

[cruelty]

Προσωπικά μεχρι χτες νομιζα πως ισχυουν αυτα που λες εσυ ως δικαιολογίες και είχα τρομαξει λιγο μηπως δεν εχω γαλα και δεν αρεσει στο μωρο μου κτλ.Αλλα τωρα ηρεμησα γιατι καταλαβα πως ολες εκτος απο κανενα προβλημα σοβαρο υγειας 1% μπορουμε να θηλασουμε!!!!Ευχαριστώ ιλονα!!!!

[kathjem]

Εννοείται πως σεβόμαστε τις μητέρες που δεν θέλουν να θηλάσουν. Το ερώτημα είναι αν τους δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουν ή όλα ξεκίνησαν αρνητικά... Παρόλο που αντιμετώπισα κάποια προβλήματα στην αρχή δεν μπορώ να μην αναφέρω πως ο γυναικολόγος μου με κατεύθηνε προς το θηλασμό από την εγκυμοσύνη προετοιμάζοντας τις θηλές από το 8ο μήνα και μου έδωσε αρκετές οδηγίες στο μαιευτήριο. Αλλά στο σπίτι τι να κάνει μια μητέρα;; Ακούει το ένστικτό της, τους γύρω της και αυτοσχεδιάζει. Ίσως τελικά στις δύσκολες στιγμές να έπρεπε να τον συμβουλευτώ αλλά την περίοδο της λοχείας ήμουν εντελώς αποδιοργανωμένη και όλα στο μυαλό μου ήταν μπερδεμένα..

[cruelty]

Γενικά να σεβόμαστε τις αποφάσεις των διπλανών.Εντάξει απο όσες ιστορίες ακουω απο εδώ ο θηλασμός θελει προσπάθεια δεν ειναι αντε το βάλαμε στο στηθος και τρωει.Μετά βαλε που το μεγαλυτερο ποσοστό πρέπει να δουλεψει μετά το 2μηνο οπότε τι να κάνουν.Παντως την πεθερα μου που δεν ειχε θηλασει το πρώτο παιδί την είχαν προκαταβάλει αρνητικά στο νοσοκομείο και κατέληξε να φοβάται και δεν προσπάθησε καν.Οποτε παίζει ρόλο και ο περιγυρος.

[christina]

Σίγουρα ο θηλασμός τον πρώτο καιρό δεν είναι εύκολος, ειδικά τις πρώτες μέρες στο μαιευτήριο.

Και στις δυο μου κόρες, στο μαιευτήριο ήτανε οι πιο αγχωτικές μέρες οσον αφορά τον θηλασμό.

Με παρότρυναν να θηλάζω,αλλά καμία δεν μου προσφερε βοήθεια, οχι επειδή δεν θέλανε, αλλά επειδή είχανε άγνοια, και απλώς παπαγαλίζανε κάποιες οδηγίες και φεύγανε.

 

Στην πρώτη μου κόρη, με ''σαμποτάρανε'' εν μερει με τον θηλασμό, η πρώτη παιδίατρος και εγω ως πρωτάρα, έφαγα το δόλωμα. Φοβήθηκα οτι το γάλα μου δεν θα έφτανε. Ευτυχως δεν το εκοψα, αλλά νοίκιασα θήλαστρο.

Φυσικά εδιωξα την παιδίατρο και μας ανέλαβε αλλη.

Ομως η κούραση με το θήλαστρο ήτανε μεγάλη. Οταν κοιμότανε το παιδί, εγω επρεπε να βγάζω γάλα, οταν ξυπνούσε να το ταιζω, οπότε λιγοστή ξεκουραση για μένα.

Τα κατάφερα για 8 μήνες, τόσο αντεξα με το θήλαστρο.

 

ΣΤην δεύτερη κόρη μου, ήμουνα αποφασισμένη να την θηλάσω μόνο με το στήθος μου.

Παλεψα στο μαιευτήριο, είχα παλι αγχος, λογω του μικρού βάρους γέννησης της.

Οταν ερχότανε η ώρα της ζύγισης, έτρεμα και ακόμη αγχώνομαι, αλλά οσο βλέπω οτι παίρνει βάρος πλεον ανακουφίζομαι.

 

Τώρα κοιμάμαι περισσότερο, αν κ ξυπνάω 2-3 φορες μεσα στην νύχτα, αλλά μολις αφήσει το στήθος η μπέμπα ξεραίνομαι στον ύπνο και εγω.

 

Τέρμα στα μπιμπερό και στι ς αποστειρώσεις. Βέβαια κάποιες φορές ειδικά τα απογεύματα που είχε γκρίνια η μικρή, έφτιαχνα ξένο γάλα να της δίνω.

Ομως, βλέποντας οτι δεν ήθελε καν να το παρει, κατάλαβαινα οτι δεν εκλαιγε απο πείνα, άλλωστε μωρό ειναι δεν θα κλαψει και καθόλου?

 

Ακόμη και τώρα ο περίγυρος μου, με ρωταει, πως παει το βάρος της μικρής, αν της φτάνει το δικό μου γάλα.

Εγω απαντώ, πως αν δεν της έφτανε δεν θα κοιμότανε, αλλωστε κοιμάται ήσυχα, δεν γκρινιάζει, ειναι ενα καλόβολο μωρό.

 

Μια μικρή αναφορά και στην δική μου ιστορία, για να παίρνουνε θάρρος οι μελλουσες και οι νυν μαμάδες.

[rosi]

 

Μια μικρή αναφορά και στην δική μου ιστορία, για να παίρνουνε θάρρος οι μελλουσες και οι νυν μαμάδες.

 

πολύ σωστά και βοηθητικά όλα αυτά! Ίσως το θέμα που άνοιξε πολύ σωστά η Ιλόνκα να "σώσει" πολλές μαμάδες που αναρωτιούνται τι να κάνουν με το θηλασμό. Να καταθέσω κι εγώ τη δική μου εμπειρία σχεδόν τηλεγραφικά: ο θηλασμός θέλει επιμονή και υπομονή, γνώση, θέληση και ενημέρωση κυρίως τις πρώτες μέρες. Αλλά μετά σε αποζημιώνει πολλαπλάσια. Εκτός από το γεγονός ότι βολεύει αφάνταστα (δεν αποστειρώνεις, δε ξενυχτάς, ηρεμείς με μια απλή κίνηση το μωρό κλπκλπ) και μόνο το προσωπάκι του και τα ματάκια του να βλέπεις όταν γραπώνει το στήθος σου με το στοματάκι του και αυτή την έκφραση ανακούφισης και ευγνωμοσύνης φτάνει...

[evita]

Ρε παιδιά υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση, δεν ξέρω αν είναι από σκοπιμότητα αλλά σίγουρα κάποιοι παίρνουν στο λαιμό τους πολλές νέες και άπειρες μανούλες.

Εγώ το έχω πει και σε άλλα post δεν ήξερα τίποτα για το θηλασμό και δεν κατάφερα να θηλάσω πάνω από ένα μήνα.

Τις προάλλες πήγα να δω μια φίλη που γέννησε σε ιδιωτικό μαιευτήριο και έπεσα πάνω στην ώρα που την ενημέρωναν οι μαίες πως να θηλάζει. Βγήκα από τα ρούχα μου. Τα ίδια που είχαν πει και σε μένα. Ένα τέταρτο από το ένα στήθος, αν ξυπνήσει νωρίτερα από τις δύο ώρες δώστου συμπλήρωμα κλπ. Και δεν είχαν καν παιδιά. Δεν άντεξα ...πετάχτηκα και τους λέω....για τις 40 πρώτες μέρες το μωράκι πρέπει να θηλάζει όσο θέλει και όποτε θέλει. (το έχω μάθει πια το μάθημα και ας είναι αργά να το εφαρμόσω ) Όταν η φίλη μου πήγε σπίτι θήλαζε το μωρό και αυτό αποκοιμιόταν στο στήθος αλλά όταν το άφηνε στην κούνια έκλαιγε. Τότε του έδωσε συμπλήρωμα θεωρώντας ότι το μωρό πεινάει και αυτή δεν έχει άλλο γάλα. Εγώ της είπα να επιμείνει με το στήθος αλλά όταν οι μαίες λένε άλλα γιατί να ακούσει εμένα;

[ilonka19]

Με το θηλασμό νομίζω οτι αλλαζει τελείως και ο τρόπος που βλέπουμε το σωμα μας. Εκει που πριν απο μερικούς μηνες το στήθος χρησίμευε στην καλύτερη περιπτωση για να γεμίζει τα εσωρουχα και να κάνει τις μπλουζες να στρωνουν ωραία μετά τον τοκετό ανακαλύπτεις ότι δημιουργηθηκε για να κρεμεται από εκεί το θηλαστικό σου, να ρουφαει και να σε κοιτά με τα ματια γουρλωμένα. Και αυτό που με εκανε να νιωθω τελείως αβολα ήταν οι αντλήσεις με το θηλαστρο. Στην αρχη ειδικά ένιωθα πολύ περίεργα με την όλη διαδικασία. Μετα από 2 πριπου μηνες όλα άλλαξαν και άρχισα πλεον να νιώθω ανετα με το θεμα του θηλασμού και καλά με το σωμα μου. Θα ελεγα μαλιστα ότι ευγνωμονώ το θηλασμό για τα 18 κιλά που έχασα (από τα 20 που εβαλλα στην εγκυμοσύνη) χωρίς καμία δίαιτα.

[ilonka19]

Mπηκε το μωρο πλέον στον 5ο μηνα της ζωης του και συνεχίζουμε . Η παιδίατρος μου ειπε προχτες οτι μπορω να αρχισω αυτό το μηνα να του μαθω το κουταλακι, αλλά μου ειπε για την ωρα να το δω περισσοτερο σαν παιχνίδι, ωστε σε 1-2 μηνες να το εχει μαθει. Χτες προσπαθησα να του δωσω λιγο γάλα μου με το κουταλάκι και αποτυχαμε τελείως. Αντι να το καταπίνει το εβγαζε με τη γλώσσα του σαν να θηλάζε. Ποτε νωρίτερα δεν ειχα υποψιαστει οτι ειναι τοσο πολύπλοκο να φας με το κουταλακι. Κατά τα άλλα εχω χάσει πλέον και τα 20 κιλά της εγκυμοσύνης παρόλο που τρώω XL μερίδες. Ο περιγυρος μου με ρωτάει πότε θα σταματήσω να θηλάζω και απανταω με ενα ''δεν ξερω''. Πλεον μου φαινεται τοσο βολικό να μην εχω να ζεσταινω γαλατα και να αποστειρωνω μπουκάλια που με βλεπω να θηλάζω για αρκετό καιρό ακόμα. Τελικά ο θηλασμός δημιουργηθηκε για εμας τις τεμπέλες .

[Kelly25]

Επειδή ΄θήλαζα έστω για λίγο και έτσι έχω άποψη και για το θηλασμό αλλά και για το έτοιμο γάλα. Το έτοιμο γάλα είναι καλό το βράδυ γιατί η μαμά μπορεί να κουτουλάει αλλά κάνεις το γάλα και σε 10 λεπτά το μωρό έχει φάει. Ο θηλασμός μπορεί να πάρει και μια ώρα...το πλύσιμο των μπιμπερών είναι δέκα λεπτά την ημέρα. Είναι πιο βολικό λοιπόν κατά εμε το μπουκάλι αλλά σαφέστατα καλύτερος ο θηλασμός.

[ευδοκία]

Ο θηλασμός μπορεί να πάρει και μια ώρα...το πλύσιμο των μπιμπερών είναι δέκα λεπτά την ημέρα. Είναι πιο βολικό λοιπόν κατά εμε το μπουκάλι αλλά σαφέστατα καλύτερος ο θηλασμός.

δεν συμφωνώ με αυτό.ο παιδιατρος μου είπε ότι το παιδί στα πρώτα 4 λεπτά που είναι στο στήθος έχει χορτάσει και έχει φάει αυτό που θέλει.στην αρχή που δεν ήξερα άφηνα τη μικρή στο στήθος μου 40 λεπτά από τη μια μεριά και 40 από την άλλη.μάσα μάσα μου έκανε πληγές και ταλαιπωρήθηκα μέχρι να κλείσουν.από τότε που μου είπε ο παιδίατρος 10 και 10 λεπτά και το μωρό είναι πιο ησυχο και χορτάτο και δεν είναι με τις ώρες στο στήθος!

εγώ αν δεν είχα τη μητέρα μου στο μαιευτήριο δεν ξέρω τί θα έκανα.με βοήθησε πολύ και με στήριξε από την αρχή. από την εγκυμοσύνη μου έλεγε πόσο ωραία και μοναδική εμπειρία είναι ο θηλασμός.εγώ από τον φόβο μου για τον πόνο δεν το σκεφτόμουνα έτσι.όσο πονούσα δεν το ευχαριστιόμουνα.τώρα όμως εδώ και καιρό που έχει περάσει ο πόνος ο θηλασμός για μένα είναι μια απίστευτη ολοκλήρωση...με γεμίζει να βλέπω το μωράκι μου να τρώει, να με κοιτάει και να ακουμπάει το χεράκι της πάνω στο στήθος μου...ευχαριστώ το Θεό για αυτό το δώρο που έδωσε σε μας τις γυναίκες και τη μητέρα μου για μια ακόμη φορά που με βοήθησε.απίστευτο συναίσθημα......

[aglaia]

Ευδοκία να σου ζήσει και συγχαρητήρια που τα καταφέρατε τόσο καλά!

 

δεν συμφωνώ με αυτό.ο παιδιατρος μου είπε ότι το παιδί στα πρώτα 4 λεπτά που είναι στο στήθος έχει χορτάσει και έχει φάει αυτό που θέλει.

 

Αυτό σίγουρα δεν ισχύει για ένα νεογέννητο και είναι πολύ σπάνιο για μεγαλύτερα παιδιά, ούτε μία φορά στις εκατό δεν το συναντούμε.

 

Το γάλα δεν έχει την ίδια σύσταση σε όλη τη διάρκεια του γεύματος. Στην αρχή το γάλα είναι πιο γλυκό με λίγες πρωτεΐνες και μόλις 1,5 % λιπαρά. Στη συνέχεια εκκρίνεται το γάλα που έχει περίπου 4% λιπαρά και περισσότερες πρωτεΐνες (το κυρίως γεύμα) και στο τέλος το γάλα με πολύ περισσότερα λιπαρά (12-16%) που δίνει στο παιδί την αίσθηση κορεσμού, το χορταίνει και βοηθάει στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του.

 

Όταν το μωρό είναι νεογέννητο και δεν έχει εδραιωθεί ακόμη η γαλουχία το πιο λιπαρό γάλα εκκρίνεται περίπου 20 λεπτά μετά την έναρξη του γεύματος αν το παιδί θηλάζει αποτελεσματικά. Αν δεν θηλάζει αποτελεσματικά μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος.

 

Τα περισσότερα νεογέννητα δεν θηλάζουν αποτελεσματικά και δεν είναι συνεχώς σωστά τοποθετημένα στο στήθος, αυτό κάνει το γεύμα να διαρκεί πάρα πολύ. Μερικά νεογέννητα μπορεί να είναι περισσότερες από 20 ώρες το 24ωρο στο στήθος και αυτό είναι φυσιολογικό.

 

 

 

στην αρχή που δεν ήξερα άφηνα τη μικρή στο στήθος μου 40 λεπτά από τη μια μεριά και 40 από την άλλη.μάσα μάσα μου έκανε πληγές και ταλαιπωρήθηκα μέχρι να κλείσουν.

 

Ο θηλασμός δεν πονάει και δεν πληγώνει αν το μωρό είναι σωστά τοποθετημένο στο στήθος (με εξαίρεση τις πάρα πολύ ευαίσθητες επιδερμίδες...).

 

Δεν είναι η διάρκεια του θηλασμού που πληγώνει στο στήθος αλλά η τοποθέτηση του μωρού, το πώς πιάνει το μωρό τη θηλή.

 

από τότε που μου είπε ο παιδίατρος 10 και 10 λεπτά και το μωρό είναι πιο ησυχο και χορτάτο και δεν είναι με τις ώρες στο στήθος

 

Μήπως το μωρό εν τω μεταξύ μεγάλωσε και έμαθε να θηλάζει πιο σωστά; Τότε μπορεί στο δεκάλεπτο να μένει ικανοποιημένο. Αν όμως εφάρμοζες το 10λεπτο από την αρχή ίσως να μην είχες ποτέ αρκετό γάλα.

 

Για να διασφαλίσεις ότι το παιδί θα πάρει και το πιο λιπαρό γάλα, είναι καλύτερα να το αφήνεις όσο θέλει στο ένα στήθος, όταν χάνει το ενδιαφέρον του τότε να του αλλάζεις στήθος και όσο φάει από το δεύτερο. Στο επόμενο γεύμα θα ξεκινήσεις από το στήθος που σταμάτησε την προηγούμενη φορά.

 

 

 

τώρα όμως εδώ και καιρό που έχει περάσει ο πόνος ο θηλασμός για μένα είναι μια απίστευτη ολοκλήρωση...με γεμίζει να βλέπω το μωράκι μου να τρώει, να με κοιτάει και να ακουμπάει το χεράκι της πάνω στο στήθος μου...

 

 

Καλή συνέχεια