Συμπεριφορά ενος παιδιού 3,5 ετών

[Βαλλια]

Ευχαριστω ολους σας για την θερμη υποδοχη!

Να χαιρεστε ολοι τις οικογενειες σας και τα παιδακια σας.

Εχω να θιξω ενα θεμα που νομιζω οτι δεν απασχολει μονο εμενα.

Ο μικρουλης μας τωρα τελευταια εχει ξεφυγει λιγο. μαλλον λογω του καλοκαιριου, των διακοπων η δεν ξερω και εγω γιατι!

Δεν υπακουει σχεδον καθολου, δεν ειναι ευγενικος και αρχιζει και χρησιμοποιει εκφρασεις του τυπου, εισαι κακη, δεν σε θελω για μανουλα μου, να φυγεις και εγω θα μεινω με τον μπαμπα μου κ.λ.π.

Το ξερω οτι δεν τα εννοει αλλα δεν παυουν να μας κανουν κουρελι αυτες οι εκφρασεις, και εμενα και τον αντρα μου. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?????????

Ειναι φαση αυτη που περναει οπως μου λενε οι περισσοτεροι?

[Μαρια Στυλιανακη]

θετική επιβράβευση! (διάβασε τα σχετικά άρθρα στην κατηγορία ψυχολογία στην αρχική σελίδα)

 

τις εκφράσεις εάν τις λέει απο θυμό, σημαίνει ότι κάτι υπάρχει που τον θυμώνει.

Υπήρξε κάποια αλλαγή πρόσφατα?

είσαστε μήπως πολύ αυστηροί μαζί του δηλ απόλυτοι? τον αφήνετε να διαλέγει ανάμεσα σε δυο πράγματα όταν του λέτε κάτι ή είσαστε κάθετοι?

 

Σε αυτή την ηλικία βρίσκεται στο μάξιμουμ ο αυτοπροσδιορισμός, δηλ το να ψάχνουν να βρούν "τον εαυτό τους" και έτσι έχουν ανάγκη απο ελαστικότητα και επιλογές.

 

βρείτε τι είναι αυτό που τον έχει κάνει τόσο θυμωμένο.

όταν σας τα λέει αυτά μιλήστε του...

σε μια ήρεμη οικογενειακή στιγμή, αγκαλιά στο κρεβάτι κτλ

πείτε ότι αυτά που λέει καμιά φορά, σας στεναχωρούν, (στεναχωρημένη έκφραση στο πρόσωπο ! ).. και καπάκι, ρωτήστε τον μήπως είναι θυμωμένος, και για αυτό τα λέει

"είσαι θυμωμένος για αυτό τα λές?..."

"ναι"

γιατί είσαι θυμωμένος ??

"μπορούμε να κάνουμε κάτι για να μην είσαι πια τόσο θυμωμένος?"

εάν σας πεί κάτι που δεν γίνεται, προτείνετέ του επιλογές, δηλ μην του πείτε όχι και τελειώσετε τη συζήτηση χωρίς να αισθανθεί ότι του "δίνετε" κάτι.

 

Εργάζεσαι Βάλλια? (εάν ναι μήπως εργάζεσαι πολλές ώρες και σου είναι θυμωμένος για αυτό?)

εάν είναι αυτό το θέμα τότε φυσικά δεν φτάνει να κάνεις αυτή τη συζήτηση αλλά θα χρειαστεί να αλλάξεις κάτι στον τρόπο/χρόνο που του αφιερώνεις.

 

πες περισσότερα στοιχεία για να μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε.

 

Δεν υπάρχει φάση στην οποία τα παιδιά είναι θυμωμένα,

θυμωμένα είναι για κάποιο λόγο, και αυτά τα θέματα πάντα θέλουν συζήτηση.

 

εαν όντως δείς ότι δεν υπάρχει κανένας εμφανής λόγος ή δεν λέει κάτι, θα έλεγα απλώς να του δωσεις περισσότερη ελευθερία, είτε να εκφραστεί με άλλους τρόπους (να παίζει με άλλα αγόρια και να του επιτρέπεις να παίζουν πόλεμο) είτε να επιλέγει περισσότερο στην καθημερινότητά του.

διάβασε και το θέμα που λέει για την διαπαιδαγώγηση

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=105.

 

εάν το λέει με πείσμα επίτηδες με χαμόγελο και πονηρό βλέμμα, τότε ίσως καλύτερα να μη δίνεις πολύ σημασία τις στιγμές που το λέει, δηλ δεν χρειάζεται να κάνετε συζήτηση για αυτό απο τη στιγμή που βλέπεις ότι το κάνει για να σου αποσπάσει την προσοχή σου.

Θα του δίνεις περισσότερη προσοχή και θα τον ρωτάς πως αισθάνεται, άλλες στιγμές.

 

Παρατήρησε επίσης πότε τα λέει αυτά. συνήθως σχετίζονται δηλαδή με κάτι.

 

Πάντως έτσι όπως μου τα γράφεις είναι απειλές που σου λέει δηλαδή

θα ..... θα ..... θα.... . Μήπως χρησιμοποιείτε και εσείς "απειλές" για να τον πείσετε να κανει αυτό που θέλετε? Ή μήπως μεταξύ σας εσύ και ο μπαμπάς του μιλάτε κάποιες φορές έτσι?

Εάν είναι αυτό, τότε πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθήσετε άλλους τρόπους- αυτούς της θετικής επιβράβευσης.

αν κάνεις ..( αυτό που θέλω )... θα ....... (κερδίσεις αυτό - κάτι που θέλεις πολύ).... διάβασε τα άρθρα που γράφω στην αρχή.

 

θα σας βοηθήσουν να τον οριοθετήσετε με τρόπο που να του κάνει καλό.

γράψε περισσότερα, για το πότε γίνεται (τι του λες τι απαντάει κτλ) για να σου δώσουμε πιο συγκεκριμένες οδηγίες.

[elenik]

Θα συμφωνησω με ολα αυτα που λεει η Μαρια.

 

Απλα για να σε χαλαρωσω και λιγο θα σου πω το εξης:

Οταν ημουν μικρη ημουνα αγοροκοριτσο . Οπου λασπη και βρωμια εγω μεσα . Η μαμα μου λοιπον ειχε τρελλα με την καθαριοτητα και με εκανε μπανιο 4-6 φορες την ημερα . Βεβαια δεν προλαβαινε να με καμαρωσει καθαρη γιατι σε 10' ειχα ξαναγινει μαυρη.

Επειδη με τσαντιζε αυτο της ελεγα συνεχεια: "Δεν εισαι εσυ η μαμα μου, εισαι κακια, την μαμα μου την πηραν εξωγιηνοι ".

Αυτο γινοταν οποτε με εβαζε στην μπανιερα. Με επαιρνε απο το παιχνιδι να με καθαρισει και μετα με ξανααφηνε να παω. Η μαμα μου δεν ειχε καταλαβει γιατι το ελεγα.

Στην μνημη της μαμας μου εχουν μεινει χαραγμενα αυτα (και ακομα το λεει ). Εγω ομως δεν θυμαμαι τιποτα κακο για την μαμα μου και το μονο που θυμαμαι ειναι ποσο ελαστικη ηταν μαζι μου (ειδικα τωρα που ξερω τι θα πει γονιος).

 

Δεν σημαινει οτι δεν σε αγαπαει. Απλα κατι το τσαντιζει. Μπορει να μην ειναι τρομερο απλα ειναι κατι.

 

 

Επισης θα ηθελα να σε ρωτησω αν το λεει μονο σε σενα ή και στον μπαμπα. Εμας παλιοτερα ο Βασιλης οταν τον μαλωνε ο ενας πηγαινε και ζηταγε χαδια απο τον αλλο αποριπτοντας τον γονιο που τον μαλωσε. Απο την στιγμη που γιναμε ενα (πηραμε γραμμη τι γινεται) αν ερθει και λεει τετοια ρωταμε πρωτα γιατι τον μαλωσε ο μπαμπας η ή μαμα και προσπαθουμε να λυσει το θεμα με τον γονιο που μαλωσε και οχι να κανουμε τον καλο .

 

Τελος αν το κανει μονο σε σενα, μηπως ο μπαμπας ειναι ο ελαστικος της οικογενειας με αποτελεσμα να πρεπει να λες εσυ ολα τα οχι?

 

Συζητησε το με το παιδι οπως ακριβως λεει η Μαρια και προσπαθησε να εντοπισεις τις στιγμες που το λεει τι ακριβως εχει γινει.

[Μαρια Στυλιανακη]

πολύ σωστές παρατηρήσεις elenik.

[Renia]

Τελικα αυτη η ηλικια γυρω στα 3 ειναι πολυ δυσκολη.Ειχα την ιδια κουβεντα χτες με την κουμπαρα μου που τυχαινει να εχει σπουδασει βρεθονηπιοκομος μιας και η μικρη μου χρησιμοποιει παρα πολυ συχνα τις λεξεις "εγω", "θελω","τωρα" και ολα αυτα με υφος επιτακτικο και μερικες φορες μου δινει και εντολη του στυλ "τωρα!! σου ειπα"

Μου ελεγε λοιπον η κουμπαρα μου οτι ειναι θεμα ηλικιας οπως ειπε και η Μαρια οτι ανακαλυπτουν τον εαυτο τους .Αλλα ειναι και σε φαση που μπορουν με λαθος χειρισμο να σου παρουν ευκολα τον αερα και να καταληξουν να γινουν κακομαθημενα (εμενα τουλαχιστον εχει αρχισει να εκδηλωνει μια απιστευτη αρνηση για ολα).

Εχω αγχωθει πολυ με το αν την αντιμετωπιζω σωστα η αν τελικα κανω λαθος.Το θεμα ειναι οτι ποτε δεν τις εκανα τα χατηρια και ολο αυτο το πεισμα δεν εχει "στηριγματα" που να προερχονται απο δικη μου ανοχη η υπερβολικη χαλαροτητα!Αρα ειναι κατι ηλικιακο και το οποιο θελει ειδικη μεταχειριση για να μην εξελιχθει σε κακη ανατροφη?

[Αντιγόνη]

Renia συμφωνώ και γω μαζί σου. Και βιώνω την ίδια συμπεριφορά κάνοντας υπομονή γιατί η μικρή μου βρίσκω ότι κατά τα άλλα έχει πολύ καλές βάσεις, άρα είναι θέμα ηλικίας. Όμως τι πλάκα βρε παιδιά... πριν κάνουμε παιδιά και βλέπαμε κανένα έξω πεισματάρικο μπορεί να λέγαμε "..κοίτα το κακομαθημένο.. ποτέ δεν θέλω το παιδί μου να κάνει έτσι!..." Και τα πράγματα στον κόσμο των γονιών είναι τόσο διαφορετικά... Όποιος δεν έχει παιδιά δεν το καταλαβαίνει.. Πόσες φορές πεισμώνει η μικρή στον δρόμο και θέλω να ανοίξει η γης και να με καταπιεί? Και τι να πεις στους άλλους που κοιτάνε περίεργα? Ότι είναι της ηλικίας?... Επίσης έχω να πω πως ότι κοροϊδεύεις το λούζεσαι!...

[Renia]

Ετσι ετσι ακριβως Αντιγονη μου......

Απο τοτε που εγινα μανα εχω βαρεθει να λουζομαι

[Μαρια Στυλιανακη]

"..κοίτα το κακομαθημένο.. ποτέ δεν θέλω το παιδί μου να κάνει έτσι!..."

 

αυτή η σκέψη, προέρχεται απο την αυταρχική ανατροφή η οποία δεν έδινε χώρο σε όλα αυτά.

 

όμως δεν έχει πια σχέση με το σήμερα...!!

αφήστε το τι λένε οι άλλοι.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, και σε αυτό ανήκει και το να προκαλούν να κάνουν λάθη και να δέχονται και την σωστή οριοθέτηση των γονιών.

 

παλιά η οριοθέτηση σήμαινε

δεν επιτρέπεται να φωνάξεις καθόλου

 

σήμερα η οριοθέτηση σημαίνει

μπορείς να φωνάξεις έξω απο το παράθυρο τις ώρες που δεν κοιμουνται οι άνθρωποι. στο δωμάτιο/ σεκλειστούς χώρους όμως πονάνε αυτιά μας και έτσι δεν φωνάζουμε εκεί.

 

η σημερινή οριοθέτηση συμπεριλαμβάνει και τέτοια επεισόδια έξω, όπου το παιδί μπορεί να φωνάξει ή να κάνει κάτι περίεργο όπου οι γονείς θα συζητήσουν με αυτό και θα του προτείνουν μέσω της θετικής επιβράβευσης κάποια εναλλακτική.

 

η παλιότερη οριοθέτηση σήμαινε να πάρεις το παιδί σέρνοντας απο το χέρι ή απο τα μαλλιά (το άκουσα και αυτό) χαστουκίζοντας ή κατσαδιάζοντάς το και απαγορεύοντάς του να κάνει κιχ. Ή λέγοντάς του διαρκώς μή και μή και μή, ακόμα και τις στιγμές που έχει ανάγκη πως να το κάνουμε να τρέξει και να εκτονωθεί.

 

αυτοί που έλεγαν αυτή τη φράση "..κοίτα το κακομαθημένο.. ποτέ δεν θέλω το παιδί μου να κάνει έτσι!..." θα έκαναν το τελευταίο σύμφωνα με τους παλιούς "παιδαγωγικούς" κανόνες.

 

Οπότε μην έχετε ΚΑΘΟΛΟΥ τύψεις για σχόλια τέτοιου τύπου. (απο τη στιγμή που φαντάζομαι διαφωνείτε με τις λύσεις τέτοιου τύπου )

[Βαλλια]

καλημερα παιδια.

ευχαριστω για τις πολυτιμες συμβουλες ολων σας.

Μαρια εχεις απολυτο δικιο σε ολα που μου εγραψες μονο που δεν ισχυουν στην περιπτωση μου.

επιγραμματικα σου λεω οτι τιποτα απο αυτα δεν συμβαινει σε εμας.

ουτε ατελειωτες ωρες δουλευουμε (και οταν ναι, εξασφαλιζουμε παντα ποιοτικο χρονο για τον μικρουλη,). ουτε ο ενας μαλωνει και ο αλλος παρηγορει, αυτο απαγορευεται. παντα του δινουμε επιλογες, παντα του εξηγουμε και γενικα ειναι παιδι με καλες βασεις οπως ολων μας φανταζομαι.

για αυτο και ανησυχησα για αυτην την συμπεριφορα. αλλα μπορει να περναει φαση οντως.

και οσο για το αν λουζομαστε τωρα αυτα που κοροιδευαμε αυτο και αν ειναι!

τελειωσε το να εισαι γονιος την σημερον ημερα θελει πολυ μαγκια!

και ειναι η μεγαλυτερη προκληση που εχω συναντησει μεχρι τωρα.

εσεις τι λετε?\

[Μαρια Στυλιανακη]

ε εντάξει τότε απλώς ελαφρώς τα αγνοείτε αλλά δείχνετε ότι και σας στεναχωρούν κάπως. εάν το κάνει επίτηδες για να σας τραβήξει την προσοχή τότε ίσως δεν πρέπει να τα παίρνετε τόσο σοβαρά και κατάκαρδα και να του πείτε ότι μπορεί να λέει ότι θύμωσε αντί να λέει τα άλλα που λέει. και να τον επιβραβεύσετε εάν επιλέγει το να λέει απλώς ότι θύμωσε. .

 

και βέβαια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση....

το βλέπω τόσα χρόνια σε όλους τους γονείς, ακόμα και τέλεια προετοιμασμένος να είναι κάποιος, πάντα καλείται να ξεπερνάει τον εαυτό του

[Αντιγόνη]

τελειωσε το να εισαι γονιος την σημερον ημερα θελει πολυ μαγκια!

και ειναι η μεγαλυτερη προκληση που εχω συναντησει μεχρι τωρα.

εσεις τι λετε?\

 

Θεωρώ ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια!! Μια καθημερινή πρόκληση και δοκιμασία των αντοχών μας. Πολλές φορές είναι τόσο δύσκολο να κάνουμε τη θεωρία πράξη! Ποτέ δεν μπορεί να είσαι έτοιμος γι αυτό. Πόσες φορές πρέπει να δαγκωνόμαστε για να κρατήσουμε την ψυχραιμία και την υπομονή μας.. Το να κάνεις υπομονή και να ανέχεσαι σιωπηρά και στωικά την αντιδραστική και πεισματάρικη συμπεριφορά 2χρονου παιδιού (με "όχι" και "δεν θέλω" σε καθημερινή και σχεδόν 24ωρη βάση) για ένα χρόνο τουλάχιστον είναι πολύ δύσκολο!! Μερικές φορές στο τέλος της ημέρας νιώθω πραγματικά αποκαμωμένη... να μού χουν ρουφήξει όλη μου την ενέργεια, χωρίς νά χω σωματική κούραση. Υπομονή.......

[ΡΟΥΛΑ]

Κορίτσια και ακόμα δεν έχετε δει τίποτα, μόλις μπουν στην εφηβεία να δείτε τι αντοχές χρειάζονται και τι υπομονή

[rike]

Το να είσαι γονιός θεωρώ ότι είναι σα να δίνεις εξετάσεις κι ακόμα χειρότερα. Γιατί στις εξετάσεις άντε πες ότι διαβάζεις και περνάς... εδώ?

 

Θέλει διάβασμα εγρήγορση, ένστικτο μαγκιά θάρρος από όλα!

Νομίζω ότι πάω να πάρω διδακτορικό σε κάτι.. και φοβάμαι μην κοπώ.

[talkirti]

και ρε παιδί μου καλή είναι η θεωρεία αλλά στην πρακτική εξάσκηση τι γίνεται....

 

Γιατί δεν μας είχε προετοιμάσει κάποιος????