Πότε θα περάσει???

[ziu_zitsu]

έχω ξαναγράψει την ιστορία μου...

Εν ολίγοις μένω έγκυος με τον πρώτο μήνα προσπαθείων με εάν κύκλο αστατο, κάνω τεστ θετικό!!! το τεστ έγινε στις 23/8

Ενιωθα πως τα είχα όλα! Πετούσα στα συννεφα!

Πηγαινω στον γιατρο μου, μου δινει καποιες συμβουλες και μου λεει ελα σε 2 εβδομαδες..με στελνει για χοριακες, ανεβαιναν καλα

Παω στις 2 εβδομαδες(7 εβδομαδων βαση ΤΕΡ) μου λεει δεν παει καλα, δεν μεγαλωνει, θα επρεπε να ακουσουμε καρδια.

Με στελνει παλι για χοριακη..εχει αυξηθει οσο επρεπε...

Ελπίζουμε...

Αλλαζω γιατρο, γνωριζω μια καταπληκτικη γυναικα...

Με βλέπει στις 10/9 μου λεει βαση εβδομαδας δεν αντιστοιχεί αυτο που βλεπω αλλα βαση χοριακης εισαι ΟΚ.

μου δινει πολυ κουραγιο....

Με στελνει για Β χοριακη και εχει πεσει 200 μοναδες απο την προηγουμενη μερα.....παει για παλληνδρομιση

κλάμα, κακο....

την επομενη μπαινω για αποξεση...

εγω σαν χαμενη

να της λεω παμε να τελειωνω δεν αντεχω αλλο..

ξυπναω απο τη ναρκωση... δεν ηξερα τι μου γινοταν....

και σημερα 1,5 εβδομαδα αργοτερα το χαος!!!

δεν ειμαι καλα, προσπαθω να το παιζω δυνατη, για τον αντρα μου....

για ολους...

αλλα δεν αντεχω ρε κοριτσια

νιωθω σαν να τα ειχα ολα και να ηρθε καποιος και να μου τα πηρε μεσα απο τα χερια μου!!

σαν να εφαγα μια σφαλιαρα και να μου ειπαν εσυ που πετουσες στα συννεφα προσγειωσου τωρα για να μαθεις!

Εζησα αυτο που λενε απρισαν τα μαλλια μου σε μια νυχτα

Νιωθω τυψεις.. εμαθα πως ειμαι εγγυος και πηγα εκδρομη...12 ωρες με αμαξι και αλλες τοσες για τον γυρισμο

Την Παρασκευη βγηκε η βιοψια, στοιχει παλλίνδρομης κύησης

 

Περιμενω να αδιαθετησω για να παω να με δει και να με στειλει για εξετασεις...

και δεν περνανε οι μερες...

ποτε θα γινω καλα??? ποτε θα βρω τον παλιο μου εαυτο???

[alexenia]

κοπελα μου μην απογοητευσαι,να ξερεις οτι ειμαστε παρα πολλες που μας συνεβη αυτο..κ εισαι σιγουρα θα ξαναμεινεις εγγυος κ θα πανε ολα καλα!!κ να μη νιωθεις τυψεις...πριν μαθω οτι ημουν εγγυος στο γιο μου ειχαπαει ταξιδι μεγαλο,σηκωνα βαρη στη δουλεια κ επαιζα ρακετες στην παραλια..δεν συνεβει κατι κακο τοτε,,ειχα μια παλινδρομη 1 χρονο μετα,που προσεχα..

[Λευκή]

έχω ξαναγράψει την ιστορία μου...

Εν ολίγοις μένω έγκυος με τον πρώτο μήνα προσπαθείων με εάν κύκλο αστατο, κάνω τεστ θετικό!!! το τεστ έγινε στις 23/8

Ενιωθα πως τα είχα όλα! Πετούσα στα συννεφα!

Πηγαινω στον γιατρο μου, μου δινει καποιες συμβουλες και μου λεει ελα σε 2 εβδομαδες..με στελνει για χοριακες, ανεβαιναν καλα

Παω στις 2 εβδομαδες(7 εβδομαδων βαση ΤΕΡ) μου λεει δεν παει καλα, δεν μεγαλωνει, θα επρεπε να ακουσουμε καρδια.

Με στελνει παλι για χοριακη..εχει αυξηθει οσο επρεπε...

Ελπίζουμε...

Αλλαζω γιατρο, γνωριζω μια καταπληκτικη γυναικα...

Με βλέπει στις 10/9 μου λεει βαση εβδομαδας δεν αντιστοιχεί αυτο που βλεπω αλλα βαση χοριακης εισαι ΟΚ.

μου δινει πολυ κουραγιο....

Με στελνει για Β χοριακη και εχει πεσει 200 μοναδες απο την προηγουμενη μερα.....παει για παλληνδρομιση

κλάμα, κακο....

την επομενη μπαινω για αποξεση...

εγω σαν χαμενη

να της λεω παμε να τελειωνω δεν αντεχω αλλο..

ξυπναω απο τη ναρκωση... δεν ηξερα τι μου γινοταν....

και σημερα 1,5 εβδομαδα αργοτερα το χαος!!!

δεν ειμαι καλα, προσπαθω να το παιζω δυνατη, για τον αντρα μου....

για ολους...

αλλα δεν αντεχω ρε κοριτσια

νιωθω σαν να τα ειχα ολα και να ηρθε καποιος και να μου τα πηρε μεσα απο τα χερια μου!!

σαν να εφαγα μια σφαλιαρα και να μου ειπαν εσυ που πετουσες στα συννεφα προσγειωσου τωρα για να μαθεις!

Εζησα αυτο που λενε απρισαν τα μαλλια μου σε μια νυχτα

Νιωθω τυψεις.. εμαθα πως ειμαι εγγυος και πηγα εκδρομη...12 ωρες με αμαξι και αλλες τοσες για τον γυρισμο

Την Παρασκευη βγηκε η βιοψια, στοιχει παλλίνδρομης κύησης

 

Περιμενω να αδιαθετησω για να παω να με δει και να με στειλει για εξετασεις...

και δεν περνανε οι μερες...

ποτε θα γινω καλα??? ποτε θα βρω τον παλιο μου εαυτο???

 

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε καταλαβαίνω. Το έζησα και μάλιστα 2 εβδομάδες πριν το γάμο μου! Μην έχεις τύψεις για το ταξίδι. Αφού ήταν να γίνει και να μην το έκανες θα γινόταν. Εγώ έμεινα στο κρεβάτι μια βδομάδα γιατί το ψιλιάστηκε η γιατρός μου, αλλά και πάλι έγινε. Ξέρω επίσης ότι δεν μπορείς να σκεφτείς θετικά αυτή τη στιγμή γι' αυτό μην το παλεύεις άδικα. Άστο να φύγει από μέσα σου γιατί μόνο έτσι θα ηρεμήσεις. Όταν με το καλό η γιατρός σου δώσει άδεια για άλλη προσπάθεια να είσαι ήρεμη και όλα θα πάνε καλά. Εγώ έχω 2 αγγελούδια πια. Βλέπεις ο Θεός (αν πιστεύεις σε αυτόν) μου τα έδωσε κοντά κοντά κοντά για να με αποζημιώσει. Να σκέφτεσαι λοιπόν ότι σύντομα θα κρατάς κι εσύ ένα και το άλλο που έφυγε θα προσέχει από εκεί ψηλά το νέο σου μωρό. Να προσέχεις τον εαυτό σου και να μην κρατάς τίποτα μέσα σου για να μην νοιώσουν άσχημα η άλλη. Ότι κρατάς μέσα σου γίνεται μαχαίρι που σου ξύνει την πληγή συνέχεια. Βγάλτο λοιπόν.

[Vicky89]

Κορίτσι μου μη βιάζεσαι! Δε θα περάσει. Τουλάχιστον όχι εύκολα και όχι αμέσως. Το πέρασα 2 φορές. Μην πιέζεις τον εαυτό σου. Θρήνησε. Είναι φυσιολογικό.

Η πρώτη φορά είναι πάντα η χειρότερη γιατί δεν το περιμένεις και δεν είσαι καν υποψιασμένη. Οι παλλίνδρομες, οι αποβολές, είναι κάτι μακρινό που δε νομίζεις ότι θα συμβεί σε σένα. Συνήθως δεν ασχολείσαι καν με το τι είναι μέχρι να σου συμβεί. Εγώ τη δεύτερη φορά το πήρα πιο ψύχραιμα. Ακόμα πονάω πάρα πολύ αλλά την πρώτη πήγα να τρελλαθώ. Τώρα θα κάνω και εξετάσεις γιατί με είχανε πείσει ότι ήταν τυχαίο γεγονός την πρώτη φορά, οπότε ελπίζω ότι κάτι θα βρούνε, θα κάνω την αγωγή και θα έχω και γω ενα μωράκι του χρόνου.

Εύχομαι το ίδιο και για σένα.

Άσε στον εαυτό σου χώρο να αναπνεύσει. Ξέσπασε. Και όταν είσαι έτοιμη αντιμετώπισε με ελπίδα τις εξετάσεις και την αναμονή για το καινούργιο μωράκι.

Διάβασα αυτά που γράφανε άλλες κοπέλες. Ότι το ξεχνάς μόλις γεννήσεις το μωρό σου. Τις πιστεύω. Μόνο κάτι τόσο μεγαλειώδες θα γιατρέψει αυτήν την πληγή. Κάνε υπομονή, ακολούθησε τις συμβουλές ενός γιατρού που εμπιστεύεσαι πραγματικά και όλα θα πάνε καλά!

[agap.marin]

ακριβώς το ίδιο περάσαμε... ενα θα σου πω... μην κρατίεσαι για κανεναν ξεσπασε όσο μπορεις τωρα δεν είπα να μην νοιαζεσαι για τον αντρα σου αλλά γι αυτόν ήταν μια ιδέα για σένα ήταν κομμάτι από μέσα σου... οσο τα κρατάμε μεσα μας τόσο μεγαλώνουν... δεν γίνεται να μη στεναχωριέσαι όμως μη βάζεις τον εαυτο σου στη δαδικασία του γιατί... ότι ήταν να γινει εγινε δεν μπορουμε να το παρουμε πίσω... σκέψου τουλάχιστον ότι μπορεις να μείνεις εγκυος... περίμενε να περάσει λίγο ο καιρος ήσουν πολυ λίγο και ο οργανισμός σου θα συνέλθει γρήγορα.. όταν το πέρασα αυτό σκεφτόμουν οτι υπάρχουν και χειρότερα όπως για παραδειγμα αν δεις τις ιστορίες από αλλες κοπέλες ήταν πολυ πιο προχωρημένες απο μας.... αλλες ειχαν φτιαξει και το δωματιο του μωρου... να προσευχεσαι και όλα θα πάνε καλά... εγω στον μήνα πάνω ξαναέμεινα έγκυος... βέβαια τώρα παιρνάω άλλες δυσκολίες γιατί ίσως βιάστηκα αλλά και πάλι ο γιατρός μου μου λέει οτι δεν παιζει ρόλο αυτό... και ότι η φύση κανει αυτό που πρεπει να κανει...

σου εύχομαι σύντομα να έχεις καλά νεα και όλα να είναι μια κακια αναμνηση...

[ziu_zitsu]

κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τον κόπο που κάνατε να απαντήσετε...

Το ξέρω πως θα περάσει, πως κάποτε θα είναι μια ανάμνηση...

 

Αλλα σε αυτή την φαση ενω η λογικη μου μου λέει προχώρα η ψυχή μου δεν μ' αφήνει... Ημουν μονο 7 εβδομάδων, αλλά ήταν το μωρό μου...

 

Μια κοπέλα μου έγραψε πένθησε... αυτό ακριβώς νιώθω..Πενθος. Θλίψη. Φοβο μην μου ξανατύχει..

 

Ειμαι τυχερή που εχω εναν αντρα που με στηριζει και μ αγαπαει πολυ.

και μια γιατρό που την εμπιστευομαι και με εχει κι αυτη στιριξει απο την πλευρ της...

Απλα αναρωτιεμαι ποσο κραταει?? η ζωη μας ποτε θα μπει σε πραγματικους κανονικους ρυθμους???

[lazariska]

Κι εγώ το πέρασα πριν 2 χρόνια αυτό κι ενώ ήμουν 13 εβδομάδων. Έχασα τη γη κάτω απ'τα πόδια μου,ενώ είχα μείνει έγκυος χωρίς να το έχω πάρει στα ζεστά ακόμα. Ε από κεινη τη στιγμή κ μετά μου γινε έμμονη ιδέα. Κλάμα κορόμηλο με το παραμικρό και η ζωή ένιωθα ότι δεν προχώραγε,τα ίδια κ τα ίδια κάθε μέρα. Κι έξω που έβγαινα μελαγχολική ήμουν κι όλοι μου λεγαν έλα δεν έγινε τίποτα θα κάνεις άλλο κ τσαντιζόμουν χειρότερα. Με το που ξανάμεινα έγκυος άρχισε πάλι να κυλάει ο χρόνος, τα κλάματα σταμάτησαν, βέβαια τρελό άγχος κ τώρα με τη ζουζούνα μου τα έχω χώσει όλα αυτά πολύ βαθιά. Θα περάσει κουκλίτσα, μόλις περάσει το διάστημα που σου πε ο γιατρός κ ξαναμείνεις έγκυος θα δεις που όλα θα στρώσουν σιγά σιγά.

[ale3andra]

Κορίτσι μου ότι και να σου πούμε εμεις εσυ μόνη σου θα βρεις τον τρόπο και τον χρόνο να το προσπεράσεις. Σου μιλάω σαν παθούσα 2 φορες μέσα σε ενα τετράμηνο. Τσακιστηκα ελεγα δεν θα περάσει ποτε, δεν θα σου πω πόσο χάλια είμουν, ειδικα μετά και την δευτερη φορα. Την πρώτη το πήρα λίγο ψυχραιμα, η δευτερη όμως με αποτελειωσε.. Δεν μπορώ να σου πω οτι το ξεπέρασα, δεν ξέρω καν αν θα το ξεπεράσω ποτέ... Όμως σηκώθηκα και αντιμετώπισα το αυριο γιατί απλά δεν είμαι μόνη, εχω εναν υπέροχο σύντροφο που με στήριξε και με στηρίζει απίστευτα, εναν πάνω από όλα ανθρωπο και μετά γιατρό που του εχω τυφλη εμπιστοσύνη (τον βρήκα μετά την πρώτη αποβολη) και φυσικά πολλους ανθρωπους δίπλα μου που με αγαπάνε και δεν με αφηνουν μόνη ούτε στιγμη! Δωσε χρόνο στον εαυτό σου. Τα μπεμπάκια θα μας έρθουν είμαι σίγουρη όταν αποφασίσει ο Θεός να μας τα στείλει. Πένθησε, κλάψε μην κρατήσεις τίποτα μέσα σου. Απλά σκέψου και τον αντρα σου, εγώ εκεί κατάφερα και "σηκώθηκα". Όταν κατάλαβα πόσο πολύ πονούσε ο σύντροφός μου που εκτός από το μωράκι τρόμαξε ότι εχανε και εμενα από τη θλίψη μου.. Και δεν μας αξιζε να χασουμε ο ένας τον άλλον μετά από ολά αυτα.. Είμαι σίγουρη ότι εχεις εναν υπέροχο αντρα που σε καταλαβαίνει όπως λες. Για σενα και για αυτον προσπάθησε να "σηκωθείς". Αν δεν γίνεις εσύ καλά τότε τίποτα δεν θα είναι καλά γύρω σου! και τα μωράκια μας για να έρθουν θέλουν πολύ ευτυχία και αγάπη γύρω τους!!

[PAPAGALIA]

Κατ' αρχήν, θέλω να σου πω κουράγιο. Και δεύτερον θα σου πω αυτό που μου είπε ο δικός μου γυμαικολόγος, ο εξαιρετικός κύριος Μπακούλας. Δεν φταις εσύ. Μπορεί οι σκέψεις να βασανίζουν το μυαλό σου, αλλά δεν φταίει τίποτα από ό, τι έχεις κάνει εσύ. Σταμάτα να αισθάνεσαι τύψεις λοιπόν, κάνε τις εξετάσεις σου και προχώρα στη ζωή σου. Και εγώ προσωπικά, στην πρώτη μου εγκυμοσύνη πηγαινα στη δουλειά μέχρι τον 7 μήνα, 1,5 ώρα να πάω και άλλη τόση να γυρίσω και γέννησα ένα υγιέστατο και τελειόμηνο αντράκι, δόξα τω θεώ. Και η δεύτερη εγκυμοσύνη μου, με έξτρα προσοχή, ξάπλα κλπ, κατέληξε σε βιοχημική...

Τώρα, εσύ, είσαι ένας άνθρωπος που έχεις ανάγκη να ζήσεις ανθρώπινα και να μην τυραννάς τον εαυτό σου. Ξεκουράσου, πάρε δύναμη να συνεχίσεις. Στη δουλειά μου, όταν ήμουν έγκυος είχα άλλες δυο συναδέλφους που με έβλεπαν και μου είχαν πει, με κάποια πίκρα, ότι η μία είχε παλλινδρομη στην 9 εβδομάδα και η άλλη στον 4 μήνα, πριν από ένα χρόνο. Περιττό να σου πω, ότι μέχρι να πάρω την άδεια κύησης είχαν μείνει και οι δύο έγκυοι και τα παιδιά μας τώρα έχουν 4 με 6 μήνες διαφορά!

[angels2]

""""νιωθω σαν να τα ειχα ολα και να ηρθε καποιος και να μου τα πηρε μεσα απο τα χερια μου!!

σαν να εφαγα μια σφαλιαρα και να μου ειπαν εσυ που πετουσες στα συννεφα προσγειωσου τωρα για να μαθεις!"""" ετσι ακριβως ενοιωσα κ εγω οταν πριν9 μηνες ηρθε ο γιατρος κ μου ειπε πρεπει να διακοψουμε την κυηση)20 εβδομαδων διδδυμα) κ μετα διαβαζα εδω ιστοριες κ συμβουλες για το πως θα περασει κ εκλαιγα....εκλαιγα...εκλαιγα....3 μηνες μετα εκλαιγα( ισως λιγο πιο αραια απ οτι στις αρχες) ημουν ηδη εγκυος παλι στη μπεμπα μου που περιμενω να ερθει σε 2 μηνες..ποτε δεν θα ξεχασω τον πονο που ενοιωσα ΠΟΤΕ!!!τωρα πια δεν κλαιω ομως εχω δυο αγγελους στον ουρανο κ ενα θαυμα στη κοιλια μου......θα ερθει λοιπον η στιγμη που θα ξαναβρεις τη γη κατω απ τα ποδια σου,που θα νοιωσεις παλι την χαρα,πιστεψε το κ θα γινει....σου ευχομαι ολοψυχα να ερθει ενα αλλο μωρο να σου δωσει χαρα.σε ολα τα κοριτσια(οταν μου τα λεγανε κ μενα ελεγα πως δεν θα ξαναχαρω ποτε αλλα..)

[ziu_zitsu]

Μου δίνετε πολύ κουράγιο....

καποιος που εχει περάσει τα ίδια μπορει να καταλαβει πολυ πιο ευκολα...ολες μου οι φιλες δεν εχουν παιδια και δεν θελουν...

ειναι διπλα μου, αλλα δεν με καταλαβαινουν, οπως δεν καταλαβαινα κι εγω πιο πριν....

 

Το ξερω πως καποια στιγμη θα ξανα ερθω στα φυσιολογικα μου...

αλλα μεχρι τοτε δυσκολα τα πραγματα!

τωρα περιμενω να αδιαθετισω, να τελειωσει, να παω να με δει, να με στειλει για τις εξετασεις και να δουμε πως θα βαδίσουμε....

 

Ευτυχως οταν μιλαω με την γιατρο μου (που την αποκαλω η καλη μου νεραιδα) ηρεμω αρκετα.... ειναι νομιζω η μονη που μπορει να με βοηθισει να το ξεπερασω, περα απο τον εαυτο μου φυσικα

 

ευχομαι να τα καταφερω και να ξαναμεινω εγγυος οσο συντομοτερα γινεται γιατι μεσα μου ξερω πως μονο μια τελειομηνη εγγυμοσυνη μπορει να μου γιατρψει αυτη την πληγη

[Νατασούλα]

Καλή μου κοπέλα..... είδες τελικά πόσες είμαστε που έχουμε βιώσει κάτι ανάλογο; Και εγώ μέσα σε διάστημα 6 μηνών είχα 2 παλίνδρομες..... Στην πρώτη ήμουν ράκος, έκλαιγα συνέχεια, δεν μιλούσα σε κανέναν..... όλα αυτά μέχρι την ημέρα που άνοιξα τα μάτια μου και είδα το κοριτσάκι μου να με κοιτάζει και να κλαίει και εκείνο μαζί μου .... Τότε ξύπνησα και είπα θα προσπαθήσω για το παιδί μου!!!!!! Τέσσερις μήνες μετά ένα νέο θετικό τεστ εγκυμοσύνης, επιτέλους χαρά πάλι στο σπίτι.... και 7 εβδομάδες αργότερα μια ακόμα παλίνδρομη, μια απόξεση, ένα χειρουργείο, μια κρίση πανικού..... τότε ήταν πραγματικά που πάγωσα και κλείστηκα στον εαυτό μου χωρίς κλάματα, ευτυχώς για λίγο, γιατί όπως και την πρώτη φορά δεν άντεχα να βλέπω τα πανέμορφα ματάκια της κόρης μου να με κοιτούν απορρημένα και να αναρωτιέται τι έχει η μαμά και δεν μιλάει, δεν γελάει, δεν παίζει μαζί της. ''Ξύπνησα'' για δεύτερη φορά από τον λήθαργο ελάχιστες μέρες μετά, ανασκουμπώθηκα και είπα η ζωή συνεχίζεται. Έτσι και αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, έτσι δεν είναι; Οι άνθρωποι που είναι δίπλα μας και μας αγαπούν, θέλουν να μας βλέπουν καλά.... εγώ τουλάχιστον δεν άντεχα να βλέπω τον άντρα μου και την κορούλα μου να μαραζώνουν δίπλα μου!!!!

Ακόμα σκέφτομαι και θυμάμαι όλα όσα έχουν συμβεί.... ίσως όχι τόσο τακτικά όσο στην αρχή (πέρασαν 9 μήνες από την τελευταία παλίνδρομη), αλλά δεν νομίζω ότι θα βγουν ποτέ από το μυαλό μου. Ωστόσο πρέπει να κοιτάζουμε μπροστά..... εγώ ήδη έχω μπει στη διαδικασία να χαρίσω ένα αδερφάκι στο κοριτσάκι μου και ευελπιστώ πως το επόμενο θετικό τεστ εγκυμοσύνης που θα κρατήσω στα χέρια μου θα είναι πιο ''τυχερό'' .

Σου εύχομαι τα καλύτερα !!!

[mariori]

Είδα αυτό το άρθρο και νομίζω είναι σχετικό :

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&articleID=15418&ct=1

 

Εγώ είχα μια παλλίνδρομη στην 5η εβδομάδα αλλά δεν μου στοίχισε ψυχολογικά, κυρίως γιατί είχα ήδη την κόρη μου και επίσης, δεν χρειάστηκα απόξεση και αποβλήθηκε μόνο του. Επίσης είχα διαβάσει ότι μπορεί πολλές φορές να εμφυτευθεί για λίγο το γονιμοποιημένο ωάριο αλλά να αποβληθεί αν έχει χρωμοσωμικές ανωμαλίες ή αν δεν το ευνοήσουν οι συνθήκες και μπορεί η γυναίκα να μην το καταλάβει καν ότι κάτι συνέβη αν έρθει κανονικά ο κύκλος.