Μήπως αρχίζω και τρελαίνομαι;

[karita]

Καλησπέρα,

Εδώ και 5 χρόνια νιώθω ότι έχω πιεστεί πάρα πολύ...

Η ιστορία μου είναι η εξής: έφυγα απο την πόλη που μεγάλωσα και μένω στην πόλη του άντρα μου. Έκανα 2 παιδάκια και η ζωή μου είναι στο σπίτι αφού δεν έχω δουλειά, αλλά και επειδή τα παιδιά μου είναι μικρά και στην πόλη που ζω δεν έχω τους δικούς μου ανθρώπους που νιώθω ότι με αγαπούν.

Εδώ μένω πάνω-κάτω με την πεθερά μου η οποία είναι ένας άνθρωπος πολύ δύσκολος και δύστροπος. Απο τότε που ήρθα εδώ και έμεινα έγκυος άρχισε να μου δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο, σύμφωνα με το οποίο πρέπει συνεχώς να κάνω πίσω στα θέλω μου, να παρεμβαίνει στο σπίτι μου και να μου κρατάει μούτρα για τα πιο ασήμαντα πράγματα ή ακόμα και για σοβαρά π.χ. όποτε θέλαμε να πάμε να δούμε τους γονείς μου τσαντιζόταν γιατί θέλει να με αποκόψει απο αυτούς.

Δεν έχω καμία βοήθεια στο μεγάλωμα των παιδιών μου και ότι και αν έχω κάνει, όσο και αν έχασα την αξιοπρέπειά μου αυτά τα χρόνια ποτέ δεν εκτιμήθηκε αλλά αντίθετα ζητούσε όλο και περισσότερα. Συνεχείς τσακωμοί μαζί της, αλλά και μέχρι πέρισυ με τον άντρα μου ο οποίος δεν της έβαζε όρια. Εδώ και 1 χρόνο όμως ο άντρας μου επιτέλους κατάλαβε τι περνάω και προσπαθεί απο την πλευρά του να την κάνει να δει τα λάθη της (χωρίς όμως αποτέλεσμα). Αυτόν τον τελευταίο χρόνο νιώθω καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν, δηλαδή δεν κλαίω τόσο συχνά και προσπαθώ να ορθοποδήσω.

Ο λόγος που ζητάω τη βοήθειά σας είναι γιατί εδώ και πολλούς μήνες σχεδόν κάθε βράδυ βλέπω στα όνειρά μου πρόσωπα του παρελθόντος μου που δεν έχω επαφή μαζί τους και δεν έχω κανένα λόγο να τα βλέπω όπως π.χ. τη μαμά μιας φίλης μου που έχω να τη δω καμιά δεκαριά χρόνια, συμφοιτητές μου, παιδικές μου φίλες κτλ. Επίσης έχω δει 2 φορές και τους γονείς μου που από ότι διάβασα στο internet είναι περίεργο να βλέπουμε ειδικά τη μαμά μας γιατί σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα στην ψυχή μας...

Είμαι καλά; Γιατί βλέπω αυτούς τους ανθρώπους; Αν στα όνειρά μας εκφράζεται το υποσυνείδητό μας τότε τι σημαίνει να βλέπω συνεχώς αυτά πρόσωπα;Τους αποχαιρετάω;Θέλω να είμαι κοντά τους;Τι μου συμβαίνει;

Ευχαριστώ πολύ

[thekla_]

Καλή μου τα όνειρά μας πολλές φορές εκφράζουν δυνατά τις επιθυμίες μας και προσομοιώνουν τις σκέψεις μας. Τί πιο φυσιολογικό να σκέφτεσαι και να επιθυμείς να δεις αγαπημένα σου πρόσωπα. Μου κάνει τεράστια εντύπωση πως έχεις αντέξει τόσο καιρό να μην τους έχεις κάνει μια επίσκεψη; Τί λόγοι σε κρατάνε μακριά τους, είναι σίγουρα μόνο η πεθερά; Γιατί άνθρωπος είσαι και συ βρε παιδί μου, δε γίνεται να κανονίσεις ένα ΣΚ να πάρεις τον άντρα σου και τα παιδιά να πάτε μια επίσκεψη σε αυτούς; Γιατί δεν έρχονται οι γονείς σου να σε επισκευτούν;

[foten]

Ως ένα σημείο σε καταλαβαίνω διότι περιγράφεις μία ζωή που σε κάποιο μικρό βαθμό μοιάζει με την δική μου . Αυτό που έκανα εγώ είναι οτι βγήκα να δουλέψω-αν και ξένη στο μέρος που είμαι- άνοιξα δικό μου γραφείο . Προσέλαβα νταντά για να κρατάει το παιδί μου . Τώρα πια το στέλνω παιδικό . ...Μην αφήνεσαι , θα ζοριστείς ως εκεί που δεν πάει . Αλλά θα είσαι "ελευθερη" από όλα αυτά . Και να φανταστείς οτι εμένα ο άντρας μου δεν τα έχει συνειδητοποιήσει όπως ο δικός σου .

Υ.Γ. Ταξίδεψα πρώτη φορά με τον γιό μου , με αεροπλάνο , όταν ήταν 4-5 μηνών , τέλη χειμώνα , σε μία πιο κρύα πόλη από αυτήν που μένω με την οικογένειά μου και ΜΟΝΗ μου !!!!Δεν σου περιγράφω πώς κουβάλησα όλα τα συμπράγκαλα . Πάντως , το ευχαριστήθηκα γιατί απέδειξα κυρίως στον εαυτό μου οτι μπορώ . Και τώρα , με την πρώτη ευκαιρία που θα μπορέσω οικονομικά να το κάνω , θα ξαναταξιδέψω έστω και μόνη μου με το παιδί μου , εαν ο άντρας μου δεν μπορεί....

[katerina2]

Εδώ και 1 χρόνο όμως ο άντρας μου επιτέλους κατάλαβε τι περνάω και προσπαθεί απο την πλευρά του να την κάνει να δει τα λάθη της (χωρίς όμως αποτέλεσμα).

 

Επίτρεψέ μου να εστιάσω σε αυτό. Για τα όνειρα δεν ξέρω να σου πω κάτι.

Πιστεύω ότι ο σύζυγός σου, μιας και αποφάσισε να κάνει μια προσπάθεια, καλό θα ήταν να μη ματαιοπονεί. Δεν έχει νόημα να προσπαθεί να κάνει τη μητέρα του να δει τα λάθη της ή οτιδήποτε άλλο.

Πρέπει, κατά τη γνώμη μου, οι προσπάθειές του να είναι προς την κατεύθυνση της θωράκισης της νέας του οικογένειας. Η μητέρα του δεν πρόκειται να αλλάξει και άδικα το προσπαθεί εκείνος. Η μόνη λύση είναι η συναπόφαση και σύμπνοια (μεταξύ εσένα και εκείνου) για τα βασικά θέματα της ζωής και της καθημερινότητάς σας και η αδιαφορία για τους εξωτερικούς παράγοντες όταν αυτοί σας φέρνουν μόνο εμπόδια.

Και πραγματικά, αν έχεις ανάγκη να βλέπεις πιο συχνά τους δικούς σου, πάρε το απόφαση και κάνε το πράξη. Είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθεις άσχημα που έχεις αποκοπεί από την πατρική σου οικογένεια. Αν σου φαίνεται βουνό η διαδικασία, υπάρχει και η λύση να αφήσεις τα παιδιά ένα σουκού και να πας μόνη σου να δεις τους δικούς σου (συγγενείς και φίλους).

[Macorina]

Νομίζω, ότι όπως είναι απόλυτα φυσικό, σου λείπουν αυτοί οι άνθρωποι, σου λείπει η παλιά σου ζωή και γενικά σου λείπει βασικά ο εαυτός σου.

Καλό είναι να βρεις κάποιους τρόπους να ξεσκάς, να βρεις κάποιες δημιουργικές ασχολίες, να βρεις ξανά το χαμένο σου εαυτό. Να βρεις πιθανόν κάποια άτομα εκεί που να μπορείς να μοιραστείς τις αγωνίες σου, τις χαρές σου ή να κάνεις μαζί κάποια πράγματα που σ'ευχαριστούν...

Όσο για την πεθερά σου, το θέμα δεν είναι να την κάνετε να καταλάβει ότι κάνει λάθος (κάτι που το έχετε ήδη προσπαθήσει φαντάζομαι), αλλά να την βγάλετε από το σπίτι σας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δηλαδή, όχι ακριβώς να μην έρχεται, αλλά να της κόψετε την άνεση να επεμβαίνει και να εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για αυτά που κάνετε εσείς στην οικογένειά σας. Η οικογένειά μας είναι ιερή και διέπεται από προσωπικούς νόμους, που κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρίνει.

[mamakiaaa]

Καλως η κακως οσο μεγαλωνει ο ανθρωπος ειναι ακομη πιο δυσκολο να αλλαξει και σιγουρα δε θα δεχτει υποδειξεις για τη συμπεριφορα της απο μικροτερα ατομα. Οποτε θα συμφωνησω με τις απαντησεις που προηγηθηκαν. Το θεμα ειναι να σκεφτεις πως θα αλλαξεις εσυ τη ζωη σου κ οχι με ποιο τροπο θα αλλαξει η πεθερα σου.

Καταλαβαινω πως νιωθεις γιατι κι εγω ζω μακρια απο τους δικους και προσφατα εφυγε και η μονη καλη φιλη που ειχα. Ειναι δυσκολο, απαισιο συναισθημα. Μην επικεντρωνεσαι στο οτι νιωθεις μονη , αφου σε στηριζει ο αντρας σου δεν εισαι.. Κ μη το σκεφτεσαι πολυ παρε την αποφαση και πηγαινε να δεις τους δικους σου. Αυτο θα κανω κι εγω σε 2 μερες ,μαζευω πραγματα , παιρνω κ το μωρακι (2,5 μηνων) και εφυγα και τα χιλιομετρα πιστεψε με ειναι πολλα. Στο λεω γιατι τιποτα δεν ειναι αδυνατο ..

Οσο για τα ονειρα, ειδικη δεν ειμαι αλλα εκφραζουν απ οτι ξερω το υποσυνειδητο μας. Για να βλεπεις ατομα του παρελθοντος μαλλον θα ελεγα πως επειδη νιωθεις εγκλωβισμενη στο παρον θα ηθελες να γυρισεις σε προγενεστερο χρονο , στην εποχη που ενιωθες πιο ανεμελη, πιο ασφαλης.

Η ισως απλα σκεφτεσαι συνεχεια οτι σου λειπουν τα δικα σου ατομα , γι' αυτο τους βλεπεις.

[lelaki1980]

Νομίζω, ότι όπως είναι απόλυτα φυσικό, σου λείπουν αυτοί οι άνθρωποι, σου λείπει η παλιά σου ζωή και γενικά σου λείπει βασικά ο εαυτός σου.

Καλό είναι να βρεις κάποιους τρόπους να ξεσκάς, να βρεις κάποιες δημιουργικές ασχολίες, να βρεις ξανά το χαμένο σου εαυτό. Να βρεις πιθανόν κάποια άτομα εκεί που να μπορείς να μοιραστείς τις αγωνίες σου, τις χαρές σου ή να κάνεις μαζί κάποια πράγματα που σ'ευχαριστούν...

Όσο για την πεθερά σου, το θέμα δεν είναι να την κάνετε να καταλάβει ότι κάνει λάθος (κάτι που το έχετε ήδη προσπαθήσει φαντάζομαι), αλλά να την βγάλετε από το σπίτι σας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δηλαδή, όχι ακριβώς να μην έρχεται, αλλά να της κόψετε την άνεση να επεμβαίνει και να εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για αυτά που κάνετε εσείς στην οικογένειά σας. Η οικογένειά μας είναι ιερή και διέπεται από προσωπικούς νόμους, που κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρίνει.

 

 

συμφωνω λεξη προς λεξη macorina.δεν γραφω τιποτα αλλο.εισαι σωστη απο την αρχη μεχρι το τελος.ειδικα η τελευταια παραγραφος που αφορα την πεθερα.και στην πεθερα οσο αφορα την οικογενεια σου τα λες χυμα και τσουβαλατα κατα την αποψη μου.αυτες μεγαλωσανε τα παιδια τους με τον τροπο που θεωρουσανε αυτες σωστο.τωρα λοιπον κανουμε και εμεις το ιδιο.απλα με λιγα λογια πλυν της μαμας του μπαμπα και του παιδιου ολοι οι αλλοι ειναι απλα ΤΡΙΤΟΙ.και αυτο ισχυει βεβαια για ολα τα πεθερικα και βεβαια και για τους γονεις της κοπελας.ειμαι απολυτη σε αυτο και sorry αν μεσω γραπτου λογου το κανω να φαινεται κακο.ειναι η πραγματικοτητα ομως. τους γονεις μας τους λατρευουμε και παντα θελουμε να ειναι διπλα μας οχι ομως με επικριτικο τροπο αλλα παντα με βοηθητικο και αν παλι κανουμε λαθος σε κατι να μας διορθωνουνε και οχι να μας κανουνε να νιωθουμε αχρηστες...εγω τα κομπλεξικα ατομα ειτε αυτα λεγονται πεθερικα ειτε γονεις ειτε φιλοι τα βγαζω εντελως απο την ζωη μου.ειμαι ΤΟΣΟ ΚΑΘΕΤΗ.δεν ειναι εγωιστικο απλα ειναι με τι εχεις καταληξει να θελεις να ασχολεισε.με τα πεθερικα ή με μεγαλυτερα προβληματα που εχουν οι σημερινες οικογενειες?απο την ανεργια που μαστιζει της οικογενειες τις περισσοτερες μεχρι και προβληματα υγειας που εχουν πολλα παιδακια?απο νεαρη κοπελα που ειμουνα εβλεπα ετσι τα πραγματα και απλα τωρα που εγινα μαμα εγινα τελειως απολυτη.οποιος θελει να χαιρετε με την χαρα μου και να στεναχωριεται με τα προβληματα μου ειναι ευπροσδεκτος να μπει στο σπιτι μου.οσο για το αρχικο μυνημα της κοπελας να παει να δει τους γονεις της μαζι με τα παιδια της και επισης να κανει πραγματα παλι μαζι με τα παιδια της.και εγω σπιτι ειμαι.δεν δουλευω.οι φιλες μου εχουν εξαφανιστει.ομως οι ωρες που περναω με το παιδι μου ειναι φανταστικες.και οταν θα μεγαλωσει λιγο ακομα και παει παιδικο μπορει και εγω να παω να δουλεψω λιγο.εστω ενα τετραωρακι για να λεω και εγω οτι κανω κατι πιο πολυ για τον εαυτο μου!το μωρο μου ομως δεν το αλλαζω με τιποτα. και για να πω και το αλλο!τον αντρα μου απλα τον λατρευω...ειναι η ζωη μου...αν αυριο μεθαυριο ομως τυχει κατι και χωρισουμε και να φταιει αυτος απλα θα γελασω και θα του πω αντιο..γιατι? γιατι εχω το μωρο μου πολυ απλα.ειναι τοσο δυνατο το συναισθημα της μανας που ολα τα αλλα απλα υπαρχουνε ποσο μαλλον οι πεθερες.κουραστικη εγινα παλι!! να ειναι ολα τα παιδακια γερα και ευτυχισμενα θελω!:-P

[Macorina]

δεν ειναι εγωιστικο απλα ειναι με τι εχεις καταληξει να θελεις να ασχολεισε.με τα πεθερικα ή με μεγαλυτερα προβληματα που εχουν οι σημερινες οικογενειες?απο την ανεργια που μαστιζει της οικογενειες τις περισσοτερες μεχρι και προβληματα υγειας που εχουν πολλα παιδακια?απο νεαρη κοπελα που ειμουνα εβλεπα ετσι τα πραγματα και απλα τωρα που εγινα μαμα εγινα τελειως απολυτη.οποιος θελει να χαιρετε με την χαρα μου και να στεναχωριεται με τα προβληματα μου ειναι ευπροσδεκτος να μπει στο σπιτι μου.οσο για το αρχικο μυνημα της κοπελας να παει να δει τους γονεις της μαζι με τα παιδια της και επισης να κανει πραγματα παλι μαζι με τα παιδια της.και εγω σπιτι ειμαι.δεν δουλευω.οι φιλες μου εχουν εξαφανιστει.ομως οι ωρες που περναω με το παιδι μου ειναι φανταστικες.και οταν θα μεγαλωσει λιγο ακομα και παει παιδικο μπορει και εγω να παω να δουλεψω λιγο.εστω ενα τετραωρακι για να λεω και εγω οτι κανω κατι πιο πολυ για τον εαυτο μου!το μωρο μου ομως δεν το αλλαζω με τιποτα. και για να πω και το αλλο!τον αντρα μου απλα τον λατρευω...ειναι η ζωη μου...αν αυριο μεθαυριο ομως τυχει κατι και χωρισουμε και να φταιει αυτος απλα θα γελασω και θα του πω αντιο..γιατι? γιατι εχω το μωρο μου πολυ απλα.ειναι τοσο δυνατο το συναισθημα της μανας που ολα τα αλλα απλα υπαρχουνε ποσο μαλλον οι πεθερες.κουραστικη εγινα παλι!! να ειναι ολα τα παιδακια γερα και ευτυχισμενα θελω!:-P

Σωστή...

[κανίνα]

Καλησπέρα,

Εδώ και 5 χρόνια νιώθω ότι έχω πιεστεί πάρα πολύ...

Η ιστορία μου είναι η εξής: έφυγα απο την πόλη που μεγάλωσα και μένω στην πόλη του άντρα μου. Έκανα 2 παιδάκια και η ζωή μου είναι στο σπίτι αφού δεν έχω δουλειά, αλλά και επειδή τα παιδιά μου είναι μικρά και στην πόλη που ζω δεν έχω τους δικούς μου ανθρώπους που νιώθω ότι με αγαπούν.

Εδώ μένω πάνω-κάτω με την πεθερά μου η οποία είναι ένας άνθρωπος πολύ δύσκολος και δύστροπος. Απο τότε που ήρθα εδώ και έμεινα έγκυος άρχισε να μου δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο, σύμφωνα με το οποίο πρέπει συνεχώς να κάνω πίσω στα θέλω μου, να παρεμβαίνει στο σπίτι μου και να μου κρατάει μούτρα για τα πιο ασήμαντα πράγματα ή ακόμα και για σοβαρά π.χ. όποτε θέλαμε να πάμε να δούμε τους γονείς μου τσαντιζόταν γιατί θέλει να με αποκόψει απο αυτούς.

Δεν έχω καμία βοήθεια στο μεγάλωμα των παιδιών μου και ότι και αν έχω κάνει, όσο και αν έχασα την αξιοπρέπειά μου αυτά τα χρόνια ποτέ δεν εκτιμήθηκε αλλά αντίθετα ζητούσε όλο και περισσότερα. Συνεχείς τσακωμοί μαζί της, αλλά και μέχρι πέρισυ με τον άντρα μου ο οποίος δεν της έβαζε όρια. Εδώ και 1 χρόνο όμως ο άντρας μου επιτέλους κατάλαβε τι περνάω και προσπαθεί απο την πλευρά του να την κάνει να δει τα λάθη της (χωρίς όμως αποτέλεσμα). Αυτόν τον τελευταίο χρόνο νιώθω καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν, δηλαδή δεν κλαίω τόσο συχνά και προσπαθώ να ορθοποδήσω.

Ο λόγος που ζητάω τη βοήθειά σας είναι γιατί εδώ και πολλούς μήνες σχεδόν κάθε βράδυ βλέπω στα όνειρά μου πρόσωπα του παρελθόντος μου που δεν έχω επαφή μαζί τους και δεν έχω κανένα λόγο να τα βλέπω όπως π.χ. τη μαμά μιας φίλης μου που έχω να τη δω καμιά δεκαριά χρόνια, συμφοιτητές μου, παιδικές μου φίλες κτλ. Επίσης έχω δει 2 φορές και τους γονείς μου που από ότι διάβασα στο internet είναι περίεργο να βλέπουμε ειδικά τη μαμά μας γιατί σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα στην ψυχή μας...

Είμαι καλά; Γιατί βλέπω αυτούς τους ανθρώπους; Αν στα όνειρά μας εκφράζεται το υποσυνείδητό μας τότε τι σημαίνει να βλέπω συνεχώς αυτά πρόσωπα;Τους αποχαιρετάω;Θέλω να είμαι κοντά τους;Τι μου συμβαίνει;

Ευχαριστώ πολύ

αχ κοριτσακι μου σε νιωθω σε μεγαλο βαθμο...δυστυχως καποιοι ανθρωποι ειναι ετσι!!!αρεσκονται στο να βασανιζουν τους αλλους,να θελουν συνεχεια την επιβεβαιωση οτι μας επιβληθηκαν...τι ναπω?

το οτι ο αντρας σου πηρε τα ηνια ειναι πολυ καλο!μην ασχολεισαι μαζι της!προσπαθησε να τη βλεπεις μονο αν ειναι παρων και ο αντρας σου ετσι ωστε να μην επικεντρωνεται σε σενα!απο τη στιγμη κιολας που δεν σε βοηθαει και σε τιποτα δεν εχεις και καμια υποχρεωση να την ανεχτεις αλλο!

δωσε βαση στα παιδακια σου,τηλ στη μαμα σου αν σε βοηθαει και μιλα της να καθαρισει το μυαλο σου!

και σε καμια περιπτωση δεν τρελαινεσαι ,ειναι η υπερβολικη πιεση που νιωθεις που σε κανει να ονειρευεσαι οικεια προσωπα γιατι προφανως ψαχνεις λιγη γαληνη και την βρισκεις ετσι!

ισως σε βοηθουσε να μιλησεις και σε καποιον ειδικο....εγω το εκανα και εχω ξαλαφρωσει αρκετα!

[karita]

Ευχαριστώ όλες σας για τις απαντήσεις σας,

Πηγαίνω και βλέπω τους γονείς μου...αρχικά πήγαινα 1 Σαββατοκύριακο το μήνα, μετά επειδή μου κρατούσε μούτρα όταν πήγαινα να τους δω αραίωσα να πηγαίνω και απο πέρισυ πηγαίνω τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το καλοκαίρι.

Άργησα να μπω στο site για να σας ευχαριστήσω γιατί ως συνήθως έγινε χαμός πάλι...η πεθερά μου έφυγε απο τη βάπτιση του γιού μου και δεν ήρθε φυσικά στο τραπέζι γιατί βγάλαμε το όνομα και των δυο παππούδων και όχι μόνο του άντρα της...Επίσης την προηγούμενη εβδομάδα στα γενέθλια του άντρα μου του έγραψε γράμμα και ως συνήθως του μιλούσε απαξιωτικά για εμένα και την οικογένειά μου κτλ...

Δυστυχώς τα όνειρα συνεχίζουν...

Ευχαριστώ όλες σας και πάλι και να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!!!

[κανίνα]

Ευχαριστώ όλες σας για τις απαντήσεις σας,

Πηγαίνω και βλέπω τους γονείς μου...αρχικά πήγαινα 1 Σαββατοκύριακο το μήνα, μετά επειδή μου κρατούσε μούτρα όταν πήγαινα να τους δω αραίωσα να πηγαίνω και απο πέρισυ πηγαίνω τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το καλοκαίρι.

Άργησα να μπω στο site για να σας ευχαριστήσω γιατί ως συνήθως έγινε χαμός πάλι...η πεθερά μου έφυγε απο τη βάπτιση του γιού μου και δεν ήρθε φυσικά στο τραπέζι γιατί βγάλαμε το όνομα και των δυο παππούδων και όχι μόνο του άντρα της...Επίσης την προηγούμενη εβδομάδα στα γενέθλια του άντρα μου του έγραψε γράμμα και ως συνήθως του μιλούσε απαξιωτικά για εμένα και την οικογένειά μου κτλ...

Δυστυχώς τα όνειρα συνεχίζουν...

Ευχαριστώ όλες σας και πάλι και να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!!!

η δικια σου ειναι απαραδεκτη,ανικανοποιητη και προφανως θελει μονο σας πικραινει....τι να πω υπαρχουν και τετοιοι δυστυχως!να χαιρεσαι τα παιδακια σου και δε παν να λενε?δεν προκειται να αλλαξει κατι!ο πεθερος σου εμεινε υποθετω ε?εφυγε μονη?

[karita]

Ειλικρινά δεν έχω γνωρίσει χειρότερο άνθρωπο...και δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος είναι η μάνα του άντρα μου...

Ο πεθερός μου δεν ζει...έφυγε πριν σχεδόν ενάμισι χρόνο...το θέμα είναι ότι ο πεθερός μου είχε ένα άθλιο όνομα που δεν ήθελα να κακοποιήσω ψυχικά το παιδί μου όταν θα ήταν στην εφηβεία...

Για αυτό το λόγο συμφωνήσαμε με τον άντρα μου να δώσουμε και τα δυο ονόματα στο παιδί...το όνομα του πατέρα μου (που είναι ένα συνηθισμένο ωραίο όνομα και στην τελική θέλω και εγώ να τιμήσω τους ανθρώπους που με φέρανε στον κόσμο) και το όνομα του πεθερού μου (προς τιμή του). Σημειωτέον ότι την κόρη μου την βαπτίσαμε με το όνομά της...και μουτζώνω τον εαυτό μου.

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πληγώθηκε ο άντρας μου όταν την ψάχναμε και είχε φύγει...ντροπή...δεν σκέφτεται τίποτα άλλο πέρα απο τον εαυτό της

[κανίνα]

Ειλικρινά δεν έχω γνωρίσει χειρότερο άνθρωπο...και δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος είναι η μάνα του άντρα μου...

Ο πεθερός μου δεν ζει...έφυγε πριν σχεδόν ενάμισι χρόνο...το θέμα είναι ότι ο πεθερός μου είχε ένα άθλιο όνομα που δεν ήθελα να κακοποιήσω ψυχικά το παιδί μου όταν θα ήταν στην εφηβεία...

Για αυτό το λόγο συμφωνήσαμε με τον άντρα μου να δώσουμε και τα δυο ονόματα στο παιδί...το όνομα του πατέρα μου (που είναι ένα συνηθισμένο ωραίο όνομα και στην τελική θέλω και εγώ να τιμήσω τους ανθρώπους που με φέρανε στον κόσμο) και το όνομα του πεθερού μου (προς τιμή του). Σημειωτέον ότι την κόρη μου την βαπτίσαμε με το όνομά της...και μουτζώνω τον εαυτό μου.

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πληγώθηκε ο άντρας μου όταν την ψάχναμε και είχε φύγει...ντροπή...δεν σκέφτεται τίποτα άλλο πέρα απο τον εαυτό της

κριμα για τον πεθερο σου!ειμαι σιγουρη πως την μουτζωνε την κυρια απο εκει που ειναι....και τελικα κατεληξα οτι οσα περισσοτερα χατηρια τους κανεις τοσο πιο πολλες απαιτησεις εχουν και τοσο πιο μεγαλο προβλημα δημιουργουν.φαντασου να μην δινατε καθολου το ονομα του πεθερου...κριμα και για τον αντρα σου που εισπρατει τετοιες συμπεριφορες απο τη μανα του!τι να πω?μηπως να τη βαλει λιγακι στη θεση της?απτην αλλη χαμενος χρονος, αστη να κανει τα δικα της και μην της δινεις περισσοτερη αξια απο οτι της αρμοζει..!!!

[karita]

κριμα για τον πεθερο σου!ειμαι σιγουρη πως την μουτζωνε την κυρια απο εκει που ειναι....και τελικα κατεληξα οτι οσα περισσοτερα χατηρια τους κανεις τοσο πιο πολλες απαιτησεις εχουν και τοσο πιο μεγαλο προβλημα δημιουργουν.φαντασου να μην δινατε καθολου το ονομα του πεθερου...κριμα και για τον αντρα σου που εισπρατει τετοιες συμπεριφορες απο τη μανα του!τι να πω?μηπως να τη βαλει λιγακι στη θεση της?απτην αλλη χαμενος χρονος, αστη να κανει τα δικα της και μην της δινεις περισσοτερη αξια απο οτι της αρμοζει..!!!

 

Άστα...δεν μπορείς να φανταστείς το τι έκανα τα προηγούμενα χρόνια για αυτήν...κανένα ευχαριστώ...ίσα ίσα αχαριστία...

Ότι και αν έκανα, όσο και αν καταπατούσα τα προσωπικά μου "θέλω" για αυτήν τόσο αυτή προσπαθούσε να με απογυμνώσει τελείως, να με ξεφτιλίσει...

Τη λύση τη βρήκαμε. Το καλοκαίρι θα μετακομίσουμε στην πόλη μου...ευτυχώς έχουμε και εκεί σπίτι οπότε η μετάβαση θα είναι πιο εύκολη.

Κανίνα μου ειλικρινά δεν ξέρεις πόσο προσπάθησα και πόσο έχω ανάγκη να ησυχάσω. Τόσα κλάματα, τόση στεναχώρια. Απλά δεν πάει άλλο...με έχει καταρρακώσει τελείως.

Τα όνειρά μου ακόμα συνεχίζουν, νιώθω ευάλωτη όσο ποτέ...

[G.Geo]

Μπράβο, αφού αποφασίσατε να φύγετε, όλα θα στρώσουν και θα ηρεμήσεις. Αφού έχεις στο πλευρό σου τον άντρα σου, όλα θα φτιάξουν. Και ασ' την τώρα που θα μείνει μόνη της θα καταλάβει τι έκανε τόσο καιρό και έχασε και το παιδί της από κοντά της και τα εγγόνια της -εσένα δεν σε αναφέρω γιατί προφανώς δεν την νοιάζεις-!! Τώρα που θα μείνει μόνη της, να δούμε, θα της αρέσει??

[λορεττα]

η πιο σωστη λυση ηταν να φυγετε...μπραβο που και ο αντρας σου ηταν και ειναι στο πλευρο σου..ολα θα στρωσουν τωρα.

[KonstantinaDimitris]

Κοριτσάκι μου γλυκό , είσαι πολύ τυχερή που θα κατάφερεις να βρεθείς κ πάλι στον δικό σου τόπο! Θα αλλάξει τελείως η ψυχολογία σου, θα έχεις βοήθεια κ πολλά πολλά καλά.

 

Η πεθερά σου ενημερώθηκε για την μετακόμιση ή ακόμα; Έχει άλλα παιδιά;

[OLITSKA]

Χάρηκα πολυ για σενα που πήρατε αυτη την απόφαση ! Ειναι το καλύτερο για σένα και την οικογένεια σου . Με το καλο να μετακομισετε!

[karita]

Σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για τις απαντήσεις σας!

Αισθάνομαι ότι είναι η μοναδική λύση αφού πιστέψτε με είχα δοκιμάσει τα πάντα χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Ναι έχει έναν ακόμα γιο που μάλιστα εδώ και ένα χρόνο ζει με τη γυναίκα του (δεν έχουν παιδιά) στο ίδιο σπίτι με την πεθερά μου. Και της συνυφάδας μου της δημιουργεί προβλήματα αλλά αυτή είναι απο την ίδια πόλη και επομένως δεν την αισθάνεται ως απειλή. Όταν τα βάζει μαζί της πάει στους δικούς της (μένουν 15 λεπτά απο το σπίτι τους) και έτσι της δίνει το μήνυμά της, αφού δεν μπορεί να την αποκόψει.

Επίσης η συνυφάδα μου είναι αρκετά διπρόσωπη με αποτέλεσμα να μην έχουν έντονες προστριβές. Το λέω αυτό γιατί έχω τσεκάρει να μου λέει άλλα πράγματα σε εμένα και άλλα σε αυτήν σε θέματα που την αφορούν...

Ο άντρας μου της είπε ότι θα μετακομίσουμε και αυτή αντί να προσπαθήσει να κάνει πέρα στον εγωισμό της προκειμένου να τον κρατήσει κοντά της, εντούτοις άρχισε για μια ακόμη φορά να μιλάει υποτιμητικά για εμένα (μέχρι και ότι το είχα σχεδιάσει όλο αυτό για να τον πάρω απο κοντά της...)

Κρίμα...Είναι τόσο ψυχοφθόρο να προσπαθείς επί 5 χρόνια να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, να με υποβιβάζει με τον τρόπο της σε οτιδήποτε με αφορούσε που δεν συμφωνούσε.

Σας ευχαριστώ πολύ όλες σας!!!