ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗ ΚΥΗΣΗ

[alexandra3]

Αγαπητη mitsi1 δεν θα σου πω να μην στεναχωριεσαι γιατι ειναι οτι πιο φυσιολογικο να αισθανεσαι ετσι. Οι 2 πρωτες μου εγκυμοσυνες δεν εφεραν το επιθυμητο αποτελεσμα που περιμενα μαζι με το συζυγο μου. Ομως δεν το βαλαμε κατω στην τριτη εγκυμοσυνη δοξα το Θεο ολα πηγαν καλα και τωρα που σου γραφω το ζουζουνι μου τρωει το μπισκοτακι του τοσο γλυκα που ολα αυτα μου φαινονται απλως το παρελθον μεσα απο το οποιο εμαθα τοσα πολλα. Κατ' αρχην ειναι παρα πολυ συχνο φαινομενο οποως πολυ πιθανο να σου ειπε και ο γιατρος σου. Κι επειτα πρεπει να σκεφτεσαι οτι ετσι ειναι πολυ καλυτερα. Να σκεφτεσαι θετικα και να εισαι σιγουρη οτι καποια στιγμη πρωτα ο Θεος θα κρατας στην αγκαλια σου ενα ζουζουνακι που θα σε κανει να ζεις τις πιο ευτυχισμενες στιγμες της ζωης σου. Τωρα απλως μην ακους τον καθε ασχετο που θα ερχεται σου λεει οτι χαζομαρα μπορεις να φανταστεις υποτιθεται για να σε παρηγορησει. Κλεινω με αυτο: οταν μια γνωστη μου εμαθε για την πρωτη περιπτωση που ειχα γυρναει και μου λεει "αχ βρε γιατι; καλα ειναι τα πρωτα να κρατιουνται γιατι η μητρα αποδυναμωνεται". Ουδεν σχολιον!!!!!!!!!!!

[mitsi1]

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ...ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗ ΚΥΗΣΗ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ...ΕΓΩ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΣΗ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ, ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ...ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ!!! ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΩ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ...ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΔΕΝ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ. ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ...ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΑΣΑ - ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΔΙΔΥΜΑ - ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ...ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΗ...ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ...ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΖΟΥΖΟΥΝΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΟΣΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ...Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!

[mariakar]

Mitsi1 δεν είναι λογικά πράγματα αυτά που σκέφτεσαι. Μόνο κακό σου κάνουν και αυτή τη στιγμή χρειάζεσαι όλη τη δύναμη που μπορείς να βρεις μέσα σου!

Κι εγώ είχα μιά παλίνδρομη κύηση και έκανα απόξεση πριν 20 μέρες και τώρα παλεύω με το χρόνο, με τις σκέψεις μου, με τους γύρω μου, με όλα.

Ξέρω καλά ότι τα λόγια μου λίγο μετράνε αυτή τη στιγμή. Πίστεψέ με όμως η δύναμη είναι μέσα μας και απλά πρέπει να βρούμε που έχει κρυφτεί για να τη βγάλουμε πάλι έξω!

Που θα πάει ο καιρός θα περάσει. Θα πάρουμε τις απαντήσεις από τις εξετάσεις που θα κάνουμε και όταν θα έρθει πάλι η ώρα, σύντομα, πολύ σύντομα, θα τα καταφέρουμε πάλι!

Να ξέρεις πως δεν τα γράφω έτσι αυτά. Λέγοντας τα μερικές φορές κάνει και σε ' μενα καλό, γιατί ούτε εγώ το έχω ξεπεράσει ακόμα!... Πρέπει όμως να φανούμε δυνατές. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι μονόδρομος. Αισιοδοξία! Άφησέ τα όλα τα άσχημα πίσω σου. Μόνο καλά τώρα θα έρθουν.

[katerina1981]

Kοριτσια καλησπέρα τα έχω ξαναπεί αλλα΄θα τα ξαναπώ για να δίνω κουράγιο. Είχα αποβολή το Μάιο.Πρόσεχα 2 κύκλους μη μείνω έγκυοσ και ξεκινήσαμε προσπάθειες Αύγουστο. Σεπτεμβρη έμεινα έγκυος. Εχθές πήγα στο γιατρό. Είμαι 6 εβδομάδων , χτύπησε καρδούλα, όλα τέλεια!!!Νομίζω φαντ'αζεστε τι νιώσαμε με τον αντρα μου...Δεν το πιστεύω ότι θα τον ξαναδω το γιατρό σε ένα μηνα γιατί δε χρειάζεται να με βλέπει κάθε βδομάδα όπως στην προηγούμενη φορα!!!

Υπομονη και θετικές σκέψεις!!!¨ολες θα γίνουμε μανούλες....

[eirinik]

Μπράβο katerinaki αυτά είναι πολύ ευχάριστα νέα. Σου εύχομαι να έχεις μια τέλεια εγκυμοσύνη. Τελικά το έχω ακούσει από πολλές να μένουν έγκυες ξανά 1-2 μήνες μετά. Και τώρα άλλο ένα παράδειγμα εσύ. Μήπως ξέρετε γιατί?

[MSM2]

Στο σώμα σου κυκλοφορούν ακόμα οι ορμόνες της εγκυμοσύνης και επίσης μέτα την απόξηση ο δρόμος για τα σπερματοζωάρια είναι ποιό ανοίχτος για αυτο συλλάμβανεις έυκολα.

Καλή επιτυχία

[Μοιράιδα]

ισχυει αλλα μη το δεσεις και κομπο και απογοητευτεις,κι εμενα ετσι μου ελεγαν αλλα δεν εκατσε και τα'παιξα!

[kalmar]

Την δευτέρα έστρωσα τα καθαρά ριχτάρια στον καναπέ και ξαπλωσα λιγάκι. Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό οτι στο ίδιο σημειο και με τον ιδιο ακριβως τρόπο καθόμουν πριν την παλλίνδρομη. Ευτυχώς που ο αντρας μου έκανε μπανακι γιατι με πηραν αμέσως τα κλαματα και δεν με ειδε. Έχουν περάσει 3 μήνες απο τοτε αλλα να παρει ακομη με ποναει το σκηνικο. Προσπαθω να το αφησω πισω. Είναι μερικες μερες που το καταφερνω και αλλες που κρυβομαι για να μην με βλεπουν οτι κλαιω... Το μονο που με συγκρατει και προσπαθω να παρω τα πανω μου ειναι οτι με ασχημη ψυχολογια δεν θα ερθει τελικα το ποθούμενο...

[eirinik]

maria μου και εγώ μία από τα ίδια ακόμα και τώρα μια βδομάδα μετά την απόξεση συνηθιζω μόλις ξυπνάω και πιάνω την κοιλιά μου αμέσως και του άντρα μου του ξεφεύγει και μόλις ανοίγει τα μάτια του πάει να την χαϊδέψει όπως κάναμε πριν τα χάσουμε και τα δύο για να τους δώσουμε κουράγιο. Άστα γιατί σφίγγεται το στομάχι μου. Επίσης μετά την απόξεση έμενα τρείς μέρες στη μαμά μου γιατί δεν ήθελα να γυρίσω σπίτι μου γιατί φύλαγα τα τεστ εγκυμοσύνης στο μπάνιο σε εμφανές σημείο για να τα βλέπω κάθε μέρα και να χαμογελάω. Πως να γύρναγα να τα πετάξω. Είχα κάνει και δύο, όσα και τα μωρά μου. Μην αφήνεις να σε παίρνει απο κάτω και να σκέφτεσαι ότι πάντα υπάρχουν και χειρότερα. Αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ.

[mariakar]

Κι εγώ σκέφτομαι έτσι κάποιες στιγμές κι ας έχουν περάσει μόλις 20 μέρες από την απόξεση. Δεν πρέπει να το κάνουμε όμως αυτό στον οργανισμό μας. Είναι σαν δηλητήριο.

Εχθές ο γυναικολόγος μου, μου έστειλε ένα μήνυμα μέσω της κολλητής μου, η οποία είναι 6 μηνών έγγυος. Να σταματήσω να αγχώνομαι γιατί δεν θα με βοηθήσει καθόλου και πως σύντομα θα μείνω έγγυος, δεν υπάρχει αμφιβολία.

Στα γράφω αυτά και έχω ήδη αρχίσει να βουρκώνω.

Δεν μας κάνει καλό αυτό το πράγμα. Πρέπει να το καταλάβουμε και να το επαναλάβουμε μέσα μας όσες περισσότερες φορές γίνεται μέχρι να το πιστέψουμε. Όταν το κάνω νιώθω καλύτερα και πολύ δυνατή.

"Ότι δεν θέλει δεν καταφέρνει ο άνθρωπος." αυτό μου λέει από τότε που θυμάμαι η μητέρα μου. Μου έχει φανεί χρήσιμο τόσες πολλές φορές. Ούτε και τώρα θα έχει άδικο. Στο χέρι μας είναι, να το πιστέψουμε και να βρούμε το τρόπο να συνέλθουμε και να τα καταφέρουμε!

Εδώ όλες είμαστε έτοιμες να βόηθησει η μία την άλλη. Κορίτσια όχι πισωγυρίσματα. Μόνο μπροστά κοιτάμε!

[eirinik]

Το ξέρω βρε Μαράκι μου και προσπαθώ να τα υπενθυμίζω στον εαυτό μου και σε εσάς όλα αυτά. Ώρες ώρες όμως είναι και αυτό το βάρος στο στήθος που με καταπλακώνει και ένας μεγάλος φόβος που με κυριεύει στα ξαφνικά. Μάλλον είναι πολύ πρόσφατο το δικό μου γιάυτό. Όμως πραγματικά πιστέυω ότι μας αξίζουν τα καλύτερα μετά από αυτά που περάσαμε. Και θα μας έρθουν αργά η γρήγορα. Μετά την καταιγίδα λένε...

 

Πω πω τι θα έκανα αν δεν είχα ανακαλύψει αυτό το forum?

[mariakar]

Πίστεψέ με κι εγώ απ' αυτό το forum πήρα δύναμη, διαβάζοντας όλες αυτές τις ιστορίες, βλέποντας πως όλα τελικά αργά ή γρήγορα λύνονται και το νινί έρχεται τελικά! Το βασικότερο όμως είναι η στήριξη από όλα τα μέλη...

Μη νομίζεις πως επειδή εγώ είμαί καλύτερα επειδή έχω 10 μέρες παραπάνω από εσένα. Τα συναισθήματα και ο πόνος μου δεν έχουν περάσει. Απλά έχω αρχίσει να έπιβάλομαι πιο εύκολα στον εαυτό μου. Αυτό έχω βρει εγώ σαν φάρμακο. Και άρχισα πάλι να βγαίνω έξω. Μόνο με ανθρώπους όμως που ξέρω ότι δεν θα αναφερθούν στο θέμα και αν το κάνουν θα είναι γιατί εγώ το επιδίωξα και θα κάνουν ότι μπορούν για να μη νιώσω άσχημα.

[eirinik]

Και εγώ κανόνισα ταξιδάκι με παρέα για το ΣΚ να αρχίσουμε να περνάμε καλά και πάλι να ξεχαστούμε. Mariakar πόσο χρονών είσαι ?, είσαι παντρεμένη και πόσο καιρό? Που μένεις? Τα ρωτάω γιατί όταν μιλάς με κάποιον θα ήθελες να μάθεις κα κάποια χαρακτηριστικά του παραπάνω. Αν θες μου απαντάς έτσι?

[bp-IOLH]

Κορίτσια, η απόξεση πώς είναι? Πονάει? Πώς γίνεται? Είσαι αναίσθητη ή ξύπνια? Την κάνατε σε ιδιωτικό ή δημόσιο? Πόσο στοιχίζει?

Με συγχωρείτε που ρωτάω αλλά, επειδή την Τετάρτη μάλλον ο γιατρός θα μου επιβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει έμβρυο στο σάκο, πιστεύω ότι θα χρειαστεί να κάνω κι εγώ απόξεση, αν βέβαια μέχρι τότε δεν μου έχει έρθει αίμα.

Κάντε κουράγιο βρε κορίτσια. Η ζωή είναι μπροστά μας. Όλα θα γίνουν. Στενοχωριέμαι που σας διαβάζω έτσι. Κι εγώ στενοχωρήθηκα αλλά δεν θα το αφήσω να με πάρει από κάτω. Δεν ξέρω πόσων χρόνων είστε και πόσο καιρό προσπαθείτε για μωράκι, εγώ είμαι 36,5 και δεν προσπάθησα καθόλου (έπιασα με την πρώτη) αλλά παραμένω ψύχραιμη, παρόλο που δεν έχω χρονικά περιθώρια. Δεν απογοητεύομαι (ίσως γιατί δεν κουράστηκα καθόλου) και πιστεύω ότι υπάρχουν και χειρότερα.

Η ξαδέλφη μου ήταν 27 χρονών και στον 5ο μήνα της κύησης διαγνώστηκε με τον υπέρηχο β' επιπέδου ότι το μωρό είχε μια κύστη - όγκο (πιθανότατα κακοήθη) και της είπαν ότι πρέπει να διακόψει την κύηση. Έκανε κανονικό τοκετό με πρόκληση από χάπια και μετά από 3 μέρες με φρικτούς πόνους γέννας. Τελικά στην ιστολογική εξέταση του εμβρύου φάνηκε ότι πράγματι ο όγκος ήταν κακοήθης.

Ένα χρόνο μετά ξαναέμεινε έγκυος και ακριβώς μια μέρα πριν την αυχενική διαφάνεια σταμάτησε η καρδούλα του εμβρύου. Στην ιστολογική εξέταση του εμβρύου διαπιστώθηκε σύνδρομο down.

Να σημειώσω ότι και τις δύο φορές που έμεινε έγκυος το πρώτο τρίμηνο το πέρασε στο κρεβάτι λόγω υπερέμεσης. Δεν έτρωγε, δεν έπινε, ό,τι και να έβαζε στο στόμα της το έβγαζε μετά από λίγο (ακόμη και το σίδηρο, το φολικό οξύ κτλ.). Νοσηλευόταν κατά τακτά διαστήματα στο νοσοκομείο, για να της βάλουν ορό και να μην πάθει αφυδάτωση. Και δυστυχώς οι κόποι της δεν είχαν αποτέλεσμα.

Τώρα προσπαθεί πάλι να μείνει έγκυος και αισιοδοξεί ότι, αν μείνει, θα τα καταφέρει.

Καλό μεσημέρι και καλό Σαββατοκύριακο.

[GEORGI]

bp κοριτσάκι μου εσύ πως είσαι τόσο σίγουρη για το αποτέλεσμα????

Μην απογοητεύεσαι κουκλίτσα και περίμενε πρώτα μέχρι την Τετάρτη....

Ο Θεός είναι μεγάλος, πάρε και μια δεύτερη γνώμη από άλλο γιατρό!!

Τι να πω δεν έχω και την ανάλογη εμπειρία γαι να ξέρω και μπορεί να λέω βλακείες τώρα!!!

Υπομονή και κουράγιο κοριτσάκι και όλα θα πάνε καλά!!!!

[eirinik]

Πω πω τι να πώ. Τελικά πρέπει να βλέπεις και τα χειρότερα καμιά φορά… Εύχομαι να πάνε όλα καλά στην ξαδέλφη σου γιατί πραγματικά το αξίζει…

 

Τώρα για την απόξεση. Καταρχάς λυπάμαι πολύ που οδηγείσαι εκεί, αλλά όπως μου λένε όλοι τελικά όλα για καλό είναι. Καλύτερα τώρα παρά μετά (πχ με την ξαδέλφη σου). Μην φοβάσαι καθόλου για την απόξεση. Εγώ δεν είχα ξαναμπεί ποτέ στη ζωή μου σε χειρουργείο αλλά ήταν όλα μια χαρά. Την έκανα στο Μητέρα γιατί εκεί ήταν ο γιατρός μου. Σε κοιμίζουν αλλά για πολύ λίγο είναι πιο πολύ σαν μέθη. Κρατάει πολύ λίγο περίπου 10-15 λεπτά η όλη επεμβασούλα και περίπου 30-45 λεπτά η όλη διαδικασία. Εγώ θυμάμαι μπήκα 8.15 και 9.00 ήμουν έξω. Τώρα αυτά στο περίπου γιατί εγώ είχα και δίδυμα. Μετά σε πάνε στο δωμάτιο που έχεις αφήσει τα ρούχα σου και σε κανένα 10λεπτο έρχεται η νοσοκόμα για να σου αφαιρέσει το ταμπόν (σαν τα ταμπόν σκέψου λίγο πιο μεγάλο) που σου έχουν βάλει αν έχεις λίγο αιματάκι. Δεν είναι τίποτα. Σηκώνεσαι και ντύνεσαι. Μπορεί να έχεις μια ελαφριά ζαλάδα τα πρώτα 10 λεπτά και αυτό είναι. Κάπως έτσι ήταν η εμπειρία μου. Τώρα από γιατρό σε γιατρό, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από οργανισμό σε οργανισμό μερικά πράγματα μπορεί να διαφέρουν. Σου λέω πως τα βίωσα εγώ. Ελπίζω να σε βοήθησα.

 

Ότι άλλο χρειαστείς πες μου

[mariakar]

Eirinik σου έστειλα ένα πμ. Ελπίζω να το έστειλα σωστά και να το έχεις λάβει.

Η δική μου η εμπειρία πάλι από την απόξεση ήταν λίγο διαφορετική. Στο μητέρα την έκανα κι εγώ. Είχα πάει από τις 7:30 το πρωί. Μου έκαναν κάτι εξετάσεις αίματος, αιμοσφαιρίνη και αιμοπηκτικά στοιχεία έγραφε η απόδειξη, και περίμενα μέχρι τις 11:00 για να μπω στο χειρουργείο. Για τη νάρκωση δεν ξέρω λεπτομέρειες, αλλά μου έβαλαν κανικά ορό και ένεση για να κοιμηθώ. Δυσκολεύτηκα πολύ να συνέλθω όταν άρχισα να έχω τις αισθήσεις μου. Και για να πω την αλήθεια πιο πολύ από τον πόνο στη κοιλιά μου ξύπνησα. Ευτυχώς μου είχαν κάνει παυσίπονη ένεση και μετά από κανά 20 λεπτο πονούσα πολύ λιγότερο. Κι εγώ ζαλιζόμουν αρκετά και ζήτησε ο γιατρός μου να μου φέρουν πορτοκαλάδα. Το ταμπόν εμένα ο γιατρός μου το έβγαλε. Δε νομίζω ότι έχει καμία διαφορά βέβαια αυτό. Όλη σχεδόν την ημέρα μετά κοιμόμουν και το απόγευμα είχα πάλι έντονους πόνους και πήρα κάποιο παυσίπονο που είχε δώσει στον άντρα μου ο γιατρός. Εγώ βέβαια πονούσα και τις επόμενες μέρες και μάλιστα αρκετά, ειδικά αν κουραζόμουν έστω και λίγο. Γενικά αναρώνω αργά και αργούν να με πιάσουν όλα τα φάρμακα. Τώρα όμως 20 μέρες μετά είμαι μια χαρά. Έχω κάποια τραβηγματάκια καμιά φορά, αλλά πολύ σπάνια.

Μην ανησυχείς όμως. Θέμα ψυχολογίας νομίζω πως είναι. Εγώ φοβόμουν και το χειρουργείο και τη νάρκωση και όλα. Και η αναμονή το έκανε ακόμα πιο δύσκολο. Μάλλον όμως οφειλόταν στο ότι ήταν Σάββατο και είχε πολύ κίνηση.

[eirinik]

Το έλαβα το μηνυματάκι σου και σου απάντησα... Ελπίζω και εγώ να το έστειλα σωστα

 

Είδες τελικά? Από οργανισμό σε οργανισμό διαφέρει. Εμένα καρδιογράφημα μου έκαναν πριιν. Ξέχασα να το αναφέρω Και πόνο είχα πάρα πολύ λίγο. Δεν πήρα καν παυσίπονο. Ελπίζω να βοηθήσαμε την φιλενάδα μας

[bp-IOLH]

Κορίτσια, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Ήταν κατατοπιστικές. Ελπίζω να την κάνω σε δημόσιο, μιας κι ο γιατρός μου είναι σε δημόσιο.

 

eirinik, κι εγώ πιστεύω πως καλύτερα τώρα παρά αργότερα. Καμιά φορά η φύση προνοεί από μόνη της, για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

 

GEORGI, πιστεύω πως όλα τελείωσαν, διότι εδώ και δύο μέρες δεν έχω κανένα σύμπτωμα εγκυμοσύνης. Και εξηγούμαι: είχα πρηστεί ολόκληρη σα μπαλόνι χωρίς να έχω βάλει ούτε ένα κιλό, είχα βάρος και πονάκια χαμηλά στην κοιλιά. Τώρα έχω ξεπρηστεί εντελώς και αισθάνομαι ανάλαφρη, κορμάρα ένα πράγμα, και έχουν εξαφανιστεί εντελώς τα πονάκια και το βάρος χαμηλά στην κοιλιά.

Πήγα και σε άλλο γιατρό (εγώ δεν ήθελα να πάω, γιατί εμπιστεύομαι απόλυτα το δικό μου αλλά με πήγαν με το ζόρι σχεδόν) και μου είπε τα ίδια.

Το μόνο για το οποίο ελπίζω είναι να μου έρθει αίμα μπας και γλιτώσω την απόξεση.

 

Τώρα έμαθα και κάτι άλλο δυσάρεστο. Μια κοπέλα συγγενής μου γέννησε χθες και το μωρό είναι ετοιμοθάνατο. Βγήκε λέει 4100 κιλά με φυσιολογικό τοκετό αλλά πιέστηκε πολύ στη γέννα, κάτι έπαθε (λεπτομέρειες δεν ξέρω) και τώρα είναι ετοιμοθάνατο ή αν ζήσει, μπορεί να έχει πάθει καμιά ανήκεστο βλάβη.

[mariakar]

Πω πω αυτά είναι τα δυσάρεστα.

Εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά και το μωράκι να ζήσει και να μην έχει κανένα απολύτως πρόβλημα.

[GEORGI]

Τι είναι αυτά που ακούμε και συμβαίνουν καθημερινά στον κόσμο???

Τι κρίμα βρε παιδί μου!!!!

Κουράγιο κοριτσάκι μου!!!

Δεν ξέρω τι άλλο να πω!!!!

[kalmar]

Εγώ έκανα απόξεση στο Ιασώ. Περίμενα αρκετή ώρα μέχρι να έρθει η σειρά μου για τα χειρουργία αφού πρώτα μου έκαναν καρδιογράφημα. Μου έβαλαν μέθη και δεν κατάλαβα τίποτα. Με πήγαν στο κρεβάτι μου να συνελθω μετά στο σκηνικό, μην φανταστεις πολύ ώρα, και μετά ήρθε ο γιατρός για τις τελευταίες οδηγίες. 11:00 με πηραν στο χειρουργείο 11:45 ήμουν με τον αντρα μου στο αυτοκίνητο. Δεν πονούσε καθόλου η κοιλιά μου, είχα ελάχιστο αίμα την πρώτη μέρα. Να φανταστεις την επόμενη μέρα της επέμβασης σήκωσα τα χαλιά με τον αντρα μου και βγάλαμε τα καλοκαιρινα ρούχα από τις ντουλάπες... . Στην αρχή φοβόμουν ότι επειδή ήμουν στην 9η εβδομάδα θα υπήρχε μεγαλύτερη ταλαιπωρία αλλά τελικά όλα καλά...

 

Σου εύχομαι καλή επιτυχί, προσπάθησε να μην φοβάσαι και όλα θα πάνε καλά!

[mariakar]

ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΕΛΙΚΑ ΕΒΓΑΛΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΡΕΒΒΑΤΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ ΣΑΝ ΚΟΤΑ. ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΓΥΑΛΙ. ΤΙ ΝΑ ΠΏ!

[anna_ka]

Κορίτσια καλησπέρα σας.

 

Είμαι σημερινό μέλος του site, διάβασα την ενότητα και λόγω προσωπικής εμπειρίας ήθελα να συμμετάσχω, ελπίζω να δώσω σε όλες σας κουράγιο και εάν μπορώ από την δική μου ιστορία βοήθεια.

 

Είχα και εγώ παλλίνδρομη κύηση μετά από προσπάθειες 1 έτους στην 11η εβδομάδα. Πήγα για να ακούσω την καρδούλα του, δεν ένιωθα ότι κατι δεν πάει καλά, και μου είπαν ότι δεν υπάρχει πια.

Μετά την απόξεση και μετά τα αποτελέσματα της βιοψίας έμαθα οτι πρέπει να κάνω ανοσολογικές εξετάσεις οι οποίες έδειξαν ότι έχω θρομβοφιλία (πρόβλημα στην πήξη του αίματος) και θα χρειάζομαι θεραπεία κατά την κύηση.

Μετά από προσπάθειες και ελεγχόμενη ωοριξία ξαναέμεινα έγκυος, έκαν την θεραπεία μου και τώρα είμαι μανούλα μιας κορούλας 5 μηνών.

 

Εύχομαι σε όλες σας γρήγορα θετικά αποτελέσματα!!!!

[Christie]

Εγώ έκανα απόξεση στο Ιασώ. Περίμενα αρκετή ώρα μέχρι να έρθει η σειρά μου για τα χειρουργία αφού πρώτα μου έκαναν καρδιογράφημα. Μου έβαλαν μέθη και δεν κατάλαβα τίποτα. Με πήγαν στο κρεβάτι μου να συνελθω μετά στο σκηνικό, μην φανταστεις πολύ ώρα, και μετά ήρθε ο γιατρός για τις τελευταίες οδηγίες. 11:00 με πηραν στο χειρουργείο 11:45 ήμουν με τον αντρα μου στο αυτοκίνητο. Δεν πονούσε καθόλου η κοιλιά μου, είχα ελάχιστο αίμα την πρώτη μέρα. Να φανταστεις την επόμενη μέρα της επέμβασης σήκωσα τα χαλιά με τον αντρα μου και βγάλαμε τα καλοκαιρινα ρούχα από τις ντουλάπες... . Στην αρχή φοβόμουν ότι επειδή ήμουν στην 9η εβδομάδα θα υπήρχε μεγαλύτερη ταλαιπωρία αλλά τελικά όλα καλά...

 

Σου εύχομαι καλή επιτυχί, προσπάθησε να μην φοβάσαι και όλα θα πάνε καλά!

 

Ειμαστε ιδια ακριβως περιπτωση.. Κι εγω στο Ιασω την εκανα το Πασχα που μας περασε, αλλα κατευθειαν ημουν μια χαρα, ουτε καν ζαλαδα δεν ειχα μετα τη ναρκωση..

 

Τωρα αφου εκανα εξετασεις για να απορρίψουμε τυχον θεμα θρομβοφιλιας κλπ και ολα ειναι ΟΚ μπηκαμε απο αυτον το μηνα ξανα στην προσπαθεια... Εχω βεβαια ηδη ενα κοριτσακι 2 ετων...

 

Παντως κοριτσια σχετικα με το κοστος που ρωτησε η φιλη bp εμενα ο γιατρος μου ειχε πει πως κοστιζε το ολο θεμα (αποξεση + ιστολογικη εμβρυου + αμοιβη του ιδιου) 1300 με κανονικα παραστατικα/αποδειξεις και 680 χωρις αποδειξη... Δεν πηρα αποδειξη και εδωσα 680 ευρω, αφιυ ηταν σχεδον τα μισα χρηματα...