Η δική μας ιστορία...

[VICKY81]

Μήνες τώρα τριγυρνάει αυτό το θέμα στο μυαλό μου,

 

Μια το παιδί, μια η δουλειά…πέρασε ο καιρός και εγώ ακόμη δεν έχω γράψει όλα όσα θέλω να πω…

 

Ξεκίνησα να μπαίνω στο FORUM πολύ πριν την εγκυμοσύνη μου…έμπαινα κυρίως στα θεματάκια για νέες εγκυμοσύνες, για σχέσεις και τα συναφή.

 

Εντελώς τυχαία μια μέρα έπεσα πάνω σε ένα θέμα θηλασμού. Δεν είχα κανένα λόγο να το παρακολουθήσω αλλά θυμάμαι πως ήταν ο τρόπος γραφής των κοριτσιών που με έκανε να μείνω και να το διαβάσω. Θυμάμαι ότι τα κορίτσια προσπαθούσαν να βοηθήσουν μια νέα μαμά που το μωράκι της είχε ίκτερο και όλοι της πρότειναν ξένο γάλα.

 

Το διάβασα με ενδιαφέρον, δεν έγραψα τίποτε ( δεν ήξερα άλλωστε κάτι για να βοηθήσω ) και την επόμενη μέρα ήταν το πρώτο θέμα που άνοιξα…

 

Κάπως έτσι κατέληξα να διαβάσω όλον τον αποκλειστικό θηλασμό 0-6, τον θηλασμό γενικά και στο τέλος οτιδήποτε είχε να κάνει με το θέμα.

 

Μου άρεσε ο τρόπος που έγραφαν τα κορίτσια, με σεβασμό στις ανάγκες της μαμάς και του μωρού, με πειστικά και λογικά επιχειρήματα με τόνους ολόκληρους από βιβλιογραφικές παραπομπές για αυτά που υποστήριζαν.

 

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός πως μαμάδες, εργαζόμενες, σύζυγοι με χίλιες-δυο υποχρεώσεις έμπαιναν στο forum στις 2 και 3 τα ξημερώματα για να βοηθήσουν ένα μωράκι και την μαμά του.

 

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός πως είχαν το κουράγιο και την υπομονή να γράφουν τα ίδια και τα ίδια…ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να καταλάβει ο άλλος.

 

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός πως κάθε τόσο κάποιος βρίσκονταν να πει κάτι που είχε ακούσει από τον θείο της ξαδέλφης του μπατζανάκη του για τον θηλασμό και τα κορίτσια, πάντα με σεβασμό, εξηγούσαν και ξεδιάλυναν τα πράγματα.

 

Κάπως έτσι όλα αυτά έγιναν και αλήθεια δική μου. Δεν είχα ακόμη μωρό, δεν ήμουν καν έγκυος και ήξερα πως είναι το σωστό πιάσιμο της θηλής, τι κάνουμε αν έχει ίκτερο το μωρό, πόσες πάνες μετράμε…και άλλα πολλά.

 

Αγάπησα τον θηλασμό και τον λάτρεψα πριν αγαπήσω και λατρέψω το μωρό μου. Ήξερα πως είναι το μοναδικό πράγμα που θα μπορούσα να κάνω. Ποιος? Εγώ, που το σκεφτόμουν και ανατρίχιαζα, που δεν θήλασα ποτέ και δεν είχα δει ποτέ μωρό να θηλάζει…έλεγα μάλιστα στον άντρα μου αν ποτέ κάνουμε μωρό εγώ δεν θα δοκιμάσω καν να το θηλάσω και αυτός που δεν ήξερε μου έλεγε εντάξει αγάπη μου…

 

Και φτάνουμε στην εγκυμοσύνη. Εύκολη και άνετη στην αρχή, επικίνδυνη και δύσκολη στην συνέχεια. Πητ 9 Σεπτεμβρίου και εγώ γέννησα στις 23. Όλοι πάνω μου να κάνω καισαρική ( μόνοι σύμμαχοι ο αγαπημένος μας μπαμπάς και ο φανταστικός γιατρός μας ) και εγώ έλεγα όχι…ξέρει το μωρό μου…όταν είναι έτοιμο θα βγει…

 

Και βγήκε τελικά…μετά από 24 ώρες…δύσκολα, επώδυνα, επικίνδυνα αλλά βγήκε…

 

Θυμάμαι την στιγμή που την είδα, ταλαιπωρημένη και μαυρισμένη μετά από τόσες ώρες, μου φάνηκε το πιο όμορφο πλάσμα πάνω σε αυτόν τον κόσμο.

 

Πάμε στο δωμάτιο μετά από 45 λεπτά ραψίματος ( άουτς, πόνεσε πολύ αυτό ). Ζητάω να μου φέρουν την μικρή μου και μου την φέρνουν…παρέα με έναν βραστήρα, έναν αποστειρωτή και ένα κουτί γάλα. Δεν δίνω σημασία στα υπόλοιπα και απλά αγκαλιάζω το μωρό μου. Ξέρω ποια πως ότι έγινε άξιζε να γίνει…

 

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα όργανα να βαράνε τσάμικο σκοπό. Ανοίγει η πόρτα, μπαίνει μέσα η μαία και μου λέει δώσε μου την να την ταΐσω. Την κοιτάζω απλώς και μου λέει πάλι, πολιτική του νοσοκομείου, το πρώτο τάισμα το κάνει το προσωπικό… Ποίος με είδε και δεν με φοβήθηκε. Αποκαμωμένη μετά από 24 ώρες με πόνους χωρίς επισκληρίδιο. Καταξεσκισμένη με εσωτερικά ράμματα. Με έναν ορό στο χέρι να κουνιέται πέρα-δώθε της λέω όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Μου έρχονται στο μυαλό όλα όσα έχω διαβάσει από την Αγλαΐα και τα άλλα κορίτσια, για τον πρώτο θηλασμό, για την πρώτη ώρα, για το πώς νοιώθει το μωρό μου, για τις τακτικές των νοσοκομείων. Φωνάζει παιδίατρο και προϊσταμένη μαία, μου λένε δεν γίνεται, έτσι συμβαίνει πάντα. ‘Όχι στο δικό μου το παιδί…

 

Ίκτερος δευτέρου 24ώρου 16 και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Πληγωμένες θηλές και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Το στήθος τούμπανο από το γάλα η μικρή να κλαίει και να πνίγεται από την αυξημένη ποσότητα και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Άυπνη 4 μέρες και με απίστευτους πόνους από τα ράμματα και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Πόσα ακόμη θα μπορούσα να γράψω, που φύγαμε από το νοσοκομείο και μας έδωσαν το γάλα έτσι να υπάρχει. Που η μαία προσπαθούσε να με πείσει από τον έβδομο μήνα να τραβάω της θηλές μου έξω για να τις «φτιάξω». Που η μικρή έκλαιγε λόγω υπερπαραγωγής και μου έλεγαν δώσε ξένο γάλα γιατί πεινάει το παιδί. Που έκανα μαστίτιδα και μου έλεγαν τώρα πρέπει να το κόψεις, δεν κάνει να πίνει το παιδί. Που πήγε έξι μηνών και το γάλα μου δεν έκανε πια, χάλασε, βρώμισε και έληξε…Που δεν έτρωγε η μικρή στερεές λόγω αλλεργίας και μου έλεγαν δώσε της γάλα σκόνη γιατί θα λιμοκτονήσει το παιδί.

 

Δεν έχει νόημα να τα γράφω, όλες λίγο-πολύ τα ξέρετε και τα έχετε περάσει.

 

 

Στο δια ταύτα λοιπόν, γράφω αυτό το μήνυμα μόνο και μόνο για να πω στα κορίτσια πως ο κόπος και ο χρόνος τους δεν πάνε χαμένα. Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλές μαμάδες σαν εμένα που σκεφτόμουν: η Αγλαΐα γράφει πως στον ίκτερο το παιδί χρειάζεται πολλά υγρά, θήλασε λοιπόν. Το βράδυ που σηκωνόμουν κομμάτια έλεγα από μέσα μου η sofuka έχει τόσα παιδιά και τα καταφέρνει εσύ με ένα γκρινιάζεις? Amaretto, paladin, EvaMD, Χλόη και πόσες ακόμη γυναίκες που μοιράζονται μαζί μας τις γνώσεις και την εμπειρία τους. Που έχουν βοηθήσει τόσες μαμάδες και ακόμη τόσες που δεν το ξέρουν.

 

Σας σκέφτομαι πολύ συχνά όλες σας. Σας θαυμάζω και σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για όλα αυτά που μοιραστήκατε μαζί μου.

 

KEEP WALKING κορίτσια, μην μασάτε πουθενά…

 

 

p.s Συμπεθερούλα μου γλυκιά αργώ μα δεν ξεχνώ

[paros]

με συγκινησες..

να σου ζησει το μωρακι σου!!

 

εγω θα σου προτεινω να μην το αφησεις ετσι..

τωρα που εχεις ηρεμησει μπορεις απλα να γραψεις και να αναφερεις ολα τα παραπανω στον συνηγορο του παιδιου και να στειλεις και μια κοινοποιηση και στο μαιευτηριο.Το να το αφησεις παντως ετσι δεν βοηθαει σε κατι..Ειναι καλο να αντιδραμε οχι για εμας,αλλα για τους επομενους..μπορει να μην εχει καποια αμεση θετικη επιπτωση σε σενα,αλλα εαν αλλαξει κατι προς το καλυτερο αυριο, θα εχει μια θετικη επιπτωση οταν το κοριτσακι σου θα γεννησει πολλα χρονια μετα..

 

 

http://www.0-18.gr/gia-megaloys/anafora-proagogi-dikaiomaton-toy-paidioy

[paros]

Ο μητρικός θηλασμός είναι κομμάτι του δικαιώματος κάθε παιδιού για το υψηλότερο δυνατό στάνταρ υγείας.

 

Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού ,Άρθρο 24

[ΚΛΑΡΑΜΠΕΛ]

Πολλά "like" από εμένα για το θέμα που άνοιξες...

Να είστε πάντα γεροί,εσύ και η οικογένειά σου και να ενημερώνονται οι νέες μανούλες για να μην παρακάπτονται τα δικαιώματα των μωρών από τις πρώτες τους ημέρες...

[ΚΛΑΡΑΜΠΕΛ]

paros γράφαμε συγχρόνως...

[paros]

Πολλά "like" από εμένα για το θέμα που άνοιξες...

Να είστε πάντα γεροί,εσύ και η οικογένειά σου και να ενημερώνονται οι νέες μανούλες για να μην παρακάπτονται τα δικαιώματα των μωρών από τις πρώτες τους ημέρες...

 

αφου γεννιουνται με υποχρεωσεις καθως το καθε μωρο χρωσταει 30.000 ευρω με το καλημερα σας, τουλαχιστον ας σεβονται τα δικαιωματα τους!

[fotinopsaro]

βρε κοριτσια ετσι να θελα να τα γραψω και να τα πω δεν θα μπορουσα καλυτερα!χαιρομαι πραγματικα τοσο πολυ που ειμαι μερος αυτου του forum εμαθα τοσα πολλα απο σας.vicky 81 ενιωσα πως εγινες η δικη μου φωνη.θηλαζω οχι αποκλειστικα αλλα στο περισσοτερο μακαρι να γινει αποκλειστικα αλλα εστω και ετσι ειμαι χαρουμενη.ποναω που παραμερισα το ενστικτο μου και αφησα το μωρο μου να του δωσουν και ξενο γαλα στην κλινικη τις πρωτες μερες της ζωης του εξω.επρεπε να φωναξω και να αντιδρασω.δοξα τω θεω ολα ειναι καλα τωρα.θηλαζω και ειμαι πολυ πολυ χαρουμενη!ολες οι μαμαδες μια παρεα!

[ΚΛΑΡΑΜΠΕΛ]

Δυστυχώς paros...Και μιας και άνοιξε το θέμα η κοπέλα,να αναφέρω ότι πρόσφατα γέννησε συγγενικό πρόσωπο στο ΡΕΑ, που στο site τους παρουσιάζουν τον μητρικό θηλασμό δώρο ζωής κλπ...Προσπάθησα με νύχια και με δόντια να πείσω την μανούλα να έχει το μωρό δίπλα της...Ο γυναικολόγος: 'Άσε, θα το έχεις για χρόνια μετά, ξεκουράσου τώρα",της είπα να ζητήσει να το θηλάσει την πρώτη ώρα....Το φέρανε σε 5-6 ώρες,με μπουκαλάκι δίπλα...Όσο βρισκόμουνα στο μαιευτήριο και φέρανε το μωρό,ζουλάγανε το στήθος οι μαίες,έβγαινε το πρωτόγαλα και λέγανε:"Άσε,δεν έχεις ακόμα γάλα,θα προσπαθήσουμε το βράδυ πάλι...".Προσπάθησα να βρω την προισταμένη που ήρθε μετά από πολλές απαιτήσεις στο δωμάτιο και άρχισε να λέει ότι,ναι είναι σημαντικός ο θηλασμός,βάζε το παιδί 10 λεπτά σε κάθε στήθος για να ενεργοποιηθεί η παραγωγή και μετά αν παραπονιέται δώσε και λίγο συμπλήρωμα...Στην αρχή άρχισα να ειρωνεύομαι,"τρώτε 10 λεπτά με το ρολόι εσείς;","το παιδί έχει καλό βάρος,συντρέχουν ιατρικοί λόγοι να δώσει συμπλήρωμα;"...

Δεν είχε επιχειρήματα σοβαρά να μου απαντήσει και εγώ μάλλον δεν είχα αποθέματα να το συνεχίσω...Μάλλον περισσότερο με στεναχώρησε ότι άρχισα να φαίνομαι τόσο μάχημη και πορωμένη με αυτονόητα πράγματα για εμένα ενώ η ίδια ημητέρα δεν ήταν.Ως εδώ,είπα,κρίμα....Κρίμα γιατί είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες αυτές τις πρώτες ώρες και αν υπάρχει έστω και ελάχιστη έλλειψη αυτοπεποίθησης από την μαμά,αν δεν παλεύει με όχι και δικά της απαιτώ σε αυτονόητα πράγματα,τότε ποτέ δεν θα υπάρξει στην Ελλάδα "φιλικό προς τα βρέφη" μαιευτήριο,όσα και αν λένε στα sites για rooming in,για υποστήριξη του μητρικού θηλασμού,για τις σημαντικές πρώτες ώρες του μωρού που φέρονται με σεβασμό.Αυτό δεν υπάρχει

[VICKY81]

με συγκινησες..

να σου ζησει το μωρακι σου!!

 

εγω θα σου προτεινω να μην το αφησεις ετσι..

τωρα που εχεις ηρεμησει μπορεις απλα να γραψεις και να αναφερεις ολα τα παραπανω στον συνηγορο του παιδιου και να στειλεις και μια κοινοποιηση και στο μαιευτηριο.Το να το αφησεις παντως ετσι δεν βοηθαει σε κατι..Ειναι καλο να αντιδραμε οχι για εμας,αλλα για τους επομενους..μπορει να μην εχει καποια αμεση θετικη επιπτωση σε σενα,αλλα εαν αλλαξει κατι προς το καλυτερο αυριο, θα εχει μια θετικη επιπτωση οταν το κοριτσακι σου θα γεννησει πολλα χρονια μετα..

 

 

http://www.0-18.gr/gia-megaloys/anafora-proagogi-dikaiomaton-toy-paidioy

 

 

Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που γράφεις Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα. Και εγώ παλιά ήμουν πολυ υποχωρητική αλλά στα θέματα του παιδιού βγαίνει η λύκαινα από μέσα μου. Προσφάτως να μας δεις που ήθελαν να της πάρουν αίμα χωρίς να είμαι παρούσα, μπούκαρα μέσα και τους λέω αν θέλετε ελάτε να με βγάλετε...Δεν μίλησε κανείς τους.

 

 

 

βρε κοριτσια ετσι να θελα να τα γραψω και να τα πω δεν θα μπορουσα καλυτερα!χαιρομαι πραγματικα τοσο πολυ που ειμαι μερος αυτου του forum εμαθα τοσα πολλα απο σας.vicky 81 ενιωσα πως εγινες η δικη μου φωνη.θηλαζω οχι αποκλειστικα αλλα στο περισσοτερο μακαρι να γινει αποκλειστικα αλλα εστω και ετσι ειμαι χαρουμενη.ποναω που παραμερισα το ενστικτο μου και αφησα το μωρο μου να του δωσουν και ξενο γαλα στην κλινικη τις πρωτες μερες της ζωης του εξω.επρεπε να φωναξω και να αντιδρασω.δοξα τω θεω ολα ειναι καλα τωρα.θηλαζω και ειμαι πολυ πολυ χαρουμενη!ολες οι μαμαδες μια παρεα!

 

 

Δεν έχεις λόγω να στεναχωριέσαι, κάνεις το καλύτερο δυνατό για το μωρό σου. Συνεχίστε και μακάρι να τα καταφέρετε για αποκλειστικό θηλασμό.

 

 

Δυστυχώς paros...Και μιας και άνοιξε το θέμα η κοπέλα,να αναφέρω ότι πρόσφατα γέννησε συγγενικό πρόσωπο στο ΡΕΑ, που στο site τους παρουσιάζουν τον μητρικό θηλασμό δώρο ζωής κλπ...Προσπάθησα με νύχια και με δόντια να πείσω την μανούλα να έχει το μωρό δίπλα της...Ο γυναικολόγος: 'Άσε, θα το έχεις για χρόνια μετά, ξεκουράσου τώρα",της είπα να ζητήσει να το θηλάσει την πρώτη ώρα....Το φέρανε σε 5-6 ώρες,με μπουκαλάκι δίπλα...Όσο βρισκόμουνα στο μαιευτήριο και φέρανε το μωρό,ζουλάγανε το στήθος οι μαίες,έβγαινε το πρωτόγαλα και λέγανε:"Άσε,δεν έχεις ακόμα γάλα,θα προσπαθήσουμε το βράδυ πάλι...".Προσπάθησα να βρω την προισταμένη που ήρθε μετά από πολλές απαιτήσεις στο δωμάτιο και άρχισε να λέει ότι,ναι είναι σημαντικός ο θηλασμός,βάζε το παιδί 10 λεπτά σε κάθε στήθος για να ενεργοποιηθεί η παραγωγή και μετά αν παραπονιέται δώσε και λίγο συμπλήρωμα...Στην αρχή άρχισα να ειρωνεύομαι,"τρώτε 10 λεπτά με το ρολόι εσείς;","το παιδί έχει καλό βάρος,συντρέχουν ιατρικοί λόγοι να δώσει συμπλήρωμα;"...

Δεν είχε επιχειρήματα σοβαρά να μου απαντήσει και εγώ μάλλον δεν είχα αποθέματα να το συνεχίσω...Μάλλον περισσότερο με στεναχώρησε ότι άρχισα να φαίνομαι τόσο μάχημη και πορωμένη με αυτονόητα πράγματα για εμένα ενώ η ίδια ημητέρα δεν ήταν.Ως εδώ,είπα,κρίμα....Κρίμα γιατί είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες αυτές τις πρώτες ώρες και αν υπάρχει έστω και ελάχιστη έλλειψη αυτοπεποίθησης από την μαμά,αν δεν παλεύει με όχι και δικά της απαιτώ σε αυτονόητα πράγματα,τότε ποτέ δεν θα υπάρξει στην Ελλάδα "φιλικό προς τα βρέφη" μαιευτήριο,όσα και αν λένε στα sites για rooming in,για υποστήριξη του μητρικού θηλασμού,για τις σημαντικές πρώτες ώρες του μωρού που φέρονται με σεβασμό.Αυτό δεν υπάρχει

 

Απλά τραγικό...και η αδερφή μου γέννησε έναν κορίτσαρο 3650 και της έδιναν συμπλήρωμα για να μην πεινάει εν τω μεταξύ το στήθος τούμπανο από το γάλα. Ε, στις 40 μέρες δεν είχε σταγόνα. Δεν την έχω πείσει ακόμη για ποιο λόγο της κόπηκε το γάλα. Πιστεύει οτι ανήκε στην γενική κατηγορία : ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΑΛΑ, ΜΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΨΑΝ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ...

 

Μόλις είδα ένα μήνυμα της KΡΙΣΤΙΝΑ και θυμήθηκα πόσο με είχε βοηθήσει τον πρώτο, δύσκολο καιρό. Τόσα πολλά κορίτσια, τόσα πολλά μηνύματα...

[ΚΛΑΡΑΜΠΕΛ]

Για να επαναφέρουμε λοιπόν το θέμα στην ουσία του, και από εμένα μπράβο σε όλες τις κοπέλες που δίνουν όλες αυτές τις χρήσιμες πληροφορίες που κανένας ιατρικός φορέας δεν μπαίνει στον κόπο απλά για μία ενημέρωση,που ξενυχτάνε και μετά από τις δουλειές τους,όταν βάζουν τα παιδιά τους για ύπνο,γράφουν με αγάπη και αφοσίωση και δίνουν στις μωρομάνες την δύναμη που τους έκλεψαν στα μαιευτήρια.Είστε πραγματικά συγκινητικές....Έχω στο ενεργητικό μου συνολικά 41 μήνες θηλασμού και κάθε μέρα μαθαίνω τόσα καινούργια και ενδιαφέροντα πράγματα για τον θηλασμό.Σας φιλώ...

[evaMuki]

Μήνες τώρα τριγυρνάει αυτό το θέμα στο μυαλό μου,

 

Μια το παιδί, μια η δουλειά…πέρασε ο καιρός και εγώ ακόμη δεν έχω γράψει όλα όσα θέλω να πω…

 

Ξεκίνησα να μπαίνω στο FORUM πολύ πριν την εγκυμοσύνη μου…έμπαινα κυρίως στα θεματάκια για νέες εγκυμοσύνες, για σχέσεις και τα συναφή.

 

Εντελώς τυχαία μια μέρα έπεσα πάνω σε ένα θέμα θηλασμού. Δεν είχα κανένα λόγο να το παρακολουθήσω αλλά θυμάμαι πως ήταν ο τρόπος γραφής των κοριτσιών που με έκανε να μείνω και να το διαβάσω. Θυμάμαι ότι τα κορίτσια προσπαθούσαν να βοηθήσουν μια νέα μαμά που το μωράκι της είχε ίκτερο και όλοι της πρότειναν ξένο γάλα.

 

Το διάβασα με ενδιαφέρον, δεν έγραψα τίποτε ( δεν ήξερα άλλωστε κάτι για να βοηθήσω ) και την επόμενη μέρα ήταν το πρώτο θέμα που άνοιξα…

 

Κάπως έτσι κατέληξα να διαβάσω όλον τον αποκλειστικό θηλασμό 0-6, τον θηλασμό γενικά και στο τέλος οτιδήποτε είχε να κάνει με το θέμα.

 

Μου άρεσε ο τρόπος που έγραφαν τα κορίτσια, με σεβασμό στις ανάγκες της μαμάς και του μωρού, με πειστικά και λογικά επιχειρήματα με τόνους ολόκληρους από βιβλιογραφικές παραπομπές για αυτά που υποστήριζαν.

 

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός πως μαμάδες, εργαζόμενες, σύζυγοι με χίλιες-δυο υποχρεώσεις έμπαιναν στο forum στις 2 και 3 τα ξημερώματα για να βοηθήσουν ένα μωράκι και την μαμά του.

 

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός πως είχαν το κουράγιο και την υπομονή να γράφουν τα ίδια και τα ίδια…ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να καταλάβει ο άλλος.

 

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός πως κάθε τόσο κάποιος βρίσκονταν να πει κάτι που είχε ακούσει από τον θείο της ξαδέλφης του μπατζανάκη του για τον θηλασμό και τα κορίτσια, πάντα με σεβασμό, εξηγούσαν και ξεδιάλυναν τα πράγματα.

 

Κάπως έτσι όλα αυτά έγιναν και αλήθεια δική μου. Δεν είχα ακόμη μωρό, δεν ήμουν καν έγκυος και ήξερα πως είναι το σωστό πιάσιμο της θηλής, τι κάνουμε αν έχει ίκτερο το μωρό, πόσες πάνες μετράμε…και άλλα πολλά.

 

Αγάπησα τον θηλασμό και τον λάτρεψα πριν αγαπήσω και λατρέψω το μωρό μου. Ήξερα πως είναι το μοναδικό πράγμα που θα μπορούσα να κάνω. Ποιος? Εγώ, που το σκεφτόμουν και ανατρίχιαζα, που δεν θήλασα ποτέ και δεν είχα δει ποτέ μωρό να θηλάζει…έλεγα μάλιστα στον άντρα μου αν ποτέ κάνουμε μωρό εγώ δεν θα δοκιμάσω καν να το θηλάσω και αυτός που δεν ήξερε μου έλεγε εντάξει αγάπη μου…

 

Και φτάνουμε στην εγκυμοσύνη. Εύκολη και άνετη στην αρχή, επικίνδυνη και δύσκολη στην συνέχεια. Πητ 9 Σεπτεμβρίου και εγώ γέννησα στις 23. Όλοι πάνω μου να κάνω καισαρική ( μόνοι σύμμαχοι ο αγαπημένος μας μπαμπάς και ο φανταστικός γιατρός μας ) και εγώ έλεγα όχι…ξέρει το μωρό μου…όταν είναι έτοιμο θα βγει…

 

Και βγήκε τελικά…μετά από 24 ώρες…δύσκολα, επώδυνα, επικίνδυνα αλλά βγήκε…

 

Θυμάμαι την στιγμή που την είδα, ταλαιπωρημένη και μαυρισμένη μετά από τόσες ώρες, μου φάνηκε το πιο όμορφο πλάσμα πάνω σε αυτόν τον κόσμο.

 

Πάμε στο δωμάτιο μετά από 45 λεπτά ραψίματος ( άουτς, πόνεσε πολύ αυτό ). Ζητάω να μου φέρουν την μικρή μου και μου την φέρνουν…παρέα με έναν βραστήρα, έναν αποστειρωτή και ένα κουτί γάλα. Δεν δίνω σημασία στα υπόλοιπα και απλά αγκαλιάζω το μωρό μου. Ξέρω ποια πως ότι έγινε άξιζε να γίνει…

 

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα όργανα να βαράνε τσάμικο σκοπό. Ανοίγει η πόρτα, μπαίνει μέσα η μαία και μου λέει δώσε μου την να την ταΐσω. Την κοιτάζω απλώς και μου λέει πάλι, πολιτική του νοσοκομείου, το πρώτο τάισμα το κάνει το προσωπικό… Ποίος με είδε και δεν με φοβήθηκε. Αποκαμωμένη μετά από 24 ώρες με πόνους χωρίς επισκληρίδιο. Καταξεσκισμένη με εσωτερικά ράμματα. Με έναν ορό στο χέρι να κουνιέται πέρα-δώθε της λέω όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Μου έρχονται στο μυαλό όλα όσα έχω διαβάσει από την Αγλαΐα και τα άλλα κορίτσια, για τον πρώτο θηλασμό, για την πρώτη ώρα, για το πώς νοιώθει το μωρό μου, για τις τακτικές των νοσοκομείων. Φωνάζει παιδίατρο και προϊσταμένη μαία, μου λένε δεν γίνεται, έτσι συμβαίνει πάντα. ‘Όχι στο δικό μου το παιδί…

 

Ίκτερος δευτέρου 24ώρου 16 και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Πληγωμένες θηλές και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Το στήθος τούμπανο από το γάλα η μικρή να κλαίει και να πνίγεται από την αυξημένη ποσότητα και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Άυπνη 4 μέρες και με απίστευτους πόνους από τα ράμματα και μου φέρνουν ξένο γάλα, όχι στο δικό μου το παιδί.

 

Πόσα ακόμη θα μπορούσα να γράψω, που φύγαμε από το νοσοκομείο και μας έδωσαν το γάλα έτσι να υπάρχει. Που η μαία προσπαθούσε να με πείσει από τον έβδομο μήνα να τραβάω της θηλές μου έξω για να τις «φτιάξω». Που η μικρή έκλαιγε λόγω υπερπαραγωγής και μου έλεγαν δώσε ξένο γάλα γιατί πεινάει το παιδί. Που έκανα μαστίτιδα και μου έλεγαν τώρα πρέπει να το κόψεις, δεν κάνει να πίνει το παιδί. Που πήγε έξι μηνών και το γάλα μου δεν έκανε πια, χάλασε, βρώμισε και έληξε…Που δεν έτρωγε η μικρή στερεές λόγω αλλεργίας και μου έλεγαν δώσε της γάλα σκόνη γιατί θα λιμοκτονήσει το παιδί.

 

Δεν έχει νόημα να τα γράφω, όλες λίγο-πολύ τα ξέρετε και τα έχετε περάσει.

 

 

Στο δια ταύτα λοιπόν, γράφω αυτό το μήνυμα μόνο και μόνο για να πω στα κορίτσια πως ο κόπος και ο χρόνος τους δεν πάνε χαμένα. Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλές μαμάδες σαν εμένα που σκεφτόμουν: η Αγλαΐα γράφει πως στον ίκτερο το παιδί χρειάζεται πολλά υγρά, θήλασε λοιπόν. Το βράδυ που σηκωνόμουν κομμάτια έλεγα από μέσα μου η sofuka έχει τόσα παιδιά και τα καταφέρνει εσύ με ένα γκρινιάζεις? Amaretto, paladin, EvaMD, Χλόη και πόσες ακόμη γυναίκες που μοιράζονται μαζί μας τις γνώσεις και την εμπειρία τους. Που έχουν βοηθήσει τόσες μαμάδες και ακόμη τόσες που δεν το ξέρουν.

 

Σας σκέφτομαι πολύ συχνά όλες σας. Σας θαυμάζω και σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για όλα αυτά που μοιραστήκατε μαζί μου.

 

KEEP WALKING κορίτσια, μην μασάτε πουθενά…

 

 

p.s Συμπεθερούλα μου γλυκιά αργώ μα δεν ξεχνώ

 

Τι πανέμορφο δώρο το μήνυμά σου, "Πρησμένο στήθος"!

Το ξέρω ότι δεν ξεχνάς! Ούτε κι εγώ

[Rea_1971]

Φιλια κοπέλα μου! μερικά πράγματα μας θέλουν πολύ δυνατές. Ας είμαστε τουλάχιστον για τα πιτσιρίκια μας...

[Rea_1971]

οφ τόπικ: Ευάκι καλημέρα!

[Fourka]

VICKY81... δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα, ευχαριστώ που έγραψες σα να είσαι μέσα στο μυαλό μου, και φυσικά ευχαριστώ τα κορίτσια του φόρουμ για το δώρο του θηλασμού που ΧΑΡΙΣΑΝ σε μένα και το μωράκι μου

 

 

 

. Κρίμα γιατί είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες αυτές τις πρώτες ώρες και αν υπάρχει έστω και ελάχιστη έλλειψη αυτοπεποίθησης από την μαμά,αν δεν παλεύει με όχι και δικά της απαιτώ σε αυτονόητα πράγματα,τότε ποτέ δεν θα υπάρξει στην Ελλάδα "φιλικό προς τα βρέφη" μαιευτήριο,όσα και αν λένε στα sites για rooming in,για υποστήριξη του μητρικού θηλασμού,για τις σημαντικές πρώτες ώρες του μωρού που φέρονται με σεβασμό.Αυτό δεν υπάρχει

 

(στη δική μου περίπτωση τουλάχιστον) το ΛΗΤΩ ήταν όσο πιο κοντά θα μπορούσε να είναι ένα Ελληνικό μαιευτήριο στο όρο "φιλικό για τα βρέφη", μου τη φέρανε αμέσως αγκαλιά και θηλάσαμε όσο θέλαμε από την αρχή.

 

(αν και 2 ημερών λεχώνα με παράτησαν ολομόναχη να βρω άκρη με το νοσοκομειακό θήλαστρο όταν η μικρή ήταν στη λάμπα, σαν "τιμωρία" που δεν δεχτηκα συμπλήρωμα, αλλά δεν τους έκανα τη χάρη ).

Θέλει δυστυχώς και απο μέρους μας υπομονή, επιμονή και προεργασία ψυχολογική και τεχνική, αλλά στην Ελλάδα ζούμε, είμαστε μαθημένοι να κολυμπάμε μόνοι στα βαθιά!

 

να μας ζήσουν τα μωράκια μας, είτε τα θηλάσαμε είτε όχι :lol:

[boubis]

Κι εκεί που νόμιζα ότι τα ήξερα όλα αφού είχα θηλάσει τον μεγάλο μου γιο για 22 μήνες χάρη στη βοήθεια των κοριτσιών στο φόρουμ,ήρθε η κατραπακιά:22 μέρες στο Ιπποκράτειο νοσηλεύτηκε με ΣΑΔ (σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας)το δεύτερό μου αγοράκι μόλις γεννήθηκε.Τώρα;Πάει η απόλυτη σιγουριά που είχα ότι θα τα καταφέρω.Ομως πάλι η ενημέρωση μέσω του φόρουμ και κυρίως οι λεπτομέρειες με βοήθησαν απίστευτα.Πήρα νοσοκομειακό θήλαστρο και ακολουθώντας τις οδηγίες της Αγλαίας καθώς και εμπειρίες των κοριτσιών έβγαζα το γάλα μου και όταν χρειάστηκε να του το δώσουν ήμουν πανέτοιμη.Πήγαινα τα μπουκάλια γεμάτα και ένιωθα απίστευτο δέσιμο με το μωρό μου παρόλο που δεν μπορούσα να το αγγίξω.Και όταν τον πήρα στο σπίτι ο αποκλειστικός θηλασμός ήταν το φυσικό επόμενο...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

[black_rose]

Δυστυχώς paros...Και μιας και άνοιξε το θέμα η κοπέλα,να αναφέρω ότι πρόσφατα γέννησε συγγενικό πρόσωπο στο ΡΕΑ, που στο site τους παρουσιάζουν τον μητρικό θηλασμό δώρο ζωής κλπ...Προσπάθησα με νύχια και με δόντια να πείσω την μανούλα να έχει το μωρό δίπλα της...Ο γυναικολόγος: 'Άσε, θα το έχεις για χρόνια μετά, ξεκουράσου τώρα",της είπα να ζητήσει να το θηλάσει την πρώτη ώρα....Το φέρανε σε 5-6 ώρες,με μπουκαλάκι δίπλα...

 

Σόρυ που επεμβαίνω έτσι αλλά έχω τις ενστάσεις μου:lol:

Είμαι απο τις γυναίκες που όταν γέννησαν δεν είχαν το μωρό δίπλα τους.Θήλασα 3 ώρες μετά τη γέννα και όποτε μου το φέρνανε.Είχα όμως το δικαίωμα να το έχω και συνέχεια στο δωμάτιο αλλά δεν ήθελαΜπορεί να ακούγεται άκαρδο αλλά ήθελα να ξεκουραστώ γιατί ζορίστηκα απο τη γέννα και ήξερα τι με περιμένει μετά στο σπίτι.Αποτέλεσμα.Θηλάζω ακόμα εδώ και 19 μήνες!Δεν αντιμετώπισα ποτέ μου πρόβλημα με τον θηλασμό εκτός απο τους μαραθώνιους θηλασμούς το πρώτο τρίμηνο.Θέλω να πω με αυτό ότι ακόμα και μπουκάλι να πίνει το μωρό στην κλινική δεν είναι απαραίτητα υπονόμευση του θηλασμού.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν θέλει η μητέρα να θηλάσει αποκλειστικά απο τη γέννηση του παιδιού θα της αφαιρέσουν το δικαίωμα αυτό.Κανένας δεν το έχει αυτό το δικαίωμα.

[aglaia]

 

Θέλω να πω με αυτό ότι ακόμα και μπουκάλι να πίνει το μωρό στην κλινική δεν είναι απαραίτητα υπονόμευση του θηλασμού.

 

Φυσικά και δεν σημαίνει απαραίτητα υπονόμευση

 

Αν 100 μωρά δεν είναι σε rooming in, το 43% θα θηλάζει αποκλειστικά 1 εβδομάδα μετά τη γέννηση και το 51% θα θηλάζει (αποκλειστικά ή μη) στους 4 μήνες.

 

Αν 100 μωρά είναι σε rooming in, το 63% θηλάζει αποκλειστικά 1 εβδομάδα μετά τη γέννηση και το 61% θα θηλάζει (αποκλειστικά ή μη) στους 4 μήνες.

 

Ούτε το rooming in εγγυάται ότι ο θηλασμός θα είναι αποκλειστικός ή ότι θα συνεχιστεί, όμως φαίνεται ότι αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες να συμβεί.

 

http://breastcrawl.org/pdf/evidence-for-10-steps.pdf

 

Strachan-Lindenberg C, Cabrera-Artola R, Jimenez V (1990) The effect of early post-partum mother-infant

contact and breastfeeding promotion on the incidence and continuation of breast-feeding. International journal of nursing studies, 27(3):179-186.

[Palladin]

Βίκυ η ιστορία σου και το μήνυμά σου είναι πολύ συγκινητικά, καλή συνέχεια, τα καλύτερα τώρα έρχονται!!!

[black_rose]

Σίγουρα βοηθάει το rooming in στον θηλασμό δεν λέω το αντίθετο!Απλά ήθελα να αναφέρω και τη δική μου περίπτωση για να μην τρομάζουν μερικές υποψήφιες μαμάδες ότι αν το παιδί στην κλινική δεν θηλάζει αποκλειστικά το'χασε το παιχνίδι.Η αν δεν θηλάσει μέσα στη πρώτη ώρα έγινε κάτι τραγικό!Αυτά όλα βέβαια είναι τα ιδανικά.Το καλύτερο θα ήταν να θηλάζει απο την αρχή αποκλειστικά αλλά ακόμα και αν δεν γίνει αυτό στην κλινική μπορεί να γίνει στο σπίτι.Αρκεί να το θέλει η μητέρα πολύ.Εγώ ας πούμε όταν γύρισα σπίτι αγόρασα κουτί αλλά δεν το άνοιξα.Ναι θήλαζα ολόκληρα 3ωρα αλλά δεν το άνοιξα!Και μια παρατήρηση μήπως εδώ ήθελες να πεις 41% και όχι 51?

 

Αν 100 μωρά δεν είναι σε rooming in, το 43% θα θηλάζει αποκλειστικά 1 εβδομάδα μετά τη γέννηση και το 51% θα θηλάζει (αποκλειστικά ή μη) στους 4 μήνες.

[paros]

το θεμα ειναι οτι ακολουθεις τις οδηγιες εφοσον θελεις να θηλασεις..

δεν παιρνεις ρισκα!!!!

εφοσον οι οδηγιες λενε οτι το παιδι καλο ειναι να αποφευγει οποιαδηποτε τεχνητη θηλη τουλαχιστον τις πρωτες 40 μερες, το ακολουθεις!

εννοειτε οτι υπαρχουν και εξαιρεσεις..προσπαθεις ομως οχι να ακολουθησεις τις εξαιρεσεις ,αλλα τις οδηγιες.. εκτος εαν δεν σε νοιαζει ιδιαιτερα οποτε ρισκαρεις και οτι γινει..

 

η νοοτροπια ομως (και δεν αναφερομαι προσωπικα σε εσενα black rose, αλλα το λεω γενικα γιατι το λενε πολλες εδω μεσα ) οτι και εμενα που πηρε μπιμπερο 3 μερες δεν επαθε τιποτα,ειναι λαθος..δεν μπορεις να το δινεις ως συμβουλη αυτο..

 

με το ιδιο σκεπτικο υπαρχουν ανθρωποι που επεσαν απο τον 3ο οροφο και δεν επαθαν τιποτα..ηταν η εξαιρεση..τι σημαινει αυτο?οτι πρεπει να λενε οτι επειδη δεν επαθαν τιποτα να το κανουν και οι υπολοιποι???δεν υπαρχει λογικη σε αυτο το σκεπτικο...

[paros]

τωρα εαν για καποιον λογο δεν εχεις αλλη επιλογη, εννοειτε οτι δεν θα μπορεις να ακολουθησεις πιστα τις οδηγιες..μπορεις ομως αντι για μπιμπερο να δωσεις με συριγγα..

[DaF]

κ εγω περίπου τυχαία έπεσα σήμερα στο μνμ σου κ με συγκίνησες απίστευτα......

εύχομαι αυτή την αξιοθαύμαστη επιμονή και υπομονή να πάρει η κόρη σου κ να την καμαρώνεις πάντα.

[meny]

και εγω κοριτσια ετσι αισθανομαι για σας μπραβο vicky81,και χαρι σε σας καταφερα να θηλασω. ποση αγωνια και φοβιες περασα, αλλα με σας διπλα μου ενιωθα ανακουφηση , εβρισκα απαντιση σε καθε μου απορια. φτασαμε τους 11 μηνες και συνεχιζουμε. να πω επισεις οτι δεν ηξερα πραγματικα τιποτα απο υπολογιστες αλλα τα καταφερα! σας ευχαριστω πολυ μεσα απο τι καρδια μου για την υπομονη σας και για ολη την ανεκτιμητη βοηθεια, σας διαβαζω καθημερινα ασχετα αν δε γραφω.

[sternchen]

Αχ, τι συγκινητικό μήνυμα!

Εγώ είμαι ερωτευμένη με τον θηλασμό !!

Όποτε μιλάω για αυτόν φτερουγίζει η καρδιά μου και λάμπει το πρόσωπο μου.

Θήλασα αποκλειστικά με πολύ κόπο (έπρεπε να αντλώ καθημερινά ένα λίτρο γάλα) και το σποράκι μου αποθήλασε μόνο του στα 2 δυο.

Είναι ο,τι πιο υπέροχο έχω κάνει, μια μαγεία και ήθελα κι άλλο.

Μακάρι και άλλες μητέρες να έχουν το δυναμισμό σου και το πείσμα σου.

Θυμάμαι μετά την καισαρική, ενώ ήμουν ακόμη ναρκωμένη μετά από την ολική νάρκωση ζητούσα και ξανά ζητούσα επίμονα τον μικρό και δεν τον άφησα να ξανά φύγει, παρόλο που μου επέμεναν συνέχεια να τον πάρουν για να ξεκουραστώ, δεν τον έδωσα γιατί φοβόμουν μήπως έτσι υπονομεύσω τον θηλασμό και όταν εμφάνισε ίκτερο με πίεζαν να του δώσω ξένο γάλα. Το θέμα θηλασμός ήταν για μένα μόνο δική μου υπόθεση και των κοριτσιών εδώ στο φόρουμ, με όλους τους άλλους ήμουν κι εγώ "λύκαινα".

 

Κι εγώ εαν δεν ήταν το φόρουμ και τα κορίτσια δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Αισθάνομαι μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτήν την βοήθεια!!!

 

(Αυτές τις μέρες προσπαθώ να κατευθύνω μια φίλη που θέλει πολύ να θηλάσει, αλλά δυστυχώς ο θηλασμός υπονομεύτηκε εντελώς, η κοπέλα παρουσίασε διαβήτη κυήσης και το μωρό της το πήγαν μετά από 1,5 μέρα. Γέννησε στις 5 Νοέμβρη και της έδωσα τηλέφωνα πιστοποιημένων συμβουλων θηλασμού και αυτή εξακολουθεί να μιλάει με την νεογνολόγο τον Ντυνάν και δεν ξέρω τι θα γίνει και πως να την βοηθήσω μια που είμαι και μακριά.)

[aglaia]

Και μια παρατήρηση μήπως εδώ ήθελες να πεις 41% και όχι 51?

 

το 51% αναφέρεται στις μητέρες συνολικά που θηλάζουν, ανεξάρτητα από το αν ο θηλασμός είναι αποκλειστικός ή όχι

 

το 43% αναφέρεται στον αποκλειστικό θηλασμό στις 7 ημέρες, υπήρχαν όμως και μητέρες που θήλαζαν με συμπλήρωμα (και αυτό το ποσοστό ήταν αρκετά μεγάλο και μειώθηκε σε 51% στους 4 μήνες)

 

μπορείς να δεις τα στοιχεία στο λινκ που παραθέτω στη σελίδα 66