O ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑΣ

[LA LATINA]

Σε λιγες μερες γιορταζεις, μπαμπα...

κι εγω θα σου φερω λουλουδια

φετος θα μπορεσω να ερθω, περπαταω μπαμπα...

θα κατσω εκει, στο μαρμαρο διπλα σου, να τα πουμε λιγο...

 

Ο Παναγιωτης σου μεγαλωσε μπαμπα....κι ο Στελιος

αχ βρε μπαμπα λιγη υπομονη να εκανες ακομα θα τους γνωριζες

μα τι λεω.....8 ολοκληρα χρονια επρεπε να περιμενεις

Ξερω γιατι εφυγες, το ξερω καλα...

Εφυγες για να μη με δεις αρρωστη

Γιατι τοτε σιγουρα θα πεθαινες

Και θα ειχα τυψεις

Κι ετσι εφυγες πιο πριν...

 

Και με αφησες εδω, με τις πιο υπεροχες αναμνησεις

Ενας μπαμπας που μου κρατουσε το χερι απ τα καγκελακια του κρεβατιου μου ολη νυχτα...

Ενας μπαμπας που ετρεχε στο σπιτι νωρις νωρις να "χαρει τις χαρες του παιδιου του"

Που τις νυχτες δε γκρινιαζε να ξενυχτησει, ηθελε να ειναι εκει...

Μαζι μαθαμε τα πρωτα γραμματα, την πρωτη αριθμητικη, παιζαμε μπακαλικο θυμασαι? Στρωναμε τα πραγματα κι εσυ αγοραζες, κι εγω σου εδινα ρεστα...

Και μαθαμε να διαβαζουμε και ισια και αναποδα το βιβλιο, και να γραφουμε...

Και μετα πηγα νηπια και σου ειπα "μπαμπα αυτοι ακομα κανουν κουλουρακια και μπαστουνακιια..."

Σου ζητουσα κατι και αλωνιζες ολη την αγορα να μου το βρεις

Ηθελα κιθαρα, κιθαρα, ηθελα αρμονιο, αρμονιο, αγγλικα, γαλλικα, αλλα δε με αφησες να γινω κακομαθημενη....ηξερα μεχρι που μπορω να μορφωθω και μεχρι που εφταναν τα λεφτα μας...

Οταν ολα τα παιδια δεν εβγαιναν με τους αυστηρους μπαμπαδες εσυ μου ελεγες να σου πω που θα παω και με ποιους και τι ωρα θα γυρισω και με αφηνες......κι εγω ομως παντα και 10 λεπτα να αργουσα επαιρνα τηλεφωνο και εβαζα και ολα τα παιδια να παρουν τους γονεις τους...Με εβαζες μπροστα απο μωρο, να εχω πρωτοβουλια, με αμεριστη εμπιστοσυνη, λες και ημουν μεγαλη...και με ζηλευαν τελικα εκεινοι με τους νεους γονεις...

Μαζευες ολα τα παιδια της γειτονιας για να εχω παρεα, τρωγαμε, τους διαβαζες τα μαθηματα τους, μας πηγαινες λουνα παρκ, σινεμα τις Κυριακες, και εδινες ενα σωρο παραπανω λεφτα για να εχω εγω παρεα....μας εκανες και βολτες με το αυτοκινητο, θυμασαι???

Οταν εφερνα βαθμους και η μαμα ουρλιαζε, εσυ ελεγες παντα "δε θελω μεγαλους βαθμους, μετρια θελω να εισαι" αφου εβλεπες οτι στις ξενες γλωσσες ημουν αριστη.....δε γινοταν παντου! Θυμασαι που με εμαθες να οδηγαω στο χωριο απ τα 14???Οταν αρχισα να μαθαινω ισπανικα απ την τηλεοραση μονο εσυ το πιστεψες οτι εμαθα, οι αλλοι κοροιδευαν και μετα τους τριψαμε την αδεια διδασκαλιας στα μουτρα, χιχιχι, θυμασαι?? Κι οταν σου ζητησα να παω Μεξικο 18 χρονων στη φιλη μου, εσυ ειπες "δε χανεται πουθενα η κορη μου, το θελει τοσα χρονια, θα παει!" και με εστειλες διακοπες στο πολυποθητο μου μερος.....8 χρονια σε παρακαλουσα ...ημουν πρηχτρα το ξερω...

Μερα νυχτα διαβαζες και ελυνες σταυρολεξα, κανενας δεν περιμενε ποτε αυτο το μυαλο να παθει Αλτσχαιμερ, ηταν το μονο που απεκλειαν οι γιατροι....κι ομως.....εφυγες, και στο τελος δε με θυμοσουν μπαμπα....την τελευταια μερα ξαφνικα γυρισες και με φιλησες, με αποχαιρετησες....το μονο που θυμοσουν ηταν το ονομα σου, και φυσικα, ο ΠΑΟΚ....

Τι χαρηκες βρε μπαμπα....πολεμοι, φτωχεια, ανεχεια, και οταν επιτελους τα φερε η ζωη καλα, ουτε το σπιτι μας δεν προλαβες να δεις.....τιποτα....εφυγες...

Μου λειπεις μπαμπα....μας βλεπεις αραγε απο κει πανω?? Γιατι δεν ερχεσαι ενα βραδυ στο ονειρο μου να μου πεις??? Ολο δε μου μιλας οταν σε ονειρευομαι.....γιατι μπαμπα???

Σ αγαπαω οσο ποτε...............τωρα που καταλαβα τι σημαινει γονιος

ευχαριστω για ολα μπαμπα...

[Stellinula]

Αχ γιατι μου το έκανες αυτο???? Αχ....

[nikol1981]

ε ρε κοπελια μ'εστειλες πρωι πρωι........

 

κ μενα μου λειπεις μπαμπα....:(

[foubi]

ρε στέλλα με τσάκισες... και είναι και δύσκολη μέρα σήμερα γμτ...

[lovely people]

Α στο καλό πρωί πρώι με συγκίνησες. Και ο δικός μου μπαμπάκας ζει, φαντάσου. Να θυμηθώ να του πω πόσο τον αγαπώ και με τις στραβιές και παραξενιές του συνεχίζει να είναι ο καλύτερος μπαμπάς που θα μπορούσα να έχω. Πότε είναι η γιορτή του πατέρα βρε παιδιά??

[rena95]

Ομορφος ανθρωπος πρεπει να ηταν! Γεμισε τη ζωη σου με ομορφες αναμνησεις... Κατα τη γνωμη μου ειναι το μεγαλυτερο δωρο που μπορουμε να κανουμε στα παιδια μας... Εκεινος τα καταφερε μια χαρα!! Ας ελπισουμε να κανουμε το ιδιο... Να τον θυμασαι παντα με χαρα... Να θυμασαι παντα τα ομορφα πραγματα που σου χαρισε.. Ξεχνα τα γιατι.. Δεν υπαρχουν.

[Stellinula]

Α στο καλό πρωί πρώι με συγκίνησες. Και ο δικός μου μπαμπάκας ζει, φαντάσου. Να θυμηθώ να του πω πόσο τον αγαπώ και με τις στραβιές και παραξενιές του συνεχίζει να είναι ο καλύτερος μπαμπάς που θα μπορούσα να έχω. Πότε είναι η γιορτή του πατέρα βρε παιδιά??

 

Αυτο και εγώ (ΟΣΑ και να μου έχει κανει τον λατρεύω):(:( Αχ ρε Στέλλα πρωι πρωι με τσάκισες αληθεια!!!

[miamama]

τον ιούνιο νομίζω είναι...

απίστευτα λόγια,είμαι σίγουρη ότι σε ακούει και σε καμαρώνει...

όπως και τα παιδιά σου...με συγκίνισες!!

[MY TREASURE]

:cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry:

[loulina]

Ποσο με αγγιξε ολο αυτο...

Και εμενα μου λειπεις μπαμπα και ας περασαν 10 χρονια. Ο χρονος δεν καταλαγιαζει πολλα. Ποσο θα ηθελα να ησουν εδω και να αγκαλιαζες την μπεμπουλα. Ειμαι σιγουρη οτι θα σου ειχε την περισσοτερη αδυναμια.

 

(Και εμενα να μου μιλας βρε μπαμπα οταν σε ονειρευομαι)

[apricot]

ο μπαμπα σου θα ειναι παντα εδω για σενα...για σενα δεν εφυγε ποτε. η υλη δεν λειπει απο κανενα, η ψυχη του ειναι εδω μαζι σου για παντα!! σου αφησε τον εαυτο του..μεσα σου τον εχεις για παντα!

[maria- elpida]

βρε Στελακι....

να εισαι παντα γερη να τον θυμασαι τον μπαμπα σου...

πολυ συγκινητικο...

[LA LATINA]

η γιορτη του πατερα ειναι παντα την τριτη Κυριακη του Ιουνιου

 

δεκα χρονια κι εμενα περασαν

ποσο πολυ ποναει αυτο

 

και ηταν ενας ανθρωπος παιδια....ολες οι φιλες μου ερχονταν να του πουν τα προβληματα τους και τις συμβουλευε.....τοσο ανοιχτο μυαλο....ποτε δεν ακουσα να θυμωνει, η να βριζει, η πιο κακη του κουβεντα ηταν "αει στο καλο" ποτε δεν ακουσα να κατηγορει καποιον, αγαπουσε τη φυση...θυμαμαι ειχε γραψει στο λευκωμα μου οτι θα ηθελε να ζει στο μερος "που θα ειχε παντα ανοιξη..." ηταν ρομαντικος, μοιραζε καραμελες στα παιδακια οπου κι αν ηταν ειχε γεματες τις τσεπες του...κι εμενα με εκανε απο νωρις ανεξαρτητη μια και φοβοταν οτι νωρις θα εμενα μονη....

οταν αρρωστησα και κινδυνευα να πεθανω, ενα 24ωρο ημουν μεταξυ ζωης και θανατου, την πρωτη φορα που το επαθα, τον ειδα στον υπνο μου.....ηταν σε ενα αυλογυρο εκκλησιας οπου ειχε θεσεις λες και ηταν θεατρο αλλα ηταν ολοι σκεπασμενοι με σεντονια.....του ειπα "αχ μπαμπα να εκει διπλα σου εχει μια θεση και για μενα...'" και μου ειπε θυμωμενος "εσυ δεν εχεις καμια δουλεια εδω, να φυγεις γρηγορα..." και ξυπνησα τοσο λυπημενη που με ειχε διωξει.....

ποναω που δεν ειδε το σπιτι του, το γαμο μου, τα εγγονια του, ποναω που δεν εχω που να μιλησω γιατι παντα σε εκεινον τα ελεγα ολα.....για μενα δεν υπαρχει τετοιος γονιος.....

μακαρι να με βλεπει....να μας βλεπει και να μας προστατευει...

 

να αγαπατε τους γονεις σας οποιοι κι αν ειναι οτι κι αν κανουν

γιατι μια μερα θα φυγουν και θα μετανιωσετε....

 

συγνωμη αν σας συγκινησα, αλλα για μενα επειδη ειχε και γενεθλια και γιορτη αυτες τις μερες, ειναι δικες του.....

[ελενανικολ]

η γιορτη του πατερα ειναι παντα την τριτη Κυριακη του Ιουνιου

 

δεκα χρονια κι εμενα περασαν

ποσο πολυ ποναει αυτο

 

και ηταν ενας ανθρωπος παιδια....ολες οι φιλες μου ερχονταν να του πουν τα προβληματα τους και τις συμβουλευε.....τοσο ανοιχτο μυαλο....ποτε δεν ακουσα να θυμωνει, η να βριζει, η πιο κακη του κουβεντα ηταν "αει στο καλο" ποτε δεν ακουσα να κατηγορει καποιον, αγαπουσε τη φυση...θυμαμαι ειχε γραψει στο λευκωμα μου οτι θα ηθελε να ζει στο μερος "που θα ειχε παντα ανοιξη..." ηταν ρομαντικος, μοιραζε καραμελες στα παιδακια οπου κι αν ηταν ειχε γεματες τις τσεπες του...κι εμενα με εκανε απο νωρις ανεξαρτητη μια και φοβοταν οτι νωρις θα εμενα μονη....

οταν αρρωστησα και κινδυνευα να πεθανω, ενα 24ωρο ημουν μεταξυ ζωης και θανατου, την πρωτη φορα που το επαθα, τον ειδα στον υπνο μου.....ηταν σε ενα αυλογυρο εκκλησιας οπου ειχε θεσεις λες και ηταν θεατρο αλλα ηταν ολοι σκεπασμενοι με σεντονια.....του ειπα "αχ μπαμπα να εκει διπλα σου εχει μια θεση και για μενα...'" και μου ειπε θυμωμενος "εσυ δεν εχεις καμια δουλεια εδω, να φυγεις γρηγορα..." και ξυπνησα τοσο λυπημενη που με ειχε διωξει.....

ποναω που δεν ειδε το σπιτι του, το γαμο μου, τα εγγονια του, ποναω που δεν εχω που να μιλησω γιατι παντα σε εκεινον τα ελεγα ολα.....για μενα δεν υπαρχει τετοιος γονιος.....

μακαρι να με βλεπει....να μας βλεπει και να μας προστατευει...

 

να αγαπατε τους γονεις σας οποιοι κι αν ειναι οτι κι αν κανουν

γιατι μια μερα θα φυγουν και θα μετανιωσετε....

 

συγνωμη αν σας συγκινησα, αλλα για μενα επειδη ειχε και γενεθλια και γιορτη αυτες τις μερες, ειναι δικες του.....

 

 

 

να ζησεις να τον θυμασαι.. ειναι παντα διπλα σου. χαιρομαι που περασες τοσο ευτυχισμενα χρονια διπλα στους γονεις σου.

[LA LATINA]

πωπω στ αληθεια ομως

δεκα χρονων ειχα μπαμπα 65 και μαμα 55....

σας πληροφορω κανενα παιδακι στη γειτονια (22συνολο) δεν περασε τοσο καλα παιδικα χρονια οσο εγω.....δεν ειχε τετοια οικογενειακη ηρεμια, τετοια καλη διαπαιδαγωγηση, τετοιο γεματο εμπειριες μικροκοσμο.....

 

οι αλλοι μπαμπαδες ηταν 40ρηδες, ο ενας ειχε γκομενες, ο αλλος μπεκροεπινε, ο αλλος εκανε 4 παιδια και δεν ηξερε απο που να φυγει... βριζανε, δερνανε, ρημαζανε.....ετυχε βεβαια δε φταιει η ηλικια ηταν συμπτωση...

 

αλλα τωρα βλεποντας και τον πεθερο μου, αγαπησα ακομα πιο πολυ τον πατερα μου....κι ο αντρας μου λυπαται τοσο που δεν προλαβε να τον γνωρισει....καλα ο αντρας μου λεει τη μαμα μου μαμα και τη δικια του "η πεθερα" αυτο ειναι αλλο κεφαλαιο...

 

γιατι να φευγουν παντα οι καλοι ανθρωποι νωρις????

δοξα το θεο εχω τη μανουλα μου

[ria22]

:cry::cry:...........

[Ελινα Ζ.]

Mε συγκινησες κι εμενα σε καταλαβαινω κι εγω εχασα τον μπαμπα μου πριν εναμιση χρονο στα 63 του ξαφνικα και ηταν ενας πατερας απο τους λιγους.Προλαβε λιγο να δει τον μικρουλη μου και την ημερα που λαχταρουσε να ερθει επισκεψη πως και πως να τον χαρει,μπηκε στο νοσοκομειο εσπευσμενα...

Ξερω πως ο γιος μου εαν γνωριζε τον πατερα μου θα τον λατρευε οσο κανεναν αλλο...

[LA LATINA]

τι να πεις κανεις.....εκλαψα τοσο, αρρωστησα απο την στεναχωρια μου οταν εφυγε, ολα απο εκει ξεκινησαν....

 

και μετα πας στο νοσοκομειο και βλεπεις με τα ματια σου να εξεταζουν οι γιατροι υπερηχους εγκεφαλου παιδιων 3,4,5 χρονων με κατι ογκους....Παναγια μου....

και λες δοξα το θεο, δοξα το θεο που εζησαν και τοσο

 

παντα δοξα το θεο να λεμε....

[Απόλλωνας-Δανάη]

Πριν 5 μερες εχασα τον μπαμπα μου,56 χρονων και εγινα χαλια τωρα με αυτα που διαβασα...

[LA LATINA]

συλληπητηρια απ την καρδια μου

πωπω και τι νεος τι κριμα

θα μου πεις, νεος , γερος, ο πατερας ειναι πατερας

 

θα ειναι παντα μεσα στην ψυχη σου

το κενο δεν αντικαθισταται

αλλα δε θελεις και να αντικατασταθει

ας αναπαυτει η ψυχουλα του

[Απόλλωνας-Δανάη]

Ευχαριστω πολυ,οσο χρονων και να ειναι καποιος δεν παυει να ειναι δικος σου ανθρωπος,ειτε μεγαλος ειτε μικρος ο πονος ειναι ιδιος...

[ΣΤΕΓΙΑ]

:(:(:(:(

[ζώπυρον]

Αν και απείχε έτη φωτός ο πατέρας μου... από τον δικό σου boyboom ... συγκλονίστηκα από το κείμενό σου...

 

Να τον θυμάσαι πάντα, με την ίδια αγάπη και ευγνωμοσύνη!!

[LA LATINA]

μπορει και να ηταν ο μονος 77χρονος που στην κηδεια του ειχε ενα τσουρμο 20χρονους νεους και νεες να κλαινε............ολους τους φιλους και τις φιλες μου απο μια ολοκληρη γειτονια......και ενα τσουρμο μικρα παιδακια που εκλαιγαν κι ελεγαν "παει ο παππους με τις καραμελες..."

ξερεις λενε οτι ο καλος ανθρωπος φαινεται απο την κηδεια του..............

ακουγεται λιγο υπερβολικο αλλα ετσι ειναι....

 

οσο πλησιαζει της Παναγιας η μιση καρδια μου κλαιει κι η αλλη μιση κοιταει τον μικρο μου που πηρε τ ονομα του και ανακουφιζεται...

[mylife10]

Πολύ συγκινητικό το μήνυμά σου. Οσες έχουν ζήσει αυτή την απώλεια σε καταλαβαίνουν απόλυτα. Να ζήσεις να τον θυμάσαι και να μην ξεχάσεις ποτέ όσα σου προσέφερε. Τα λέω για να τα ακούω και γω. Αν ζούσε ο πατέρας μου τώρα θα ήταν σχεδόν 57 χρονών, έφυγε στα 45 του από την ανίατη ασθένεια, οπως συνηθίζουν να τη λένε. Ο πόνος απλά απαλύνει με το πέρασμα του χρόνου, αλλά δεν ξεχνιέται φυσικά.

Μακάρι όντως να ερχόταν και σε μένα στα όνειρά μου να μου πει πόσο χαίρεται για το γιο μου, τον άντρα μου και την οικογένεια που μετά απο ταλαιπωρία αποκτήσαμε.

 

"Απόλλωνας-Δανάη" συλληπητήρια και κουραγιο.