πιπίλισμα δαχτύλου

[ελενανικολ]

Ετσι κάπως υπολογίζω να το κοψει και ο δικός μου, αν ερωτευθει!

 

Τι να πω, και εγώ έχω πάψει να τον κάνω να ντρέπεται για αυτό, του το λέω με άλλο τροπο. Το αξιοπερίεργο είναι, ότι θέλει και ο ίδιος να το κόψει και δεν είναι ούτε 5 ακόμα. Εκάνε και κάνει φιλότιμες προσπάθειες, μου ζητούσε ο ίδιος να του δένω, ιδιαίτερα μετά την εγχείρισή του, να και σήμερα μου είπε, "εγω μαμά είμαι πια μεγάλος και δεν τρώγω το δάχτυλο μου", αλλά τίποτα το καημένο.

 

Εντάξει πιο πολύ απ΄όλα φοβάμαι τα μοκρόβια, γιατί παιδάκι είναι, παίζει στα χώματα, όπου βρει, κάποια στιγμή θα τσακωθεί ή θα στεναχωρηθεί και θα ξεχαστει, θα πιπιλίσει χωρίς να το πλύνει πρώτα. Ευτυχώς έχει συνηθίσει να πλένεται όλη την ώρα...

θα σου προτεινα να του κανεις παρατηρηση χωρις να το μαλωνεις αν του εξηγεις και να μη τον αφηνεις να κανει παρατυπιες, να κρυβεται κτλ, εξαλλου ποτε δεν φταινε τα παιδια! παντα οι γονεις φταιμε.. τι πειραζει να τραβαμε το χερακι απο τα παιδια, ας κλαψουν λιγο μικρα, δεν παθαινουν κατι....

να σου πω παραδειγμα για την πιπιλα του αγοριου μου που την κοψαμε τωρα 18 μηνων καλυστα με τον ιδιο τροπο θα μπορουσαμε νωριτετρα αλλα και αργοτερα.. του την πηρα το πρωι και δεν τουτην ξαναδωσα, ουρλιαζω το καημενο το μεσημερι , την εψαχνε , εκανε οτι την εβαζε στο στομα, ξυπνουσε τα δυο πρωτα βραδια και δυσκολα ξανακοιμτανε... μου ηρθε να του την ξαναδωσω για να μην ταλαιπωρειται αλλα μετα θα ταλαιπωρουνταν πιο πολυ, οποτε ¨αντεξα¨να τον ακουω να ταλαιπωρειται και την εκοψε, τη βλεπει σε αλλα παιδακια και ουτε τη ζηταει!

οποτε δεν υπαρχει λογος να μαλωνουμε τα ποαιδια για τα ¨λαθη ΄που κανουμε εμεις και δεν το λεω σαν μαμα αλλα σαν παιδι που εφαγα πολυ ξυλο και προσβολες αδικα! χωρις καποιος γονιος να προσπαθησει , να εξηγησει να κοψει..

[Rea_1971]

Εμένα η μπέμπα 2 μηνών βάζει όλο το χέρι στο στόμα σε σημείο που να της έρχεται εμετός! Το κάνει και όταν κοιμάται! Καμια ιδέα πως να το χειριστώ? Πως να την κάνω να πάρει πιπίλα?

 

Αυτό είναι άλλο. Το κάνουν όλα τα μωρά. Σε 4 μήνες θα βάζει και το ποδι της.

 

Το ΠΙΠΙΛΙΣΜΑ είναι εδώ το πρόβλημα.

[Rea_1971]

Εγώ το δάχτυλο το σταμάτησα στα 12=13. Όταν έβαλα σιδεράκια. Αυτά που είναι σαν μασελίτσα.

 

Η κόρη μου που θηλάζει ούτε δάχτυλο ούτε τίποτα.

[Ευάκι]

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=21888

Εδώ υπάρχει το ίδιο θέμα. Στην δικιά μου περίπτωση η μεγάλη μου το έκοψε από μόνη της στο τέλος της Α΄δημοτικού. Η μικρή μου πιπιλάει 2 δάχτυλα το μέσο και το παράμεσο. Εχω δοκιμάσει τα πάντα, αλλά αυτό που κατάλαβα είναι πως πρέπει μόνα τους να το αποφασίσουν.

[little_prince]

Εμείς είμαστε 4,5 μηνών και μέχρι τώρα δε του έδωσα πιπίλα- ούτε πιπίλιζε το δάχτυλο. Έχει 2 μέρες που αρχισε να πιπιλάει τον αντίχειρα και δεν ξέρω τι να κάνω!! Του τραβάω το χεράκι και του αποσπώ την προσοχή με άλλα πράγματα αλλά σε ανύποπτη στιγμή το ξαναβάζει. Παρόλο που δεν του δωσα από την αρχή πιπίλα, δοκίμασα να του δώσω και την πήρε αλλά θέλω να το αποφύγω... Ο παιδίατρος είπε καλύτερα πιπίλα παρά δάχτυλο...Δε μπορούμε να τα αποφύγουμε και τα δύο? Κάποιο μασητικό οδοντοφυίας λέτε να βοηθήσει? Καμία ιδέα?

[kokoraki]

Εγώ το δάχτυλο το σταμάτησα στα 12=13. Όταν έβαλα σιδεράκια. Αυτά που είναι σαν μασελίτσα.

 

Η κόρη μου που θηλάζει ούτε δάχτυλο ούτε τίποτα.

 

Ρέα μου, ο θηλασμός συνήθως δε σχετίζεται με αυτή τη συνήθεια. Πολλά μωρά πιπιλάνε το δάχτυλο από την κοιλιά της μαμάς (φαίνεται στον υπέρηχο). Ο γιός μου παρόλο που θήλαζε (όχι πια), έβαζε και το δαχτυλάκι...Η ανηψιά μου που θηλάζει ακόμα, το ίδιο. Μάλλον είναι θέμα παιδιού. Πιστεύω βέβαια ότι τα μωρά που θηλάζουν έχουν πολύ πολύ λιγότερες πιθανότητες να το κάνουν γιατί....πως να το κάνουμε....έχουν καλύτερη πιπίλα:p Δεν τα αδικώ καθόλου

 

θα σου προτεινα να του κανεις παρατηρηση χωρις να το μαλωνεις αν του εξηγεις και να μη τον αφηνεις να κανει παρατυπιες, να κρυβεται κτλ, εξαλλου ποτε δεν φταινε τα παιδια! παντα οι γονεις φταιμε.. τι πειραζει να τραβαμε το χερακι απο τα παιδια, ας κλαψουν λιγο μικρα, δεν παθαινουν κατι....

να σου πω παραδειγμα για την πιπιλα του αγοριου μου που την κοψαμε τωρα 18 μηνων καλυστα με τον ιδιο τροπο θα μπορουσαμε νωριτετρα αλλα και αργοτερα.. του την πηρα το πρωι και δεν τουτην ξαναδωσα, ουρλιαζω το καημενο το μεσημερι , την εψαχνε , εκανε οτι την εβαζε στο στομα, ξυπνουσε τα δυο πρωτα βραδια και δυσκολα ξανακοιμτανε... μου ηρθε να του την ξαναδωσω για να μην ταλαιπωρειται αλλα μετα θα ταλαιπωρουνταν πιο πολυ, οποτε ¨αντεξα¨να τον ακουω να ταλαιπωρειται και την εκοψε, τη βλεπει σε αλλα παιδακια και ουτε τη ζηταει!

οποτε δεν υπαρχει λογος να μαλωνουμε τα ποαιδια για τα ¨λαθη ΄που κανουμε εμεις και δεν το λεω σαν μαμα αλλα σαν παιδι που εφαγα πολυ ξυλο και προσβολες αδικα! χωρις καποιος γονιος να προσπαθησει , να εξηγησει να κοψει..

 

Δεν είναι τόσο απλό...Και δεν καταλαβαίνω σε τί φταίνε οι γονείς όπως λες. Το μωρό βάζει το δάχτυλο π.χ. στον ύπνο, ασυναίσθητα. Ενστικτωδώς. Τί πρέπει να κάνει δλδ ο γονιός? Εγώ έστηνα καραούλι τη νύχτα και του το έβγαζα. Τί κατάφερα? Μία τρύπα στο νερό. Όταν το βάζει και είναι μισοξύπνιος, καταλαβαίνει που του λέω να το βγάλει και το κάνει. Όταν κοιμάται όμως?? Το βγάζω και μετά μπορεί να το ξαναβάλει. Πού φταίω?

 

Επίσης η πιπίλα είναι άλλο πράγμα. Όπως λες, την πετάς και τέρμα. Θα κλάψει λίγο το παιδί, θα την αναζητήσει, θα το πάρει απόφαση. Το δάχτυλο όμως είναι πάντα εκεί.....

[ελενανικολ]

Ρέα μου, ο θηλασμός συνήθως δε σχετίζεται με αυτή τη συνήθεια. Πολλά μωρά πιπιλάνε το δάχτυλο από την κοιλιά της μαμάς (φαίνεται στον υπέρηχο). Ο γιός μου παρόλο που θήλαζε (όχι πια), έβαζε και το δαχτυλάκι...Η ανηψιά μου που θηλάζει ακόμα, το ίδιο. Μάλλον είναι θέμα παιδιού. Πιστεύω βέβαια ότι τα μωρά που θηλάζουν έχουν πολύ πολύ λιγότερες πιθανότητες να το κάνουν γιατί....πως να το κάνουμε....έχουν καλύτερη πιπίλα:p Δεν τα αδικώ καθόλου

 

 

 

Δεν είναι τόσο απλό...Και δεν καταλαβαίνω σε τί φταίνε οι γονείς όπως λες. Το μωρό βάζει το δάχτυλο π.χ. στον ύπνο, ασυναίσθητα. Ενστικτωδώς. Τί πρέπει να κάνει δλδ ο γονιός? Εγώ έστηνα καραούλι τη νύχτα και του το έβγαζα. Τί κατάφερα? Μία τρύπα στο νερό. Όταν το βάζει και είναι μισοξύπνιος, καταλαβαίνει που του λέω να το βγάλει και το κάνει. Όταν κοιμάται όμως?? Το βγάζω και μετά μπορεί να το ξαναβάλει. Πού φταίω?

 

Επίσης η πιπίλα είναι άλλο πράγμα. Όπως λες, την πετάς και τέρμα. Θα κλάψει λίγο το παιδί, θα την αναζητήσει, θα το πάρει απόφαση. Το δάχτυλο όμως είναι πάντα εκεί.....

 

 

εχεις δικιο, δεν ειπα οτι φταις εσυ συγκεκριμενα εγω στα δικα μου βιωματα αναφερομουν, δεν ειμαι εδω για να κρινω κανεναν τους δικους μου ομως μπορω, ναι?

δυσκολα κοβεται το δακτυλο. εκ πειρας, καλυτερα συνεχεια απο πανω του παρα να εισια 13 νκαι να σε προσβαλλουν

φιλικα ελενα

[Rea_1971]

Πως να το κάνουμε....έχουν καλύτερη πιπίλα:p Δεν τα αδικώ καθόλου

 

 

 

Ω, μα ούτε όταν είμαι στη δουλειά (8ωρο) πιπιλάει ή ζητά κάτι ανάλογο...

 

ϊσως αυτή η συνήθεια βέβαια αν είναι να εδραιωθεί αυτό θα γίνει πολύ νωρίς...

[Rea_1971]

καλυτερα συνεχεια απο πανω του παρα να εισια 13 νκαι να σε προσβαλλουν

φιλικα ελενα

 

Μια δευκρίνηση: κανείς δεν με πρόσβαλε ή κοροίδεψε ποτέ έστω και αν πιπίλαγα το δάχτυλο σχεδόν μέχρι αυτή την ηλικία. Άλλωστε αυτή τη συνήθεια τα απιδιά την έχουν όταν πάνε να κοιμηθούν.

 

Το πραγματικά κακό είναι ότι παραμορφώνονται τα δόντια. Εξαιτίας της συνήθειάς μου στράβωσαν τα δόντια μου και έπρεπε να βάλω σιδεράκια.

[kokoraki]

εχεις δικιο, δεν ειπα οτι φταις εσυ συγκεκριμενα εγω στα δικα μου βιωματα αναφερομουν, δεν ειμαι εδω για να κρινω κανεναν τους δικους μου ομως μπορω, ναι?

 

Όχι βρε κούκλα μου, δεν είπα ότι με έκρινες....Απλά είπα ότι το παλεύουμε αλλά το σκασμένο το δάχτυλο είναι εκεί...Τί άλλο να κάνουμε πια

 

Το πραγματικά κακό είναι ότι παραμορφώνονται τα δόντια. Εξαιτίας της συνήθειάς μου στράβωσαν τα δόντια μου και έπρεπε να βάλω σιδεράκια.

 

Αχ, Ρέα, εγώ που δεν θήλασα, δεν πήρα πιπίλα, δεν πιπίλισα δάχτυλο, τα δόντια μου ήταν άστα να πάνε και έβαλα σιδεράκια ως παιδι αλλά και ξανά στα 29 μου!!! Τώρα το χαμόγελο σκίζει βέβαια:-P

[Rea_1971]

Ήμουν σαν κουνέλιιιιιι......

[neraida11]

το αδερφακι μου εκανε ζημια στα δοντια με το δαχτυλο.ηταν και αυτος σαν κουνελι!

[Kiki Karag]

θα σου προτεινα να του κανεις παρατηρηση χωρις να το μαλωνεις αν του εξηγεις και να μη τον αφηνεις να κανει παρατυπιες, να κρυβεται κτλ, εξαλλου ποτε δεν φταινε τα παιδια! παντα οι γονεις φταιμε.. τι πειραζει να τραβαμε το χερακι απο τα παιδια, ας κλαψουν λιγο μικρα, δεν παθαινουν κατι....

να σου πω παραδειγμα για την πιπιλα του αγοριου μου που την κοψαμε τωρα 18 μηνων καλυστα με τον ιδιο τροπο θα μπορουσαμε νωριτετρα αλλα και αργοτερα.. του την πηρα το πρωι και δεν τουτην ξαναδωσα, ουρλιαζω το καημενο το μεσημερι , την εψαχνε , εκανε οτι την εβαζε στο στομα, ξυπνουσε τα δυο πρωτα βραδια και δυσκολα ξανακοιμτανε... μου ηρθε να του την ξαναδωσω για να μην ταλαιπωρειται αλλα μετα θα ταλαιπωρουνταν πιο πολυ, οποτε ¨αντεξα¨να τον ακουω να ταλαιπωρειται και την εκοψε, τη βλεπει σε αλλα παιδακια και ουτε τη ζηταει!

οποτε δεν υπαρχει λογος να μαλωνουμε τα ποαιδια για τα ¨λαθη ΄που κανουμε εμεις και δεν το λεω σαν μαμα αλλα σαν παιδι που εφαγα πολυ ξυλο και προσβολες αδικα! χωρις καποιος γονιος να προσπαθησει , να εξηγησει να κοψει..

 

Δεν είναι ανάγκη να είσαι τόσο επιθετική...Όπως είπε το 'kokoraki', πως φταίνε οι γονείς, τα μωρά το κάνουν ασυναίσθητα.

Το θέμα με τον δικό μου είναι ότι είναι σχεδόν 5 ετών, οπότε τα κόλπα δεν πιάνουν. Ούτε οι πιπίλες φυσικά. Τα παιδί παρηγοριόταν, αποκοιμούνταν ή έδιωχνε την αμηχανία του. Δεν το μαλώναμε, παρά μόνο όταν έκανε τις αμυγδαλεκτομή, ήταν επικίνδυνο να μην μπουν μικρόβια. Αλλά και τότε κυρίως στο φιλότιμο τον πιάναμε. Προσπαθούσε ο καημένος αλλά τελικά είναι υπεράνω των δυνατοτήτων του.

 

Φυσικά δεν είναι δυνατό να είμαστε όλη νύχτα και όλη μέρα από πάνω του, όσο και αν αυτό μας κάνει λιγότερο προστατευτικούς ή ήρωες γονείς. Καλώς ή κακώς, έχουμε και ένα μωρό που ακόμα να στρώσει με τον ύπνο, πολλά οικονομικά ζητήματα κλπ, γενικά χρειαζόμαστε και λίγο χρόνο για μας. Το αν εσένα σε προσβάλανε ή έφαγες πολύ ξύλο άδικα, είναι κάτι που αφορά την οικογένειά σου. Και, γνώμη μου -αποκλειστικά -, μην τους κατηγορείς, γιατί και αυτοί αυτον τον τρόπο τους είπαν ίσως, έτσι έμαθαν.

 

Επίσης εσύ λες πως έκοψες την πιπίλα στο παιδί σου. Το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι πολυπλοκότερο θέμα που δεν αφορά μόνο τον ύπνο, αλλά και ολόκληρη την ψυχολογία του παιδιού, τουλ. του δικού μου.

 

Τέλος σημαντικό επίσης σ΄αυτό που λέει η "Rea_1971", είναι πως, εκτός την το στράβωμα των δοντιών, μεταδίδονται πολλά μικρόβια στο στόμα του παιδιού. Επαναλαμβάνω πως ο ΩΡΛ που εγχείρησε το παιδί μου, συμφωνεί πως το πιπίλισμα κατείχε μεγάλο ρόλο στις συνεχείς αμυγδαλίτιδες που είχε.

[Kiki Karag]

Ρέα μου, ο θηλασμός συνήθως δε σχετίζεται με αυτή τη συνήθεια. Πολλά μωρά πιπιλάνε το δάχτυλο από την κοιλιά της μαμάς (φαίνεται στον υπέρηχο). Ο γιός μου παρόλο που θήλαζε (όχι πια), έβαζε και το δαχτυλάκι...Η ανηψιά μου που θηλάζει ακόμα, το ίδιο. Μάλλον είναι θέμα παιδιού. Πιστεύω βέβαια ότι τα μωρά που θηλάζουν έχουν πολύ πολύ λιγότερες πιθανότητες να το κάνουν γιατί....πως να το κάνουμε....έχουν καλύτερη πιπίλα:p Δεν τα αδικώ καθόλου

 

Συμφωνώ μαζί σου ότι δεν σχετίζεται αναγκαστικά με το θηλασμό, αλλά στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει. Παρατήρησα ότι και τα δύο μου παιδιά, μόλις αποθήλασα, άρχισαν να πιπιλίζουν το δάχτυλό τους. Φυσικά για πιπίλα ούτε λόγος...

Ισως να σχετίζεται και με την οδοντοφυϊα. Ο μπέμπης δεν έβγαλε δόντια ακόμα, ζορίζεται 3-4 μήνες τώρα και ίσως ανακουφίζεται. Ισως πάλι βλέπει και μιμείται τον μεγάλο...Τι να πω!

[ελενανικολ]

Δεν είναι ανάγκη να είσαι τόσο επιθετική...Όπως είπε το 'kokoraki', πως φταίνε οι γονείς, τα μωρά το κάνουν ασυναίσθητα.

Το θέμα με τον δικό μου είναι ότι είναι σχεδόν 5 ετών, οπότε τα κόλπα δεν πιάνουν. Ούτε οι πιπίλες φυσικά. Τα παιδί παρηγοριόταν, αποκοιμούνταν ή έδιωχνε την αμηχανία του. Δεν το μαλώναμε, παρά μόνο όταν έκανε τις αμυγδαλεκτομή, ήταν επικίνδυνο να μην μπουν μικρόβια. Αλλά και τότε κυρίως στο φιλότιμο τον πιάναμε. Προσπαθούσε ο καημένος αλλά τελικά είναι υπεράνω των δυνατοτήτων του.

 

Φυσικά δεν είναι δυνατό να είμαστε όλη νύχτα και όλη μέρα από πάνω του, όσο και αν αυτό μας κάνει λιγότερο προστατευτικούς ή ήρωες γονείς. Καλώς ή κακώς, έχουμε και ένα μωρό που ακόμα να στρώσει με τον ύπνο, πολλά οικονομικά ζητήματα κλπ, γενικά χρειαζόμαστε και λίγο χρόνο για μας. Το αν εσένα σε προσβάλανε ή έφαγες πολύ ξύλο άδικα, είναι κάτι που αφορά την οικογένειά σου. Και, γνώμη μου -αποκλειστικά -, μην τους κατηγορείς, γιατί και αυτοί αυτον τον τρόπο τους είπαν ίσως, έτσι έμαθαν.

 

Επίσης εσύ λες πως έκοψες την πιπίλα στο παιδί σου. Το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι πολυπλοκότερο θέμα που δεν αφορά μόνο τον ύπνο, αλλά και ολόκληρη την ψυχολογία του παιδιού, τουλ. του δικού μου.

 

Τέλος σημαντικό επίσης σ΄αυτό που λέει η "Rea_1971", είναι πως, εκτός την το στράβωμα των δοντιών, μεταδίδονται πολλά μικρόβια στο στόμα του παιδιού. Επαναλαμβάνω πως ο ΩΡΛ που εγχείρησε το παιδί μου, συμφωνεί πως το πιπίλισμα κατείχε μεγάλο ρόλο στις συνεχείς αμυγδαλίτιδες που είχε.

αμα θα διαβασες και η αλλη μανουλα παρρεξηγησε εγω δεν αναφερομαι σε εσας, αλλα στη δικη μου εμπειρια δεν αναφερομαι σε αλλες οικογενειες τα του οικου μου κοιταω και η να συμβουλεψω βαση της δικης μου πειρας η να δεκτω συμβουλες βαση αλλωνων, ποτε δεν λεω τι να κανεις εσυ η η αλλες μανουλες. εμενα οι δικοι μου γελουσαν και ελεγαν τι χαριτωμενο που ειμουνα οταν το εβαζα το δακτυλο και μετα αρχισαν το ξυλο για να το κοψω. τους δικους μου εκρινα οχι εσας, προς θεου..

το αποτελεσμα ειναι να εχω πεταχτα δοντακια γιατι επισης δεν μου εβαλαν και σιδερακια..

για αυτο ειπα τηναποψη μου κ να προσπαθησετε να το κοψετε νωρις γιατι μετα δυσκολα κοβετε.

φιλικα ελενα

[Kiki Karag]

αμα θα διαβασες και η αλλη μανουλα παρρεξηγησε εγω δεν αναφερομαι σε εσας, αλλα στη δικη μου εμπειρια δεν αναφερομαι σε αλλες οικογενειες τα του οικου μου κοιταω και η να συμβουλεψω βαση της δικης μου πειρας η να δεκτω συμβουλες βαση αλλωνων, ποτε δεν λεω τι να κανεις εσυ η η αλλες μανουλες. εμενα οι δικοι μου γελουσαν και ελεγαν τι χαριτωμενο που ειμουνα οταν το εβαζα το δακτυλο και μετα αρχισαν το ξυλο για να το κοψω. τους δικους μου εκρινα οχι εσας, προς θεου..

το αποτελεσμα ειναι να εχω πεταχτα δοντακια γιατι επισης δεν μου εβαλαν και σιδερακια..

για αυτο ειπα τηναποψη μου κ να προσπαθησετε να το κοψετε νωρις γιατι μετα δυσκολα κοβετε.

φιλικα ελενα

 

Τελος πάντων αλλιώς φανηκε...Anyway, καλώς ή κακώς αυτα που λες είναι γνωστα και μάλλον αυτονόητα. Αλλά η θεωρία απέχει πολύ από την πραξη στα θέματα των παιδιών.

Ο αντρας μου πάντως υποστηρίζει πως αν το θελουμε ΕΜΕΙΣ τότε θα το κάνει και το παιδί. Ειναι και λίγο θεμα επιβολής του ισχυρότερου. Παντως δεν έχω ιδιάιτερες ελπίδες...!

[Ευάκι]

Το δαχτυλοπιπίλισμα, δε νομίζω ότι έχει σχέση με τη συμπεριφορά των γονιών. Η μεγάλη μου κόρη μου είχε πει ότι την ηρεμεί. Είχα προσπαθήσει με πάμπολλους τρόπους να το σταματήσει. Μόνη της το αποφάσισε και το έκοψε. Το μόνο που κατάφερα ήταν να της δημιουργήσω άγχος και ενοχές. Στην μικρή ακολουθώ άλλο δρόμο. Της εξήγησα πως θα χαλάσει τα δόντια της και τέλος. Όταν νυστάζει τα δάχτυλα πάνε εκεί. Αν την πιέσω περισσότερο, θα γίνει πιο έντονο σίγουρα (είναι ο χαρακτήρας αντιδραστικός). Ελπίζω ότι κι αυτή όταν θα έρθει η ώρα της να το σταματήσει.

[kokoraki]

Μόνη της το αποφάσισε και το έκοψε. Το μόνο που κατάφερα ήταν να της δημιουργήσω άγχος και ενοχές.

 

Είσαι το θετικό μήνυμα προς όλες μας!!!! Μακάρι να το κόψουν και τα δικά μας παιδιά με δική τους βούληση. Εγώ για το μόνο που λέω "ευτυχώς" είναι που μέχρι τώρα δεν το κάνει κατά τη διάρκεια της μέρας. Θα μου πεις, το κάνει το βράδυ, αλλά τουλάχιστον καταλαβαίνω ότι είναι ο τρόπος του να ξανακοιμηθεί αν τυχόν ξυπνήσει μέσα στη νύχτα και δεν το κάνει π.χ. από εκνευρισμό, βαρεμάρα, άγχος κ.λπ.

[boy'smam]

Ο μικρουλης μου που και που βαζει τον αντιχειρα και κανει πιπιλα!Τον ειχαμε δει και στον υπερηχο να κανει πιπιλα και ειχε πολυ πλακα!Καμια φορα αφηνει το στηθος και βαζεει αντιχειρα...απιστευτο???Ο παιδιατρος μου πε να μην ανησυχω και συνηθως γυρω στα 2 το κοβουν μονα τους!Εγω δεν ανησυχω πολυ προς το παρων γιατι δεν το κανει πολυ συχνα,μπορεει και καθολου για μια μεερα και σκεφτομαι απλα να του αποσπω την προσοχη!Το κακο ειναι οτι το κανει ή για να κοιμηθει(στηθος και πιπιλα δεν θελει εκεινη την ωρα)ή αν κλαει και δεν πηγαινω αμεσως![Πιπιλα τη σιχαινεται!

[Vassoch]

Όταν ήμουν έγκυος υπήρχε αυτή η "μόδα" για τον αποκλειστικό θηλασμό. Έτσι ήθελα και εγώ να εφαρμόσω αυτή τη μέθοδο και να μην δώσω στο μωράκι μου ξένο γάλα. Και έτσι κι έγινε... Την πρώτη ώρα της ζωής της μικρής μου, αφού είχα ζητήσει από το μαιευτήριο αποκλειστικό θηλασμό μου την έφεραν και τη θήλασα. (ανεπανάληπτη εμπειρία!!!!)

 

Οι "συμβουλές" όμως των μαμάδων έλεγαν ότι αφού θέλω αποκλειστικό θηλασμό, δεν πρέπει να της δώσω πιπίλα για να μην συνηθίσει στην ρώγα και στο εύκολο πιπίλισμα και πετάξει το στήθος μου. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μάθει ποτέ την πιπίλα. Σε κάποια προσπάθεια που έκανα, το μόνο που γινόταν ήταν να αναγουλιάζει και να έχει τάση για εμετό.

 

Όμως πιστεύω ότι το πιπίλισμα είναι ασυνείδητη συμπεριφορά και αναγκαία για ένα παιδάκι (για να χαλαρώνει) εφόσον μόλις η μικρή άρχισε να συντονίζει τις κινήσεις της άρχισε να πιπιλίζει τα δάχτυλα της. Και το πιο αστείο απ'όλα ξέρετε ποιο είναι;;;; ότι πιπιλίζει 2 δάχτυλα μαζί, τον μεσαίο και τον παράμεσο του αριστερού της χεριού. Στην αρχή είχε πολύ πλάκα και γελούσαμε με την εικόνα τα δύο δάχτυλα μέσα και τον δείκτη και τον μικρό να ακουμπούν τα δύο της μαγουλάκια. Έχω ένα σωρό φωτογραφίες με αυτή την εικόνα. Βέβαια να σημειώσω ότι ευτυχώς τα βάζει μόνο την ώρα που θέλει να πάει για ύπνο, αν πιάσει με το άλλο της χέρι ένα λούτρινο ή φλισάκι (που το χρησιμοποιούμε πάντα για τον ύπνο μας) και μέχρι να την πάρει ο ύπνος. Όταν είναι σε ελαφρύ ύπνο πιπιλίζει, όταν αποκοιμηθεί βαθιά τότε το βγάζει.

 

Το πρόβλημα μας πλέον είναι ότι διαπιστώνω παραμόρφωση στα δύο αυτά δάχτυλα (πιο πλατιά νύχια σε σχέση με το άλλο χέρι) και επιπλέον επειδή έχουμε δερματικά θέματα, έχει βγάλει στο μεσαίο κάτι σαν μυρμηγκιά (δεν έχουμε καταλήξει ακόμα) και δεν μπορώ με κάποιο τρόπο να ακολουθήσω θεραπεία εφόσον το βάζει στο στόμα της. Στην στοματική κοιλότητα και τα δόντια δεν έχω ακόμα παρατηρήσει κάτι, αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα αργήσει να εμφανίσει κάτι και εκεί.

 

Το θέμα όμως είναι ότι όσες φορές προσπάθησα να της το βγάλω αφενός όταν είναι ξύπνια και το χρησιμοποιεί για να χαλαρώσει, τότε ξεσηκώνεται και ξεξυπνάει και άντε πάλι από την αρχή να χαλαρώσουμε και αφετέρου όταν είναι κοιμισμένη βεντουζάρει τόσο πολύ που μου είναι αδύνατο να της το τραβήξω χωρίς να την ξυπνήσω και άντε πάλι από την αρχή να χαλαρώσει και να κοιμηθεί.

 

Δεν ξέρω με ποιό τρόπο θα την αποτρέψω στο να πιπιλίζει τα δαχτυλάκια της και φοβάμαι πολύ για τις στοματικές παραμορφώσεις.

[mariab]

Παρόλο που εγώ δεν είχα ποτέ τέτοιο πρόβλημα και ευτυχώς ούτε οι μικρές μου, είχε ανάλογο πρόβλημα η αδελφή μου. Δεν πιπίλαγε, αλλά έτρωγε τα νύχια της.

Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο, αλλά όταν ήταν γύρω στα 5 η μητέρα μου της είχε πάρει από το φαρμακείο κατι σαν βερνίκι νυχιών το οποίο ήταν πικρό, σκέτο δηλητήριο (άχρωμο εννοείτε βέβαια). Υποχρεωτικά λοιπόν, μόλις έβαζε το χέρι στο στόμα, αυτόμάτως το έβγαζε. Δεν ξέρω εάν κάτι τέτοιο θα βοηθούσε, ή εάν επιτρέπεται πλέον από τους γιατρούς. Ισως θα μπορούσατε να το κοιτάξατε.

[linav]

Και εμένα η δικιά μου είναι 2 ετών και το δάχτυλο στο στόμα από 2 μηνών. Οχι μόνο το ένα δάχτυλο, αλλά με το άλλο δάχτυλο φέρνει ένα τσουλούφι στη μύτη και με το άλλο χέρι τραβάει τα μαλλιά της. Πείτε μου τώρα πώς κόβονται όλα αυτά! Τα κάνει όταν βαριέται, όταν νυστάζει, όταν τη μαλώνω, ή όταν έχει αμηχανία. Εχτές μάλιστα έστριψε τόσο πολύ το τσουλούφι στο δάχτυλο και δεν μπορούσα να της ξεμπερδέψω τα μαλλιά! Εχει πολύ πλάκα όταν την βλέπεις, αλλά σίγουρα θα δυσκολευτώ πολύ να της τα κόψω όλα αυτά! Καμιά λύση υπάρχει?

[kokoraki]

Το'χω ξαναγράψει κάπου, υπάρχει και αυτό : http://www.thumbguard.co.uk

 

Αφορά παιδάκια άνω των 3 ετών και αφού έχουν εξαντληθεί άλλοι τρόποι να πεισθεί το παιδάκι να το κόψει μόνο του. Με λίγα λόγια, πρώτα προσπαθούμε με επικοινωνία και εξηγώντας τί θα πάθει το δαχτυλάκι, το στόμα κ.λπ. και αν δεν ευοδωθεί η προσπάθεια, μπαίνουμε σε δραστικές λύσεις. Γι' αυτό και προτείνεται για παιδάκια άνω των 3 ετών (για να μπορεί ο γονιός σε πρώτη φάση να συνεννοηθεί).

 

Παρεμπιπτόντως, αν υπάρχει κάποιος πατριώτης που το έχει δοκιμάσει και πέτυχε, ας μας πει....

[tiller]

Ρέα μου, ο θηλασμός συνήθως δε σχετίζεται με αυτή τη συνήθεια. Πολλά μωρά πιπιλάνε το δάχτυλο από την κοιλιά της μαμάς (φαίνεται στον υπέρηχο).

 

kokoraki, έχεις κάποια παραπομπή για τον ισχυρισμό οτι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ θηλασμού και πιπιλίσματος; Γιατί αυτά που βρίσκω στο net εγώ λένε το αντίθετο...

 

Το ένστικτο του θηλασμού αναπτύσσεται μέσα στην κοιλιά της μαμάς. Απλά, τα παιδιά δεν έχουν ακόμα πρόσβαση στο στήθος, οπότε θηλάζουν το δάχτυλο. Περισσότερα δες εδώ: http://www.kathydettwyler.org/detthumb.html

 

Εν ολίγοις, διαβάστε λίγο τι λέει η Dettwyler. Το πιπίλισμα του δαχτύλου/πιπίλας έχει 100% σχέση με το θηλασμό. Παιδιά τα οποία θήλασαν όπως πρέπει (δλδ ανεμπόδιαστα και για τουλάχιστον επί 2 έτη) δεν έχουν στερηθεί το στήθος και σαν αποτέλεσμα δεν πιπιλίζουν δάχτυλο.

[kokoraki]

kokoraki, έχεις κάποια παραπομπή για τον ισχυρισμό οτι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ θηλασμού και πιπιλίσματος; Γιατί αυτά που βρίσκω στο net εγώ λένε το αντίθετο...

 

Το ένστικτο του θηλασμού αναπτύσσεται μέσα στην κοιλιά της μαμάς. Απλά, τα παιδιά δεν έχουν ακόμα πρόσβαση στο στήθος, οπότε θηλάζουν το δάχτυλο. Περισσότερα δες εδώ: http://www.kathydettwyler.org/detthumb.html

 

Εν ολίγοις, διαβάστε λίγο τι λέει η Dettwyler. Το πιπίλισμα του δαχτύλου/πιπίλας έχει 100% σχέση με το θηλασμό. Παιδιά τα οποία θήλασαν όπως πρέπει (δλδ ανεμπόδιαστα και για τουλάχιστον επί 2 έτη) δεν έχουν στερηθεί το στήθος και σαν αποτέλεσμα δεν πιπιλίζουν δάχτυλο.

 

Το ποστ μου νομίζω πρέπει να σε καλύπτει. Σου παρέθεσα ήδη 2 περιπτώσεις παιδιών που θήλαζαν κανονικά ΚΑΙ πιπιλούσαν το δάχτυλο. Επίσης έχω να πω και ένα σωρό περιπτώσεις παιδιών που "στερήθηκαν" το στήθος - δανείζομαι την έκφρασή σου αν και δε μου αρέσει - και δεν πιπίλισαν ποτέ το δάχτυλο. Και επίσης, στο ποστ μου τόνισα ότι τα παιδιά που θηλάζουν έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες από τα παιδιά που δε θηλάζουν να αρχίσουν το χούι με το δάχτυλο, όχι όμως ότι δε συμβαίνει και αυτό.

 

Τώρα, την κυρία Dettwyler δεν την ξέρω, ούτε για να είμαι ειλικρινής διαβάζω θεωρίες επί θεωριών (πάντα με μπερδεύουν χειρότερα). Αυτό που ξέρω είναι ότι το παιδί κάτι θα πιπιλίσει (δάχτυλο, στήθος, πιπίλα - ένστικτο του θηλασμού) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όποιο παιδί θηλάζει τη μαμά του δε θα βάλει ποτέ το δάχτυλο στο στόμα ή δε θα πάρει πιπίλα.

 

Μάλλον δε διάβασες λεπτομερώς αυτό που έγραψα.