ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΦΙΛΗ?

[TINKER]

γεια σε όλους! ήθελα να ρωτήσω....αν έχετε και εσείς κάποια ιστορία προδοσίας ή απογοήτευσης απο φίλο ή φίλη. Εμένα προσωπικά μου έχει τύχει μία παιδική μου φίλη (σαν αδερφή μου μιας και ήμουν μοναχοπαίδι) πριν κάποια χρόνια να με κάνει πέρα και να με υποτιμα, ίσως ήμουν πολύ φτωχή για εκείνη ποτέ δεν έμαθα γιατί...κρίμα γιατί την είχα μέσα στην καρδιά μου.Το περίεργο είναι ότι ήμουν η μοναδική της φίλη ενώ εγώ είχα και έχω αρκετές φιλίες.

[Lia]

Ναι, δυστυχώς, και εμένα η παιδική μου φίλη απομακρύνθηκε από κοντά μου όταν έκανε την πρώτη της σοβαρή σχέση. Δεν μου είπε ποτέ τίποτε γι'αυτό (ό,τι μάθαινα τα μάθαινα κυρίως από το παιδί που είχαν σχέση, φαντάσου). Η ίδια μου κρυβόνταν. Δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ το λόγο. Αργότερα που παντρεύτηκε κρατήσαμε κάποιες τυπικές σχέσεις -κυρίως από πλευράς μου. Τώρα δεν βλεπόμαστε καθόλου παρά μόνο τυχαία στο δρόμο. Και μιλάμε για φιλία όπου, πηγαίναμε παντου μαζί, τηλεφωνιόμασταν 2-3 φορές την ημέρα, υποτίθεται ότι τα λέγαμε όλα μεταξύ μας.... Μου είχε στοιχίσει πολύ και επειδή κι άλλες φιλίες που έκανα έκτοτε είχαν παρόμοιο τέλος (όταν έκαναν κάποια σοβαρή σχέση δεν με χρειαζόνταν άλλο) έγινα πια και γω πολύ επιφυλακτική στις σχέσεις μου. Με φίλες, βέβαια. Πλέον η καλύτερη φίλη που έχω είναι η κουμπάρα μου -γιαυτό και κουμπαριάσαμε- αλλά και πάλι εγώ δεν αφήνομαι. Ήδη έχω αρκετά παραπονάκια από διάφορα συμβάντα πιο παλιά, από αυτή.

 

Οπωσδήποτε όταν έχεις οικογένεια δεν μπορείς να βρίσκεσαι τόσο συχνά με τους φίλους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους θες κιόλας. Πάντα υπά΄ρχουν στιγμές που μπορείς να περάσεις με φίλους. Για μένα όμως φιλία σημαίνει, πέρα από τις εξόδους και τις πλάκες και τις διακοπές, να είσαι δίπλα στον άλλο και όποτε σε χρειάζεται. Εμένα δυστυχώς μου είχε τύχει κάτι πριν λίγα χρόνια όπου χρειαζόμουν ψυχολογική στήριξη και όμως είχαν εξαφανιστεί όλοι. Και μου στοίχισε πολύ γιατί εγώ πάντα βρισκόμουν, βρίσκομαι και θα βρίσκομαι δίπλα στους φίλους μου όταν χρειάζονται.

[Ντέπυ]

Το θέμα που άνοιξες είναι κάτι που προσωπικά με πονάει πολύ όταν το φέρνω στο νου...

Γνωριστήκαμε στην δουλειά και για 4 χρόνια είχαμε γίνει αυτοκόλλητες. Την αισθανόμουν σαν αδερφή μου, ένα κομμάτι της ζωής μου. Φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε τα πρώτα μας παιδιά και της ζήτησα να της το βαφτίσω. Λόγω εθίμου έπρεπε να το βαφτίσει το παιδί της νονάς του συζύγου της. Εκανα πίσω και δώσαμε υπόσχεση για το δεύτερο. Ετυχε ν' απομακρυνθούμε λίγο και να μην επικοινωνούμε όπως επικοινωνούσαμε γιατί έμενε κάπως μακριά και οι παρέες μας άλλαξαν. Δεν είχαμε διακόψει όμως. Της πρότεινε μια άλλη φίλη της να γίνει νονά και δέχτηκε νομίζοντας πως εγώ το είχα ξεχάσει. Μαθαίνοντας ότι είναι έγκυος της υπενθύμισα την υπόσχεσή μας! Επεσε όμως σαν κεραυνός η είδηση ότι επέλεξε άλλη αντί για μένα. Αυτό ήταν. Οτι αισθανόμουν για κείνη έσπασε. Δική μου καθαρά επιλογή να τελειώσω αυτή την σχέση και ν΄απομακρυνθώ γιατί πλέον δεν ένιωθα τίποτα για να το παλέψω.

[sardelaki]

Εγώ ευτυχώς δεν έχω νιώσει κάτι άσχημο...

έχω δυο φίλες κολλητές...με την μία είμαστε φίλες από τα 4 μου χρόνια (δηλ. 24 χρόνια τώρα) και δεν έχει αλλάξει κάτι μεταξύ μας, ούτε έχουμε μαλώσει αλλά ούτε και λογοφέρει ΠΟΤΕ! Δυστυχώς είναι μακρυά μου...είναι Ιταλίδα και φυσικά γνωριστήκαμε στην Γερμανία όπου ζούσα κι εγώ μέχρι πρίν 2 χρόνια. Μέναμε στην ίδια πολυκατοικία κι από τότε είμασταν αχώριστες...

Η άλλη κολλητή μου επίσης μακρυά μου (Κρήτη) είναι και κουμπάρα μου...την πάντρεψα και βάφτισα την κόρη της! Είμαστε φίλες 19χρόνια τώρα

Νιώθω πολύ τυχερή που είχα την ευκαιρία να νιώσω την πραγματική φιλία

[nora]

αχχχ ποναει αυτο... πολυ...ειναιμεγαλη ιστορια, αλλα απο τοτε που την επαθα δεν εχω κανει αλλη φιλη τοσο κολητη και ευτυχως για μενα εχω την αδερφη μου. βεβαια τις παιδικες μου φιλες δεν τις αλλαζω αλλα ειμαστε μακρια

[maria46]

Οι περισσότεροι από εμάς έχουν πληγωθεί απο κάποιον/κάποια που θεωρούσαμε καλό φίλο. Έζησα κάποια χρόνια στο εξωτερικό και πίστευα ότι είχα καλούς φίλους που δε θα με ξεχνούσαν όταν έφυγα. Ειδικά η κολλητή μου. Η επικοινωνία μας κράτησε όλο κι όλο ένα μήνα και αυτό από μεγάλη δική μου προσπάθεια. Πληγώθηκα, θύμωσα αλλά προχώρησα.

 

Καινούριες γνωριμίες, καινούριες ''φιλίες" όμως ποτέ δε δίνεις τα πάντα. Ανοίγεσαι μέχρι ενός σημείου άλλα πάντα κρατάς πισινή. Στα 36 μου έχω πολλές φορές προδοθεί όμως, ίσως ακουστεί κουτό, έχω ανάγκη έναν άνθρωπο να με ακούσει, να με καταλάβει να μοιραστώ μαζί του τους φόβους, τους προβληματισμούς, τη χαρά. Υπάρχει μία φίλη που μέχρι στιγμής δίχνει να είναι σωστή. Ο χρόνος θα δείξει. [/img][/i]

[NTINAT]

Φιλη...............φιλία...........

 

δυσκολες εννοιες σε δυσκολα χρονια..............

 

δυστυχως στα τοσα χρονια της ζωης μου,

 

φιλη πραγματικη δεν.............για παρεα ουουυουου ματσο

 

το μονο που ξερω ειναι οτι δινω πολλα κ παιρνω αντε μην πω τι...

 

δεν υπαρχει φιλια......κατα την γνωμη μου....δυστυχως

 

[almak]

Φιλη...............φιλία...........

 

δυσκολες εννοιες σε δυσκολα χρονια..............

 

δυστυχως στα τοσα χρονια της ζωης μου,

 

φιλη πραγματικη δεν.............για παρεα ουουυουου ματσο

 

το μονο που ξερω ειναι οτι δινω πολλα κ παιρνω αντε μην πω τι...

 

δεν υπαρχει φιλια......κατα την γνωμη μου....δυστυχως

 

Η Νίκη έχει μια πάρα πολύ καλή υπογραφή που δίνει απάντηση σε ένα μέρος των γραπτών σου

 

ΥΓ. Νίκη έψαχνα ευκαιρία να σου πω πως έχεις την ομορφότερη υπογραφή....μακράν

[Νίκη]

almak σε ευχαριστώ πολύ... Χαίρομαι που σου άρεσε!!

[Guest andro2]

Εγώ τώρα έχω πάθει ένα ψιλοσόκ!

Συνδέομαι με πολύ καλή φιλία με μια κοπέλα από την προηγούμενη δουλειά μου, δηλαδή περίπου 9 χρόνια. Έχει χρειαστεί και της έχω συμπαρασταθεί αρκετές φορές σε διάφορα προβλήματα κυρίως αναφορικά με το γάμο της. Εγώ παντρεύτηκα πριν από ένα χρόνο και έχω αντιμετωπίσει 2 παλίνδρομες εγκυμοσύνες μέχρι τώρα. Στην 1η παλίνδρομη επειδή είχε πάθει και η ίδια μια λίγους μήνες πριν με πήρε 1-2 τηλέφωνα. Στην δεύτερη εγκυμοσύνη έτυχε και ξεκινήσαμε και οι 2 μαζί με μια εβδομάδα διαφορά. Το δικό μου μωρό παλινδρόμησε το δικό της συνεχίζει. Από την ημέρα που έμαθε για την παλινδρόμηση, εξαφανίστηκε. Ενώ μιλάγαμε καθημέρινα και πολλές φορές, μετά την παλινδρόμηση πήρε μόνο 1 τηλέφωνο. Αντίθετα, τις πρώτες ημέρες, παρά τον πόνο μου (σωματικό και ψυχικό) εγώ συνέχισα να της τηλεφωνώ καθημερινά. Κάποια στιγμή και ιδίως λόγω της ψυχρής συμπεριφοράς της, σταμάτησε για να δω τί θα κάνει. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Μήπως θεωρεί ότι θα την γκαντεμιάσω;

[desdemona]

Πριν πω ένα από τα πολλά περιστατικά με "φίλες" ( ναι δεν βάζω μυαλό ) θα κάνω μια δήλωση. Αν ήξερα όσα ξέρω τώρα για τις γυναίκες και γεννιόμουν άντρας, θα γινόμουν π...ς.

 

Γνώρισα και εγώ μια κοπελιά που θα έλεγε κανείς οτι είμασταν αδέρφια. Ίδιες σκέψεις, αντιδράσεις, γούστα, τα πάντα. Αφού είχε περάσει πάνω από ένας χρόνος, γνώρισα ένα νεαρό σε μια δικιά της παρέα που μου έκανε κλικ και φυσικά της το είπα. Χάρηκε απίστευτα και μου είπε οτι και σε εκείνον άρεσα αν κατάλαβε καλά και θα το "έψαχνε"...Τις επόμενες 2 εβδομάδες άρχισα να βγαίνω μαζί του ώσπου έρχετε η νεαρά σπίτι και με λούζει με κοσμητικά επίθετα. Δεν μου εξήγησε το γιατί και δεν μου άφησε τα περιθώρια να την ρωτήσω. Την επόμενη μέρα λοιπόν που σκέφτηκα οτι θα έχει ηρεμήσει πήγα να ρωτήσω τι συμβαίνει και έμαθα...Η γειτόνισά της ( παντρεμένη με ένα παιδάκι ) είχε σχέσεις με τον τύπο που έβγαινα και η " φίλη" μου προτίμησε να τσακωθεί μαζί μου παρά με την άλλη.

 

 

Δυστυχώς πάντα έκανα λάθος επιλογές στις φίλες και πλέον έβαλα μυαλό, φιλαράκι απίστευτο είναι άντρας και μόνο με άντρες κάνω παρέα. Όσες κοπέλες ξέρω είναι μόνο γνωστές και τίποτα παραπάνω.

[Maya]

Όμως τελικά , αναρρωτιέμαι: Τί περιμένουμε από έναν φίλο? πράξεις, συναισθήματα? Σχεδόν όλοι εδώ είμαστε οικογενειάρχες, έχουμε οι περισσότεροι τα παιδά μας, τις δουλειές μας και ίσως δεν έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε με τους άλλους. Είμαστε κουρασμένοι, οι ανοχές μας είναι χαμηλές. Θυμάμαι παλιά, μιλούσα με τις ώρες στο τηλέφωνο με τις φίλες για τις σχέσεις τους, για τα φλερτ μας, κανονίζαμε εξόδους, εκδρομές κλπ. Τί απέμεινε από όλα αυτά? Θέλω να πώ, μήπως κρίνουμε τις σημερινές μας σχέσεις με τα κριτήρια του παρελθόντος?

Βλέπω τις φίλες μου σήμερα... και αναρρωτιέμαι: Αν με πάρει η φίλη μου απεγνωσμένη και μου πει΄'έχω ανάγκη από ένα ήσυχο σαββατοκύριακο, πάμε μία εκδρομή?΄ και το έχει πραγματικά ανάγκη, θα μπορέσω να ανταποκριθώ?.

Δεν είναι μόνο θεωρητικές οι σκέψεις μου, έχω και ερώτημα: Τί θεωρείτε πχ. προδοσία από έναν φίλο, ενώ από έναν κοινό γνωστό θα το ανεχόσασταν???

[nora]

ναι αλλα υπαρχει αληθινη φιλια αναμεσα σε αντρες και γυναικες? καποια στιγμη δεν θα ο ενας απο τους δυο κατι "διαφορετικα" ? εστω και αν δεν το εκφρασει?

[ninette]

 

Δυστυχώς πάντα έκανα λάθος επιλογές στις φίλες και πλέον έβαλα μυαλό, φιλαράκι απίστευτο είναι άντρας και μόνο με άντρες κάνω παρέα. Όσες κοπέλες ξέρω είναι μόνο γνωστές και τίποτα παραπάνω.

Πάντως και οι άντρες "φίλοι" μπορεί να είναι πολύ ανταγωνιστικοί, να σε ζηλεύουν και να σου τη φέρουν πισώπλατα. Η προδοσία δεν είναι μόνο γένους θηλυκού.Εξαρτάται σε τι σε ανταγωνίζονται σπουδές, δουλειά, λεφτά κτλ

Πάντως αυτό που έχω να καταθέσω είναι ότι πολλές φορές (στο παρελθόν) έχω μπερδέψει την παρέα με τη φιλία. Πράγματι αυτοί που είναι διασκεδαστικοί για παρέα δε σημαίνει ότι είναι και κατάλληλοι για φίλοι μας.Προσωπικά έχω μια φίλη που είμαστε μαζί από τα γεννοφάσκια μας, δεν ταιριάζουμε σε όλα αλλά μπορώ να πω πλέον ότι είναι αληθινή φίλη

[desdemona]

Σε νεαρή ηλίκία δεν μπορούν του αντίθετου φύλου να είναι φίλοι αλλά όταν έχεις κατασταλάξει σαν άτομο, ναι μπορείς να κάνεις δυνατές φιλίες με κάποιον άντρα ή γυναίκα αντίστοιχα. Δεν μου έχει τύχει μέχρι τώρα να αντιμετωπίσω μιζέρια, ζήλια ή κακία από άντρα, ίσως να έχεις δίκιο ninette.

 

Όταν πετυχαίνει κάποιος χαίρομαι και αν ζηλέψω κάνω το παν να τον φτάσω, δεν προσπαθώ να τον τσακίσω γιατί εγώ δεν είμαι άξια να φτάσω στο επίπεδό του...Αυτό είναι το τραγικότερο λάθος ανάμεσα στις σχέσεις των ανθρώπων, έτσι πιστεύω τουλάχιστον.

[almak]

Σε νεαρή ηλίκία δεν μπορούν του αντίθετου φύλου να είναι φίλοι αλλά όταν έχεις κατασταλάξει σαν άτομο, ναι μπορείς να κάνεις δυνατές φιλίες με κάποιον άντρα ή γυναίκα αντίστοιχα.....

Όλα είναι δυνατά όσα είπες ακόμα και οι μικροί σε ηλικία μπορούν να είναι απλά φίλοι.

Εγώ έχω να πω κάτι ακόμα.

Ακόμα και στις μεγαλύτερες ηλικίες όπου εσύ μπορεί να είσαι κατασταλαγμένη δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσει ο υποτιθέμενος "φίλος" ο οποίος μπορεί να είναι σφόδρα ερωτευμένος μαζί σου .Όταν μάλιστα το ψιλιαστείς ή το παραδεχθεί , τότε νιώθεις την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σου , αναλογιζόμενη ότι όλο αυτόν τον καιρο-χρόνια αυτός ο άνθρωπος είχε και άλλα πράγματα στο μυαλό του.

Είναι δύσκολα τα πράγματα και γίνονται ακόμα πιό δύσκολα όταν θέλουμε να μας δίνουν και μας, ότι τους δίνουμε και εμεις.

[NTINAT]

Είναι δύσκολα τα πράγματα και γίνονται ακόμα πιό δύσκολα όταν θέλουμε να μας δίνουν και μας, ότι τους δίνουμε και εμεις.

 

 

 

..οποτε θα πρεπει να δινουμε χωρις να εχουμε μεγαλες προσδοκιες...

 

ή να μην περιμενουμε τιποτα.....

[gavrias]

Είναι δύσκολα τα πράγματα και γίνονται ακόμα πιό δύσκολα όταν θέλουμε να μας δίνουν και μας, ότι τους δίνουμε και εμεις.

 

 

 

..οποτε θα πρεπει να δινουμε χωρις να εχουμε μεγαλες προσδοκιες...

 

ή να μην περιμενουμε τιποτα.....

 

Όταν "δίνω " σε ανθρώπους που αγαπώ,δεν έχω φτιάξει πλάνο ανταλλαγής υπηρεσιών στο μυαλό μου,δε θα ήτανε φιλία αυτό για τα δικά μου δεδομένα.Άλλωστε το χαμόγελο στο πρόσωπό τους (όταν τους βλέπω) και το χαμόγελο στη φωνή τους (όταν τους ακούω) είναι χαρά για μένα...

Όταν είναι χαρούμενοι και θέλουνε να μοιραστούμε τη χαρά και όταν είναι λυπημένοι και σκέφτονται εμένα για να το μοιραστούμε.. όταν δε σκέφτομαι μη με παρεξηγήσουνε για ότι πώ και ότι κάνω..

Όταν με σκέφτονατι και όταν έχουμε "χαθεί" ...αυτή έιναι η "ανταμοιβή" μου

[NTINAT]

Είναι δύσκολα τα πράγματα και γίνονται ακόμα πιό δύσκολα όταν θέλουμε να μας δίνουν και μας, ότι τους δίνουμε και εμεις.

 

 

 

..οποτε θα πρεπει να δινουμε χωρις να εχουμε μεγαλες προσδοκιες...

 

ή να μην περιμενουμε τιποτα.....

 

Όταν "δίνω " σε ανθρώπους που αγαπώ,δεν έχω φτιάξει πλάνο ανταλλαγής υπηρεσιών στο μυαλό μου,δε θα ήτανε φιλία αυτό για τα δικά μου δεδομένα.Άλλωστε το χαμόγελο στο πρόσωπό τους (όταν τους βλέπω) και το χαμόγελο στη φωνή τους (όταν τους ακούω) είναι χαρά για μένα...

Όταν είναι χαρούμενοι και θέλουνε να μοιραστούμε τη χαρά και όταν είναι λυπημένοι και σκέφτονται εμένα για να το μοιραστούμε.. όταν δε σκέφτομαι μη με παρεξηγήσουνε για ότι πώ και ότι κάνω..

Όταν με σκέφτονατι και όταν έχουμε "χαθεί" ...αυτή έιναι η "ανταμοιβή" μου

 

......αυτα εννοουσα gavrias.......

[almak]

Είναι δύσκολα τα πράγματα και γίνονται ακόμα πιό δύσκολα όταν θέλουμε να μας δίνουν και μας, ότι τους δίνουμε και εμεις.

 

 

 

..οποτε θα πρεπει να δινουμε χωρις να εχουμε μεγαλες προσδοκιες...

 

ή να μην περιμενουμε τιποτα.....

θα δίνεις όσο θες , όσο σε ευχαριστεί .........οι άλλοι θα σου δίνουν και αυτοί όσο θέλουν και όσο τους ευχαριστεί.

Από το ισοζύγιο αυτού του πάρε δώσε , ο καθένας καθορ'ιζει και την πορεία του.

Δεν μπορώ να το πω πιο απλά.

 

Θεωρώ όμως εντελός άτοπο , επειδή έχουμε αποφασίσει να δίνουμε , να έχουμε και την απαίτηση να μας δίνουν.

[almak]

Είναι δύσκολα τα πράγματα και γίνονται ακόμα πιό δύσκολα όταν θέλουμε να μας δίνουν και μας, ότι τους δίνουμε και εμεις.

 

 

 

..οποτε θα πρεπει να δινουμε χωρις να εχουμε μεγαλες προσδοκιες...

 

ή να μην περιμενουμε τιποτα.....

Γιατί όχι ..............εγώ προσωπικά παραδέχθηκα πως όταν δίνω γεμίζει η ψυχή μου.

όσο για τα χέρια μου όταν είναι άδεια δεν τα κοιτάω

[alvadi]

Σε νεαρή ηλίκία δεν μπορούν του αντίθετου φύλου να είναι φίλοι αλλά όταν έχεις κατασταλάξει σαν άτομο, ναι μπορείς να κάνεις δυνατές φιλίες με κάποιον άντρα ή γυναίκα αντίστοιχα.

 

Έχω 2 φίλους (άντρες) εδώ και 17 χρόνια. Ήταν κοντά μου σε κάθε στιγμή, ήμουν κοντά τους σε κάθε τους σημαντική στιγμή. Κάποια διαστήματα αραιώναμε λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων αλλά πάντα είχαμε συχνή τηλεφωνική επικοινωνία. Τώρα χωρίς να τους το ζητησω είναι πάλι δίπλα μου!

 

Αυτό τον καιρό μόνο παίρνω....ευχομαι να μη χρειαζόταν και να ήμουν αυτή που θα έδινα......πραγματικά θα το προτιμούσα...

[Ντέπυ]

Δίνεις χωρίς να περιμένεις αντάλαγμα. Αυτό είναι που σε γεμίζει.

[yls]

Όλες σχεδόν οι ιστορίες που διάβασα ταιριάζουν με δικά μου βιώματα. Γενικά οι γυναίκες είναι δύσκολο να δημιουργήσουν και να κρατήσουν μία άδολη φιλία. Το άγχος του γάμου, της απόκτησης παιδιών, της τύχης ή της κακοτυχίας στις σχέσεις με συζύγους και εραστές συνηγορούν στο να διαλύονται οι γυναικείες φιλίες. Οι άντρες, έχω παρατηρήσει, διαλύουν φιλία για οικονομικές διαφορές ως επί το πλείστον.

Παρόλο που είμαι πολύ δοτική στις σχέσεις μου, έμαθα να είμαι επιφυλακτική στις σχέσεις μου με άλλες γυναίκες. Ακόμη και μια συντηρητική θεούσα ή μια καθημερινή νοικοκυρά μπορεί να στην φέρει πάρα πολύ άσχημα.

Πριν από ενάμιση χρόνο διαλύθηκε μια μακρόχρονη φιλία με παντρεμένη συμμαθήτριά μου. Ο λόγος? Βρήκε εραστή και με σούταρε με πολύ συνοπτικές διαδικασίες, ώστε να λέει στον άντρα της πως πηγαίνει μαζί μου για καφέ ενώ ήταν εντελώς αλλού...