Αφήνετε τα μωρά σας στη γιαγιά κ τον παππού για μέρες?

[Alice6]

Γειά σας κορίτσια! Ερωτησούλα κρίσεως, γιατί έχω θέμα με τα πεθερικά μου και δεν θα το αντέξω. Εσείς αν είχατε παιδιά μικρά (κάτω των 2 ετών) θα τα αφήνατε για πάνω από δύο μέρες σε γιαγιά-παππού σε άλλη πόλη μόνα τους (δλδ χωρίς να είστε κι εσείς εκεί)???

[arleta]

ποτέ και για κανένα λόγο.......

[aleca]

ουτε στη μανα μου....

[Erinnye]

χωρις να θελω να λεω μεγαλα λογια,το αποκλειω!!! τωρα βεβαια οταν το μωρακι μου θα μεγαλωσει και θα ζηταει να μεινει(αν ζηταει) δεν ξερω πως θα το αντιμετωπισω!!

[alex1979]

Σε καμία περίπτωση...

[christiana000]

οχι,δεν μπορω χωρις το μωρο μου ουτε λεπτο!!!βεβαια να δω πως θα το πω αυτο στο συζηγο που απο τωρα σχεδιαζει να παμε ταξιδακι του χρονου για 5 μερες χωρις τη μικρη..δεν θελω με τιποτα

[maria-giannis]

σιγα μη το αφηνα με τα πεθερικα!!εδω ουτε στη μανα μου δε θα το αφηνα!που μενει και ενα πατωμα απο κατω μας!ρε κοριτσια κακα τα ψεμματα δε προκειται να τα προσεξουν οπως εμεις,ειναι ανθρωποι αλλης γενιας και οτι και να τους πεις παλι τα δικα τους θα κανουν.η πεθερα μου αφηνε τον αντρα μου μεσα στη κουνια να κλαιει και να κλαιει μεχρι απο το κλαμα να τον παρει ο υπνος!και το θεωρουσε και σωστο και μου ελεγε και να το κανω στο παιδι μου ενω εγω ξερω οτι θα κλαιει μεχρι να ξημερωσει!!!και ομως επεμενε!ε ειναι δυνατον να της τον αφηνα κιολας??

[nouka]

κατω των 2 ετων?????? ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ!!!!

αν μεγαλωσουν και καταλαβαινουν και το ζητουν και τα ιδια τα παιδια και εμπιστευομαι τυφλα τους παππουδογιαγιαδες, τοτε ναι..

[sophiak]

Στην πεθερα μου ΠΟΤΕ!!!!!!!Στη μανουλα μου, να ειναι καλα, 2 μερες πριν 1 εβδομαδα που ειχα πυρετο....χιλιες φορες ενα 2ημερο στη γιαγιακα παρα αρρωστουλι!!

[kyra]

Λοιπόν, όταν τελείωσα το θηλασμό (7 μηνών), τον αφήσαμε 5 μέρες στη μαμά μου και πήγαμε ταξιδάκι με τον άντρα μου (στο σπίτι μας τον αφήσαμε). Όταν ήταν ενός έτους, τον αφήσαμε 5 μέρες στη γιαγιά και στον παππού, στο σπίτι τους στο χωριό και πήγαμε διακοπές πάλι με τον αντρούλη μου. Εννοείται ότι είχαμε ενημερώσει την παιδίατρο να είναι σε ετοιμότητα, υπήρχε αυτοκίνητο και οι γονείς μου είναι νέοι και γεμάτοι όρεξη να κάνουν το παιδί να περάσει καλά. Από τότε μέχρι σήμερα, τα αφήνουμε σίγουρα δύο- τρεις φορές το χρονο για να πάμει κάπου οι δυό μας, είτε επαγγελματικά είτε για διασκέδαση. Το έχουν μάθει, μας χαιρετούν με χαρά (φαντάσου τί γίνεται με τη γιαγιά στο σπίτι), τους φέρνουμε πάντα κάτι πολύ ωραίο, τους λέμε για τα ωραία μέρη που πηγαίνουμε και τους μαθαίνουμε τις χώρες και τις πόλεις που πάμε.

Εννοείται ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ονειρευόμαστε να ξαναπάμε κάποτε μαζί τους.

Δεν λέω ότι είναι το σωστό, σε εμάς και τα παιδιά μας έκανε καλό. ΄'Αλλωστε τις επόμενες 350 μέρες το χρόνο έχουμε την αποκλειστική φροντίδα τους και αισθάνονται ασφαλή. Τώρα με την πεθερά μου δεν θα τα άφηνα, γιατί δεν θα ήμουν ήσυχη.

[Alice6]

Εγώ δυστυχώς έχει τύχει να τα αφήσω 4-5 φορές για 4-5 μέρες και το έχω σκυλομετανοιώσει βεβαίως, γιατί η πεθερά μου είναι άνθρωπος που αν δεν γίνει το χατήρι της δημιουργεί σωρεία προβλημάτων. Και πλέον ζητάει τα παιδιά να της τα πηγαίνουμε εκεί (ή ακόμα χειρότερα, να οδηγάει αυτή με το σαραβαλάκι της για να τα πάει) και νομίζω ότ αν πούμε όχι θα γίνει τεράστιο θέμα...

[kyra]

Εννοείται δεν τα αφήνουμε για να κάνουμε το χατίρι σε κάποιον, είτε αυτή είναι η μαμά μας είτε η πεθερά μας. Ειδικά αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Ούτε μία μέρα. Γιατί δεν της το λές καθαρά?

[Alice6]

Γιατί αν της το πω καθαρά θα μας δείτε στις ειδήσεις.

[arleta]

Γιατί αν της το πω καθαρά θα μας δείτε στις ειδήσεις.

 

τόσο άσχημα τα πράγματα;;;;

 

αν γίνει καμιά στραβή όμως εσύ θα τρέχεις......

[PEPI1979]

εγώ ποτέ ως τώρα και η αληθεια είναι ότι δεν θέλω ούτε έξω προς το παρόν για βόλτα να βγω, όχι να λείψω και μέρες..

[siburaki]

Ευτυχως εμεις ακομα θηλαζουμε!Ω ναι ναι ακομα 14 μηνες!

Με την μαμα μου ναι θα την αφηνα αν χρειαζοταν κ δεν υπαρχε αλλη λυση.

Στα πεθερικα μου οχι με τπτ, εδω δεν για να την δουν που παω κ καθομαι απο πανω τους που λενε :rolleyes:

Μου φαινεται πολυ δυσκολο να την αποχωριζομαι εστω κ στην δουλεια που παω καθημερινα παρ ολο που ξεφευγω οσο να ναι στο τελος της μερας νιωθω καπως που την αφηνω στην μαμα μου που τη προσεχει καθημερινα κ περνανε πολυ καλα μαζι το ξερω αλλα παλι θεωρω οτι δεν ειναι το ιδιο!

[antu]

εγω παλι την αφηνω και πολυ μαλιστα. Δουλευα 8 με 9 ωρες την ημερα καθε μερα πωλητρια σε σουπερ μαρκετ και την μικρη την κρατουσε η μητερα μου. Λογω οικονομικων, μας ειναι αδυνατον να πληρωνουμε παιδικο και δεν μπορω να υποχρεωσω την μητερα μου να μεινει μεσα στο καμινι της Θεσσσαλονικης μονο και μονο για το παιδι μου. Οποτε η λυση ηταν να το παρει στο χωριο μαζι με τον πατερα μου ( αυτο αρχισε απο τοτε που ηταν 6 μηνων ) και να την φερνουν καθε 10 μερες για 2-3 μερες. Φυσικα δεν ειναι πολυ μακρυα, 1 ωρα με το αυτοκινητο ή το τρενο και η μητερα μου ειναι μονο 55 ετων και αντεχει να τρεχει απο πισω της ( και γινεται απο μαρτιο ως σεπτεβριο). Περυσι που σταματησα την δουλεια την ειχα παντα εγω, ουτε για καφε δεν βγηκα μονη μου. Τωρα που αρχισα παλι να δουλευω αν και δουλευω 4ωρο ηδη η μικρη εφυγε εδω και 2 μερες με την γιαγια. Εννοειτε οτι εχω εμπιστοσυνη στη μητερα μου αλλα παλι δεν παυω να την πρηζω στο τηλ. με διαφορα του τυπου μην αφηνεις το παιδι μονο στην αυλη, να εισαι κοντα της οταν παιζει στην πλατεια, να μην κανει ποδηλατο στο δρομο κλπ.

[peony]

Eγώ πάλι ζηλεύω (με την καλή έννοια, ε ) την kyra.

Δεν τα έχω αφήσει ποτέ γιατί αφενός θήλαζα, αφετέρου δεν υπάρχει έτσι απλά η δυνατότητα, θέλει συντονισμό πολύ. Αλλά πώς θα ήθελα να τα αφήσω έστω και για ένα 2ημερο με το σύζυγο, να ηρεμήσουμε λίγο... (βέβαια, τα λατρεύω τα πεθερικά μου, αν δεν τους είχα εμπιστοσύνη δεν ξέρω τι θα έκανα).

[sternchen]

Στην πεθερά μου θα τον άφηνα, της έχω τεράστια εμπιστοσύνη και την αγαπάω πολύ.

Αλλά θα το έκανα μόνο σε περίπτωση ανάγκης.

Ευτυχώς μέχρι τώρα δεν τον έχω αφήσει ποτέ.

[mmdad]

Εγω δεν θα τους αφηνα ουτε με τον πατερα τους. Δεν εχω αγχος για το αν θα περασουν καλα ή αν θα τα προσεξουν. Η μαμα μου μεγαλωνει τον μικρο. Ομως φοβαμαι μπως συμβει κατι και χρειστει εστω και ταξι... Δεν μιλαει κανενας τους γαλλικα...

[rkt]

Χμμμ. Δύσκολο. Μόνο στη μάνα μου, και σίγουρα μιλα΄με για 2 με τρείς μέρες το πολύ. Οχι σε χωριό, άλλη πόλη, όχι πάνω από 2-3 μέρες, όχι πριν μεγαλώσουν αρκετά, όχι αν δεν το ζητήσουν και επιμένουν μόνα τους. Ετσι νοιώθω. Ορκο δεν παίρνω. Ποτέ δεν λέω ποτέ. Απλά, σκέφτομαι εδώ και 2 χρόνια να πάω Λονδίνο που με έχει καλέσει η ξαδερφούλα μου, αλλά.... λέω να περιμένω ακόμα λίγο να πάρω και τις μικρούλες μου μαζί.

[glitter]

Έχω απαντήσει ξανά σε παρόμοιο θέμα. Τον αφήσαμε στους γονείς μου πέρσυ το καλοκαίρι, όταν ήταν 10 μηνών, για να πάμε ταξίδι στο εξωτερικό για 8 μέρες. Μας έλειψε πολύ, αλλά όμως περάσαμε τέλεια και ανανεωθήκαμε! Είχα όμως και άγχος, γιατί θήλαζα κιόλας! Ωστόσο δεν είχαμε κανένα πρόβλημα στην επιστροφή, είναι σχεδόν 18 μηνών ο μικρός και θηλάζει ακόμα! Φέτος θα πάμε κάπου στην Ελλάδα κι οι 3 μαζί, αλλά είναι πιθανό να πάμε και κάπου έξω μόνοι μας.. Θα κάνουμε test drive πριν αποφασίσουμε το ταξίδι, γιατί θα είναι πιο μεγάλος και πιθανόν να του λείπουμε περισσότερο από πέρσυ.. Πάντως έχει σημασία και πού αφήνεις το παιδί σου, η μαμά μου τα καταφέρνει πολύ καλά, της έχω εμπιστοσύνη, είναι πολύ προσεκτική, δεν κάνει του κεφαλιού της! Κι ο γιος μου καλοπερνάει! Δε νιώθω ότι τον προδίδω για λίγες μέρες διακοπών, τις έχω ανάγκη.. Κι επιπλέον δε θέλω ούτε να είναι το παιδί εξαρτημένο από μένα, αλλά ούτε κι εγώ από αυτό!

[AthinaP]

Δεν είναι όλες οι πεθερές ίδιες, δεν είναι όλα τα μωρά ίδια. Εγώ τα δίδυμα δεν τα άφηνα ούτε με τον άντρα μου μόνο του στο σπίτι, μέχρι που χρόνισαν, γιατί δεν μπορουσε να τα βγάλει πέρα. Εδώ δεν μπορούσα ούτε εγώ!

 

Εφόσον τα άφησες τα μικρά με τη γιαγιά τόσες φορές, δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης. Από ό,τι γράφεις, το θέμα είναι διαδικαστικό, σε ποιου το σπίτι θα μείνει η γιαγιά.

 

Προσωπικά, δεν το θεωρώ παράλογο αυτό που ζητάει. Πιστεύω ότι είναι και πιο υγιές, να μπαίνουν οι φίλες της σπίτι, να υπάρχει ζωή στο σπίτι, από το να είναι μόνη στο δικό σας σπίτι η γιαγιά. Ειδικά αν είναι και δίδυμα, μετά το χρόνο, που άντε να πάνε καμιά κοντινή παιδική χαρά, η βαρεμάρα του σπίτι-παιδική χαρά, χωρίς άλλη παρέα, για πολλές μέρες, χτυπάει κόκκινο και αυτό θα βγαίνει και στα παιδιά.

 

Είσαι πολύ τυχερή, μην το συζητάς. Εγώ έμπλεξα με ξένες γυναίκες που το βλέπουν αυτό το πράγμα σαν δουλειά και μάλιστα αγγαρεία και κοιτάνε πώς να λουφάρουν και να παρκάρουν τα παιδιά. Δεν τα νοιάζονται...

 

Δεν γράφεις και πόσο μακριά είναι η άλλη πόλη. Διαδικαστικά, ναι είναι πιο εύκολο να πάρει το λεωφορείο μία συνταξιούχος, να έρθει να εξυπηρετήσει εσάς, σε σχέση με το να φορτώνετε και να ξεφορτώνετε παιδιά και τα πράγματά τους, για να πάτε, ας πούμε, στο ενδιάμεσο, κάποιο ταξίδι μόνοι σας. Εφόσον εργάζεστε, είναι όντως επιβαρυντικό. Και ό,τι κάνετε τώρα, προφανώς θα ισχύει από δω και πέρα. Οπότε καταλαβαίνω πώς το λες. Ο άντρας σου δεν έχει πάρει θέση επί του θέματος;

 

Και για να απαντήσω, τώρα που είναι τριων, τα αφήνω για κάποιες ώρες, πολύ σκόρπια, ας πούμε μια φορά στους 3 μήνες, στη μια γιαγιά. Μέχρι 2-2,5 δεν τα αφήναμε, στη γιαγιά μπορεί να τα έστελνα ΣΚ με τον άντρα μου μαζί για να κάνω κάτι μόνη μου. Στην άλλη, δεν τα αφήνω μόνα τους. Θα ήθελα να είχα όμως πιο καλόβολα παιδιά και πιο ανθεκτικές γιαγιάδες!

 

Σε λίγα χρόνια που θα έχουν τα παιδιά μεγάλες διακοπές από τα σχολεία, να μας δω τι θα κάνουμε.

[Alice6]

Η εν λόγω πόλη απέχει περίπου μιάμιση ώρα από την Αθήνα. Το πρόβλημα δεν είναι αν με εξυπηρετεί ή όχι ή αν είμαι τυχερή, γιατί δεν συζητάμε για την περίπτωση να αφήσουμε τα παιδιά λίγες μέρες για να πάμε ένα ταξιδάκι. Μιλάμε για το ότι όποτε έρχεται στην Ελλάδα (μένει στο εξωτερικό) ξεκινάνε οι διαπραγματεύσεις για το πόσο θα της αφήσουμε τα παιδιά. Κι εγώ δεν έχω κανέναν λόγο να αφήνω τα παιδιά μου στην πεθερά μου μόνο και μόνο για να την ευχαριστήσω (δεν έχει υπάρξει εντάξει μαζί μου) από τη στιγμή που εγώ ουσιαστικά δεν θέλω να τα αφήσω. Άσε που το μυαλό της είναι πάνω από το κεφάλι της σε ορισμένα θέματα, δεν έχει συναίσθηση του κινδύνου, τουλάχιστον αυτό έχω δει εγώ όσες φορές ήμουν παρούσα. Τελοσπάντων, έχω βαρεθεί.... Ο άντρας μου δεν παίρνει θέση ακριβώς γιατί δεν έχει χρειαστεί μέχρι στιγμής. Εννοώ ότι μέχρι τώρα της έκανα όλα τα χατήρια για να μην γκρινιάζει, τελευταία όμως βλέπω ότι δεν έχει νόημα, η γυναίκα αυτή δεν με γουστάρει, είναι πλέον προφανές, οπότε γιατί να κάνω κάτι που δεν θέλω μόνο και μόνο για να μην δυσαρεστηθεί??? Εξάλλου είναι ελεύθερη να έρχεται να τα βλέπει κι εδώ όποτε θέλει (έχουν και σπίτι στην Αθήνα και μένουν αρκετές μέρες).

[agapoulini]

δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να αφησω το μικρό μου στα πεθερικά μου!!! όχι πείτε έναν λόγο που θα έπρεπε να το κάνουμε όλες μας!!!!