Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ........


Recommended Posts

Δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Anyway. Γνωριμία από το 1996, παντρεμένοι από το 2004, σήμερα με δύο παιδάκια.

Εγώ ελληνοαμερικανίδα, ίσως τις παλαιάς σχολής κάπου κάπου αυτό βέρος κλασσικός Ελληνας που δεν θέλει πίεση και να δουλεύει σαν τον μαύρο.

 

Εν συντομία τα πρώτα χρόνια χάλια, αλλά ήταν ο πρώτος μου και ήμουν πολύ ερωτευμένη και τυφλωμένη, ήμουν η υπηρέτρια, νοσοκόμα όλα του τα έκανα....πολύ καλομαθημένος. Θα έλεγα ότι με αγαπούσε και αυτός. όχι όμως για να με "καλομάθει". Σχέσεις γονέων πάρα πολύ άσχημες τότε, οι δικοί μου δεν τον ήθελαν καθόλου. Οι δικοί του τότε αφού έβλεπαν ότι είχαν ένα δουλάκι, ουδέν πρόβλημα. Ναι ήταν βίαιος πολλές φορές , ο φερόμενος Ελληνας με τα όλα του... Παντρευτήκαμε. Από αρχή του είχα εκδηλώσει την επιθυμία μου να φύγουμε για Αμερική, ποτέ δεν ήθελε. Έτσι είμαι μόνη μου εδώ τα τελευταία 10 χρόνια. Δύο παιδιά, που τότε δεν ήθελε και ήθελα εγώ, (ευτυχώς και έχω γιατί με δυναμώνουν πολύ, είναι η γραμμή ζωής μου) Με απάτησε, με κακομεταχείρισε τα πρώτα χρόνια του γάμου μετά το 2002 και μέχρι που γέννησα την πρώτη μου κόρη 2004 ήταν χάλια, μετά που ήρθε το μωρό, άλλαξε σε πολλά την συμπεριφορά του ως προς το να αγαπάει. Πάλι όμως πολύ καλομαθημένος, η δουλεία του το οχτάωρο, να γυρίσει να κοιμηθεί, να παίξει στο computer να φάει , να χε....και ξανά να κοιμηθεί. Εγώ να τρέχω για όλα δουλεία, σπίτι, λογαριασμούς μωρά. όλα εγώ. Τα σκουπίδια να είναι εκεί 10 μέρες, αν δεν του πεις πέτα τα μπορεί να είναι εκεί 10 χρόνια. Πάλι εγώ είμαι η κακιά , η αχάριστη, και η κακομαθημένη του μπαμπάκα..... Τέλος έχω και το δεύτερο μωράκι, που το ήθελα πάλι εγώ (εκείνος δεν ήθελε) "τον χρησιμοποίησα και τον πέταξα.......μέχρι που έκανα έκρηξη και του είπα έως εδώ, δεν αντέχω άλλο, την αναισθησία του προς το σπίτι, την τεμπελιά του προς το σπίτι, την αχαριστία του, τον εγωισμό του.. Θέλω να φύγω .......του είπα, θα φύγω με τα παιδιά για Αμερική, εκεί που έχω στήριξη (την μητέρα μου), ένα μέλλον για τα παιδιά γιατί εδώ δεν υπάρχει. μια βάση για δουλεία, να προσέχω τα παιδιά μου και όχι να έχω κοπέλα από άλλη χώρα για να τα προσέχει.. Εδω δεν με αγγίζει τίποτα πλέον. Πήγα και σε σύμβουλο για να μην λένε ότι είμαι προκατειλημμένη. Να δώσω άλλη μια ευκαιρία για τα παιδιά, Άλλα μέχρι τώρα κάνω υπομονή μόνο για τα παιδιά. Ναι είμαι τα τελευταία χρόνια ψυχρή απέναντί του. Δεν με νοιάζει τι λέει τι κάνει..... Έχουμε ένα κοινό αυτή τη στιγμή τα παιδιά που τα αγαπάμε τρέλα και οι δύο μας. Αυτός ζει για το παρόν μόνο, Εγώ ζω το παρόν και θέλω για εξασφαλίσω το μέλλον των παιδιών. Εδώ δεν γίνεται πια, μαζί του έχει σπάσει το γυαλί. Πλέον όχι με τα δικά του ζητούμενα και τις δικές του άνάγκες. Εχω και εγώ ανάγκες, με τους δικούς μου όρους ίσως κάνω μια προσπάθεια.

 

Πείτε μου αξίζει ή όχι. Βγάζω νόημα ή όχι.......

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


το θυμα ειναι θυμα μεχρι ενα σημειο.απο κει και περα μετα γινετε και αυτο θυτης ,αυτοχειρας.δεν θελω να σου πω τπτ παραπανω οι λογοι δικοι σου γτ καθησες τοσα χρονια εδω με ενα ''ζωον''αλλα ουδεν κακο μιγες καλου,εχεις τα παιδακια σου,ωριμασες πλεον, και ευτυχως οι τελευταιες σειρες σου μου δειχνουν,την σωστη κριση αυτοσυντηρησης.παρε τα παιδακια σου και πηγαινε προς την μανουλα σου,στασου στα ποδια σου,και που ξερεις,αν γινεις κυρια του εαυτου σου μπορει και να δεις ξανα τον αντρα που αγαπησες,γτ οταν αγαπαμε και βαζουμε τον εαυτο μας ψηλα αυτο φαινετε και μας εκτιμαει και ο περιγυρος μας

my 3 little stars are my reason to be2946785n7mfu4of95.gif

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου φαίνεται ότι ο άνδρας σου ενδιαφέρεται για την οικογένειά του, όπως λές έκανε προσπάθεια κι άλλαξε

άλλαξε σε πολλά την συμπεριφορά του ως προς το να αγαπάει
και είδε ότι το αποτέλεσμα ήταν να συνεχιστεί η γκρίνια με άλλα θέμα, πχ σκουπίδια, δουλειές του σπιτιού κλπ. Του είπες ότι αντιλαμβάνεσαι κι εκτιμάς την προσπάθεια που έκανε; Μετά έγινες κι εσύ ψυχρή μαζί του σ' έγραψε κι αυτός και τελείωσε.

 

Νομίζω είστε και οι δυο κακομαθημένοι και είναι κρίμα να πληρώσουν τη νύφη τα παιδάκια σας. Στη θέση σου θα έκανα μια προσπάθεια προσέγγισης. Γίνε σιγά σιγά πιο γλυκιά μαζί του να δεις πως θ' αντιδράσει. Όταν του ζητάς να βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις. Μη του ζητάς να πετάξει τα σκουπίδια όταν κάθεται στον υπολογιστή, πές του όταν φεύγει για τη δουλειά, μπορείς να πετάξεις τα σκουπίδια καθώς βγαίνεις; Ή, μπορείς να με βοηθήσεις δυο λεπτάκια ν' απλώσω τα ρούχα; Αν δεν είναι γάιδαρος και το κάνει 3-4 φορές μετά θα το κάνει και μόνος του χωρίς να του πεις τίποτα. Αλλά ρίξε και κανά κομπλιμέντο, δείξε κι ότι τον θέλεις στο κρεβάτι, γενικά κάνε τον να αισθανθεί καλά, πιστεύω θα ανταποκριθεί.

 

Να τον υποτάξεις

Πλέον όχι με τα δικά του ζητούμενα και τις δικές του άνάγκες. Εχω και εγώ ανάγκες, με τους δικούς μου όρους
μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση. Για να συνεχίσετε μαζί θα πρέπει να κάνετε κι οι δυο υποχωρήσεις.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου φαίνεται ότι ο άνδρας σου ενδιαφέρεται για την οικογένειά του,όπως λές έκανε προσπάθεια κι άλλαξε και είδε ότι το αποτέλεσμα ήταν να συνεχιστεί η γκρίνια με άλλα θέμα, πχ σκουπίδια, δουλειές του σπιτιού κλπ. Του είπες ότι αντιλαμβάνεσαι κι εκτιμάς την προσπάθεια που έκανε; Μετά έγινες κι εσύ ψυχρή μαζί του σ' έγραψε κι αυτός και τελείωσε.

 

Νομίζω είστε και οι δυο κακομαθημένοι και είναι κρίμα να πληρώσουν τη νύφη τα παιδάκια σας. Στη θέση σου θα έκανα μια προσπάθεια προσέγγισης. Γίνε σιγά σιγά πιο γλυκιά μαζί του να δεις πως θ' αντιδράσει. Όταν του ζητάς να βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις. Μη του ζητάς να πετάξει τα σκουπίδια όταν κάθεται στον υπολογιστή, πές του όταν φεύγει για τη δουλειά, μπορείς να πετάξεις τα σκουπίδια καθώς βγαίνεις; Ή, μπορείς να με βοηθήσεις δυο λεπτάκια ν' απλώσω τα ρούχα; Αν δεν είναι γάιδαρος και το κάνει 3-4 φορές μετά θα το κάνει και μόνος του χωρίς να του πεις τίποτα. Αλλά ρίξε και κανά κομπλιμέντο, δείξε κι ότι τον θέλεις στο κρεβάτι, γενικά κάνε τον να αισθανθεί καλά, πιστεύω θα ανταποκριθεί.

 

Να τον υποτάξεις μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση. Για να συνεχίσετε μαζί θα πρέπει να κάνετε κι οι δυο υποχωρήσεις.

 

Ποτε δεν είπα ότι δεν ενδιαφέρεται για την οικογένεια του , τα παιδιά τα λατρεύει, ασχολείται μαζί τους, προς θεού, αλλά εγώ???

Αν αλλαξε? ναι ήρέμησε λίγο δεν ήταν βιαίος, λίγο πιο ελλατωμένο το προσβλητικός εγωϊστης, τεμπέλης. Να άλλαζα τη στάση μου - γιατί όταν ήμουν η γλυκειά, υπάκουη κοπέλα με το χαμόγελο για όλα δεν το εκτίμησε?

Γιατί να μην μπορώ να είμαι ήρεμη και εγώ λίγο?? μόνο τρέχω για όλα, και έρχομαι στο σπίτι και τα έβρισκα όλα άστα να πάνε, και έπρεπε να συνεχίσω να τρέχω. Πολλέ φορες του έχω ζητήσει βοήθεια, και με το καλό και με το κακό. Μόνο όταν φτάνω στο σημείο να λέω φύγε γίνεται γατάκι. (προσωρινά βέβαια) Μόνος του δεν κάνει ποτέ τίποτα.

Τα οικονομικά μας εδώ και καιρό είναι χάλια, λέω πάμε αμερική που έχουμε βάσει και βοηθεια για να προσφέρουμε ίσως ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας πάνω άπο όλα, σκέφτεται μόνο το εαυτό του και πως θα πιεστεί στη δουλεία (εδω έχουμε μόνο ένα 8άρο) εκεί έχουμε δικό μας μαγαζί. Πως παίρνει την ευθύνη για τα υπόλοιπα άτομα στην οικογένεια του? Πως? μου φαίνεται αδιανόητο.

Γιατί να είμαι μόνη μου εδώ τόσα χρόνια, ( δεν είναι μια θυσία που δικαιούμαι και εγώ κάτι ανάλογο πίσω) γιατί να έχω κοπέλα για τα παιδία μου και να μην τα προσέχω εγω έφοσόν εδω ελλάδα δεν μπορώ και κάπου αλλού μπορώ.

Βάλε την ανάγκη της οικογένειας μπροστα πρώτα, και όχι την δική σου. πχ. οταν θέλω να πάρω κάτι για την οικογένεια μια τηλεόραση που είναι για όλους γιατί λες όχι πάρε μου κομπιούτερ????

Γιατί όταν λέω χρειάζομαι αυτοκίνητο γιατί η δουλεία μου μετακομίζει στην εθνικη και πρέπει να αλλάζω 4 συγκηνωνίες για να πάω μου λές ότι θες εσύ ένα αντρικό αυτοκίνητο.

Πως να τον θέλω, πως να του δώσω κομπλιμέντο, πως?? Ηδη πήγα σε συμβουλα για να δώ μήπως έχω ξεχάσει κάτι??????

Link to comment
Share on other sites

:roll:Γράφεις στο φόρουμ και ζητάς μια απάντηση από τα μέλη, αλλά μόλις σου δίνουν μία που δεν συμφωνείς, τσαντίζεσαι. Όμως το να διαφωνούν μαζί σου είναι καλό, σε βάζουν σε σκέψεις. Αν έχεις πάρει την απόφασή σου, τότε γιατί ρωτάς για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα στο φόρουμ.

 

Φαίνεται πως έχει καρακουραστεί. Αν δεν θέλεις άλλο και that's it όπως θα λέγανε και στο USA, that's fine.

 

Αν όμως το σκέφτεσαι ακόμα, πρότεινε του να πάτε σε σύμβουλο γάμου, μπας και...

 

Φαίνεσαι πάντως ανένδοτη:?

beeeeezzzzz

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εγώ, ως εγωίστρια, θα την είχα ήδη κάνει...

 

είναι φανερό ότι δεν είσαι ευτυχισμένη και τις ευαισθησίες σου, τις αδυναμίες σου, ο σύζυγος τις καταπατάει....

 

μην πέσετε να με φάτε, είπαμε είμαι εγωίστρια...

Link to comment
Share on other sites

Ευκαιριας δοθεισης να σου κανω μια ερωτηση που την εχω χρονια σαν απορια αλλα δεν μπορω να την κανω σε γνωστες μου γιατι θα παρεξηγηθω?Μαλλον... δυο αποριες εχω.

 

1η: Γιατι ενω δεν σεβεσαι τον εαυτο σου θελεις να σε σεβαστεις ο αλλος ξαφνικα?

 

2η:Αυτη ειναι η κυριοτερη απορια μου.Γιατι αφου βρισκεσαι σε εναν προβληματικο γαμο επιλεγεις να κανεις ΔΥΟ παιδια?

 

Ειλικρινα δεν εχω καμια διαθεση ουτε να σε κρινω ουτε να σε ειρωνευτω απλα αυτες τις καταστασεις τις συναντω στο περιβαλλον μου δυστυχως καθημερινα και θα ηθελα να μπω στο μυαλο των εμπλεκομενων να δω το τροπο σκεψης τους αλλα αυτο ειναι αδυνατο.Σε ρωτω λοιπον προκειμενου να κατανοησω γιατι τωρα τελευταια ακουω τοσα πολλα ζευγαρια με παιδια να χωριζουν και μαλιστα να υποστηριζουν οτι τα προβληματα υπηρχαν πριν τα παιδια.Δηλαδη η παλαιοτητα των προβληματων ειναι σοβαρη δικαιολογια ή ελλειψη ωριμοτητας/υπευθυνοτητας?

"Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους αδύναμους"

Link to comment
Share on other sites

sporiklos,

 

Πολλα ζευγαρια πιστευουν οτι ενα παιδι θα λυσει τα προβληματα τους. Οτι θα φτιαξει την κατασταση. Εγω αυτο που εχω διαπιστωσει ειναι οτι σε ενα ζευγαρι, μια καλη σχεση γινεται ακομα καλυτερη, και μια κακη σχεση γινεται ακομα χειροτερη. Γι' αυτο εξηγειται (κατ' εμε) αυτο που λες.

 

ekotsifi, δεν εννοω οτι εισαι σε αυτην την περιπτωση, απλα απανταω στην sporiklos.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ναι ήταν βίαιος πολλές φορές ,Με απάτησε, με κακομεταχείρισε τα πρώτα χρόνια του γάμου ...πολύ καλομαθημένος, η δουλεία του το οχτάωρο, να γυρίσει να κοιμηθεί, να παίξει στο computer να φάει , να χε....και ξανά να κοιμηθεί. Εγώ να τρέχω για όλα δουλεία, σπίτι, λογαριασμούς μωρά. όλα εγώ........

 

Αυτές και μόνο οι φράσεις τα λένε όλα.Λές να κάνω παιδί να αλλάξει την ζωή μας!Είπες σε κάποια στιγμή οτι το παιδί τον άλλαξε,τον έκανε να μά8ει να αγαπά.Να αγαπά ποιόν?Σίγουρα το παιδί και ίσως όχι εσένα.Απο την αρχή ο γάμος σας ήταν στραβός.Νομίζω πως το διαζύγιο είναι μονόδρομος.Θα βρεις ίσως την ηρεμία σου,αυτός 8α είναι στο σπίτι μόνος του να μά8ει να φροντίζει τον εαυτό του (και ναι να κατεβάζει και τα σκουπίδια)και τα παιδια σας μπορεί να είναι παιδιά χωρισμένων γονιών αλλα θα ζουν σε περιβάλλον με αυτοσεβασμό και απο την μάνα τουσ και απο τον πατέρα τους!Αν όχι το διαζύγιο σκέψου να είστε για λίγο καιρό σε διάσταση.Να βρείτε τον ευατό σας!

 

Να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο...σε σύμβουλο γάμου πήγες μόνη σου οι πήγατε και οι 2 μαζί?

yqVVp2.pngms8nrdk5f.png

Link to comment
Share on other sites

Προσπερνοντας τα πρωτα χρονια της κοινης σας ζωης - προ εγγαμου βιου δλδ (αν ηταν μεχρι εκει το ποστ θα ελεγα αλλα ) θα σου πω μονο το εξης.

 

Καταλαβαινω την αναγκη σου να εισαι κοντα στην μητερα σου και να εχεις καποιον να σε στηριζει αλλα...

καταλαβαινεις οτι με αυτο θα κοψεις οποιαδηποτε σχεση μεταξυ των παιδιων σου και του πατερα τους?

Δεν μιλαμε για "απλα χωριζω και αλλαζω σπιτι". Μιλαμε για αδυναμια επικοινωνιας απο εκει και επειτα παιδιων και πατερα . :?

Εισαι σιγουρη οτι καποτε τα παιδια σου δεν θα σου το "χρεωσουν" αυτο?:?

 

Δεν ξερω... ειναι ζορικη κατασταση. Βαλτα κατω, δες τα υπερ και τα κατα και αποφασισε :roll:

 

Ευχομαι απλα να ειναι το σωστο . Κατι που μονο εσυ μπορεις να κρινεις.

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Προσπερνοντας τα πρωτα χρονια της κοινης σας ζωης - προ εγγαμου βιου δλδ (αν ηταν μεχρι εκει το ποστ θα ελεγα αλλα ) θα σου πω μονο το εξης.

 

Καταλαβαινω την αναγκη σου να εισαι κοντα στην μητερα σου και να εχεις καποιον να σε στηριζει αλλα...

καταλαβαινεις οτι με αυτο θα κοψεις οποιαδηποτε σχεση μεταξυ των παιδιων σου και του πατερα τους?

Δεν μιλαμε για "απλα χωριζω και αλλαζω σπιτι". Μιλαμε για αδυναμια επικοινωνιας απο εκει και επειτα παιδιων και πατερα . :?

Εισαι σιγουρη οτι καποτε τα παιδια σου δεν θα σου το "χρεωσουν" αυτο?:?

 

Δεν ξερω... ειναι ζορικη κατασταση. Βαλτα κατω, δες τα υπερ και τα κατα και αποφασισε :roll:

 

Ευχομαι απλα να ειναι το σωστο . Κατι που μονο εσυ μπορεις να κρινεις.

 

Και εγώ εκεί θα κατέληγα... και δεν είναι μόνο μην το χρεώσουν γιατί αυτό έχει σχέση με διεκδίκηση ευθυνών. Αλλά κυρίως πώς θα μεγαλώσουν χωρίς πατέρα, πώς θα αισθάνονται, και άλλα τέτοια ζητήματα. Δεν υπερασπίζομαι τον κύριο... Σκέφτομαι τα παιδιά. Βλέπω τα παιδιά του άντρα μου που είναι μικρά και αναζητάνε τον πατέρα τους, παρότι έχουν δεχθεί τέλεια τον δεύτερο γάμο. Ωστόσο τους λείπει η καθημερινή επαφή. Και αν και τα βλέπουμε σαββατοκύριακα, ωστόσο εκφράζουν οργή που πηγάζει από μέσα τους. Είναι χαρακτηριστικό όχι των χωρισμένων αλλά των γο΄νιών σε απόσταση

beeeeezzzzz

Link to comment
Share on other sites

Κι εμένα η πρών μου από αμερική είναι, όταν χωρίσαμε πήρε τα παιδιά μαζί της στις ΗΠΑ και είχαν πολλά προβλήματα. Εκτός από τον χωρισμό, το να μη βλέπουν τον άλλο γονιό καθόλου και να προσπαθούν συγχρόνως να προσαρμοστούν σ' ένα ξένο περιβάλλον δημιουργεί τεράστια προβλήματα για τα παιδιά. Θυμό απύθμενο. Τελικά μετά από έναν περίπου χρόνο έστειλε τα παιδιά πίσω. Σίγουρα τους λείπει η μάνα τους αλλά τουλάχιστον είναι ήρεμα στο γνωστό τους περιβάλλον. Αν θες να χωρίσεις, τουλάχιστον προσπάθησε να μείνεις στην Ελλάδα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

sporiklos,

 

Πολλα ζευγαρια πιστευουν οτι ενα παιδι θα λυσει τα προβληματα τους. Οτι θα φτιαξει την κατασταση. Εγω αυτο που εχω διαπιστωσει ειναι οτι σε ενα ζευγαρι, μια καλη σχεση γινεται ακομα καλυτερη, και μια κακη σχεση γινεται ακομα χειροτερη. Γι' αυτο εξηγειται (κατ' εμε) αυτο που λες.

 

ekotsifi, δεν εννοω οτι εισαι σε αυτην την περιπτωση, απλα απανταω στην sporiklos.

 

Μα Ραννια οταν τα προβληματα προυπαρχουν σημαινει οτι ειναι μεταξυ του ζευγαριου και δεν εχουν να κανουν με τα παιδια αρα λοιπον το διαζυγιο ειναι φυσικο επακολουθο.Απο οτι εχω ακουσει δεν εχει χωρισει κανενας γιατι ειχε καποιο προβλημα με τα παιδια του. (π.χ. δεν του εδινε σημασια η κορη του ή ο γιος του τον χτυπουσε).Ουτε εχω διαβασει πουθενα οτι η ανατροφη των παιδιων ειναι παιδικη χαρα.Τεσπα μαλλον κολλαω και εγω στην δικη μου λογικη και αρνουμαι να καταλαβω την λογικη? αυτων των ζευγαριων.

 

ekotsifi αν και δεν θα επρεπε να εχεις αφησει τα πραγματα να φτασουν εδω (εννοω την αποκτηση δυο παιδιων) παρολαυτα ειμαι της αποψης οτι ειναι προτιμοτερο ενα πολιτισμενο διαζυγιο απο εναν απολιτιστο γαμο.Καποτε μου ειχε πει μια φιλη μου που δουλευε στον ΟΚΑΝΑ οτι τα παιδια των διαζευγμενων ξεπερνουσαν πιο ευκολα το προβλημα των ναρκωτικων απο τα παιδια που ναι μεν η οικογενεια υπηρχε αλλα δεν λειτουργουσε σε σωστες βασεις.Ομως να φυγεις Αμερικη?Ναι ισως θα διευκολυνε τυη δικη σου ζωη αλλα την ζωη των παιδιων σου θα την αφηνε λειψη.Σου ευχομαι οτι καλυτερο σε σενα και την οικογενεια σου και συγγνωμη αν σε στενοχωρησα.

"Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους αδύναμους"

Link to comment
Share on other sites

Εγω μαλλον θα τον είχα αφήσει την ώρα και τη στιγμή που θα με απατούσε. Πέρα απ' αυτό..

 

Αφου δεν ήθελε και το δεύτερο παιδί και το έκανες, μήπως τον αγαπάς εσύ παρ'ολη την συμπεριφορά του; Αν τον αγαπάς εξήγησέ του ότι θα πρέπει να προσπαθήσει σοβαρά ν'αλλάξει αλλιώς θα πάρεις αποφάσεις που θα έχουν συνέπειες στην ζωή και των χαρακτήρα των παιδιών σας ... Ξέρεις καμιά φορά αργούμε να ωριμάσουμε και αδυνατούμε να κατανοήσουμε την σημαντικότητα των υποχρεώσεών μας, μπορεί να του συμβαίνει απλά αυτό, βοήθησέ τον να καταλάβει ΑΝ τον αγαπάς ακόμη.

Αν τον έχεις σιχαθεί και δεν θέλεις ούτε να τον βλέπεις, φύγε... Τωρα αν θα πας ΗΠΑ ή αν θα μείνεις Ελλάδα, δεν ξέρω καλυτερα θα ναι Αμερική αλλά συμβουλέψου παιδοψυχολόγο πρώτα, σίγουρα τα παιδιά πρέπει συχνά να βλέπουν τον πατέρα αλλά κι αυτό δεν είναι ΠΑΝΤΑ απόλυτο, μπορούν να είναι ευτυχισμένα και αλλιώς..

 

κουράγιο και καλή τυχη

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

σας ευχαριστώ όλους για τις απόψεις σας και τις σέβομαι απόλυτα. θα ήθελα να απαντήσω σε όρισμενα πχ τα παιδιά ήρθαν σε στιγμή που ναι εγω ζητούσα και νόμιζα οτι η σχέση ήταν επιτέλους καλή. Το δεύτερο παιδί ήρθε πάλι σε παρόμοια φάση όπως επίσης και πολλών συζητήσεων "ένα ίσον κανένα" ένα αδελφάκι θα είναι η παρέα και άνθρωπο αγαπημένο εφ όρους ζωής όπως εγω με την δική μου αδελφή και έχω ένα αποκούμπι όταν είμαι λυπημένη.

Το θέμα της αμερικής δεν είναι αγνωστη στα παιδιά, κάθε χρόνο πάμε για να δουν τους παππουδες γιαγιάδες και αλλους. Τα παιδιά ξέρουν ότι το σπίτι της μαμάς είναι δικό τους, Δεν θα αφαιρέσω το δικαίωμα ποτέ στο να μην βλέπουν το πατέρα τους θα ήθελα να έρθω σε μια κατάλληλη συμφωνία μαζί του για το πως μπορεί να γίνει

 

Baby prince δεν είμαι καθόλου τσαντισμένη, είμαι πολύ στενοχωρημένη για αυτή την κατάσταση, προσπαθω να βγάλω κάποια άκρη προς το καλύτερο για όλους.

 

Κατόπιν εντολής της παιδοψυχολόγου, Πήγαμε σε σύμβουλο πριν λίγες μέρες, μίλησα εγώ για τα πιστεύω μου τι ζητάω έγω πλεόν σαν άνθρωπος,τι αισθάνομαι, τι ζητάω από μια σχέση, τα παιδιά μου. Ο άντρας μου που δεν ήξερε τι να πει , άρχισε να μιλάει για μένα, τους δικούς μου, την περιουσία μου, και άλλα άσχετα που ο σύμβουλος του έλεγε αρκετές φορές μην μιλάς για τους άλλους μίλησε για το τη ζητάς εσυ , τά χασε. Μέχρι που είπε δεν μπορεί να μας βλέπει και τους δύο μαζί .....υπάρχει πολύ ένταση μεταξύ μας.

 

Εχω πει ακόμα και τώρα να πάμε όλη μαζί στην Αμερική και να ξεκινήσουμε fresh , καινουργιο περιβάλλουν, ασχολίες , ζωή, να τα αφήσουμε όλα πίσω μας εφόσον έχουμε τι βάση , έχω εστιατόριο εκεί ( οι γονείς μου) λατρέυω την μαγειρική, ο άντρας πολύ social όλο κάτι θα έβγαινε χωρίς αφεντικό πάνω από το κεφάλη μας. Θα πρόσεχα τα παιδιά πιο ευκολα με βοήθεια των δικών μου.

Link to comment
Share on other sites

Τι εννοει ο αντρας σου οτι δεν μπορει να σας βλεπει μαζι?Δηλαδη δεν βλεπει μελλον στην σχεση σας?Ειναι θετικος στο θεμα του συμβουλου?Γιατι αν δεν ειναι τοτε παλι μονη σου το παλευεις

 

Οσο για την Αμερικη αν παρεις την μεριμνα των παιδιων θα πρεπει να εξασφαλισεις με δικα σου εξοδα ειτε τις δικες του μετακινησεις ειτε των παιδιων προκειμενου να βλεπονται.Θα αντεχες π.χ να ηταν τα παιδια σου για ενα μηνα στην Ελλαδα το καλοκαιρι και εσυ να μη ξερεις τι κανουν και που βρισκονται?Το τελευταιο το αναφερω γιατι ειναι αυτο που με τρομαζει περισσοτερο σε ενα διαζυγιο.Ισως θα επρεπε να μιλησεις και με εναν δικηγορο για να γνωριζεις ολα τα ενδεχομενα.

"Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους αδύναμους"

Link to comment
Share on other sites

Εννοώ, ότι ο σύμβουλος το είπε: αυτό βλέποντας όλοι την ένταση μεταξύ μας, πρότεινε να είμαστε χώρια την ώρα την συμβουλευτικής συνεδρίας. Το ξέρω οι μετακινήσεις είναι ακριβές και μακρινές. όλα τα σκέφτομαι.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Anyway. Γνωριμία από το 1996, παντρεμένοι από το 2004, σήμερα με δύο παιδάκια.

Εγώ ελληνοαμερικανίδα, ίσως τις παλαιάς σχολής κάπου κάπου αυτό βέρος κλασσικός Ελληνας που δεν θέλει πίεση και να δουλεύει σαν τον μαύρο.

 

Εν συντομία τα πρώτα χρόνια χάλια, αλλά ήταν ο πρώτος μου και ήμουν πολύ ερωτευμένη και τυφλωμένη, ήμουν η υπηρέτρια, νοσοκόμα όλα του τα έκανα....πολύ καλομαθημένος. Θα έλεγα ότι με αγαπούσε και αυτός. όχι όμως για να με "καλομάθει". Σχέσεις γονέων πάρα πολύ άσχημες τότε, οι δικοί μου δεν τον ήθελαν καθόλου. Οι δικοί του τότε αφού έβλεπαν ότι είχαν ένα δουλάκι, ουδέν πρόβλημα. Ναι ήταν βίαιος πολλές φορές , ο φερόμενος Ελληνας με τα όλα του... Παντρευτήκαμε. Από αρχή του είχα εκδηλώσει την επιθυμία μου να φύγουμε για Αμερική, ποτέ δεν ήθελε. Έτσι είμαι μόνη μου εδώ τα τελευταία 10 χρόνια. Δύο παιδιά, που τότε δεν ήθελε και ήθελα εγώ, (ευτυχώς και έχω γιατί με δυναμώνουν πολύ, είναι η γραμμή ζωής μου) Με απάτησε, με κακομεταχείρισε τα πρώτα χρόνια του γάμου μετά το 2002 και μέχρι που γέννησα την πρώτη μου κόρη 2004 ήταν χάλια, μετά που ήρθε το μωρό, άλλαξε σε πολλά την συμπεριφορά του ως προς το να αγαπάει. Πάλι όμως πολύ καλομαθημένος, η δουλεία του το οχτάωρο, να γυρίσει να κοιμηθεί, να παίξει στο computer να φάει , να χε....και ξανά να κοιμηθεί. Εγώ να τρέχω για όλα δουλεία, σπίτι, λογαριασμούς μωρά. όλα εγώ. Τα σκουπίδια να είναι εκεί 10 μέρες, αν δεν του πεις πέτα τα μπορεί να είναι εκεί 10 χρόνια. Πάλι εγώ είμαι η κακιά , η αχάριστη, και η κακομαθημένη του μπαμπάκα..... Τέλος έχω και το δεύτερο μωράκι, που το ήθελα πάλι εγώ (εκείνος δεν ήθελε) "τον χρησιμοποίησα και τον πέταξα.......μέχρι που έκανα έκρηξη και του είπα έως εδώ, δεν αντέχω άλλο, την αναισθησία του προς το σπίτι, την τεμπελιά του προς το σπίτι, την αχαριστία του, τον εγωισμό του.. Θέλω να φύγω .......του είπα, θα φύγω με τα παιδιά για Αμερική, εκεί που έχω στήριξη (την μητέρα μου), ένα μέλλον για τα παιδιά γιατί εδώ δεν υπάρχει. μια βάση για δουλεία, να προσέχω τα παιδιά μου και όχι να έχω κοπέλα από άλλη χώρα για να τα προσέχει.. Εδω δεν με αγγίζει τίποτα πλέον. Πήγα και σε σύμβουλο για να μην λένε ότι είμαι προκατειλημμένη. Να δώσω άλλη μια ευκαιρία για τα παιδιά, Άλλα μέχρι τώρα κάνω υπομονή μόνο για τα παιδιά. Ναι είμαι τα τελευταία χρόνια ψυχρή απέναντί του. Δεν με νοιάζει τι λέει τι κάνει..... Έχουμε ένα κοινό αυτή τη στιγμή τα παιδιά που τα αγαπάμε τρέλα και οι δύο μας. Αυτός ζει για το παρόν μόνο, Εγώ ζω το παρόν και θέλω για εξασφαλίσω το μέλλον των παιδιών. Εδώ δεν γίνεται πια, μαζί του έχει σπάσει το γυαλί. Πλέον όχι με τα δικά του ζητούμενα και τις δικές του άνάγκες. Εχω και εγώ ανάγκες, με τους δικούς μου όρους ίσως κάνω μια προσπάθεια.

 

Πείτε μου αξίζει ή όχι. Βγάζω νόημα ή όχι.......

 

 

Μια χαρά νόημα βγάζεις. Οι σχέσεις είναι για δυο και οι δυο πρέπει να προσπαθούν. Προσπάθησε όσο μπορείς και αν δεν μπορείς άλλο ….. η ζωή είναι πολύ μικρή για να την χαραμίσεις και πολύ μεγάλη για να είσαι δυστυχισμένη συνέχεια.

Link to comment
Share on other sites

είτε χωρίσεις είτε όχι, είναι μεγάααλο λάθος να πας στην αμερική...

τα παιδια θα ορφανέψουν από πατέρα κυριολεχτικά...[/quote

 

Ναι αλλά αν παραμείνει εδώ "θα ορφανέψουν κι από μητέρα". Μια μητέρα δυστυχισμένη, απελπισμένη δεν μπορεί να είναι μια καλή μητέρα.

 

Για ποιό λόγο ο άντρας σου δεν θέλει να πάει Αμερική ? Εφόσον η οικονομική σας κατάσταση εδώ, όπως λες, δεν είναι καλή και δεν προβλέπεται βέβαια να βελτιωθεί τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας, και ενώ στην Αμερική θα έχετε πολλά θέματα λυμένα και μια πολύ πιο άνετη ζωή, γιατί δεν συμφωνεί να φύγετε όλοι μαζί ? Εδώ τόσοι άνθρωποι σήμερα ψάχνονται να φύγουν, χωρίς να έχουν τίποτα "έτοιμο" στο εξωτερικό κι εκείνος διαφωνεί ?

Link to comment
Share on other sites

είτε χωρίσεις είτε όχι, είναι μεγάααλο λάθος να πας στην αμερική...

τα παιδια θα ορφανέψουν από πατέρα κυριολεχτικά...

 

Νομικα αν ο πατερας δεν αρνηθει πατροτητα, δεν εχει δικαιωμα να παει Αμερικη απο τον νομο. Τα παιδια πρεπει να μεινουν καποια χιλιομετρα απο τον πατερα και αυτος να ξερει τον τοπο διαμονης τους και να εχει αμεση προσβαση σε αυτα...... Τωρα για τα υπολοιπα τι να πω......οτι καλυτερο...

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

ελλ ισχυει οντως κατι τετοιο? γιατι εμας η πρωην του αντρα μου πηρε πριν απο καποια χρονια τα παιδια και εφυγε απο αθηνα. και κανεις δεν ρωτησε τον πατερα αν συμφωνει.

Link to comment
Share on other sites

ελλ ισχυει οντως κατι τετοιο? γιατι εμας η πρωην του αντρα μου πηρε πριν απο καποια χρονια τα παιδια και εφυγε απο αθηνα. και κανεις δεν ρωτησε τον πατερα αν συμφωνει.

 

Κριμα που κανεις δεν το κυνηγησε. Εννοειτε που νομικα καλυπτεται ΚΑΙ ο πατερας. Εκτος και αν ο ιδιος δεν το κυνηγησει. Αν το κυνηγησει ομως την εκατσε η κυρια. Αν ο πατερας θελει επισκεψεις και να βλεπει τα παιδια του υποχρεουται η μανα να εχει την οικια της ΣΤΑΘΕΡΗ και σε συγκεκριμενες αποστασεις απο τον πατερα. Το αντιστοιχο βεβαια δυστυχως δεν ισχυει για τον πατερα, που αν και εφοσον δεν θελει να βλεπει τα παιδια μπορει να μετακομισει και στην Βυρρητο και κανενας να μην το ψαξει.....Το ξερω γιατι ηταν να μετακομισει η μαμα της προγονης μου αρκετα μακρια και εγινε ντορος με τους δικηγορους και παρα λιγο γλυτωσαμε ΑΛΛΑ δικαστηρια. Εμειναν εκει που ηταν. Και ειναι λογικο ρε συ. Πως θα βλεπει το παιδι ο αλλος γονεας αν αυτος που εχει την επιμελεια το παιρνει και πηγαινει Αυστραλια? Καπως πρεπει να προστατευτει και το δικαιωμα του ερμου του πατερα που οντως ΘΕΛΕΙ να βλεπει τα παιδια του και οχι να ειναι στο ελεος της καθε ανευθυνης μανας (δεν λεω για την κοπελα του ποστ μην αρχισετε να τρωγεστε με τα ρουχα σας οι υπολοιπες) που τα μαζευει και φευγει χωρις να σκεφτεται κανεναν.......δεν νομιζεις....

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...