Συσπάσεις ή Πόνοι Στρογγυλών Συνδέσμων;

[Nikiiii]

Γειά σας κορίτσια,

 

Διάβασα πολλά άρθρα στο φόρουμ για πρεπάρ, συσπάσεις, κλπ. Θα ήθελα ωστόσο αν έχει καμία παρόμοια εμπειρία:

 

Είμαι στη 18η εβδομάδα δεύτερης εγκυμοσύνης (σε λίγες μέρες μπαίνω στον 5ο μήνα) και εδώ και τρεις μέρες με έχει πιάσει πόνος δεξιά και αριστερά χαμηλά στην κοιλιά (στο όριο ας πούμε της κυλότας). Όχι στη μέση της κοιλιάς, μόνο δεξιά κ αριστερά. Προηγήθηκε μια απροσεξία μου: Έσκυψα να δέσω το παπούτσι μου χωρίς να ανοίξω καλά τα πόδια μου και το δεξί μου πόδι πίεσε την κοιλιά μου. Απ' τη στιγμή που σηκώθηκα και τεντώθηκα, έχω αυτόν τον πόνο, κυρίως δεξιά. Ο ίδιος πόνος με είχε ξαναπιάσει πριν κανα δυο βδομάδες μετά από πολύ περπάτημα και με σούβλιζε κάθε φορά που πατούσα το πόδι μου στο βάδισμα (οπότε πήγαινα κουτσαίνωντας) αλλά μόλις ξάπλωσα πέρασε.

 

Και τώρα περνάει βέβαια όταν ξαπλώνω, αλλά μόλις κάτσω λίγη ώρα όρθια ή περπατήσω ή κάνω δουλειές, επιστρέφει. Έχει τώρα τρεις μέρες. Εγώ τον νιώθω για καθαρά μυικό πόνο -δηλ. πονάω όταν πατάω το πόδι ή όταν το σηκώνω, ξαπλωμένη όταν αλλάζω πλευρό, ακόμα κ όταν γελάω -δηλ. νιώθω ότι είναι σαν κράμπα-τράβηγμα στους κοιλιακούς. Η γυναικολόγος μου όμως μου είπε απ' το τηλέφωνο ότι δεν είναι μυικό και ότι φοβάται συσπάσεις, οπότε μου έδωσε το πρεπάρ (ναι, με τις γνωστές ταχυκαρδίες κλπ όλα όσα ξέρετε όλες) και είπε ξεκούραση (όχι απαραίτητα μόνο ξάπλα).

 

Θυμάμαι ότι είχα ακριβώς το ίδιο σύμπτωμα και στην πρώτη εγκυμοσύνη ακριβώς την ίδια περίοδο και είχα πάρει πάλι πρεπάρ κλπ, αλλά τότε είχε περάσει μέσα σε μία μέρα. Τώρα είναι πολύ πιο επίμονο.

 

Εξ αιτίας αυτού έχω τρομοκρατηθεί αρκετά, παίρνω φυσικά το πρεπάρ, και έχω καθηλωθεί στον καναπέ κ στο κρεβάτι, έχω στείλει το παιδάκι μου στα πεθερικά μου και έχω τον άντρα μου φέρε αυτό και κάνε εκείνο. Μήπως δεν είναι τόσο σοβαρό τελικά;

 

Διάβασα και για τους πόνους των στρογγυλών συνδέσμων που ταιριάζουν στην περίπτωσή μου. Πώς όμως ξεχωρίζουν αυτοί οι πόνοι από τις συσπασεις; Ξέρει καμία; Φυσικά δεν θα σταματήσω το πρεπάρ και τη σχετική προσοχή και ξεκούραση, αλλά θα ήθελα λίγο να καθησυχαστώ αν δεν είναι κάτι σοβαρό...

 

Τέλος: Μήπως κάποια ειδική ζώνη για στήριξη της κοιλιάς με ανακουφίσει;

 

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

[dimitraz]

Οι συσπάσεις σε αυτή την εβδομάδα μοιάζουν πιο πολύ με κράμπες-πέτρωμα της κοιλιάς ή σαν πόνους περιόδου. Ο πόνος που περιγράφεις είναι μάλλον άλγος συνδέσμων. Οπως και να είναι να φροντίζεις να κάθεσαι όταν σε πιάνει. Η ζώνη δε νομίζω πως προσφέρει κάτι.

[Irinoula]

Περίπου το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω κι εγώ αν και είμαι στον έβδομο μήνα.

Ξαφνικά πριν μια εβδομάδα αντιμετώπισα πόνο στην ηβική περιοχή κατά το περπάτημα, ή την αλλαγή πλευρού στον ύπνο και γενικά την αλλαγή στάσης. Αυτός ο πόνος "χτυπάει" δεξιά και αριστερά στις κλειδώσεις των ποδιών όπου αρχίζει η κοιλιά.

Νομίζω ότι είναι πόνος που προέρχεται απο κόκκαλο και ιστό μαζί... Μάλλον έχει να κάνει με την αύξηση βάρους και το ένοιγμα των οστών στην περιοχή. Πάντως σίγουρα δεν θα μπορούσα να μιλήσω για συσπάσεις, καθώς πονάει κάθε φορά που πάω να κάνω μια κίνηση πχ να σηκωθώ απο την πολυθρόνα.

Anyway, δεν θεωρώ ότι είναι κάτι σοβαρό σπο τη στιγμή που δεν έχω άλλα συμπτώματα. Κι απ όσο έχω διαβάσει στο ίντερνετ μάλλον πρόκειται για αλλαγές στο σώμα που προετοιμάζεται για τη γέννα.

Εχω διαπιστώσει μάλιστα ότι το χλιαρό μπανάκι με ανακουφίζει...

[Nikiiii]

Γεια σε όλες,

 

Το πρόβλημά μου είναι το εξής: Λίγο πριν μπω στον 5ο μήνα (δεύτερη εγκυμοσύνη), άρχισα να έχω μικροσυσπάσεις, τα γνωστά "τεντώματα"/ "σφηξίματα" της μήτρας, λίγο κάτω από τον αφαλό. Ο γιατρός μου μου έδωσε αμέσως πρεπαρ και μου είπε να ξεκουραστώ. Παρ' όλ' αυτά, δεν υποχώρησαν. Τότε, με εισήγαγε σε κλινική ώστε να πάρω πρεπάρ ενδοφλεβίως με ορό μέχρι να υποχωρήσουν. Μ' αυτά και μ' αυτά, έμεινα μια βδομάδα στο νοσοκομείο, με ψυχολογία χάλια και νεύρα τσατάλια.

Τώρα που με το καλό βγήκα, είμαι σε στάνταρ αγωγή πρεπάρ (μισό ανά τρίωρο) και πλήρη ακινησία (πάλι με ψυχολογία χάλια και νεύρα τσατάλια). Ο γιατρός μου μου είπε ότι αν ενταθούν, θα ξαναμπώ στην κλινική.

 

Κάνοντας όμως έρευνα στο ίντερνετ, διαπίστωσα σχεδόν μετά βεβαιότητας ότι οι συσπάσεις που νιώθω είναι οι λεγόμενες braxton hicks, πλήρως ακίνδυνες, οι οποίες μπορούν να ξεκινήσουν από το δεύτερο τρίμηνο, ειδικά σε δεύτερη ή τρίτη κύηση (hallo? Όπως εγώ). Όλα τα συμπτώματα που βρήκα στο ίντερνετ που υποδεικνύουν braxton hicks, είναι ακριβώς αυτά που έχω: Συγκεκριμένα:

-Δεν συνοδεύονται από πόνο σε καμία περίπτωση.

-Είναι ακανόνιστες, τυχαίες, δεν εντείνονται, φεύγουν για πολλές ώρες και ξανάρχονται.

-Υποχωρούν εάν αλλάξω στάση σώματος. Στην κλινική, έλεγα και στους γιατρούς και στις μαίες «Βρε παιδιά, αν ξαπλώσω στο πλάι φεύγουν» και μου έλεγαν «Δεν έχει σημασία». Τι να πω!

-Εντείνονται αν είναι γεμάτη η κύστη και φεύγουν αμέσως μόλις ουρήσω.

-Ανακουφίζονται με πρεπάρ αλλά δεν υποχωρούν πλήρως. Αντιθέτως, κάτι διάβασα για buscopan αλλά δεν μπορώ να πάρω φάρμακο χωρίς συγκατάθεση του γιατρού μου.

-Περιορίζονται μόνο στο κέντρο της κοιλιάς κάτω απ’ τον αφαλό και δεν απλώνονται σε όλη την κοιλιά.

-Δεν επηρεάζουν τον τράχηλο, να του προκαλέσουν διαστολή – πράγμα που επιβεβαιώθηκε σε υπέρηχο που μου έκαναν στην κλινική.

ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ…

 

Τι να κάνω εγώ τώρα; Βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι είναι braxton hicks, αλλά μπορώ να πάρω το ρίσκο πάνω μου; Γιατί ο γιατρός δεν μου το αναφέρει καν και με έχει καθηλωμένη λες και αν σηκωθώ θα αποβάλλω; Απ την άλλη, διστάζω να του πω κάτι μήπως φανεί ότι του κάνω υποδείξεις (δεν λέω, τον εμπιστεύομαι). Και απ’ την άλλη, αν του το πω, ίσως μου πει «ναι, αλλά μια στο κατομμύριο, εμείς να είμαστε σίγουροι…» Τον έχω κόψει λίγο φοβητσιάρη και να μην θέλει να ρισκάρει για επαγγελματικούς λόγους…

 

Το πρόβλημά μου είναι βέβαια και το ότι είμαι καθηλωμένη, αλλά περισσότερο είναι ο φόβος και το άγχος που μου έχει προξενήσει η όλη ιστορία. Φέρομαι σαν να είναι η εγκυμοσύνη μου υψηλότατου κινδύνου, ενώ μπορεί να μην τρέχει και τίποτα. Έχω γνωστές που έβγαλαν δυο και τρεις εγκυμοσύνες με συσπάσεις απ’ το δεύτερο τρίμηνο και γέννησαν μια χαρά. Απλώς γενικά πρόσεχαν.

 

Σας κούρασα. Είχε καμιά παρόμοια εμπειρία; Είχε καμιά τέτοιου είδους συσπάσεις από τον 5ο μήνα; Τι είχε πει ο γιατρός; Είχαν καθηλωθεί στο κρεβάτι όπως εγώ; Το φαινόμενο των συσπάσεων (είναι αρκετά ενοχλητικό) υποχώρησε ποτέ ή συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης; Έχετε ακούσει για δυσμενή εξέλιξη τέτοιου φαινομένου;

 

Θα εκτιμήσω ιδιαίτερα κάθε βοήθεια καθώς δεν μπορώ να διανοηθώ το να φοβάμαι, να αγχώνομαι και να κλαίω για κάτι που ίσως δεν είναι τίποτα.

 

Σας ευχαριστώ πολύ

[katerin@]

Εγώ είχα συσπάσεις από την 31η και τα ίδια ακριβώς με το γιατρό σου μου έκανε και ο δικός μου (συν κορτιζόνες και κάτι άλλες ενέσεις λόγγω της συγκεκριμένης εβδομάδας που ήμουν για τα πνευμόνια του παιδιού). Εγώ, καθότι πρώτη εγκυμοσύνη αυτή, δεν καταλάβαινα καν ότι είχα συσπάσεις. Μια μέρα τον παίρνω τηλέφωνο και του λέω θα έρθω γιατί αισθάνομαι κάπως περίεργα αλλά δεν μπορώ να το προσδιορίσω και στην αρχή είδε τις συσπάσεις στον τοκογράφο, μου έδωσε prepar και μου είπε να κάτσω τουλάχιστον 5 μέρες σπίτι, καναπέ - κρεβάτι. Περιμέναμε έξω από την αίθουσα υπερήχων. Μετά όμως κάναμε τον υπέρηχο και ο πλακούντας είχε ωρίμανση μεγαλύτερη από την εβδομάδα μου. Άλλαξε εντελώς το ύφος του, έγινε πολύ σοβαρός και μου είπε σταμάτα τη δουλειά, τα πάντα και κάτσε σπίτι με πολλή προσοχή. Μήπως γι αυτό σου είπε και ο δικός σου να ξεκουράζεσαι?

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους συσπάσεις ήταν, αφού να φανταστείς δεν τις ένιωθα καθόλου. Περνάνε λοιπόν κάποιες μέρες και τα φάρμακα προφανώς δεν με έπιασαν καθόλου γιατί ξαναπήγα και με έβαλε μέσα με ορό. Απ'οτι μου είπε αν δεν προλαβαίναμε, είχε ξεκινήσει ο τοκετός εκείνη την ημέρα... Κάθησα 8 μέρες και αισίως έφτασα στην 37η με συνεχή παρακολούθηση και γέννησα καθώς ο πλακούντας μου δεν επέτρεπε να το κρατήσω άλλο.

 

Μήπως δεν είναι υπερβολικός ο γιατρός? Εγώ σου λέω παραλίγο να γεννήσω παρά τα φάρμακα και την ξεκούραση, μόνο ο ορός λειτούργησε και αυτός μετά από κάποιες ημέρες. Βέβαια δεν ξέρω πώς αισθάνεσαι εσύ τις συσπάσεις σου, κι εγώ τότε είχα διαβάσει για τις Braxton Hicks αλλά ειλικρινά δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω και αποφάσισα να εμπιστευτώ πλήρως το γιατρό μου.

[dimitraz]

Κι εγώ είχα συσπάσεις απο τον πέμπτο μήνα και στα δυο παιδιά μου. Δεν ξέρω όμως αν εννοούμε το ίδιο. Ήταν άλλοτε σαν πόνοι περιόδου και άλλοτε σαν κράμπα σαν να πετρώνει η κοιλιά μου. Στο γυναικολόγο που το είχα αναφέρει είπε πως δεν είναι τίποτα, δεν πήρα κανένα φάρμακο, είπε μόνο όταν νιώθω έτσι να κάθομαι κάπου (ήξερε πως δούλευα 12 ώρες την ημέρα όρθια και με πολυ άγχος). Συνεχίστηκαν μέχρι που γέννησα στις 38 εβδομάδες την πρώτη φορά και στις 37 τη δεύτερη..

[ΧΡΙΣΤΙΝΑ31]

Και εγώ είμαι στην 24η εβδομάδα της δεύτερης εγκυμοσύνης και έχω από την 21η εβδομάδα τέτοιες προετοιμαστικές συσπάσεις. Επίσης σε αυτόν τον μήνα είχαν ξεκινήσει και στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Βέβαια όταν το ανέφερα στον γυναικολόγο δεν του άρεσε καθόλου και μου είπε να ξεκουράζομαι και να παίρνω διπλή δόση μαγνήσιο για κάθε ενδεχόμενο. Προσπαθώ να ακολουθώ αυτές τις συμβουλές αλλά γενικά δεν ανησυχώ.

[Nikiiii]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

 

Αυτές οι συσπάσεις φεύγουν ποτέ? Ή έστω να μειώνονται? ή συνεχίζουν μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης? Δηλ. ζούμε με αυτές και απλά ξεκουραζόμαστε ή είναι επικίνδυνες και πρέπει να εξαλειφθούν?

[zoi_m]

ειμαι με το ιδιο προβλημα ακριβως απο την 21η εβδομαδα με τρεις εισαγωγες στο νοσοκομειο!ανωδυνες συσπασεις χωρισ πονους περιοδου αρκετα συχνα!τωρα ειμαι στην 25η εβδομαδα και ακομα κρεβατωμενη!θα ηθελα να σου πω οτι καλο ειναι να τον ακουσεις τον γιατρο σου οτι αμφιβολιες και να εχεις.την τελευταια φορα που μπηκα στο νοσοκομειο ηταν με πολυ λιγο αιμα.ο γιατρος ειπε οτι πρεπει να ειχα καποια πιο ισχυρη συσπαση που πρεπει να εκανε μια μικρη αποκολλησει του πλακουντα!Μου ειπε επισης οτι οι συσπασεις ειβαι μια αντιδραση του οργανισμου μου στο μεγαλωμα της μητρας και οτι σταδιακα θα γινονται πιο λιγες.Αυτο μου ειπε επισης θα κρατησει μεχρι την 28η εβδομαδα!τωρα παντως ειμαι καπως καλυτερα ομως ζω με τον φοβο μιας επιδεινωσης

[katerin@]

κι εγώ συμφωνώ, καλύτερα να είσαι πιο προσεκτική παρά λιγότερο!! - χωρίς υπερβολές βέβαια- Δεν είμαστε έγκυες και κάθε μέρα!!

[Nikiiii]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ.

 

Ξέρετε, δεν έψαχνα αφορμή να σηκωθώ και να χορεύω, αλλά μια νότα αισιοδοξίας. Τώρα ναι, καταλαβαίνω πως με προσοχή και ξεκούραση θα πάνε όλα καλά.

 

zoi_m μου φαίνεται ότι μοιάζουν πάρα πολύ οι περιπτώσεις μας. Ναι, και ο δικός μου γιατρός είχε πει ότι φοβάται πολύ τις συσπάσεις διότι μια δυνατή μπορεί να προκαλέσει αποκόλληση. Ένιωσα καλύτερα που είπες ότι μπορεί σταδιακά να μειωθούν. Ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου. Άντε, κουράγιο και στις δυο μας και με το καλό με τα μωράκια μας.

[zoi_m]

και εγω νομιζω nikiii οτι μοιαζουν πολυ οι περιπτωσεις μας!Γιάυτο ηθελα να σου πω και μερικα αλλα πραγματα που μου ειπε ο γιατρος.καταρχην δεν ξερω ποσα κιλα εισαι αλλα εμενα μου ειπε οτι επειδη ειμαι παρα πολυ λεπτη γι'αυτο τις καταλαβαινω πολυ εντονα.Ετσι επιδοθηκα σε ενα αγωνα να βαλω κιλα!επισης σε σχεση με τα κιλα μου ειπε οτι κανονικα πρεπει να βαλω 9-12 κιλα αλλα επειδη αρχισα να εχω συσπασεις τοσο νωρις θα πρεπει να βαλω 12-16 κιλα συνολικα.Τελος χρειαζεται απολυτη ηρεμια!οχι αγχος νευρα αγωνια!εγω καθομαι ξαπλωμενη με το laptop και παρα πολλα βιβλια και αφηνω τους αλλους να τρέχουν!τελοσπαντων ελπιζω να εισαι καλυτερα!Σημερα κανω την πρωτη προσπαθεια να μειωσω το χαπι!!!!!!!!!!!!!!!!!ελπιζω ολα να πανε καλα

[sunny]

και εγω κρεββατομενη 2 εβδομαδες με συσπασεις.κουραγιο κοριτσια θα το ξεπερασουμε.μπορω να πω ομως ότι εμενα εχουν μειωθει λιγο.εσεις πως πατε?

[linav]

Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη ξεκίνησαν από την 24 εβδομάδα, είχα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με σένα και ο γιατρός απλά μου είχε πει να ξεκουράζομαι. Τώρα που είμαι στην 22η εβδομάδα πάλι τις νιώθω και ο γιατρός μου αύξησε το μαγνήσιο σε 3 την ημέρα και μου είπε ότι στις περισσότερες γυναίκες δεν είναι ανησυχητικές, προετοιμάζεται η μήτρα για τον τοκετό. Εννοείται ότι πρέπει να προσέχεις βέβαια. Εγώ πάντως είτε ξεκουραζόμουν είτε όχι, πάλι τις ένιωθα απ΄ότι θυμάμαι. Τώρα στη δεύτερη εγκυμοσύνη είναι πιο ήπιες.

[Nikiiii]

Zoi_m ΝΑΙ, είναι απίστευτο, καλά τόσο ίδιες? Και εγώ είμαι πάρα πολύ λεπτό άτομο, μικροκαμωμένη (45 κιλά), λες γι αυτό να τις νιώθω κ εγώ τόσο?

 

Όντως, χρειάζεται ηρεμία. Πρόσφατα βρήκα ότι με ανακουφίζουν πάρα πολύ οι βαθιές αναπνοές. Εάν νιώσω ενόχληση, ξαπλώνω στο πλάι με τα πόδια λυγισμένα και παίρνω βαθιές αναπνοές με το διάφραγμα, να φουσκώνει δηλ. η κοιλιά με κάθε εισπνοή, και αμέσως νιώθω λες και οι μύες μου (της κοιλιάς, της μήτρας κλπ) χαλαρώνουν και ηρεμούν τελείως.Φυσικά είμαι με το πρεπάρ, μισό κάθε τρεις-τέσσερις ώρες. Αλλά δεν ανησυχώ πια τόσο.

 

Ναι, η αλήθεια είναι ότι σταδιακά μειώνονται, αλλά και μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό και το διαχειριζόμαστε πιο χαλαρά και πιο ψύχραιμα. Απλώς προσοχή, ξεκούραση και ηρεμία!

 

Εύχομαι σε όλες όλα να πάνε καλά!! Όλο και περισσότερα που διαβάζω και ακούω για το θέμα αυτό μαρτυρούν ότι δεν είναι τίποτα, αρκεί να προσέχουμε και να το παρακολουθούμε. Μάνες, κουράγιο...

[honey]

Και γω στο κλαμπ κορίτσια.

Ξεκίνησαν 18η εβδομάδα παρακαλώ, και έπαθα τρελό πανικό γιατί δεν είχα ιδέα τι είναι.

Εντέλει έκατσα σπίτι χαλαρά 2 βδομάδες με πρεπάρ και ηρέμησαν. Εκτοτε έχω καθε μέρα στάνταρ, μερικές φορές πολλές μερικές λίγες. Οσο προχωράει η εγκυμοσύνη είναι πιο έντονες, όχι επώδυνες ευτυχώς. Αμα νιώσω ότι παραγίνεται παίρνω πρεπάρ για λίες μέρες και ηρεμώ. Ε τώρα που μπήκα στον 8ο θα παίρνω τακτικά, μόλις μπω 9ο θα το κόψω μάλλον. Βλέπουμε!

Πάντως και γω αδύνατη είμαι, με μικρή κοιλίτσα, και ήμουν και πολύ γυμνασμένη στη κοιλιά. Ο γιατρός λέει έχει μεγάλη σχέση. Να ανησυχήσω λέει αν γίνουν τακτικές, ανα πχ 10λεπτο σταθερά και δεν υποχωρούν.

Πάντως αυτό το πρεπάρ με στέλνει! Ταχυπαλμία για 3-4 ώρες και τρεμούλα. Φρίκη!

[alcyon]

Οι συσπάσεις αυτές προετοιμάζουν τη μήτρα για τη φυσική διαδικασία του τοκετού. Όταν είναι λίγες (5-10 στη μέρα) απ, όσο γνωρίζω θεωρούνται ακίνδυνες. Αν είναι περισσότερες τότε συμβουλευόμαστε το γιατρό μας.

 

 

Αν έχεις αμφιβολίες για το γιατρό, καλύτερα να ρωτήσεις άλλον. Επίσης αν ο γιατρός σου νιώθεις πως είναι λίγο "φοβιτσιάρης".... μήπως θα έπρεπε να το σκεφτείς και για το θέμα του τοκετού; Πώς θα αντιδράσει, τι θα κάνει, τι αποφάσεις θα πάρει κτλ. Δική σου κρίση αυτό... και δική σου απόφαση βέβαια.

 

Κι εγώ είχα συσπάσεις πολύ έντονες στα δίδυμα. Έφτασαν να είναι πάνω από 20/μέρα, μέχρι που άγγιζαν τα 15λεπτά-25λεπτά. Φοβήθηκα και πήγα πραγματικά για χορήγηση πρεπαρ ενδοφλεβίως στο νοσοκομείο. Όμως από τα λεγόμενα του γιατρού "τσίμπισα" πως με έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο για να φτιάξει (?!) η δική μου ψυχολογία. (Άρα δεν το χρειαζόμουν?! Τι να πω?!?!) Επειδή ρώτησα και άλλο γιατρό... φυσικά δεν παίζουμε με τόσο συχνές συσπάσεις.

 

Στις επόμενες εγκυμοσύνες είχα πάλι συσπάσεις. Αλλά με λίγη ξεκούραση (όχι τελείως ξάπλα και τέτοια, απλή ξεκούραση της στιγμής) ηρεμούσα. Δεν ξαναπήρα πρεπαρ, δε χρειάστηκε.

 

[zoi_m]

Nikiiii πως πας?Ακομα ξαπλα?εγω ακομα κρεβατωμενη,με λιγοτερες συσπασεις βεβαια.Μειωσα και το φαρμακο και την αλλη εβδομαδα λεω να πω τον γιατρο να το μειωσουμε κι αλλο!Αν και τρεμω πλεον στην ιδεα της συσπασης.Λοιπον κανω και εγω το ιδιο με τισ συσπασεις οταν παει να με πιασει γυριζω στα πλαγια.

[greek.mother]

Γεια σε όλες,

 

Το πρόβλημά μου είναι το εξής: Λίγο πριν μπω στον 5ο μήνα (δεύτερη εγκυμοσύνη), άρχισα να έχω μικροσυσπάσεις, τα γνωστά "τεντώματα"/ "σφηξίματα" της μήτρας, λίγο κάτω από τον αφαλό. Ο γιατρός μου μου έδωσε αμέσως πρεπαρ και μου είπε να ξεκουραστώ. Παρ' όλ' αυτά, δεν υποχώρησαν. Τότε, με εισήγαγε σε κλινική ώστε να πάρω πρεπάρ ενδοφλεβίως με ορό μέχρι να υποχωρήσουν. Μ' αυτά και μ' αυτά, έμεινα μια βδομάδα στο νοσοκομείο, με ψυχολογία χάλια και νεύρα τσατάλια.

Τώρα που με το καλό βγήκα, είμαι σε στάνταρ αγωγή πρεπάρ (μισό ανά τρίωρο) και πλήρη ακινησία (πάλι με ψυχολογία χάλια και νεύρα τσατάλια). Ο γιατρός μου μου είπε ότι αν ενταθούν, θα ξαναμπώ στην κλινική.

 

Κάνοντας όμως έρευνα στο ίντερνετ, διαπίστωσα σχεδόν μετά βεβαιότητας ότι οι συσπάσεις που νιώθω είναι οι λεγόμενες braxton hicks, πλήρως ακίνδυνες, οι οποίες μπορούν να ξεκινήσουν από το δεύτερο τρίμηνο, ειδικά σε δεύτερη ή τρίτη κύηση (hallo? Όπως εγώ). Όλα τα συμπτώματα που βρήκα στο ίντερνετ που υποδεικνύουν braxton hicks, είναι ακριβώς αυτά που έχω: Συγκεκριμένα:

-Δεν συνοδεύονται από πόνο σε καμία περίπτωση.

-Είναι ακανόνιστες, τυχαίες, δεν εντείνονται, φεύγουν για πολλές ώρες και ξανάρχονται.

-Υποχωρούν εάν αλλάξω στάση σώματος. Στην κλινική, έλεγα και στους γιατρούς και στις μαίες «Βρε παιδιά, αν ξαπλώσω στο πλάι φεύγουν» και μου έλεγαν «Δεν έχει σημασία». Τι να πω!

-Εντείνονται αν είναι γεμάτη η κύστη και φεύγουν αμέσως μόλις ουρήσω.

-Ανακουφίζονται με πρεπάρ αλλά δεν υποχωρούν πλήρως. Αντιθέτως, κάτι διάβασα για buscopan αλλά δεν μπορώ να πάρω φάρμακο χωρίς συγκατάθεση του γιατρού μου.

-Περιορίζονται μόνο στο κέντρο της κοιλιάς κάτω απ’ τον αφαλό και δεν απλώνονται σε όλη την κοιλιά.

-Δεν επηρεάζουν τον τράχηλο, να του προκαλέσουν διαστολή – πράγμα που επιβεβαιώθηκε σε υπέρηχο που μου έκαναν στην κλινική.

ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ…

 

Τι να κάνω εγώ τώρα; Βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι είναι braxton hicks, αλλά μπορώ να πάρω το ρίσκο πάνω μου; Γιατί ο γιατρός δεν μου το αναφέρει καν και με έχει καθηλωμένη λες και αν σηκωθώ θα αποβάλλω; Απ την άλλη, διστάζω να του πω κάτι μήπως φανεί ότι του κάνω υποδείξεις (δεν λέω, τον εμπιστεύομαι). Και απ’ την άλλη, αν του το πω, ίσως μου πει «ναι, αλλά μια στο κατομμύριο, εμείς να είμαστε σίγουροι…» Τον έχω κόψει λίγο φοβητσιάρη και να μην θέλει να ρισκάρει για επαγγελματικούς λόγους…

 

Το πρόβλημά μου είναι βέβαια και το ότι είμαι καθηλωμένη, αλλά περισσότερο είναι ο φόβος και το άγχος που μου έχει προξενήσει η όλη ιστορία. Φέρομαι σαν να είναι η εγκυμοσύνη μου υψηλότατου κινδύνου, ενώ μπορεί να μην τρέχει και τίποτα. Έχω γνωστές που έβγαλαν δυο και τρεις εγκυμοσύνες με συσπάσεις απ’ το δεύτερο τρίμηνο και γέννησαν μια χαρά. Απλώς γενικά πρόσεχαν.

 

Σας κούρασα. Είχε καμιά παρόμοια εμπειρία; Είχε καμιά τέτοιου είδους συσπάσεις από τον 5ο μήνα; Τι είχε πει ο γιατρός; Είχαν καθηλωθεί στο κρεβάτι όπως εγώ; Το φαινόμενο των συσπάσεων (είναι αρκετά ενοχλητικό) υποχώρησε ποτέ ή συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης; Έχετε ακούσει για δυσμενή εξέλιξη τέτοιου φαινομένου;

 

Θα εκτιμήσω ιδιαίτερα κάθε βοήθεια καθώς δεν μπορώ να διανοηθώ το να φοβάμαι, να αγχώνομαι και να κλαίω για κάτι που ίσως δεν είναι τίποτα.

 

Σας ευχαριστώ πολύ

 

Καλησπέρα και από μένα και καλό υπόλοιπο της εγκυμοσύνης σου!

Αν κατάλαβακαλά είσαι περίπου 21 εβδ. και έχεις τα πετρώματα που αναφέρεις, σποραδικά και χωρίς πόνους.

Σχετικά με τις συστολές braxton - hicks, πρέπει να γνωρίζεις ότι κάνουν την εμφάνισή τους γύρω στην 28η εβδ. κύησης, ενώ απο την 32η και μετά είναι πιο συχνές και περισσότερο αισθητές.

Πιστεύω λοιπόν, ότι είναι λίγο νωρίς για τις συγκεκριμένες συσπάσεις και πιστεύω ότι εχει να κάνει περισσότερο με τις κινήσεις του εμβρύου, την κινητικότητα του εντέρου καθώς και με την ανάπτυξη της μήτρας.

Δεν διαφωνώ με τον γιατρό σου, που ανυσηχεί αλλά θεωρώ υπερβολή την προαναφερόμενη δοσολογία του prepar, όταν η συνιστώμενη δοσολογία είναι κατά μέσο όρο ½ χάπι ανά 6ωρο ή ανά 8ωρο!

Μήπως είσαι λίγο τρελιάρα, όπως είμαι και εγώ και προσπαθεί να σε ρεγουλάρει λίγο?

Συγνώμη για το "τρελιάρα", αλλά επειδή και έγώ και στις 2 μου εγκυμοσύνες δεν έβαλα κ..ο κάτω, υποψιάζομαι ότι ίσως ήθελε να σε συνετήσει λίγο!

[Nikiiii]

Γειά σου Zoi_m

Είμαι πολύ καλύτερα, ευχαριστώ. Εμένα ο γιατρός μου δεν μου είχε πει απαραίτητα ξάπλα, αλλά γενικά καθισιό, ξεκούραση και να μην κινούμαι πολύ. Δηλ. μπορώ να κάτσω στον καναπέ μου στο σαλόνι, ή στο μπαλκόνι, ή και όλη μέρα μπροστά στο κομπιούτερ, να κινηθώ λίγο μέσα στο σπίτι κλπ. Απλά όχι πολύ. Στο λέω γιατί έχει μεγάλη διαφορά απ' το να είσαι συνεχώς στο κρεβάτι -δεν ξέρω βέβαια, αν στο είπε ο γιατρός σου έτσι πρέπει να κάνεις. Επίσης μου είχε πει όσο καλυτερεύω και σπανίζουν τα "φαινόμενα" να κρίνω από μόνη μου και να ξανοίγομαι σιγά σιγά. Είναι ότι έχω και το πρώτο μου παιδάκι, 2 χρονών βλέπεις. Πχ πήγα και μια βόλτα με τον άντρα μου και τον μικρό και έκατσα από το αμάξι σε παγκάκι. Δηλ. εφόσον το περπάτημα δεν είναι πολύ, σκάλες, κλπ μπορώ να πάω και κάπου. Σιγά σιγά θα ξανοίγομαι και περισσότερο, βλέποντας και κάνοντας. Το πρεπάρ γιατί θες να το ελαττώσεις? Εγώ προτιμώ να παίρνω το χάπι και να κάνω περισσότερα πράγματα παρά να το ελαττώσω και να παλουκωθώ παραπάνω και να φοβάμαι. Σιγά, ο γιατρός μου με διαβεβαίωσε ότι δεν βλάπτει σε καμία περίπτωση το μωρό ή τη μάνα, γιατί να το κόψω? Τις ταχυκαρδίες και το τρέμουλο δεν τα νιώθω πια καν, το έχω συνηθίσει... Σου εύχομαι όλο και καλύτερα, όλα θα πάνε καλά, θα δεις. Είσαι και πολύ κοντά πια. Εγώ είμαι 22 (ωωωχ ωχ).

 

Γειά σου greek.mother

Ναι, απλώς είχα διαβάσει ότι οι braxton hicks μπορούν να ξεκινήσουν και από το δεύτερο τρίμηνο σε πολλές περιπτώσεις, γι αυτό. Για το πρεπάρ, εγώ νομίζω ότι η δόση είναι 1 χάπι ανά εξάωρο, και οι γιατροί το κάνουν μισό ανά τρίωρο λόγω των ταχυκαρδιών που φέρνει. Κοίταξε τώρα τι γίνεται με αυτές τις κ...οσυσπάσεις. Σε τόσο μικρή ηλικία κύησης, ο γιατρός δεν μπορεί με τίποτα να ξέρει τι νιώθεις. Τα μηχανήματα δεν μπορούν να πιάσουν συσπάσεις πριν την 24η εβδομάδα. Οπότε, δεν μπορεί να ξέρει τι είναι αυτά τα πετρώματα, πώς τα ερμηνεύει η έγκυος, από τι είναι κλπ. Μπορεί όπως λες να είναι από τις κινήσεις του μωρού, μπορεί να είναι από την ανάπτυξη, μπορεί μπορεί μπορεί, μπορεί όμως και να είναι κάτι τρομερά επικίνδυνο (ο γιατρός μου πχ μου έχει αναφέρει αποβολές από συσπάσεις). Οπότε, γίνεται και ο γιατρός υπερβολικός και η έγκυος, κανείς δεν θέλει να ρισκάρει. Αυτό είναι και το γ...ώτο με αυτό το πρόβλημα και το συζητάμε οι παθούσες σαν τρελές. Ότι δεν ξέρεις ΤΙ είναι και ΑΝ είναι, κλπ. Μπορεί δηλ κι εγώ να μη βάλω κ..ο κάτω και να πάνε όλα καλά, μπορεί και να ανέβω μια σκάλα και να γίνει κακό. Γι αυτό παλουκώνομαι, παίρνω τα χάπια και μετράω να περάσει ο καιρός: τικ τακ τικ τακ τικ τακ...