Μονο Μαμα

[nnm004]

Καλημερα σε ολους , τον τελευταιο καιρο μου συμβαινει κατι το οποιο με στεναχωρει αρκετα . Οπως εχω πει και πιθανον ξερετε , μεγαλωνω εγω τα 2 μου παιδια ( μαζι με τον αντρα μου) και εχω παρατησει δουλειες και καριερες για το συγκεκριμενο σκοπο , πραγμα που δεν με πειραζει καθολου και το εχω και καμαρι , μιας και δεν υπαρχει βοηθεια απο γιαγιαδες . Πιστευω οτι ειμαι μια καλη μαμα για τα παιδια μου και γενικως ενας μοντερνος ανθρωπος . Τον εαυτο μου δεν τον εχω παρατησει , λειτουργω οπως και παλια , εγω ε3αλλου ποτε δεν πηγαινα σε κομμωτηρια ,σπα , μα και διαφορα τετοια . Ο Πανος ( συζυγος) ποτε δεν ητανε ο ερωτας ο τρελος και παλαβος , ηταν ομως ο ανθρωπος που λατρεψα και με βοηθησε παρα πολυ απο την αρχη και με διαφορα ψυχολογικα θεμματα που ειχα (αγοραφοβιες , κρισεις πανικου και αρρωστοφοβιες) μου συμπαρασταθηκε στη ψυχοθεραπεια και γενικως ειναι παντα διπλα μου.Ως εδω ολα καλα και τελεια . Με τα παιδια με βοηθαει παρα πολυ και αμα του ζητησω να κανει καμια δουλεια σπιτι την κανει με ευχαριστιση , καθε μερα φτιαχνει την κουζινα ε3αλλου. Ομως ??? δεν ξερω τι μου συμβαινει τον τελευταιο καιρο και νοιωθω διαφορετικα , δηλαδη νοιωθω μονο μαμα και τιποτα αλλο αμα με καταλαβαινετε , δεν μπορω να λειτουργησω σαν γυναικα , οχι οτι εχει πει τιποτα ο ανθρωπος αλλα βλεπω οτι τον στεναχωρει . Το κακο ειναι οτι γενικως δεν ειμαι και πολυ εκδηλωτικη και του δεινω ουτε φιλακια ουτε αγκαλιτσες , τιποτα , το μονο που ειναι στο μυαλλο μου ειναι τα παιδια , πως κοιμουνται , πως κανουνε το ενα , πως κανουνε το αλλο , τωρα που θα παμε στο χωριο θα μου προτεινει η μαμα του να μας τα κρατησει λιγο να παμε για ενα καφε και παλι δεν θα θελω να τα αποχωρηστω .Εντα3ει ο Ντινακος κοιμαται μαζι μας αλλα ερχεται στις 3-4 το πρωι , ως τοτε ειμαστε μονοι μας στο κρεββατι και δεν εχω ορε3η για τιποτα ουτε καν για αγκαλιτσες , τι μου συμβαινει ρε γμτ , τοσο γρηγορα βαρεθηκα το #@%#@%#@ , τον αντρα μου τον αγαπαω παρα πολυ αλλα γιατι δεν μπορβω να λειτουργησω σαν γυναικα ? καλο να τον βλεπω σαν κολλητο μου αλλα εγω αυτην την εποχη τον βλεπω μονο σαν κολλητο μου , επειτα απο ορε3η για $%^%$ ΚΑΜΙΑ λες και νεκρωθηκε ενα πραμα και αναρωτιεμε αμα θα ξυπνησει ποτε ξανα . Απο τα 33 το βαρεθηκα ???? Εχει συμβει σε κανενα κορτισακι αυτο ? να νοιωθει μονο μαμα και τθποτα αλλο ?

[mama xrysa]

Βρε γλυκιά μου, καταρχήν ηρέμησε!και όπως έλεγε και η σοφή γιαγιά Θεοπούλα:"κόβεται το σεξ;"Ε, δεν κόβεται!Απλά είναι θέμα ορμονών και κούρασης .Εχεις γεννήσει μόλις έξι μήνες, και θέλεις να ευχαριστηθείς και το κοριτσάκι σου...είσαι και περισσότερο κουρασμένη φαντάζομαι, οπότε που διάθεση για σεχ..και όπως κατάλαβες μιλάω και για τις δυό μας.Στο ίδιο καζάνι βράζουμε.Οχι οτι δεν θέλω απλά δεν έχω διάθεση με την ίδια συχνότητα και είμαι τόσο κουρασμένη το βράδυ που η διάθεση παέι περίπατο...

[Κατερίνα 23]

Βρε γλυκιά μου, καταρχήν ηρέμησε!και όπως έλεγε και η σοφή γιαγιά Θεοπούλα:"κόβεται το σεξ;"Ε, δεν κόβεται!Απλά είναι θέμα ορμονών και κούρασης .Εχεις γεννήσει μόλις έξι μήνες, και θέλεις να ευχαριστηθείς και το κοριτσάκι σου...είσαι και περισσότερο κουρασμένη φαντάζομαι, οπότε που διάθεση για σεχ..και όπως κατάλαβες μιλάω και για τις δυό μας.Στο ίδιο καζάνι βράζουμε.Οχι οτι δεν θέλω απλά δεν έχω διάθεση με την ίδια συχνότητα και είμαι τόσο κουρασμένη το βράδυ που η διάθεση παέι περίπατο...

 

Στο ίδιο...στο ίδιο...

[nnm004]

Μωρε ναι ετσι ειναι αλλα η πλακα ειναι οτι πριν απο 3 μηνες ειχα τοσο ορε3η που τον ειχα λιωσει , χωρις υπερβολη το ειχε βαρεθει καθε μερα . Ενω τωρα ουτε καν να το σκεφτομαι εντελως ομως,

[fragola]

Εγώ νομίζω ότι σε μια μακροχρόνια σχέση συμβαίνουν αυτά. Υπάρχουν περίοδοι έντονης όρεξης και περίοδοι χαλάρωσης. Δε χρειάζεται νομίζω να ανησυχείς, προς το παρόν τουλάχιστον. Άνθρωποι είμαστε, όχι ρομποτάκια! Επίσης, μπορείς να εφαρμόσεις και το ρητό "τρώγοντας έρχεται η όρεξη...";), το έχω εφαρμόσει πολλές φορές και... πιάνει!

[mama xrysa]

Εγώ νομίζω ότι σε μια μακροχρόνια σχέση συμβαίνουν αυτά. Υπάρχουν περίοδοι έντονης όρεξης και περίοδοι χαλάρωσης. Δε χρειάζεται νομίζω να ανησυχείς, προς το παρόν τουλάχιστον. Άνθρωποι είμαστε, όχι ρομποτάκια! Επίσης, μπορείς να εφαρμόσεις και το ρητό "τρώγοντας έρχεται η όρεξη...";), το έχω εφαρμόσει πολλές φορές και... πιάνει!

 

 

Ναι, ναι έχει δίκιο,και εγώ το κάνω αυτό!

[nnm004]

Ax ρε κοριτσια η κουραση ειναι το κατι αλλο ρε γμτ , ξυπναω στις 6.30 για να προλαβω να πιω εναν καφε πριν ξυπνησουνε τα ζουζουνια ,μετα ξυπνανε και ολο τρεχω και καπου , η μπεμπα δεν καθεται λεπτο μονη της , ο Κωνσταντινος ζηλευει και τρεχε απο πισω μου για αγκαλιες , λιγο να τους ταισω , λιγο να τους αλλαξω , λιγο να τους παιξω , σπασματικα καθομαι και στο πισι , να τους βγαλω καμια βολτα , ερχεται το μεσημερι οπου χρειαζονται τα αναλογα , φαγητο , αλαγμα κτλ επειτα κοιμαται ο μικρος ενα 2ωρο τροω και εγω και ξεκουραζομαι λιγακι , ε μετα ερχεται και ο Παβνος και μοιραζεται η φροντιδα , αλλα μεσα σε ολα αυτα να πρεπει και 2 φορες τγ βδομαδα να κανω και δουλειες για το σπιτι για να ειμαστε καθαροι ., εντα3ει ευτυχως τα βραδια τα εχει αναλαβει ο Πανος και ξυπναει εκεινος για την μικρη γιατι δεν θα αντεχα , θα επρεπε να εχω κατερευσει , πλακα πλακα τωρα που τα γραφω δκαιολογω τον εαυτο μου γιατι δεν ...κουκου

[yogini]

ελα δεν εισαι η μονη κοριτσάκι! Ελπιζω κι εγω οτι ειναι φάση και θα μας περάσει...ευτυχως που εχεις δίπλα σου ενα σύντροφο που σε καταλαβαίνει.

[bp-IOLH]

Θεωρώ πως είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η κούραση, η καθημερινότητα, η ρουτίνα ρίχνουν τους βιορυθμούς και ο άνθρωπος δεν μπορεί να λειτουργήσει (και όχι μόνο στο σεξ αλλά σε πολλά).

Τους χειμερινούς μήνες νιώθω περίεργα, η διάθεσή μου (για όλα) είναι πεσμένη. Μόλις τελειώνει ο Μάρτης όμως γίνομαι άλλος άνθρωπος. Έχω ενέργεια, έχω ένταση, έχω αισιοδοξία, γενικώς λάμπω ολόκληρη.

Να σημειώσω ότι ακόμη δεν έχω παιδιά, αλλά σε μένα παίζει ρόλο η ψυχική διάθεση. Από μικρό παιδί, το χειμώνα πάντα ήμουν κάπως. Σαν τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη.

Σε εσένα καλή μου τον πρωταρχικό ρόλο παίζει η κούραση.

Πιστεύω πως θα φτιάξουν τα πράγματα και είσαι σε πολύ καλό δρόμο αφού έχεις συνειδητοποιήσει το θεματάκι που έχεις. Το κακό θα ήταν να σου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Θέλει απλώς λίγη δουλίτσα εκ μέρους σου.

Πάντως κι εγώ εφαρμόζω το "τρώγοντας έρχεται η όρεξη" και πάντα πιάνει.

[ana08]

Εγώ πιστεύω πως λίγο πολύ όλες το περνάμε αυτό... Πόσο μάλλον εσύ που έχεις και δύο παιδάκια σε τόσο κοντινές ηλικίες... Μεγαλώνεις δύο μωρα συγχρόνως, πώς να μην καταρρεύσεις??? Εμάς μας έσωσε ένα ταξίδι που κάναμε όταν το μωρό ήταν 7 μηνών.. το κράτησαν οι γονείς μου για 3 μέρες και πήγαμε ταξιδάκι στο εξωτερικό... Ήταν μαγικό! Τρομερή ένεση!!! Ξαναερωτευτήκαμε, ξαναβρεθήκαμε, ξεναεπικοινωνήσαμε, ξαναγελάσαμε, ξαναξενοιάσαμε!!! Όλα ξανα... Περπατούσαμε αμέριμνοι στους δρόμους τρώγοντας παγωτό και λέγοντας βλακείες... και τραγουδούσαμε και σαλιαρίζαμε και ξανατρώγαμε και πίναμε και κοιμόμασταν μέχρι τις 11 το πρωί... Ανεκτίμητο... Δεν ξέρω αν έχεις τη δυνατότητα να αφήσεις κάπου τα παιδιά και να πας κάπου έστω για ένα βράδυ... σε μια κοντινή πόλη ας πούμε.. ή και πιο μακρία... Νομίζω πως αυτό χρειάζεστε.. λίγο ηρεμία, λίγο χαλάρωση... Να νιώσετε γκόμενοι πάλι και οχι γονείς... Και μη νομίζεις, το μωρό μου έλειψε φοβερά!!! Χάζευα όλα τα καρότσια σαν καθυστερημένη... Αλλά είπα καλύτερα το μωρό μου να έχει 2 αγαπημένους και ισοροοπημένους γονείς κι ας του λείψαμε 3 μέρες, παρά να συνεχίσουμε στον ίδιο καθημερινό ρυθμο που περιλάμβανε το τρίπτυχο γκρίνια-νεύρα-ένταση! Τελικά δεν είχαμε αλλάξει σαν άνθρωποι... οι ίδιοι είμαστε!!! Απλά οι εντάσεις μας είχαν φθείρει...

[Catrin]

Δίκιο έχεις, μάλλον όλες το περάσαμε αυτό!

Αλλά θα σου πώ τι μου είπε εμένα μια μεγαλύτερη και εμπειρότερη φίλη μαμά και εκείνη:

Με πήρε από το χέρι και με πήγε στον καθρέφτη και με ρώτησε: "Τι βλέπεις?"

κι εγώ της απάντησα μια όμορφη μαμά. Μου λέει λοιπόν "ακριβώς μια όμορφη μαμά που θεωρεί δεδομενο τον καλό και συμπαραστάτη σύζυγο ο οποίος ορμονικά δεν ειναι στην τρελλή σου θέση και κάνει ατελειωτη υπομονή. Η ναζιάρα γλυκιά και παιχνιδιάρα γυναίκα του που είναι?" Απαντώ "δεν ξέρω και αυτή την στιγμή δεν μπορώ να νιώσω έτσι" τότε μου λέει "να προσπαθήσεις γιατί εγώ όταν συνειδητοποίησα ότι ο ρόλος της μαμάς είχε εξαφανίσει το ρόλο της συντρόφου τα παιδιά μου είχαν μεγαλώσει αρκετά, το σεχ γινόταν σπάνια και τον άντρα μου που είχε αλλάξει με τον καιρό δεν τον γνώριζα και απο σύντροφος είχε γίνει συγκάτοικος και ο αγώνας τότε για την αποκατάσταση ηταν σκληρός επίπονος και ατέλειωτος"

Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη λοιπόν, βρες την γυναίκα που ήσουν, κοίτα τον άντρα σου με γυναικείο μάτι, ζήτα βοήθεια από οποιον μπορείς, ξέφυγε λίγο από την καθημερινότητα, κάνε εκπλήξεις σε κείνον και σε σένα γιατί οπως είπε και η φίλη μας τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και όπως πρότεινε και η Ana 08 βρες όλα τα ξανά.... αξίζει πίστεψε το.

Φιλικά πάντα απο μια ομοιπαθούσα και συμπάσχουσα.

[anti1980]

Καλημέρα κορίτσια!!! Χαίρομαι πολύ που σας ξαναβρίσκω!

Επιτέλους μετά από τόσο καιρό καταφέρνω να ξαναγράψω στο forum.

 

Grafistria και εγώ βρίσκομαι στην ίδια φάση μαζί σου και να φανταστείς ότι ο δικός μου άντρας, καθόλου πρόθυμος δεν ήταν αρχικά να με στηρίξει ψυχολογικά στα διάφορα που περνούσα και μάλιστα εξαιτίας του. (επικίνδυνη κουνιάδα… αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα). Τώρα εκείνος είναι δίπλα μου και μετά από διάφορους σκοτωμούς ανάμεσα μας, καταφέραμε να διώξουμε τα παράσιτα από δίπλα μας και να είμαστε (θέλω να πιστέβω) ήρεμοι και ευτυχισμένοι.

Παρʼ όλα αυτά όμως , εγώ, που κάποτε κρεμόμουν από πάνω του… δε ξέρω… δε μπορώ… κάτι μου φταίει…

 

Ρε κορίτσια δε ξέρω τι να κάνω και εγώ… Αναρωτιέμαι… Θα ξαναγίνουμε ποτέ όπως πριν?

[nnm004]

Βασικα ρε κοριτσια δεν ειναι μονο το σεξουαλικο , ειναι οτι με ενοχλουνε και πραγματα που δεν με ενοχλουσαν , λ.χ διαφορα με την οικογενεια του ενω δεν εχω παραπονο με τους ανθρωπους , ουτε εχουνε πει ουτε εχουνε κανει τπτ . Ας πουμε θα μας βαφτησει το κοριτσακι η ανηψια του , ουσαστικα η θεια του ( 39 ετων θεια ειναι ) που μενει Μεσολογγι , δηλαδη πολυ μακρια μας και λογω δουλειας δυσκολα θα μπορουμε να βρισκομαστε , ε ενω στην αρχη δεν ειχα προβλημα , τωρα δεν θελω , βεβαια προτεινε ο ιδιος να χαλασουμε την κουμπαρια αλλα δεν ηθελα να το τραβηξω τοσο πολυ , ενω ειναι τοσο καλος ρε γμτ , τοσο υπομονετικος εγω τι στο καλο εχω παθει και ειμαι ετσι ,μεσα στα νευρα , στην κουραση συνεχεια . Ωραια θα ηταν να μπορουσαμε να παμε ενα ταξιδακι , αλλα δεν μπορουμε να αφησουμε και τα 2 παιδια στη μαμα του , οχι οτι θα αρνιοτανε αλλα απο τακτ δεν μπορω να ζητησω κατι τετοιο . Ισως οταν μεγαλωσουνε λιγακι να το κανουμε για 2-3 μερες , ειμαστε και οικονομικα λιγο στριμοκωλα και λογω της βαφτησις . Ισως να ειναι ολα προιοντα της κουρασης μου , ειμαι και πολυ εγωιστρια και δεν δεχομαι βοηθειες ευκολα . Εντα3ει πανω του φυσικα δεν βγαζω νευρα , δεν φταιει και σε κατι , αλλα μου βγαινει ετσι , ουσα λιγο ψυχρη και απομακρη .

[nnm004]

ΑΑΑΑ και ξεχασα να απαντησω , οχι κουκλα μου δεν θα ξαναγινουμε ποτε οπως πριν , τωρα ζουμε για καποια αλλα πλασματακια πανω απο ολα

[anti1980]

ΑΑΑΑ και ξεχασα να απαντησω , οχι κουκλα μου δεν θα ξαναγινουμε ποτε οπως πριν , τωρα ζουμε για καποια αλλα πλασματακια πανω απο ολα

 

Το ξέρω καλή μου ότι δε θα γίνουμε όπως πριν αν εννοείς την ανεξαρτησία…

Εγώ όμως δεν εννοώ αυτό… Εννοώ αν θα ξαναδεθούμε συναισθηματικά με τον σύντροφο μας, όπως πριν την εγκυμοσύνη… Αν δηλαδή θα μας περάσουν καμιά φορά αυτά τα ρημαδονεύρα μας!!!

[anna781]

Πιστεψε με ακριβως το ιδιο αισθανομαι ..Μονο μαμα και τιποτα αλλο συν οτι ο αντας μου δεν εχει καμια σχεση με τον δικο σου.Εισαι τυχετ=ρη που εχεις τετοιον αντρα να σε βοηθαει και να σε στηριζει τοσο πολυ.Σου δειχνει την αγαπη του και εκτιμαει την κουραση και γενικα τον ρολο σου.Και εγω ειμαι πολυ κολλημενη με το μωρο,στιγμη δεν το αφηνω και μου λενε ολοι οτι δεν ειναι και τοσο καλο τοση εξαρτηση.Προσπαθησε το λιγο παραπανω..Βγειτε οι δυο σας και ας το κανεις με κρυα καρδια ,να νιωσεις αλλα συναισθηματα,ερωτικα ,τρυφερα ως προς τον αντρα σου.Μην αφηνεις τον εαυτο σου να ξεχασει οτι εισαι γυναικα πανω απο ολα και μετα ,μαμα.Αφου ο αντρας σου το εχει αναγκη και σε εχει βοηθησει τοσο πολυ ,πιεσε λιγο τον εαυτο σου μα γοια καλο ειναι.Εξαλλου αν συνεχιστει αυτο να εισαι μονο μαμα και τιποτα αλλο σε λιγο καιρο θα νιωσει και ο αντρας σου μονο μπαμπας και τιποτα αλλο...

[maryp]

grafistria... νομίζω ότι και μόνο που το συζητάς και σε προβληματίζει ως κατάσταση...... δείχνει ότι κάθε άλλο παρά δεν σε ενδιαφέρει το θέμα! Για σκέψου το λίγο έτσι...

[alcyon]

Αχχχχ... είχα περάσει ακριβώς την ίδια φάση... όπως ΑΚΡΙΒΩΣ την περιγράφεις... στο 3ο. Οι αιτίες είναι αυτές που λένε τα κορίτσια. Να μην τα ξαναπώ και σας κουράζω...

 

Φάση είναι και περνάει. Σταμάτα να αγχώνεσαι... δοκίμασε λίγο να ταράξεις τα νερά με κάτι που ΔΕ συνήθιζες να κάνεις.. π.χ. 1-2 φορές καφέ με κάποια φίλη ή κάποια βόλτα στην αγορά. Θα δεις πως δεν είναι ούτε ο καφές, ούτε η βόλτα... αλλά η αλλαγή της ρουτίνας που θα σε κάνει να δεις τα ίδια πράγματα με άλλο μάτι και θα σταματίσει όλο αυτό (σταδιακά πάντα).

[nnm004]

Μωρε δεν ειναι το εξω αυτο που μου λειπει , και καμια φορα το μηνα με φιλες βγαινουμε για καφε και σχεδον καθημερινα εξω ειμαστε με τα παιδια και τον Πανο , και εγω το πρωι τα βγαζω παντα ( για αυτο πηραμε και το διπλο καροτσι ) . Οντως τελικα πιστευω οτι απλως τα επαιξα με την πολυ κουραση , φταιει και η ανοιξη σε μενα λειτουργει αντιστροφα

[kleiw]

Μου συμβαινει τόσο έντονα όπως και εσένα που νομίζω πως μιλάς για μένα αγαπητή grafistria. Νιώθω ακριβώς το ίδιο για να μην πω όλες τις μέρες τουλάχιστον τις περισσότερες. Και ο δικός μου άντρας με βοηθάει πολύ με τον μικρό αλλά εγώ η γαιδούρα καθημερινά ξεσπάω τα νεύρα μου πάνω του και σαν να μην εφτανε αυτό και εγώ ούτε λέξη για @%$#$. Το μονο που σκέφτομαι είναι ποτε θα παει 11 να βαλω τον μικρό για ύπνο και μετά να παω να ξεραθω. Κάποιες μέρες μόνο εχω αλλάξει διάθεση και αυτό επειδή έκανα κάτι διαφορετικό πχ να έχω παει για ψωνια να αγοράσω κάτι καινούριο και να έχει ανέβει η ψυχολογία μου η οποία τον τελευταίο καιρό έχει πέσει στα πατώματα. Και όσο σκέφτομαι αυτήν την κατάσταση πέφτει ακόμα πιο πολύ. Αρχίζω να αναρωτιέμαι και λέω το ξέρω οτι τον αγαπάω δεν ζω χωρίς τον άντρα μου αλλά τι φταίει μήπως έχει περάσει ο έρωτας και ζουμε μαζί απο συνήθεια? Ουτε να το σκέφτομαι δεν θέλω.

[alcyon]

Η κούραση μας φέρνει στα όριά μας και αλλάζει το χαρακτήρα οποιουδήποτε όταν διαρκεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ουσιαστικά αυτό είπα.... να κάνεις κάτι που ΔΕ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙΣ... να αλλάξεις από τη ρουτίνα...

 

Αν σε ανακουφίζει πάντως... να ξέρεις πως περνάει.....

[DEMS]

Όταν γενήθηκε ο γιός μου νόμιζα στην αρχή ότι δεν είχα όρεξη λόγω του θηλασμού, λόγω ορμονών κλπ. Μετά τον όγδοο μήνα όμως που τελείωσε ο θηλασμός δεν άλλαξε τίποτα. Ρώτησα το γυναικολόγο μου και μου είπε ότι συμβαίνει σε όλες τις γυναίκες και οφείλεται σε ψυχολογικά αίτια και είναι ένας φαύλος κύκλος γιατί όσο λιγότερο το κάνεις τόσο λιγότερο το θέλεις. Η αεροβική άσκηση μπορεί να βοηθήσει και επίσης υπάρχουν διεγερτικές αλοιφές για το σωματικό μέρος. Το ψυχολογικό μπορεί να διορθωθεί με δουλειά και από τους δύο.

[katerina23]

Αχχχ.. τα ιδια και εγω. Με τον αντρα μου καναμε σχεση εμεινα εγκυοσ και παντρευτηκαμε με πολιτικο, ολα αυτα εγιναν μεσα σε 1,5 χρονο βεβαια γνωριζομαστε και απο χρονια πιο πριν, τρελος ερωτας κολλησαμε σαν σιαμαιοι οι ωρες που περνουσαμε ξεχωριστα ηταν βασανιστηριο. Οαντρας μου με περναει 10 χρονια , εγω ειμαι 24, και ειναι θαυμασιος συζυγος και πατερας, δεν υπηρξε στιγμη της εγκυμοσυνης και του τοκετου που δεν ηταν διπλα μου, οταν γεννηθηκε το μωρο περασαμε μια μικρη κριση κυριως λογω καταθλιψης και νευρων απο εμενα και πολλες ωρες δουλεις απο εκεινον. Δεν εχω τιποτα να κακο να πω για την συμπεριφορα του εκδηλωνε και εκδηλωνει τον ερωτα του προς εμενα καθημερινα και μου φερεται αψογα, τον τελευταιο καιρο ομως εγω δεν ειμαι στα καλυτερα μου νιοωθω να απομακρυνομαι σιγα σιγα απο αυτον , νοιωθω πιο ψυχρη δεν εχω ορεξη ουτε να βγουμε οι δυο μας , σια σεξ ουτε λογος δεν ειναι καθολου στο μυαλο μου εχω επικεντρωθει στο παιδι το οποιο επειδη ξαναρχισα να δουλευω δεν το βλεπω και πολλες ωρες την ημερα, το βραδυ ειμαι πτωμα απο την κουραση το μονο που θελω ειναι να κοιμηθω δεν εχω ορεξη ουτε για αγκαλιτσες και φιλακια. Εν τωμεταξυ 16 Μαιου εχουμε τον θρησκευτικο γαμο και την βαφτιση και δεν νοιωθω κανενα ενθουσιασμο οι ετοιμασιες για το γαμο μου φαινονται αγγαρεια και δεν το βλεπω με καθολου ρομαντισμο ολο αυτο. Εχω αρχισει και ανησυχω που ειναι αυτος ο μεγαλος ερωτας που ενοιωθα? Τοσο επιπολαιο ηταν και τοσο γρηγορα εσβησε? Και αν ειναι ετσι τι απο τα 24 μου θα ζω συμβατικα? Αχ δεν ξερω ελπιζω να ειναι φαση και να περασει γιατι δεν το αντεχω ολο αυτο εχω και τυψεις απεναντι του οτι δεν του φερομαι τρυφερα και γλυκα οπως αυτος σε εμενα

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

Απο τα 33 το βαρεθηκα ???? Εχει συμβει σε κανενα κορτισακι αυτο ? να νοιωθει μονο μαμα και τθποτα αλλο ?

Ναι ναι σ' εμένα!!!

32 και το βαρέθηκα?????????

Εντάξει και για μένα δεν ήταν ο τρελός και παλαβός έρωτας αλλά ύστερα από χρόνια μαζί λέω πως ο άντρας μου είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί!!!!!!!!!!!!!

Σε μια συζήτηση που είχαμε την προηγούμενη Παρασκευή περί του θέματος μου είπε πως μέχρι την Κυριακή να κάνουμε και τίποτα εμείς!!!!

Κι εγώ του απάντησα πια Κυριακή ακριβώς εννοείς??????????????

Και από τότε σήμερα ε'ιναι η 2η Κυριακή και δε λέμε να το ξαραχνιάσουμε το έρμο!!!!!!

Αχχχχχχχχ!!!!!!!!Βααααααχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!Κλαψ, κλαψ!!!!!!!!

[myangel]

AXXXXX

έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα!! ο άντρας μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, που χωρίς να προσπαθεί είναι τέλειος πατέρας και καταπληκτικός σύζυγος

τον τελευταίο καιρό όμως, ό,τι και να κάνει με ενοχλεί!!! δεν σταματάω να ψάχνω για αφορμές να του την πω!!

σεχ έχουμε κανά τρίμηνο να κάνουμε, μιας που την τελευταία φορά που το επιχειρήσαμε (μετά από πολύ καιρό) δεν μπορούσα εγώ...

αισθάνομαι απαίσια! έχει βγει ο κακός μου εαυτός έξω και ετοιμάζομαι κάθε μέρα να τον κατασπαράξω τον καημένο!!

ξέρω όμως και τι φταίει... το παιδί (16 μηνών) το κρατάνε οι γιαγιάδες και μια κυρία βοηθητικά κάποια πρωινά.. όλα τα απογεύματα εμείς, και τα σαββατοκύρια, μιας που εγώ πίστευα έως τώρα ότι δε θα μπορούσαν οι γιαγαδοπαππούδες για παραπάνω. με αποτέλεσμα φυσικά να γίνουμε γονείς (ευτυχισμένοι πάντα) 100% και σύζυγοι 0%...

αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια ένεση ξανά στη σχέση μας.. ίσως αυτό το 3ήμερο ταξιδάκι να είναι τελικά αυτό που πρέπει να κάνουμε κι εμείς. δραστικές λύσεις!!