Πότε θα ηρεμήσει και θα σταματήσει να ζηλεύει;;;

[Elinaki]

-"Αγόρι μου, στενοχωρήθηκα που χτύπησες τον Ηλία. Δεν χρειάζεται να τον αγαπάς, αν δεν θέλεις, αλλά μην τον χτυπάς. ΟΤαν χτυπάμε κάποιον πονάει".

- "Μαμά, θα τον βγάλω έξω στο δρόμο και θα κλειδώσω τις πόρτες και δε θα μπορεί να μπει μέσα. Θα νυχτώσει και θα μείνει έξω όλη νύχτα να τον πάρουν οι κακοί άνθρωποι. Δε με νοιάζει, αν πονάει, θέλω να πονάει και να κλαίει".

 

Αυτές όι κουβέντες όλη μέρα. σχεδόν συνέχεια ο Μιχάλης χτυπάει τον Ηλία, ο Ηλίας συνήθως ρίχνει κι αυτός, ο Μιχάλης κλαίει, δεν τον αφήνει να ακουμπήσει κανένα παιχνίδι, κανένα βιβλίο. Τα παιχνίδια είναι όλα δικά του, θέλει αυτό που έχει ο Ηλίας, του τα παίρνει με τη βία. Το πρωί δε θέλει να ακουμπάω τον μικρό, ουρλιάζει, φωνάζει, δεν θέλει να κατουρήσει, να φάει πρωινό αν δεν φύγει ο Ηλίας από το οπτικό του πεδίο.

 

Το πρωί μιλούσα με μια γνωστή μου και της έλεγα για τη συμπεριφορά του. Ευθέως μου είπε ότι ο Μιχάλης είναι ένα παιδί που προκαλεί αντιπάθεια με τη συμπεριφορά του, ότι δεν είναι κοινωνικός και πως το μικρό μου είναι πιο συμπαθητικό.

 

Πληγώθηκα .

 

Δεν είναι αντιπαθητικός, είναι το γλυκύτερο παιδί του κόσμου αλλά ζηλεύει πολύ. Θέλει να έχει όλη την προσοχή μας και κάνει ότι του κατέβει στο κεφάλι, πολλές ζουζουνιές για να τον προσέχουμε.

Καμιά φορά στους άλλους που δεν τον ξέρουν καλά, δείχνει λίγο απόμακρος και όχι τόσο κοινωνικός, το ξέρω. Αλλά αντιπαθητικός;;; δίνει τόσο άσχημη εντύπωση;;

 

Δεν στέκομαι στην κρίση ενος ανθρώπου που ξέρει τοσο λίγο το παιδί.

Είναι αλήθεια όμως ότι το στομάχι μου γίνεται κόμπος κάθε ώρα σχεδόν που τα μικρά είναι μαζί. Ο Μιχ τον χτυπάει συνεχώς, δεν είναι δυνατόν να μείνουν μόνοι ούτε για 5' γιατί πέφτει φάπα.

 

Θα είναι ποτέ καλύτερα τα πράγματα;

Η ψυχολόγος που επισκεφτήκαμε πριν κανα δίμηνο μας είπε ότι θα περάσει και θα γίνουν καλοί΄φίλοι, αλλά καμιά φορά απελπίζομαι, δεν ξέρω τι να απαντήσω στο Μιχ και πως να φερθώ καλύτερα...

 

συγνώμη για το μεγάλο ποστ, ήθελα να τα πω κάπου...

[sofia_nefeli]

ΑΧΧ βρε ελινακι τι να σου πω δε ξερω!! θα απαντησουν οι κοπελες που εχουν περισσοτερα παιδακια...

παντως σου ευχομαι ο μιχαλης σου γρηγορα να το ξεπερασει αυτο...

[Elinaki]

ΑΧΧ βρε ελινακι τι να σου πω δε ξερω!! θα απαντησουν οι κοπελες που εχουν περισσοτερα παιδακια...

παντως σου ευχομαι ο μιχαλης σου γρηγορα να το ξεπερασει αυτο...

 

Ευχαριστώ πολύ.

 

Είναι και οι τύψεις που με τρώνε για τον Ηλία, δεν μπορώ να του δώσω την προσοχή και τις αγκαλιές που θα ήθελα...

 

Καταλαβαίνω οτι και ο ΜΙχάλης αισθάνεται άσχημα και ζηλεύει, έρχομαι στη θέση του, ίσως σκέφτεται ότι δεν τον αγαπάμε αλλά και του το δείχνουμε και του το λέμε κάθε λεπτό.

 

Απελπίζομαι ώρες ώρες, δεν χαίρομαι τα παιδιά μου και στενοχωριέμαι και γω και ο πατέρας τους παρα πολύ...

 

Θα το ξεπεράσει το παιδάκι μου; Θα αγαπήσει τον αδελφό του;

Αυτό σκέφτομαι και τα μάτια μου τρέχουν

[tao]

είναι όπως τα πε η ψυχολόγος, θα γίνουν φίλοι και όλα θα περάσουν, δες και το δικό μου θεμα ''το παιδί μου το νευρικό'', αυτά τα νευράκια είναι κρυμένη ζήλια, αλλά και το θέμα... έλα που το ξεχνάω, θα ψάξω να στο βρώ, εμένα μεγάλύτερες είναι και με διαφορά 16 μηνών ,αλλά οι καβγάδες τους αρκετοι, μικρής διάρκειας αλλά συχνοί. λύση καμία, απλά θα περάσει, ψάχνουν και αυτά τα όρια τους!

υπομονή στους γονείς και όχι τυψεις, το καλύτερο μας δεν κανουμε;;;

[tao]

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=17931

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=18511

[Elinaki]

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=17931

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=18511

 

tao μου σ' ευχαριστώ παρα πολύ.

[xara_2]

Τα δικά μου παιδάκια έχουν 13,5 μήνες διαφορά (και είναι περίπου κοντά σε ηλικίες με τα δικά σου)

 

Η ζήλεια ήταν απίστευτη (και από τους δύο)

 

Μπορείς να δεις κι εδώ κάποια πραγματάκια / συμβουλές που εμένα με βοήθησαν πάρα πολύ

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=18281

 

Από την πρώτη μέρα που έφερα τη μικρή στο σπίτι ζήλευε. Όποτε, όμως, η μικρή έλειπε(αν αυτός ξυπνούσε και η μικρή κοιμόταν ακόμη στο δωμάτιο της) πάντα την έψαχνε και μου έλεγε να τη πάρουμε αγκαλίτσα μαζί μας. Και μόλις την παίρναμε ……… γκουπ και την χτυπούσε την καημενούλα.

Η κατάσταση ακόμη και τώρα δεν είναι ειδυλλιακή απλά συγκρίνοντας με πέρυσι τέτοια εποχή λέω ότι τώρα περισσότερο παίζουν μαζί παρά μαλώνουν (πέρυσι ήταν ακριβώς το αντίθετο)

 

Ελπίζω στο μέλλον να είναι ακόμη καλύτερα

 

Υπομονή θέλει το θέμα

 

ΥΓ: με την αδερφή μου έχω 11,5 μήνες διαφορά. Ακόμη και τώρα μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε

[Elinaki]

Χαρά ευχαριστώ πολύ για τις χρήσιμες συμβουλές

[BEBE]

το μόνο που μπορώ να σου πω ειναι υπομονη. Περναμέ τα ίδια όχι σε αυτόν το βαθμό μια και είμαστε από πάνω του. Τις πρώτες φορες που ο Φιλιππος τη χτύπησε, συνάντησε την οξεία αντιδραση μου. Οχι ξύλο αλλά φωνές. Τωρα που η μπεμπα μεγαλώνει και πιάνει τα παιχνίδια του, αυτός λέει οχι μπέμπα ειναι δικο μου. Προσπαθουμε ν α του εξηγησουμε τι σημείνει μοιράζομαι.

Από την άλλη κάνω κατι μόνο μαζί του, πάμε πισινα ή καμιά βολτα το απόγευμα. Ετσι, νοιώθει την απολυτη προσοχή εστω και για 2 ωρες.

Ισως και αυτός μεσα του μοιράζεται πολλές φορές. Την αγαπάει μεν τον ενοχλέι η παρουσία της δε. Τη μπεμπα τη λέω βασανο ( ειναι πιο δύσκολο παιδί απο αυτον) και πολλές φορές μου λεει η μπεμπα δεν ειναι βασανο.

Μην εχεις τυψεις. Δεν ξερω αν θα γινουν οι καλυτεροι φίλοι, αλλά το αίμα και η αμέριστη αγαπη από τους δυο γονείς τους θα γινουν γέφυρα που θα τους ενώσει.

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γεια σας,

αν μπορείτε επιλέξτε κάποιο απο τα θέματα που βρίσκονται εδώ

και ξαναδημοσιεύστε την ερώτησή σας σε κάποιο απο αυτά τα θέματα.

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=8594

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=18281

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=17931

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=18511

 

Διαβάστε επίσης κι εδώ:

 

http://parents.org.gr/psych/a39

http://parents.org.gr/psych/a155

http://parents.org.gr/psych/a43

το θέμα κλειδώνεται για να συνεχιστεί η συζήτηση σε κάποιο

απο τα υπάρχοντα θέματα.

 

Παρακαλούμε πριν την δημοσιευση νέων θεμάτων

αναζητήστε την ύπαρξη ίδιων θεμάτων στην παρούσα ή στις προηγουμενες

σελίδες της κατηγορίας

 

ή κάντε χρήση της υπηρεσίας "Αναζήτηση" περισσοτερες πληροφορίες για την καλύτερη χρήση της εδώ :

http://parents.org.gr/news/a309

 

Με το να είναι συγκεντρωμένες οι δημοσιεύσεις ερωταπαντήσεων ίδιας

θεματολογίας, βοηθάτε τα επόμενα μέλη/αναγνώστες στο να βρούν όλες

τις πληροφορίες μαζεμένες και με μεγαλύτερη ευκολία.

_________________

[elenik]

Η γνωστη σου ειναι πολυ μα πολυ μουλαρα.

 

Δεν ξερω σε ποιο μεταφερθηκες ωστε να σου απαντησω και επειδη βαριεμαι να γραφω πμ θα προτεινα αν μπορεις να αφιερωνεις καποιο χρονο αποκλειστικα μα αποκλειστικα στον μεγαλο. Να κραταει ο μπαμπας τον μικρο και εσυ να πηγαινεις καπου με το μεγαλο και το αντιστροφο. Να εχει δικο του χρονο με την μαμα ή τον μπαμπα οπως και οσο μπορεις να το οργανωσεις αυτο .

 

Δεν πιστευω οτι ειναι κακο παιδι. Τα πηρα και που το διαβασα μονο .Ειναι απλα ενα παιδι που πανω στην ηληκια της προσκολησης μοιραστηκε την μαμα του και αντιδρα σε αυτο.

Μην νοιωθεις τυψεις για αυτο. Ο χρονος θα σε δικαιωσει και ειμαι σιγουρη γι αυτο. Πιστευω ακραδαντα οτι μεγαλωνοντας και ειδικα οταν παει προνηπιο που θα εχει δικες του αποκλειστικα δραστηριοτητες που ο μικρος δεν θα μπορει να ακολουθησει θα ερθουν ολα στην θεση τους.

 

Αχ αχ καλα στα λογια. Αντε να με δω στα εργα σε λιγο

[maryp]

Η γνωστη σου ειναι πολυ μα πολυ μουλαρα.

 

Δεν ξερω σε ποιο μεταφερθηκες ωστε να σου απαντησω και επειδη βαριεμαι να γραφω πμ θα προτεινα αν μπορεις να αφιερωνεις καποιο χρονο αποκλειστικα μα αποκλειστικα στον μεγαλο. Να κραταει ο μπαμπας τον μικρο και εσυ να πηγαινεις καπου με το μεγαλο και το αντιστροφο. Να εχει δικο του χρονο με την μαμα ή τον μπαμπα οπως και οσο μπορεις να το οργανωσεις αυτο .

 

Δεν πιστευω οτι ειναι κακο παιδι. Τα πηρα και που το διαβασα μονο .Ειναι απλα ενα παιδι που πανω στην ηληκια της προσκολησης μοιραστηκε την μαμα του και αντιδρα σε αυτο.

Μην νοιωθεις τυψεις για αυτο. Ο χρονος θα σε δικαιωσει και ειμαι σιγουρη γι αυτο. Πιστευω ακραδαντα οτι μεγαλωνοντας και ειδικα οταν παει προνηπιο που θα εχει δικες του αποκλειστικα δραστηριοτητες που ο μικρος δεν θα μπορει να ακολουθησει θα ερθουν ολα στην θεση τους.

 

Αχ αχ καλα στα λογια. Αντε να με δω στα εργα σε λιγο

 

ακριβώς αυτά ήθελα να σου γράψω κι εγώ! Πρωτον η γνωστή σου είναι πολύ αγενής (για να μη πω τίποτα άλλο) και δεύτερον ο μεγάλος σου δεν αντέχει να σε μοιράζεται! Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλα τα σπίτια που έχουν πάνω από ένα παιδί! Υπομονή και εφευρετικότητα χρειάζεται!

[Elinaki]

Η γνωστη σου ειναι πολυ μα πολυ μουλαρα.

 

Δεν ξερω σε ποιο μεταφερθηκες ωστε να σου απαντησω και επειδη βαριεμαι να γραφω πμ θα προτεινα αν μπορεις να αφιερωνεις καποιο χρονο αποκλειστικα μα αποκλειστικα στον μεγαλο. Να κραταει ο μπαμπας τον μικρο και εσυ να πηγαινεις καπου με το μεγαλο και το αντιστροφο. Να εχει δικο του χρονο με την μαμα ή τον μπαμπα οπως και οσο μπορεις να το οργανωσεις αυτο .

 

Δεν πιστευω οτι ειναι κακο παιδι. Τα πηρα και που το διαβασα μονο .Ειναι απλα ενα παιδι που πανω στην ηληκια της προσκολησης μοιραστηκε την μαμα του και αντιδρα σε αυτο.

Μην νοιωθεις τυψεις για αυτο. Ο χρονος θα σε δικαιωσει και ειμαι σιγουρη γι αυτο. Πιστευω ακραδαντα οτι μεγαλωνοντας και ειδικα οταν παει προνηπιο που θα εχει δικες του αποκλειστικα δραστηριοτητες που ο μικρος δεν θα μπορει να ακολουθησει θα ερθουν ολα στην θεση τους.

 

Αχ αχ καλα στα λογια. Αντε να με δω στα εργα σε λιγο

 

ακριβώς αυτά ήθελα να σου γράψω κι εγώ! Πρωτον η γνωστή σου είναι πολύ αγενής (για να μη πω τίποτα άλλο) και δεύτερον ο μεγάλος σου δεν αντέχει να σε μοιράζεται! Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλα τα σπίτια που έχουν πάνω από ένα παιδί! Υπομονή και εφευρετικότητα χρειάζεται!

 

elenik και maryp μου τονώσατε το ηθικό!

 

Η αλήθεια είναι οτι ήταν αγενέστατη αλλά αυτό είναι δικό της θέμα

 

Κι εγώ νομίζω ότι με τον καιρό θα τα πάνε καλύτερα. Μετά το Πάσχα που θα ξαναρχίσει παιδικό ο Μιχ (λόγω απανωτών ιώσεων τον κρατάω σπίτι) θα είναι καλύτερα. Ηταν πιο ήρεμα τα πράγματα όταν πήγαινε. είναι μια περίοδος που θα περάσει, που θα πάει

[Μαρια Στυλιανακη]

απαράδεκτη η άποψη της γνωστής σου, μαλλον δεν έχει καθόλου ευαίσθητες κεραίες, ή είναι αναίσθητη.

 

η συμπεριφορά του αν είναι όπως την περιγράφεις, και δεν είναι απλώς ένας ειρμός σκέψεων που δημιουργεί αυτή την εντύπωση αλλά πραγματικές καταστάσεις, θέλει απο ότι φαίνεται οριοθέτηση,

για να μην παγιωθεί στο μέλλον.

κατά τη γνώμη μου, είναι άλλο να κάνεις διάφορες ατασθαλίες, και άλλο να μην έχεις όριο στις ατασθαλίες.

 

Τα παιχνίδια είναι όλα δικά του, θέλει αυτό που έχει ο Ηλίας, του τα παίρνει με τη βία. Το πρωί δε θέλει να ακουμπάω τον μικρό, ουρλιάζει, φωνάζει, δεν θέλει να κατουρήσει, να φάει πρωινό αν δεν φύγει ο Ηλίας από το οπτικό του πεδίο.

 

εκεί όμως μήπως έχεις αφήσει πολύ ελεύθερο το όριο? μήπως χρησιμοποιεί το θυμό του για να σου λέει τι να κάνεις σε στύλ προσταγής?

μόνο εσύ μπορείς να ξέρεις.

Υπάρχουν πράγματα τα οποία μπορείς να δεχτείς και κάποια όχι.

Ποιά ειναι αυτά για σένα - δηλαδή που θα είναι το σημείο όπου θα τραβήξεις μια γραμμή και θα πείς οτι "μέχρι εκεί σου επιτρέπω να κάνεις αυτό και αυτό. Απο εκεί και πέρα δεν θα δεχτώ ξανά τέτοια συμπεριφορά."

 

Χωρίς απειλές απλώς δηλώνεις τι αποδέχεσαι. το να παίρνει όλα τα παιχνίδια με τη βία, δεν είναι κατι που πρέπει να αποδεχτείς.

 

Θέλεις να το αποδεχτείς? οκ.

Δεν θέλεις να το αποδεχτείς? θα πρέπει να ξεκαθαρίσεις όρια και επιπτώσεις.

 

Δεν βλέπω κάπου την ηλικία όμως του Μιχάλη και στο τι θα κάνεις συγκεκριμένα παίζει τεράστιο ρόλο.

 

Δυστυχώς έχω αρκετή εμπειρία σε τέτοιες περιπτώσεις και το να αφήνεις τέτοιες συμπεριφορές απο την αρχή, όταν ξεπερνούν τα όρια πάντα που έχεις θέσει, είναι πιο δύσκολο μετά να τις αλλάξεις.

και όσο μεγαλώνει το παιδί τόσο πιο δύσκολο να τις ξεμάθει. Όλα όμως, όλα, γίνονται.

Αρκεί να δείς την αναγκαιότητα σύμφωνα με το πως θέλεις να είναι η κατάσταση μεταξύ τους.

 

Ναι πάντα θα υπάρχει εχθρικότητα αλλά δεν σημαίνει οτι πρέεπι να ειναι 24 ώρες το 24 ωρο, ή οτι πρέπει να είναι χωρίς έλεγχο, δηλαδή "ανενόχλητη" ας το πώ έτσι.

 

Εάν αισθάνεσαι οτι έχετε φτάσει στο 24 ωρο, και οτι δεν υπαρχει κανένας αυτοέλεγχος στη συμπεριφορά του Μιχάλη και μόνο διαταγές ως προς εσένα διαρκώς με τεράστια ένταση την οποία ακόμα και εσύ δεν αντέχεις σχεδόν, τότε θα έλεγα ότι φαίνεται σαν να είναι ώρα να τραβήξεις μια γραμμή εκεί που πιστευεις οτι χρειάζεται.

 

μονο εσύ ξέρεις το μέγεθος της κατάστασης.

έχω δεί 24ωρες καταστάσεις όπου οι γονείς δεν έπραξαν όπως κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε και αυτή τη στιγμή ζουν εφιαλτικές καταστάσεις.

πόσο χρονών ειναι ο μιχάλης ?

 

σορρυ συντονιστές που γράφω εδώ.