δευτερο παιδι

[elena32]

Eίστε έτοιμοι για το δεύτερο;

 

 

Θέλετε να κάνετε κι άλλο παιδί, αλλά δεν ξέρετε ποια είναι η κατάλληλη στιγμή. Μάθετε τα υπέρ και τα κατά σε κάθε περίπτωση και αποφασίστε αν θα το επισπεύσετε ή θα το αφήσετε γι’ αργότερα.

 

 

Της Μαρίνας Τασούλη

 

Με τη συνεργασία της Κωνσταντίνας Κότση, ψυχολόγου-συμβούλου

 

 

Nομιζω οτι η πρωτη φορα που οι γύρω μου άρχισαν να «απαιτούν» σχεδόν από μένα ένα δεύτερο παιδί ήταν πριν ακόμα ο γιος μου γιορτάσει τα πρώτα του γενέθλια. «Ε, τώρα που περπάτησε το πρώτο ήρθε η ώρα για το επόμενο», «πάρε την απόφαση πριν φύγει το μπιμπερό από το νεροχύτη», «ένα ίσον κανένα»… Τα επιχειρήματα μαμάδων, πεθερικών και λοιπών συγγενών ήταν πολλά –δεν έχω παράπονο. Όταν μάλιστα ο μικρός άρχισε να μιλάει, τον έβαλαν με δόλιο τρόπο κι αυτόν στο παιχνίδι: «Πες στη μαμά τι δώρο θέλεις να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης: α-δε-ρφού-λα!», «Α-δε-ρφού-λα», επαναλάμβανε κι αυτός, χωρίς –εννοείται– να ξέρει τι ακριβώς ζητάει στη θέση ενός καινούργιου τηλεκατευθυνόμενου που, βραχυπρόθεσμα, είμαι σίγουρη ότι θα τον ευχαριστούσε περισσότερο. Δεν είναι ότι δεν θέλω δεύτερο (και τρίτο, ίσως) παιδί. Είναι που θεωρώ ότι είναι μια μεγάλη απόφαση, μια επιλογή που δεν προσθέτει απλώς ένα σερβίτσιο στο οικογενειακό τραπέζι, αλλά σε κάνει να αλλάζεις… πίστα στη ζωή. Χρειάζεσαι μεγαλύτερο σπίτι, μεγαλύτερο αυτοκίνητο, περισσότερα έσοδα, πιο πολύ χρόνο, ακόμα περισσότερη ενέργεια. Με ένα παιδί –όταν μάλιστα φτάσει σε ηλικία που αρχίζει να γίνεται ανεξάρτητο– μπορείς να ξαναγυρίσεις γρήγορα στον τρόπο ζωής που είχες πριν ακόμα γίνεις μαμά. Με δύο; Πώς κάνεις τα ψώνια σου όταν και τα δύο θέλουν να χωρέσουν στο καρότσι του σούπερ μάρκετ; Πώς φεύγεις από την πόλη για ένα τριήμερο όταν πρέπει να πάρεις μαζί σου ολόκληρη την οικοσκευή επί δύο και μάλιστα σ’ ένα αυτοκίνητο του οποίου το πίσω κάθισμα είναι κατειλημμένο από δύο καρεκλάκια; Πώς επιστρέφεις στη δουλειά όταν ξέρεις ότι πίσω σου θα μείνουν να σε περιμένουν να γυρίσεις με ανυπομονησία όχι δύο αλλά τέσσερα θλιμμένα μάτια; Και πόσο χρεώνει επιπλέον μια νταντά για να κρατήσει άλλο ένα;

 

 

Ποιοι είναι οι παράγοντες που πρέπει να σκεφτείτε

 

Η οικονομική σας κατάσταση: Τα καλά νέα είναι ότι τη δεύτερη φορά δεν θα χρειαστεί να κάνετε κάποιες από τις «βαριές» αγορές, όπως κούνια, καρότσι, καρεκλάκι κ.λπ., αφού θα έχετε ήδη ό,τι χρειάζεστε από το προηγούμενο παιδί. Τα κακά νέα είναι ότι ένα ακόμη παιδί φέρνει μαζί του μια σειρά από επιπλέον έξοδα. Στην περίπτωση μάλιστα που είστε ελεύθερη επαγγελματίας, θα πρέπει να συνυπολογίσετε το κόστος που θα σημάνει για εσάς το να σταματήσετε για ένα διάστημα τη δουλειά σας για δεύτερη φορά.

 

Είναι κοινή απόφαση; Κάποιες φορές η μητέρα ίσως νιώθει έτοιμη να κάνει άλλο ένα παιδί και ο πατέρας όχι ή το αντίστροφο. Ασφαλώς, κανένα ζευγάρι δεν μπορεί να είναι απόλυτα συντονισμένο σε κάθε απόφαση που καλείται να πάρει, ωστόσο για τη συγκεκριμένη είναι απαραίτητο να το θέλετε και οι δύο. Συζητήστε το με ειλικρίνεια και αληθινή ελευθερία –αφήστε τον να πει τη γνώμη του επειδή αυτή είναι κι όχι επειδή αυτό πρέπει να πει προκειμένου να γλιτώσει την κρεβατομουρμούρα!

 

Η ηλικία σας: Μετά τα 35, η γονιμότητα στις γυναίκες αρχίζει να παρουσιάζει σημαντική πτώση. Αν λοιπόν έχετε ξεπεράσει –ή βρίσκεστε κοντά– σε αυτό το όριο και θέλετε να κάνετε δεύτερο παιδί, είναι σκόπιμο να το προγραμματίσετε άμεσα. Όσο πιο νέα είστε όταν πάρετε τη μεγάλη απόφαση, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχετε να τα καταφέρετε, αλλά και η εγκυμοσύνη σας θα είναι ευκολότερη.

 

Η ηλικία του άλλου (ή των άλλων) παιδιών: Αν ρωτήσετε δέκα διαφορετικές μητέρες, πιθανότατα θα πάρετε δέκα διαφορετικές απαντήσεις στην ερώτηση ποια είναι η ιδανική ηλικιακή διαφορά ανάμεσα σε δύο αδέρφια. Μια άποψη λέει ότι είναι σκόπιμο το πρώτο να έχει βγάλει τις πάνες ή να έχει αρχίσει να πηγαίνει στο σχολείο μέχρι να έρθει το δεύτερο στο σπίτι. Άλλη υποστηρίζει ότι όσο πιο μικρή είναι η διαφορά τόσο πιο στενή θα είναι η σχέση τους και τόσο πιο αρμονική η συμβίωσή τους. Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά σε κάθε περίπτωση;

 

 

Μικρή διαφορά ηλικίας

 

Τα υπέρ

 

- Τα παιδιά είναι πιο πιθανό να παίζουν μαζί και να έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Επίσης, είναι πιο εύκολο για τους γονείς να βρουν δραστηριότητες στις οποίες θα απασχολούνται και τα δύο. Ωστόσο, δεν εξασφαλίζει ότι θα ταιριάζουν και στο χαρακτήρα, ενώ πολλές φορές ο ανταγωνισμός και η αντιπαλότητα αυξάνονται σε αυτή την περίπτωση.

 

- Πολλοί γονείς θεωρούν προτιμότερο το να περάσουν μια φορά την –ομολογουμένως δύσκολη– βρεφική ηλικία, από το να την ξαναζήσουν αργότερα, όταν πια θα έχουν αρχίσει να βάζουν ξανά πρόγραμμα στη ζωή τους.

 

- Κάποιοι ειδικοί θεωρούν ότι όταν η διαφορά ηλικίας δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο δεν δημιουργούνται ανάμεσα στα αδέρφια ζητήματα ανταγωνισμού και αντιπαλότητας, καθώς ένα παιδί ενός έτους δεν έχει κατασταλαγμένη εικόνα του ποια είναι η θέση του στην οικογένεια. Έτσι, είναι πιο εύκολο για το πρώτο να δεχτεί την παρουσία του δεύτερου στο περιβάλλον του.

 

 

Τα κατά

 

- Αν η διαφορά είναι μικρή, είναι πολύ πιθανό το πρώτο παιδί να μην έχει ακόμα μάθει να χρησιμοποιεί την τουαλέτα όταν θα κάνει την εμφάνισή του το δεύτερο, γεγονός που ίσως σας δυσκολέψει τόσο τους πρώτους μήνες, όσο και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

- Κάποιοι ειδικοί θεωρούν ότι η χειρότερη διαφορά ηλικίας είναι 18-23 μήνες, καθώς σας αναγκάζει να συμβιώνετε με ένα ανυπεράσπιστο βρέφος κι ένα μικρό παιδάκι που ακόμα δεν έχει πλήρη έλεγχο των συναισθημάτων του, που το οδηγούν συχνά σε ξεσπάσματα και επιθετική συμπεριφορά.

 

 

Μεγάλη διαφορά ηλικίας

 

Τα υπέρ

 

- Όταν το πρώτο παιδί είναι ήδη τριών ή τεσσάρων ετών και περνάει αρκετό χρόνο στον παιδικό σταθμό, η μητέρα μπορεί να απολαύσει περισσότερο τη σχέση της με το μωρό.

 

- Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι τα μωρά που έχουν συλληφθεί σε διάστημα μικρότερο των 24 μηνών μετά από ένα άλλο παιδί τείνουν να έχουν μικρότερο βάρος στη γέννηση. Το γεγονός αυτό ίσως υποδεικνύει ότι ο οργανισμός της μητέρας χρειάζεται χρόνο για να συνέλθει πριν είναι έτοιμος για μια δεύτερη εγκυμοσύνη.

 

- Τα μεγαλύτερα παιδιά είναι πιο πιθανό να εμπλακούν με ευχαρίστηση στη διαδικασία φροντίδας ενός μωρού και να βοηθήσουν τη μαμά φέρνοντάς της ό,τι χρειάζεται για το τάισμα ή το άλλαγμα του μωρού και κρατώντας συντροφιά στο αδερφάκι τους.

 

- Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά μέχρι την ηλικία των τριών ετών έχουν πια αρχίσει να νιώθουν ασφάλεια σε σχέση με τον εαυτό τους και στη σχέση τους με τους γονείς τους. Έτσι, είναι πιο πιθανό να μην υποφέρουν από ζήλια.

 

Τα κατά

 

- Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να προσαρμοστούν ξανά στη ζωή μ’ ένα μωρό, με τα ξενύχτια και την κούραση που αυτό συνεπάγεται.

 

- Όσο μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας έχουν τα παιδιά, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Έτσι, είναι δύσκολο για τους γονείς να βρουν δραστηριότητες με τις οποίες θα απασχολούν και τα δύο. Ωστόσο, αυτό είναι ένα πρόβλημα που είναι πολύ πιθανό να εξαλειφθεί τα επόμενα χρόνια.

 

 

 

Μύθοι και αλήθειες για το δεύτερο παιδί

 

 

Αυτή τη φορά η εγκυμοσύνη και ο τοκετός θα είναι ευκολότερα.

 

Αλήθεια. Η μήτρα σας είναι τώρα πιο ελαστική, όπως και ο κόλπος, γεγονός που κάνει τη δεύτερη γέννα να διαρκεί κατά κανόνα λιγότερο.

 

 

Αν κάνατε καισαρική την πρώτη φορά, θα πρέπει να ξανακάνετε.

 

Μύθος. Κάποτε το να κάνει μια γυναίκα καισαρική τομή μία φορά σήμαινε ότι ήταν αναγκασμένη να γεννήσει με τον ίδιο τρόπο όλα τα επόμενα παιδιά της. Σήμερα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το εάν θα έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε τον φυσιολογικό τοκετό την επόμενη φορά έχει άμεση σχέση με τους λόγους για τους οποίους σας οδήγησαν στο χειρουργείο την προηγούμενη φορά και αν συντρέχουν και πάλι.

 

 

Τη δεύτερη φορά θα φοβάστε λιγότερο.

 

Ίσως. Αν η εμπειρία σας την προηγούμενη φορά δεν ήταν τρομακτική, τότε πιθανότατα θα είστε πολύ πιο ήρεμη και χαλαρή στο δεύτερο παιδί.

 

 

Θα δυσκολευτείτε να αγαπήσετε το δεύτερο μωρό τόσο πολύ όσο το πρώτο.

 

Μύθος. Πρόκειται για έναν συνηθισμένο φόβο πολλών μητέρων που θεωρούν αδιανόητο να αγαπήσουν ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα όσο αγαπούν το παιδί τους. Μόλις όμως πάρουν στα χέρια τους το καινούργιο μωρό, νιώθουν το ίδιο συγκλονιστικό κύμα αγάπης να τις κατακλύζει και συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη.

 

 

Το δεύτερο μωρό θα είναι μεγαλύτερο.

 

Αλήθεια. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα δεύτερα παιδιά γεννιούνται κατά μέσο όρο 100 γραμμάρια βαρύτερα από τα αδέρφια τους. Όμως μιλάμε για μια πολύ μικρή διαφορά που περνάει απαρατήρητη.

 

 

 

 

http://www.in.gr

[DALIA]

elena32 σ'ευχα΄ριστω παρα πολύ είναι πολύ επικαιρο για'μενα το θεμα.Για να δουμε.

Παντως ο λογος που το αφηνω είναι καθαρα για'μενα δεν ήμουν ετοιμη ψυχολογικά-σωματικα να έχω δυο βρεφοι στο σπίτι.Ηθελα να κάνω πραγματα με το Θεοφιλο.

[elena32]

κι εγω θα θελα να κανω δευτερο παιδακι για τη μελινα.ειναι πολυ πολυ μονη.εμεις ειμαστε μοναχοπαιδια και δεν εχει ουτε καν πρωτα ξαδερφακια. .θα το θελα πολυ

[ALIKOYLA]

κι εγω το σκεφτομαι αλλα....το σκεφτομαι.παντως νομιζω οτι η σχεση των αδερφων μεταξυ τους εξαρταται απο το χαρακτηρα των παιδων.εχω δει αδερφια κοντα γεννημενα με καλη σχεση και αλλα με μεγαλυτερη διαφορα και κολλητα.

[elenik]

πρεπει να χρησιμοποιω την αναζητηση

το ξαναβαλα

[terra]

Διάβασα σε άλλο topic ότι η ηλικία των 2 είναι η ηλικία του... αντάρτικου. Οπότε αν πούμε ότι η διαφορά 1-1,5 έτους είναι ας πούμε λιγότερο επιθυμητή για να προλάβει κι η μαμά να ξεκουραστεί λιγάκι, η διαφορά των 2 ετών είναι η κατάσταση όπου έχεις ένα βρέφος κι έναν αντάρτη, πάμε σε διαφορά ηλικίας 3 χρόνια και πάνω (ως προτίμηση εννοώ);

 

Πάντως, με εξαίρεση τις μαμάδες που απέκτησαν το πρώτο πριν τα 30, νομίζω ότι οι υπόλοιπες δεν επιλέγουμε και πολύ... με την έννοια ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να το πολυσκεφτούμε, περιμένεις λίγο καιρό και μετά όταν σου προκύψει το δεύτερο καλώς...

[G.Geo]

Εγω ρε κορίτσια το σκέφτομαι αν θα κάνω δεύτερο παιδί και πότε.

Ο άντρας μου το θέλει πολύ -τουλάχιστον το ήθελε, -μέχρι που είδε πως εγώ έχω γίνει πολύ οξύθημη και νευρική πλέον, μετά το μωρό-!!

Αισθάνομαι ώρες ώρες τόσο κουρασμένη που το να έχω ένα ακόμη παιδί στο σπίτι θα με στείλει το λιγότερο στο ψυχιατρείο ή και στο μπαλκόνι!!!Χαχα

Αλήθεια τώρα..πριν παντρευτώ ήθελα να κάνω 2 παιδιά,

αλλά τώρα πια δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω δεύτερο.

Ο λόγος είναι ότι, ο άντρας μου λείπει σχεδόν όλη μέρα από το σπίτι, μέχρι πριν ένα μήνα φεύγαμε μαζί το πρωί (7.30) και γύρναγε στις 20.30 -στις 9 ξεκινάω μπάνιο το μωρό και μετά φαί και ύπνο-,

οπότε ΟΛΑ περνάνε από πάνω μου..έχω κουραστεί.

Νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρω, και είμαι πολυ απαιτητική με την ανατροφή του/των παιδιών μου, θεωρώ ότι αν είναι να μην είμαι σωστή μανα, καλύτερα να μην κάνω άλλο!!!

Αυτό που φοβάμαι πρακτικά είναι ότι θα είμαι τόσο κουρασμένη και νευριασμένη που θα συμπεριφέρομαι με νεύρα στα παιδιά και ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ!! Σίγουρα όταν έχεις ένα, οι υποχρεώσεις είναι λιγότερες και έχεις περισσότερες αντοχές.

 

Όσες έχετε δεύτερο, για πείτε πως είναι????

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Εγω ρε κορίτσια το σκέφτομαι αν θα κάνω δεύτερο παιδί και πότε.

Αισθάνομαι ώρες ώρες τόσο κουρασμένη που το να έχω ένα ακόμη παιδί στο σπίτι θα με στείλει το λιγότερο στο ψυχιατρείο ή και στο μπαλκόνι!!!Χαχα

Αλήθεια τώρα..πριν παντρευτώ ήθελα να κάνω 2 παιδιά,

αλλά τώρα πια δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω δεύτερο.

Νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρω, και είμαι πολυ απαιτητική με την ανατροφή του/των παιδιών μου, θεωρώ ότι αν είναι να μην είμαι σωστή μανα, καλύτερα να μην κάνω άλλο!!!

Αυτό που φοβάμαι πρακτικά είναι ότι θα είμαι τόσο κουρασμένη και νευριασμένη που θα συμπεριφέρομαι με νεύρα στα παιδιά και ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ!! Σίγουρα όταν έχεις ένα, οι υποχρεώσεις είναι λιγότερες και έχεις περισσότερες αντοχές.

 

ακριβως το ιδιο αισθανομαι απλα εκανα μερικες παραλαγες στο κειμενο σου.απλα η κεντρικη ιδεα ειναι ιδια

[apricot]

νομιζω οτι το πως ειναι υποκειμενικη η αποψη του καθενος για το 2ο παιδι γιατι ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικη αντιμετωπιση των πραγματων. εγω εχω ζοριστει παρα πολυ με τα 2 παιδια,εχω χασει τον εαυτο μου και την προσωπικη μου ζωη.εχω ξεχασει τι θα πει ξεγνοιασια κια ελευθερος χρονος,ζω με ενα ρολοι που τρεχει και παντα με προλαβαινει. δεν ξερω τι ειναι σωστο για τους γονεις,ομως ξερω τι ειναι σωστο για το παιδι(ετσι νομιζω τουλαχιστον)και ξερω πως πρεπει να εχει αδερφια.ετσι απλα!

ο γιος μου δεν ηταν στο προγραμμα αλλα τον λατρευω,το σκεφτομαι οτι θα μπορουσε να μην εχει γεννηθει γιατι ηθελα 1 παιδι, ομως του εχω τρελλη αδυναμια...δεν μπορω να απαντησω λοιπον στην ερωτηση 2ο παιδι ή μονο ενα παιδιπαντως οταν αποφασιζεις να κανεις παιδια δεν εχεις ιδεα πως θα ειναι, γεμιζει ολη σου η ζωη την ιδια στιγμη που αισθανεσαι οτι την εχεις χασει! τα παιδια ειναι ολη η χαρα και ταυτοχρονα ολη η ανησυχια στη ζωη σου.μονο αυτα εχουν σημασια και μονο για αυτα ζεις.αν μπορεις να το δεκτεις αυτο τοτε ενταξει αλλα δεν μπορεις.....

ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΒΓΑΛΑΤΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ!

[DimiAl]

Συμφωνώ με την G.Geo. Και εγώ σκέφτομαι για δεύτερο παιδάκι. Από την μια δεν θέλω να είναι μόνος του στην πορεία της ζωής του. Από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν ξέρω κατά πόσο θα είμαι σωστή μάνα για δύο παιδιά. Όταν επιστρέφω από την δουλεία θέλω να αφιερώνω το χρόνο μου στο παιδί και τις ανάγκες του. πώς γίνεται να καλύψεις πλήρως τις ανάγκες ενός πχ τετράχρονου και ενός νεογέννητου? Ίσως και να μου φαίνεται δύσκολο αλλά στην πράξη να είναι εφικτό, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σχεδόν όλες οι οικογένειες έχουν τουλάχιστον δύο παιδάκια.

[Σοφία Τ.]

Εγω ενα θα σας πω και μην το παρεξηγησετε....

Στο θεμα κουρασης το ενα παιδι ισον κανενα...Ομως οταν το δευτερο παιδι ξεπερασει την βρεφικη ηλικια τοτε (θελω να ελπιζω) πως ολα φτιαχνουν αφου τα παιδια εχουν το ενα το αλλο και αυτο ειναι το πιο σημαντικο απο ολα...

[Σοφία Τ.]

νομιζω οτι το πως ειναι υποκειμενικη η αποψη του καθενος για το 2ο παιδι γιατι ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικη αντιμετωπιση των πραγματων. εγω εχω ζοριστει παρα πολυ με τα 2 παιδια,εχω χασει τον εαυτο μου και την προσωπικη μου ζωη.εχω ξεχασει τι θα πει ξεγνοιασια κια ελευθερος χρονος,ζω με ενα ρολοι που τρεχει και παντα με προλαβαινει. δεν ξερω τι ειναι σωστο για τους γονεις,ομως ξερω τι ειναι σωστο για το παιδι(ετσι νομιζω τουλαχιστον)και ξερω πως πρεπει να εχει αδερφια.ετσι απλα!

ο γιος μου δεν ηταν στο προγραμμα αλλα τον λατρευω,το σκεφτομαι οτι θα μπορουσε να μην εχει γεννηθει γιατι ηθελα 1 παιδι, ομως του εχω τρελλη αδυναμια...δεν μπορω να απαντησω λοιπον στην ερωτηση 2ο παιδι ή μονο ενα παιδιπαντως οταν αποφασιζεις να κανεις παιδια δεν εχεις ιδεα πως θα ειναι, γεμιζει ολη σου η ζωη την ιδια στιγμη που αισθανεσαι οτι την εχεις χασει! τα παιδια ειναι ολη η χαρα και ταυτοχρονα ολη η ανησυχια στη ζωη σου.μονο αυτα εχουν σημασια και μονο για αυτα ζεις.αν μπορεις να το δεκτεις αυτο τοτε ενταξει αλλα δεν μπορεις.....

ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΒΓΑΛΑΤΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ!

 

 

Τωρα το ειδα το ποστ σου...Και ειναι ακριβως αυτο που νιωθω κι εγω...

[DimiAl]

:εχω χασει τον εαυτο μου και την προσωπικη μου ζωη.εχω ξεχασει τι θα πει ξεγνοιασια κια ελευθερος χρονος,ζω με ενα ρολοι που τρεχει και παντα με προλαβαινει.

 

Αυτά μου συμβαίνουν με το πρώτο αν αποφασίσω για δεύτερο τι να περιμένω ???

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

η αληθεια ειναι οτι δεν ημουν ετοιμη για δευτερο παιδακι.Η κωνσταντινα ειναι πολυ μικρη ακομα πιστευω.Το οτι δεν εχουμε βγαλει τις πανες σιγουρα ειναι προβλημα.Το οτι θελει πολυ συχνα αγκαλιες επισης ειναι προβλημα σε μια εγκυμοσυνη..εχασα το δευτερο στην 6η εβδομαδα κυησης.. ποσο θα θελα να το ειχα τωρα

[Mafalda2]

Η δική μου εμπειρία είναι η εξής: Από τη στιγμή που παντρευτήκαμε λέγαμε ότι θα κάνουμε 2-3 παιδιά. Επομένως όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το 2ο δεν κάτσαμε να σκεφτούμε πως θα είναι και αν όντως το θέλουμε ή όχι. Έτσι Γενάρη έκλεινα η μεγάλη μου κόρη τα 2 και το Φεβρουάριο γέννησα το μικρό μου γιο. Τώρα είναι κοντά 5 η μεγάλη και 3 ο μικρός και μπορώ να πω ότι μεγάλωσε σχεδόν μόνος του. Και αναλύω:

Τον 1ο χρόνο η μεγάλη ήταν στο σπίτι άρα κράταγα και τα 2 παιδιά κατά βάση μόνη μου και περιστασιακά ερχόταν και η μητέρα μου για βοήθεια-παρέα. Αυτόν το χρόνο, η μεγάλη μου κόρη βοηθούσε πολύ στην ανατροφή του μικρού (να φανταστείτε την άφηνα και μου κράταγε το βυζί όταν θήλαζα) αλλά ο μικρός κατ' ευθείαν κούνια και όλη την υπόλοιπη ώρα ασχολιόμουνα μαζί της. Το 2ο χρόνο η μεγάλη πήγε σταθμό οπότε είχα όλο το χρόνο να ασχοληθώ μαζί του τα πρωινά ενώ τα απογεύματα παίζανε μαζί σα μεγάλα παιδιά. Μπορεί να ακούγονται πολύ όμορφα και ιδανικά αυτά και είμαι σίγουρη ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι αλλά πραγματικά εμένα αυτό μου έχει μείνει. Βέβαια όλα αυτά έγιναν με μεγάλη κούραση και μπλα μπλα και προσπάθειες αλλά αυτήν τη στιγμή ξέρω ότι μπορώ να τα αφήσω και 2 ώρες να παίζουν στο δωμάτιό τους χωρίς να χρειαστεί να επέμβω σχεδόν καθόλου. Τώρα βέβαια κάθε πρωι ο μικρός ζητάει τη μεγάλη που παει προνήπιο και θέλει να παει και αυτός αλλά του χρόνου...

[apricot]

Αυτά μου συμβαίνουν με το πρώτο αν αποφασίσω για δεύτερο τι να περιμένω ???

σε περιμενουν αυτα που δεν περιμενα και εγω!!!!τα διπλα και περισσοτερα! βεβαια απο οτι βλεπω το δικο σου παιδακι ειναι λιγο μεγαλυτερο απο οτι ηταν η δικη μου οταν γεννηθηκε ο μπεμπης μας.εχουν 2 χρονια διαφορα και οταν γεννηθηκε το 2ο ηταν σαν να ειχα 2 μωρα γιατι και η κορη μου με τη ζηλια εγινε χειροτερη απο μωρο! τωρα ειναι λιγο καλυτερα τα πραγματα αλλα παλι ειναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ

πλεον παντως ειμαι της αποψης οτι ειναι καλυτερα τουλαχιστον για τους γονεις να εχουν μεγαλυτερη διαφορα,ετσι μου λεει η δικη μου πειρα..

[christina77]

Από τη στιγμή που γέννησα το πρώτο μου παιδί ήθελα αμέσως και δεύτερο, το οποίο για λόγους υγείας άργησε λίγο. Το συναίσθημα που νιώθω όταν τις βλέπω μαζί και η αίσθηση ότι θα έχουν πάντα η μία την άλλη, με αποζημιώνει για όλη την κούραση της ημέρας. Πλέον έχουν αρχίσει και παίζουν μαζί αρκετά παιχνίδια και το βράδυ η μεγάλη μου κόρη με αντικαθιστά λέγοντας παραμύθια στη μικρότερη! Όλο αυτό το σκηνικό με κάνει να θέλω και τρίτο ή και τέταρτο παιδάκι, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μπορώ να κάνω στα παιδιά μου.

[DimiAl]

Νιώθω ότι είναι πολύ εγωιστικό εκ μέρους μου να αφήσω το παιδάκι μου χωρίς αδελφάκι για να μην κουραστώ. Αυτό που με ανησυχεί είναι αν μέχρι και το δεύτερο παιδάκι φτάσει σχεδόν στα δύο του χρόνια θα είμαι καλή μαμά και για τα δύο τους. Μήπως από την κούραση και τις ευθύνες δυο παιδιών, της δουλειάς, του σπιτιού και εν μέσω αυτών και του ¨ξεχασμένου - αδικημένου¨ συζύγου δεν γίνω και τόσο καλή μαμά?

[apricot]

Νιώθω ότι είναι πολύ εγωιστικό εκ μέρους μου να αφήσω το παιδάκι μου χωρίς αδελφάκι για να μην κουραστώ. Αυτό που με ανησυχεί είναι αν μέχρι και το δεύτερο παιδάκι φτάσει σχεδόν στα δύο του χρόνια θα είμαι καλή μαμά και για τα δύο τους. Μήπως από την κούραση και τις ευθύνες δυο παιδιών, της δουλειάς, του σπιτιού και εν μέσω αυτών και του ¨ξεχασμένου - αδικημένου¨ συζύγου δεν γίνω και τόσο καλή μαμά?

εχεις απολυτο δικιο για αυτο και ειπα πριν οτι για το παιδι ειναι απαραιτητο να εχει αδερφια.τωρα για το αν θα γινεις καλη μαμα δεν ξερω?εγω για τον εαυτο μου θεωρω οτι δεν ειμαι!σιγουρα δεν ειμαι αυτη η μαμα που θα ηθελα να εχουν τα παιδια μου

[DimiAl]

Καλή μαμά νιώθω αλλά όχι αρκετή. θα ήμουν αρκετή αν είχα περισσότερο χρόνο.

[Σοφία Τ.]

H αληθεια οτι υπαρχουν φορες που νιωθω "λιγη" για τα παιδια μου...Και μερικες φορες πιστευω οτι ειμαι και κακη μαμα...Αλλα μετα σκεφτομαι οτι και οι μαμαδες ειναι ανθρωποι με ελαττωματα και υπομονη που δεν ειναι ανεξαντλητη...

[BabyBoom]

Θέλω να κάνω δεύτερο παιδί όχι για να έχει παρέα τώρα που είναι μικρό αλλά γιατί πιστεύω ότι πρέπει να έχει το παιδί μου οικογένεια όταν εγώ και ο πατέρας της δεν θα είμαστε μαζί της.

 

Θέλω όμως να χορτάσω τη μικρή μου, δεν θέλω να μοιράσω ακόμα το χρόνο μου σε ένα δεύτερο παιδάκι.

Άσε που το σώμα μου δεν έχει επανέλθει ακόμα.

Επίσης πιστεύω ότι οικονομικά θα ζοριστούμε πολύ αν είναι κοντά τα παιδάκια. Με την αδερφή μου έχουμε ένα χρόνο διαφορά και με τα φροντιστήρια είχαμε γονατίσει οικονομικά στο λύκειο.

 

Και με εκνευρίζουν όλοι που ακόμα και στη βάφτιση φωνάζανε άντε και με το γιο τώρα.

 

(by the way, έχω καθυστέρηση πρώτη φορά μετά την εγκυμοσύνη. Να πανικοβληθώ???)

[apricot]

(by the way, έχω καθυστέρηση πρώτη φορά μετά την εγκυμοσύνη. Να πανικοβληθώ???)

SORRY αλλα ειναι λιγο αστειο....εσυ ξερεις πρεπει να πανικοβληθεις?γιατι εγω τελικα πανικοβληθηκα.......

[DimiAl]

Το ξέρω ότι μιλάω (γράφω) πολύ και σας ζάλισα αλλά πιάσαμε ευαίσθητο για μένα θέμα. Έχω μια δίδυμη αδελφή που από το πρωί έχουμε μιλήσει στο τηλ.τουλάχιστον 3 φορές, παντρευτήκαμε την ίδια μέρα, βγαίνουμε σχεδόν πάντα όλοι μαζί. Ήταν έγκυος σε δίδυμα το καλοκαίρι, γέννησε πολύ πρόωρα και δυστυχώς χάσαμε και τα δύο παιδάκια. Τώρα εγώ αναβάλλω την σκέψη μου για δεύτερο παιδί μέχρι η αδελφή μου να μείνει έκγυος. Δεν νιώθω άνετα αν μείνω έγκυος και αυτή όχι. Μια τέτοια σχέση δεν θέλω να στερήσω στο παιδί μου.

[Mafalda2]

Πολύ άσχημο αυτό που πέρασες... Τα ίδια συναισθήματα τα είχα και εγώ όταν είχε κάνει αποβολή η νύφη μου στο κοριτσάκι της (στους 6 μήνες) και εγώ ήμουνα ήδη έγκυος (2-3 μηνών) αισθανόμουνα τόσο άσχημα και τόσο ένοχη ενώ δεν έπρεπε... Μπράβο για τη σχέση σας... Εγώ αυτό δεν το είχα γιατί είχα 2 αδερφούς με τους οποίους έχουμε πολύ καλή σχέση μεν αλλά δεν είναι το ίδιο όπως 2 αδερφές... Γι΄αυτό και εγώ το τρίτο το προτιμώ κοριτσάκι. Για να δώσω στην κόρη μου αυτό που δεν είχα εγώ και πάντα ήθελα.