αργοπορεία και χρονόμετρο

[alcyon]

Κάθε βράδυ μισή ώρα περίπου πριν την καθορισμένη ώρα ύπνου ξεκινάμε τις απαραίτητες διαδικασίες (συμμάζεμα δωματίου, πλύσιμο δοντιών, πυτζαμούλες..)

Όμως το συμμάζεμα τα δυσκολεύει.

 

Μέχρι το τέλος της ημέρας το σπίτι είναι πια βομβαρδισμένο από παιχνίδια. Σε όσα μπορούμε τα μαζεύουμε στη διάρκεια της μέρας, αλλά απ' ότι βλέπω τα παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν έχουν την ικανότητα να οριοθετήσουν τη λήξη κάποιας δραστηριότητάς τους ή παιχνιδιού. Απλά κάποια στιγμή κάτι άλλο τους τραβάει την προσοχή ενώ δε θεωρούν ότι έχει λήξει το προηγούμενο παιχνίδι για να το μαζέψουν. Ακόμα κι αν το επισημάνω, αντιδρούν λέγοντας πως ακόμα παίζουν (με το προηγούμενο.... κι ας μην το αγγίξουν καθόλου).

 

Έτσι τα αφήνω για το βραδινό συμμάζεμα. Γνωρίζω εξ αρχής πως ένα μεγάλο μέρος θα το κάνω εγώ και ο σύζυγος, αλλά φροντίζω να καθυστερώ επίτηδες και να "φορτώνω" τμήματα της όλης εργασίας στα παιδιά για να μάθουν να μαζεύουν τα παιχνίδια τους.

 

Τα παράπονά τους...

"Μαμά είναι δύσκολο"

"Μαμά γίνεται χαμός!" (Αυτό μάλλον είναι διαπίστωση και όχι παράπονο )

 

Βλέπω πως δυσκολεύονται επίσης να καταλάβουν από πού θα ξεκινήσουν και τι θα κάνουν (αυτό θέλει αφαιρετική σκέψη και δε νομίζω να έχουν αυτή την ικανότητα σε αυτή την ηλικία. Πρέπει δηλ. να απομονώσουν/εστιάσουν σε ένα αντικείμενο μέσα σε μια πληθώρα άλλων και να προσδιορίσουν πού θα πάει). Αυτό το έλυσα με το να λέω π.χ. "πάρε αυτή την κούκλα και βάλ' τη σε αυτό το κουτί".

 

Όμως...... ενώ όλα πήγαιναν καλά, τελευταία άρχισαν να "τεμπελιάζουν". Αργούν πάρα πολύ να κάνουν οτιδήποτε και μπορεί να χρειαστεί να επαναλλάβω την εντολή 3 και 4 ή περισσότερες φορές. Συχνά νευρίαζα και τους φώναζα . Ο σύζυγος έπεσε κι αυτός στην ίδια παγίδα ... της φωνής (γιατί αυτή τη διαδικασία την κάνουμε όλοι μαζί -είναι οικογενειακή υπόθεση). Αυτό ξεκίνησε από το συμμάζεμα των παιχνιδιών και επεκτάθηκε σε όλες τις δραστηριότητες προ του ύπνου, δηλ. θέλουν 15 λεπτά πλεον για να πλύνουν τα δόντια, αφού χαζέψουν τον καθρέφτη, πλύνουν τα χέρια τους, τη βρύση, τα πλακάκια, τις λεκάνες κτλ... Να μην πω για τις πυτζάμες..... Όλη η προετοιμασία μέχρι το κρεβάτι κρατούσε 25-30 λεπτά και έφτασε να αγγίζει πάνω από 60 !!

 

Πριν δυο μέρες όμως αποφασίσαμε να χαμηλώσουμε τα ντεσιμπελ της φωνής μας και να ξαναδούμε το όλο θέμα γιατί μάλλον κάτι δεν κάνουμε εμείς καλά. Έτσι αφού συζητήσαμε αρκετά διεξοδικά το θέμα με το σύζυγο, θεωρήσαμε πως ήρθε η ώρα να βάλουμε τις έννοιες της υπευθυνότητας και του χρόνου στη ζωή τους.

 

Για την υπευθυνότητα: Τους έδωσα ένα μικρό κουτί. Το ονόμασα συρτάρι και τους έβαλα ένα σεντόνι, ένα ρουχαλάκι, ένα μαντιλάκι. Αυτά μαζί με ένα μαξιλαράκι-γατάκι και την αγαπημένη τους κούκλα τα έβαλα με τάξη μέσα στο κουκλοσπιτάκι τους. Είπα πως τα μωρά τους θέλουν κι αυτά να κοιμούνται και για να γίνει αυτό πρέπει να είναι όλα περιποιημένα (όλα αυτά λίγο πριν πάμε για ύπνο). Φυσικά αν τα φτιάχνουν ... τότε θα παίρνουν ένα αυτοκόλλητο για τον πίνακα επιτυχίας τους. Το δέχθηκαν με ενθουσιασμό γιατί είναι κάτι που μπορούν να κάνουν, και παράλληλα βρίσκω ευκαιρίες να "φορτώνω" κι άλλα πράγματα σε σχέση με το μάζεμα του δωματίου τους.

 

Για το χρόνο: Πήραμε ένα μικρό επιτραπέζιο ρολόι με χρονόμετρο. Τους είπα πως αν κάνουν ότι χρειάζεται (π.χ. το μάζεμα) πριν χτυπήσει το ρολόι, τότε θα κερδίζουν ένα αυτοκόλλητο για τον "πίνακα επιτυχίας" τους. Περιττό να πω πως γεμίζουμε πολλά δαχτυλάκια με αυτοκόλλητα που καταλήγουν στον πίνακα!

 

Ο προβληματισμός μου τώρα είναι....

Ενώ βλέπω πως ανταποκρίνονται θετικά ως προς το ρολόι, βλέπω τη μια μου κόρη να παραπονιέται "όχι ρολόι, δε θέλω το ρολόι". Ευχαριστιεται που παίρνει αυτοκόλλητα γιατί προλαβαίνει να κάνει τα πράγματα πριν αυτό χτυπήσει. (Έχω βάλει αρκετά μεγάλους χρόνους στους οποιους άνετα προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν αυτό που κάνουν, και είναι σαφώς μικρότεροι από το να μην έχω το ρολόι). Σήμερα για παράδειγμα έβαλαν πυτζάμες σε λιγότερο από 4 λεπτά, και έπλυναν τα δόντια τους σε επίσης 4 λεπτά. Σύνολο 8, ενώ θα έκαναν περίπου 30-40 με τα δεδομένα της "αργοπορείας".

 

Όμως.... αναρωτιέμαι.......

Μήπως όμως τα αγχώνω;

Μήπως τα πιέζω;

Μήπως τους βάζω περισσότερα από αυτα που μπορούν να κάνουν;

Από την άλλη όμως... δε μπορούν αυτά απλά να σκορπίζουν τα παιχνίδια τους χωρίς να τα μαζεύουν.

Καμιά άλλη ιδέα υπάρχει;

 

Ήμουν αναλυτική σε μια προσπάθεια να δώσω μια σχετικά ολοκληρωμένη εικόνα. Υπάρχουν κι άλλες λεπτομέρειες αλλά νομίζω πως τα βασικά τα σκιαγράφησα.

[Μαρια Στυλιανακη]

καλά είσαι απίστευτη! ούτε νταντά Τζό φρόστ να σε είχε εκπαιδεύσει! χεχε

 

η τάξη ειναι απαραίτητη και βοηθάει τα παιδιά, ειδικά όταν γίνεται με ευχάριστο τρόπο.

 

εντάξει αν λέει το ένα σου παιδάκι οτι δε το θέλει το ρολόι, μπορεί όντως να το αγχώνει οπότε μπορείς και να δοκιμάσεις το μέτρημα σιγανά δηλαδή

 

"για να δω... λέτε να τα έχετε μαζέψει μέχρι να μετρήσω ως το δέκα ? πάω πιο δίπλα δεν θα κοιτάω! " εεεεεεεεεεεεεενα δυυυυυυυυυυυυυο τριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιια

τέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεσσερα πέεεεεεεεεεεεεεεεεεεντε

 

κανεις οτι δε βλέπεις εκείνη την ώρα (βαζεις τα χέρια μπροστά στα μάτια)

 

με πολύ γλυκιά φωνή , σαν ένα παιχνίδι. Μπορεί αυτό να μην είναι αγχωτικό όσο το ρολόι, και είναι κάτι πιο ζεστό.

Στον παιδικό αυτό είναι επίσης κάτι που πετυχαίνει καλά.

 

 

αυτό με το μάζεμα στο τέλος δεν βοηθάει,

και εγώ στην αρχή στον παιδικό έλεγα δε βαριέσαι και μετά στο τέλος της ημέρας γινόταν όπως είπες ένας χαμός που ήταν αδύνατο να μαζευτει απο τα παιδιά.

 

χρειάζεται πρίν βγάλουν ένα νέο παιχνίδι να βάλουν το παλιό στη θεση του

να ξεκουραστεί,

να πάει για ύπνο για να είναι ξεκούραστο την επόμενη φορά που θα παίξουμε μαζί του.

 

Μάθετε να λέτε καληνύχτα στα παιχνίδια που και αυτά θα κοιμηθούν στα "κρεβάτια" τους (τα κουτιά τους δηλ), για να μπορούν την επομενη μέρα να παίξουν.

 

Στην ομάδα που κάνω είναι ένας πολύ καλός τρόπος μετάβασης και τελειώματος μιας δραστηριότητας αυτό, και εχει πάντα επιτυχία, και ακόμα και τα παιδιά που αρχίζουν να κλαίνε γιατί δεν θέλουν να σταματήσει, πείθονται και λένε και αυτά καληνύυχτα απαλά και όλοι μαζί (όποιος θέλει) πάμε για ύπνο το παιχνίδι αυτό. Οπότε και δεν εχεις γκρίνιες

και μπαίνει και το παιχνίδι στην θέση του και πάτε στο επόμενο βημα.

 

 

 

Μέχρι το τέλος της ημέρας το σπίτι είναι πια βομβαρδισμένο από παιχνίδια. Σε όσα μπορούμε τα μαζεύουμε στη διάρκεια της μέρας, αλλά απ' ότι βλέπω τα παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν έχουν την ικανότητα να οριοθετήσουν τη λήξη κάποιας δραστηριότητάς τους ή παιχνιδιού.

 

αν για λίγο καιρό την ώρα που πάνε να βγαλουν το άλλο παιχνίδι πάς με ζεστή φωνή και πείς "πάμε πρώτα να βάλουμε τα ζωάκια/τουβλάκια /αυτοκινητάκια να ξεκουραστούν και μετά θα παιξουμε με το πάζλ "

σιγά σιγα θα το μάθουν.

αυτό δεν πετυχαίνει αν είσαστε μακριά σωματικά.

πρέπει έστω σε ένα παιδί να πάτε κοντά του και απαλά να το καθοδηγήσετε προς το παιχνίδι που πρέπει να ξεκουραστεί, (ή να φέρετε το κουτί πιο κοντά στο παιδί)

και αν χρειαστεί δίνετε εσείς στο χέρι του ένα ζωάκι /τουβλάκι κτλ να το βαλει στο κουτί, κάνετε δηλαδή έτσι την αρχή, το δίνετε όμως στο παιδί να το βάλει.

Εάν ένα παιδί το κάνει και συνεχίσει, και το επιβραβεύσετε, (μπράβο που μαζεύεις τα παιχνίδια!) τότε τα άλλα θα μιμηθούν αυτή τη δραστηριότητα χωρίς να χρειαστεί να απευθυνθείτε ξανά και σε αυτά.

(πετυχαίνει πολύ καλά στην ομάδα που κάνουμε με τους γονείς)

 

θα έλεγα να προσέξετε με τα αυτοκόλλητα γιατί δεν ειναι καλό να χρησιμοποιούνται για πολυ πολυ καιρό, σιγά σιγά δηλαδή θα τα μειώσετε και θα τα έχετε για ιδιαίτερες περιστάσεις ή δυσκολίες...

 

βοηθάνε στην αρχή, και μετά αυτή η δραστηριότητα είναι καλό να γίνεται ευχάριστη ρουτίνα απο μόνη της, χωρίς αυτοκόλλητο δηλαδή.

 

 

πάντως πολύ καλό που μπήκατε σε αυτή την διαδικασία να αναρρωτηθείτε απο κοινού τι θα κάνετε και πως /τι να αλλάξετε για να πετύχει καλύτερα!

 

η ελαστικότητα είναι το πάν!

οι κανόνες μπορούν να αναπροσαρμόζονται ανά πάσα στιγμή ανάλογα τις ανάγκες

 

πάντως μην ανησυχείς γιατί τα παιδιά έχουν απίστευτη ενέργεια, και είναι καλό αυτή να μπαίνει σε μια σειρά.

Δηλαδή διασκέδαση/ μάζεμα, διασκέδαση/μάζεμα, διασκέδαση/μάζεμα.

 

και τα πιο μικρά παιδιά μπορούν να μάθουν να μαζεύουν απο την στιγμή που αυτό γίνεται με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο.

 

το θέμα του ρολογιού, θα το δείς, εφ όσον δεν χρειάζεται μπορείς να κανεις εσύ το μέτρημα στην πλάκα για μεγαλύτερη διασκέδαση.

 

λέγε τους αριθμούς καθώς μετράς και με περίεργο τρόπο. (ψιλη φωνη, χοντρή φωνη, κτλ)

κάποαι στιγμή δε θα χρειάζεται πια ούτε ρολόι ούτε και μέτρημα.

ή μόνο τις ημέρες που δεν εχουν ορεξη κτλ.

 

πολύ ωραία και τα παραδείγματα με τα ζωάκια που χρειάζονται τάξη για να κοιμηθούν!

[Eliza]

Από ποιά ηλικία θεωρούμε ότι μπορούμε να περιμένουμε ότι τα παιδιά πράγματι θα συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία του συμμαζεματος?

Όσες φορές και αν έχω προσπαθήσει μέχρι τώρα -ομολογώ βέβαια ότι δεν καταφέρνω να είμαι πολύ συστηματική - ο Κωστής κατά βάση με αγνοεί.

Ούτε συνεργάζεται, ούτε αρνείται να συνεργαστεί. Απλά δεν μου δίνει καμία σημασία

Αυτό είναι κάτι που γενικά το κάνει όταν του κάνεις οποιαδήποτε ερώτηση που τη δεδομένη στιγμή δεν του κινεί το ενδιαφέρον.

πχ "Πεινάς? Θέλεις να φας.....(αυτό)?"

Αν δεν θέλει απλά δεν απαντάει και συνεχίζει να ασχολείται με ό,τι κάνει.

Αν θέλει απαντάει.

Επισημαίνω ότι είναι παιδάκι με απίστευτη γλωσσική ικανότητα, μιλάει κανονικότατα εδώ και αρκετό καιρό, άρα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα συνεννόησης -αρκεί να θέλουμε να συνεννοηθούμε

[alcyon]

Μαρία σε ευχαριστώ για τη γνώμη σου... τα μελετάω αυτά που έγραψες, έχω ήδη απορίες σε κάποια πράγματα και θα επανέλθω μόλις τα βάλω σε μια σειρά.

 

 

Από ποιά ηλικία θεωρούμε ότι μπορούμε να περιμένουμε ότι τα παιδιά πράγματι θα συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία του συμμαζεματος?

 

Πιστεύω πως όσο νωρίτερα τόσο καλύτερο.

 

Όσες φορές και αν έχω προσπαθήσει μέχρι τώρα -ομολογώ βέβαια ότι δεν καταφέρνω να είμαι πολύ συστηματική - ο Κωστής κατά βάση με αγνοεί.

Ούτε συνεργάζεται, ούτε αρνείται να συνεργαστεί. Απλά δεν μου δίνει καμία σημασία

Αυτό είναι κάτι που γενικά το κάνει όταν του κάνεις οποιαδήποτε ερώτηση που τη δεδομένη στιγμή δεν του κινεί το ενδιαφέρον.

πχ "Πεινάς? Θέλεις να φας.....(αυτό)?"

Αν δεν θέλει απλά δεν απαντάει και συνεχίζει να ασχολείται με ό,τι κάνει.

Αν θέλει απαντάει.

Επισημαίνω ότι είναι παιδάκι με απίστευτη γλωσσική ικανότητα, μιλάει κανονικότατα εδώ και αρκετό καιρό, άρα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα συνεννόησης -αρκεί να θέλουμε να συνεννοηθούμε

 

Σε περιπτώσεις που δεν παίρνω απάντηση κάθομαι κοντά τους (στο ύψος τους) και τους λέω "απάντησέ μου σε αυτό που ρώτησα". Τότε μου λένε αυτό που σκέφτονται... "δε θέλω", "δε μου αρέσει", κτλ. Γιατί θεωρώ πως είναι και θέμα ανάπτυξης της επικοινωνίας και θέμα σεβασμού στο συνομιλητή τους.

 

Με το σύζυγο καμιά φορά γελάμε με αυτές τις αντιδράσεις (όταν είμαστε μόνοι μας το βράδυ, ΠΟΤΕ μπροστά στα παιδία!!) Και λέμε... "τα παιδιά μας κουφάθηκαν πάλι"... οπότε αναζητούμε τι φταίει για την "κουφαμάρα" (Έτσι ξεκίνησε και το θέμα με το συμμάζεμα... με "κουφά" παιδιά που συνέχιζαν να κάνουν αυτό που έκαναν χωρίς ανταπόκριση).

[Maya]

Όμως.... αναρωτιέμαι.......

Μήπως όμως τα αγχώνω;

Μήπως τα πιέζω;

 

Εμένα καταάγχωσες , γιατί τα παιδιά μας είναι περίπου ίδια ηλικία (2006), αλλά ταυτόχρονα μου έδωσες πολύ ωραίες ιδέες. Λοιπόν αυτό με το ρολόι δουλεύει, το διαπίστωσα στο μεσημεριανό ύπνο. Θα το δικομάσω και γενικότερα και θα σου πω!

[alcyon]

η τάξη ειναι απαραίτητη και βοηθάει τα παιδιά, ειδικά όταν γίνεται με ευχάριστο τρόπο.

Αυτή ήταν η πρώτη διαπίστωση που κάναμε όταν αναζητήσαμε το λάθος μας (εγώ κι ο σύζυγος). Για εμάς η ώρα της προετοιμασίας για τον ύπνο έχει τρομερή ψυχολογική ένταση. Σε συνδυασμό με την κούραση της ημέρας ή .... και της εβδομάδας, κάθε άλλο παρά διασκέδαση ήταν. Τώρα με αυτά τα "μέτρα" για τα παιδιά, έχουμε προσθέσει και την προσοχή στη δική μας διάθεση. Θέλει όρεξη και όχι αγγαρεία!!! Σε αυτό είχαν δίκιο τα παιδιά!

 

αυτό με το μάζεμα στο τέλος δεν βοηθάει,

και εγώ στην αρχή στον παιδικό έλεγα δε βαριέσαι και μετά στο τέλος της ημέρας γινόταν όπως είπες ένας χαμός που ήταν αδύνατο να μαζευτει απο τα παιδιά.

 

χρειάζεται πρίν βγάλουν ένα νέο παιχνίδι να βάλουν το παλιό στη θεση του

να ξεκουραστεί,

να πάει για ύπνο για να είναι ξεκούραστο την επόμενη φορά που θα παίξουμε μαζί του.

 

Αυτή είναι η μόνιμη διαφωνία μας με το σύζυγο. Εκείνος λέει πως μπορούν να κάνουν αυτό που λες, να βάλουν το παλιό παιχνίδι στη θέση του και μετά να πάρουν άλλο, κι εγώ διαφωνώ λέγοντας πως δυσκολεύονται σε αυτή την ηλικία να οριοθετήσουν τη λήξη της δραστηριότητάς τους. Μάλλον πρέπει να του δώσω δίκιο!

 

Θα πω όμως ένα παράδειγμα για να δείξω τι με κάνει να θεωρώ δύσκολη την εφαρμογή μιας τέτοιας αντιμετώπισης:

Σήμερα έπαιζαν με τα μωρά τους (τις κούκλες τους). Έχει φέρει η κάθε μια από ένα μωράκι. Η α' (=η πρώτη δίδυμη) έχει φέρει κουβερτούλα, η β' έχει φέρει ρουχαλάκια, ο μικρός έχει φέρει παιχνιδάκια. Κάποια στιγμή η α' βαριέται και θέλει να ζωγραφίσει. Αφήνει την κουβερτούλα που έφερε γιατί ήθελε να συνεχίσει το παιχνίδι της η β' με τον μικρό. Όταν μετά από ώρα θέλει και η β' και ο μικρός να ζωγραφίσουν αρνούνται να πάνε στη θέση τους την κουβέρτα που έφερε η α' γιατί το θεωρούν δική της υποχρέωση.

Εκεί τι γίνεται;

Αν υποχρεώσω μόνο τη β' και το μικρό να πάρουν όλα τα πράγματα... τότε η α' έχει εξαιρεθεί της διαδικασίας του μαζέματος.

Αν πάλι πάρει η α' την κουβερτούλα μόλις τελειώσει το παιχνίδι της, τότε χαλάει και το παιχνίδι των άλλων.

Κάπως έτσι γίνεται και μαζεύονται...

Σε κάποιες στιγμές μέσα στη μέρα κάνουμε κάποια μικρά μαζέματα, αλλά.... δεν επαρκούν πάντα.

 

 

αν για λίγο καιρό την ώρα που πάνε να βγαλουν το άλλο παιχνίδι πάς με ζεστή φωνή και πείς "πάμε πρώτα να βάλουμε τα ζωάκια/τουβλάκια /αυτοκινητάκια να ξεκουραστούν και μετά θα παιξουμε με το πάζλ "

σιγά σιγα θα το μάθουν.

 

Έχω χωρίσει τα παιχνίδια σε "παιχνίδια δραστηριοτήτων" (πάζλ, τουβλάκια κτλ) και σε "ελεύθερα παιχνίδια". Τα πρώτα είναι έξω από το δωμάτιό τους (στη βιβλιοθήκη τους), ενώ τα δεύτερα μέσα. Στα πρώτα γίνεται ακριβώς αυτό που λες. Πρώτα μαζεύουμε το ένα και μετά πάμε στο επόμενο. Και λειτουργεί. Είμαι κι εγώ μαζί τους και επιτηρώ την ορθή χρήση του παιχνιδιού (=να μην καταστραφεί). Το πρόβλημα είναι με την άλλη κατηγορία.

 

Επίσης τα μεσημέρια όταν σταμάτησαν να θέλουν ύπνο, τους ειπαμε πως μπορούν να παίζουν, αλλά να κάθονται εκεί για να ξεκουραζόμαστε κι εμείς. Έτσι εκεί δεν έχω πρόσβαση ούτε μπορώ να τους πω να μαζέψουν το ένα παιχνίδι για να αρχίσουν άλλο. Όταν μπαίνω στο δωμάτιο...... άλλες φορές γίνεται λίγος χαμός.... και άλλες φορές... είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του!!

Ένα παράδειγμα.... εδω: http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=12469&postdays=0&postorder=asc&start=480

 

θα έλεγα να προσέξετε με τα αυτοκόλλητα γιατί δεν ειναι καλό να χρησιμοποιούνται για πολυ πολυ καιρό, σιγά σιγά δηλαδή θα τα μειώσετε και θα τα έχετε για ιδιαίτερες περιστάσεις ή δυσκολίες...

 

βοηθάνε στην αρχή, και μετά αυτή η δραστηριότητα είναι καλό να γίνεται ευχάριστη ρουτίνα απο μόνη της, χωρίς αυτοκόλλητο δηλαδή.

 

Τη σκέψη για τα αυτοκόλλητα την ξεσηκώσαμε από τη "νταντά αμέσου δράσεως". Το ξεκινήσαμε για την τουαλέτα και είχε ιδιαίτερη επιτυχία. Όπως είπες όταν πια καθιερώθηκε και έγινε ρουτίνα το σταματήσαμε. (Να σημειώσω πως για κάθε ομάδα από αυτοκόλλητα που μαζεύανε, έπαιρναν ένα "μεγάλο δώρο" (=σημαντικό δώρο, όχι ογκώδες, όχι ακριβό). Μετά έχαναν και τα ίδια το ενδιαφέρον τους.

 

Τώρα με τον καιρό αλλάζουμε τους στόχους (π.χ. μάζεμα τραπεζιού μετά το φαγητό, αργότερα πλύσιμο δοντιών, έπειτα το ντύσιμο κτλ) κρατάμε όμως τον πίνακα, γιατί τους αρέσει και νιώθουν πολύ περήφανα που καταφέρνουν να τον γεμίζουν! Όταν βλέπουμε ότι έρχεται κορεσμός, εκεί χαλαρώνουμε κι εμείς και άτυπα τον "απενεργοποιούμε". Επανέρχεται με κάποιο νέο στόχο... Έτσι λειτουργεί ο πίνακάς μας.

 

 

Για το ρολόι: Όταν βάζω το ρολόι, το καλό είναι πως μπορώ να βρίσκομαι μαζί τους και να τα βοηθάω ή να τους κάνω αστειάκια για να χαλαρώνουν. Ενώ το μέτρημα αν το κατάλαβα καλά.... (με το κρυφτούλι)... θα μου δώσει "απόσταση" από τα παιδιά.

Θα δοκιμάσω λίγες μέρες ακόμα με το χρονόμετρο... (γιατί 2 ή 3 είναι ακόμα στην εκμάθηση). Σιγά σιγά θα κοιτάξω να το περάσω στο μέτρημα...

 

Γενικά είναι λογική η χρονική οριοθέτηση κάποιων δραστηριοτήτων; Δηλαδή έχει νόημα αυτό που κάνω ή άδικος ο κόπος και χωρίς νόημα; Αν δεν έχει νόημα, μπορεί να αλλάξει με κάποιον άλλο τρόπο αυτή η αργοπορία;

 

Υ.Γ. ΩΧ!! Αργοπορία και όχι αργοπορεία.... Πάει η ορθογραφία μου... Και πώς να διορθώσω τον τίτλο;;;;;;; Πώ πω.... χάλι!!

[jena]

Alcyon δεν εχω να πω κατι επι του θεματος, απλα γραφω για να δηλωσω το θαυμασμο μου!!!!

 

Δεν παιζεσαι!!!! Μπραβο!!!

[alcyon]

Επίσης είχα διαβάσει μια ωραία ιδέα, αλλά δεν ξέρω πως ακριβώς να την εφαρμόσω.

 

Να πραγματοποιείται μια δραστηριότητα για όση ώρα ακούγεται ένα τραγουδάκι τους. Έτσι σιγά σιγά θα μάθουν να συντονίζουν τις κινήσεις τους "μετρώντας" κατά κάποιο τρόπο το χρόνο με τα λογάκια του τραγουδιού.

Αλλά όλα τα τραγούδια τα παιδικά είναι... μικρά! Πώς να χωρέσει το συμμάζεμα ή το πλύσιμο δοντιών σε ένα τραγούδι που διαρκεί 1-1:30 λεπτό; (άντε το να φορέσουν τις πυτζάμες γίνεται)

 

Καμιά καλή ιδέα για εφαρμογή; Πιστεύω θα είναι πιο χαλαρό από τα άλλα (ρολόι, μέτρημα, ...) και πιο διασκεδαστικό.

[Eliza]

Alcyon, σ'ευχαριστώ για τις απαντήσεις

Για το όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα, ενώ θεωρητικά συμφωνώ, στην πράξη τα έχω βρει τελείως σκούρα...ειδικά επειδή δουλεύω και οι παππούδες που κρατάνε τον Κωστή, κάνουν ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει και δεν μου είναι και εύκολο να τους κάνω υποδείξεις αφού σε γενικές γραμμές είναι και οι 2 σούπερ -ο καθένας με τον τρόπο του. Έχουμε και το μπαμπά μας που γυριζει ψιλοαργά και φυσικά θέλει να παίξουνε και όχι να συμμαζέψουνε μαζι....

Ίσως τώρα που θα γεννήσω και θα μείνω πάλι κάποιο καιρό στο σπίτι να τα καταφέρω καλύτερα.

Γενικά με την τήρηση των ωραριών, έχουμε ένα πρόβλημα ως οικογένεια.

Εγώ πάντα ακριβής και στη ώρα μου, ο μπαμπάς μας πάντα στην καθυστέρηση και το παιδί στη μέση....μια να τον τρέχουμε και μια να τον χασομεράμε...

Πάντως, εχθές δοκίμασα το κόλπο να βάλουμε το παιχνίδι μας (κάτι τουβλάκια) να ξεκουραστεί στη θέση του, πριν ασχοληθούμε με κάτι άλλο και έπιασε!!!Μάλιστα το πρωί, ο Κωστής μου τα έδειξε πριν τα πάρει λέγοντάς μου "κοιμούνται"

[Eliza]

Επίσης είχα διαβάσει μια ωραία ιδέα, αλλά δεν ξέρω πως ακριβώς να την εφαρμόσω.

 

Να πραγματοποιείται μια δραστηριότητα για όση ώρα ακούγεται ένα τραγουδάκι τους. Έτσι σιγά σιγά θα μάθουν να συντονίζουν τις κινήσεις τους "μετρώντας" κατά κάποιο τρόπο το χρόνο με τα λογάκια του τραγουδιού.

Αλλά όλα τα τραγούδια τα παιδικά είναι... μικρά! Πώς να χωρέσει το συμμάζεμα ή το πλύσιμο δοντιών σε ένα τραγούδι που διαρκεί 1-1:30 λεπτό; (άντε το να φορέσουν τις πυτζάμες γίνεται)

 

Καμιά καλή ιδέα για εφαρμογή; Πιστεύω θα είναι πιο χαλαρό από τα άλλα (ρολόι, μέτρημα, ...) και πιο διασκεδαστικό.

 

Μια ιδέα είναι ..." Μέχρι να ακούσουμε 2 τραγουδάκια" ή "2 φορές το τραγουδάκι"

Δεν ξέρω ποια είναι η γκάμα των τραγουδιών που ακούτε αλλά νομίζω ότι στη Λιλιπούλπολη, στο Μίλα μου για μήλα και στον Τεμπέλη Δράκο (τα αγαπημένα μας) υπάρχουν μεγαλύτερα τραγουδάκια από τόσο.

[kiknaki]

Επίσης είχα διαβάσει μια ωραία ιδέα, αλλά δεν ξέρω πως ακριβώς να την εφαρμόσω.

 

Να πραγματοποιείται μια δραστηριότητα για όση ώρα ακούγεται ένα τραγουδάκι τους. Έτσι σιγά σιγά θα μάθουν να συντονίζουν τις κινήσεις τους "μετρώντας" κατά κάποιο τρόπο το χρόνο με τα λογάκια του τραγουδιού.

Αλλά όλα τα τραγούδια τα παιδικά είναι... μικρά! Πώς να χωρέσει το συμμάζεμα ή το πλύσιμο δοντιών σε ένα τραγούδι που διαρκεί 1-1:30 λεπτό; (άντε το να φορέσουν τις πυτζάμες γίνεται)

 

Καμιά καλή ιδέα για εφαρμογή; Πιστεύω θα είναι πιο χαλαρό από τα άλλα (ρολόι, μέτρημα, ...) και πιο διασκεδαστικό.

 

Μια ιδέα είναι ..." Μέχρι να ακούσουμε 2 τραγουδάκια" ή "2 φορές το τραγουδάκι"

Δεν ξέρω ποια είναι η γκάμα των τραγουδιών που ακούτε αλλά νομίζω ότι στη Λιλιπούλπολη, στο Μίλα μου για μήλα και στον Τεμπέλη Δράκο (τα αγαπημένα μας) υπάρχουν μεγαλύτερα τραγουδάκια από τόσο.

 

 

Μπορείς επίσης να αντιγράψεις αγαπημένα τραγουδάκια τους σε ένα cd με χρόνο τόσο ώστε να καλύπτει τη διάρκεια που χρειάζεστε.

Ετσι θα είναι πιο διασκεδαστικό το συμμάζεμα των παιχνιδιών τους αφου η μουσική είναι αγχολυτική και αντικαθιστά το χρονόμετρο επάξια και σαφώς χωρίς άγχος.

[alcyon]

Είμαστε ακόμα στη δοκιμή με το χρονόμετρο. Θα ψάξω τα τραγουδάκια που προτείνετε για να δω τι μας ταιριάζει, γιατί κι εμένα μου φαίνεται καλύτερη ιδέα το να μετράμε το χρόνο με τραγουδάκια.

 

Προς το παρόν αυτό που έκανα εχθές και τα ενθουσίασε ήταν.... για όσο χρόνο περίσσευε μέχρι να χτυπήσει το ρολόι, να τα γεμίζω με φιλάκια αγκαλίτσες και "γαργαλίτσες" (=να τα γαργαλάω και να τους κάνω παιχνιδάκια). Έτσι το ρολόι έγινε κατά κάποιο τρόπο... σύμμαχός τους και όχι ανταγωνιστής τους.

 

Για να δούμε πώς θα πάει παρακάτω...

Αααα και επί του πρακτικού.... οι χρόνοι βελτιώθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό!!! 20-25 λεπτά... και είμαστε έτοιμοι, όλοι στα κρεβάτια!!!!!

[alcyon]

Alcyon, σ'ευχαριστώ για τις απαντήσεις

Για το όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα, ενώ θεωρητικά συμφωνώ, στην πράξη τα έχω βρει τελείως σκούρα...ειδικά επειδή δουλεύω και οι παππούδες που κρατάνε τον Κωστή, κάνουν ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει και δεν μου είναι και εύκολο να τους κάνω υποδείξεις αφού σε γενικές γραμμές είναι και οι 2 σούπερ -ο καθένας με τον τρόπο του. Έχουμε και το μπαμπά μας που γυριζει ψιλοαργά και φυσικά θέλει να παίξουνε και όχι να συμμαζέψουνε μαζι....

Ίσως τώρα που θα γεννήσω και θα μείνω πάλι κάποιο καιρό στο σπίτι να τα καταφέρω καλύτερα.

Γενικά με την τήρηση των ωραριών, έχουμε ένα πρόβλημα ως οικογένεια.

Εγώ πάντα ακριβής και στη ώρα μου, ο μπαμπάς μας πάντα στην καθυστέρηση και το παιδί στη μέση....μια να τον τρέχουμε και μια να τον χασομεράμε...

Πάντως, εχθές δοκίμασα το κόλπο να βάλουμε το παιχνίδι μας (κάτι τουβλάκια) να ξεκουραστεί στη θέση του, πριν ασχοληθούμε με κάτι άλλο και έπιασε!!!Μάλιστα το πρωί, ο Κωστής μου τα έδειξε πριν τα πάρει λέγοντάς μου "κοιμούνται"

 

Eliza, σίγουρα αυτά τα θέματα είναι δυσκολότερα όταν εμπλέκονται πολλοί.

Η ιδέα με τα δύο τραγουδάκια είχε περάσει από το μυαλό μου, αλλά δε με είχε ενθουσιάσει... χωρίς όμως να μπορώ να προσδιορίσω το γιατί, απλά ένστικτο.

 

Αυτή που λέει το kiknaki με τα διαδοχικά τραγούδια μοιάζει ενδιαφέρουσα, αλλά πιστεύω πως είναι καλύτερα να υπάρξει μεγαλύτερη διάρκεια που να καλύπτει το σύνολο της δραστηριότητας.

[Eliza]

Μου ήρθε μια τελείως κουλή ιδέα....

-Βάζουμε μια μουσική που μας αρέσει να χορεύουμε και χορεύουμε

-Διακόπτουμε τη μουσική και στην παύση πρέπει ο καθένας να μαζέψει όσο πιο πολλά παιχνίδια μπορεί.

-Συνεχίζουμε τη μουσική και το χορό

-Ξαναδιακόπτουμε και μαζεύουμε

-κοκ μέχρι να τελειώσει το τραγούδι.

(Κάτι σαν τις μουσικές καρέκλες που παίζαμε μικροί )

Φαντάζομαι ότι θα πρέπει να βάλει κανείς και κάποιους κανόνες του στυλ:

Αν δεν μαζευτούν έστω και λίγα παιχνίδια δεν ξαναξεκινάει η μουσική

Αν τελειώσει η μουσική και δεν έχουν μαζευτεί όλα τα παιχνίδια χάνουμε

Και βεβαίως παίζουμε με τη διάρκεια της μουσικής και της παύσης ώστε να εξυπηρετηθεί ο σκοπός μας

[kiknaki]

Αυτή που λέει το kiknaki με τα διαδοχικά τραγούδια μοιάζει ενδιαφέρουσα, αλλά πιστεύω πως είναι καλύτερα να υπάρξει μεγαλύτερη διάρκεια που να καλύπτει το σύνολο της δραστηριότητας.

 

Ενα cd 60 λεπτών περίπου με τραγουδάκια ή μουσική καλύπτει πιστεύω το σύνολο της δραστηριότητας.Αυτό ήθελα να πω με την αντιγραφή τραγουδιών.Και μουσική και όσο χρόνο χρειάζεσαι για το πέρας μιας δραστηριότητας.Εκτός και αν δεν κατάλαβα σωστά τότε μάλλον είμαι εκτός θέματος.

[alcyon]

Αυτή που λέει το kiknaki με τα διαδοχικά τραγούδια μοιάζει ενδιαφέρουσα, αλλά πιστεύω πως είναι καλύτερα να υπάρξει μεγαλύτερη διάρκεια που να καλύπτει το σύνολο της δραστηριότητας.

 

Ενα cd 60 λεπτών περίπου με τραγουδάκια ή μουσική καλύπτει πιστεύω το σύνολο της δραστηριότητας.Αυτό ήθελα να πω με την αντιγραφή τραγουδιών.Και μουσική και όσο χρόνο χρειάζεσαι για το πέρας μιας δραστηριότητας.Εκτός και αν δεν κατάλαβα σωστά τότε μάλλον είμαι εκτός θέματος.

 

Δικό μου το λάθος στην έκφραση (μου μιλούσαν την ώρα που έγραφα...)

Διορθώνω...

 

"Αυτή που λέει το kiknaki με τα διαδοχικά τραγούδια μοιάζει ενδιαφέρουσα, αλλά πιστεύω πως είναι καλύτερα να υπάρξει μεγαλύτερη διάρκεια ενός τραγουδίου που να καλύπτει το σύνολο της δραστηριότητας."

 

kiknaki ... έχεις δίκιο... δε φταις εσύ!

[kiknaki]

Προς στιγμή φοβήθηκα...πάει δεν είμαι καλά λέω τον έκαψα τον σκληρό αφού ξαναδιάβασα το θέμα όλο..ήμουν τόσο σίγουρη οτι κάτι δε πάει καλά με εμένα.

 

Όσο για το θέμα μας τώρα η διαρκεια ενός τραγουδιού το πολύ πολύ να σου παρει 4~5 λεπτά και πολύ λέω.Πάλι άγχος θα προκαλέσει,κατά τη γνώμη μου, μια "βαρετή" δραστηριότητα όπως το συμμάζεμα σε τόσο λίγο χρόνο.Εμείς πάντως συμμαζεύουμε το δωματιο ακούγοντας μουσική και η μικρή το καταευχαριστιέται..βέβαια πάλι μας πέρνει λίγη ώρα παραπάνω αλλά δεν θέλω να την πιέσω να κάνει λιγότερο χρόνο στη φάση που βρίσκεαι τώρα.

[alcyon]

Λοιπόν "ρίχνω" ανάλυση χρονομέτρου.......

Συμμάζεμα δωματίου (περίπου 10 λεπτά, αν και το ψάχνω ακόμα). Εκεί δεν αγχώνεται κανείς γιατί το βλέπουν σαν παιχνίδι (προς το παρόν). Αφορά όλους κι έτσι δεν έχω αντιδράσεις. Μια σκέψη είναι να αντικατασταθεί το 10λεπτο με κλασσική μουσική ίσως.... τι λετε;

 

Πλύσιμο δοντιών 4 λεπτα. Εκεί αντιδρά η α'. Γιατί εκεί πάνε ένα ένα, μόνα τους. Οπότε αισθάνεται το "βάρος" του χρόνου που τρέχει και αφορά εκείνη και μόνο εκείνη. Τότε είναι που μου λέει ότι δε θέλει το ρολόι. Και αυτό είναι που με έβαλε σε σκέψεις και προβληματισμό.

Με τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια για τον υπόλοιπο χρόνο που περισσεύει καθώς και με παροχή βοήθειας και κυρίως ενθάρρυνσης κατά τη διάρκεια, δείχνει να πετυχαίνει.

 

Αλλαγή ρούχων-πυτζάμες, 4 λεπτά. Επίσης φτάνει και περισσεύει. Εκεί δεν έχουμε αντιρρήσεις, γιατί και πάλι αφορά όλα τα παιδιά και όχι μεμονωμένα. Επομένως δεν έχουμε αντιρρήσεις.

 

Πιστεύω πως στις περιπτώσεις που δε διαφωνούν, ακόμα και τότε αγχώνονται απλά δεν το εκφράζουν γιατί αισθάνονται "παρέα". Ενώ μεμονωμένα.. τους έρχεται πιο βαρύ.

 

Μου φαίνεται θα αρχίζω να σκαλίζω την κλασσική μουσική....(κι είμαι "σκράπας" από μουσική παιδεία... πού να ψάξω, τι να βρω.... μπλέξιμο ουφ!)

[lefi]

Alcyon καλησπέρα!!!

 

Πρώτα απ'όλα πρέπει να σου πω ότι σε θαυμάζω!!!

Εγώ με δύο και για ένα διάστημα τα είχα παίξει, ειδικά στην αρχή που η βοήθεια που είχα ήταν ελάχιστη!!!

 

Δευτερόν σας ευχαριστώ πολύ για τις εκπληκτικές ιδέες που μας δώσατε εσύ και η Μαρία η Στυλλιανάκη!

 

Επειδή εμένα μου αρέσει πολύ η κλασσική μουσική, μπορώ αν θέλεις να σου γράψω μερικά CD's με κομμάτια ευχάριστα για παιδιά!

Στα δικά μου τουλάχιστον αρέσουν πολύ!

Αυτά και η δημοτική μουσική!!!

[alcyon]

Σε ευχαριστώ πολύ για την προσφορά σου! Αντί να τα γράψεις μόνο για μένα, μήπως να τα "ανέβαζες" κάπου στο ιντερνετ για να έχουν πρόσβαση κι άλλοι;

Μια ιδέα λέω... αν σου αρέσει και φυσικά αν μπορείς....

[lefi]

Καλή η ιδέα σου!!!

 

Δεν είμαι πολύ καλή σε αυτά αλλά νομίζω πως αν μου δείξει ο άντρας μου απόψε θα μπορέσω να τα φτιάξω αρκετά σύντομα.

 

 

Θα σε ενημερώσω μόλις έχω κάτι νεώτερο!

[alcyon]

Λοιπόν .... μέχρι τώρα:

Το χρόνομετρο το χρησιμοποιήσαμε για λίγες μέρες μέχρι να καθιερωθεί. Τώρα έχουν γίνει τα παιδιά πιο γρήγορα στις διαδικασίες προ του ύπνου κι έτσι δεν το βάζουμε. Όμως εξακολουθούμε να τα επιβραβέβουμε επειδή έκαναν κάτι γρήγορα "πριν χτυπήσει το ρολόι".

 

Μάλλον λειτούργησε προς την κατεύθυνση που θέλαμε!

[Μαρία-nmeb]

alcyon είσαι φοβερή

Μου αρέσουν πολύ οι μεθοδοί σου!!!!!

Θα υιοθετήσω κάποιες απο αυτές

Και ΄γω που νόμιζα πως μόνο η κόρη μου θέλει 2 ώρες να μαζέψει το δωμάτιο της, να πιεί γάλα, να πλυθεί και να βάλει πυτζάμες !!!

Όταν ήταν μικρή τα μαζεύαμε μαζί. Γύρω στα 2 της έδειχνα πως να το κάνει και όταν της ζητούσα να τα μαζεψει μόνη της, δεν το έκανε!

Τότε αποφάσισα να πάρω πιο "δραστικά μέτρα". Μετά από προειδοποίηση της είπα πως αν δεν τα μαζέψει θα τα πάρω ΟΛΑ και για μία μέρα δεν θα έχει παιχνίδια! Και αφού δεν τα μάζεψε, τα πήρα ΟΛΑ και τα έβαλα στην αποθήκη. Την επόμενη μέρα δεν είχε κανένα παιχνίδι και δεν τα ζήτησε καν!!

'Οταν της τα ξανάδωσα της εξήγησα πως κάθε βράδυ πρέπει να τα μαζεύει και από τότε το κάνει !Απλά για να τα μαζέψει χρειάζεται μία αιωνιότητα και μία ημέρα

Επίσης μαζεύω μερικά παιχνίδια (χωρίς να είναι παρούσα) και τα κρύβω. Όταν της τα ξαναδώσω είναι πολύ ενθουσιασμένη!!