Η ζωή απο την άσχημη πλευρά!!!

[man-os]

Καινούργιος στην παρέα σας μεν αλλά βλέπω πολύ υλικο!!! Είμαι σίγουρος ότι θα βρω πολλές χρήσιμες πληροφορίες, ίσως να βρώ και κάποιον ή κάποια που μπορει να με βοηθήσει στις δύσκολες στιγμές που περνάω!!!!

 

Έχω 2 παιδια, μια κόρη και ένα γιο απο τον πρώτο γάμο της γυναίκας μου. Είμαι πολύ περίφανος που έχω καταφέρει να κάνω το παιδάκι αυτο σχεδόν απο τη πρώτη στιγμή να με φωνάζει μπαμπά και να το εννοεί φυσικά!!!! Το πρόβλημα όμως δεν είναι η σχέση μου με το παιδι, είναι με τη γυναίκα μου.

Ήξερα απο πριν παντρευτούμε ότι η γυναίκα μου πάσχει απο κατάθλιψη. Έπαιρνε - όπως και τώρα άλλωστε, θεραπεία γι αυτό.

Δυστυχώς, όσο παιρνάει ο καιρός η κατάσταση χειροτερεύει!!!! Τα φάρμακα που παίρνει δείχνουν να μην μπορούν να την συντηρούν στα λογικά της. Έχει τεράστιες και απότομες αλλαγές στη διάθεση της, πότε κάθεται σε μια καρέκλα και δεν μπορει να κουνήσει και πότε αρχίζει και φωνάζει υστερικά προς όλους και όλα. Γιατρός την παρακολουθει αρκετά χρόνια αλλά δεν έχουμε καταφέρει κάτι πολυ καλό. Ίσως κάποια φεγγάρια υπήρξαν που είχε καλή διάθεση!!! Το πρόβλημά της είναι ότι έχει κουραστει και η ίδια με όλη αυτη την κατάσταση. Πρόβλημα είναι επίσης ότι, είτε γιατι δεν θέλει να στεναχωρεί τους γύρω της, είτε γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας της, είναι άνθρωπος που τα κρατάει όλα μέσα της. Δεν λέει πώς νιώθει με αποτέλεσμα πολλές φορές να μη λέει την αλήθεια άκόμα και στο γιατρό της, που είναι μάλιστα και στενός συγγενής της!!!

 

Με προβληματίζει πάρα πολύ που, ειδικά όταν έχει νεύρα, αρχίζει και φωνάζει και βρίζει μπροστά στα παιδιά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν και αυτά πρόβλημα. Το αγόρι έχει κι αυτό νεύρα και είναι κακόκεφος ώρες ώρες. Ευτυχώς η μικρη ακόμα δεν πολυκαταλαβαίνει αλλά σε 1-2 χρόνια τί θα κάνω? Φοβάμαι μην έχουν κι αυτά ψυχολογικά προβλήματα στο μέλλον.

Ακόμα φοβάμαι και για μένα!!! Φοβάμαι μην αρρωστήσω, μη χάσω τη δουλειά μου!!! Αυτη όπως είναι φυσικό δεν μπορει να εργαστει, αν πάθω κάτι κι εγώ τί θα γίνουμε. Έχω έρθει στο σημείο 0. Έχω γίνει ψυχολογικό ράκος!!! Δεν ξέρω σε ποιόν να μιλήσω. Το "αστείο" είναι ότι μονο όταν πάμε στο γιατρό της νιώθω καλύτερα ψυχολογικά γιατι μονο αυτός με καταλαβαίνει!!!! Από την αρχή μου έλεγε να είμαι υπομονετικός μαζί της, κάτι που είμαι έτσι κι αλλιώς. Εκεί κάπου στράβωσε το πράγμα. Όσο πιο πολύ κατανόηση έδειχνα τόσο πιο πολύ μου έκανε ψυχολογικό πόλεμο, έστω άθελά της. Έχω έρθει σε σημείο να μην μπορώ να βγώ απο το σπίτι γιατι φοβάμαι ότι θα μου πεί ότι δεν μπορει να είναι μόνη της. Κάθε φορά μου λέει ότι όταν είμαι σπίτι νιώθει καλύτερα. Θέλει να πηγαίνουμε παντού μαζί, όταν εγώ δεν έχω όρεξη είναι ικανη να αρχίσει να ουρλιάζει μέχρι να γίνει το δικό της. Γιατί, εκτός απο το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει είναι πολύ εγωίστρια. Δε θα πώ λεπτομέριες, αλλά σε 2 περιπτώσεις, τις πιο πρόσφατες, για εντελώς ψίλου πήδημα τη μεν πρώτη φορά έβγαλε τη βέρα της, μου είπε ότι χωρίζουμε και άρχισε να βρίζει όλη μου την οικογένεια, Θεούς και δαιμονες. Στη δεύτερη περίπτωση πάλι όταν για μια λεπτομέρια άρχισε να με βρίζει και της είπα με έντονο ύφος να προσέχει πώς μιλάει με χτύπησε!!!!!!! Θόλωσε το μυαλό μου, αρρώστησα εκείνη τη στιγμή!!! Δεν έχω χτυπήσει γυναίκα ποτέ στη ζωή μου αλλά χωρίς να σκεφτώ καν τί έκανα τη χτύπησα με τόση δύναμη που χτύπησε με το κεφάλι στη μπανιέρα και λιποθυμησε.

όταν συνήλθε φυσικά άρχισε πάλι να βρίζει και να μου λέει να φύγω απο το σπίτι. Πιστέψτε με ώρες ώρες θέλω να φύγω, θέλω να γίνω λαγός και να φύγω όσο πιο μακρια μπορω!!! Αλλά άλλο να το λές άλλο να το κάνεις. Σκέφτομαι το μεγάλο γιό. Πληγώθηκε ήδη μια φορά όταν ήταν μικρότερος με το χωρισμο των γονιών του, πώς θα αντιδράσει αν ξαναγίνει? Σκέφτομαι και τη κόρη μου που ήταν παρούσα όταν με χτύπησε και τη χτύπησα (ευτυχώς ήταν στο κρεββάτι της και μονο άκουσε δεν είδε), θα μεγαλώσει μακριά μου? Τα πονάω απίστευτα πολύ τα παιδιά για να κοιτάξω μονο τον εαυτό μου και να φύγω. Να σημειώσω εδώ για να μην γίνουν παρεξηγήσεις, ότι και στις 2 περιπτώσεις που προανέφερα μετά απο λίγη ώρα μου ζητούσε συγνώμη για αυτα που λέει. Το ξέρω ότι καταβάθος δεν τα εννοεί αλλά τί θα κάνω? όσες φορές έχουμε μαλώσει η κατάληξη είναι ίδια. Μου ζητάει συγνώμη και όταν απαιτώ απο αυτη να μου τί παράπονο έχει απο μένα μου λέει ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ. Μετά το συμβάν με το...ξύλο αρρώστησα. Σαν να συνέφφιασε ο ουρανός, είχα μόνιμα ένα βάρος στο στήθος. Κάποια στιγμή μου πέρασε αλλά εδώ και ένα μήνα επανήλθε σε ηπιότερη ένταση και μάλιστα χωρίς κάποιο λόγο. Πανικοβάλομαι με την ιδέα ότι δεν θα μπορω να ανταπεξέλθω στις απαιτησεις της δουλείάς μου το καλοκαίρι - είμαι εποχιακός. Το μόνο καλό είναι ευτυχώς τα παιδιά. Αυτα με βοηθάνε ψυχολογικά με την παρουσία τους και μονο. Περνάω όση πιο πολλή ώρα μπορώ μαζί τους και πραγματικά μου κάνει πολύ καλό!!!

Η σχέση μου με τη γυναίκα μου είναι πολύ άσχημη. Αυτη χαμένη στην κατάθλιψη σπάνια μπορούμε να συζητησουμε, κι εγω έχω έρθει σε σημείο να μην το επιζητώ γιατι σίγουρα θα καταλήξει να μου λέει για την κατάθλιψη και δεν το θέλω όχι γι αυτη αλλά για μένα!!! Η σεξουαλική μας σχέση είναι ανύπαρκτη. Δεν φτάνει η ψυχολογική μου πίεση έχω και σεξουαλικό πρόβλημα. Νιώθω το αίμα μου να βράζει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι αυτό. Ο γιατρός και συγγενής της με στηρίζει 100%. Ηρθε στο σημείο να της πεί ότι μου δίνει την άδεια να "πηγαίνω" και με άλλες για να μη μου στρίψει αφού η γυναίκα μου δηλώνει ότι δεν έχει "όρεξη". όχι ότι την κατηγορώ, έτσι είναι αυτη η αρρώστια πώς να κάνουμε. Κι όμως εγώ, που ποτέ μου δεν απάτησα γυναίκα που ήμουν συνδεδεμένος, έχω έρθει σε σημείο να το κάνω!!!

Έχω έρθει σε σημείο να είμαι με μια γυναίκα παντρεμένος η οποία με έχει κάνει πατέρα και εγώ να έχω μετανιώσει!!!!

Δε ξέρω τί θα γίνει στο μέλλον, δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα!!! Να μπορούσε κάποιος ή κάτι να μου δώσει δύναμη να μη χάσω τα λογικά μου και να μπορέσω να μεγαλώσω τα 2 αυτά παιδιά με αξιοπρέπια!!!

 

Συγνώμη για το μεγάλο μέγεθος το post. Ήθελα να τα πώ κάπου να νιώσω κάπως καλά. Νομίζω ότι και μονο που πήρα την απόφαση να τα γράψω δημόσια απο μόνο του μου έκανε καλό!!!

[yasemi]

φιλε μανο...η κατασταση που περιγραφεις ειναι παρα πολυ δυσκολη και πραγματικα δε μπορω να σε βοηθησω γιατι δε γνωριζω καποιον που να περναει τα ιδια..στο μονο που θα μπορουσα να σου πω ειναι οτι αφορα για το πρωτο σου παιδι...καπου ρωτησες αν ξαναχωριζες πως θα το εβλεπε....πιστεψε σαν παιδι χωρισμενων γονιων που ο πατερας μου παντρευτηκε αλλες 2 φορες αυτο που με ενδιεφερε οταν χωρισε με τη δευτερη του γυναικα ητανε να ειναι ευτυχισμενος γιατι τον εβλεπα να υποφερει....το παιδι αν του εξηγησεις οτι δεν νοιωθεις καλα δε νομιζω να το εβλεπε καπως....

 

προς θεου δε προτεινω να χωρισεις ...απλα σου απανταω στο τι ενιωσα εγω σε αντιστοιχη περιπτωση....

 

οσο για τη γυναικα σου ....μια ερωτηση...με τον ερχομο της κορης σου η κατασταση χειροτερεψε ή ειναι κατι που της βελτιωσε τη ψυχολογια???

 

η καταθλιψη που ειναι χρονια εχετε ανακαλυψει απο τι προηλθε???δε θεραπευεται καθολου???

 

παντως εκει που σου απανταει οτι δεν εχει κανενα παραπονο με σενα βασικα νομιζω οτι εχει.....εχει με τον εαυτο της που δε μπορει να ειναι οπως θα ηθελε να ειναι και βλεπει εσενα και επειδη της θυμιζεις πως θα επρεπε να ειναι νευριαζει (χωρις να το θελει εννοειται) και τα κανει αυτα....

 

 

λιγο σκληρο αυτο που θα ρωτησω...αλλα αφου ηξερες για το προβλημα απο πριν πως και αποφασισες να συνεχισεις και να κανεις και παιδακι???μηπως θα επρεπε να εστιασεις εκει???αφου λες οτι δεν υπαρχει καμια διαφορα το τοτε και το τωρα θα πρεπει σε στριγμες σαν και αυτη που περνας τωρα ,να θυμηθεις γιατι τα εκανες ολα αυτα και εχεις φτασει μεχρι εδω.....τι αισθανεσαι για αυτην.....ισως αυτο να σε κανει να τα δεις ποιο καθαρα και να μην εχεις τασεις φυγης.....ειναι λογικες ολες οι ανυσηχιες που εχεις....βασικα ολοι τις εχουμε....μπορει και εμεις να μην εχουμε παρομοιο προβλημα αλλα παντα σκεφτομαι τι θα γινει αν αυριο μεινουμε χωρις δουλεια χωρις το ενα χωρις το αλλο΄.....δεν εισαι μονος....

[man-os]

Σε ευχαριστώ για την απάντηση.

Η γυναίκα μου πέρασε πολύ άσχημα παιδικά χρονια. Βίαιος πατέρας χτυπούσε τη μαμά της και έπινε συνέχεια. Δεν έφτανε αυτό, ο πρώτος της άντρας ήταν το ίδιο βίαιος. Μόλις γεννήθηκε το πρώτο της παιδι αρρώστησε αλλά δεν είχα καμμια υποστήριξη απο τον τότε άντρα της - το αντίθετο μάλιστα, τρελή την ανέβαζε τρελή την κατέβαζε. Το χειρότερο, πέρασαν 2 ή 3 ολόκληρα χρόνια μέχρι να αποφασήσει να πάει στο γιατρο όταν πλέον ήταν πολύ άρρωστη. Ο ερχομός του δεύτερου παιδιού να πώ την αλήθεια δεν το έχω ξελαθαρήσει μέσα μου πόσο επιρέασε. Ίσως να επιρέασε με την έννοια ότι ευαίσθητα όπως είναι τα νεύρα της έγινε πιο ευάλωτη σε κρίσεις!!! Το αν θεραπεύεται ή όχι πάλι δεν ξέρω να σου πώ. Προσωπικά δεν έχω ακούσει άνθρωπο ναέχει θεραπευτει πλήρως απο αυτόν το καρκίνο της ψυχής!!!

Το παιδι το θέλαμε και οι 2. Ακόμα και οι γιατροι που μιλήσαμε, ψυχίατροι και γυναικολόγοι, μας είπαν ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα.΄Δεν φανταζόμασταν σε καμμία περίπτωση ότι θα έρχοταν έτσι τα πράγματα. Αλλά και πάλι σηκώνει συζήτηση αν και πόσο επιρέασε.

Τάσεις φυγής έχω αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νιώθω τίποτα γι αυτη. Σε καμμία περίπτωση!!! Όμως όχι δεν μπορώ να χωρίσω. Πές ότι μεγάλωσα σε περιβάλλον αγαπημένο όπου δεν υπάρχουν διαζύγια, πές ότι ήταν όνειρό μου να γίνω πατέρας, αλλά όχι δεν μπορώ να είμαι τόσο εγωιστής.

Στο μεγάλο παιδι που είναι σήμερα 10 χρονών δεν μπορώ να μιλήσω. Το βλέπω στα μάτια του πόσο πολύ τον στεναχωρει που είναι η μαμά του έτσι - καλώς ή κακώς του έχουμε εξηγήσει χοντρικά τί συμβαίνει με τη μαμά του. Πώς μπορώ να πώ σε ένα παιδι ότι θέλω να φύγω όταν πρόκειται για ένα απίστευτα ευαίσθητο παιδι που είναι σαφέστατα επιρεασμένο απο τη μαμά του?

[Portishead]

H κατασταση που περιγραφεις....μου ακουγεται σαν διπολικη διαταραχη και οχι καταθλιψη.

Ειλικρινα...δεν εχω να προτεινω κατι αλλο...απο το να ΑΛΛΑΞΑΤΕ ΑΜΕΣΑ γιατρο που την παρακολουθει.

ΟΛΑ λυνονται...πιστεψε με...μπορει οχι τέλεια...αλλα σου προσφερουν ενα ικανοποιιτικο επιπεδο καλης ποιοτητας ζωης.

[fotinip]

H διπολική διαταραχή απαιτεί μεσοδιαστήματα απόλυτης και άνευ λόγου ευφορίας...τεσπα δεν είναι αυτό το θέμα μας..

Αυτό που θέλω να πω είναι πάνω σ΄αυτό που έγραψες Μάνο σχετικά με ενδεχόμενο χωρισμό και την περίπτωση να πληγωθεί ο γιος σου..

Το παιδί είναι σε μια ηλικία που αντιλαμβάνεται πλήρως τι συμβαίνει και αυτό σίγουρα τον στενοχωρεί και τον γεμίζει φόβο και ανασφάλεια..

Σε καμία περίπτωση δεν σου προτείνω να χωρίσεις..αλλά ίσως το παιδί να πληγώνεται πολύ περισσότερο από αυτή την κατάσταση που ζει, παρά από έναν ενδεχόμενο χωρισμό..

Γνώμη μου είναι ότι το παιδί χρήζει άμεσης στήριξης από ειδικό, για να ενδυναμωθεί, να κατανοήσει και νιώσει ασφάλεια...

Επίσης να σου πω ότι καταλαβαίνω το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση που περνάς, αλλά το διάλεξες και πρέπει να το παλέψεις..μαζί και δίπλα στη γυναίκα σου..

Καλή δύναμη εύχομαι και κουράγιο..

[Scorpina]

Προτείνω να πάρετε δεύτερη γνώμη από άλλο γιατρό. Ίσως ο πρώτος λόγω της συγγένειας να μην είναι ο κατάλληλος, αφού του κρύβει πως νιώθει.

Είσαι ασυγχώρητος, ό,τι και να σου έκανε η γυναίκα σου, άρρωστη ή καλά που τη χτύπησες και μάλιστα με τέτοιο τρόπο. Κατά τη γνώμη μου, έκανες το χειρότερο που μπορούσες. Δεν χτυπάνε οι άντρες τις γυναίκες, πόσο μάλλον όταν είναι άρρωστες και υποφέρουν. Για το θέμα του σεξ, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να νιώθεις έτσι. Έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που αρρώστησε. Μάλλον το ίδιο περιμένεις και από τους άλλους, όταν αρρωστήσεις να σε απορρίψουν, να πάνε γι΄άλλα. Εν κατακλείδι, προτείνω να δεις εσύ κάποιον άλλο ειδικό για να σου δείξει το δρόμο πως να χειριστείς αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Οι αρρώστειες είναι για όλους μας, να της φέρεσαι όπως θα ήθελες να σου φέρονται κι εσένα σε αντίστοιχη περίπτωση. Ξέρε πως κατάθλιψη, διπολική διαταραχή και μανιοκατάθλιψη είναι ασθένειες που τις έχουν στη χώρα μας περισσότεροι άνθρωποι από όσους μπορείς να φανταστείς και ζουν τη ζωή τους με αυτές, η αγωγή τους όμως τροποποιείται συχνά.

[balabol]

Το παιδι το θέλαμε και οι 2. Ακόμα και οι γιατροι που μιλήσαμε, ψυχίατροι και γυναικολόγοι, μας είπαν ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα.

 

 

Οι γιατροί είπανε σε μια κοπέλα που πάσχει διαπιστωμένα από κατάθλιψη οτι δεν θα έχει πρόβλημα ψυχολογικό αν κάνει άλλο παιδί?

Εδώ μια υγιής γυναίκα παθαίνει κατάθλιψη μετά την γέννα πόσο μάλλον η γυναίκα σου.

Συμφωνώ με τους υπόλοιπους, καλό θα ήταν να πάρετε και άλλη γνώμη γιατί το θέμα σας είναι πολύ σοβαρό. Χρειάζεται πολύ υπομονή και κουράγιο σε τέτοιες καταστάσεςι, σας εύχομαι τα καλύτερα και πιστεύω ότι με σωστή αγωγή θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση.

[Γιωτούλα]

Το παιδι το θέλαμε και οι 2. Ακόμα και οι γιατροι που μιλήσαμε, ψυχίατροι και γυναικολόγοι, μας είπαν ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα.

Οι γιατροί είπανε σε μια κοπέλα που πάσχει διαπιστωμένα από κατάθλιψη οτι δεν θα έχει πρόβλημα ψυχολογικό αν κάνει άλλο παιδί?

Εδώ μια υγιής γυναίκα παθαίνει κατάθλιψη μετά την γέννα πόσο μάλλον η γυναίκα σου.

Kι εγώ συμφωνώ μαζί σου Ζάνα,ίσως κακώς είπαν σε μια κοπέλα που ήδη είχε ψυχολογικό πρόβλημα να μπει ξανά σε μια "δύσκολη" κατάσταση που είναι η εγκυμοσύνη και η λοχεία...

[chamsof17]

εγώ έχω συγγενικό πρόσωπο που πάσχει απο μανιοκατάθλιψη. Έκανε γύρω στα 3 χρόνια group therapy με ψυχολόγο και γύρω στα 12 χρόνια συνεδρίες με ψυχίατρο. Η κατάθλιψη δεν θεραπεύεται αλλά μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση, με την κατάλληλη αγωγή η οποία θα ακολουθείται είτε νιώθεις καλά είτε όχι. Γνώμη μου είναι να αλλάξετε επειγόντως γιατρό, γιατί η γυναίκα σου μια και λες οτι αρκετές φορές δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματα της φαντάζομαι οτι αυτό γίνεται πιο δύσκολο όταν κάποιος είναι συγγενής. Θα σου πρότεινα να μιλήσεις και εσύ με κάποιον ψυχολόγο. Δεν ξέρω την οικονομική σας κατάσταση, γιατί γνωρίζω οτι οι συνεδρίες με ιδιωτικούς ψυχιάτρους είναι τσουχτερές αλλά έχω την εντύπωση οτι κάποιοι δήμοι έχουν τέτοιες παροχές. Για να φτάσουμε στο ζουμί της υπόθεσης το οποίο για μένα είναι τα παιδιά, αυτή η κατάσταση και σου μιλάω απο εμπειρία και όχι απο γνώση δημιούργει ιδιαίτερα προβλήματα στην συμπεριφορά τους είτε ως ενήλικοι είτε ως παιδιά για αυτό βιαστείτε να αλλάξετε την κατάσταση. Θα μπορούσα να σου γράφω για ώρες, αλλά χωρίς να θέλω να σου πω τί να κάνεις οπλίσου με πολύ υπομονή αν δεν θέλεις να χαλάσεις το σπίτι σου. Επισκεφτείτε ψυχίατρο και θα δεις οτι τα πράγματα θα αρχίσουν σιγά σιγά να αλλάζουν προς το καλύτερο.

[ΜΑΡΙΑ- ΛΕΝΑ]

Γεια σου Μανο.Η κατασταση ειναι οντως δυσκολη αλλα χρειαζεται ψυχραιμια και να δεις πιο ρεαλιστικα τα πραγματα εχω αντιμετωπισει παρομοια προβληματα.Πηγαινε την γυναικα σου σε αλλον ψυχιατρο γαιτι ο συγγενης δεν μπορει να αξιολογησει την κατασταση αφου η γυναικα σου δεν ανοιγει την ψυχουλα της.Μανο η γυναικα σου βιωνει τοση δυστυχια οση δεν φανταζεσαι και φυσικα δεν παιρνει την καταλληλη αγωγη γι΄αυτο δεν συναιρχεται.Εαν θελεις μπορω να σου συστησω τον γιατρο που απευθυνθηκα εγω.Οσο για το σεξ πρεπει να ξερεις πως μια παρενεργεια και της καταθλιψης αλλα και των φαρμακων ειναι η ελλειψη ερωτικης επιθυμιας.Με σωστη αγωγη και κατανοηση σε ενα μηνα βλεπεις καλυτερευση των συμπτωματων.Οσο για το χερι μην το ξανακανεις η γυναικα σου ανεβαινει τον Γολγοθα της εξ αλλου εχετε υποχρεωση στα παιδακια.Προσπαθησε να την πας σε εναν εμπειρο επιστημονα και ευχομαι ολοψυχα το καλυτερο.

[mata]

Ή κατασταση είναι δύσκολη για όλους σας. Νομίζω πως θα πρέπει να παρακολουθήσεις κι εσύ κάποιες συνεδρίες ή στον γιατρό που ήδη βλέπετε, ή σε κάποιον άλλον όπως προτείνουν τα κορίτσια.

Φαίνεται να είσαι κι εσύ σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση, και είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Οι άνθρωποι που ζούνε με ανθρώπους που πάσχουν από τέτοιου είδους ψυχολογικές διαταραχές, γνώμη μου είναι ότι πρέπει και οι ίδιοι να γνωρίζουν πώς μπορούν να φέρονται ώστε να βοηθούν το άτομο που έχει το πρόβλημα, αλλά και τον εαυτό τους.

Αν βάλεις εμένα να ζήσω σε ένα σπίτι με έναν άνθρωπο που έχει τέτοιου είδους πρόβλημα, δεν θα ξέρω πώς να φερθώ, γιατί δεν έχω την κατάλληλη ενημέρωση. Συνεπώς, δεν θα μπορώ να το βοηθήσω, και θα νοιώθω κι εγώ ανήμπορη. Ετσι, μάλλλον μόνο θα χειροτερεύει η κατάσταση.

Νομίζω πως πρέπει να πάρεις ενεργά την κατάσταση στα χέρια σου, με τη γνώμη ενός δεύτερου γιατρού που δεν θα είναι συγγενής, που ίσως δώσει κάποια καλύτερη αγωγή, ή έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης στην κατάσταση.

Αν το αφήσεις έτσι, θα επηρρεάζει όλο και περισσότερο και τα παιδιά, αλλά και την γυναίκα σου, που σίγουρα νοιώθει κι εκείνη άσχημα για όλο αυτό, αλλά δεν μπορεί να το ελέγξει.

Πάντως, μην αφήνεις τον εαυτό σου από εξω από το θέμα της βοήθειας ενός ανθρώπου ειδικού, για να μπορέσεις με περισσότερη ψυχραιμία να αντιμετωπίσεις την όλη κατάσταση.

Εύχομαι όλα να οδεύουν προς τη βελτίωση μέρα με τη μέρα!!

[voula_2]

man-os η κατάσταση που περιγράφεις ΔΕΝ είναι κατάθλιψη. Η σας έχουν κάνει λάθος διάγνωση ή κάποιος δεν σας λεει την αλήθεια.

Απειράριθμες γυναίκες και άντρες στον κόσμο πάσχουν από κατάθλιψη και δημιουργουν φυσιολογικά οικογένειες.

Η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται 100% με φάρμακα. Οπως λες, η γυναίκα σου λαμβάνει αγωγή. Η λοιπόν δεν ανταπόκρίνεται σε αυτά που της έχουν δώσει και απαιτείται αλλαγή σχήματος ή δεν έχει γίνει σωστή διάγνωση.

Αλλάξτε γιατρό άμεσα.

 

Επίσης κοίτα και την δική σου πλευρά. Ολα αυτά που γράφεις δεν ενώνονται κατά την γνώμη μου (μήπως κάνεις εσύ προβολή στην γυναίκα σου αναρρωτιέμαι...).

 

Συμφωνώ με την Portishead παραπάνω. Τα έθεσε σωστά.

[zouzounitsa79]

και εγω εχω δει τετοια περιπτωση σε στενο περιβαλλον...την διαγνωση ακριβως δεν την γνωριζω για να σου την πω αλλα απο τα συμπτωματα που περιγραφεις ειναι η ιδια περιπτωση...επισης το επαθε μετα απο την γεννα λενε αρα και αλλη συμπτωση!!!

ΠΑνε σε ενα γιατρο ο οποιος δινει αγωγη ισχυρη απο οτι λενε αλλα οσο καιρο την περνει κανονικα ειναι μια χαρα...μολις χαλαρωσει και σταματησει να περνει τα φαρμακα φτου και απο την αρχη!! Ψαξε το θεμα τοθ γιατρου και εμενα κατι δε μου αρεσει!!

Τα παιδια τωρα...καταλαβαινεις απο το μεγαλο παιδακι τα αποτελεσματα ... οσο πανε και χειροτερευουν...το ζευγαρι που σου λεω εχει 3 παιδακια κατα την γνωμη μου και τα τρια εχουν προβληματα λογω της μαμας τους! και ειναι ολα μεγαλυτερα απο το αγορακι σας.

Ψαξτο καλυτερα οσο ειναι νωρις, υπαρχει λυση...μη ξεχνας οτι υπαρχει και το μωρο βοηθησε τουλαχιστον να μην τραυματιστει η δικη του ψυχουλα...και βοηθησε οσο μπορεις το μεγαλυτερο!

Καλο κουραγιο σου ευχομαι και περαστικα στην κοπελα!

[DaF]

Δεν θεωρώ ότι τα φάμακα θα λύσουν το πρόβλημα, απλά τη συντηρούν σε μία κάποια λογική κατάσταση (α..και παρόλο που δεν είμαι ειδικός, δεν μου φαίνεται για κατάθλιψη αυτό που περιγράφεις...)

 

επίσης δεν θεωρώ τους ψυχιάτρους ικανούς να θεραπεύσουν την ψυχή, μόνο να καταστείλουν τα συμπτώματα-γνώμη μου έτσι;

 

Προσωπικά νομίζω ότι η ψυχανάλυση βοηθάει τον άνθρωπο, εκεί που κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου και το παρελθόν σου, όχι παίρνοντας φάρμακα..

 

από εκεί και πέρα εσείς ξέρετε..

[ilonka19]

Καταρχην man-os από τις επαντησεις που σου έδωσαν τα μελη του φορουμ σιγουρα θα έχεις καταλάβει οτι δεν είσαι μόνος σου και οτι πολλές οικογένειες εχουν μελη που αντιμετωπίζουν καποιο σοβαρό ψυχικό νόσημα και σίγουρα η της συζυγου σου δεν ειναι από τις πιο σοβαρές από τη στιγμή που η ιδια δέχεται να συναντα γιατρό και να ακολουθεί κάποια φαρμακευτική αγωγή .

Επίσης είναι δεδομένο οτι από τη στιγμή που η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθεί δεν τη βοηθά θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιο άλλο πάρα πολύ καλό γιατρό ο οποίος θα μπορέσει να τη βοηθησει. Υπάρχουν φαρμακα που βελτιώνουν την κατάσταση θεαματικά και προσφέρουν πολύ καλή ποιοτητα ζωης στον ασθενή και την οικογένειά του. Αν η συζυγός σου μπορει και κρύβει πράγματα από το γιατρό της σημαίνει οτι αυτός δεν ειναι σε θέση να ξεκλειδώσει το μυαλό και την ψυχή της. Ο καλός γιατρός με τις κατάληλες ερωτησεις μπορει να βγάλει τα πάντα από τον ασθενη.

Συγχαρητηρια σε εσένα που δεν έχεις χασει και εσυ τα λογικά σου και εξακολουθείς να νοιάζεσαι για τη γυναίκα σου.

 

Δεν θεωρώ ότι τα φάμακα θα λύσουν το πρόβλημα, απλά τη συντηρούν σε μία κάποια λογική κατάσταση (α..και παρόλο που δεν είμαι ειδικός, δεν μου φαίνεται για κατάθλιψη αυτό που περιγράφεις...)

 

επίσης δεν θεωρώ τους ψυχιάτρους ικανούς να θεραπεύσουν την ψυχή, μόνο να καταστείλουν τα συμπτώματα-γνώμη μου έτσι;

 

Προσωπικά νομίζω ότι η ψυχανάλυση βοηθάει τον άνθρωπο, εκεί που κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου και το παρελθόν σου, όχι παίρνοντας φάρμακα..

Οι ψυχικές ασθένειες χρειάζονται απαραίτητα βοηθεια ψυχιάτρου και φαρμακευτική βοηθεια και η ψυχανάλυση και η ψυολογική βοηθεια λειτουργουν συμπληρωματικά. Συνηθως στις περιπτώσεις αυτές ο οργανισμός παράγει κάποιες ορμονες σε μεγαλύτερο βαθμό απο οσο πρέπει ή δεν τις παράγει καθόλου.

Φαντασου οτι κάποιος πάσχει από κάποια σωματική νόσο (λ.χ υψηλη πίεση, χοληστερινη κλπ), σιγουρα η γυμναστική και η διατροφη θα τον βοηθήσουν να μειωθει η ενταση των συμπτωμάτων, αλλά από εκεί και πέρα τις περισσότερες φορές απαραίτητη ειναι και η φαρμακευτική αγωγή.

[sofia_nefeli]

Απο τη πρωτη στιγμη που διαβασα οτι ο γιατρος ειναι συγγενης πραγματικα ηθελα να πω οτι πρωτη φορα το ακουω αυτο. αναρωτιεμαι πως ο ιδιος συμφωνησε...ειδικη δεν ειμαι σε καμια περιπτωση...

αλλαξτε γιατρο....δε ξερω τι μπορεις να περιμενεις. ελπιζω παντως να βρεις καπου μεσα σου τη δυναμη να στηριξεις τους ανθρωπους σου.

πολλες φορες διαβαζοντας τις ιστοριες σας νοιωθω μικρη.

μακαρι να δεις καποια βελτιωση και ολα αυτα καποια στιγμη να ειναι ενα κακο ονειρο...

[man-os]

Σας ευχαριστώ όλες και όλους για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε το πρόβλημά μου και να γράψετε τα σχόλιά σας. Ειλικρινά μου έκανα πολύ καλόοι απόψεις όλων με την έννοια ότι δεν μπορώ να μιλήσω πουθενα άλλού. Αρκετά προβλήματα έχουν και οι οικογένειές μας - η δική μου και της γυναίκας μου. Όλοι στο οικογενοιακό μας περιβάλλον ξέρουν το πρόβλημα απλά αποφεύγω να συζητάω την έκταση που έχει πάρει.

Πάμε τώρα στο γιατρό. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι κορυφαίος στον τομέα αυτό, όποιος τον ξέρει έχει να πεί τα καλύτερα λόγια γι αυτόν. Να πώ κι εγώ την αλήθεια, μιάς και δεν έχω χάσει συνεδρία και πάντα πάω μαζί με τη γυναίκα μου - αν και δεν είναι δικός μου συγγενής έχω άριστη γνώμη γι αυτόν. Παρόλ αυτά έχω ζητήσει 1-2 φορές απο τη γυναίκα μου να πάμε και αλλού αλλά η ίδια δεν το θέλει. Μόνο με αυτόν νιώθει άνετα και μπορει να μιλήσει. Κάποιες απόπειρες - 2 - να μιλήσουμε σε άλλους ειδικούς δεν ήταν καθόλου επιτυχημένες. Υποπτέυομαι κι εγώ ότι ίσως να υπάρχει κάτι που "τρώει" τη γυναίκα μου το οποίο δεν το έχει πεί στο γιατρό ή το έχει πεί αλλά σε χρόνική στιγμή και με τρόπο που φάνηκε δευτερεύον. Πολλές φορές κι εγώ την πιέζω - ίσως να κάνω και κακό - να μου πει αν υπάρχει κάτι άλλο αλλά η γυναίκα μου πάντα μου λέει και μου ορκίζεται ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο που την στεναχωρεί.

 

Τελειώνοντας να ξαναπώ ότι ήταν πολύ χρήσιμα όσο μου είπατε είτε ήταν συνπονετικά είτε ήταν και κάπως σκληρά!!! Τόσες πολλές γνώμες και απόψεις δεν έχω ξανακούσει και σίγουρα ασυτο είναι ότι καλύετρο!!!

Σας ευχαριστώ!!!

[dora]

ΛΑΘΟΣ-ΛΑΘΟΣ-ΛΑΘΟΣ

 

Ο γιατρος μπορει να ειναι κορυφη μπορει να ειναι ο καλυτερος του πλανητη αλλα δεν παβει να ειναι συγγενεις της..

Στο γραφειο συνεργαζομαι καθημερινα με ψυχιατρο και λεει οτι δυστυχως δεν θα μπορουσε σε καμια περιπτωση να μας αναλαβει (ολα τα ατομα του γραφειου) γιατι πολυ απλα μας γνωριζει..

Απ΄οτι λεει ειναι καταρχην αντιδεοντολογικο. Απορω που ο καρυφαιος γιατρος καταπατα την δεοντολογια του επαγγελματος του και παρακολουθει συγγενικο του προσωπο.

 

Όντως για καταθλιψη δεν μοιαζει.. Η μαμα μου που πασχει απο καταθλιψη δεν εχει ποτε ξεσπασματα.. Και αυτο ειναι το κυριο χαρακτηριστικο των καταθλιπτικων.. Τα κρατανε ολα μεσα τους με αποτελεσμα να κλειστουν στον εαυτο τους

Οπως επισης ο κορυφαιος γιατρος σας θα επρεπε σαφως να παρακολουθει μονη της την ασθενη χωρις την παρουσια σου...

Μηπως τελικα δεν ειναι και τοσο κορυφη οσο νομιζεις?

 

Λαθος 2ο???

Χτυπας εναν αρρωστο ανθρωπο? Αν ειχες ενα παιδι με ειδικες αναγκες που θα ειχε ξεσπασματα χρισεις θυμου κλπ κλπ θα το χτυπουσες? Αν πιστευεις οτι με αυτον τον τροπο βοηθας μαλλον κανεις τραγικο λαθος. ηταν επιλογη σου να εισαι με αυτη τη γυναικα. Και προφανως ενα μεγαλο μερος της ευθυνης για την κατασταση της οφειλεται σε σενα...

Μιλας απαξιωτικα για τον βιαιο πατερα και τον βιαιο πρωην αλλα δεν εισαι καλυτερος. Ενα ατομο το οποιο εχει βιωσει βιαιες καταστασεις ειναι λογικο να ειναι βιαιο το ιδιο.. εσυ???

Για ποιο λογο εισαι βιαιος απεναντι της? Το θεμα δεν ειναι να κανεις υπομονη οπως πολυ ΛΑΘΟΣ σε συμβουλευει ο ψυχιατρος σας αλλα να την βοηθησεις. Το να την ανεχεσαι και κατα καιρους να τα "παιρνεις στο κρανιο" και να αντιδρας και συ με συμπεριφορες που σιγουρα υπαρχουν σε καποιες παραγραφους τις ψυχιατρικης δεν νομιζω οτι ειναι λυση.

 

Ξεκινα απ΄το να την πας σε αλλο γιατρο.. και οχι ιδιωτη. Προτιμηστε γιατρο δημοσιου νοσοκομειου.. Αυτος που δεν τα παιρνει απο σενα δεν εχει οφελος να μην θελει να γινεις καλα..

Το να μην συνεργαστει απο την αρχη ειναι λογικο.. Ισως χρειαστει και καποιο διαστημα νοσηλειας αν η περιπτωση ειναι οντως δυσκολη.

Εγω ομως πιστευω πως η γυναικα ουσιαστικα δεν εχει και τιποτα ιδιαιτερο.. Και κατα πασα πιθανοτητα δεν χρειαζεται καν ψυχιατρο και χαπια.

Ισως μονο καποιον να την αγαπαει πραγματικα??? Τι λες?

[man-os]

Το ότι είναι καλός γιατρός, όπως είπα, δεν το λέω μονο εγώ. Επίσης ο γιατρός αυτός, είναι σε κρατικό νοσοκομείο!!!

Στα περι βίας τώρα. Μου δίνεις την εντύπωση κοπελιά ότι δεν διάβασες το αρχικό μου post, ίσως δικαιολογιμένα λόγω του μεγάλου μεγέθους του. Η γυναίκα αυτη, η γυναίκα μου, μέχρι σήμερα δεν έχει κανένα παράπονο απο μένα!!! Ίσα ίσα που ανησυχεί μήπως πιέζομαι υπερβολικά εξ αιτίας της κατάστασής της!!! Της έχω σταθεί όπως δεν της έχει σταθει κανένας άλλος μέχρι τώρα στη ζωή της!!!

Μία και μοναδική φορά τη χτύπησα γιατι κι εγώ άνθρωπος είμαι και σπάω!!! Δε νομίζω να έγραψα πουθενα ότι μου άρεσε αυτο που έκανα?

[dora]

Νομιζω οτι το διαβασα πολυ καλα το αρχικο σου ποστ...

Τι σημαινει ανθρωπος ειμαι και σπαω? Χτυπησες τη γυναικα τοσο δυνατα που επεσε χτυπησε το κεφαλι της στη μπανιερα και λιποθυμισε.. κανω λαθος? Αυτο αν ξερω καλα ειναι λογος να πας ακομα και φυλακη..

Το μια φορα δεν σε δικαιολογει.

και πως ξερεις πως η γυναικα σου δεν εχει κανενα παραπονο μαζι σου? Αν δεν ειχε προφανως η κατασταση της θα καλυτερευε δεν θα χειροτερευε..

Ποτε δεν μπορεις να ξερεις πως νιωθει ενας ανθρωπος.

Η γυναικα αυτη ουσιαστικα δεν βοηθιεται απο κανεναν.. ουτε απο τον γιατρο της.. εφοσον εισαι και συ παρον στις συνεδριες και εφοσον ειναι συγγενικο της προσωπο οποτε και μονη της να παει ο αλλος θα σου πει οτι του πει ειναι απολυτα φυσικο να μην μπορει να ανοιχτει ουτε και σε εκεινον. Για σκεψου το λιγο..

Θεωρω οτι μπηκες εδω για να πεις τον πονο σου και να ακουσεις μια καλή κουβεντα για το ποσο καλος εισαι που της συμπαραστεκεσε.

Σορυ αλλα δεν ειναι ετσι. Δεν λεω οτι αυτο που συμβαινει γινεται επιτηδες , αλλα προφανως η αγνοια του θεματος και ο "γιατρος" σε εχουν ριξει σε ενα εντελως λαθος δρομο.

Αν ηθελες πραγματικα να ακουσεις κατι που θα βοηθουσε τη γυναικα και οχι που τα τονωνε το "εγω" σου δεν θα αμυνοσουν ετσι απεναντι στο ποστ μου.

[gavrias]

Ψυχίατρος - Ηθική και Δεοντολογία στην Ψυχιατρική

 

Aκολουθούμε απαρέγκλιτα τις παρακάτω γενικές αρχές:

 

1. Ο ψυχίατρος πρέπει να προσφέρει την καλύτερη δυνατή θεραπεία σύμφωνα με τις γνώσεις του και να παρέχει τις φροντίδες του μέσα στο πλαίσιο του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των ανθρώπων που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές. Ενθαρρύνει επίσης τη γενικότερη προαγωγή της ψυχικής υγείας.

 

2. Ο ψυχίατρος οφείλει να ενημερώνεται, να εκπαιδεύεται και να επιμορφώνεται τακτικά σε θέματα που αφορούν τόσο τις εξελίξεις στην Ψυχιατρική, όσο και στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των θεμελιωδών ελευθεριών των ανθρώπων που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές, καθώς και στην αποφυγή και τον έλεγχο της βίας.

 

3. Ο ψυχίατρος οφείλει να προβαίνει σε θεραπευτικές παρεμβάσεις στο μέτρο που αυτές περιορίζουν ελάχιστα την ελευθερία του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές και να ζητεί τη γνώμη συναδέλφων του, όπου αυτό θεωρείται αναγκαίο. Όταν ο ψυχίατρος είναι υπεύθυνος για τη θεραπεία ή τις υποστηρικτικές ενέργειες που παρέχονται στο χώρο των ψυχικών διαταραχών από άλλους επαγγελματίες, οφείλει να τους εκπαιδεύει και να τους επιβλέπει κατάλληλα.

 

4. Ο ψυχίατρος οφείλει να αναγνωρίζει ότι ο άνθρωπος που πάσχει από ψυχικές διαταραχές είναι δικαιωματικά εταίρος στη θεραπευτική διαδικασία. Η θεραπευτική σχέση βασίζεται τόσο στην εχεμύθεια του ιατρού, όσο και σε αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό, ώστε να επιτρέπει σε αυτόν που πάσχει από ψυχικές διαταραχές να συμμετέχει στην θεραπευτική διαδικασία, σύμφωνα με τις προσωπικές του αξίες και προτιμήσεις.

 

5. Ο ψυχίατρος οφείλει να ενημερώνει τον άνθρωπο που πάσχει από ψυχικές διαταραχές για τη φύση της κατάστασής του, τις θεραπευτικές διαδικασίες, καθώς και τις τυχόν εναλλακτικές αυτών, όπως επίσης και την πιθανή έκβαση των θεραπευτικών διαδικασιών.

 

6. Ο ψυχίατρος σέβεται την πνευματική, συναισθηματική και ηθική αυτονομία του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές. Για αυτόν το λόγο, κατά τη θεραπεία, λαμβάνει τα ανάλογα μέτρα, που διασφαλίζουν την άσκηση των θρησκευτικών και πολιτικών επιλογών του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές, καθώς και τη συμμετοχή του σε πρόσφορες κοινωνικές δραστηριότητες, εφόσον αυτές δεν επηρεάζουν αρνητικά την ψυχική του κατάσταση ή δεν εμπλέκονται στην ψυχοπαθολογία του.

 

7. Ο ψυχίατρος οφείλει να συνεννοείται με τα συγγενικά πρόσωπα και τις Αρχές, όταν ο άνθρωπος που πάσχει από ψυχικές διαταραχές δεν διαθέτει ικανότητα λήψης αποφάσεων, λόγω των διαταραχών αυτών.

 

8. Ο ψυχίατρος δεν χορηγεί καμία θεραπεία χωρίς τη θέληση του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές, εκτός εάν η άρνηση θεραπείας θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ίδιου και εκείνων που τον περιβάλλουν ή συνεπάγεται σοβαρή επιβάρυνση της πορείας της ψυχικής του διαταραχής. Αν καθίσταται επιτακτική η αναγκαστική νοσηλεία του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές, αυτή πρέπει να είναι σύμφωνη με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία.

 

9. Ο ψυχίατρος δεν επιτρέπεται να επωφεληθεί από τη θεραπευτική του σχέση με τον άνθρωπο που πάσχει από ψυχικές διαταραχές και να επιτρέψει να υπεισέλθουν στη θεραπεία ανάρμοστες προσωπικές επιθυμίες, συναισθήματα, προκαταλήψεις και πεποιθήσεις, ούτε να χρησιμοποιήσει πληροφορίες που έχουν αποκτηθεί, κατά τη σχέση αυτή, για προσωπικούς λόγους, οικονομικά ή ακαδημαϊκά οφέλη. Επιτρέπεται η παραβίαση του απορρήτου, μόνον όταν η τήρησή του θα μπορούσε να επιφέρει σοβαρή σωματική ή ψυχική βλάβη σε αυτόν που πάσχει από ψυχικές διαταραχές ή σε τρίτο πρόσωπο.

 

10. Ο ψυχίατρος που καλείται να διατυπώσει μια εκτίμηση για ένα πρόσωπο με σκοπούς άλλους από τους θεραπευτικούς, όπως κατά τη διενέργεια ψυχιατρής πραγματογνωμοσύνης και εκτίμησης, οφείλει πρώτα να το ενημερώσει και να το συμβουλεύσει για το σκοπό της εκτίμησης αυτής, τη χρήση των ευρημάτων και τις πιθανές επιπτώσεις της εκτίμησης.

 

11. Ο ψυχίατρος οφείλει, στις έρευνες που διεξάγονται σε ανθρώπους που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές, να επιδεικνύει ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να διαφυλάσσεται η αυτονομία τους, καθώς και η ψυχική και σωματική τους ακεραιότητα. Επίσης, οφείλει να ενημερώνει τους ανθρώπους αυτούς για τους σκοπούς της έρευνας και τις ενδεχόμενες ανεπιθύμητες επιδράσεις της και να εξασφαλίζει, μετά από πλήρη, σαφή και κατανοητή ενημέρωση, τη συγκατάθεση των ασθενών, αναφορικά με τη συμμετοχή τους σε ερευνητικό πρόγραμμα. Η προσπάθεια του ψυχιάτρου για την καλύτερη δυνατή θεραπεία ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να επηρεάζεται από την άρνηση συμμετοχής του συγκεκριμένου ανθρώπου σε έρευνα του ψυχιάτρου.

 

12. Ο ψυχίατρος με κανέναν τρόπο δεν θα πρέπει να χρησιμοποιεί μέσα και μεθόδους του επαγγέλματός του, που πειθαναγκάζουν σε τροποποίηση ή αλλαγή στάσεων και συμπεριφορών που σχετίζονται με πολιτικές ή και κοινωνικές πεποιθήσεις ή, γενικότερα, εξυπηρετούν άλλους σκοπούς πλην των θεραπευτικών και της προαγωγής της υγείας του ατόμου και της κοινωνίας.

 

13. Ο ψυχίατρος πρέπει να φροντίζει ώστε οι ψυχικά πάσχοντες να παρουσιάζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) με τρόπο που, αφ’ ενός μεν προστατεύει την τιμή και την αξιοπρέπειά τους, αφ’ ετέρου δε μειώνει το στίγμα και τη διάκριση εναντίον τους. Ο ψυχίατρος δεν πρέπει να κάνει ανακοινώσεις στα Μ.Μ.Ε. για την υποτιθέμενη ψυχοπαθολογία οποιουδήποτε ατόμου.

 

 

Ο ψυχίατρος που ασκεί ψυχοθεραπευτικό έργο, αποφεύγει, κατά κανόνα, την άσκηση ψυχοθεραπείας σε συγγενείς και φίλους, δικούς του ή των ασθενών του, σε πρόσωπα με τα οποία διατηρεί οικονομικούς δεσμούς, καθώς και ιεραρχική σχέση στο ίδιο εργασιακό πλαίσιο. Αν για συγκεκριμένους λόγους εκτιμούμε ότι θα μας είναι ανέφικτη η θεραπευτική ουδετερότητα σε κάποιες περιπτώσεις, αρνούμαστε να αναλάβουμε κάποιον ασθενή, ενημερώνοντας αναλυτικά τον ίδιον ή εκείνον που μας τον παραπέμπει.

 

 

Ο ψυχίατρος που ασκεί ψυχοθεραπευτικό έργο οφείλει να σέβεται όλα τα ανθρώπινα και νομικά δικαιώματα του θεραπευομένου. Διασφαλίζουμε αυστηρά την εχεμύθεια και το απόρρητο του θεραπευτικού διαλόγου και του όποιου υλικού. Το θεραπευτικό υλικό και οι εμπιστευτικές πληροφορίες παραμένουν για πάντα απόρρητες. Δικαιούμαστε να καταστρέψουμε τα σχετικά στοιχεία και αρχεία, μετα το πέρας της ψυχοθεραπείας.

 

 

Ο θεραπευτής μπορεί να δώσει πληροφορίες που αφορούν το θεραπευόμενο, μόνον όταν και όπου ο νόμος επιβάλλει και όταν κινδυνεύει άμεσα η ζωή ή η σωματική ακεραιότητα του θεραπευομένου ή άλλων προσώπων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ενεργήσει με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να προστατευτεί ο θεραπευόμενος. Στη διάρκεια της πολυετούς μας άσκησης της Ψυχιατρική, δεν χρειάστηκε ποτέ κάτι τέτοιο.

 

 

http://psi-gr.tripod.com/index.html

[man-os]

Σεβαστη η άποψη σου αλλά είσαι πολύ λάθος. Πώς μπορεις να λές τέτοιες κουβέντες όταν διαβάζεις ένα τεράστιο γράμμα στο οποίο σε καμμία περίπτωση δε γράφω ότι όλα τα έχω κάνει σωστά. Γιατι να γράψω ότι τη χτύπησα? Γιατι να γράψω ότι έχω κάνει εξωσυζυγική σχέση? Γιατί να γράψω ότι θέλω να φύγω? Γιατί να μη παριγράψω τον εαυτό μου ως ήρωα? Ειδικά όταν λές ότι μπήκα εδώ μέσα για να μου πείτε πόσο καλός είμαι απέναντί της. Αστείο επιχείρημα. Αν είναι αυτη η άποψη σου μπορώ κι εγώ να πώ ότι δείχνεις να είσαι γυναίκα που θεωρεί ότι όλοι οι άντρες είναι γουρούνια και πάντα φταίνε όταν υπάρχει διαφωνία σε όλα τα θέματα!!! Το ότι λές αμύνομαι είναι άλλη μια απόδειξη πόσο σίγουρη και αλάνθαστη θεωρείς τον εαυτό σου. Φυσικά για σένα προβλήματα δεν υπάρχουν αφού φρόντησες να βρείς το σωστό άντρα με λεφτά αισθήματα και είσαι σε θέση να είσαι ειδική σε θέματα ψυχολογίας. Είμαι σίγουρος ότι έχεις μια τέλεια σχέση και ότι αν ο άντρας σου πάθει κάτι παρόμοιο - κάτσε να χτυπήσω ότι ξύλο έχω μπροστά μου μακάρι να είστε πάντα όλοι καλά στην οικογένεια σου- θα είσαι βράχος!!!

[fistikaki]

δεν δικαιολογω κανεναν που σηκωνει χερι... για κανενα λογο

 

ποτε

[man-os]

Ψυχίατρος - Ηθική και Δεοντολογία στην Ψυχιατρική

 

 

Πολύ ωραία αυτά, όπως και το link ευχαριστώ πολύ!!!

[gavrias]

Φυσικά για σένα προβλήματα δεν υπάρχουν αφού φρόντησες να βρείς το σωστό άντρα με λεφτά αισθήματα και είσαι σε θέση να είσαι ειδική σε θέματα ψυχολογίας. Είμαι σίγουρος ότι έχεις μια τέλεια σχέση και ότι αν ο άντρας σου πάθει κάτι παρόμοιο - κάτσε να χτυπήσω ότι ξύλο έχω μπροστά μου μακάρι να είστε πάντα όλοι καλά στην οικογένεια σου- θα είσαι βράχος!!!

 

 

man-os,με όλο το σεβασμό ,η dora απάντησε σε αυτά που εσύ περιέγραψες για σένα.Εσύ την προσβάλεις υποθέτοντας. Ξέρεις πώς λέγεται αυτό?