Στιγμές με χιούμορ

[MissMarple]

Εγκυμοσύνη. Από τη στιγμή που μεγαλώνει η κοιλιά σου και μεταλλάσσεσαι σταδιακά σε σημαδούρα κάποιες καταστάσεις ήδη δυσκολεύουν ή θα δυσκολέψουν σύντομα:

 

1. Θα υπάρξει απώλεια οπτικής επαφής με τις πατούσες σου, αδυναμία κοπής ποδόνυχων (αν δεν σου κόψει κάποιος άλλος τα νύχια των ποδιών θαʼχουν μεγαλώσει τόσο που θα μπορείς να τρως τραχανά) αλλά και βαψίματος – ξεβαψίματος τους, δυσκολία στην αποτρίχωση των κάτω άκρων (θα καταλήξεις σιγά σιγά σαν τον Σταμούλη τον λοχία εν καιρώ πολέμου).

 

2. Ο ύπνος είναι ολόκληρη επιστήμη. Τη στάση «μπρούμυτα» την έχεις ξεγράψει ήδη από τον τρίτο μήνα φοβούμενη πως θα καταπλακώσεις το φασόλι. Είναι όμως η αγαπημένη σου στάση και σκέφτεσαι διάφορα ευρηματικά κόλπα: «Θα σκάψω βαθούλωμα στο στρώμα».

Η πιο βολική στάση τελικά φαίνεται ναʼναι στο πλευρό με τοʼνα πόδι λυγισμένο μπροστά σαν ναʼχεις μπει σε στάση ανάνηψης. Όταν επιχειρείς να γυρίσεις από το πλευρό ανάσκελα ήδη δυσκολεύεσαι και σκέφτεσαι πως όταν βαρύνεις κι άλλο και γίνεις σαν βόδι θα πρέπει να είναι δίπλα σου ο καλός σου για να κάνει το βίντζι αφού εσύ θα γυρνάς μεν το σώμα σου αλλά η κοιλιά θα μένει εντελώς πίσω.

 

(Την κατάσταση σώζουν πάντως χαλαρά τα ειδικά μακρουλά μαξιλάρια εγκυμοσύνης που θυμίζουν εφευρέσεις του Ιάπωνα Chindogu, μπορείς να καταφέρεις παρκάρισμα κοιλιάς και ποδιού σε μια στάση πλαγιομπρούμυτα ασφαλή).

 

3. Έχεις ξεχάσει τι σημαίνει σεξ. Ο καλός σου φοβάται διάφορα, ότι θα βγεί και θα τον χτυπήσει στο κούτελο το φασόλι λέγοντας σου «σʼαρεσε ρε;», ότι θα διακόψει στο αποκορύφωμα της πράξης κάνοντας τοκ τοκ, ότι θα νιώθει κι αυτό και θα ηδονίζεται κι άλλα περίεργα. Άσε που όσο φουσκώνει η κοιλιά για να πετύχει ο άνθρωπος ικανοποιητική στάση θα πρέπει να γίνει το παιδί λάστιχο ή ο Μελισσανίδης.

 

4. Από τη στιγμή που λες πρώτη φορά στον καλό σου «αγάπη μου, νομίζω πως ένιωσα το φασόλι», εκτός από το ότι κοντεύει να κατουρήσει τα σώβρακα του από τη χαρά του, δεν ξεκολλάει από πάνω σου, νομίζει ότι μπορεί να το νιώσει κι αυτός ή ότι αυτό μπορεί να τον ακούει από τόσο νωρίς και αρχίζει να μιλά στον αφαλό σου και να κάνει γούτσου γούτσου στα πλευρά σου. Και επιμένει και θα επιμένει για εβδομάδες ώσπου να συμβεί το θαύμα. Πάει κι αγοράζει μια φορητή ψευδοσυσκευή Doppler και στήνεται από πάνω σου την ώρα που σε πάει να σε πάρει επιτέλους ο ύπνος σαν χαζός προσπαθώντας να πετύχει σύνδεση και να πιάσει σήμα να ακούει την φασολοκαρδιά. Όταν επιτέλους πιάνει το σήμα αρχίζει να κάνει διάφορα πάνω στην κοιλιά σου να ακούει αλλαγές στον ήχο που λαμβάνει. Μετά ειδοποιείς τον μπόγια.

 

5. Από την στιγμή που αρχίζει να φουσκώνει η κοιλιά και πλέον είναι εμφανές ότι είσαι έγκυος χάνει επίσης και την ιδιωτικότητα της κι εσύ την ησυχία σου. Ο κάθε ένας που σου μιλά πρέπει οπωσδήποτε να απλώσει τη βρόμικη χερούκλα του. Έπειτα τα βλέμματα που μαγνητίζει η σημαδούρα σου δεν χαρακτηρίζονται από καμιά απολύτως διακριτικότητα. Σε ένα πιο πρώτο στάδιο, στον 4ο- 5ο μήνα όπου ακόμα δεν έχεις φτάσει επακριβώς τις διαστάσεις της Νέλλυ της ελεφαντίνας δεν αποφεύγεις και τα βλέμματα στο σύνολο του κορμιού σου, στους κώλους, στα μπράτσα, στα κουμπιά του πουκαμίσου που φοράς και λοιπά με την εμφανέσταση απορία «Θα πρέπει να μην αφήνει φαΐ και γλυκό αμαγάριστο η τύπισσα, έγινε γουρούνα;» ή «δες την πώς έγινε βουβάλω, κατέβασε 10 στρέμματα κώλους». Νιώθεις έντονη την ανάγκη να δικαιολογηθείς για τα περιττά σου κιλά και να στενά πλέον ρούχα σου. Άσε που αρχίζεις να φοβάσαι ότι το παντελόνι από πίσω θα σου ανοίξει, ότι σφίγγει υπερβολικά στην κοιλιά, ότι είναι σκληρό το ύφασμα και ένα σωρό άλλα.

 

(Και πας από περιέργεια μια βόλτα από τα Maternity έτσι για να δεις αν κυκλοφορεί τίποτα βολικό για τις επόμενες εδβομάδες κι εκεί διαπιστώνεις αφενός πως όταν θα φτάσεις στα οριακά σου μεγέθη θα πρέπει τα επίσημα στυλάτα βράδια να βγαίνεις πλασάροντας την «Ελένη Λουκά Moda» αφετέρου πως δεν φτάνει αυτό πρέπει να κάνεις και νέο δάνειο. Καλά η Αλεξίου από πού ψωνίζει τα νυχτικά της πίστας; )

 

6. Το πλύσιμο των πιάτων θα γίνεται ολοένα και πιο άβολο αφού η κοιλιά και ο νεροχύτης θα έρχονται σε σφοδρή σύγκρουση και για να τα βολέψεις θα πρέπει ναʼέχεις τα μακρυά χέρια του Τιραμόλα και πρεσβυωπία να βλέπεις τους λεκέδες από μακρυά.

 

7. Θα συνηθίσεις να περπατάς και κάθεσαι κορδωτά σαν τον Λόρδο Βύρωνα. Όταν επιχειρείς να σηκωθείς από το κάθισμα σου ήδη είναι σαν να έχουν κρεμάσει στη μέση σου βαρίδια.

 

Β) Όταν διαπιστώνεις πως το πλασματάκι που κουβαλάς μέσα σου θα έχει τσουτσού σκέφτεσαι πώς θα το μεγαλώσεις:

 

1. Θα πρέπει να το μάθεις να κατεβάζει το καπάκι της τουαλέτας.

2. Θα τον λένε Ανδρέα και θα γίνει αρχιτέκτονας.

3. Θα πρέπει να μάθει να φέρεται στις γυναίκες.

4. Θα είναι ωραίος παίδαρος αλλά με τρόπους.

[VICKOULA]

MISS MARPLE πολυ φιλισοφημενο και πολυ σωστο το κειμενακι.Πουθενα δεν πεφτεις εξω!

[Αθηνά]

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ MISS MARPLE

Μου έφτιαξες τη διάθεση.

Να είσαι καλά και με το καλό το μωράκι σου.

[elenak]

Να 'σαι καλά κοπέλα μου!!! Είχα καιρό να γελάσω τόσο

!! Περιμένουμε εναγωνίως μέρος 2ο!!! (Όποια συνέλθη απο τα γέλια μπορεί να συμπληρώσει ώστε κάποια στιγμή να το εκδώσουμε σαν καλωσόρισμα στις νέες εγκύους -και να το μοιράζουν οι γυναικολόγοι-)

[JDP]

Κ Ο Ρ Υ Φ Α Ι Ο ! ! ! ! ! ! !

Να είσαι καλά.

Πάντως την ατάκα της χρονιάς σε εμάς την είπε η κουμπάρα μας όταν η γυναίκα μου σκεφτόταν τι θήλαστρο ήθελε να αγοράσει. Τότε εκείνη γύρισε και της είπε "Πως νιώθεις τώρα που και επισήμως θεωρείσαι αγελάδα????"

[Kelly25]

Έχω ρίξει πολύ πολύ γέλιο..

[karfori's baby]

Επειδή τα έχω σχετικά πρόσφατα, να προσθέσω:

8. Θα αποφασίσεις να φοράς "σαλιάρα" κάθε φορά που κάθεσαι να φας σαν άνθρωπος, διότι εννιά φορές στις δέκα, λόγω της απόστασης που σε χωρίζει από το τραπέζι, όλο και κάτι θα καταλήξει στην κοιλιά σου αντί για το στόμα σου, όσο προσεκτική κι αν είσαι.

9. Τους τελευταίους μήνες, ειδικά αν είναι καλοκαίρι και έχει καύσωνα, τα πέλματά σου θα αντικατασταθούν από δύο αφράτα φρατζολάκια που δε θα μπαίνουν σε κανένα δικό σου παπούτσι, ίσως ούτε και του άντρα σου.

10. Αν, παρ' όλα αυτά, τα πόδια σου παραμένουν σχετικά αδύνατα σε σχέση με την κοιλιά σου, θα μάθεις να γελάς σε σχόλια που γίνονται από τον καλό σου, ότι έχεις γίνει "σαν τον πλούσιο-βιομήχανο του ΚΥΡ χωρίς το πούρο" ή "σαν έλληνας κροίσος με νησί με 9 γράμματα".

[VassoP]

γέλασα πολύ

έχω να προσθέσω και κάτι σχετικά με το αγελάδα

ο άντρας μου με κοιτάζει και είμαι μόνο 3 μηνών και μου λέει

"Να σου πω, ωραία, πολύ ωραία τα baloons. Λές να γίνουν διπλάσια????"

 

Ερώτηση: Μεγαλώνουν πολύ???

[Sophia]

μεγαλώνουν - μεγαλώνουν - και μετά - μικραίνουν - μικραίνουν και μετά πέφτουν και πέφτουν και πέφτουν.....

[ELENA K.]

μεγαλώνουν - μεγαλώνουν - και μετά - μικραίνουν - μικραίνουν και μετά πέφτουν και πέφτουν και πέφτουν.....

Σωστό , σωστό ......

[Αντιγόνη]

μεγαλώνουν - μεγαλώνουν - και μετά - μικραίνουν - μικραίνουν και μετά πέφτουν και πέφτουν και πέφτουν.....

[Afroditi D]

μεγαλώνουν - μεγαλώνουν - και μετά - μικραίνουν - μικραίνουν και μετά πέφτουν και πέφτουν και πέφτουν.....

 

 

[stella71]

Πέστα χρυσόστομη Miss Marple, γιατί όταν βλέπω γυναίκες "γεννημένες μανούλες" βλ. νύφη μου, να κοιτάζουν με νοσταλγία την κοιλιά μου, ή να μου λένε "τώρα είσαι καλά, κάτσε να βγει και μετά αρχίζουν τα δύσκολα.." (δλδ μένουμε έγκυες μόνο για τις <χαρές> της εγκυμοσύνης; τρελαίνομαι!

 

Επίσης

-Κοιτάζω κι αποχαιρετώ με δάκρια στα μάτια τις τρέντι ζωνούλες μου

 

-Όταν σηκώνομαι μες στη νύχτα για την καθιερωμένη επίσκεψη στην τουαλέτα αισθάνομαι σαν τον παράλυτο που από θαύμα ξαναστάθηκε στα πόδια του, αλλά δυσκολεύεται ακόμα ΠΟΛΥ και στη συνέχεια κατευθύνομαι σαν υπέρβαρη πάπια, ή σαν ζόμπι που δεν είναι χορτοφάγο αλλά παμφάγο, στον αγαπημένο μου προορισμό.

 

-Όταν αλλάζω πλευρό στο κρεβάτι συμμετέχουν όλα τα εσωτερικά μου όργανα στο βασανιστήριο και στηρίζομαι στα κάγκελα του κρεβατιού ικετεύοντας για έλεος.

 

-Ροχαλίζω σαν προπολεμικό τρένο στην ανηφόρα, διανθίζοντας το εργάκι με σφυρίγματα και αναστεναγμούς.

 

-Η περιοχή κάτω από την κοιλιά είναι πλέον αχαρτογράφητη και εγκαταλελειμένη, μόνο με ειδικούς φακούς και διόπτρες μπορώ να τη δω, κι έτσι την έχω αφήσει ήσυχη μέσα σε οργιώδη βλάστηση.

 

Αυτά και άλλα πολλά!

Φιλιά και καλή δύναμη!

[galat]

Η περιοχή κάτω από την κοιλιά είναι πλέον αχαρτογράφητη και εγκαταλελειμένη, μόνο με ειδικούς φακούς και διόπτρες μπορώ να τη δω, κι έτσι την έχω αφήσει ήσυχη μέσα σε οργιώδη βλάστηση.

 

συμπάσχω απολύτως!!!!

 

προσπαθώ να κάνω καμια απαλλοτρίωση στην τύχη αλλά...δεν...

[elenak]

Σε αυτή την περίπτωση οι καλύτεροι σύμμαχοι είναι η αφή και η μνήμη!!!

Με λίγη τύχη και σταθερό χέρι έχεις αποταλέσματα! Αλλιώς για τις θαραλλέες υπάρχουν και οι επαγγελματίες!

[kgial]

Αυτο με τα φρουτα το παρατηρησα κι εγω στην γυναικα μου!!!! Παντα τα ειχε και τα εδειχνε (σε μενα)!!!!! Ουαου!!!!

Μετα το περας της εγκυμοσυνης και ακομα μεχρι σημερα που λεει οτι ειναι πεσμενα,εμενα μου αρεσουν...ειδικα οταν φοραει κολλητα μπλουζακια και τις βυζοθηκες (push-ups)...εκει τα ματια γουρλωνοοΟΟΟοοουν!!!!

 

Επ'ευκαιριας:

 

Πως λεγονται τα βυζια μιας 20αρας?

-Στάρ

 

Πως λεγονται τα βυζια μιας 40αρας?

-Μαστάρ

 

Και πως λεγονται τα βυζια της 60αρας?

-Κρεμαστάρ

 

[joe]

Ολα τα λεφτα τα post στο συγκεκριμενο topic!!! Ειδικα τα περι "αχαρτογραφητης περιοχης" και "οργιωδους βλαστησης"!!!

Εμενα με εχει πιασει απο τωρα αγχος για το θεμα αυτο αφου σε μια γνωστη μου που γενναγε εστειλαν-ακουσον ακουσον-ΑΝΤΡΑ ΝΟΣΟΚΟΜΟ για να την ξυρισει!!! Δηλαδη τι να πει κανεις!!!Γι' αυτο κι εγω με το που μπηκα κοριτσια στην 34η εβδομαδα ειπα να παρω την κατασταση στα χερια μου,γιατι πες,χτυπα ξυλο,οτι αποφασιζει ο τοκετος να ερθει λιγο νωριτερα,δε θα μου φτανει το αγχος κι ο πανικος,θα εχω να υποστω και το ξυρισμα απο νοσοκομα ή νοσοκομο;Να μου λειπει!!! Πηρα λοιπον το μεγενθυντικο καθρεφτη μου,δυο τρια ξυραφακια ΚΑΙ ενα ψαλιδι (γιατι εκει που ειχε φτασει η κατασταση τι να σου κανουν μονα τους τα ξυραφακια;Παλι καλα που δε χρειαστηκα μηχανη του γκαζον) και καταπιαστηκα με το δυσκολο εργο του εξωραισμου.Πρεπει να μου πηρε γυρω στα τρια τεταρτα γιατι ας μην ξεχναμε οτι μεσα απο τον καθρεφτη οι κινησεις γινονται αναποδα,φυσικα κατακοπηκα,ξοδεψα τον μισο αφρο ξυρισματος,βουλωσε η μπανιερα αλλα στο τελος ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ!!!

Τωρα μενει απλως το εργο της συντηρησης για να μην καταληξω και παλι Σειχ Σου και δε γλιτωσω την εμπειρια που ειχε και η φιλη μου με το νοσοκομο που προανεφερα!!!

[karfori's baby]

joe μου, πριν τη γέννα ντρεπόμουνα πάρα πολύ, ακόμα και τη γυναίκα νοσοκόμα που έκανε "τη δουλειά".

Κατά τη διάρκεια της γέννας και ιδίως μετά τη γέννηση του παιδιού σου, όμως, είσαι σε τέτοια κατάσταση νιρβάνα που δε σε νοιάζει τίποτα!

Εμένα με μετέφερε άντρας τραυματιοφορέας από το δωμάτιο ωδινών στο χειρουργείο και με βοήθησε να ξαπλώσω στο κρεβάτι του χειρουργείου κι εγώ, με τα πόδια ψηλά και σε διάταση και το μώρο μου ένα βήμα πριν την έξοδο, ούτε που το σκέφτηκα ότι είναι άντρας. Επίσης, άντρας ήταν και ο τραυματιοφορέας που με ανέβασε στο δωμάτιο και βοήθησε τη νοσοκόμα να μου βγάλει τον καθετήρα!

[dora]

Πέστα χρυσόστομη Miss Marple, γιατί όταν βλέπω γυναίκες "γεννημένες μανούλες" βλ. νύφη μου, να κοιτάζουν με νοσταλγία την κοιλιά μου, ή να μου λένε "τώρα είσαι καλά, κάτσε να βγει και μετά αρχίζουν τα δύσκολα.." (δλδ μένουμε έγκυες μόνο για τις <χαρές> της εγκυμοσύνης; τρελαίνομαι!

 

Στελίτσα τώρα δεν μπορεις να το καταλάβεις αλλα όταν θα γεννησεις θα δεις οτι η νυφη σου εχει δίκιο... Η πρωτη (το τονιζω αυτο) εγκυμοσυνη και αν μάλιστα ειναι καλή και ευκολη ειναι η καλυτερη περιοδο της ζωής σου.. Μετα όντως ερχονται θα δύσκολα... Γιατι μια δευτερη εγκυμοσυνη και με το πρωτο να χοροπηδαει πανω στην κοιλια σου, να ξυπναει ακριβως την ωρα που εσυ καταφερες να βολεψεις την κοιλια σου για να κοιμηθεις, να τρωει την παστα που σου "μυρισε" και ετρεξε ο αντρουλης να την βρει και ήταν και η τελευταια... μάλλον δεν ειναι οτι καλύτερο

[joe]

Karfori;s baby,σοβαρολογεις οτι εβαλαν αντρα να βοηθησει να σου βγαλουν τον καθετηρα;;;Καλα,θα μου πεις,εδω τη γνωστη μου την ΞΥΡΙΣΕ αντρας.Παντως εχω ακουσει οτι μπορεις να ζητησεις να σου στειλουν γυναικα νοσοκομα αν ντρεπεσαι,αν και οι ερμοι οι νοσοκομοι εχουν δει κι αυτοι τοσα που το αντιμετωπιζουν πλεον ως ρουτινα. Και καλα το ξυρισμα (ο λεγομενος "ευπρεπισμος" οπως ακουσα να το λενε).Με το αλλο θεμα τι γινεται βρε κοριτσια;Φυσικα εννοω το τρομερο,φρικιαστικο και φοβερο ενδεχομενο του κλυσματος!!!Εχω ακουσει οτι ειναι αναποφευκτο στο φυσιολογικο τοκετο γιατι λεει εκεινη την ωρα με το σφιξιμο και τις εξωθησεις καταλαβαινετε τι μπορει να συμβει.Πωπω μιλαμε δε θελω ουτε να το σκεφτομαι!!!

Σας ρωταω γιατι αυτα ντρεπομαι να τα ρωτησω στο γιατρο μου.

Αληθεια,μπορουμε αν εχουμε το χρονο και την ψυχραιμια να το κανουμε μονες μας στο σπιτι; Και κατι ακομη: οταν λες οτι βοηθησε ο νοσοκομος να σου βγαλουν τον καθετηρα,τι εννοεις; Μας βαζουν και καθετηρα;;;

[karfori's baby]

joe μου, σοβαρότατα μιλάω. Αλλά σου επαναλαμβάνω, ούτε που θα σε νοιάξει! Θα είναι τέτοια η ευτυχία σου, που δε θα το σκεφτείς καν.

Όντως οι νοσοκόμοι και οι τραυματιοφορείς έχουν δεί πολλά και εκείνη τη στιγμή σε αντιμετωπίζουν ως ασθενή, όχι ως γυναίκα. Αυτή είναι η δουλειά τους. Δεν υπάρχει τίποτα το πονηρό στη συμπεριφορά τους, αντίθετα, συνήθως είναι πολύ ευγενικοί. Οι δικοί μου με αντιμετώπισαν με τόση συμπάθεια και κατανόηση που πραγματικά δε με πείραξε καθόλου. Και ξαναλέω ότι σαν άνθρωπος ντρέπομαι ιδιαίτερα (ή μάλλον ντρεπόμουν, γιατί τώρα πια...).

Τον καθετήρα μου τον έβαλαν αφού γέννησα και μέχρι να με πάνε στο δωμάτιό μου, όσο δηλαδή βρισκόμουν στην αίθουσα ανάρρωσης (καμιά ωρίτσα περίπου ή και λίγο παραπάνω). Δεν ξέρω αν είναι στάνταρ διαδικασία, αλλά είναι πολύ πιθανό. Αν είσαι υπό την επίρρεια επισκληριδίου, μπορεί και να μην το πάρεις καν είδηση.

Για το άλλο θέμα τώρα...χμ...

Εμένα αυτό μου φαινόταν ακόμα χειρότερο κι από τον "ευπρεπισμό". Ο δικός μου γιατρός δεν το θεωρούσε απαραίτητο, το άφησε στη διακριτική μου ευχέρεια. Προτίμησα να το κάνω "πακετάκι" με την άλλη διαδικασία που λέγαμε (βλ. κλάδεμα), γιατί, αυτό που φαντάζεσαι ότι μπορεί να συμβεί κατά τις εξωθήσεις...όντως συμβαίνει! Και δεν ήθελα με τίποτα να μου συμβεί. Ντρεπόμουν το γιατρό μου και τη μαία του (η ντροπή που λέγαμε...). Βλέποντας τα πράγματα εκ των υστέρων, νομίζω ότι μάλλον δεν θα το ξανάκανα, γιατί και πάλι τη στιγμή των εξωθήσεων ήμουν τόσο "αλλού" που ούτε που θα έδινα δεκάρα κι αν συνέβαινε το...μοιραίο!

Η συμβουλή μου, πάντως, είναι να μην ντρέπεσαι και να τα συζητήσεις όλα αυτά τα θέματα με το γιατρό σου, για να είσαι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένη σωματικά και ψυχολογικά για αυτή τη μοναδική εμπειρία που θα ζήσεις. Με το καλό και μ' ένα πόνο!

[joe]

Ευχαριστω πολυ!!!Ειμαι κι εγω πολυ ντροπαλη σαν κι εσενα,αλλα αφου μου λες οτι εκεινη τη στιγμη δε θα με νοιαζει τιποτα,αναθαρρησα λιγακι!!!

Παντως καλου κακου λεω να ειμαι προετοιμασμενη οταν ερθει η ωρα!!!

[LOREEN]

ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ (ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΥ) ΤΟΚΕΤΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΤΟΝ ΕΥΠΡΕΠΙΣΜΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, ΝΑ ΠΑΩ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΗ, ΜΕ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΙ ΞΥΡΑΦΑΚΙ! ΕΚΑΝΑ ΤΗ ΜΙΣΗ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΑΝ ΦΩΝΑΞΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ! ΑΚΟΜΑ ΓΕΛΑΕΙ! ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ, ΤΟΥ ΑΝΕΘΕΣΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑ.. ΚΙ ΕΤΣΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΜΑΖΙ.. ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΡΓΟ, ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ.....

[sstamoul]

Ούτε το κλύσμα ούτε το ξύρισμα είναι απαραίτητα. Υπάρχουν μάλιστα έρευνες που δείχνουν το αντίθετο για το ξύρισμα (περισσότερα μικρόβια με ξύρισμα, παρά χωρίς). (Και για το κλύσμα μερικές φορές, ειδικά αν η γυναίκα είναι λίγο δυσκοίλια γενικά μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα).

Εγώ δεν έκανα τίποτα απ' τα δυο ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη γέννα μου (φυσιολογικός τοκετός) και δεν είχα κανένα μα κανένα πρόβλημα. (Άσε που και να έχεις ατύχημα εκείνη την ώρα είναι το λιγότερο).

[Jean]

Εγω παλι μπηκα στην 30η εβδομαδα για παρακολουθηση. Αξυριστη φυσικα!! Στο δωματιο που με πηγαν πριν γινει η εισαγωγη ερχεται μια πιτσιρικα με ενα ξυραφι νααααα!! Μου λεει πρεπει να σας ξυρισω, ειναι η πολιτική του νοσοκομειου σε περιπτωση που εχουμε προωρο τοκετο. Κοκκαλο εγω. Μου λεει, αντε, βγαλτο βρακακι... Της λεω: Ντρεπομαι. Μου λεει: Αϊ μωρε που ντρεπεσαι!! Εχω ξαναδει, ξερεις... Εχω κι εγω το ιδιο... Το ειπε τοσο γλυκα που μ' εκανε να γελασω και μου εφυγε η ντροπη αμεσως. Αρχισε να ξυριζει και μου λεει: Να σου κανω κανενα τρεντυ σχεδιακι να το δει ο γιατρος να του ερθει ταμπλας; Μεχρι να ξαναγελασω ειχε τελειωσει... Ειναι θεμα αντιμετωπισης των νοσοκομων...

Ο καθετηρας μπηκε παρουσια του τραυματιοφορεα ο οποιος κοιταγε κιολας αλλα δεν με ενοιαξε καθολου (ειχα το αγχος μου, γεννησα τελικα 31η εβδομαδα, αυτο θα με πειραζε; ) Μαλιστα την ωρα που μου τον εβαλε η νοσοκομα μου λεει αυτος, ελα ανασουλα, παμε μαζι, δεν ειναι τιποτα... Παει κι αυτο.

Το κλυσματακι δεν το καταλαβα, η μαια που μου το εκανε ήταν πλεον φιλη μου με τις τοσες εισαγωγες που ειχα κανει στο Αλεξανδρα και της εκανα πλακα "κοιτα να εισαι ευγενικη" και γελαγαμε.

Εκει που τα ειδα ολα ομως ειναι που μετα τη γεννα λόγω καποιου προβληματος μπηκα στην εντατική και οι νοσοκομες εκει πηραν τηλ. να στειλουν καποιαν να με πλυνει... Εσκασε μυτη ενα παλλικαρακι με σκουλαρικι και καρφακια μαλλι με μια λεκανη και γαζουλες... Εκει τα εχασα!! Ομως: Σε αντιθεση με τις αλλες νοσοκομες που ηταν αγαρμπες τελειως, μου αφαιρεσε τη γαζα τοσο προσεχτικά, με επλυνε απαλα, με ρωτουσε συνεχεια αν με ποναει, αν ειναι κρυο το νερο, κτλ που του ειπα, να ξαναρθει αυτος το απογευμα.

Γενικα δεν ντρεπομαι καθολου και μετα απο την καισαρική και με οσους με ειχαν δει ...χαμηλα (εχω κανει εξεταση απο κατω στο Αλεξανδρα με 10 φοιτητες μεσα και στη γεννα μου παρεστησαν καμια 15αρια) δεν εχω προβλημα να πεταχτω γυμνη στο περιπτερο για τσιχλες. Ολα μια ιδεα ειναι, μην κολλατε σ' αυτα! Σημασια εχει να πανε ολα καλα... Να ειστε γενναιοδωρες με τον κοσμο!! Δειξτε τους οτι εχετε ευχαριστηση!! Χαρες εχουμε!!