Καλώς σας βρήκα! Η αφορμή για να ποστάρω κάτι μετά από χρόνια ανάγνωσης του φόρουμ,είναι η απόγνωσή της μητέρας που το παιδί της δεν σιτίζεται σωστά!
Ο γιός μου είναι 20 μηνών 10 κιλά. Είναι η προσωποποίηση της χαράς αλλά και πολύ γκρινιάρης ! Από την αρχή της εισαγωγής τροφών ήταν δύσκολος .Παρέμεινε για αρκετούς μήνες στο καρότσι όταν τον ταιζα κ όχι στο καρεκλάκι φαγητού . (1ο λάθος μου)
Στην συνέχεια όταν ξεκίνησε να σηκώνεται και άρχισα να τον βάζω στο καρεκλάκι φαγ.,σηκωνόταν όρθιος με συνεχή κίνδυνο πτώσης, οπότε το κατήργησα αμέσως. (2ο λάθος μου) Στην πορεία ταιζα στην στράτα με τραγουδάκια στο κινητό.(3η αλλαγή και λάθος) Τα βαρέθηκε αμέσως.
Εως τους 10 μήνες η σίτηση σχετικά παλευόταν διότι δεν είχε ανεπτυγμένους τους μηχανισμούς αντίδρασης (λίγο τραγουδάκι και παιχνιδάκια που κουνιούνται,...) Γάλα έπινε ικανοποιητική ποσότητα. Έπαιρνε βάρος και ύψος κανονικά (πάντα όμως χαμηλές καμπύλες λόγω χαμηλού βαρούς στην γέννηση 2140γρ.)
Εδώ και 10 μήνες και μετά την επιστροφή μου στην εργασία η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Κάθε ταισμα με τις γιαγιάδες και εμένα είναι γολγοθας. Μια ώρα πριν οργανώνουμε σκετς,αγοράζουμε καινούργια παιχνίδια μόνο για αυτό τον λόγο,πάμε κούνιες,κυνηγάμε γάτες,σβήνουμε κ ανάβουμε κεριά, και άλλα εκατομμύρια πράγματα. Μόνο έτσι θα φάει επαρκή ποσότητα φαγητού μεσημέρι και απόγευμα. Όταν προσπαθώ να τον δελεάσω να κάτσουμε στο τραπέζι, δεν πλησιάζει καν ή τρώει μια μπουκιά και φεύγει.Τον 14ο μήνα ξεκίνησε ποτήρι με καλαμάκι . Σταδιακά μείωνε την ποσότητα γάλακτος με το μπιμπερό. Απ'τον 17ο μήνα και μετά την επιστροφή μας από διακοπές,αρνούνταν το μπιμπερό και δεν δεχόταν το γάλα στο ποτήρι. Ούτε με σοκολάτα μέσα. Δεν πίνει άλλα υγρά (πορτοκαλάδες πχ) παρά μόνο νερό. Το έκοψε εντελώς το γάλα εδώ και 3 μήνες. Δόντια έχει μόνο 10 και πιστεύω ότι η μεγάλη χρήση πιπίλας έχει παίξει ρόλο. Θέλει όλη μέρα πιπίλα και νερό. Δεν πεινάει ποτέ (πιθανόν διότι πάντα τον προλαβαίνουμε).
Έχω κουραστεί τόσο πολύ από αυτό το άγχος που νομίζω ότι θα καταλήξω στο νοσοκομείο...