Υπερβολικός ζήλος μπαμπά

[Φραουλιτσα23]

Καλησπερα! Δεν ξέρω πως να ξεκινησω κ πως να θέσω την όλη κατάσταση, αλλά θα προσπαθήσω. Γέννησα πριν λίγο καιρό ενα γλυκο αγοράκι. Το περιμέναμε πως κ πως αυτό το μωρό, μετά σπο τέσσερις εξωσωματικές. Πολλά φάρμακα για μένα, ενα ψυχοφθόρο ταξίδι, με μια εγκυμοσυνη που τον τελευταίο μήνα της, ηταν γεμάτη αγωνία κ αβεβαιότητα. Τον περασα στο νοσοκομείο, λόγω πλακουντιακης ανεπάρκειας. Με βάλαν αρον αρον στο χειρουργείο, όταν έγινε μια εξέταση ρουτίνας κ αποδείχθηκε πως πρέπει επείγοντος να γεννήσω. Ο μικρός γεννήθηκε λίγο πρόωρα, με αποτέλεσμα να πρέπει κατευθείαν να μπει στην εντατική νεογνών. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά κ τον έχουμε πλέον στο σπίτι μας! Το θέμα είναι ο σύζυγος μου. Πολλές θα σκεφτούν ότι θα έπρεπε να χαίρομαι, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ κ είμαι συνέχεια μέσα στο σγχος. Προτιμώ πλέον να λείπει ο ανδρασ Μου από το σπίτι. Από τη στιγμή που τον πήραμε, έχει φαγωθεί ότι θηλάζω τον μικρό πολύ, μου λέει όταν πάω να απλώσω τι χέρι μου να τον αγγίξω, να τον αφήσω γιατί κοιμάται, μου λέει συνέχεια πως θα ήθελε να έχει εκεινος ένα στήθος, επειδή θεωρει πως αυτο είναι το αντίδοτο για όλα κ δεν το έχει εκείνος. Προσπαθούσε συνέχεια να με πείσει να του δίνω κ ξένο γαλα, κάτι το οποίο δεν θέλω κ είναι περιττό, γιατί έχω αρκετό. Το παιδί έχει κολικούς κ είπε στην παιδίατρο μήπως να κόβαμε τον θηλασμό, να δούμε μήπως τον ενοχλεί το γαλα μου. Συνέχεια μου απλώνει τα χέρια να μου πάρει το παιδί από τα δικά μου. Μη δει να κάνω κάτι με το παιδί, την επόμενη μερα θα κάνει ακριβώς τα ίδια εκείνος μαζί του. Όταν κλαίει το παιδί όταν τον έχει εκείνος πολύ ώρα, αντί να μου τον δώσει, προσπαθεί με τις ώρες να του μάθει την πιπίλα, λέγοντας μου πως είναι απλά συνήθεια πως ψάχνει στήθος κ όταν μια φορά έκλαιγε πολύ ο μικρός μόλις τον έπιασα μετά από ένα τετράωρο που εκανα δουλειές κ του είπα ότι μάλλον κουράστηκε χωρίς τη μυρωδιά μου κ την επαφή μαζί μου κ πως υπερβάλλω, μου είπε πως αποκλείεται, γιατί ήταν εκείνος μαζί του. Ούτε το καρότσι έξω δεν μ αφήνει να πιάσω, στην παιδίατρο χώνεται μπροστά μου να πάει να παρηγορήσει το παιδι. Με λίγα λόγια αν μπορούσε θα αναλάμβανε τα πάντα εκείνος, αν τον άφηνα κ στην ουσία είμαι περιττή. Έχει κανείς ακουστά για παρόμοια κατάσταση; Ξέρει κανείς πως μπορώ να το χειριστώ ή αν υπερβάλλω; 

 

 

[belleblue]

εμένα μου κάνει σαν ανταγωνισμός. 

προσοχή μην μπει στη μέση, και στη θεση σου θα το εθετα απεθείαςως θέμα πριν γίνει διαχρονικό! 

δεν ειναι σωστο να υποδαυλίζει την σχέση σου και το bonding που πρέπει να γίνει μεταξύ σας  , εσένα και του μωρού, αυτό το διάστημα.

Ασε που αν συνεχισει αυτό θα ξενερώσεις εντελώς και η σχέση σας θα εξανεμιστεί. 

πες του το ξεκάθαρα, 

πρεπει να χαρεί που είσαι η μητέρα, είναι υπεροχο που θέλει να έχει ενεργο ρόλο, κανένας δεν θα του τον πάρει εάν αποκτήσει λίγο ρόλο παρατηρητη τις ώρες που έχεις εσύ την φροντίδα. 

όπως σε ένα αεροπλάνο υπάρχει pilot flying,  pilot monitoring.  δεν ειναι ποτέ και οι δύο πιλότοι υπεύθυνοι ταυτόχρονα. 

 

ενέπλεξε και τους φίλους ή φίλες του εάν έχει για  βοήθεια , οπωσδήποτε, γιατί θα σε πνίξει διαφορετικά η κατάσταση. 

για τον θηλασμό είναι προφανώς άσχετο, αλλά και εκεί φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτός δεν θέλει να έχεις τόσο στενή σχέση με το μωρό. 

 

θα προτεινα να στραφείς σε σύμβουλο /ψυχολόγο μαζί και οι δυο σας, πριν γίνει μόνιμο. πες ότι πας επειδη εσυ εχεις ανησυχια για το δεσμο σου με το μωρο, όχι ότι αφορά εκείνον. αλλά αν είναι μαζί ίσως ακούσει και κάτι απο την τον ειδικό  αλλά και εσυ να πάρεις επιβεβαίωση για το τι σου συμβαίνει. 

 

δεν είμαι ειδικός δεν έιμαι ψυχολόγος αλλά έχοντας χωρίσει    εξαιτίας σε μεγάλο βαθμό, της αλλαγής της σχέσης μετά το μωρό, ανεπίστρεπτα,   θεωρώ ότι θέλω να βοηθήσω όπως μπορώ 

 

[Ilaeira]

1 ώρα πρίν, belleblue είπε:

 

είναι υπεροχο που θέλει να έχει ενεργο ρόλο, κανένας δεν θα του τον πάρει εάν αποκτήσει λίγο ρόλο παρατηρητη τις ώρες που έχεις εσύ την φροντίδα. 

όπως σε ένα αεροπλάνο υπάρχει pilot flying,  pilot monitoring.  δεν ειναι ποτέ και οι δύο πιλότοι υπεύθυνοι ταυτόχρονα. 

 

 

Αυτό ακριβώς.

Δεν υπερβάλλεις.

Μίλησέ του για τα οφέλη του θηλασμού, εξήγησέ του πόσο καλό κάνει στο παιδί κι ότι ο θηλασμός δεν έχει πρόγραμμα. Ότι το μωρό εχει εσένα περισσότερη ανάγκη σ' αυτήν τη φάση, αλλά αυτό δεν θα κρατησει για πάντα. Ότι κι εσύ με τη σειρά σου έχεις τον άντρα σου ανάγκη αυτήν την περίοδο, να στέκεται δίπλα σου και όχι απέναντί σου σαν ανταγωνιστής. 

Το να κάνει με το παιδί ό,τι κάνεις κι εσύ μαζί του κακό δεν είναι, όλα τα ζευγάρια παίρνουν ιδέες ο ένας από τον άλλο.

Είναι κατανοητό σε ένα βαθμό αυτό που νιώθει, αλλά μπορεί να το διοχετεύσει σε τρόπους που θα βοηθήσουν και τους τρεις σας - παιχνίδι, αγκαλιές, κοίμισμα, φροντίδα και της μαμάς. 

Δουλεύει ο άντρας σου; Αν ναι, λογικό είναι να του λείπει μέσα στη μέρα και να θέλει να αναπληρώσει το κενό όταν γυρίζει σπίτι. 

[Φραουλιτσα23]

On 5/1/2022 at 9:23 ΜΜ, belleblue είπε:

εμένα μου κάνει σαν ανταγωνισμός. 

προσοχή μην μπει στη μέση, και στη θεση σου θα το εθετα απεθείαςως θέμα πριν γίνει διαχρονικό! 

δεν ειναι σωστο να υποδαυλίζει την σχέση σου και το bonding που πρέπει να γίνει μεταξύ σας  , εσένα και του μωρού, αυτό το διάστημα.

Ασε που αν συνεχισει αυτό θα ξενερώσεις εντελώς και η σχέση σας θα εξανεμιστεί. 

πες του το ξεκάθαρα, 

πρεπει να χαρεί που είσαι η μητέρα, είναι υπεροχο που θέλει να έχει ενεργο ρόλο, κανένας δεν θα του τον πάρει εάν αποκτήσει λίγο ρόλο παρατηρητη τις ώρες που έχεις εσύ την φροντίδα. 

όπως σε ένα αεροπλάνο υπάρχει pilot flying,  pilot monitoring.  δεν ειναι ποτέ και οι δύο πιλότοι υπεύθυνοι ταυτόχρονα. 

 

ενέπλεξε και τους φίλους ή φίλες του εάν έχει για  βοήθεια , οπωσδήποτε, γιατί θα σε πνίξει διαφορετικά η κατάσταση. 

για τον θηλασμό είναι προφανώς άσχετο, αλλά και εκεί φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτός δεν θέλει να έχεις τόσο στενή σχέση με το μωρό. 

 

θα προτεινα να στραφείς σε σύμβουλο /ψυχολόγο μαζί και οι δυο σας, πριν γίνει μόνιμο. πες ότι πας επειδη εσυ εχεις ανησυχια για το δεσμο σου με το μωρο, όχι ότι αφορά εκείνον. αλλά αν είναι μαζί ίσως ακούσει και κάτι απο την τον ειδικό  αλλά και εσυ να πάρεις επιβεβαίωση για το τι σου συμβαίνει. 

 

δεν είμαι ειδικός δεν έιμαι ψυχολόγος αλλά έχοντας χωρίσει    εξαιτίας σε μεγάλο βαθμό, της αλλαγής της σχέσης μετά το μωρό, ανεπίστρεπτα,   θεωρώ ότι θέλω να βοηθήσω όπως μπορώ 

 

Αν κ αρκετά αργοπορημένα (μπήκα εντελώς τυχαία στον λογαριασμό μου, νόμιζα πως δεν θα έπαιρνα αλλα μηνύματα) σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου! Έστρωσαν τα πράγματα κατά πολύ, λόγω του ότι του το ξέκοψα με τον τρόπο μου. Σκεφτομουν πως εφόσον δεν υπολογίζει την στεναχώρια μου κ μου χαλάει τις πιο σημαντικές στιγμές του μωρού κ τις δικές μου σαν μητέρα, θα πρέπει να διεκδικήσω κ εγώ τον ρόλο μου, χωρίς καμία διαπραγμάτευση κ εξήγηση. Όποτε κ οπισθοχώρησε. Όχι πως όταν με βρίσκει καπως ευάλωτη, δεν προσπαθεί να παρει τα ηνία στα χέρια του, αλλά συνεχίζω κ εγώ ακάθεκτη. Πήγα σε ειδικό κ μου έλεγε μπαρούφες του τύπου πρέπει να τον αφήσω να δεθεί κ εκείνος με το παιδί κ για τις ανάγκες του πατέρα κλπ. Κάτω απο φυσιολογικές συνθήκες θα το δεχόμουν κ θα το ενστερνιζόμουν, αλλά όχι κάτω από αυτές τις συνθήκες. Καλά είναι τα εκσυγχρωνισμενα  πρότυπα, αλλά ως ένα σημείο. Έχουμε μπερδέψει τους ρόλους πια! Κάθε τι στην ώρα του! Λυπηθηκα για τον χωρισμό σου! Εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά!! Σ ευχαριστώ ξανά!! 

Επεξεργάστηκαν 24 Φεβρουαρίου,2022 by Φραουλιτσα23

[belleblue]

πολύ καλά έκανες και του έβαλες όρια όταν αισθάνθηκες ότι τα παραβαίνει. 

Ο καθενας ας σέβεται την ανάγκη του άλλου και η ημέρα έχει αρκετό χρόνο να δεθούν όλοι όσοι θέλουν, μέσα σε ένα δωμάτιο, μεταξύ τους. ...

Ο πατέρας πολύ όμορφα μπορεί να δεθεί με το μωρό σε συνεννοηση μαζί σου! Αρχικά ήταν μέσα στο σώμα σου και η σχέση σου με το μωρό είναι ΠΡΩΤΗ, πρωταρχική,

άρα δεν μπορεί να δεί ο πατέρας τον εαυτό του σαν ίσο, σαν πχ να είχε βγει το μωρό από την κοιλιά παρένθετης ή εάν ήταν από υιοθεσία. 

Πάω μακρια... αλλά αυτό πιστεύω. 

Η αλήθεια είναι ότι η χημεία του σώματος της μητέρας που γεννάει το μωρό, είναι βιολογικά προκαθορισμένη να είναι αλληλοεπηρεασμένη ειδικά και εξαιτίας του θηλασμού.

Για να μπει και ο πατέρας στο παιχνίδι θα πρέπει να το αγαπήσει και αυτό το κομμάτι και να το χαρεί. Δεν χάνει κάτι στο κάτω κάτω, ίσα ίσα είναι μια γιορτή και ας είναι λίγο δεύτερος...δεν θα είναι για πολύ.  

 

Εγώ μια χαρά είμαι ευχαριστώ!!!