Αποβολη και νεα εγκυμοσυνη

[Kiriakir]

Καλησπερα σε ολες ! Εγινα μελος στη σελιδα γιατι διαβαζω συχνα τα θεματα σας και χρειαζομαι τη γνωμη σας! Ειμαι 25 χρονων και απο μικρη ειχα τρελα με τα μωρακια και παντα ονειρευομουνα να γινω μικρη μαμα! Με τον συντροφο μου δεν ειμαστε πολυ καιρο μαζι και εμεινα εγκυος! Πριν συμβει αυτο ενιωθα πολυ καλα μαζι του και δε με ενοιαζε αν ερθει νωρις γιαυτο και καναμε ελευθερα! Απο τις πρωτες βδομαδες της εγκυμοσυνης αρχισαν τα συμπτωματα και ετσι καταλαβα οτι κατι γινεται.. αφου εκανα το τεστ και διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος αρχισα να μη νιωθω καλα και να εχω νευρα και κλαματα! Πνιγομουνα διπλα του και πιστευα οτι μαζι του θα ειμαι δυστυχισμενη και πως τελικα επρεπε να προσεχω! Αρχισα να βλεπω εντονα τα οικονομικα μας προβληματα το σπιτι την οικογενεια και το πως θα ζησουμε .. τελικα στον δευτερο μηνα απεβαλα και ο γιατρος μου μου εκανε αποξεση! Μετα απο μια βδομαδα αρχισα να νιωθω ασχημα ψυχολογικα και ενιωθα πως η αρνητικη μου συμπεριφορα εφταιγε γιαυτο! Ο συντροφος μου δε με αφησε στιγμη και με στηριξε σε ολα.. ηταν τοσο χαρουμενος που θα γινει μπαμπας και γω αχαριστη και αδικη! Θελω να ξαναμεινω εγκυος αλλα αισθανομαι οτι δε μπορει να με εμπιστευθει για τον τροπο που αντεδρασα.. μετα απο ποσο καιρο που απεβαλα μπορω να ξαναμεινω με ασφαλεια εγκυος.. αν γνωριζει καποια θα με βοηθουσε πολυ 

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, Kiriakir είπε:

Καλησπερα σε ολες ! Εγινα μελος στη σελιδα γιατι διαβαζω συχνα τα θεματα σας και χρειαζομαι τη γνωμη σας! Ειμαι 25 χρονων και απο μικρη ειχα τρελα με τα μωρακια και παντα ονειρευομουνα να γινω μικρη μαμα! Με τον συντροφο μου δεν ειμαστε πολυ καιρο μαζι και εμεινα εγκυος! Πριν συμβει αυτο ενιωθα πολυ καλα μαζι του και δε με ενοιαζε αν ερθει νωρις γιαυτο και καναμε ελευθερα! Απο τις πρωτες βδομαδες της εγκυμοσυνης αρχισαν τα συμπτωματα και ετσι καταλαβα οτι κατι γινεται.. αφου εκανα το τεστ και διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος αρχισα να μη νιωθω καλα και να εχω νευρα και κλαματα! Πνιγομουνα διπλα του και πιστευα οτι μαζι του θα ειμαι δυστυχισμενη και πως τελικα επρεπε να προσεχω! Αρχισα να βλεπω εντονα τα οικονομικα μας προβληματα το σπιτι την οικογενεια και το πως θα ζησουμε .. τελικα στον δευτερο μηνα απεβαλα και ο γιατρος μου μου εκανε αποξεση! Μετα απο μια βδομαδα αρχισα να νιωθω ασχημα ψυχολογικα και ενιωθα πως η αρνητικη μου συμπεριφορα εφταιγε γιαυτο! Ο συντροφος μου δε με αφησε στιγμη και με στηριξε σε ολα.. ηταν τοσο χαρουμενος που θα γινει μπαμπας και γω αχαριστη και αδικη! Θελω να ξαναμεινω εγκυος αλλα αισθανομαι οτι δε μπορει να με εμπιστευθει για τον τροπο που αντεδρασα.. μετα απο ποσο καιρο που απεβαλα μπορω να ξαναμεινω με ασφαλεια εγκυος.. αν γνωριζει καποια θα με βοηθουσε πολυ 

 

Καταλαβαίνω τον πόνο σου, το άγχος σου και τη στεναχώρια σου, αλλά όλα αυτά τα προβλήματα που είδες στην εγκυμοσύνη, μην τα αγνοήσεις. Ένα μωρό ποτέ δεν έφτιαξε μία σχέση, αντίθετα είναι μία τεράστια δοκιμασία ακόμη και για ένα αγαπημένο ζευγάρι. Το πότε μπορείς να μείνεις ξανά έγκυος θα σου το πει ο γιατρός σωματικά. Αλλά η σχέση σας δεν ακούγεται έτοιμη για ένα παιδί, όσο και να το θες. 

[Mama_Anesti_]

11 ώρες πρίν, Kiriakir είπε:

Καλησπερα σε ολες ! Εγινα μελος στη σελιδα γιατι διαβαζω συχνα τα θεματα σας και χρειαζομαι τη γνωμη σας! Ειμαι 25 χρονων και απο μικρη ειχα τρελα με τα μωρακια και παντα ονειρευομουνα να γινω μικρη μαμα! Με τον συντροφο μου δεν ειμαστε πολυ καιρο μαζι και εμεινα εγκυος! Πριν συμβει αυτο ενιωθα πολυ καλα μαζι του και δε με ενοιαζε αν ερθει νωρις γιαυτο και καναμε ελευθερα! Απο τις πρωτες βδομαδες της εγκυμοσυνης αρχισαν τα συμπτωματα και ετσι καταλαβα οτι κατι γινεται.. αφου εκανα το τεστ και διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος αρχισα να μη νιωθω καλα και να εχω νευρα και κλαματα! Πνιγομουνα διπλα του και πιστευα οτι μαζι του θα ειμαι δυστυχισμενη και πως τελικα επρεπε να προσεχω! Αρχισα να βλεπω εντονα τα οικονομικα μας προβληματα το σπιτι την οικογενεια και το πως θα ζησουμε .. τελικα στον δευτερο μηνα απεβαλα και ο γιατρος μου μου εκανε αποξεση! Μετα απο μια βδομαδα αρχισα να νιωθω ασχημα ψυχολογικα και ενιωθα πως η αρνητικη μου συμπεριφορα εφταιγε γιαυτο! Ο συντροφος μου δε με αφησε στιγμη και με στηριξε σε ολα.. ηταν τοσο χαρουμενος που θα γινει μπαμπας και γω αχαριστη και αδικη! Θελω να ξαναμεινω εγκυος αλλα αισθανομαι οτι δε μπορει να με εμπιστευθει για τον τροπο που αντεδρασα.. μετα απο ποσο καιρο που απεβαλα μπορω να ξαναμεινω με ασφαλεια εγκυος.. αν γνωριζει καποια θα με βοηθουσε πολυ 

Νομιζω ο γυναικολόγος σου είναι ο πιο αρμόδιος για να απαντήσει που γνωρίζει το ιστορικό σου. 

 

  Λυπάμαι για την απώλεια σου, εύχομαι να έχεις μία  τελειομηνη επομενη εγκυμοσύνη με ένα γερό μωρακι.

 

   Πολλές γυναίκες ακόμα και αν ήθελαν όσο τίποτε αλλο ενα παιδί, οταν τα κατάφεραν ήρθαν αντιμέτωπες με αντιφατικά συναισθήματα. Προσωπικά στο πρώτο τρίμηνο συλλογιομουν συνεχεια  αν θα μπορέσω να προσφέρω στο μωρό μου την μανούλα που του άξιζε και ξεσπουσα σε κλάματα. Θέλω να πω πως ή εγκυμοσύνη και αργότερα ο ερχομός ενός μωρού ειναι τεράστια ευθύνη, οι ορμόνες μας κατακλύζουν   αλλά οσο ή εγκυμοσύνη προχωρά τα πράγματα ισορροπούν.  

 

  Αυτό που θα σε συμβουλευα φιλικά είναι να αφήσεις το σώμα σου να ηρεμήσει κ να επανέλθει πριν ξαναπροσπαθησετε. Όσο ο καιρός περνά θα μπορεσεις να δεις τα πράγματα από καποια αποσταση και να αποφασίσεις το καλύτερο για σας. 

   

[Dust pink]

11 ώρες πρίν, Kiriakir είπε:

Καλησπερα σε ολες ! Εγινα μελος στη σελιδα γιατι διαβαζω συχνα τα θεματα σας και χρειαζομαι τη γνωμη σας! Ειμαι 25 χρονων και απο μικρη ειχα τρελα με τα μωρακια και παντα ονειρευομουνα να γινω μικρη μαμα! Με τον συντροφο μου δεν ειμαστε πολυ καιρο μαζι και εμεινα εγκυος! Πριν συμβει αυτο ενιωθα πολυ καλα μαζι του και δε με ενοιαζε αν ερθει νωρις γιαυτο και καναμε ελευθερα! Απο τις πρωτες βδομαδες της εγκυμοσυνης αρχισαν τα συμπτωματα και ετσι καταλαβα οτι κατι γινεται.. αφου εκανα το τεστ και διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος αρχισα να μη νιωθω καλα και να εχω νευρα και κλαματα! Πνιγομουνα διπλα του και πιστευα οτι μαζι του θα ειμαι δυστυχισμενη και πως τελικα επρεπε να προσεχω! Αρχισα να βλεπω εντονα τα οικονομικα μας προβληματα το σπιτι την οικογενεια και το πως θα ζησουμε .. τελικα στον δευτερο μηνα απεβαλα και ο γιατρος μου μου εκανε αποξεση! Μετα απο μια βδομαδα αρχισα να νιωθω ασχημα ψυχολογικα και ενιωθα πως η αρνητικη μου συμπεριφορα εφταιγε γιαυτο! Ο συντροφος μου δε με αφησε στιγμη και με στηριξε σε ολα.. ηταν τοσο χαρουμενος που θα γινει μπαμπας και γω αχαριστη και αδικη! Θελω να ξαναμεινω εγκυος αλλα αισθανομαι οτι δε μπορει να με εμπιστευθει για τον τροπο που αντεδρασα.. μετα απο ποσο καιρο που απεβαλα μπορω να ξαναμεινω με ασφαλεια εγκυος.. αν γνωριζει καποια θα με βοηθουσε πολυ 

Λυπάμαι για την απώλεια σου και εύχομαι σύντομα να βρείτε ισορροπίες. Η εγκυμοσύνη δεν είναι εύκολη περίοδος για την γυναίκα αλλά και τη οικογένεια ως σύνολο. Πριν προχωρήσεις σε μια επόμενη κύηση πάρε τον χρόνο σου έτσι ώστε να νιώσεις καλύτερα με όσα σου συμβαίνουν εκτός μωρόυ ,είναι μια καλή ευκαιρία.

Κάποιοι γιατροί προτείνουν το 6 μηνο άλλοι λιγότερο. Ο γιατρός σου θα σε διαφωτίσει πάνω σ' αυτό! 

 

 

[ΧρύσαΜ]

On 24/6/2018 at 11:01 ΠΜ, Kiriakir είπε:

Καλησπερα σε ολες ! Εγινα μελος στη σελιδα γιατι διαβαζω συχνα τα θεματα σας και χρειαζομαι τη γνωμη σας! Ειμαι 25 χρονων και απο μικρη ειχα τρελα με τα μωρακια και παντα ονειρευομουνα να γινω μικρη μαμα! Με τον συντροφο μου δεν ειμαστε πολυ καιρο μαζι και εμεινα εγκυος! Πριν συμβει αυτο ενιωθα πολυ καλα μαζι του και δε με ενοιαζε αν ερθει νωρις γιαυτο και καναμε ελευθερα! Απο τις πρωτες βδομαδες της εγκυμοσυνης αρχισαν τα συμπτωματα και ετσι καταλαβα οτι κατι γινεται.. αφου εκανα το τεστ και διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος αρχισα να μη νιωθω καλα και να εχω νευρα και κλαματα! Πνιγομουνα διπλα του και πιστευα οτι μαζι του θα ειμαι δυστυχισμενη και πως τελικα επρεπε να προσεχω! Αρχισα να βλεπω εντονα τα οικονομικα μας προβληματα το σπιτι την οικογενεια και το πως θα ζησουμε .. τελικα στον δευτερο μηνα απεβαλα και ο γιατρος μου μου εκανε αποξεση! Μετα απο μια βδομαδα αρχισα να νιωθω ασχημα ψυχολογικα και ενιωθα πως η αρνητικη μου συμπεριφορα εφταιγε γιαυτο! Ο συντροφος μου δε με αφησε στιγμη και με στηριξε σε ολα.. ηταν τοσο χαρουμενος που θα γινει μπαμπας και γω αχαριστη και αδικη! Θελω να ξαναμεινω εγκυος αλλα αισθανομαι οτι δε μπορει να με εμπιστευθει για τον τροπο που αντεδρασα.. μετα απο ποσο καιρο που απεβαλα μπορω να ξαναμεινω με ασφαλεια εγκυος.. αν γνωριζει καποια θα με βοηθουσε πολυ 

Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει πουθενά την ιστορία μου. Έμεινα έγκυος ακριβώς ένα μήνα μετά την απόξεση. Δηλαδή έκανα μόνο μια περίοδο. Δεν το είχα στο μυαλό μου, πίστευα ότι δε θα ξαναμείνω έγκυος κι όλο έλεγα "έλα μωρέ, κάθε μέρα του Αγιαννιού είναι; δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, όσο και να το θέλω". Αν χαλαρώσεις, θα έρθει κυριολεκτικά από εκεί που δεν το περιμένεις!!!

Πίστευα ότι κι αυτή η εγκυμοσύνη θα καταλήξει σε παλλίνδρομη, τόσο πολύ, που κανόνιζα μαθήματα trx και καλοκαιρινή δουλειά ως σερβιτόρα (έμεινα έγκυος το Γενάρη, οπότε το καλοκαίρι ήμουν 5-6 μηνών)

Με το καλό!

Εννοείται ότι συμφωνώ με τα υπόλοιπα κορίτσια!

Όταν ξαναμείνεις έγκυος να ξέρεις ότι θα έχεις πολύ συχνά τέτοια ξεσπάσματα!!! Όσο προχωράει η εγκυμοσύνη, θα έχεις όλο και περισσότερα. Λίγο ο φόβος προς το άγνωστο, λίγο οι ορμόνες, λίγο η σωματική κούραση... Ειδικά όταν γεννάς, εκεί αρχίζει το πανηγύρι!!! Μιλάμε για καταστάσεις που ούτε καν μπορείς να φανταστείς. Ό,τι και να σου πούμε, δε ια το πιστεύεις

Αρχικά, ξεχνάς τον ύπνο. Έπειτα, θα είσαι μέσα στην αμφιβολία, "το κάνω σωστά αυτό;", "γιατί κλαίει τώρα;", "γιατί το έκανε έτσι αυτό κι όχι έτσι;". Πολλές φορές θα είσαι κουρασμένη για να ανταπεξέλθεις. Θα πρέπει να είσαι 200% ενεργή!

Τις πρώτες μέρες αν θα κοιμάσαι 3-4-5 ώρες θα είσαι ευτυχισμένη.

Όλοι θα σε κοιτάνε επικριτικά και θα σου λένε "το κακομαθαίνεις", θα σου μιλάνε λες και εσύ δεν το προσέχεις αρκετά, θα δέχεσαι από παντού παρατηρήσεις, συμβουλές και κριτικές. Θα πεταγεσαι στον ύπνο σου να δεις αν είναι καλά το μωρό. Θα περάσουν πολλά βράδια που θα κλαις από πάνω του επειδή θα φοβάσαι ότι δεν είσαι αρκετά καλή για να είσαι η μαμά του, επειδή θα τρέμεις μην πάθει τίποτα, επειδή θα νομίζεις ότι όλα τα κάνεις λάθος.

Κι άλλα πολλά..

Και να βάλεις στο πρόγραμμα ότι εκτός από μαμά, θα είσαι και νοικοκυρά και σύζυγος αλλά και άνθρωπος που θες να περιποιηθείς, να βγεις κλπ. 

Δε στα στερεί κανείς αυτά, αλλά πολλές φορές είσαι κουρασμένη για να τα κοιτάξεις.

Το να έχεις παιδί είναι σα να χτίζεις καινούριο σπίτι: πρέπει να ασχοληθείς πολύ και να κοπιάσεις για να το φτιάξεις, αλλά ωστόσο δεν πρέπει να παραμελείς το σπίτι που ήδη μένεις

Βάλ' τα κι αυτά κατά νου.

Πριν με πείτε υπερβολική, να σας πω ότι πολλές μαμάδες στον κύκλο μου (αν όχι όλες) είναι στη ίδια φάση.

[Kiriakir]

Η αληθεια ειναι οτι τα σκεφτηκα ολα αυτα.. και προσπαθησα να ζυγισω τα πραγματα πριν παρω μια αποφαση! Αναρωτηθηκα για πιο λογο οσο ημουν εγκυος τα εβλεπα ολα μαυρα και μετα την αποβολη αρχισα να θελω εντονα να ξαναμεινω και αρχισα να θελω πιο εντονα τον συντροφο μου! Εφταιγαν οι ορμονες ή βρεθηκα σε αδιεξοδο και αναγκαστηκα να δω τα πραγματα πιο σοβαρα και ενιωσα πιεση; Εξαρχης ειχα ξεκαθαρισει πως θελω ολα να γινουν στην ωρα τους .. πρωτα ο γαμος και μετα το παιδι.. βεβαια ουτε οι πρωτοι ειμαστε ουτε οι τελευταιοι που ερχεται απροσμενα μια εγκυμοσυνη.. ο γιατρος μου μου λεει πως μετα τον δευτερο τριτο κυκλο μπορω να ξαναπροσπαθησω.. φοβαμαι και μονο στην ιδεα μηπως παρω τη λαθος αποφαση..

[ΑΡΓΚ]

16 ώρες πρίν, Kiriakir είπε:

Η αληθεια ειναι οτι τα σκεφτηκα ολα αυτα.. και προσπαθησα να ζυγισω τα πραγματα πριν παρω μια αποφαση! Αναρωτηθηκα για πιο λογο οσο ημουν εγκυος τα εβλεπα ολα μαυρα και μετα την αποβολη αρχισα να θελω εντονα να ξαναμεινω και αρχισα να θελω πιο εντονα τον συντροφο μου! Εφταιγαν οι ορμονες ή βρεθηκα σε αδιεξοδο και αναγκαστηκα να δω τα πραγματα πιο σοβαρα και ενιωσα πιεση; Εξαρχης ειχα ξεκαθαρισει πως θελω ολα να γινουν στην ωρα τους .. πρωτα ο γαμος και μετα το παιδι.. βεβαια ουτε οι πρωτοι ειμαστε ουτε οι τελευταιοι που ερχεται απροσμενα μια εγκυμοσυνη.. ο γιατρος μου μου λεει πως μετα τον δευτερο τριτο κυκλο μπορω να ξαναπροσπαθησω.. φοβαμαι και μονο στην ιδεα μηπως παρω τη λαθος αποφαση..

 

Πολλές γυναίκες έχουν έντονο το μητρικό ένστικτο, αν μπορούσα να κάνω παιδιά από τα 15, θα το είχα κάνει  Βάλε και μία νέα σχέση στη περίοδο του μέλιτος από όσο καταλαβαίνω, και την τεράστια απογοήτευση από μία αποβολή με όλες τις ορμονικές διαταραχές που φέρνει, νομίζω είναι αναμενόμενο να νιώθεις μία έντονη ανάγκη να μείνεις ξανά έγκυος. Αλλά αν μιλάς για μία νέα σχέση, για αντικειμενικά προβλήματα, όπως το οικονομικό, και για έναν άνθρωπο που όταν τα πράγματα σοβάρεψαν ένιωθες δίπλα του δυστυχισμένη, δεν ακούγεστε έτοιμοι για παιδί. Εκτός αν είσαι διατεθειμένη να μεγαλώσετε το παιδί χωρίς να είστε μαζί. 

[mama16]

20 ώρες πρίν, Kiriakir είπε:

Η αληθεια ειναι οτι τα σκεφτηκα ολα αυτα.. και προσπαθησα να ζυγισω τα πραγματα πριν παρω μια αποφαση! Αναρωτηθηκα για πιο λογο οσο ημουν εγκυος τα εβλεπα ολα μαυρα και μετα την αποβολη αρχισα να θελω εντονα να ξαναμεινω και αρχισα να θελω πιο εντονα τον συντροφο μου! Εφταιγαν οι ορμονες ή βρεθηκα σε αδιεξοδο και αναγκαστηκα να δω τα πραγματα πιο σοβαρα και ενιωσα πιεση; Εξαρχης ειχα ξεκαθαρισει πως θελω ολα να γινουν στην ωρα τους .. πρωτα ο γαμος και μετα το παιδι.. βεβαια ουτε οι πρωτοι ειμαστε ουτε οι τελευταιοι που ερχεται απροσμενα μια εγκυμοσυνη.. ο γιατρος μου μου λεει πως μετα τον δευτερο τριτο κυκλο μπορω να ξαναπροσπαθησω.. φοβαμαι και μονο στην ιδεα μηπως παρω τη λαθος αποφαση..

Εγώ πιστεύω οτι όταν εμεινες έγκυος είχες αυτά τα συναισθήματα λόγω των ορμονών κ επειδή δεν είναι "στρωμένη" ακομα η ζωή σας! Χαίρομαι που το αγόρι σου ήταν δίπλα σου.Πάντως θα σε συμβουλευα να μην βιαστεις να κάνεις ακόμα παιδί, όχι ότι δεν θα είσαι καλή αλλά επειδή είστε τόσο λίγο μαζί κ καλό θα ήταν να κάνετε τα ταξιδακια σας, να χαρειτε τον έρωτα σας, να περνάτε όμορφα τώρα που είστε ελεύθεροι γιατί αν μπεις τόσο γρήγορα στις υποχρεώσεις ίσως αργότερα μετανιώσεις.. Κ μην παρεξηγηθω όχι για το παιδί αλλά γι αυτά που δεν προλαβες να ζήσεις, την ξεγνοιασιά της σχέσης. Εγώ με τον άντρα μου πριν γεννησω ήμασταν μαζί 4 χρόνια κ πολλές φορές αναπολω το ποσό χαλαροί ήμασταν κ πόσο ωραία περνούσαμε. Βέβαια εγώ ήμουν απολύτως συνειδητοποιημενη για το παιδί κ δεν το μετανιώνω με τπτ γιατί το θέλαμε κ οι 2 μας κ αν γυρνουσα το χρόνο πίσω πάλι το ίδιο θα έκανα αλλά προλαβα να ζήσω τον άντρα μου! Όταν  κάνεις παιδί αλλάζει όλη σου η ζωή κ μετά ότι κ να κάνεις πρέπει να σκέφτεσαι κυρίως αυτό κ όχι τον εαυτό σου. Θα ζεις κ θα αναπνεεις μέσω αυτού.. Είσαι έτοιμη για κάτι τέτοιο? Είσαι έτοιμη να ξεχάσεις τις εξόδους σου, το πώς περνάς τώρα, να κλεισεις αυτό το κεφάλαιο στη ζωή σου κ να πας στο επόμενο? Κ πιο σημαντικό, συζείς με το αγόρι σου για να περάσει σε άλλο στάδιο η σχέση σας? Να πληρωνετε τους λογαριασμούς, να στηρίζεστε στα δικά σας πόδια, να κανονιζετε τα οικονομικά σας?

[ΧρύσαΜ]

Συμφωνώ κι εγώ κορίτσια. Πρόσεχε, δε σου λέμε ότι δεν είστε καλά μαζί και να χωρίσεις! Να μην παρεξηγηθούμε. Άσ'το να κυλήσει κι ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει που λέμε... Χαλαρά. Δε σε πήραν δα και τα χρόνια άλλωστε, τα απρόσμενα είναι και τα καλύτερα...!!!

[Kiriakir]

Σιγουρα ετσι ειναι! Δε θελω να κανω καποιο λαθος! Αυτο ομως που με καιει πιο πολυ ειναι οτι μετα την αποβολη ειμαι αλλος ανθρωπος. Ακομα και γω δε με αναγνωριζω πολλες φορες.. Νιωθω οτι θελω παρα πολυ να ξαναμεινω εγκυος και μου εχει βγει εντονα αυτο το συναισθημα! Πολλες φορες ονειρευομαι πως θα ηταν αυτο το μωρο πως θα εμοιαζε και ποσο ευτυχισμενη θα ημουν αν γεννιοταν! Τι ειναι πιο σημαντικο τελικα; Γιατι βαζουμε πολλες φορες λαθος προτεραιοτητες! Η μητερα μου δε με στηριξε ουτε λιγο.. δε χαρηκε δεν εδειξε οτι ειναι διπλα μου και με κανε να νιωθω ακομα χειροτερα. Συνεχεια ρωτουσε που θα μεινετε; Πως θα το μεγαλωσετε; Πως θα παρεις τετοια ευθυνη; Δεν εχετε λεφτα.. και χιλια δυο αλλα που με εκαναν να νιωθω ακομα πιο πελαγωμενη.. δε κοιταξα τον ανθρωπο που εχω διπλα μου που με λατρευε και ηθελε αυτο το παιδι. Που ηταν προθυμος να με στηριξει σε ολα! Νομιζω αυτο ειναι το σημαντικο.. Να σε αγαπαει ο αντρας σου και να σε στηριζει.. θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω! Αλλα αυτη τη φορα κρυφα απ’ολους! Και εκτος αυτου ο γυναικολογος μου ειναι και οικογενειακος φιλος.. και δυσκολευομαι τοσο πολυ να τον συμβουλευτω.. ποτε μπορω να μεινω εγκυος με ασφαλεια; Ποτε μπορω να προσπαθησω; Αλλου διαβαζω μετα απο ενα κυκλο και αλλου μετα απο εξι μηνες ! Τι ισχυει τελικα; 

[ΑΡΓΚ]

10 ώρες πρίν, Kiriakir είπε:

Σιγουρα ετσι ειναι! Δε θελω να κανω καποιο λαθος! Αυτο ομως που με καιει πιο πολυ ειναι οτι μετα την αποβολη ειμαι αλλος ανθρωπος. Ακομα και γω δε με αναγνωριζω πολλες φορες.. Νιωθω οτι θελω παρα πολυ να ξαναμεινω εγκυος και μου εχει βγει εντονα αυτο το συναισθημα! Πολλες φορες ονειρευομαι πως θα ηταν αυτο το μωρο πως θα εμοιαζε και ποσο ευτυχισμενη θα ημουν αν γεννιοταν! Τι ειναι πιο σημαντικο τελικα; Γιατι βαζουμε πολλες φορες λαθος προτεραιοτητες! Η μητερα μου δε με στηριξε ουτε λιγο.. δε χαρηκε δεν εδειξε οτι ειναι διπλα μου και με κανε να νιωθω ακομα χειροτερα. Συνεχεια ρωτουσε που θα μεινετε; Πως θα το μεγαλωσετε; Πως θα παρεις τετοια ευθυνη; Δεν εχετε λεφτα.. και χιλια δυο αλλα που με εκαναν να νιωθω ακομα πιο πελαγωμενη.. δε κοιταξα τον ανθρωπο που εχω διπλα μου που με λατρευε και ηθελε αυτο το παιδι. Που ηταν προθυμος να με στηριξει σε ολα! Νομιζω αυτο ειναι το σημαντικο.. Να σε αγαπαει ο αντρας σου και να σε στηριζει.. θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω! Αλλα αυτη τη φορα κρυφα απ’ολους! Και εκτος αυτου ο γυναικολογος μου ειναι και οικογενειακος φιλος.. και δυσκολευομαι τοσο πολυ να τον συμβουλευτω.. ποτε μπορω να μεινω εγκυος με ασφαλεια; Ποτε μπορω να προσπαθησω; Αλλου διαβαζω μετα απο ενα κυκλο και αλλου μετα απο εξι μηνες ! Τι ισχυει τελικα; 

 

Κορίτσι μου από τη στιγμή που τον άνθρωπο λες και μόνη σου ότι δεν τον ξέρεις καιρό, χωρίς να θέλω να σε προκαταβάλλω αρνητικά, το αν όντως σε λατρεύει ή έστω αν ταιριάζετε, δεν το ξέρεις απόλυτα. Μπορεί πράγματι να έχετε μία καταπληκτική σχέση, ή μπορεί και όχι και να είναι απλά η περίοδος του μέλιτος όπου όλα τα βλέπουμε εξαίσια, και ένα χρόνο μετά αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε χίλιους λόγους για τους οποίους δεν ταιριάζουμε καθόλου. Έχεις απαντήσεις στις ερωτήσεις της μαμάς σου: Μπορείτε οι δύο σας να μεγαλώσετε ένα παιδί; Αν σε ένα χρόνο δεις ότι πράγματι η σχέση σας σε κάνει να πνίγεσαι όπως λες ότι ένιωσες στην εγκυμοσύνη, μπορείς να ζήσεις με ένα παιδί μόνη; Τα παιδιά μπορεί να θέλουν απαραίτητα αγάπη, αλλά η αγάπη από μόνη της δεν πληρώνει νοίκι ούτε λογαριασμούς ούτε γιατρούς ούτε φαγητό. Είσαι νέα κοπέλα, και από όσο καταλαβαίνω δεν έχετε καν συζητήσει για γάμο. Εσύ πρώτα από όλα μπορείς να στηρίξεις τον εαυτό σου; Μην στηρίξεις το μέλλον σου και το μέλλον ενός παιδιού απλώς σε ένα αγόρι που λίγο καιρό γνωρίζεις. Είναι εντελως άλλο πράγμα να λες "ζούμε μαζί 5 χρόνια, παντρευτήκαμε πέρσι και ξέρω ότι μπορώ να βασιστώ πάνω του" και άλλο "ειμαι σε μία νέα σχέση αλλά ξέρω ότι με λατρεύει και μπορεί να με στηρίξει". Αν όντως είστε φτιαγμένοι για να κάνετε μαζί οικογένεια, κάντε τα πράγματα με τη σωστη σειρά: γνωριστείτε, περάστε την περίοδο του μέλλιτος, μάθετε τι ενοχλεί τον καθένα σας στον άλλο, προγραμματείστε τα οικονομικά σας, και βρείτε ένα τρόπο δέσμευσης ο ένας στον άλλον, είτε είναι γάμος είτε συμφωνο συμβίωσης ή ό,τι άλλο πιστεύετε ότι σας ταιριάζει. Το να περιμένεις 1 και 2 χρόνια είναι τίποτα σε σχέση με το να είσαι του χρόνο με ένα μωρό στην αγκαλιά και να γυρνάς στη μάνα σου να σε βοηθησει αν τελικά τα πράγματα δεν πάνε καλά.

[ΧρύσαΜ]

On 29/6/2018 at 11:27 ΜΜ, Kiriakir είπε:

Σιγουρα ετσι ειναι! Δε θελω να κανω καποιο λαθος! Αυτο ομως που με καιει πιο πολυ ειναι οτι μετα την αποβολη ειμαι αλλος ανθρωπος. Ακομα και γω δε με αναγνωριζω πολλες φορες.. Νιωθω οτι θελω παρα πολυ να ξαναμεινω εγκυος και μου εχει βγει εντονα αυτο το συναισθημα! Πολλες φορες ονειρευομαι πως θα ηταν αυτο το μωρο πως θα εμοιαζε και ποσο ευτυχισμενη θα ημουν αν γεννιοταν! Τι ειναι πιο σημαντικο τελικα; Γιατι βαζουμε πολλες φορες λαθος προτεραιοτητες! Η μητερα μου δε με στηριξε ουτε λιγο.. δε χαρηκε δεν εδειξε οτι ειναι διπλα μου και με κανε να νιωθω ακομα χειροτερα. Συνεχεια ρωτουσε που θα μεινετε; Πως θα το μεγαλωσετε; Πως θα παρεις τετοια ευθυνη; Δεν εχετε λεφτα.. και χιλια δυο αλλα που με εκαναν να νιωθω ακομα πιο πελαγωμενη.. δε κοιταξα τον ανθρωπο που εχω διπλα μου που με λατρευε και ηθελε αυτο το παιδι. Που ηταν προθυμος να με στηριξει σε ολα! Νομιζω αυτο ειναι το σημαντικο.. Να σε αγαπαει ο αντρας σου και να σε στηριζει.. θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω! Αλλα αυτη τη φορα κρυφα απ’ολους! Και εκτος αυτου ο γυναικολογος μου ειναι και οικογενειακος φιλος.. και δυσκολευομαι τοσο πολυ να τον συμβουλευτω.. ποτε μπορω να μεινω εγκυος με ασφαλεια; Ποτε μπορω να προσπαθησω; Αλλου διαβαζω μετα απο ενα κυκλο και αλλου μετα απο εξι μηνες ! Τι ισχυει τελικα; 

Κανείς δε θα σου εγγυηθεί 100% ότι η επομενη εγκυμοσύνη θα είναι καλή είτε αυτή είναι σε 1 μήνα, είτε είναι σε 10 χρόνια. 1-4 εγκυμοσύνες δεν καταλήγει σε γέννα!

Κι εγώ τη δεύτερη φορά δεν το είπα σε κανέναν εκτός από 3 φίλες μου που με βοηθούσαν. Οι υπόλοιποι το έμαθαβ στον 6ο.

Τι να σου πω, αν το θες τόσο προσπάθησέ το. Αλλά μην αφήνεις τόσο το συναίσθημα να σε παρασύρει. Ένα μωρό δε θα σου καλύψει το κενό που νιώθεις.

[Loyloy]

On 29/6/2018 at 11:27 ΜΜ, Kiriakir είπε:

Σιγουρα ετσι ειναι! Δε θελω να κανω καποιο λαθος! Αυτο ομως που με καιει πιο πολυ ειναι οτι μετα την αποβολη ειμαι αλλος ανθρωπος. Ακομα και γω δε με αναγνωριζω πολλες φορες.. Νιωθω οτι θελω παρα πολυ να ξαναμεινω εγκυος και μου εχει βγει εντονα αυτο το συναισθημα! Πολλες φορες ονειρευομαι πως θα ηταν αυτο το μωρο πως θα εμοιαζε και ποσο ευτυχισμενη θα ημουν αν γεννιοταν! Τι ειναι πιο σημαντικο τελικα; Γιατι βαζουμε πολλες φορες λαθος προτεραιοτητες! Η μητερα μου δε με στηριξε ουτε λιγο.. δε χαρηκε δεν εδειξε οτι ειναι διπλα μου και με κανε να νιωθω ακομα χειροτερα. Συνεχεια ρωτουσε που θα μεινετε; Πως θα το μεγαλωσετε; Πως θα παρεις τετοια ευθυνη; Δεν εχετε λεφτα.. και χιλια δυο αλλα που με εκαναν να νιωθω ακομα πιο πελαγωμενη.. δε κοιταξα τον ανθρωπο που εχω διπλα μου που με λατρευε και ηθελε αυτο το παιδι. Που ηταν προθυμος να με στηριξει σε ολα! Νομιζω αυτο ειναι το σημαντικο.. Να σε αγαπαει ο αντρας σου και να σε στηριζει.. θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω! Αλλα αυτη τη φορα κρυφα απ’ολους! Και εκτος αυτου ο γυναικολογος μου ειναι και οικογενειακος φιλος.. και δυσκολευομαι τοσο πολυ να τον συμβουλευτω.. ποτε μπορω να μεινω εγκυος με ασφαλεια; Ποτε μπορω να προσπαθησω; Αλλου διαβαζω μετα απο ενα κυκλο και αλλου μετα απο εξι μηνες ! Τι ισχυει τελικα; 

Λίγα λόγια για μενα.Στους 5 μήνες σχέσης ήρθε απρόσμενα μια εγκυμοσύνη.ο φίλος μου χάρηκε πολύ

Εγώ σοκ.δεν μέναμε καν μαζί και ξαφνικά θα εχ ουμε και παιδί?Αυτός τι ήθελε και εγώ όσο να Ναι ζωή ειχ α μέσα μου , παρά τις αμφιβολίες μου για μας είπα θα το προσπαθήσω για το Παιδί.δυστθχως στην 7η βδομάδα σταμάτησε να χτυπάει η καρδούλα και έκανα αποξεση.η στήριξη που είχα από τον άντρα μου απ λα δεν υπήρχε και όλο αυτό κυριολεκτικά μας εκα νε ένα.αυτη τη στιγμή που σου μιλάω είμαι Είμαι στον 4ο μηνα της εγκυμοσύνης μου , είμαστε μαζί και ευτυχισμένοι.η εγκυμοσύνη ήρθε μετα απο 7 μήνες.με εντολή γιατρού ξεκινήσαμε προσπάθειες μετά από 2 κύκλους.

Αυτό που θέλω να σου πω είναι άκου τη καρδιά σου.ασε τα πράγματα να κυλήσουν ομαλά και ολα θα γίνουν όταν πρέπει και θα είναι όμορφα.εσυ ξερεις το καλύτερο για σένα.

Όσον αφορά στο θεμα γυναικολόγου πήγαινε σε αλλο ν για να μιλήσεις ελεύθερα και σε πιθανή εγκυμοσύνη στο μέλλον να.μη το μάθει κάνεις αμέσως αν δεν το θες.

Ότι καλύτερο στη ζωή σου σου εύχομαι!!!!!!

[nikitsimp]

Καλημέρα σε όλες κορίτσια.

 

Σας διαβάζω καιρό και αποφάσισα να γράψω και εγώ ωτην δική μου δυσάρεστη ιστορία. Μετά από καάποιους μμήνες προσπαθειών με τον άντρα μου μένω έγκυος τον Μαίο αλλά δυστυχώς δεν προχώρησε η κύηση.Είχα παλλίνδρομη στην 9η εβδομάδα και έχοντας ακούσει και την καρδιά του 2 φορές. Έκανα απόξεση στις 17/7 και ακόμα δεν μου έχει έρθει η περίοδος, θέλει περίπου 1 1/2 μήνα μου είπε ο γιατρός μου.Μου είπε επίσης ότι ήταν τυχαίο γεγονός αν και προληπτικά μου έγραψε και κάποιες εξετάσεις να κάνω(θρομβοφιλίας κτλ).

Ήθελα να ρωτήσω το εξής: Εσείς μετά από πόσο καιρό μείνατε έγκυος μετά από παρόμοια εμπειρία;

O γιατρός μου με εξέτασε και μου έιπε ότι πήγαν όλα καλά με την απόξεση και μπορούμε να βάλουμε μπροστά μετά την πρώτη περίδο.

 

Ευχαριστώ προκαταβολικά!!!

[monaliza230209]

Kαλημέρα σε όλες. Κι εγώ βίωσα πρόσφατα την άσχημη εμπειρία της παλίνδρομης κύησης στην 8η εβδομάδα κι αφού την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε ακούσει καρδιά.  nikitsimp σε καταλαβαίνω απόλυτα και έχω διαβάσει ότι πολλές κοπέλες μετά από αποβολή έμεινες έγκυες μετά σχεδόν αμέσως.  Εμένα ο γιατρός μου είπε μετά από 3 μήνες. Επίσης παρότι έχω ένα αγόρι 9 ετών μου έχει στοιχίσει πολύ γιατί το ήθελα πολύ το δεύτερο παιδί. Έχω αρχίσει και αγχώνομαι αν πήγαν όλα καλά με την απόξεση κι αν θα μπορέσω να μείνω πάλι έγκυος καθώς είμαι ήδη 40 ετών και τα περιθώρια στενεύουν.

Θα ήθελα να μου πείτε την  εμπειρία σας πόσες μείνατε έγκυες και σε πόσο διάστημα από την αποβολή. Επίσης αν κάνατε κάποιες εξετάσεις πριν. Εγώ δεν είχα κάνει τίποτα, μόνο το σάκχαρο και τον θυρεοειδή παρακολουθούσα και τώρα έχω μπει στην διαδικασία ότι πρέπει να τα ψάξω όλα. Ευχαριστώ πολύ.

[ninaki80]

3 ώρες πρίν, monaliza230209 είπε:

Kαλημέρα σε όλες. Κι εγώ βίωσα πρόσφατα την άσχημη εμπειρία της παλίνδρομης κύησης στην 8η εβδομάδα κι αφού την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε ακούσει καρδιά.  nikitsimp σε καταλαβαίνω απόλυτα και έχω διαβάσει ότι πολλές κοπέλες μετά από αποβολή έμεινες έγκυες μετά σχεδόν αμέσως.  Εμένα ο γιατρός μου είπε μετά από 3 μήνες. Επίσης παρότι έχω ένα αγόρι 9 ετών μου έχει στοιχίσει πολύ γιατί το ήθελα πολύ το δεύτερο παιδί. Έχω αρχίσει και αγχώνομαι αν πήγαν όλα καλά με την απόξεση κι αν θα μπορέσω να μείνω πάλι έγκυος καθώς είμαι ήδη 40 ετών και τα περιθώρια στενεύουν.

Θα ήθελα να μου πείτε την  εμπειρία σας πόσες μείνατε έγκυες και σε πόσο διάστημα από την αποβολή. Επίσης αν κάνατε κάποιες εξετάσεις πριν. Εγώ δεν είχα κάνει τίποτα, μόνο το σάκχαρο και τον θυρεοειδή παρακολουθούσα και τώρα έχω μπει στην διαδικασία ότι πρέπει να τα ψάξω όλα. Ευχαριστώ πολύ.

δεν νομιζω οτι χρειαζετε να αναλωθεις σε εξετασεις αυτες που εκανες ειναι αρκετες στα 40 η πιθανοτητα για παλλινδρομη ειναι εξαιρετικα μεγαλη οποτε ειναι απλα θεμα τυχης κακα τα ψεματα οι χρωμοσωμικες ανωμαλιες ειναι ο κυριος λογος λογω ηλικιας. 

αυτο σημαινει οτι θα μεινεις ξανα εγκυος κ μαλιστα συντομα εγω θα σου πω σε ενα κυκλο εμεινα μια φιλη μου στα 39 μετα απο τρεις κυκλους. μην ανχωνεσε προσεξε την διατροφη σου παρε βιταμινες αν θες τσεκαρε ωορηξια με τεστακια για πιο στοχευμενες επαφες κ μολις σου δωσει το οκ ο γιατρος σιγουρα θα μεινεις αμεσως εγκυος. 

[Loyloy]

On 8/8/2018 at 10:25 ΠΜ, monaliza230209 είπε:

Kαλημέρα σε όλες. Κι εγώ βίωσα πρόσφατα την άσχημη εμπειρία της παλίνδρομης κύησης στην 8η εβδομάδα κι αφού την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε ακούσει καρδιά.  nikitsimp σε καταλαβαίνω απόλυτα και έχω διαβάσει ότι πολλές κοπέλες μετά από αποβολή έμεινες έγκυες μετά σχεδόν αμέσως.  Εμένα ο γιατρός μου είπε μετά από 3 μήνες. Επίσης παρότι έχω ένα αγόρι 9 ετών μου έχει στοιχίσει πολύ γιατί το ήθελα πολύ το δεύτερο παιδί. Έχω αρχίσει και αγχώνομαι αν πήγαν όλα καλά με την απόξεση κι αν θα μπορέσω να μείνω πάλι έγκυος καθώς είμαι ήδη 40 ετών και τα περιθώρια στενεύουν.

Θα ήθελα να μου πείτε την  εμπειρία σας πόσες μείνατε έγκυες και σε πόσο διάστημα από την αποβολή. Επίσης αν κάνατε κάποιες εξετάσεις πριν. Εγώ δεν είχα κάνει τίποτα, μόνο το σάκχαρο και τον θυρεοειδή παρακολουθούσα και τώρα έχω μπει στην διαδικασία ότι πρέπει να τα ψάξω όλα. Ευχαριστώ πολύ.

Πριν ενα χρόνο παλλινδρονησρ στην 7η εβδομάδα.ειχαμε ακουσει κι εμείς καρδούλα και ήταν και η πρώτη εγκυμοσύνη.ενα χρόνο μετά είμαι στον 6ο μήνα εγκυμοσύνης και περιμένω έναν μπεμπακο.μετα Από 2 κύκλους ξεκινήσαμε προσπάθειες αλλά λόγω άγχους τίποτα.μολις είπαμε για λίγο να προσέχουμε να ηρεμήσω τσουπ ήρθε.6 μήνες μετά.

Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και όσον αφορά εξετάσεις μίλησε με τον γιατρό σου αν πιστεύει ότι πρέπει να κάνεις λόγω ηλικίας μόνο και μόνο Αφού έχεις ήδη ενα  παιδι.οτι καλύτερο και στάσου στα πόδια σου.ποτε δεν ξεπερνιέται απλά προχωράς και το αποδέχεσαι.

[Ntorasad]

Καλησπέρα.σημερα πήγα για αποξεση ,είχα παλιδρομη κύηση στις 9 βδομαδες. Εκτός ότι έχω απογοητευτεί και νιώθω σκατα ..ο σύντροφός μου ,μου ανεφερε ότι ενώ ήμουν μέσα για την αποξεση στην ίδια κλινική είδε εναν συνάδελφό του..μόλις είχε γεννήσει η γυναίκα του. ΜΕ ΔΙΈΛΥΣΕ. Πώς θα αντιδρουσατε εσείς;

[Evaval]

Καλησπερα κοριτσια, θελω να σας πω κ εγω τη δικια μου ασχημη εμπειρια καθως εχω βιωσει 3 αποβολες. Το 2016 διεκοψα μια κυηση στη 12η εβδομαδα καθως ειχα κακη αυχενικη. Το 2017 ξανα εγκυος εκανα την 20η εβδομαδα εντατικη περιδεση τραχηλου, καθως ειχε ανοιξει αλλα δυστυχως εσπασαν τα νερα την 29η κ εχασα το μωρακι,οπως ειπαν οι γιατροι ειχε λοιμωξη κ τα πνευμονακια του ηταν αδυναμα. Φετος ξανα εγκυος κ ενω ειχα προγραμματισει περιδεση την 16η εβδομαδα, μια μερα πριν ειχα  αιμοραγια, ανοιξε ο τραχηλος και εχασα το μωρο. Αυτη τη φορα στειλαμε το εμβρυο για αναλυση να δουμε τι πραγματικα φταιει. Δεν ξερω ποσο καιρο θα μας παρει να προσπαθησουμε παλι. Ειχε καμια σας παρομοια εμπειρια με καθεξιν αποβολες που στο τελος να εκανε υγιεστατο παιδακι?

[Nansy29]

On 27/4/2019 at 5:26 ΜΜ, Evaval είπε:

Καλησπερα κοριτσια, θελω να σας πω κ εγω τη δικια μου ασχημη εμπειρια καθως εχω βιωσει 3 αποβολες. Το 2016 διεκοψα μια κυηση στη 12η εβδομαδα καθως ειχα κακη αυχενικη. Το 2017 ξανα εγκυος εκανα την 20η εβδομαδα εντατικη περιδεση τραχηλου, καθως ειχε ανοιξει αλλα δυστυχως εσπασαν τα νερα την 29η κ εχασα το μωρακι,οπως ειπαν οι γιατροι ειχε λοιμωξη κ τα πνευμονακια του ηταν αδυναμα. Φετος ξανα εγκυος κ ενω ειχα προγραμματισει περιδεση την 16η εβδομαδα, μια μερα πριν ειχα  αιμοραγια, ανοιξε ο τραχηλος και εχασα το μωρο. Αυτη τη φορα στειλαμε το εμβρυο για αναλυση να δουμε τι πραγματικα φταιει. Δεν ξερω ποσο καιρο θα μας παρει να προσπαθησουμε παλι. Ειχε καμια σας παρομοια εμπειρια με καθεξιν αποβολες που στο τελος να εκανε υγιεστατο παιδακι?

Καλησπέρα λυπάμαι πάρα πολύ για όσα περασες.κι εγώ ειχα 4 ατυχίες πρώτου τριμήνου.δυστυχώς δεν τα έχω καταφέρει ακόμη αλλά είμαι έτοιμη να ξεκινήσω εξωσωματική με προεμφυτευτικη διαγνωση οπότε θέλω να είμαι αισιοδοξη.

Μπες στο θέμα καθ' έξιν αποβολές συναισθήματα εκεί έχουν γράψει πολλές κοπελες με επαναλαμβανομενες αποβολές.

Από ότι κατάλαβα το θέμα σου στις 2 τελευταίες ήταν ο τράχηλος οπότε σε επόμενη εγκυμοσύνη αυτό θέλει προσοχή από την αρχή..θα δεις τι θα δείξουν και οι εξετάσεις και τι θα σου πουν οι γιατροί.σου εύχομαι την επόμενη φορά να πάνε όλα καλά αλλά φρόντισε να έχεις προλάβει από την αρχή ό,τι χρειάζεται.

[Giwta1411]

Καλησπέρα!!! Είχα μια παλινδρομη κύηση στις 7 εβδομάδες. Περιμεναμε με την γυναικολόγο μου και απεβαλλα φυσικά. Τώρα μου έχει σταματήσει η αιμορραγία και περιμένω την περίοδο για να αρχίσω και πάλι προσπάθειες. Φοβάμαι μήπως δεν ξαναμεινω τόσο εύκολα έγκυος όπως την πρώτη φορά (έμεινα με τον πρώτο μήνα προσπάθειας). Παιρνω ήδη φυλλικό οξυ. Γνωρίζετε αν υπάρχουν κάποιες άλλες βιταμίνες για να βοηθήσω τον οργανισμό μου; Διάβασα ότι μένεις σχετικά εύκολα έγκυος μετά από αποβολή αλλά δεν ξέρω αν είναι περισσότερο μύθος. Σας ευχαριστώ πολυ

[Owl_1]

6 ώρες πρίν, Giwta1411 είπε:

Καλησπέρα!!! Είχα μια παλινδρομη κύηση στις 7 εβδομάδες. Περιμεναμε με την γυναικολόγο μου και απεβαλλα φυσικά. Τώρα μου έχει σταματήσει η αιμορραγία και περιμένω την περίοδο για να αρχίσω και πάλι προσπάθειες. Φοβάμαι μήπως δεν ξαναμεινω τόσο εύκολα έγκυος όπως την πρώτη φορά (έμεινα με τον πρώτο μήνα προσπάθειας). Παιρνω ήδη φυλλικό οξυ. Γνωρίζετε αν υπάρχουν κάποιες άλλες βιταμίνες για να βοηθήσω τον οργανισμό μου; Διάβασα ότι μένεις σχετικά εύκολα έγκυος μετά από αποβολή αλλά δεν ξέρω αν είναι περισσότερο μύθος. Σας ευχαριστώ πολυ

Φαντάζομαι ότι είναι αναλόγως με τον οργανισμό!! Εγώ μετά από αποβολή στην 10η εβδομαδα με απόξεση όμως έπρεπε να περιμένω αναγκαστικά 2 κύκλους σίγουρα! Και έμεινα έγκυος στο 5μηνο όπου κατέληξε πάλι σε αποβολή βιοχημική αυτή τη φορά (Δεκεμβρίο) και ακόμη δεν έχω μείνει !! Τώρα για βιταμίνες και διάφορα τέτοια θα σου πει μοοοονο και μόνο ο γυναικολόγος σου που ξέρει και το ιστορικό σου!! 

[galini17]

Είδα το θέμα και είπα να μοιραστώ κι εγώ τη δικη μου εμπειρία. Είχα μείνει έγκυος πολυ γρήγορα, στο δεύτερο μήνα προσπαθειων και πετούσα στα σύννεφα γιατί θέλαμε πραγματικά ένα παιδι. Μετά από λίγο όμως αγχώθηκα κι εγώ και με έπιασαν τα υπαρξιακά μου, ποια είμαι, που πάω, πως θα το μεγαλώσω κτλ και είχα πολυ άγχος. Ανησυχούσα για τα οικονομικά και σκεφτόμουν να αρχίσω νέα δουλεια παράλληλα με την εγκυμοσύνη.

Στην αρχή της 10ης βδομάδας όμως, ήρθε η παλίνδρομη και με έβγαλε από όλα αυτά που λογαριαζα χωρίς τον ξενοδόχο. Εγώ δεν ήξερα καν τι είναι παλίνδρομη, νόμιζα ότι αποβολές γίνονται μόνο με αιμορραγία, και σε ειδικές περιπτώσεις όπου δεν πρόσεξε η γυναίκα. Αλλα εγώ ήμουν μια χαρά, είχα ακούσει και καρδουλα μια φορά δυστυχώς, και το να πηγαίνεις για εξέταση στον γυναικολόγο ξεγνοιαστη και να σου λέει τέρμα, το έμβρυο έσβησε, δεν μπορώ να το περιγράψω πως σε κάνει να αισθάνεσαι. Μόνο όσες το έχουν περάσει ξέρουν. Ένιωθα λες και κάποιος μου σκαρωσε μια άσχημη φαρσα, σου δίνω το πολυποθητο δώρο και μετά από λίγο στο παίρνω. Και το πρόβλημα δεν είσαι μόνο εσύ, αλλα άντε να το ανακοινώσεις και σε συζυγο, γονείς και πεθερικά, για να δεις την απογοητεύσω και στα δικά τους πρόσωπα και να βουλιαξεις κι άλλο. Και σ' αυτά έρχεται να προστεθεί και η απόξεση που πρέπει να κανεις αμέσως. Εγώ σκεφτόμουν, και μωρο δεν θα κάνω, και θα φάω την επέμβαση και ήμουν χάλια. Φυσικά οι τύψεις για το ότι φταίει το άγχος μου για όλα αυτά με κατεκλυσαν. Αλλα και όταν μπήκα για την απόξεση κι έβλεπα εγκυες σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, άλλες που είχαν γεννήσει, και ανθρώπους να έρχονταν για επίσκεψη με δώρα, ένιωθα έτοιμη να ανοίξει η γη να με καταπιεί, σκεφτόμουν ότι οι άλλες είναι ικανες κι εγώ άχρηστη. Γι'αυτο καταλαβαίνω απολυτα και το πως ενιωσε η κοπέλα που έγραψε πιο πάνω ότι ο άντρας της την ενημερωσε για τη γέννα παιδι συναδέλφου στην ίδια κλινική, ενώ είχαν πάει για απόξεση. Καλυτερα να μην της το έλεγε καθόλου, αυτό θα ήταν το σωστό γιατί η γυναίκα είναι υπερευαισθητη σ' αυτή τη φάση και θέλει πολυ τακτ, αλλα οκ, δεν θα του πέρασε κι εκείνου από το μυαλό κάτι τέτοιο και του βγήκε αυθόρμητα.

Σε λίγο καιρό ηρέμησα και είπα δεν θα το βάλω κάτω. Προσευχομουν πολυ και στον Θεό για μια νέα εγκυμοσύνη. Οι γιατροί έχουν πάντα διαφορετικές απόψεις ως προς το ποτε να ξαναπροσπαθησεις, άλλοι λένε μετά από την πρώτη περίοδο, άλλοι μετά από μήνες, σωστή απάντηση δεν υπάρχει. Εγώ πιστεύω ότι εξαρτάται από την ίδια τη γυναίκα, το ποτε νιώθει η ίδια έτοιμη σωματικά και ψυχολογικά. Εγώ το είχα πάρει ήρεμα, καθώς δεν θέλει άγχος, αλλα και δυναμικά ταυτόχρονα. Ένιωθα να το θέλω πολυ και γρήγορα, κι έτσι μετά από την πρώτη περίοδο αρχίσαμε αμέσως τις προσπάθειες. Έπαιρνα ταυτόχρονα φυλλικο οξύ για να βοηθήσει, όπως και την πρώτη φορά. 

Τον πρώτο μήνα δεν έγινε τίποτα κι απογοητεύτηκα λίγο, αλλα είπα δεν πειράζει, δεν θα το βάλουμε κάτω. Και τον δεύτερο μήνα έμεινα πάλι έγκυος, μόλις δυο μήνες μετά την παλίνδρομη.

Η δεύτερη φορά όμως μετά από παλίνδρομη, όσο χαρούμενη και να είναι, θα έλεγα ότι ταυτόχρονα είναι καταραμένη, όσες το έχουν περάσει ξέρουν. Εννοώ ότι γίνεσαι φουλ στα ψυχολογικά και φοβάσαι κάθε στιγμή για το παιδι. Κι εγώ από τη μια ήμουν πολυ χαρούμενη που έμεινα αμέσως έγκυος, απο την αλλη όμως είχα οδηγηθει στην πλήρη παράνοια. Φτερνίστηκα δυνατά; Μήπως αποβαλλω; Τρέναρε απότομα το αμάξι; Μήπως αποβαλλω; Και με πολλές άλλες ανοησίες. Φανταστείτε ότι ο φόβος αυτός, αν και μειωμενος βέβαια, συνεχιστηκε και στο δεύτερο εξάμηνο, ενώ ήταν φανερό ότι ο κίνδυνος αποβολής είχε ελαχιστοποιηθει πια και ήδη είχα μια μεγάλη κοιλια. Είχα κάνει λίγο ζάχαρο τότε, στον έκτο μήνα, κι άμεσης η γνωστή μου παράνοια ξύπνησε και ρώτησα τον γιατρό μου αν μπορεί να αποβαλλω. Μα από εδώ και πέρα μιλάμε για γέννα μου είπε, ακόμα στην αποβολη έχεις κολλήσει εσύ;

Επίσης, όσο απίστευτο και να φαίνεται, φοβόμουν τόσο μην το χάσω που αυτή τη φορά δεν το έμαθε κανεις πέρα από τον άντρα μου φυσικά, και τους γείτονες που με έβλεπαν. Γονείς και πεθερικά ζούσαν σε απόσταση, κι αυτό με βολεψε για να τους το κρύψω. Και προβαλλοντας διάφορες δικαιολογίες, κατάφερα να μην τοτς συναντήσω για λιγους μήνες, προκειμένου να μη δουν την κοιλια μου. Γιατί έλεγα ότι αν αποβαλλω ξανά πως θα τους το ξαναπώ; Κι έφτασα στο άλλο άκρο, το μάθαμε όλοι την ημέρα που γέννησα τον υγιέστατο μπέμπη μου! Καλά που δεν έπαθε κανεις καμια συγκοπή, όταν από το πουθενά ο άντρας μου τους ανακοινωσε στο τηλέφωνο ότι γέννησα αγοράκι! Τώρα ο μικρός είναι ενός χρόνου και σκέφτομαι να βάλω μπρος και για δεύτερο.

Ήθελα λοιπόν να πω σε όλα τα κορίτσια που βιωνουν τα ίδια και ανησυχούν, ότι δεν έχει νόημα. Δεν φταίνε οι ιδιες, ξέρω πολλές που είχαν τρομερό άγχος στην εγκυμοσύνη και γεννησαν μια χαρά. Αλλα και ποσα παιδια δεν έχουν γεννηθεί σε συνθήκες πολέμου και γενικά πολυ πιο δύσκολες από τη σημερινή εποχή. Εννοείται ότι μια έγκυος είναι καλο να επιδιώξει την ηρεμία και την ξεκούραση όσο περισσότερο γίνεται, αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει η ψυχολογία της για την αποβολή. Η εγκυμοσύνη είναι σαν μια συνταγή, ας πούμε σαν μια ζύμη, άλλοτε πετυχαίνει κι άλλους όχι. Ίσα ίσα, πρέπει να λένε δόξα το Θεό που πρώτον, μπορούν να συλλαβουν, γιατί υπάρχουν άλλες που δεν μπορούν καν κι εκεί είναι μεγαλύτερο το πρόβλημα, και δεύτερον που ο ίδιος ο οργανισμός σταμάτησε κάτι που μπορεί να έβγαινε προβληματικό αργότερα κι αυτό θα ήταν πολυ χειροτερα. Κουράγιο και ηρεμία λοιπόν, και όλα θα γινουν.